επιτελους ήρθε η ώρα για το πρότζεκτ που περιμένω εδώ και πολύυυυυ καιρό. Ξεκινάω για τον ποδηλατικό γύρο της Πελοποννήσου
φεύγω μάλλον Σάββατο πρωί με το καραβάκι για τα Μέθανα και επιστρέφω μάλλον την άλλη Κυριακή με τον προαστιακό από Κιάτο ή Κόρινθο. Θα περάσω μάλλον από Επίδαυρο, Ναύπλιο, Άστρος, Αγ. Πέτρο, Σπάρτη, Καλαμάτα, παραλιακά μέχρι Λουτρά Καϊάφα, Αρχαία Ολυμπία. Από εκεί και πέρα οι απόψεις διίστανται. Μπορεί να περάσω από τα βόρεια του Χελμού (μινιμάλ σχέδιο, βιαστικό) ή από τα νότια (το μέτρο) ή από τα ακομα πιο νότια δηλαδή από Μαίναλο (υπερπαραγωγή, θα προτιμηθεί μόνο αν μέχρι τότε έχω αποδειχτεί άξιος διάδοχος του Άρμστρονγκ). Αυτό θα κριθεί κυρίως από το πόσες μέρες μου μένουν. Βέβαια όπως προσέξατε και μέχρι την Ολυμπία παίζει κάμποσο "μάλλον"...
δεν περιμένω να βρεθεί παρέα για το δρόμο μέσα σε αυτή τη 1μιση μέρα αλλά αν κάποιος είναι στο δρόμο μου και βολεύει (δηλαδή οχι ώρες που ο ήλιος είναι χαμηλά και προσφέρονται για πορεία) ωραία θα ήταν να πιούμε ένα τσιπουράκι σαν καλοί σύντροχοι :) . Ανάγκη φιλοξενίας δεν υπάρχει, το σχέδιο προβλέπει sleeping-bag. Κι επειδή το ίντερνετ μπορεί να αποδειχτεί δυσεύρετο: 6977275365
ελπίζω να τα π(ι)ούμε
Κώστας
ξέχασα. Αν και δεν είναι φιξ οι μέρες και ώρες που θα φτάνω σε κάθε μέρος μπορώ να εκτιμήσω ότι θα φτάσω περίπου
- Σάββατο βράδυ στο Ναύπλιο
- Τρίτη στη Σπάρτη
- Τετάρτη Καλαμάτα
- Παρασκευή Ολυμπία
φυσικά η λέξη κλειδί σε όλα αυτά είναι το "μάλλον" :ο)
ή το "συν-πλην 4 μέρες" :ο))
ίσως να σας τα είπα λίγο μπερδεμένα. Σάββατο 14 ξεκινάω και Κυριακή 22 επιστρέφω
Εύχομαι να περάσεις πολύ καλά!!!
Καλή επιτυχία φίλε!
Απ' ό,τι θυμάμαι για να πας Σπάρτη - Καλαματα θα πρεπει να σκαρφαλώσεις τον Ταύγετο.
Θα είμαι στην Πάτρα άν περάσεις.
Η πιο ζεστή περίοδος του χρόνου σε μία άκρως θερμή μεσογειακή χώρα.
Θα πρέπει να προσέξεις πάρα πολύ την διατροφή σου και την ενυδάτωσή σου.
Θα πρέπει να φροντίσεις να ποδηλατείς κυρίως νωρίς το πρωί ή αργά το απογευμα.
Προσπάθησε να ξεκουράζεσαι αρκετά καλά,στα ενδιάμεσα,φρόντισε να προστατευτείς απο τον ήλιο ακόμα και όταν δεν κάνεις ποδήλατο,κρέμες,πούδρες και άλλα θα ήταν χρήσιμο να έχεις,απο φάρμακα όπως ασπιρίνες ή για το στομάχι να τα έχεις σε δροσερό μέρος(κάτι δύσκολο για ποδηλάτη).
Μην βάζεις χρονικά περιθώρια στο εγχείρημα σου,το άγχος να προλάβεις ώρες και μέρες δεν αποτελεί καλό σύμμαχο,ποδηλατούμε με σύνεση και για όσο μας ευχαριστεί και δεν πιέζουμε τον εαυτό μας.
Καλό θα ήταν να έχεις υποστήριξη στην διαδρομή σου κάποιον γνωστό που θα ακολουθεί με άλλο μέσο και θα συναντιέστε στα κεντρικά σημεία της διαδρομής τότεθα μπορούσες να πιέσεις τον εαυτό σου.
Καλή διασκέδαση και προσοχή.
ευχαριστώ για τις ευχές παιδιά, μην ανησυχείτε θα περάσω τέλεια. Για την Πάτρα θα δω στην πράξη. Με έχουν τρομάξει με τις ιστορίες για τους οδηγούς στην Ηλεία και έλεγα να την αποφύγω, και μαζί της την Πάτρα, αλλά θα το δω αυτό
ασε velocko, ξέρω τα πάντα για το μεσογειακό κλίμα... Θα δω στην πράξη πως θα με πάει. Πες μου όμως, το μόνο που σκόπευα να πάρω μαζί μου είναι αντηλιακό. Και να ταξιδεύω μόνο τις καλές ώρες. Οι πούδρες, ασπιρίνες και χάπια για το στομάχι γιατί λες ότι θα μου χρησιμεύσουν?
να ζοριστώ πάντως δεν προκειται και μην ανησυχείς. Γι'αυτό έβαλα τόσα disclaimers ("μάλλον") στο πρόγραμμα. Αν χρειαστεί να πάω μόνο μέχρι τα μισά ή ακομα και να αράξω εντελώς θα το κάνω, και στο τέλος για το γυρισμό υπάρχει παντα το κτελ. Υποστήριξη στη διαδρομή δεν προβλεπεται και θα μου χάλαγε και την "αισθητική" του πράγματος λίγο αλλά μερικούς φίλους θα τους πετύχω στο δρόμο
δικέ μου, αύριο την κάνω!!!
Καλό ταξίδι και καλά να περάσεις. Πρόσεχε την πηγή στον Αγ. Πέτρο...μας είχε στείλει κάποτε όλους μας να τον επισκεφθούμε...(αν και πιστεύω οτι το ανέβασμα για Σπάρτη είναι καλύτερο απο το Λεωνίδιο-Κοσμά-Γεράκι...στο Λεωνίδιο μάλιστα μπορείς και να συναντήσεις και τη γνωστή πολυαγαπημένη σου ποδηλάτισσα...)
ηταν καταπληκτικά και το συστήνω ανεπιφύλαχτα. Καλά η εποχή που διάλεξα ήταν σίγουρα ατυχής. Ποτάμια ο ιδρώτας. Αλλά αυτό το ήξερα από πριν και δεν μπορούσε να γίνει τίποτα γιατί την εποχή δεν τη διάλεξα, αυτή με διάλεξε. Κατά τα άλλα όμως ήταν απλά τέλεια. Για φωτό κλπ θα πρέπει να περιμένετε, Άααααμα προλάβω ποτέ θα ανεβάσω
από τους "στόχους" μου έχασα μόνο Μεθώνη-Κορώνη. Κρίμα γιατί τις είχα πολύ στο μάτι, άσε που στη Μεθώνη με περιμένανε. Αλλά τώρα τι να γίνει, ας το δω θετικά, καλο είναι να αφήνεις και κάτι για την επόμενη φορά. Κατα τα άλλα κομπλέ, πέρασα από παντού και δεν χρειάστηκα κτελ κλπ. Πέρασα κι από Πάτρα, αν και δεν ήταν στο ορίτζιναλ πλαν, και γνώρισα δυο πολύ καλά συντροχάκια που είχαν μεινει εντός αυγουστιάτικα. Μερικές φορές ηταν άσχημο που έπρεπε να πω αντίο τόσο γρήγορα αλλά από την άλλη ήταν και λίγο μαγικό που είδα τόσο πολλά και διαφορετικά χωριά, τοπία, ανθρώπους κλπ σε τόσο λίγο χρόνο
Απώλειες
- 4 σκασμένες σαμπρέλες. Αλλά καλά να πάθω γιατί πήγα και από μερικές ειδικές διαδρομες
- μάλλον θα χρειαστω σύντομα και καινούρια λάστιχα (ηταν πολυ ειδικές σας λέω...)
- 1 τάπα από grip
- ένα τσίμπημα από αχινο στον αντίχειρα (του χεριού)
- look ζέμπρας (διχρωμία) λόγω του ήλιου αλλά έχει πλάκα για αυτό το λίγο που θα μου μείνει
Κερδη
- είδα κι έμαθα πολλά. Τρομερές εμπειρίες και αναμνήσεις
- καινούριες φιλίες και σύσφιξη παλαιότερων
- επανασύνδεση με το χωρίο της γιαγιάς μου (μετά από την πάροδο μιας γενεάς!)
- έμαθα γεωγραφία όσο δεν ήξερα ποτέ
- περισσότερη και φανατικότερη όρεξη για παρόμοιες εξορμήσεις, με ή χωρίς ποδήλατο
- πλέον θεωρούμαι βετεράνος ποδηλατικός ταξιδιώτης κι άμα ποτέ βρεθώ με 1-2-3 μήνες ελεύθερους μπορώ να ξεκινήσω με απόλυτη αυτοπεποίθηση για το γύρο των Βαλκανίων ή και του κόσμου!
Συμπεράσματα
- το βάρος από τα μπαγκάζια μετράει αλλά η ανηφόρα μετράει περισσότερο. Τιποτα ομως δεν μετράει όσο ο άνεμος έτσι και τον πιάσει έμπνευση...
- με παρέα υπάρχει πολύ μεγαλύτερη πιθανότητα να μαγειρέψεις. Όταν σε δούνε μόνο σου και να ετοιμαζεσαι για μαγείρεμα όλοι καταλαμβάνονται από μια μανία να σε φιλέψουνε
- και τι καταλαβαίνουμε εδώ στην Αθήνα? Καλύτερα να την κάνουμε για κανα χωριό να γουστάρουμε
- είμαι βαθιά ερωτευμένος με την Πελοπόννησο. Αλλά βέβαια σκοπεύω να της κάνω και απιστίες ;)
τελος ενα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους μου έδειξαν το δρόμο, με φίλεψαν, μου μίλησαν για την περιοχή τους κλπ κλπ. Και σε όσους με φιλοξένησαν και έκοψαν κατά μια τις νύχτες που κοιμήθηκα έξω έχω να πω ότι είμαι βεβαιος πως το έκαναν για καλό :P
Συγχαρητήρια Κώστα!
Καταπληκτική εμπειρία!
Η Πελοπόννησος είναι ποδηλατικός παράδεισος, αλλά ευτυχώς, καθόλου ο μόνος...
μου κάνει εντύπωση που όλοι σου φέρθηκαν με αυτόν τον τρόπο
το να σε φιλοξενήσουν,
εμείς όπου και να περνούσαμε μας περνάγανε για ξένους τουρίστες και μας ρωτάγανε καχύποπτα από που ερχόμαστε, που πάμε
ένας μάλιστα μας αποκάλεσε "άμυαλους" που κάνουμε ποδήλατο
δεν συναντήσαμε κανένα να μας δώσει ένα ποτήρι νερό, ένα φρούτο
σπάνια να μας κορνάρει-χαιρετήσει κάποιος οδηγός
και μια ομάδα ιταλών με τροχόσπιτα που μας χαιρετούσαν, μας έβγαζαν φωτογραφίες, κατηφορίζοντας από Αερόπολη για την παραλία στο Οίτυλο
μαγείρευες;
μπράβο σου που τα κατάφερες μόνος, χρειάζεται μεγάλη ψυχική δύναμη, πέραν της σωματικής αντοχής
Καλώς_γύρισες Κώστα.
Μπράβο για την απόφασή σου να κάνεις το όνειρό σου και 2ο μπράβο που τα κατάφερες και πέρασες και καλά.
Με παρέα (καλή παρέα) ίσως να ήταν ακόμα πιο όμορφα.
Ζηλέυω και ελπίζω να καταφέρω να υλοποιήσω και εγώ κάποτε αντίστοιχο ποδηλατικό όνειρο (εμένα πέφτει αρκετά πιο βόρεια όμως και έχει και μια λίμνη μέσα... χαχα)
Χρήστο / xpn8 η αλήθεια είναι όιτ από μακρυά φαίνεσται ΠΑΛΙΟΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ.... (
) γιαυτό δεν σας φίλεψαν...
Από την άλλη, πάντα θα θυμάμαι μια παρέα σε ένα καφενείο κοντά στην Ακράτα που μας είδαν να περνάμε, τους χαιρετίσαμε με τα κουδουνάκια μας και το μόνο που είχαν να πουν μεταξύ τους ήταν: "νάτοι, συνάλλαγμα, ήρθαν..."
Ναι ζηλεύω, θέλω κι εγώ. Αααααααααααααααααααααααααααα
Πέτρο αυτό ακριβώς ένοιωσα κι εγώ, ότι μας έβλεπαν μόνο ως "τσέπη"
δεν τιμούν πια τον Ξένιο Δία (φιλοξενία)
το πιο κουφό που με ρώτησαν ήταν στο χωριό Μεγάλη Βρύση στον Πάρνωνα
τρεις κύριοι, οι οποίοι αφού μιλήσαμε λίγο για την εκδρομή μας, ο ένας από αυτούς γυρνάει απότομα και με ρωτάει εάν είχα μαζί μου καμμιά αφίσσα του Καραμαναλή ή του Παπανδρέου
τώρα που το σκέφτομαι εάν φαινόμασταν για παλιοχαρακτήρες ίσως και να μας νόμιζαν δικούς τους και να μας φίλευαν...
πάντως ακόμη ένα μεγάλο μπράβο στον cdouvis που ξεπέρασε το αίσθημα της μοναξιάς, τόσο καιρό μονάχος σε ξένους τόπους
το ένοιωσα αυτό το συναίσθημα και ήταν τρομερό