[Από τα Ημερολόγια της BookLuv]
Έχω τυλιχτεί στο παλτό μου,
αγαπημένη εικόνα,
επανέρχεται στις φτωχές απεικονίσεις
του μέσα μου.
Έχω ένα χαμόγελο,
κρυμμένο μέσα στο παλτό μου.
Έχω ένα κόκκινο, ροδί παλτό,
μου το χάρισαν μεταχειρισμένο.
M έχει τυλίξει σε όλους
τους μοναχικούς περιπάτους στην πόλη,
ξέρει τα ζόρια και τα παράπονά μου,
θα το φορέσω να το δεις.
Κάπου εδώ γύρω θα είσαι,
από τη χώρα των πάγων
σε περιμένω να γυρίσεις.
Ξέχασα να σου πω,
το ''παλτό'' πήγε για μια μικρή μεταποίηση
στα ''χρυσά ψαλίδια'',
που κρατουν κάποιες χρυσοχέρες γυναίκες
από την Ανατολική Ευρώπη,
σαν αυτή που μας σέρβιρε χθες.
Ξέρεις γιατί τις αγαπώ, μεταξύ άλλων;
Είναι αυτές που κάνουν όλα τα ''ταπεινά'' επαγγέλματα
που ανακουφίζουν τον ανθρώπινο πόνο.
Εκεί που ήταν ο μπαμπάς μου
ήταν Ρωσίδες, Ουκρανές, κλπ,
οι γυναίκες που τους τάιζαν, τους άλλαζαν, τους έκαναν παρέα,
είναι αυτές που κλείνουν τα μάτια σε πολλούς από τους γέρους μας,
που πεθαίνουν μόνοι...
Σβετλάνα, Τάνια, Λουντμίλα...
Συγγνώμη, παρασύρθηκα λίγο.
Τι θυμήθηκα τώρα...
Έχεις ποτέ διαβάσει τον ''Αλέξη Ζορμπά'' του Καζαντζάκη;
Λέει σε κάποιο σημείο για τις Σλάβες και τον έρωτα,
τις συγκρίνει με τις Ελληνίδες...
οι Ελληνίδες, λέει ο Καζαντζάκης, ''σου πουλούν τον έρωτα ξύκικο'', δηλαδή λειψό, κλέβουν στο ζύγι,
ενώ η Σλάβα σου δίνει την ψυχή της, χωρίς να ζητά ανταλλάγματα, γάμο, εξασφάλιση, κλπ,
Ημουν έφηβη όταν διάβασα αυτό το βιβλίο
και το θυμάμαι ακόμη!!
σε "μάρκαρε" και σένα ο Μεγάλος Κρητικός σε τόσο τρυφερή ηλικία?
Σε νιώθω
έχω κι εγώ ένα κατακόκκινο όμως, όχι ροδί. Κρατάς καλά Bookluv...καλό μερεμέτι απ᾽τη μοδίστρα στο παλτό σου...
...να ξέρεις,
τα κόκκινα παλτά είναι μαγικά,
όπως και οι κόκκινες ομπρέλλες,
που λίγες τολμούν να τις κρατούν.
Ήσουν τυχερή,
μου είπε η μοδίστρα,
με τη ρώσικη προφορά των προγόνων μου
που κρατούσαν ''από κει πάνω'',
κατάφερα να μακρύνω λίγο τα μανίκια,
γιατί από μέσα υπήρχε ύφασμα.
Ποιος ξέρει λοιπόν,
για κάθε αλλάγή που επιχειρούμε με τρόμο,
κάποιος μπορεί να μας έχει αφήσει
λίγο υλικό ακόμα μέσα μας
για να πετύχουμε τη μεταποίηση
[σκόρπιες σκέψεις
της Κυριακής πρωί].
οι ελεεινίδες(ευτυχώς όχι όλες), οι σύγχρονες Ελληνίδες, πρώτα ζητάνε Ε9 και μετά αρχίζουν να "δίνουν".Τί και πόσα θα δώσουν στο διεκδικητή τους θα εξαρτηθεί καθαρά απο αυτά που θα τους παράσχει εκείνος.
Άλλη μιά γροθιά στο στομάχι, το ποίημά σου τόλμησε να πεί όσα δέ λέγονται,θίγοντας και τα λεγόμενα "ταπεινά" επαγγέλματα, που ο ελεεινίδες εδώ και χρόνια αποφεύγουν.Η φύση δέ τα πάει καλά με κανένα κενό, ήρθαν άλλοι να καλύψουν τις ανάγκες αυτές, δέ συζητάω άν αυτό είναι νόμιμο ή παράνομο.
Η ευτυχία μου, είναι στα σκουπίδια σου, εσύ τα πέταξες.Τα πήρα.Έγινα ευτυχισμένος.Βρήκα ποδήλατο σε κάδο.Το πήρα, το φτιάχνω(είναι το ...φιατάκι που θα το διαλύσω μέχρι βίδας..για να είμαι έτοιμος για τη ...φεράρι που ίσως κάποτε έρθει!).
Το νήμα του ακριβού σου πανωφοριού, ξεκινάει απο εδώ: http://www.scribd.com/doc/149681461/%CE%92%CE%AF%CE%BF%CF%82-%CE%BA%CE%B...
Kανονικά απο εδώ ξεκινάει η ιστορία σου, που τόσο μακριά τη πάς με ελάχιστες λέξεις! Με την ευκαιρία να πώ οτι άν ζούσε ο Καζαντζάκης(καζάν είναι η χύτρα, μή ξεχνιόμαστε!), έτσι θα τα άφηνε, λεύτερα τα γραφόμενά του! μή κοιτάς που έγινε μετά προσπάθεια να αντιγράψουν ακόμα και το ύφος γραφής του.
Γενναία μας Βookluv, πόσο μας φέρνεις στη τραχιά πραγματικότητα με το απαλό σου παλτό; γιατί μας μπροστογυρίζεις στο όνειρο, δείχνοντας τα προφανή; Πώς μπορείς και βλέπεις την αλήθεια στα πάντα, ενώ εμείς τόσα χρόνια τα θέλαμε όλα brand new; γιατί προλαβαίνεις να πείς οτι η ευτυχία είναι και στα παρακατιανά πράγματα, πρίν κάθε άλλος εδώ μέσα το δεί;
Δια της παρούσης, θα ήθελα να μας αναφέρει εδώ η διαχείριση, ποιά είναι η θέση του site για όλα αυτά τα διαμαντάκια που κατα καιρούς όλοι ανεβάζουν; τί θα γίνει άν κάποιος απο τους διαχειριστές "αλλάξει ρότα" και ξεπουλήσει το φόρουμ;! ποιά η προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων μελλοντικά των παιδιών εδώ που συνεισφέρουν κομμάτια της ψυχούλας τους;
Τί θα γίνει άν κάποτε όλα αυτά δημοσιευτούν, με σκοπό την επικερδή εκμετάλλευση, παρά τη θέληση των συγγραφέων;
Ο Καζαντζάκης θα τα άφηνε όλα ξεκλείδωτα, δίνοντας και τη ζωή του ακόμα, πώς θα αντιδρούσε όμως η Bookluv; σε μελλοντικό μακέλεμα;
Ο σύγχρονος ψηφιακός κόσμος αλλάζει σε κλάσματα δευτερολέπτου.Τις ιστορίες όμως τις γράφει με αίμα, σα το χρώμα του παλτό, η άνωθι συγγραφέας.Δέ θα σκεφτώ στεγνά, συμφεροντολογικά, δέν είμαι εγώ "ανατολικός" ή βόρειος", απλά "χτυπάω" καμπανάκι.
Σε ευχαριστούμε για τη διέγερση των ερωτημάτων, εγείρομαι τώρα για να σου υποκλιθώ, τόλμησες να δώσεις γροθιά στο μαχαίρι και σε ευχαριστούμε ιδιαίτερα για αυτά που λές.
διέγερση ερωτημάτων δέ πάει! το είδα! αλλα-προλαβαίνω- για να μή κατηγορηθώ, να αναφέρω, πως ανεξαρτήτως λαού ή έθνους, κάποιες απο τις προαναφερθείσες, θεωρούν πως είναι υποχρέωσή τους, η προσφορά ερωτικής επαφής άν π.χ. γευματίσεις μαζί τους.
Ανεξάρτητα απο το κράτος, έθνος και λοιπά, κάποιες απο αυτές (ίσως και κάποιοι απο αυτούς!)έρχονται σα τα "Στούκας" προς αναζήτηση γαμπρού ή νύφης! να τα λέμε όλα! υπάρχει και σάιτ μόνο με ουκρανίδες!
Επίσης είπες οτι εμείς είμαστε αυτοί, ένα-ένα! Ρουμανία(roman)είναι ουσιαστικά η Ελλάδα; ρωμανία, απο τότε έγινε πρωτεύουσα η Ρώμη;
Ευχαριστώ εκ των προτέρων για την ανάλυση και την ερμηνεία.
για τα ενδιαφέροντα σχόλια,
και...επιμένω να τα αφήνω ξεκλείδωτα,
να τα μοιραστεί όποιος θέλει.
Έτσι κι εγώ
παίρνω πολλά
από αυτά που μου αφήνουν ξεκλείδωτα οι άλλοι.
Ήμουν τραγικά off topic...
μικρό δείγμα από τον Ομάρ Καγιάμ
71
Μετάνοιας κάθε τάξιμο παράτησα και πάλι,
κι έτσι τη θύρα σφάλισα της καλής φήμης πάλι.
Μ αν φαίνομαι σαν παλαβός άδικα μη με κρίνεις,
με της αγάπης το κρασί εμέθυσα και πάλι.
57
Λιγόστευε τους πόθους σου χαρά για νάχεις κιόλα,
από τα εμπόδια του καλού και του κακού ξεκόλλα.
Παρ το ποτήρι, τα μαλλιά χάιδευε της καλής σου,
πόσες ημέρες μένουνε; Γοργοδιαβαίνουν όλα.
Από ένα παλτό ξεκινήσαμε...
Έχεις την αγάπη μου...Είμαστε ικανές για όλα με τους συνειρμούς μας να τρέχουν με ταχύτητα φωτός!!!
.
...στους αυθαίρετους συνειρμούς μας
μια τελεία;