
Γεια χαρά,
σήμερα ποδηλατήσαμε σε 5 ρόδες, η φίλη με το ποδήλατο, εγό με το τρίκυκλο, για κολύμπι.
Φτάσαμε στο κολυμπητήριο, κάναμε τη γυμναστική μας, κολυμπούσαμε κάποιους διάδρομους.
Μετά η Κατερίνα με παρακολουθούσε να καταδύω κολυμπώντας. «Σβήσε το μυαλό σου και προχώρα», μου λέει. «Τη στιγμή που θες ν´ανέβεις, κάνε τρεις κινήσεις και θα φτάσεις στην επιφάνεια.»
Δεν πρόλαβα τεράστεια μέτρα, «δεν πειράζει, προσπάθησε ξανά!»
Μετά από μια ώρα αισθανόμουν πτώμα. Η Κατερίνα είναι καταδύτης και ξέρει να εξεηγεί το κάθε βήμα μετά το άλλο με υπομονή και ηρεμία.
Από την άλλη φορά, θα ξεκινώ ήρεμα: πρώτα δυο κινήσεις χωρίς ανάσα ώστε να καλυτερέψω την αντοχή μου.
Στην επιστροφή, θαυμάζαμε τ´ανθίσματα και τα μπουμπούκια φύλλων. Βγαίνει ο κόσμος και χαίρεται
της άνοιξης, απολαμβάνουμε την αναγέννηση φύσης: έφυγε ο χειμώνας και το σκότος!
Σας εύχομαι κάθε καλό
....με τον ξανθόν Απρίλη,
κι η φύση βρήκε την καλή
και τη γλυκειά της ώρα...''
Η χαρά που δίνει η κολύμβηση
μαζί με τη χαρά της άνοιξης
που πάει χέρι χέρι με το φως
της Ανάστασης.