Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΕΡΙΣΥΧΘΟΝΑ
Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΕΡΙΣΥΧΘΟΝΑ
Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΕΡΙΣΥΧΘΟΝΑ
Για να χαραχθεί ένας ποδηλατόδρομος χρειάζεται να γίνει σωστή μελέτη και για να εξυπηρετεί ως μέλος ενός δικτύου, και για να μην καταστρατηγείται αλλά και για να μην δημιουργεί ουσιαστικό πρόβλημα στην υπόλοιπη κυκλοφορία. Όμως στον Βόλο, τα τελευταία χρόνια σχεδιάστηκαν με προχειρότητα μεμονωμένα κομμάτια χωρίς μελέτη με τα προβλήματα που προανέφερα.
1) Οδός Μελούνας: Είναι ένας δρόμος στην περιοχή Παλιά, κοντά στον σταθμό ΟΣΕ και εκεί έγινε μια πρόχειρη χάραξη με κίτρινη διαχωριστική γραμμή που όμως δεν εμποδίζει τα αυτοκίνητα να μπουν μέσα και να σταθμεύσουν. Η στενότητα αυτού του δρόμου σε συνδυασμό με τη στάθμευση απέναντι έχει σαν αποτέλεσμα να μην απομένει αρκετός χώρος διέλευσης των ΙΧ που πηγαίνουν στον ποδηλατόδρομο. Η χάραξη με μια γραμμή αποδεικνύεται σε κάθε περίπτωση ανεπαρκής αφού και δεν την σέβεται ο έλληνας οδηγός αλλά και δεν υπάρχει καμία μα καμία αστυνόμευση.
2) Οδός Φερών: Εδώ τα πράγματα είναι καλύτερα, 2 αντιθέτως ερχόμενα ποδήλατα χωράνε με δυσκολία αλλά χωράνε. Ο ποδηλατόδρομος ξεκινάει σαν συνέχεια του προηγούμενου, σχεδόν από την αρχή του δρόμου (ύψος Γρ. Λαμπράκη) μέχρι το ύψος της οδού Γιαννιτσών.
3) Οδός Γιαννιτσών: Έτσι συνεχίζει ο ποδηλατόδρομος όμως χωρίς προσοχή αν διάφορα αντικείμενα τον κλείνουν, πχ ο κάδος σκουπιδιών και φυτρωμένα χορτάρια. Μερικές φορές τοποθετώ το ποδήλατό μου κάθετα στους ποδηλατοδρόμους για να φαίνεται το φάρδος του.
4) Οδός Στρατηγού Μακρυγιάννη: Εδώ γίνεται αισθητό ότι ο ποδηλατόδρομος χωρίς κολωνάκια στα όρια με το πεζοδρόμιο και με διαστήματα που κόβονται τα κολωνάκια με τον αυτοκινητόδρομο, ο ποδηλατόδρομος έστω και με μικρότερο φάρδος από τα ΙΧ γίνεται χώρος στάθμευσής τους που καβαλάνε και λίγο πεζοδρόμιο για συμπλήρωμα. Φυσικά αυτές οι προϋποθέσεις δεν ισχύουν μόνο στην οδό Μακρυγιάννη. Επίσης οι κάδοι σκουπιδιών βρίσκονται μέσα στον ποδηλατόδρομο.
Επειδή τόσα χρόνια το ποδήλατο ήταν παραγκωνισμένο και σε πολλούς υπάρχει ακόμη ο φόβος να μην κάνουν ποδήλατο μην τους χτυπήσουν αυτοκίνητα.
Ο άνθρωπος για να βελτιώσει και να εξελίξει την ζωή του γίνεται ιδιαίτερα εφευρετικός για να έχει όφελος από την τεχνολογία.
Στην Κίνα υπάρχει το bullet train, η διάσημη αμαξοστοιχία που στα ελληνικά θα την ονομάζαμε το «τρένο σφαίρα» και συνδέει το Πεκίνο με το Γκουαντζού. Ενδιάμεσα υπάρχουν περίπου 30 στάσεις για αποβίβαση κι επιβίβαση. Αν υπολογίσουμε πως σε κάθε στάση χρειάζονται 5 λεπτά για αυτήν την διαδικασία, σημαίνει ότι για τις 30 στάσεις απαιτούνται περίπου δυόμισι ώρες ταξίδι.