...με αφορμή τον τρόπο δημοσιοποίησης της ποδηλατοπορείας της 6ης Απρίλη...
H Κίνηση Ποδηλατώντας στη Μυτιλήνη δεν έχει εκπροσώπους, όπως παρουσιάστηκε στα τοπικά ΜΜΕ. Πρόκειται για μια συνέλευση ποδηλατόφιλων. Εξέδωσε δελτίο Τύπου(*) που αποσιωπήθηκε από τα ΜΜΕ, τα οποία φρόντισαν ώστε την αυθόρμητη αυτή πρωτοβουλία συμμετοχής της Μυτιλήνης στην ποδηλατοπορεία [που οργανώθηκε από τους ποδηλάτες της Αθήνας] να καρπωθούν πολιτικά η δημοτική αρχή και η αστυνομία.
Για ακόμα μια φορά οι αρχές προβάλουν το “φιλοπεριβαλλοντικό” τους πρόσωπο, ενώ την ίδια στιγμή τσιμεντώνουν πλατείες και πάρκα, επιτρέπουν την κυκλοφορία σε πεζόδρομους, μετατρέπουν πάρκα σε πάρκινγκ, αδιαφορούν για το θέμα της ανακύκλωσης, μπαζώνουν βιότοπους, κόβουν πεύκα για την αχρείαστη διαπλάτυνση ενός τμήματος του δρόμου Μυτιλήνης-Καλλονής και άλλα τόσα.
Μαζί και η αστυνομία, το βασικό όργανο ελέγχου και καταστολής, δηλώνει και σήμερα κοντά μας φορώντας τη μάσκα του αρωγού και του προστάτη.
Ο,ΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΕΙΛΟΥΝ, ΤΟ ΑΦΟΜΟΙΩΝΟΥΝ !
Δε θέλουμε εκπροσώπους, ούτε και προστάτες
όλοι οι ποδηλάτες: ένροδοι αντάρτες
ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΕΤΑΛΙΕΣ
ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΗΧΑΝΕΣ(των Ζητάδων)
Αγανακτισμένοι Ποδηλάτες απ' την Κατάληψη στο Μπίνειο
(*)Δελτίο Τύπου Μυτιλήνη, Τρίτη 25 Μάρτη 2008
Η πόλη έχει πλημμυρίσει μηχανοκίνητα. Η διέλευση – και η ζωή - πεζών και ποδηλατών δυσκολεύει ολοένα. Θόρυβος, καυσαέρια, φόβος για τη σωματική ακεραιότητα και νεύρα είναι τα πιο άμεσα αποτελέσματα αυτής της εξέλιξης που όλοι απλώς παρατηρούμε τα τελευταία χρόνια. Ο ελαιώνας και ο πευκώνας(τσαμλίκ) της Λέσβου αντικαθίστανται από διαπλατύνσεις οδικών αρτηριών και καλλιέργειες αντιπροσωπειών αυτοκινήτων και λοιπών τσιμεντοτεράτων. Όλα προς όφελος των μηχανοκίνητων οχημάτων – καμία μέριμνα για τα ποδήλατα, ούτε μια τόση δα λουριδίτσα...
Στο πλαίσιο, λοιπόν, της διάθεσης αντίστασης στα παραπάνω, συμμετέχουμε στην πανελλαδική ποδηλατοπορεία της πρώτης Κυριακής του Απρίλη. Στις 12 η ώρα το μεσημέρι θα συναντηθούμε στην πλατεία Σαπφούς για μια ποδηλατοπορεία (το δρομολόγιο της οποίας θα συναποφασιστεί από τους συμμετέχοντες εκείνη τη στιγμή) με βασική επιθυμία να δείξουμε ότι υπάρχουμε. Ενώνουμε τις πεταλιές μας με ποδηλάτες από όλη την Ελλάδα, ώστε την ίδια μέρα και ώρα να διεκδικήσουμε το δικαίωμά μας στην καθαρή μετακίνηση. Χωρίς φόβο να μας πατήσουν, χωρίς άγχος να μας κορνάρουν οι ανυπόμονοι αυτοκινητούμενοι, με μοναδική συμβολή στην ηχορύπανση τα κουδούνια μας.
Η διευκόλυνση της μετακίνησης με ποδήλατο προς το αεροδρόμιο σε πρώτη φάση και προς κάθε γωνιά του νησιού σε δεύτερη θεωρούμε πως δεν είναι ανέφικτη. Η αποσυμφόρηση του κέντρου της πόλης με πύκνωση των δρομολογίων των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς και μείωση του κόστους τους θα λειτουργούσε ενθαρρυντικά προς την κατεύθυνση της γενίκευσης της χρήσης του ποδηλάτου μέσα στην πόλη.
Όσο σημαντική είναι η διεκδίκηση για την υλοποίηση των παραπάνω από επίσημους φορείς, άλλο τόσο σημαντική είναι η συνειδητοποίηση, πως για την καλυτέρευση των ζωών μας είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι και αλληλέγγυοι: πεζοί, ποδηλάτες και μηχανοκινητούμενοι. Δεν ανταγωνιζόμαστε – καλούμαστε να συνυπάρξουμε. Στη συγκεκριμένη περίσταση προβάλουμε τη δικιά μας προσέγγιση, το ποδήλατο. Το ποδήλατο που δεν κάνει θόρυβο, το ποδήλατο που δε βγάζει καυσαέρια, το ποδήλατο που δεν απειλεί τη σωματική ακεραιότητα και είναι αφορμή για άσκηση, το ποδήλατο που δεν καίει βενζίνη, το ποδήλατο που δεν κοστίζει πολλά [και με τις κατάλληλες -φορολογικές- διευθετήσεις θα μπορούσε να κοστίζει ακόμα λιγότερα], το ποδήλατο που αργά ή γρήγορα θα σε πάει εκεί που θες...
Ποδηλατώντας στη Μυτιλήνη