Κυριακάτικη βόλτα

Το ραντεβού ήταν για Κυριακή πρωί, στις 9:00, στην πλατεία της Αγίας Τριάδας.

Το πρώτο σχόλιο ήταν από τη συμβία: Σιγά μην ξυπνήσεις εσύ τόσο νωρίς Κυριακή! Μεταξύ μας, δίκιο είχε, μια Κυριακή έχω κι εγώ να ευχαριστηθώ λίγο ύπνο παραπάνω! Από την άλλη όμως, αν είναι να κάνεις λίγο παραπάνω ποδήλατο...

Ξύπνησα αποφασισμένος. Θα πάω! Στις 9:00 ήμουν εκεί. Τέσσερα ποδήλατα, πέντε ψυχές. Ο μικρός Ιάσων βολεμένος στο καθισματάκι που μόλις την προηγούμενη αγόρασε ο μπαμπάς του. "Η τοποθέτηση ήταν εύκολη, αλλά του έβαλα και ένα έξτρα σχοινί για περισσότερη ασφάλεια!" Όλοι οι μπαμπάδες ίδιοι είμαστε (αυτοί που νοιαζόμαστε τουλάχιστον, γιατί υπάρχουν και οι "άλλοι", αυτοί που εξαντλούν το πατρικό τους φίλτρο στην πληρωμή των διδάκτρων και στον προσηλυτισμό στη "σωστή" ποδοσφαιρική ομάδα). Ο Μιχάλης, μια ανησυχία την είχε, οπότε έβαλε κι ένα πρόσθετο δέσιμο! Μια χαρά το έφτιαξες Μιχάλη! Άρχοντας κάθεται ο μικρός!

Η διαδρομή μελετημένη στο έπακρο, χαλαρή και ενδιαφέρουσα. Γρήγορα βρεθήκαμε δίπλα στη θάλασσα για να διαπιστώσουμε ότι είναι πλέον πολλοί αυτοί που ξεκινούν πολύ νωρίς για μπάνιο! Εννιάμισι η ώρα και οι παραλίες με πολύ κόσμο! Ας είναι, εμείς θέλουμε να κάνουμε τη βόλτα μας: Άλιμος, Καλαμάκι, Π. Φάληρο, Τροκαντερό, θωρηκτό Αβέρωφ, μαρίνα ΣΕΦ, Στάδιο Καραϊσκάκη. Λίγη γκρίνια από τη Μαρία τη Βορειοελλαδίτισσα ("τι δουλειά έχω εγώ έξω από το γαυρο-γήπεδο") αλλά μόλις της υποσχεθήκαμε ότι θα κάναμε και στάση για βουτιά, ηρέμησε!

Ο Αλέξανδρος ακολούθησε αδιαμαρτύρητα. Μόνο η μεσαία τριβή του διαμαρτυρόταν συχνά πυκνά! Αλέξανδρε φτιάξε το γιατί θα σε κουβαλάμε καμιά ώρα! Μιχάλης και Ιάσων οδηγούσαν με σιγουριά. Όλες τις ράμπες και τα χαμηλά πεζοδρόμια τα ξέρει απ' έξω κι ανακατωτά ο Μιχάλης. Ο Ιάσων όμως είπε την καλύτερη ατάκα: Εγώ θέλω στάση στην παιδική χαρά! Θέλω να κάνω τσουλήθρα, κούνια και τα σχετικά!

Όταν όμως υπάρχει καλή διάθεση, όλα μπορούν να συνδυαστούν! Βρέθηκε η παιδική χαρά που ήταν ακριβώς δίπλα στη θάλασσα! Βρέθηκε κι ένας στύλος για να δέσουμε τα ποδήλατα. Και ξαφνικά, βρεθήκαμε με τα μαγιό, σε αναζήτηση δροσιάς (υπέροχη ήταν η βουτιά!) την ίδια ώρα που ο Ιάσων έκανε τσουλήθρα και δημόσιες σχέσεις με ένα κοριτσάκι τουλάχιστον 2-3 χρόνια μεγαλύτερό του - να τον προσέχεις Μιχάλη!

Στην επιστροφή χρειάστηκε να χρησιμοποιήσουμε τα κουδουνάκια μας λίγο παραπάνω, για να περάσουμε ανάμεσα στους πεζούς που είχαν πια αυξηθεί σημαντικά. Το κουδούνι του Μιχάλη δούλεψε υπερωρίες και άνοιγε το δρόμο.

Μπορώ να πω, ένα όμορφο Κυριακάτικο πρωί!