-------------------------------------
αφιερωμένο σε όλους
Σπάνια πουλιά το αγέρι είναι γεμάτο,
τα λειβαδια κι οι θαμνοτοποι.
Η Τρέλα εδώ κι εκεί,άγρια μοιάζει
να παραφέρεται
Ο Ποιητής, ο ήρωας κι ο τρελός,
ζουν ο ένας για τον άλλον
και σκέψεις ,δίχως μέτρο
την ψυχή μου ταράζουν.
Η Μοναξιά μου γνέφει
έλα σε μένα...
-------------------------------------
Ω Μαγιακόφσκι,σ όποιον κόσμο κι αν πας
κοίτα μη γίνεις ρεζίλι!θα κρατάς ψηλά
του μπολσεβίκου την κομματική ταυτότητα?.
Πάνω απ τις γέφυρες του Νέβα
στη ράμπα των αστερισμών
είναι γλυκιά η μουσική του Βέρντι
φτερά στον άνεμο και Ρέκβιεμ
όσο κι αν καίει ο ακατόρθωτος έρωτας
Ω Αγκιτάτορα ομοιοκαταληξεων!
Ω Ιππέα ευθύβολου σαρκασμού!
Αφιερωμένο στον φίλο,,, scrabler ,,,
kαι σε,,,εσενα
την ώρα πουπε,, να η γραφή
σκοτείνιασε κι η πλάση
δεν ήτανε χαρά,κρυφή
νύχτα να σε σκεπάση
χίλιοι ποδηλάτες φυλάνε
τα φαρδιά-- στενά
χίλιοι στο πέρασμα του
του βγάζουν πρώτα ότι πονά
κι ύστερα τη καρδιά του
Σε νεύματα της θαλασσας και τ ουρανού
γλάροι ,πετούν, υψώνοντε,βουτούν ,
μεσ την γκριζόλευκη ζακέτα τους,
μα γέρνοντας πάντοτε ισορροπούν
πάντα άψογοι στη σιλουέτα τους
Κι η καρδιά σου θα ισορροπούσε
αν ήξερε πως μπορούσε,
γιατί πάντα αυτό γυρεύουν
όλες οι καρδιές που ταξιδεύουν
Να το νησί
εκεί έμαθες κι εσύ
μετά από κάθε απλωτή σου
την πρότερη κατάκτηση σου
Έτσι όμως η καρδιά οξειδώνετε
σε τέτοια ταξίδια ψάχνοντας
την άψογη ισορροπία
μόνο προς τη δική της ευτυχία