Ποδήλατο στην πόλη
Η χρήση του ποδηλάτου στην πόλη ως μέσο μετακίνησης δεν είναι μια πρωτότυπη ιδέα για την Ελλάδα. Το ποδήλατο χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον μετά τον Πόλεμο ως φτηνό και προσιτό μέσο μετακίνησης και εγκαταλείφθηκε στη συνέχεια καθώς το βιοτικό επίπεδο του μέσου Eλληνα ανέβηκε. Αντίθετα, στην υπόλοιπη Ευρώπη, το ποδήλατο αναπτύχθηκε με την αρωγή του κράτους ως ένα μέσο μετακίνησης φιλικό στο περιβάλλον που ταυτόχρονα έδινε άμεση λύση στα κυκλοφοριακά προβλήματα των αναπτυσσόμενων πόλεων. Σήμερα ο αριθμός των ποδηλάτων που χρησιμοποιούνται καθημερινά σε χώρες όπως η Γερμανία, η Ολλανδία και η Δανία είναι κάποιες δεκάδες εκατομμύρια, παρ' όλο που οι κλιματικές συνθήκες δεν είναι ευνοϊκές. Οι χρήστες τους όχι μόνο δεν σκέφτονται να εγκαταλείψουν το ποδήλατο, αλλά συνεχώς απαιτούν περισσότερους ποδηλατοδρόμους και επέκταση των οδικών προνομίων τους.
Η δική μας πραγματικότητα
Στη χώρα μας η κατάσταση είναι αρκετά διαφορετική. Οι χρήστες ποδηλάτου αυξάνονται κάθε χρόνο, σχεδόν διπλασιάζονται, αλλά ακόμα παραμένουν πολύ μικρή μερίδα των οχημάτων που κινούνται καθημερινά στους δρόμους. Το δίκτυο ποδηλατοδρόμων που υπάρχει σήμερα σε λίγες μόνο πόλεις περιλαμβάνει ελάχιστα χιλιόμετρα και σε κάποιες περιπτώσεις δεν είναι λειτουργικό, αφού το τελικό αποτέλεσμα διαφέρει πολύ από τον αρχικό σχεδιασμό. Οι Eλληνες χρήστες του ποδηλάτου θα ήταν σίγουρα πολλοί περισσότεροι αν υπήρχαν λίγο καλύτερες συνθήκες στους δρόμους και «χώρος» για το ποδήλατο. Γεγονός είναι ότι πολλοί θα ήθελαν να το χρησιμοποιούν καθημερινά αλλά φοβούνται τα αυτοκίνητα. Γεγονός είναι επίσης ότι ο χρόνος μετακίνησης με ένα ποδήλατο σε αποστάσεις μικρότερες των πέντε χιλιομέτρων είναι αρκετά μικρότερος από τον αντίστοιχο με αυτοκίνητο. Το ποδήλατο δεν «κολλάει» στην κίνηση, παρκάρεται οπουδήποτε και δίνει την αίσθηση της ελευθερίας που ποτέ δεν μπορούμε να έχουμε με ένα μηχανοκίνητο μέσο.
Ακόμα σημαντικότερες είναι οι επιπτώσεις στην υγεία των ποδηλατών μετακίνησης. Eνας άνθρωπος που πηγαινοέρχεται στη δουλειά με το ποδήλατο, διανύοντας μια συνολική απόσταση 8 χλμ. κάνει καθημερινή αερόβια άσκηση για 35-40 λεπτά και καλύπτει σε ετήσια βάση από 3 έως 4 χιλιάδες χιλιόμετρα που σε άλλη περίπτωση θα έκανε με το αυτοκίνητο ή με μέσα μαζικής μεταφοράς. Ενδιαφέρον είναι ότι οι χρόνοι μετακίνησης είναι ίδιοι ή μεγαλύτεροι με άλλα μέσα μεταφοράς με εξαίρεση τα δίτροχα. Η καλύτερη υγεία των ανθρώπων που μετακινούνται με το ποδήλατο είναι δεδομένη, από τη στιγμή που συμπληρώνουν αρκετές ώρες σε εβδομαδιαία βάση με ήπια άσκηση, ενταγμένη στο καθημερινή τους πρόγραμμα.
Σωστό πάρκινγκ
Στις χώρες με ανεπτυγμένη ποδηλατική κουλτούρα βλέπουμε πολύ έντονα τον συνδυασμό μέσων μετακίνησης και όχι ξεκομμένη τη χρήση ενός μόνο μέσου. Οι σταθμοί του μετρό και οι τερματικές στάσεις λεωφορείων έχουν θέσεις πάρκινγκ για χιλιάδες ποδήλατα, ώστε να εξυπηρετούνται οι χρήστες τους. Στην Ολλανδία είναι συχνό το φαινόμενο κάποιος να έχει δυο ποδήλατα, ένα για τη διαδρομή από το σπίτι του στο μετρό και ένα από το μετρό για τη δουλειά του. Η κατάσταση των δρόμων στην Ελλάδα είναι πλέον ασφυκτική και οι χρήστες του ποδηλάτου, ειδικά όσοι τα χρησιμοποιούν από το σπίτι τους μέχρι το τρένο ή μετρό αυξάνουν. Είναι φανερό από τα δεκάδες ποδήλατα που υπάρχουν κάθε μέρα δεμένα έξω από τους σταθμούς. Κανείς όμως δεν ενδιαφέρεται για τη δημιουργία ενός σωστού πάρκινγκ ποδηλάτων, παρότι κοστίζει ελάχιστα χρήματα και επιπλέον θα συντελούσε στην ανθρώπινη εικόνα των φορέων που διαχειρίζονται τα μέσα μαζικής μεταφοράς.