ΠΟΔΗΛΑΤισσΕΣ

Έχω ήδη κλείσει μια εβδομάδα με το Boardwalk και μπορώ πλέον να πω με βεβαιότητα ότι κάνει αυτά που ήθελα να κάνει και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία.Ξεκινάω καθημερινά από το σπίτι και με το ποδήλατο είμαι σε 10 λεπτά στο σταθμό του μετρό. Η διαδρομή είναι σχετικά εύκολη, χωρίς μεγάλες ανηφόρες-κατηφόρες και χωρίς πολύ κίνηση (προς το παρόν). Υπάρχουν μερικά φαρδιά πεζοδρόμια στη διαδρομή αλλά συνήθως είναι μπλοκαρισμένα από παρκαρισμένα αυτοκίνητα, κάδους κλπ, οπότε δεν τα προτιμώ.Φτάνω στο σταθμό, λύνω το ποδήλατο, το κατεβάζω με τα χέρια από τις σκάλες και πηγαίνω στο τελευταίο βαγόνι. Από το Κορωπί περνάνε μόνο οι συρμοί του Αεροδρομίου, αυτοί με τις σχάρες και τις θέσεις για τις βαλίτσες. Κάτω από αυτές τις σχάρες στερεώνω το Boardwalk έτσι ώστε να μην εμποδίζει ούτε και να λερώνει η αλυσίδα του.

Βρέθηκα λοιπόν ένα Σάββατο μεσημέρι στο λεωφορείο προς Κορωπί, με ένα ολοκαίνουριο Dahon Boardwalk στα χέρια. Βρήκε εύκολα το χώρο του στην κεντρική πόρτα του λεωφορείου, στο κομμάτι που προορίζεται για τα άτομα με κινητικές δυσκολίες. Ευτυχώς δεν υπήρχε πολύς κόσμος και έτσι δεν ενόχλησα κανέναν.

Το Κορωπί είναι μια πόλη που προσφέρεται για ποδηλασία. Το νέο κομμάτι της είναι πλήρως τετραγωνισμένο, με αρκετά φαρδιούς δρόμους και καλή ορατότητα στις διασταυρώσεις, αφού υπάρχουν ακόμη πολλά άκτιστα οικόπεδα.

Ρύθμισα τό ύψος της σέλας και του τιμονιού και έκανα τις πρώτες μου βόλτες… οι οποίες με δυσκόλεψαν λίγο: Η σέλα με πίεζε πολύ, το αριστερό γόνατο έκανε παράξενους ήχους και ώντας αγύμναστος κουράστηκα πολύ γρήγορα. Έφτασα στο σπίτι, το έλυσα σχετικά γρήγορα και το ανέβασα επάνω στο σπίτι. Διάβασα μερικά πράγματα σχετικά με το νέο μου απόκτημα σε ελληνικά και ξένα fora (πάντα το κάνω όταν αγοράζω κάτι καινούριο), είδα αρκετές φορές το που δείχνει το άνοιγμα και το κλείσιμο του Dahon και ξανακατέβηκα για μια βόλτα.

Πραγματικά σπάω το κεφάλι μου να θυμηθώ πώς οδηγήθηκα κάποιο βράδυ να αναζητώ πληροφορίες για αναδιπλούμενα ποδήλατα στο internet...πάντως ήταν για καλό! Ας πάρουμε την ιστορία από την αρχή όμως:Εδώ και περίπου ένα χρόνο έχω μετακομίσει στο Κορωπί (θα αναφερθώ σε άλλο post σε αυτό το θέμα). Οδηγώ ένα Fiat Cinquecento αλλά λόγω της μεγάλης απόστασης από το κέντρο (και φυσικά της οικολογικής συνείδησης που με διακρίνει!) αποφάσισα να μετακινούμαι με συγκοινωνίες. Με δεδομένη την 6μηνη διακοπή των διαδρομών του μετρό προς το αεροδρόμιο, χρησιμοποιούσα λεωφορείο μέχρι την Εθνική Άμυνα, μετρό μέχρι τον Κεραμεικό και από εκεί είτε με τα πόδια είτε με λεωφορείο (3 στάσεις) μέχρι το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο. Μιλάμε για διαδρομή περίπου 1.30 ώρας καθημερινά!

Λίγο πριν την επανέναρξη της λειτουργίας του Μετρό προς το αεροδρόμιο, έπεσε το μάτι μου στα αναδιπλούμενα ποδήλατα. Αφού επιβεβαίωσα ότι επιτρέπονται στο Μετρό, σκέφτηκα ότι θα με βολέψει. Μικρή η απόσταση από το σπίτι στο μετρό (5 λεπτά με το αυτοκίνητο-δεν παλεύεται με τα πόδια!), δίπλωμα του ποδηλάτου, μετρό και στη συνέχεια ξεδίπλωμα του ποδηλάτου και κατευθείαν για το Πανεπιστήμιο!Κοίταξα τα αναδιπλούμενα ποδήλατα που κυκλοφορούν στην Ελληνική αγορά και εστίασα το ενδιαφέρον μου στα 2 φθηνότερα (καθότι η οικονομική κατάσταση είναι δύσκολη...): Orbea Balade & Dahon Boardwalk. Δοκίμασα πρώτα το Balade στο cyclist.gr, στη Βάρη: Πολύ όμορφο εμφανισιακά, φοβερό χρώμα, με εύκολο άνοιγμα-κλείσιμο, σχάρα για μικρά πακετάκια αλλά λίγο βαρύ.