Με χαρά διαπιστώνω ότι η φυσική μου κατάσταση βελτιώνεται ραγδαία.
Ελέγχω πλέον το ρυθμό μου και την αναπνοή μου. Λαχανιάζω πολύ λιγότερο. Οι μύες μου δεν είναι πιασμένοι μετά από κάθε διαδρομή. Μέχρι που άρχισα να σκέφτομαι το πετάλι μου, με στόχο να βελτιστοποιήσω την παραγωγή έργου! Η ταχύτητα αυξάνεται σταδιακά.
Καθημερινή (σχεδόν) χρήση, 30 - 45 λεπτά. Ανυπομονώ να φτάσω σπίτι (αργά το απόγευμα, μετά τη δουλειά), να πάρω το ποδήλατο (είτε μόνος μου είτε μαζί με τα πιτσιρίκια) και να κάνω μια μικρή ή μεγαλύτερη βόλτα.
Σήμερα είχε διπλή βόλτα, πρωί - απόγευμα. Το πρωί με όλη την οικογένεια (ωραίο θέαμα και ιδανική διαφήμιση της χρήσης ποδηλάτου για τους περαστικούς!). Το απόγευμα μοναχική, γρήγορη, "αθλητική". Αύριο, ραντεβού στον Ποδηλατικό Γύρο της Ηλιούπολης (έπεισα την οικογένεια να ακολουθήσει).
Η ιδέα του να πηγαίνω και στη δουλειά με το ποδήλατο (μια - δυο φορές τη βδομάδα) έχει αρχίσει να δουλεύεται στο μυαλό μου. Θέλει κάποια οργάνωση / προετοιμασία, αλλά... Θα δούμε!