Γεια χαρά, σας χαιρετώ.
Χθές, στην επιστροφή, τ´αγαπημένο μου τρίκυκλο άρναγε να σπρωχθεί πίσω· έκανε θόρυβο, κι έφυγε η αλυσίδα. Κατεβήκαμε και το παρακάλαγα να με πάη σπίτι. «Σουργκ-χχρ» ήχησε η αλυσίδα, σα να μου σπάση την καρδιά. Το έβαλα ανάποδα για να ελέγξω την αλυσίδα· τίποτε σπουδαίο, εκτός που είχε πέση από το διαφορικό κιβώτιο ταχυτήτων. «Πρώτον, θα σε καθαρίσω», του είπα, και καθάριζα κάθε σκόνη. Μετά τούτο, έλαβα μια συρματόβουρτσα για να βγη η βρώμη. «Συνέχισε, μήν κλάπψης,» μου ψιθύριζε, «κάθε μάστωρας θέλει καθαρό το ποδήλατο.» Όταν τέλειωσα, λάμπραγαν τα μεταλλικά.
Μήπως να ρωτήσω τον καλό μου γείτονα που ξέρει για τα μηχανικά; Αφού δεν μου δόθηκε ευκαιρια του ν´εργαστώ σε εργάλειο, θλιβερώς χαιρέταγα το Μπακ μου.
Σας εύχομαι καλές ημέρες και πολλήν χαρά στην ποδηλασία 