Ετσι `οπως ή φρέσκια βροχή
χαρακώνη τούς λόφους,
ξαφνιάζωντας τήν ησυχία
ετσι σάν φρέσκια βροχή
έπεσα πάνω σου και ξύπνησες,
από τήν απολιθωμένη σου μοναξιά
Το καθε σου φιλί ,σάν τά βότσαλα
του γιαλού διαφορετικά δοσμένο,
διαφορετικά δροσερό,
ολα σου τά φιλιά ,μιά καθαρόαιμη φωτιά,
φωτιά χωρίς αντίδοτο
Την φωτισμένη σου πλευρά γυρεύω,
αμφιπρόστιλε ναέ,
κι είναι η ίδια πλευρά παντού.
Categories:
Αξιολόγηση:
0 ψήφοι
πολύ ωραίο, να ζήσεις
ΝΟΙΩΘΩ ΥΠΕΡΟΧΑ ΣΤΑ ΚΑΛΑ ΛΟΓΙΑ ΣΟΥ
ΚΑΙ ΜΙΑ ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΠΕΡΙΦΡΟΝΙΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ
ΕΙΜΑΙ ΔΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ
καθόλου περιφρόνηση, κάποιοι διαβάζουν χωρίς να σχολιάζουν.
Εγώ δεν είμαι και ο πιο κατάλληλος να κρίνω ποιήματα, γι΄αυτό απλά λέω ότι μ΄αρέσουν.
και εγώ διάβασα και την Αλήθεια και τους Μενεξέδες και την αγάπη. Τα αξιολόγησα. Μάλιστα τα τρία αναφερόμενα, γράφτηκαν την ίδια μέρα (αν δεν κάνω λάθος). Και διαβάστηκαν και τα τρία από πολλούς. τι σημαίνει αυτό; Άρεσαν, και θα σε διαβάζουμε όταν μας δίνεις την ευκαιρία.
Περιμένουμε λοιπόν!