Φωνές, γέλια, λόγια του αέρα, λόγια σοβαρά κι αστεία. Αχ καλέ σα δε ντρέπεται λέω γω, μια βαρύγδουπη δήλωση σούργελου διατρέχει την πλατεία. Μια ριπή γέλιο κακαριστό κυρά-Κατίνας. Πολύχρωμες γραβάτες προτείνει ο μαυριδερός μετανάστης με το γλυκύτατο μειδίαμα. Μια ριπή πατσουλί παρελαύνει ενώπιον πολλών ρουθουνιών εκπληρώνοντας το σκοπό της. Μια άλλη ριπή κριστιάν ντ΄ ορ. Ο βιολιστής στο πόστο του στη γωνία, τολμηρός σήμερα, σολάρει κύματα Δουνάβεως. Στριμωγμένα κηδειόχαρτα στο στύλο της γωνίας αναδίδουν φθηνό θυμίαμα νεκροταφείου. Τακ τακ τακ τα τακούνια της κοκέτας. Χαρμάνια βραζιλιάνικα δραπετεύουν τεχνηέντως από διάπλατη θύρα καφεκοπτείου. Οι κεχριμπαρένιες χάντρες στο μπεγλέρι του χοντρού που στρογγυλοκάθεται αθροίζονται αενάως. Το σκυλάκι λουκάνικο γλείφει χαριτωμένα το μοσχαρίσιο πόδι της μαμάς του. Ντριν ντριν ντριν ένα κουδουνάκι ποδηλάτου διεμβολίζει το πλήθος. Οι σόλες γλιστράνε κάτω από το γιαλιστερό πλακόστρωτο, θέλω καινούργια παπούτσια γαμώτο.