Η ιστορία του αεροδρόμειου αρχίζει το 1990· συνεννώθηκε η Γερμανία ξανά, και στο ανατολικό της μέρος κυριαρχούσε η άχαρη, αχρώματη γεύση του πραγματικά υπάρχοντος σοσιαλισμού για πολλά χρόνια.
Το Βερολίνο τότε αισθανότανε παράξενο· στις ανατολικίες περιοχές έβλεπα πρόσωπα μαύρα που επιφανειακά εξανθλούσανε τα πολυτελικά, από μέσα φοβόμουν όμως τα χειρότερα. Τον Δεκέμβριο επέστρεψα από τη Θεσσ/νίκη με το JAT (Joke About Time) στο ανατολικό αεροδρόμειο Schönefeld, όπου αγενέστατα οι επίσημοι τύποι μου συμπεριφερόντανε.
Εκείνη την εποχή, οι ανατολικοί γερμανοί λάφυρα γίνονταν των δυτικών, που ήρθανε για να βγάλουνε γρήγορα λεφτά και κατέστρεψαν ό,τι βρίσκανε.
Τότε υπήρχανε τρία αεροδρόμεια· το Tegel και το Tempelhof στο δυτικό, και το Schönefeld στο ανατολικό Βερολίνο. Αφού ήθελαν να γίνει σύμβολο τάξεως το Schönefeld, σχεδιάστηκε να γίνει το μεγαλύτερο αεροδρόμειο Γερμανίας νότεια το 1996, αφού βρίσκεται κοντά στην πόλη.
Το 1999, αποφασίστηκε να ονομαστεί Willy-Brandt-Flughafen, κατά τον τίμαιο καγγελάριο που άνοιξε τις σχέσεις με τα ανατολικά κράτη. Σχεδιάστηκε να λειτουργήσει το 2010.
Κι όμως, λόγω μιας σειράς φτωχών σχέδιων κατασκευής, δεν είναι γνωστή ακόμη η ημερομηνία στην όποια να λειτουργήσει. Οι ένοχοι είναι από τη μια οι υπεύθυνοι, από την άλλη η εαταιρία κτίσης Hochtief χαμήλωσε τα στάνταρ για οικονομικούς λόγους.
Τέλειωσαν τους κύριους δρόμους και τη γραμμή σιδηροδρόμειου για να λειτουργήσει το αεροδρόμειο. Απέτυχε όμως η απαραίτητη προϋπόθεση πρίν λειτουργήσει· η προστασία πυρκαϊας και το σύστημα προειδοποιήσεων δεν είχανε κατασκευαστεί ανάλογα με την άδεια κατασκευής, ώστε απέτυχε την υποχρεωτική εξέταση. Αυτό ήτανε το κύριο ζήτημα για τις καθυστερήσεις με το να ανοίξει το αεροδρόμειο.
Για αισθητικούς λόγους, δεν είχανε βάλει σωλήνες που βγάλουνε τον καπνό επάνω στη στέγη κτιρίου. Για να επιτυχούν οι λεγόμενες προϋποθέσεις, αναγκάζονται να γκρεμίσουν διάφορους τοίχους. Επιπλέον, έβαλαν τα σύρματα με αμέλεια, και οι κυλιομένες σκάλες από τον σταθμό τρένων χτίστηκαν πάρα πολύ κοντά.
Κατά την ανθρώπινη άποψη, απέτυχαν τελείως· πρίν τις 3 Ιουνίου 2012, οι εστιατωριούχοι είχαν προκετοιμάσει τα μαγαζιά τους. Πληρώνουνε ψηλό νοίκι και δεν έχουνε είσοδα, αφού δεν έρχονται πελάτες που να τους εξυπηρετήσουνε. Ντροπή, δεν είναι;
Συμπέρασμα αφού ο κώστος για να κατασκευαστεί το αεροδρόμειο σωστα υπερβαίνει τα μέσα, τσακώνονται οι κύριοι των επιτροπών ανάμεσά τους· «Δε φταίω εγώ, να τούτος φταίει!» Κατά τη γνώμη μου, ο προθυπουργός συγκοινωνίας, κυκλοφορίας και υποδομής είναι ένοχος, ο Peter Ramsauer (Rampensäufer, μεθυστής αποβάθρας όπως τον λέμε σατιρικά), επειδή είναι ο επίσημα υπέυθυνος και δεν τον ένοιασε για χρόνια ολόκληρα.
Γιατί θέλουμε κι άλλο αεροδρόμειο; Ποιός λέει ότι έχουμε ανάγκη για μόλυνση θορύβων και κερωσίνης για να πετάξουνε οι παμπλούσιοι;!
Πάει η εποχή όταν οι γερμανοί κατέργασαν ποιότητα πρώτης τάξης. Πάει η εποχή όταν ένοιασαν για τους συμπολίτες και τους συγκατοίκους τους. Ξεπέσαμε ήδη.
~ * ~
Σας εύχομαι κάθε καλό