Με το φανάρι ψάχναμε άνθρωπο στις παρέες για να πάμε μαζί στην ποδηλατοπορία.
Αυτό ίσχυε λίγα χρόνια πριν όταν η ανοιχτή συνέλευση των ποδηλατ(ισσ)ών ξεκινούσε την κινηματική της δράση. Στη χθεσινή πορεία, φάνηκε η διαφορά: τους περισσότερους φίλους τούς συναντήσαμε μετά το τέλος, γιατί ήταν αδύνατο να τους εντοπίσουμε στην ποδηλατοπλημμύρα...
Και δεν ήταν αυτή η μοναδική διαφορά. Ο κόσμος ήταν περισσότερος από ποτέ. Απίστευτα πολύς - τόσο για εκείνους που είχαν ξαναβρεθεί σε πορεία όσο και για κείνους που πρώτη φορά συμμετείχαν. Ξεχείλιζε από παντού το ποδηλατομάνι στο Πεδίον του Αρεως και αδημονούσε να ξεχυθεί στους δρόμους. Οταν βγήκε στην Πατησίων, ο δρόμος από την «αφετηρία» έως τα Χαυτεία χρωματίστηκε με κράνη και μπλουζάκια, ο αέρας με κουδουνάκια και κόρνες.
Πολλή και η ζέστη. Καμία σχέση με τον καιρό στις πορείες του Σεπτέμβρη και του Γενάρη - τότε που μια ομάδα ανέβηκε έως το Καστρί και συναντήθηκε με τον ποδηλάτη-πρωθυπουργό. «Να με καλέσετε και μένα στην επόμενη», είπε τότε ο Γιώργος Παπανδρέου. Υποθέτουμε ότι κανείς δεν τον κάλεσε. «Για το καλό του...», σχολιάζει σύντροφος από τη διπλανή σέλα. «Μα γιατί; Εάν η Ελλάδα γυρίσει μερικές δεκαετίες πίσω, οι ποδηλάτες θα αυξηθούμε σίγουρα» συμπληρώνει άλλος αλλάζοντας ταχύτητα. Σιωπηλός συνεχίζει το δρόμο παραδίπλα ο ποδηλάτης που είχε την έμπνευση να σέρνει τρέιλερ αξιοζήλευτο: πάνω του, μια κοπέλα καθισμένη σταυροπόδι κρατώντας δύο σκυλάκια κάτω από μια ομπρελίτσα... Σιωπηλή και η Ροδούλα Πεταλάκη, η εικονική εκπρόσωπος Τύπου των ποδηλατ(ισσ)ών. Τι να κάνει και εκείνη όταν στην πολιτική σκηνή κυριαρχούν ένας πεταλωτής και ένας σαμαράς;...
Το πολύχρωμο πλήθος περνά με δυσκολία τα Χαυτεία. Στις διασταυρώσεις, βιαστικοί ΙΧήδες και ταξιτζήδες αδημονούν. Μια σπορ «Μερσεντές» βρίσκει διέξοδο ανεβαίνοντας στον πεζόδρομο της Αιόλου. Το νέο σύνθημα δυναμώνει: «Η βενζίνη έφτασε ενάμισι ευρώ/πότε επιτέλους θα βάλετε μυαλό»!!!
Κάποιοι στραβομουτσουνιάζουν με τα συνθήματα που κοροϊδεύουν τους τετράτροχους συνοδοιπόρους. «Ελα να τους πάρεις τις Καγιέεεεν/Ολι Ρεεεεν» επιμένουν άλλοι. Χαμόγελα από τα πεζοδρόμια. Κατήφεια στη Σταδίου, στο ύψος της Μαρφίν. Στάση, ενός λεπτού σιγή. Συνέχεια προς Σύνταγμα. Σε κάθε πλάτωμα, κάθε σημείο δρόμου με κλίση, ποδηλάτες σταματούν στην άκρη για να απολαύσουν το πλήθος μπροστά και πίσω. Για πρώτη φορά είναι αδύνατον να πεταχτούμε μέχρι την κεφαλή και την ουρά της πορείας για να μετρήσουμε μεγέθη και κλίμα. Βλέπουμε κόσμο που συνεχίζει να ελπίζει διεκδικώντας χώρο στο δρόμο. «Ποδήλατο στην πόλη, με άδειο πορτοφόλι»! Παρά τη γενικευμένη κατήφεια, το αλαλούμ και τον ιδρώτα, ακούμε για ταυτόχρονες πορείες σε 31 πόλεις της Ελλάδας. Στις 32 δεν θα καούμε...
ΑΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ