Πρόσφατα επισκέφθηκα για πρώτη φορά την Κω και έπαθα την πλάκα μου (ποδηλατικά εννοείται)!!!
Σε όλο το νησί τα ποδήλατα πρέπει να είναι πιο πολλά από τα αυτοκίνητα ή τα μηχανάκια. Παντού υπάρχουν μαγαζιά που ενοικιάζουν ποδήλατα μόνο με πέντε ευρώ την ημέρα. Όλοι οι τουρίστες κυκλοφορούν με τα αγαπημένα μας δίκυκλα και όλοι μα όλοι έχουν αποδεχτεί αυτή την κατάσταση. Παντού υπάρχουν σημασμένοι ποδηλατόδρομοι και απ' ό,τι παρατήρησα όλοι (ακόμη και οι λεωφορειατζήδες και οι ταξιτζήδες-πληγή για την Αθήνα) σέβονται όσο γίνεται τον ποδηλάτη.
Αυτόματα μου ήλθαν στο μυαλό αρκετές απορίες. Δε θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο και σε άλλες περιοχές της χώρας; Γιατί να μην υπάρχουν και αλλού ενοικιάσεις ποδηλάτων, με ένα τίμημα προσιτό αλλά και συμφέρον για τον επιχειρηματία;
Επειδή πολλοί θα σκεφτούν το ίδιο αυτόματα ότι οι μεγάλες πόλεις είναι απαγορευτικές για κάτι τέτοιο, παρόλο που διαφωνώ, θα μπορούσε να επεκταθεί το μοντέλο της Κω σε άλλα νησιά! Σε μικρότερες πόλεις με τουριστικές υποδομές.
Πιστεύω ότι τα οφέλη θα ήταν πολλά και κυρίως στην εξέλιξη της νοοτροπίας των συνελλήνων, ότι το ποδήλατο δεν είναι μόνο ένα "ακριβό" χόμπι αλλά ότι μπορεί να προσφέρει και δουλειά και κέρδη.
Για την ιστορία, νοίκιασα ένα κουρσάκι Σκοτ (με 10 ευρώ τη μέρα) αλλά έκανα μόνο μια βόλτα γύρω στα 30 χλμτρα από τον φάρο μέχρι τα Θερμά, μια και η κυρά μου δεν ακολουθεί και δεν ήθελα να την αφήσω και πολύ μόνη. Εξάλλου για μια μέρα πήγα, για δουλειά της. Το κουρσάκι δούλεψε άψογα, σχεδόν καινούργια και τέλεια συντηρημένο. Μπράβο στον κο Γιώργο, τον ιδιοκτήτη του καταστήματος...
Συνημμένο | Μέγεθος |
---|---|
pegasus_LARGE_t_242261_54495681.JPG | 61.81 KB |
Αφού η κυρία δυσκολεύεται να ακολουθήσει, θα έπρεπε να επιλέξεις πιο σωστά.
Στην Κω, νοικιάζουν και τάντεμς.
Βάζεις την κυρία από πίσω και κάνετε μαζί την βόλτα σας.
Και αν είστε όσο τυχεροί είμαστε εμείς (με την κα RockaRolla) αφού νοικιάσετε τάντεμ, κολλάτε και το μικρόβιο και αγοράζετε και δικό σας μετά.....
Η Κως είναι ειδική περίπτωση, ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ.
Είναι επίπεδη, είναι βατή για όλους τους ποδηλάτες, έχει αρκετές παραλίες γύρω-γύρω και οι τοπικές αρχές φρόντισαν ΝΩΡΙΣ να φτιάξουν έναν καρά-ΜΑΧΙΜΟ ποδηλατόδρομο (φέτος νομίζω τον μεγάλωσαν ακόμα περισσότερο).
Φαντάσου ότι κάτι αντίστοιχο θα δεις και σε Καρδίτσα - Τρίκαλα (αν θυμάμαι καλά, πάντα τα μπερδεύω).
Ο ποδηλατόδρομος σε προκαλεί και σε προσκαλεί να διασχίσεις την πόλη με ποδήλατο. Το ανάγλυφο (ή μάλλον: το επίπεδο) της πόλης, βοηθάει.
Τα νησιά μας - τουλάχιστον στο Αγαίο - όπως ξέρεις είναι κορυφές βουνών - ηφαιστείων. Δύσκολα θα βρεις μεγάλες επίπεδες εκτάσεις. Άσε που στα περισσότερα πήγαν και χτίσανε πάνω στην κορφή (Τουρκοκρατία / πειρατές / προστασία / κάλυψη-απόκρυψη, ή απλά επέλεξαν να χτίσουν στις κορυφές και να καλλιεργούν στα επίπεδα... λογικό μου κάνει).
Στο Ιόνιο θα έπρεπε να είναι διαφορετικά τα πράγματα. Και μάλλον δεν είναι. Οπότε εκεί έχουμε περιθώρια μπόλικα.
Τέλος, στην Κρήτη, δεν νομίζω ότι θα φτουρούσε ποτέ ποδήλατο. Μάλλον κινούμενος στόχος για τα_καλά_παιδιά_με_τις_καραμπίνες θα γινόμασταν..... σαν μπεκάτσες με ρόδες ένα πράμμα.....χαχαχαχα
[μου 'ρθε και ποδηλατική παραλλαγή του ανέκδοτου με τον Κρητικό και τον γιό με το σκουλαρίκι:
"ίνστα μωρέ είναι αυτούνο που φοράς το κολλάν? Κολλάν φοράνε μόνο αδερφές και ποδηλάτες.
Κάμε στην άκρη να δω από το παραθύρι - έτσι και δεν έχεις αραγμένη κούρσα από όξω, μαύρο φίδι που σε φαγε!!!]
Αυτά που είδες ισχύουν την τουριστική περίοδο. Ως κλειστές κοινωνίες (παρά τους πολλούς μικτούς γάμους) αφότου φύγουν οι ορδές των τουριστών εκ βορρά, όλα νεκρώνουν. Καλά κάνουν κι εκμεταλλεύονται στο έπακρο το προϊόν που τους θρέφει.
Στην Κω (και τα γύρω νησιά) συμβαίνουν συχνά θανατηφόρα ατυχήματα με ποδηλάτες, με σκούτερ κλπ.
Εξαρτάται από την καταγωγή των τουριστών που προσελκύει ένας τουριστικός προορισμός.
Μαγική εικόνα,τον χειμώνα τα ξαναλέμε.
Είπα και εγώ θα μιλούσε για τους μετανάστες αλλά τζιφος.
Το είδα κι αυτό. Μετανάστες, που μόλις πάτησαν το πόδι τους στο νησί, το έριξαν στο ποδήλατο. Δεν μπορώ να υπολογίσω το ποσοστό, μια και κάθε μέρα έφταναν πάνω από 150-200 νέοι πρόσφυγες, αλλά κάποιοι πήραν ποδήλατα.
Εγώ, ο "κακός" αθηναίος, σκέφτηκα αμέσως πως τα νοίκιασαν "δανεικά κι αγύριστα"... Ο κυρ Γιώργης ο ποδηλατάς, όμως, μου εξήγησε ότι οι επαγγελματίες έβλεπαν με καλό μάτι όσους μετανάστες νοίκιαζαν ποδήλατα, μια και τους θεωρούσαν "καλλιεργημένους", κατ' απομίμηση των τουριστών από τον Βορρά.
Πάλι για την ιστορία: Έπινα το τσιπουράκι μου στη δροσούλα κάτω από τον πλάτανο του Ιπποκράτη όταν δίπλα μου στάθηκε μια ξένη ξανθιά κοπέλα. Στην άλλη γωνία το αστυνομικό τμήμα με εκατοντάδες στοιβαγμένους να περιμένουν την καταγραφή τους. Η κοπέλα μου έπιασε κουβέντα γύρω από το θέαμα και με ρώτησε πώς βιώνω την κατάσταση αυτή. Αφού της είπα τη γνώμη μου, για την ελληνική φιλοξενία, για την δική μας προσφυγιά και την διασπορά μας σε όλη τη γη, αλλά και την εμπειρία μου από την εποχή που ο πατέρας μου ήταν μετανάστης στη Γερμανία, μου αποκάλυψε ότι ήταν δημοσιογράφος από το γερμανικό κανάλι ZDF και μου ζήτησε να της πώ τα ίδια λόγια ον κάμερα. Η συνέντευξη κράτησε είκοσι λεπτα και δεν περιορίστηκε μόνο στους μετανάστες αλλά όπως ήταν φυσικό οδηγήθηκε στο γνωστό οικονομικό-πολιτικό θέμα. Αλλά αυτό ανήκει σε άλλα ποστ στο φόρουμ. Σταματώ εδώ γιατί δεν είπα τίποτε για ποδήλατα...
Αξίζει να το αναφέρω. Όπως είχα γνωστοποιήσει και πέρυσι, στον Αλμυροπόταμο της Εύβοιας ξεκινήσαμε με έναν φίλο από Αθήνα τις οργανωμένες ποδηλατοβόλτες σε κοντινούς προορισμούς. Η προσπάθεια είχε σχετική επιτυχία, κυρίως ανάμεσα στον νεαρό κόσμο που έρχεται στο χωριό.
Φέτος ο ντόπιος παράγοντας (γενικό εμπόριο, ενοικιαζόμενα δωμάτια, υλικά οικοδομών, δημοτικός σύμβουλος, μέλος των συλλόγων κλπ.)άρχισε να νοικιάζει και ποδήλατα. Ήδη του ζητάνε πάνω από πέντε κάθε ημέρα, μια και ο παραλιακός δρόμος είναι προστατευμένος από αυτοκίνητα και οι άλλες κοντινές παραλίες προσεγγίζονται εύκολα με ποδήλατο.
Σιγά-σιγά προχωράει το θέμα...
Γύρω στο 2004 νοίκιασα ποδήλατο στην Σάμη της Κεφαλονιάς με περίπου 5 ευρώ και έκανα αρκετά χιλιόμετρα, σε ίσιωμα και σε ανηφόρα. Τότε δεν ήμουν καν ποδηλάτης. Είχα χρόνια να κάνω ποδήλατο. Είδα ένα κατάστημα που νοίκιαζε ποδήλατα και το δοκίμασα.
Αναρωτιέμαι τι εμπόδια υπάρχουν για να γίνει μια τουριστική ποδηλατική διαδρομή στην Αθήνα.
• Οι λιγοστοί πεζόδρομοι δεν είναι φιλικοί για το ποδήλατο. Έχουν ανώμαλο έδαφος, είναι φίσκα από πεζούς ή είναι γεμάτοι τραπεζοκαθίσματα ή είναι σε αρχαιολογικούς χώρους που είναι ενάντιοι στα ποδήλατα.
• Έχουν εδραιωθεί τουριστικά λεωφορεία και τρενάκια που έχουν το πλεονέκτημα οτι περνάνε και από δρόμους που θεωρούνται επικίνδυνοι για το ποδήλατο (οποιοσδήποτε δρόμος χωρίς διαχωρισμένο ποδηλατόδρομο είναι επικίνδυνος για τουρίστες).
• Ο ποδηλατόδρομος Αθήνα - Φάληρο, ενώ θα μπορούσε να είναι πολύ προσιτός, δεν περνάει από αξιοθέατα. Αν τουλάχιστον έφτανε μέχρι το θησείο, μπορεί να τον δοκίμαζαν μερικοί τουρίστες για να δουν έστω την μη-τουριστική περιοχή της Αθήνας.
• Η Παραλιακή ίσως να προσφέρεται για τουριστικός ποδηλατόδρομος, ιδιαίτερα αν συνδεθεί με το λιμάνι του Πειραιά.
Ο παραθαλάσσιος δρόμος στην Αρτέμιδα-Βραυρώνα θα ήταν πολύ ευχάριστος αν είχε ποδήλατα και πεζούς αντί για αυτοκίνητα. Εκεί όμως έχει περισσότερο εγχώριο τουρισμό και πολλά Ι.Χ. που πάνε από Αθήνα. Αλλά οι ντόπιοι δεν θέλουν να κυκλοφορούν με ποδήλατα και να έχουν έναν ήσυχο δρόμο; Αυτοί αποφασίζουν.
Με τα μηχανάκια τι γίνεται στην Κώ; Είναι πρόβλημα;