Λογοτεχνία

Ακολουθεί σοβαρή ειδησιογραφική εκπομπή από το μεγάλο μαγκάλι.
Καλεσμένος μας σήμερα ο γνωστός για το έργο του σε Ελλάδα και εξωτερικό, έγκριτος οικονειρολόγος ΘΕΙΟΣ AUTOMATION.

Ερώτηση:
Πείτε μας κύριε καθηγητά της οικονειρονομίας ποια η γνώμη σας για το κίνημα «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ».
Απάντηση:
Το εν λόγω κίνημα που γεννήθηκε λόγω της οικονομικής κρίσης (και της οικονειρικής) θεωρώ πως όσο αγαθές προθέσεις κι αν είχαν οι εμπνευστές του ήταν καταδικασμένο σε αποτυχία. Όταν χρησιμοποιείς κάτι θα αναγκαστείς αργά ή γρήγορα να πληρώσεις γι' αυτό.
Ερώτηση:
Εσείς έχετε να προτείνετε κάτι διαφορετικό;
Απάντηση:

Ξέρεις, η ζωή είναι σαν εκείνη τη σβούρα σε εκείνη την ταινία. Εκείνη που γυρνούσε και γυρνούσε και γυρνούσε, ασταμάτητα. Είναι σαν ένα όνειρο μέσα σ’ ένα άλλο όνειρο. Κάποιες στιγμές, εκείνες τις στιγμές που κοιτάς κατάβαθα μέσα σου, νιώθεις την ύπαρξη σου να ανατριχιάζει, καθώς συνειδητοποιείς την απειροελάχιστη πιθανότητα ότι όλα αυτά που ζεις μπορεί να είναι ένα όνειρο στον ύπνο κάποιου άλλου εαυτού σου, γιατί η ζωή τελικά είναι μια σειρά ματαιοτήτων, μια σειρά από βήματα που το μόνο που σου προσφέρουν είναι ένα μονοπάτι προς την πτώση, την φθορά, την αποσύνθεση, και, ελπίζεις, την αναγέννηση.

Παιδιά χαίρετε,

το πρωί είδα το μήνυμα της Μαρίας κι έσπασα στα γέλεια. Αποφασίζω να το δημοσιεύσω·

Ελληνική κόλαση.Ανέκδοτο
Ένας έλληνας πεθαίνει και πάει στον άλλο κόσμο.Εκεί συναντά τον Άγιο Πέτρο που του λέει. _Σύμφωνα με τις αμαρτίες που διέπραξες θα πας ατην κόλαση. Επειδή όμως είσαι πολίτης της ευρωπαϊκής ένωσης διάλεξε όποια κόλαση θέλεις. Λέει ο νεκρός._Άγιε μου βαρέθηκα οσο ζούσα την ελλάδα και την ανοργανωσιά της.επιλεγω την γερμανική κόλαση. Φεύγει παει για τη γερμανική κόλαση, τι να δει. Υπερσύγχρονα κολαστηρια, υπάλληλοι καλοντυμενοι, κλπ. Αψογη πειθαρχία και οργάνωση.Αρχισε να το σκέφτεται.ρωτά ποια ειναι η τιμωρία . Του λέει 12 ώρες βρασιμο στα

Αχ χώρα μου αθώα, εντελώς ειρηνική,
δεν έχεις σχέσει με όπλα ή θωρακισμένα.
Κατάλυσες τη στρατιωτική υπερσία,
ειρηνική αθώα κούκλα.

Για το παζάρι με τα θωρακισμένα
που πουλάς στη Σαυδιαραβία
δεν ξέρουμε το παραμικρό,
καθόλου δεν έχουμε ιδέα.

Μα πρόσφυγες μας έβαλαν,
που τρώνε το ψωμί μας,
μας κλέβουνε τις θέσεις
ειληκρινής εργασίας.

Γιατί δε μένουνε όπου ανήκουν;
Τι πόλεμος, τι όπλα,
δεν ξέρουμε, δεν ξέρουμε,
τίποτε γιαυτά.

http://stuttmann.de/archiv3.php?id=4959