Πόλη

(Ελευθεροτυπία - 20/09/2006)

Του ΦΙΛΗ ΚΑΥΤΑΤΖΗ

«Το πρόβλημα για τις δημοτικές Αρχές και τις κυβερνήσεις δεν είναι ότι οι συνθήκες είναι κακές. Είναι ο χώρος που χρειάζεται το ποδήλατο. Αυτό είναι το δίλημμα για τον πολιτικό, το ρίσκο. Δεν έχει δηλαδή να πείσει για το ποδήλατο, αλλά για την ανάγκη μιας άλλης πιο ανθρώπινης πόλης».

Για ποιο ποδήλατο πρόκειται όμως και ποιοι είναι οι όροι της επιστροφής του, ρωτά ο Θάνος Βλαστός, αναπληρωτής καθηγητής Συγκοινωνιολογίας του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, γνώστης του θέματος, για να απαντήσει μέσω της «Ε»: «Το ποδήλατο τον προηγούμενο αιώνα δεν ήταν λύση απέναντι σε κυκλοφοριακά αδιέξοδα, ήταν μια προφανής φυσική επιλογή. Σήμερα, στην εποχή της ταχύτητας, των ανέσεων και της ιδιωτικότητας, όπου σχεδόν ο καθένας διαθέτει αυτοκίνητο και μπορεί να μεταφέρει πολυτελώς τα περιττά κιλά του σε άνετες πολυθρόνες, στο εσωτερικό ενός κλειστού και αποστειρωμένου ατομικού περιβάλλοντος, το ποδήλατο αντιπροσωπεύει μια επιθετική στάση».

Η πρόταση της μελέτης του Θάνου Βλαστού «Το ποδήλατο σε 17 ελληνικές πόλεις - οδηγός εκπόνησης μελετών» (σ.σ.: συνέβαλαν στη συγγραφή της οι Δημήτρης Μηλάκης και Κώστας Αθανασόπουλος) δεν είναι καινούργια, αλλά είναι εγκεκριμένη και επίκαιρη. Αφορά την Αθήνα (περιλαμβάνει και Καλλιθέα και Δυτική Αθήνα), την Αμαλιάδα, το Βόλο, το Ηράκλειο Κρήτης, τη Θεσσαλονίκη, την Καρδίτσα, την Κέρκυρα, την Κω, τη Λαμία, τη Λάρισα, το Μεσολλόγι, την Πάτρα, τη Ρόδο, την Τρίπολη, το Παλαιό και το Νέο Ψυχικό. Σε χώρες όπως η Δανία και η Ολλανδία, η πρόταση, να μπει το ποδήλατο στη ζωή μας, αφού η ζωή μας έχει γίνει... ποδήλατο, έχει γίνει επίσημη πολιτική.

«Η "Οικολογική Αθήνα" επιχειρεί να αναδείξει την περιπέτεια της (έτοιμης από χρόνια) μελέτης Βλαστού, γιατί πιστεύει ότι και στην Αθήνα το ποδήλατο αποτελεί ρεαλιστική δυνατότητα.

Καθημερινή - 10/09/2005)

Της ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΚΟΥΖΗ

Όλα όσα θα θέλατε να γνωρίζατε πριν το αποφασίσετε
Mετακίνηση με ποδήλατο, ενεργητική μετακίνηση, δηλαδή για καλύτερη ποιότητα ζωής στην καθημερινότητα. Λίγο τρελό ίσως για την Αθήνα αλλά ένας πολύ δυναμικός τρόπος για να αλλάξει η εικόνα της, τόσο στις γειτονιές όσο και στο κέντρο. Αρκεί να παρατηρήσετε τα κλειδωμένα ποδήλατα σε στάσεις του μετρό όπως η Εθνική Άμυνα και θα διαπιστώσετε ότι ήδη κάτι γίνεται!

Φυσικά και κάνω ποδήλατο στην Αθήνα. Και δεν είμαι η μόνη που παρκάρει στο διαμέρισμα! Μαζί μου κυκλοφορούν και αρκετοί άλλοι. Πού κινούμαι; Μένω κοντά στο άλσος Παγκρατίου και το χρησιμοποιώ για τις αποστάσεις στο κέντρο. Να πάω στην Πλ. Μαβίλη, μέχρι το Γκάζι ο το Μουσείο Μπενάκη στην Πειραιώς, στο Θησείο για καφέ, για ψώνια στην Ερμού, για δουλειές στην αγορά και στο Σύνταγμα αλλά και σε φίλους στα Πετράλωνα και στου Μακρυγιάννη. Ξέρω κι άλλους που δεν έχουν καν αυτοκίνητο και το χρησιμοποιούν ως αποκλειστικό μέσο μετακίνησης αλλά και αρκετούς που πάνε και στον Υμηττό και κάνουν φανταστικές διαδρομές στα μονοπάτια του. Ναι η Αθήνα έχει αρκετές ανηφόρες, αλλά τα ποδήλατα έχουν πλέον τόσες πολλές ταχύτητες που ανεβαίνουν και σε τοίχους!