ΚΟΥΙΖ: Σε ποια ιστοσελίδα διαβάσαμε τα παρακάτω;
"Το να μιλήσει κανένας για την ανάγκη για ποδηλατόδρομους είναι γραφικό από τη στιγμή που περιορίζεται σε κινήσεις εντυπωσιασμού δημάρχων οι οποίοι αρκούνται στο να φτιάξουν ένα δρομάκι 500 μέτρων στην καλύτερη περίπτωση, μόνο και μόνο για να διαφημίσουν την δήθεν ευαισθησία τους, κοινώς για ψηφοθηρικούς λόγους. Γιατί δεν είναι μέτρο αλλά ημίμετρο η κατασκευή ‘διαδρόμων’ (ουσιαστικά περί τέτοιων πρόκειται) μέσα στα πεζοδρόμια προοριζόμενων για χρήση από τους ποδηλάτες, αφού ίσα-ίσα που χωράνε οι ρόδες να πατήσουν πάνω σε αυτούς. Επίσης κανένας δεν σκέφτεται την πρόσβαση στους ‘ποδηλατόδρομους’ αυτούς, ωραία κάτι έφτιαξε ο δήμαρχος αλλά αν πρόκειται να ρισκάρεις τη ζωή σου κορώνα-γράμματα στη διαδρομή μέχρι να φτάσεις εκεί προκειμένου να κάνεις περιστροφές γύρω-γύρω από 5 παγκάκια, δεν έχει κάποιο ουσιαστικό νόημα. Πρέπει να καταγραφούν οι ανάγκες, να οριοθετηθούν οι προδιαγραφές, να μελετηθεί η προσβασιμότητα αλλά και η χρηστικότητα πριν αρχίσει κάποιος να κάνει σωστή δουλειά πάνω στο θέμα αυτό. Αν θέλουμε να μιλάμε για ποδηλατόδρομους, χρειάζεται συντονισμένη δράση πολιτείας-κράτους-δήμων-κοινοτήτων και πολιτών προκειμένου να γίνει σωστός προγραμματισμός και όχι σκόρπισμα χρημάτων απλά για το θεαθήναι, κυρίως όμως χρειάζεται να συζητήσουν όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς, κάτι που φαίνεται να μην υπάρχει στις μέρες μας.
Η είσοδος των ποδηλάτων στο Μετρό, ένα αίτημα όλων των φίλων του ποδηλάτου, έχει πλέον καταντήσει κοροϊδία. Τόσες πορείες και διαδηλώσεις γίνονται αλλά καμία ανταπόκριση από την πολιτεία.. Το γεγονός όμως ότι όταν οι νεολαίοι βλέπουν κάποιον στον ηλεκτρικό με το ποδήλατο και τον ρωτάνε αγωνιωδώς αν επιτράπηκε η είσοδος και στο μετρό, κάτι σημαίνει γι αυτή τη γενιά και καλό είναι να την αφουγκραστούν οι κρατούντες, μιας και το αύριο της χώρας μας έχει αιτήματα και δικές του προδιαγραφές για το μέλλον του, όμως οι κοντόφθαλμοι-φοβικοί που ασκούν την εξουσία μοιάζουν να κωφεύουν απέναντι σε αυτή τη γενιά, ακόμα και στο πώς εκείνη επιλέγει να μετακινείται."
Tα παραπάνω λόγια θα ήταν ίσως κοινοτοπίες αν τα διάβαζε κανείς στο site μας, ή σε άλλα ποδηλατικά forum ή έντυπα. Πρόκειται για απόψεις που μας είναι οικείες. Οταν όμως βρίσκονται στο προσωπικό site του Γιώργου Παπανδρέου η ανάγνωσή τους δημιουργεί μια περίεργη διάθεση. Μιαν αίσθηση αναμονής. Μιαν αμήχανη, δύσπιστη προσδοκία... Ας μην ξεχνάμε πως ο ποδηλατόδρομος στα Μελίσσια καταψηφίστικε απο δημοτικούς συμβούλους προσκείμενους στην τωρινή κυβερνητική παράταξη.
Το πιο εντυπωσιακό μέλος της παρούσας κυβέρνησης είναι η κυρία Τίνα Μπιρμπίλη, Υπ. Περιβάλλοντος. Η κυρία Μπιρμπίλη έχει συγγράψει βιβλίο για το ποδήλατο στο οποίο κατατίθεται ένα όραμα για την ένταξη του ποδηλάτου στην ελληνική πόλη. Πρόκειται για το "Φτιάχνοντας πολεις για το ποδήλατο", που μπορείτε να το δείτε σε αυτή τη διεύθυνση. http://www.minenv.gr/5/53/g5303_bikes.htm . Αν το ξεφυλίσει κανείς θα δει πως για αρκετά ποδηλατικά αιτήματα όπως η μεταφορά ποδηλάτων στο μετρό, οι συγγραφείς του βιβλίου παίρνουν σαφείς θετικές θέσεις συνοδευόμενες μάλιστα απο προτάσεις. Δεν έχει ξανασυμβεί, υπουργός να "γνωρίζει" τα ζητήματα του ποδηλάτου από πρώτο χέρι.
Τα νέα δεδομένα γεννούν ερωτήματα σχετικά με τη στάση μας και τις δράσεις μας στο άμεσο μέλλον. Εχουμε την ευκαιρία να πιέσουμε αλλά και να κρίνουμε. Η ανάγκη εγρήγορσης είναι κρισιμότερη απο ποτέ. Χρειάζεται να σκεφτούμε και να συντονιστούμε.
Η παρουσία μας στην επόμενη συνέλευση είναι κομβική.
Για όσους δεν γνωρίζουν, μαζευόμαστε στο Πολυτεχνείο (το Χειμώνα)στις 8:00 μπροστά ή μέσα στο Κτίριο Χημικών (ανάλογα με τον καιρό)
Θα τα πούμε την Τετάρτη