ΒΟΛΤΑ ΜΕ ΠΟΔΗΛΑΤΟ
Βάλτε το κράνος
Το καλοκαίρι δεν έχεις και πολλές εναλλακτικές λύσεις το Σαββατοκύριακο. Αν δεν υπάρχει κάποιο παιδικό πάρτι προγραμματισμένο, και ο καιρός είναι καλός, υπάρχει πάντα η λύση του μπάνιου, είτε σε κάποια κοντινή παραλία, νωρίς νωρίς, πριν μαζευτεί ο πολύς κόσμος, είτε σε κάποια πισίνα ξενοδοχείου.
Αλλά, στην περίπτωση που δεν έχετε κανονίσει τίποτε απολύτως, και τα παιδιά δεν βρίσκουν καμία παρέα για να περάσουν ευχάριστα το Σάββατο ή την Κυριακή, το ποδήλατο είναι πάντα μια ανέξοδη λύση που χαροποιεί ιδιαίτερα όλες τις ηλικίες. Με βοηθητικές ρόδες ή χωρίς. Με απαραίτητο το κράνος (κι ας μην το θέλουν) και τις επιγονατίδες για αξεσουάρ. Χωρίς να ξεχνάμε και τα ασορτί προστατευτικά για τους αγκώνες.
ΜΕ ΑΕΡΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ
Φρένο ή πόδια
Το ωραιότερο είναι ότι αγόρια και κορίτσια νιώθουν ανεξάρτητα. Βγαίνουν από το σπίτι με το δικό τους μέσο μεταφοράς, μαθαίνουν τα σήματα οδικής κυκλοφορίας, «ψηλώνουν» από περηφάνια, μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα.
Οταν θυμώνουν, έχουν την κόρνα τους. Οταν φοβούνται, σταματούν με τα πόδια τους και όταν νιώθουν πιο σίγουρα, συμφιλιώνονται και με το φρένο. Εδώ ισχύει η φράση που απεχθάνομαι: «αν δεν πέσεις, δεν μαθαίνεις».
Μεγαλώνοντας αποκτούν και ποδήλατο με ταχύτητες, «επαγγελματικό, όχι ροζ και βλακείες, με πριγκίπισσες και μάγισσες» που λέει η κόρη μου, τρισευτυχισμένη στο κόκκινο ποδήλατό της που κάθε τόσο μου ζητά να σηκώσω λίγο ακόμη τη σέλα του, για να στέκεται στις μύτες των ποδιών της.
ΜΕ ΠΛΑΣΤΙΚΟ ΜΠΟΥΚΑΛΙ ΣΤΗΝ ΠΙΣΩ ΡΟΔΑ
Σε παιδικές χαρές, πάρκα ή στάδια
Ευτυχώς που υπάρχουν ορισμένες ιδανικές τοποθεσίες για ποδηλατάδα, όπως για παράδειγμα στο Ολυμπιακό Στάδιο (εκεί όπου μαθαίνουν και οι... αρχάριοι συνήθως να ισορροπούν χωρίς βοηθητικές ρόδες), αλλά και παιδικές χαρές όπως αυτή στο Ψυχικό, δίπλα στη Σχολή Μωραΐτη. Η παρέλαση των δίτροχων. Εχει πλάκα να βλέπεις τα αγόρια της παρέας να σφηνώνουν πλαστικά μπουκάλια στις πίσω ρόδες... Για να μιμούνται τον ήχο της εξάτμισης και να επιχειρούν τις πρώτες τους φιγούρες.
ΤΡΙΑ ΣΕ... ΕΝΑ
«Κλειδί» η ασφάλεια
Μετακίνηση, ψυχαγωγία και άθληση, ή τρία σε ένα. Μην ξεχνάτε ότι μπορείτε να καταλάβετε πολλά πράγματα για το παιδί σας από το ποδήλατο που επιλέγει. Για παράδειγμα, τα ψηλά παιδιά με λιγότερη αυτοπεποίθηση νιώθουν πιο άνετα σε μικρότερο γι’ αυτά ποδήλατο, γιατί αισθάνονται ότι το ελέγχουν καλύτερα. Ενα 9χρονο παιδί με ψηλά πόδια και αυξημένο μυϊκό συντονισμό είναι σε θέση να καβαλήσει και κανονικό ποδήλατο.
Η ασφάλεια είναι η λέξη-κλειδί. Τα πεσίματα και τα ατυχήματα είναι πάντα στο πρόγραμμα. Δεν πρέπει να αγχωνόμαστε. Αλλά δεν πειράζει να παίρνουμε και τα μέτρα μας. Καλό είναι κι εμείς αλλά και οι συνοδοί των παιδιών να έχουν πάντα ένα μικρό φαρμακείο για τις πρώτες βοήθειες.
ΠΟΔΗΛΑΤΑΔΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΩΣ
Ταξίδι στην πόλη
Το δικό μου όνειρο είναι να κάνουμε μαζί ποδήλατο. Να σταματήσω να τις κυνηγάω από πίσω με την αγωνία ότι θα πεταχτεί κάποιο αυτοκίνητο. Να είμαι κι εγώ πάνω σε ένα αγωνιστικό ποδήλατο, να πηγαίνουμε βόλτα από το Θησείο στην Αρχαία Αγορά και από εκεί στην Πλάκα. Να ταξιδεύουμε σε μια ολόκληρη πόλη και μετά να φεύγουμε εκτός. Να θυμηθώ την παιδική μου ηλικία. Με άρωμα ιωδίου και κολλημένο βαμβάκι. Τα πρώτα «παράσημα». Το καλαθάκι με το φρέσκο ψωμί και την κομμένη γωνία. Tη ζήλια για τη μεγάλη μου αδερφή, που είχε πάντα καινούργιο ποδήλατο κι εγώ κληρονομούσα το παλιό της. Τουλάχιστον τώρα το πρώτο ποδήλατο για τις κόρες μου δεν είναι ανακυκλωμένο. Κίτρινο ή κόκκινο. Ροζ, ούτε για αστείο.
sandytsantaki@kathimerini. gr