ανακάλυψα την Κυρία Φωτεινή Μαυράκη σ' ένα εκπληκτικό τραγούδι, μια εκπληκτική ερμηνεία...
και προς μεγάλη στενοχώρια των ερωτευμένων, που ποθούν αδιάκοπη την ευτυχία της νύχτας τους...ο ήλιος είναι αυτές τις μέρες περιούσιος και χαλάλι του οι νύχτες... λυπάμαι Κυρία Μαυράκη αλλά δεν αναφωνώ μαζί σας...
είναι κακό που έβαλα κι εγώ στο μπαλκόνι τη σημαία,
είναι κακό που πονάω τη φύση και δεν πετάω έξω τίποτα,
είναι αμαρτία που μ αρέσουν οι σχολικές γιορτές;
Οχι, ρε παιδιά, δεν ψηφίζω τη χρυσή αυγή,
αλλά, πήγα στο Μεσολόγγι, σ εκείνον τον κήπο,
και ένιωσα απερίγραπτα, σαν να περπατούσαν γύρω μου
εκείνες οι μορφές των πεινασμένων,
που αναφέρει ο Σολωμός....
αλλά χτες εξαντλήθηκα και μ' έπιασε ένας βαθύς ύπνος μέρα μεσημέρι και σήμερα όλο το βράδυ όρθια, μόλις μαγείρεψα ένα λάχανο γιαχνί που λατρεύω για να εκτονωθώ, αλλά τίποτα, μέσα σ' όλα να φασαρία απ' το δρόμο, κοιτώ απ' το κουρτινάκι, δυο ντίρλα μεθυσμένοι παραπατούν στο μαύρο τους αυτοκίνητο, φουλάρουν Πάριο και φεύγουν εκκωφαντικά...πριν λίγο όλα αυτά...ε, δεν άντεξα και σας το παίζω εδώ ανακόλουθα με τα προηγούμενά μου...εντελώς ανακόλουθα και να το τραγούδι των μεθυσμένων(link is external) ...λοιπόν το συγκεκριμένο μπαρ ένα τοσοδούλι είναι ενδείκνυται για μπάτσελορ πάρτυ, δεν ανοίγει κάθε βράδυ και ξημερώνεται όταν ανοίγει,,,περνώντας με το σκύλο ακούω μια τεράστια γκάμα τραγουδιών (δημοτικά, ροκ, μπουζουκοειδή)...όταν ανοίγει η πόρτα, είναι να απορείς πώς δεν έχουν πεθάνει απ' τις αναθυμιάσεις του οινοπνεύματος και του τσιγάρου μαζί...τα καημένα! το τρέχει (αλλά δεν ξέρω κι αν το έχει) ένας κύριος καραφλός, κάτι σαν μαφιόζος, που πάντα με κοιτάει περίεργα με το σκύλο...υποθέτω περιμένοντας να λερώσει ο σκύλος μπροστά στο μαγαζί του και να με καταχερίσει, αλλά ο σκύλος είναι εκλεκτικός στο πού λερώνει...όχι όπου κι όπου...άσε που πρώτα μυρίζει και μετά λερώνει...
Αχ! Απορώ(link is external) βρε Royal Oak, γιατί ζητάς συμπάθεια
το thread αυτό χωρίς εσάς θα’ταν μια στάμνα άδεια
μην σας μπερδεύει το bp που γράφει στη μαρκίζα
είναι των ΠΟΔΗΛΑΤισσΩΝ, κόρη, θεραπαινίδα.
Θα βρω μουρμούρη μπαγλαμά(link is external)
Φάνταζες σαν πριγκηπέσα(link is external)
Amedeo Modigliani - Η Ζαν Εμπιτέρν με καπέλο και κολιέ.
...και ο πίνακας σε σουρρεαλιστικό συνδυασμό.
Μάσκες (link is external)
Rene Magritte
Νικόλας Άσιμος-Βαρέλι,Πιάστηκα Σκοινί Κορδόνι(link is external)
σήμερα...κι ερήμωσε το σπίτι...
τι θα γίνω μεσ' τη ζωή(link is external)
καλό ύπνο γλυκό μου!(link is external)
εγώ δεν έχω βγάλει το σχολείο(link is external)
αλλά μια απορία την έχω.
Το ποδήλατο
ελευθερώνει ή στοιχειώνει το νου;
νομίζω ο ποδηλάτης είναι ένα στοιχειωμένο άτομο που βρίσκει την ελευθερία του με το ποδήλατο...
ανακάλυψα την Κυρία Φωτεινή Μαυράκη σ' ένα εκπληκτικό τραγούδι, μια εκπληκτική ερμηνεία...
και προς μεγάλη στενοχώρια των ερωτευμένων, που ποθούν αδιάκοπη την ευτυχία της νύχτας τους...ο ήλιος είναι αυτές τις μέρες περιούσιος και χαλάλι του οι νύχτες... λυπάμαι Κυρία Μαυράκη αλλά δεν αναφωνώ μαζί σας...
ΒΑΛΤΕ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ ΚΛΕΙΔΑΡΙΑ!(link is external)
[το άσμα είναι ό,τι πρέπει για τη μέρα όχι μόνο της εθνικής αλλά κάθε παλιγγενεσίας]
ή ένα ελεύθερο άτομο που βρίσκει ο στοιχειό του(link is external) με το ποδήλατο
Αχ ελλάδα σ' αγαπώ(link is external)
ΑττικοΒοιωτία. (Όρια)
είναι κακό που έβαλα κι εγώ στο μπαλκόνι τη σημαία,
είναι κακό που πονάω τη φύση και δεν πετάω έξω τίποτα,
είναι αμαρτία που μ αρέσουν οι σχολικές γιορτές;
Οχι, ρε παιδιά, δεν ψηφίζω τη χρυσή αυγή,
αλλά, πήγα στο Μεσολόγγι, σ εκείνον τον κήπο,
και ένιωσα απερίγραπτα, σαν να περπατούσαν γύρω μου
εκείνες οι μορφές των πεινασμένων,
που αναφέρει ο Σολωμός....
https://youtu.be/hLMQ_zWpARY(link is external)
....
Είναι τα εύκολα παγίδα
και η συνήθεια αλυσίδα
...
Σωκράτης Μάλαμας - Να 'σαι ποτάμι που κυλά(link is external)
Μια καλημέρα είν’ αυτή
Πες τη κι ας πέσει χάμω...(link is external)
απ' την Κάρπαθο(link is external)
ανοιξιάτικο βράδυ
σου στέλνω για τη γιορτή σου
Καρτ - ποστάλ απ' τον Aδη.(link is external)
Επειδή Ανάσταση δεν γίνεται δι' ευχών
κωδωνοκρουσιών ή άλλων εθιμοτυπιών..
Καλή Ανάταση(link is external) λοιπόν.
«Οὒτοι συνέχθειν, ἀλλά συμφιλεῖν ἔφυν» (Αντιγόνη Σοφοκλή)
graffiti artist - Φίκος
... πάντα υπάρχει ελπίδα(link is external)
...που ο Νικολας μας τραγουδαει απο ψηλα...(link is external)
μια μολυβιά(link is external)
κοιτώντας στο άγνωστο
πάει ένα(link is external)
το πιο γλυκό βιολί το παίζει ο θάνατος...(link is external)
ρώτα...(link is external)
αλλά χτες εξαντλήθηκα και μ' έπιασε ένας βαθύς ύπνος μέρα μεσημέρι και σήμερα όλο το βράδυ όρθια, μόλις μαγείρεψα ένα λάχανο γιαχνί που λατρεύω για να εκτονωθώ, αλλά τίποτα, μέσα σ' όλα να φασαρία απ' το δρόμο, κοιτώ απ' το κουρτινάκι, δυο ντίρλα μεθυσμένοι παραπατούν στο μαύρο τους αυτοκίνητο, φουλάρουν Πάριο και φεύγουν εκκωφαντικά...πριν λίγο όλα αυτά...ε, δεν άντεξα και σας το παίζω εδώ ανακόλουθα με τα προηγούμενά μου...εντελώς ανακόλουθα και να το τραγούδι των μεθυσμένων(link is external) ...λοιπόν το συγκεκριμένο μπαρ ένα τοσοδούλι είναι ενδείκνυται για μπάτσελορ πάρτυ, δεν ανοίγει κάθε βράδυ και ξημερώνεται όταν ανοίγει,,,περνώντας με το σκύλο ακούω μια τεράστια γκάμα τραγουδιών (δημοτικά, ροκ, μπουζουκοειδή)...όταν ανοίγει η πόρτα, είναι να απορείς πώς δεν έχουν πεθάνει απ' τις αναθυμιάσεις του οινοπνεύματος και του τσιγάρου μαζί...τα καημένα! το τρέχει (αλλά δεν ξέρω κι αν το έχει) ένας κύριος καραφλός, κάτι σαν μαφιόζος, που πάντα με κοιτάει περίεργα με το σκύλο...υποθέτω περιμένοντας να λερώσει ο σκύλος μπροστά στο μαγαζί του και να με καταχερίσει, αλλά ο σκύλος είναι εκλεκτικός στο πού λερώνει...όχι όπου κι όπου...άσε που πρώτα μυρίζει και μετά λερώνει...
θα τους μάχομαι δια βίου, αυτούς και τους υποστηρικτές τους...
δυο τραγούδια απ' τα πολλά που φίμωναν κι αγάπησα βαθιά
Εις Σάμον(link is external)
αυτός ο δρόμος θα'ναι ο τάφος τους(link is external)
Αχ! Απορώ(link is external) βρε Royal Oak, γιατί ζητάς συμπάθεια
το thread αυτό χωρίς εσάς θα’ταν μια στάμνα άδεια
μην σας μπερδεύει το bp που γράφει στη μαρκίζα
είναι των ΠΟΔΗΛΑΤισσΩΝ, κόρη, θεραπαινίδα.
Κόρη - μουσείο Ακρόπολης
Αρχαϊκή κόρη,
αξεπέραστη ομορφιά,
αρχετυπική, χωρίς κανένα περιττό στολίδι.
Royal Oak, χαίρομαι πολύ
που έχεις πάλι σκύλο...