Τραγούδια

Υπάρχουν τραγούδια που νιώθεις να σε τραβάνε σαν μαγνήτες. Σαν μια μικροσκοπική σταλιά φωτός σε μια απέραντη νύχτα. Τραγούδια που συναντάς τυχαία, που πέφτεις πάνω τους εκεί που δεν το περιμένεις. Όπως όταν σκαλίζεις τις κούτες με τα παιχνίδια σου στο πατάρι και βρίσκεις πράγματα που νόμιζες από χρόνια χαμένα. Τραγούδια που ξάφνου θες να χάνεσαι στην αγκαλιά τους, να μοιράζεσαι τη φωτιά τους, να μαθαίνεις τη γλώσσα τους, να κοιμάσαι και να ξυπνάς με τη φωνή τους.

Και μπορεί μια μέρα να ξημερώσει και να μην γνωρίζεστε. Μπορεί μια μέρα να μην σου λέει τίποτα η ανάσα τους, να μην έχει να σου δώσει άλλη απανεμιά το λιμάνι τους. Μπορεί μια μέρα να ξημερώσει και να νιώσεις ότι τα έχετε πει όλα. Τραγούδια είναι, σου πρόσφεραν την ηδονή τους, την ένταση, σε εξημέρωσαν, σε κατοίκησαν, και τώρα κλείνουν πίσω τους σιγανά την πόρτα.

Και θα συναντηθείτε ξανά, και θα ξέρεις ότι έχουν όλα ειπωθεί. Και θα χαμογελάς με τις αναμνήσεις, αλλά θα είσαι άλλος, δεν θα γνωρίζουν το δέρμα σου, δεν θα ανατριχιάσεις στη φωνή τους, δεν θα ριγήσεις στην κορύφωσή τους. Και δεν θα είσαι σίγουρος αν είναι καλύτερα ή χειρότερα έτσι. Δεν θα ξέρεις πόσο άλλαξαν, ή δεν θα σε νοιάζει. Μέσα σου θα στραγγίζεις ακόμα τις στιγμές που ζήσατε μαζί.

Και νοερά θα εύχεσαι κάθε φορά να μην βγουν λειψές...

...

Και τώρα που το διάβασες, ξαναδιάβασέ το.

Και εκεί που λέει "τραγούδια" βάλε "άνθρωποι"...

;-)

αφορμή -> https://www.youtube.com/watch?v=niMdqOaWHqE (δεν ξέρω γαλλικά...)