Κείμενο που μοιράστηκε στην ποδηλατοπορεία τις 21-9-2008
"Kατά καιρούς, τα ποuλιά ανασηκώνονται και πετούν προς κάποιο μέρος, από όπου ελκύονται. Νομίζω, πως δεν μπορούν να εξηγήσουν το "γιατί". Ωστόσο, το κάνουν όπως και να 'χει».
Ο 'Ιαν Χάημπελ έχασε τη ζωή του την ώρα που ποδηλατούσε στον αυτοκινητόδρομο Αθήνας-Θεσσαλονίκης, στις 23 Αυγούστου, αφού συγκρούστηκε με ένα αυτοκίνητο που «έκανε κόντρες» με ένα άλλο.Ο οδηγός απομακρύνθηκε από το σημείο της σύγκρουσης. Ωστόσο, Κάποιοι αυτόπτες μάρτυρες πρόλαβαν να σημειώσουν τον αριθμό της πινακίδας του και συνελήφθη δύο ώρες αργότερα, αντιμετωπίζοντας πλέον κατηγορίες πρόκλησης θανάτου λόγω επικίνδυνης οδήγησης.Η φίλη του, Νίκολα Χέντερσον, είπε: «Πέθανε, αφού χτυπήθηκε θανάσιμα από οδηγό αυτοκινήτου, και εγκαταλείφθηκε αβοήθητος, ενώ ταξίδευε με ποδήλατο στην Ελλάδα».
«Τη στιγμή ακριβώς, που εξασκούσε το ισόβιο του πάθος για τις ποδηλατικές εξορμήσεις. Πάνω-κάτω, περιηγούνταν τον κόσμο για περισσότερα από 40 χρόνια».
«Υπήρξαν αναφορές, σύμφωνα με τις οποίες, το αυτοκίνητο, το οποίο χτύπησε τον 'Ιαν, "έκανε κόντρες" την ίδια στιγμή με ένα άλλο αυτοκίνητο».
«Ο αριθμός της πινακίδας του επίμαχου αυτοκινήτου συγκρατήθηκε από αυτόπτες μάρτυρες και ο οδηγόs συνελήφθη δύο ώρες αργότερα. Ο Ίαν ξεψύχησε επιτόπου».
Ο Ίαν Χάημπελ, ετών 74, αποκαλούμενος «ποδηλατικό φαινόμενο» στο «χώρο» των περιηγήσεων μεγάλων αποστάσεων, διέσχισε όλες τις ηπείρους, όπως και ορισμένα από τα πιο απομονωμένα μέρη του κόσμου.
Ανέλαβε αμέτρητες αποστολές για περισσότερο από 40 χρόνια, οι οποίες υπήρξαν «παγκόσμιες πρωτιές", συμπεριλαμβανομένου της χερσαίας διαμερικανικής αποστολής από το Κέηπ Χορν στην Αλάσκα, το 1971-73.
Στη διάρκεια των 400.000 χλμ. περίπου ποδηλασίας του μέσα από ερήμους και παγετώνες, πυροβολήθηκε από ληστές, παραλίγο να φαγωθεί ζωντανός από τροπικά μυρμήγκια, εγκλωβίστηκε σε μανγχρόβια έλη, κυνηγήθηκε από απομονωμένους επικίνδυνους ελέφαντες, ενώ μία φορά τα έβγαλε πέρα με ένα πεινασμένο λιοντάρι.
Απόλαυσε την φιλοξενία μιας Εσκιμώ πριγκίπισσας, ενός Ντάυεκ φυλάρχου στη Βόρνεο, όπως και Αφρικανών αρχηγών και ιεραποστόλων, ενώ κάποια στιγμή έκανε αίτηση για μια διετή άδεια απουσίας από την εργαοiα του — για να επιστρέψει δέκα χρόνια αργότερα.
O 'Ιαν χρησιμοποίησε περισσότερα από 800 σετ εργαλείων επισκευής ποδηλάτων κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του, ενώ αρνούνταν να χρησιμοποιεί τις συνήθεις τσάντες σχάρας για τη μεταφορά αντικειμένων, επιμένοντας, αντιθέτως, ότι οι ειδικά κατασκευασμένες, σύμφωνα με τις προδιαγραφές του, τσάντες σχάρας Θα έπρεπε να Βρίσκονται συγκολλημένες πάνω στο σκελετό του ποδηλάτου του, μάρκας Argos.
O 'Ιαν, από το Μπρίξχαμ του Ντέβον, έγραψε αμέτρητα βιβλία για την ποδηλασία, ενώ συμμετείχε, επιπλέον, τακτικά σε τηλεοπτικά σόου, όπως αυτό του Μπλου Πήτερ στο BBC, όπου διασκέδασε γενιές παιδιών με τις «ιστορίες του από τη σέλα».
Κάποια στιγμή., υπολόγισε ότι διένυε με το ποδήλατό του κατά μέσο όρο 9.650 χλμ. περίπου ετησίως, και αυτό για σαράντα χρόνια – το ισοδύναμο του να ταξίδευε ποδηλατώντας μέχρι τη Σελήνη.
O 'Ίαν ξεκίνησε τα ταξίδια του το 1963, όταν αιτήθηκε μια διετή άδεια
απουσίας από την εργασία του, στην Standards Telephones and Cables στο
Πάηνγκτον, του Ντέβον.
Αποφάοτσε, όμως, να κάνει γύρους την υδρόγειο για δέκα χρόνια και να επιστρέψει το 1973, «μουρμουρίζοντας μια δικαιολογία» στους εργοδότες του.
Στα ταξίδια του συγκαταλέγονται οι μοναδικές μη μηχανοκίνητες διασχίσεις των ελών Ατρατο στην Κολομβία και των περίφημων βαλτότοπων Νρίεν Γκαπ στον Παναμά.
Κάποτε, ταξίδεψε από την Ανταρκτική στον Αμαζόνιο και από την Αλάσκα στην Ινδονησία, ενώ το 1984 έγραψε ένα βιβλίο για τα ταξίδια του με τον τίτλο «Σε Απομακρυσμένα Μέρη» .
Παρόλα, όμως, τα ταξίδια του, ο 'Ιαν παραπονούνταν συχνά ότι το πιο επικίνδυνο οδικό τμήμα στον κόσμο βρισκόταν μεταξύ της «ανεμώδους γωνίας» και τηs τοποθεσίας «παλιό Νόρτελ» στο Μπρίξχαμ.Η φίλη του, Νίκολα, τον περιέγραψε ως έναν «παγκοσμίου φήμης» ποδηλάτη ανωμάλου εδάφους, τυχοδιώκτη, φωτο-δημοοιογράφο και εισηγητή που ενέπνευσε τους ποδηλάτες σε ολόκληρο τον κόσμο. Επίσης, συμπλήρωσε: «Ξεκίνησε να ενδιαφέρεται για τα ταξίδια, κατά τη διάρκεια της θητείας του στη Βρετανική Βασιλική Αεροπορία, τη δεκαετία του '50. Τράβηξε, έσυρε ή μετέφερε το ποδήλατό του από τις εσχατιές της Ανταρκτικής έως τις ζούγκλες του Αμαζονίου καιΡ από την Αρκτική έως τα πιο απομακρυσμένα νησιά της Ινδονησίας».
O Ιάν τιμήθηκε από την 'Ενωση των Αμερικανών Ποδηλατών και, από τη Λέσχη Ποδηλατο-Τουριστών του Ηνωμένου Βασιλείου για την «επιμονή του ως πρωτοπόρου».
Τη δεκαετία του 1990 προσκλήθηκε για να δώσει επίσημη διάλεξη στο Πανεπιστήμιο του Γέηλ και μετέπειτα έδωσε διαλέξεις και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.
Φρόντιζε τη μητέρα του στο Μπρίξχαμ, του Ντέβον, μέχρι το θάνατό της, πριν πέντε χρόνια.
(Πηγή: Daily Μαil, 4 Σεπτεμβρίου 2008)