Καλημέρα,
εδώ και τρια χρόνια ζω στην Κοπεγχάγη και εδώ και ένα χρόνο κυκλοφορώ με τη μικρή (20 μηνών πλέον) στο ποδήλατο, σαν όλους τους γονείς εδώ. Από Σεπτέμβρη μετακομίζουμε στην Αθήνα και ψάχνουμε τις μετακινήσεις μας για βόλτες, παιδικό σταθμό κλπ.
Εδώ στην Κοπεγχάγη δεν έχουμε καν αυτοκίνητο αλλά η πόλη είναι εξαιρετικά φιλική στα ποδήλατα. Δεν έχω καθόλου εμπειρία από ποδήλατο στην Αθήνα, φίλοι και γνωστοί μου λένε ότι κάτι γίνεται δειλά δειλά... Έχω κάποιες απορίες, αν έχετε την καλοσύνη οι πιο έμπειροι:
1. Είναι ρεαλιστικό να σκέφτομαι ότι μπορώ να μετακινούμαι από/προς παιδικό σταθμό με το παιδί στο ποδήλατο, μια απόσταση περίπου 2.5 χιλιομέτρων από Κουκάκι, Θησείο, Γκάζι; Έχει αρκετό πεζόδρομο (Δ. Αεροπαγίτου, Αποστόλου Παύλου) αλλά εχει και να διασχίσεις την Πειραίως και να περάσεις απέναντι τις γραμμές του τραίνου στην Κων/πόλεως... Αναφέρομαι κατά κύριο λόγο στην ασφάλεια, αλλά και στην καθημερινή ταλαιπωρία.
2. Το ποδήλατο που έχω τώρα είναι "σκανδιναβικού τύπου", που κάθομαι όρθιος, 7 ταχύτητες "εσωτερικές", αλυσίδα κλειστή, ταμπούρα φρένα μπρος/πίσω, λεπτά λάστιχα, καλάθι κλπ. Πολύ άνετο για μια επίπεδη πόλη με οδήγηση 100% σε ποδηλατόδρομο, οι ταχύτητες είναι μόνο για όταν φυσάει. Δεν επιδέχεται ηλεκτροκίνηση. Θα μου κάνει για Αθήνα ή καλύτερα να το πουλήσω εδώ και να αγοράσω κάτι που να αντέχει λακούβες, ανηφόρες, πεζοδρόμια και ίσως με μοτέρ για μεγαλύτερη άνεση στις ανηφόρες;
3. Είναι ρεαλιστικό να κλειδώνω το ποδήλατο στο δρόμο ή καλύτερα να βρω τρόπο να το ανεβάζω στο διαμέρισμα; Είναι και αυτό μέρος της καθημερινής ταλαιπωρίας γιατί η πολυκατοικία είναι παλιά, έχει σκαλία, μικρό ασανσερ κλπ.
Αν έχετε απαντήσεις ή περισσότερες συμβουλές για καθημερινές μετακινήσεις με το παιδί, με χαρά θα τις ακούσω!
...μέσα σε όλες τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσεις επιστρέφοντας στο Ελλάντα [από μια πολιτισμένη χώρα όπως η Δανία], θα είναι και η μετακίνησή σου.
Γράφω σκόρπια σχόλια και σκέψεις - "οδηγίες προς ναυτιλωμένους" που έλεγε μια παλιά ραδιοφωνική εκπομπή....
1. υπάρχει εντελώς διαφορετική κουλτούρα ως προς τους ποδηλάτες. Εκεί ήσουν "ένας από τα εκατομμύρια ποδηλάτες". Εδώ θα είσαι ένα πρόβλημα / εμπόδιο / καθυστέρηση ως προς τους άλλους χρήστες των οδών. Το γεγονός ότι θα κουβαλάς πίσω βρέφος, δεν αλλάζει την νοοτροπία / συμπεριφορά των Ελλήνων οδηγών.... Θα προσέχεις 300% περισσότερο από ότι στη Δανία και όλα θα πάνε καλά. Κράνος (και για το παιδί) / φώτα / ανακλαστικά / σημαιούλες κλπ είναι ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ
2. ευτυχώς η διαδρομή είναι μικρή και για μένα αρκετά ασφαλής - ΓΙΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ (....αλλά καμμία σχέση με ότι έχεις βιώσει εκεί πάνω). Αξίζει ο κόπος να το δοκιμάσεις. Αλλά έχει στο νου σου: το πλακόστρωτο σε Δ. Αεροπαγίτου & Αποστόλου Παύλου και δίπλα στις γραμμές του ηλεκτρικού μέχρι Γκάζι, έχει πολύ ΚΟΠΑΝΗΜΑ. Το βρέφος πίσω θα ταρακουνιέται και θα κοπανιέται.... Οι 7 εσωτερικές σχέσεις ίσως δεν είναι αρκετές για να κουβαλάς και φορτίο πίσω και να ανεβαίνεις την Απ. Παύλου. Φυσικά έχει να κάνει με την φυσική σου κατάσταση και το ΤΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΧΕΙΣ (το οποία διορθώνεται / βελτιώνεται / παλεύεται).
3. Το πρόβλημα για μένα δεν είναι στις διαβάσεις ή στο να διασχίσεις δρόμους από φανάρια. Το πρόβλημα είναι η κυκλοφορία δίπλα στην κίνηση, ανάμεσα σε ΙΧ / ταξί / λεοφορεία / νταλίκες. Άρα αυτό που περιγράφεις για Πειραιώς / Κωνσταντινουόλεως, πιστεύω ότι δεν θα είναι και τόοοοσο πρόβλημα.
4. Το ποδήλατο σου θα χρειαστεί μετατροπές. Ελάφρυνέ το (πέτα τα περιττά βάρη), ίσως χρειαστεί αλλαγή δίσκου μπροστά (μικρότερος δίσκος = ελαφρύτερες σχέσεις, ό,τι πρέπει για τις ανηφορίτσες και το φορτίο σου πίσω). Τα ταμπούρα όταν είναι καλορυθμισμένα και καθαρά, από όσο ξέρω δουλεύουν μια χαρά. Οι εσωτερικές το ίδιο και καλύτερα.... (απλά δεν μπορείς να αλλάξεις "γρανάζια πίσω" για να ελαφρύνεις, άρα θα πας σε αλλαγή δίσου / δισκοβραχίωνα....).
5. Τα λεπτά ελαστικά.... πόσο λεπτά είναι? Θεωρώ, ότι για αστική μετακίνηση στο Αθήνα και για να μην κοπανάει το μωρό πίσω θα θέλεις κάτι φαρδύτερο απ΄οτ ο28αρι που συνήθως προτείνω. Κάτι σε 32αρια ίσως..... χωρίς τακούνια, φουσκωμένα σε μέτρια πίεση... μπας και καταφέρεις να μην κοπανάει πολύ στο πλακόστρωτο....
6. .... για ηλεκτροκίνηση...χμμμ.... Είναι ιδιαίτερη η χρήση που θα κάνεις, δεν το απορρίπτω.... πιστεύω ότι αξίζει να δοκιμάσεις "χωρίς" πρώτα... και αν δεις πολλά τα βάσανα, τότε πουλάς το υπάρχον και δοκιμάζεις τα ηλεκτρήλατα με τις μπαταρίες....
7. για να το κλειδώνεις κάτω / εκτός.... κάτσε να στο πω απλά...... ΞΕΧΑΣΕ ΤΟ, εκτός αν υπολογίζεις: (α) να το κλειδώνεις με δύο κουλούρες και δύο πέταλα (που θα αφήνεις "κάτω" / δεν θα τα κουβαλάς μαζί σου) και (β) να αφαιρείς ότι μπορεί εύκολα να κλαπεί (πχ καθισματάκι κλπ). Καταλαβαίνεις ότι ένα ποδήλατο που μένει έξω για καιρό, στοχοποιείται και τελικά θα γίνει μεζές, εκτός αν έχεις φροντίσει να τους δυσκολέψεις παρα πολύ. Επίσης, έχε υπόψη σου ότι ποδήλατο με καθισματάκι, δύσκολα ανεβαίνει από τις σκάλες. Ακόμα δυσκολότερα ανεβαίνει ηλεκτρήλατο με μπαταρίες....
Γενικά, θεωρώ ότι αξίζει / μπορείς να το παλέψεις. Ο καιρός είναι "ποδηλατικός" στο Αθήνα, με εξαίρεση 5-10 μέρες στις 365 (και φυσικά για έναν "Δανό / δεινό ποδηλάτη" είναι ανέκδoτο να μιλάμε εμείς για καιρό....), η διαδρομή είναι μικρή, δεν θεωρώ ότι θα έχεις αυξημένο κίνδυνο. Θέλει προσοχή με τους κραδασμούς - μην βγάλεις off το παιδί από το κοπάνημα... και φυσικά θέλει κάποιες μετατροπές για να μην βγεις off εσύ και κάπως να οργανώσεις το "κλείδωμα / ασφάλεια από κλοπή".
... ελπίζω να γράψουν και άλλοι φίλοι, να δεις και άλλες οπτικές / απόψεις.....
Γειά σου Ορέστη,
Καλώς να μας έρθετε και να έχετε μια καλή και εύκολη εγκατάσταση στην Αθήνα με το μωράκι σας.
Κατ' αρχάς ό,τι (μα ό,τι) έμαθες στην Κοπεγχάγη σχετικά με το ποδήλατο ...ξέχνα το, εκτός από την σωματική σου αντοχή και την ψυχική σου διάθεση. Αυτά κράτα τα. Είναι απαραίτητα.
Όλα τα υπόλοιπα που έχουν να κάνουν με οδική κυκλοφορία και οδηκή συμπεριφορά δεν έχουν καμία σχέση με Αθήνα.
...
Από κει και πέρα:
1. Ναι είναι ρεαλιαστικό.
Κουκάκι, Θησείο, Γκάζι είναι γεμάτο με δρόμους ήπιας κυκλοφορίας και επίσης από Διονυσίου Αρεοπαγίτου μέχρι και Γκάζι με διάσχιση Πειραιώς είναι πεζόδρομος με γκαλντερίμι.
2.Όχι το "σκανδιναβικού τύπου" δεν είναι ό,τι πιο βολικό γιατί δεν είναι ελαφρύ και δεν έχει αρκετές ταχύτητες (ευτυχώς έχει 7 και όχι 3 ή μία). Η συγκεκριμένη διαδρομή έχει ανηφοροκατηφόρα για να κάνεις τα συγκεκριμένα 2,5 χλμ (με παιδί μαζί άραγε;) αλλά αν είσαι αρκετά συνηθισμένος θα τα καταφέρεις μια χαρά για αρχή και βλέπεις. Και μετά τα 2,5χλμ είναι αστεία απόσταση.
Το αν θα το πουλήσεις ή όχι αφορά και το συναισθηματικό δέσιμο μαζί του.
Σίγουρα κάτι πιο ελαφρύ, πιο ευέλικτο και πιο κουβαλίσιμο θα ήταν προτιμότερο αν μπει και ο παράγων μικρό ασανσέρ. (άραγε το σκανδιναβικό χωράει;
Και κάποιο ποδήλατο άλλου τύπου θα σε πήγαινε και πολύ πολύ μακρύτερα γιατί και η Αθήνα δεν είναι μόνο Κουκάκι - Γκάζι και η Ελλάδα δεν είναι μόνο Αθήνα. (δεν ξέρω προς τα που ρέπεις εκτός από το σπίτι-παιδικός σταθμός :) )
3. Είναι ρεαλιστικό για λίγο με ένα καλό πέταλο βαρέος τύπου (βλ. τομέα "πέταλα U-lock στο φόρουμ) αλλά θα συνιστούσα οπωσδήποτε ανέβασμα στο διαμέρισμα. Γίνονται πολλές κλοπές. Προσωπικά στο κέντρο χρησιμοποιώ ένα σπαστό ακριβώς για να μην έχω αυτό το θέμα.
...
Γράφαμε την ίδια ώρα με τον RR αλλά αποδείχτηκε πιο ....γρήγορος!
Eυχαριστώ πολύ! Το ποδήλατο στην Κοπεγχάγη δε θέλει ιδιαίτερη φυσική κατάσταση (μια γέφυρα ανεβαίνω και αν ο αέρας είναι κόντρα βλαστημάω). Άρα μάλλον με ηλεκτρικό με βλέπω. Το σπαστό το κοιτούσα αλλα παιδικό καθισμα και σπαστό μου φαίνεται αρκετά δύσκολο...
Χρήσιμη η πληροφορία για το κοπάνημα. Εδώ κάποια λιθόστρωτα που έχουμε είναι αρκετά εκνευριστικά.
Δεν μπαίνω σε διαδικασία να κάνω μετατροπές στο ποδήλατο αυτό. Το πήρα (μαζί με το κάθισμα) σχεδόν 1000 ευρώ και νομίζω μπορεί να πουληθεί στη Δανία στο 70% της τιμής του. Νομίζω σαν αρχικό κεφάλαιο με 700 ευρώ στην Ελλάδα μπορώ να βρω κάτι καλό. Ενδεχομένως κάτι που να ταιριάζει και σε μένα (1.78) και στη σύζυγο (1.70) για τις μετακινήσεις στον παιδικό.
Αν έχετε μαγαζιά να προτείνετε που να με κατατοπίσουν στο κομμάτι παιδικό κάθισμα και αξεσουάρ ασφαλείας θα το εκτιμούσα. Μέσα στο Σεπτέμβρη θα γίνουν αυτές οι αγορές όταν εγκατασταθούμε στο σπίτι και οργανωθούμε λίγο. Σε πρώτη φάση ήθελα απλά να δω αν αξίζει να πληρώσω μεταφορικά για να φέρω το ποδήλατο Αθήνα, η απάντηση είναι όχι, όπως το περίμενα...
Εγώ απορώ γιατί γυρίζετε Αθήνα πραγματικά.... Τώρα ειδικά που έχετε και το παιδάκι σας... Οι παιδικοί σταθμοί στο Ελλάντα όπως την λέει και ο ροκαρόλα είναι απαράδεκτοι εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις σου μιλάω ως βρεφονηπιοκόμος... Χάλι μαύρο το σύστημα παιδείας μας.. Γενικά χάλι μαύρο τι θα κάνετε εδώ ρε παιδιά;;;; θα ψάχνεις τον μισθό σου με το μικροσκόπιο;; έμαθες τι μέτρα περνάνε για Ελλάδα πίσω από την πλάτη μας τόσο καιρό;; θα καταργηθεί το οκτάωρο και θα δουλεύεις δωδεκάωρα;; το παιδί θα μεγαλώσει Αθήνα που έχει καταντήσει ένα σκουπιδαριό;; ;;την έχουν καταστρέψει την Χώρα μας και εμείς δεν κάνουμε και τίποτα για να αλλάξει αυτό και κάποιοι που κάνουνε δηλαδή τρώνε χημικά από τα ρομποτάκια του συστήματος.... Σκεφτείτε το καλύτερα.. Η Ελλάδα δεν υπάρχει πια την πάτησε το τραίνο
..δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος. Αναφερόμενος στην απόφασή σας να επαναπατριστείτε. Τα τεχνικά θέματα είναι αντιμετωπίσιμα θεωρώ, και θα υπάρξει βοήθεια εξάλλου από το φόρουμ. Αλλά το μείζον ζήτημα της απόλυτης έλλειψης σεβασμού στους συμπολίτες μας από όλους σχεδόν προς όλους, που άμεσα ή πιο έμμεσα τέθηκε από τα παιδιά πιο πάνω, θα μπορέσετε να το διαχειριστείτε; Δεν ξέρω αν την ελλάδα την πάτησε το τρένο ή αν εμείς οι ελληναράδες λεηλατήσαμε το τρένο το ίδιο. Μακάρι να πράξετε το σωστότερο για σας
Σας ευχαριστώ που δείχνετε την έννοια σας. Δεν ερχόμαστε από τον πλανήτη Άρη, γνωρίζουμε την κατάσταση στην Ελλάδα και τα αρνητικά, αλλά και τα θετικά. Θα σας παρακαλούσα όμως να σκέφτεστε ότι όταν κάποιος έχει πάρει μια απόφαση να αλλάξει τη ζωή του και την καθημερινότητα του ριζικά, το να τον λούζετε με αρνητισμό το μόνο που καταφέρνει είναι να ανεβάζει το άγχος του!
[... κοίτα να δεις, όλοι τα βλέπουμε κάπως ρομαντικά, ....εκεί έξω είναι ο Παράδεισος και εδώ η κόλαση.... Φυσικά όσοι έζησαν έξω είδαν ότι η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Κάτι κερδίζεις, κάτι χάνεις. Το θέμα έχει να κάνει με συγκυρίες / ευκαιρίες / καταστάσεις και δεδομένα που αλλάζουν και μπορεί να σε πάνε έξω και μετά να σε ξαναφέρουν πίσω. Αυτό είναι έξω από τη θεματολογία του φόρουμ και μάλλον έξω από τα ερωτήματά σου.
Απλά, όπως πολύ καλά θα θυμάσαι και πριν 3 χρόνια που ήσουν εδω, τα πράγματα με τους ποδηλάτες, με τους πεζούς, με τις μαμάδες με καροτσάκι, με τους ανάπηρους ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΒΕΛΤΙΩΘΕΙ.
Εκεί είμαστε πολύ πίσω, οι νοοτροπίες δεν λένε να αλλάξουν. Το ΙΧ βασιλεύει και κανείς δεν το διαπραγματεύεται αυτό..... Άρα, με το καλο να 'ρθεις, φυσικά και να εντάξεις το ποδήλατο στην καθημερινότητά σου, απλά θα έχεις στην άκρη του μυαλού σου ότι εδώ είναι Ελλάντα και όχι Δανία και ότι με τον καιρό θα στρώσουν τα πράγματα.... (δηλαδή, για να είμαστε πιο ρεαλιστικοί, απλά εσείς θα "στρώσετε" στο πως έχουν τα πράγματα εδώ.... γκουχ-γκουχ....
]
Συγνώμη αν σε άγχωσαν αυτά που σου είπαμε. Τουλάχιστον αυτά που σου είπα εγώ. Φυσικά δεν είχα τέτοιον σκοπό. Αυτό που λες αρνητισμό εγώ απλά το λέω ρεαλισμό απλά ήθελα να σου παρουσιάσω το πως έχουν τα πράγματα εδώ αυτή είναι η αλήθεια δυστυχώς και πίστεψε με εγώ συγκεκριμένα είμαι και πολύ αισιόδοξη . Αν υπάρχει αγάπη παντού θα τα καταφέρετε απλά στα είπα από ενδιαφέρον.
Φίλε Ορέστη νομίζω ότι δεν χρειάζεσαι ηλεκτρικό μόνο και μόνο γι αυτήν τη συγκεκριμένη διαδρομή.
Είμαστε γείτονες και την ξέρω πολύ καλά. Το πρόβλημα είναι περισσότερο οι κραδασμοί από το γκαλντερίμι της Διονυσίου, από την διασταύρωση του Φιλοπάππου μέχρι την Επταχάλκου, από την οποία (λογικά) θα οδηγηθείς προς Γκάζι περνώντας και από τους ΦτΠ. Είναι μερικά μέτρα κατηφόρα που, όντως, αν πας κάπως γρήγορα θα κοπανηθείς.
Αλλά μάλλον ξέρεις από γκαλντερίμια ή λιθόστωτα. Δεν χρειάζεσαι καλύτερη περιγραφή του αισθήματος.
Και ναι μεν εσύ θα σηκώνεις τον πωπό, θα λυγίζεις τα χέρια και τα πόδια αλλά το παιδάκι θα ...τρίζει κάπως! Οπότε όταν διαλέξεις κάθισμα σκέψου να έχει μαλακά μαξιλαράκια ή κάποιου είδους ελαστικότερη σχέση με τον σκελετό του ποδηλάτου σου (το λέω θεωρητικά δεν γνωρίζω κάποιο συγκεκριμένο καθισματάκι).
...
Το βασικότερο όμως είναι το ποδήλατο που θα πάρεις, τα λάστιχα που θα φοράει και, πιο ειδικά ακόμα, η πίεση που θα έχουν αυτά τα λάστιχα. Αυτά θα κάνουν τη δουλειά στο γκαλντερίμι. Πχ. όταν ανεβοκατεβαίνω με κάποιο παλιό ΜΤΒ τη Διονυσίου (με ή χωρίς αναρτηση), με κάπως ξεφούσκωτα λάστιχα, είμαι (σχεδόν τελείως) κύριος. Με το σπαστό ή με κάποιο πιο δρομίσιο, είναι αστείο το πόσοι κραδασμοί υπάρχουν. Αλλά κι εκεί ακόμα, η γνωστή από αρχαιοτάτων χρόνων τεχνική "ψηλά ο πωπός" κάνει θαύματα.
...
Οπότε θα πρέπει να εστιάσεις στο τι τύπου ποδήλατο θα ήθελες γενικότερα (να μην αρχίσουμε τώρα να αναλύουμε την υβριδολογία, την fitnessology, την λεπτή διαχωριστική γραμμή μεταξύ σάικλοκρός και γκράβελ η οποία ονομάζεται και από πολλούς "η μέρα με τη νύχτα", ή τον τεσαρακονταετή και βάλε ΜΤΒοκουρσάδικο εθνικό διχασμό γιατί θα ξημερώσουμε).
Πάνω σ΄αυτό [το ποδήλατο που θα ήθελες γενικότερα] κανείς θα σκεφτόταν πως κάτι τέτοιο θα κουβάλαγε ένα παιδάκι 2 χρονών για μερικά χρόνια και τι αλλο, εκτός από αυτό, θα έκανε στην ποδηλατική του ζωή ο χρήστης του ποδηλάτου αυτού, μέχρι με το καλό, σιγά σιγά, να έρθει η ώρα για ένα καλό παιδικό χωρίς πετάλια ... :)
διακριτικά και όμορφα πρότεινες μιά λύση που ίσως θα άξιζε να μελετηθεί. Ένα παλιό και φτηνό μάουνταιν με μαλακές αναρτήσεις που και στόχο δεν θα αποτελεί αλλά και που δεν θα δυσκολεύει μιά και οι αποστάσεις είναι μικρές.
Τώρα, αναφορικά με τον αρνητισμό και την πρόκληση άγχους αντί στήριξης, αφού και εγώ απολογηθώ και ξεκαθαρίσω πως μονο αυτός δεν ήταν ο σκοπός μου, ας υπενθυμίσω το πως ξεκίνησε το ποστ (όσα ξέρουν οι δυό νοικοκυραίοι δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος δλδ εμείς αναφορικά με την αναγκαιότητα απόφασης) αλλά και ας τονιστεί το γεγονός πως πλέον το κέντρο έχει γκετοποιηθεί κανονικότατα. Η δε βία και η εγκληματικότητα και η ασυδοσία δεν περιορίζεται πια εκεί μόνο. Κι αυτό επιδεινώνεται χρόνο με το χρόνο, ελέω και της κόβιντ. Εν πάση περιπτώσει, εάν ερμηνεύτηκε σαν αποτρεπτικός αρνητισμός το σχόλιο, και πάλι συγγνώμη ζητάω. Καλό κουράγιο!