Βρε "παλιόπαιδα", ποιος το έκανε αυτό;;;;
Τώρα το είδα!
Έχω μείνει άφωνος, έκπληκτος, αμήχανος και πολύ συγκινημένος!!!
Θέλω να μάθω αμέσως, ποιοι το έκαναν αυτό; (εσείς οι podilates, ξέρετε πολύ καλά τι εννοώ)...
Δεν θα υπήρχε περίπτωση να το παρατηρήσω, λαμβανομένων υπ' όψη των συνθηκών - και μπορείτε να φανταστείτε γιατί - αλλά ακόμη και ο τρόπος που το παρατήρησα ίσως σας φανεί συγκινητικός...
Και βλέπω ότι το έχετε κάνει εδώ και ενάμιση μήνα, σχεδόν...
Δεν θέλω να αρχίσω τα κοινότυπα και αυτονόητα από μέρους μου γιατί θα μου φανούν πολύ "λίγα" σε σχέση μ' αυτό που κάνατε εσείς, αλλά πείτε μου, σας παρακαλώ, ποιοι σκαρφίστηκαν και ποιοι έφεραν σε πέρας αυτή την απίθανη κίνηση - που μόνο ποδηλάτες θα μπορούσαν να κάνουν, και που δεν θα μπορούσε να γίνει σε πιο κατάλληλη στιγμή;
Ας μου πει, κάποιος...!!!
Σας παρακαλώ!!!
Υ.Γ. ...κι είπα κι εγώ... γιατί με "μαλώνει" η Λυδία...(Το thanks πήγαινε στον Γιάννη για την παρότρυνση "keep riding")
Δυστυχώς μα πάαααρα πολύ δυστυχώς και εγώ χθες το έμαθα που μιλούσαμε για εσένα...(Στο ποστ σε είχα "μαλώσει" απλώς γιατί είχες εξαφανιστεί και χάρηκα που επανεμφανίστηκες...).
Οπότε το αίνιγμα ας σου μείνει άλυτο...
(Εις το επανιδείν, όποτε θελήσεις)
"Παλιόπαιδα"..., τώρα που το σκέφτομαι, δεν περίμενα και τίποτα καλύτερο ή χειρότερο από σας...
Ούτε περίμενα φυσικά ότι θα βγείτε να το πείτε δημόσια... Η σεμνότητά σας δεν έχει όρια!
Το θέμα είναι ότι... εκεί που νόμιζα ότι έχω ξεχαστεί και εγκαταληφθεί από φίλους και συγγενείς, ήρθε αυτό για να μου αποδείξει ότι για μια ακόμη φορά γίνομαι παρανοϊκός...
Ένας καταθλιπτικός, όπως εγώ... που νοιώθει πάντα ότι είναι μόνος, ένοιωσε το γυαλί της "απομόνωσης" να σπάει, για μια στιγμή, και μάλιστα απ'έξω, όχι από μέσα...
Η ευγνωμοσύνη που νοιώθω είναι βαθιά και με κάνατε να νοιώθω περήφανος για τη ράτσα μας (ελπίζω να μη θεωρηθώ ρατσιστής)...!
RockaRolla wrote:
Πέτρο, για εμφανίσου και καβάλα το άτι σου....
τώρα, πριν πιάσουν οι βροχές...
Πέτρο, κάνω ότι μπορώ για να ξαναβρεθώ στα παλιά λημέρια... όχι βεβαίως με τις γνωστές μου επιδόσεις αλλά τουλάχιστον για να σας βλέπω και να αισθάνομαι κομμάτι της κοινότητας...
Οι ελπίδες μου αναπτερώθηκαν και σύντομα θα βρεθώ σε κάποια βόλτα σας...
Υ.Γ. Πολύ πιθανόν, να πάω σήμερα στο Halbike, που έχει εύκολη διαδρομή. Πάει Χολαργό...
Μα το θέμα δεν είναι να πας Πάτρα και να γυρίσεις.
Το θέμα είναι να νιώσεις πρώτα_ψυχικά_και_μετά_σωματικά έτοιμος να ξανακαβαλήσεις... και ας είναι για να κάνεις το γύρο του τετραγώνου (αρκεί να μας έχεις ενημερώσει, να έρθουμε να κάνουμε παρέα αυτόν τον γύρο)
Τώρα να σου πω ότι μετά το σχόλιό σου (το αρχικό, πιο πάνω) το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να δω που - τι - πως - ποτε σχετικά με το Σημερινό HALBIKE.....
Προσωπικά είμαι ελεύθερος, βολτόνηση δεν βλέπω σήμερα (τα παλικάρια γύρισαν από 200αρι brevet ση Λάρισα, άρα εβδομάδα ανάπαυσης...)....
ΨΗΝΟΜΑΙ.... και προβληματίζομαι πως θα έρθω.
Θα δείξει...
Pandoheas, απ’ όσο ξέρω μέχρι πρότινος όρθιος και μάχιμος...κι όχι μόνο δεν τον ξεχνάμε αλλά και τον αγαπούμε πολύ! Και πανέμορφος (νομίζω)!
Αν κάποιος έχει κάποια διαφορετική είδηση ας το πει...εγώ αυτό ξέρω...κι ελπίζω έτσι να μείνει κι εύχομαι έτσι να μείνει...(δεν θέλω ν’ ακούσω κάτι διαφορετικό δηλαδή)
Πω πω...10 χρόνια... άλλος κόσμος, άλλη ζωή.... Πολλα χαιρετίσματα.... να' σαι καλά... (και συμπτωματικα χθες σε καραντινοβολτα περασα απο την οδο Ασπασιας και σε σκεφτηκα.. , κατεληξα μετα στην Αγ Παρ. και ελεγα μηπως τριγυρνας εξω.. )
Ευχαριστώ, Λυδία... Να 'σαι καλά και σύ!
Άλλος κόσμος, άλλη ζωή, πράγματι...
Σε είδα μια μέρα, αρχές Δεκέμβρη, αλλά ήμουν μέσα σε ταξί και βιαζόμουν, αλλιώς θα σταματούσα, φυσικά.
Που είσαστε βρε παιδιά; έχω διαβάσει σχεδόν όλες τις αναρτήσεις σας σε ένα μήνα. Έχω ξαναγεννηθεί μέσα από το ποδήλατο και τις εμπειρίες που διαβάζω εδώ μέσα. Μόλις διάβασα τα ίχνη του elderly biker και συγκινήθηκα. Νιώθω ότι σας ξέρω εύχομαι να είστε καλά και κάποτε να σας συναντήσω σε καμία ποδήλατοπορεία.. Elderly biker ελπίζω να είσαι καλά
Που είσαστε βρε παιδιά; έχω διαβάσει σχεδόν όλες τις αναρτήσεις σας σε ένα μήνα. Έχω ξαναγεννηθεί μέσα από το ποδήλατο και τις εμπειρίες που διαβάζω εδώ μέσα. Μόλις διάβασα τα ίχνη του elderly biker και συγκινήθηκα. Νιώθω ότι σας ξέρω εύχομαι να είστε καλά και κάποτε να σας συναντήσω σε καμία ποδήλατοπορεία.. Elderly biker ελπίζω να είσαι καλά
@ Kikaksotiko: Έγινες μέλος σε πολύ δύσκολη χρονική στιγμή, αλλά και σε φάση που το φόρουμ δεν είναι και στα καλύτερά του. Παλαιότερα λοιπόν, διοργανώναμε βόλτες / ποδηλατοεξορμήσεις / ταξίδια / Critical Mass Rides / ποδηλατοπορείες κλπ κλπ κλπ. Γνωριζόμασταν κάνοντας πετάλι... ΩΡΑΙΕΣ ΕΠΟΧΕΣ. Με πολύ πετάλι.
[...η παλαιότερη ανάμνηση που έχω είναι πριν καν φτιαχτεί το φόρουμ, κάπου το 2003-2004???, κυκλοφορούσε μια απλή mailing list, εγγραφόσουν και δεχόσουν μειλ ότι την τάδε ώρα/μέρα θα γίνει βόλτα από Χ προς Ψ.... αγνές εποχές, χωρίς facebook και πολλά-πολλά. Καβαλούσες και πήγαινες. Γνωριζόσουν και βόλταρες. Εμένα με είχαν πετύχει στην Πατησίων, από τους ΦτΠ, και μου είχαν δώσει το μειλ να εγγραφώ. Έτσι στο ξεκάρφωτο. Όποιος ποδηλατούσε θεωρούνταν εν_δυνάμει_φίλος...... Είπαμε, αγνές εποχές...]......... ΜΕΓΑΛΩΣΑΜΕ..........
Πρέπει να περάσατε υπέροχες στιγμές είμαι σίγουρη είστε πολύ τυχεροί. Αλλά μη ξεχνάτε το παιδί μέσα σας ακόμα μπορείτε να τα κάνετε αυτά τι σας εμποδίζει; τι μεγαλώσατε; το ποδήλατο σε κρατάει για πάντα νέο το ανακάλυψα πάλι και με πήγε πίσω στα 13 μου. Νιώθω ότι είμαι πάλι έφηβη και ανέμελη με συνέφερε από ήπια μορφής κατάθλιψη δόξα τον Θεό. Περάσαμε σοβαρό θέμα υγείας οικογενειακό με τη μητέρα μου (ευτυχώς τώρα είναι καλά) και συνήλθα μέσα σε ενάμιση μήνα που ξανακάνω ποδήλατο. Να είναι καλά το αγόρι μου που μου έκανε το καλύτερο δώρο γενεθλίων και ξαναγεννήθηκα. Κάνω ποδήλατο και κάθε φορά που συναντάω στον δρόμο ένα ποδηλάτη μια ποδηλάτισσα χαιρετιόμαστε με χαμόγελο και αναρωτιέμαι λες να είναι κανείς καμιά από το φόρουμ; που ξέρεις; αν η ψυχή είναι ζωντανή ο άνθρωπος δεν μεγαλώνει.
keep riding
I do...
...
...
...
...
...
...
...Thanks!
Αντε πιά!!! Επιτέλους!! Μας έβγαλες το λάδι ώσπου να γράψεις κάτι!!!
Βρε "παλιόπαιδα", ποιος το έκανε αυτό;;;;
Τώρα το είδα!
Έχω μείνει άφωνος, έκπληκτος, αμήχανος και πολύ συγκινημένος!!!
Θέλω να μάθω αμέσως, ποιοι το έκαναν αυτό; (εσείς οι podilates, ξέρετε πολύ καλά τι εννοώ)...
Δεν θα υπήρχε περίπτωση να το παρατηρήσω, λαμβανομένων υπ' όψη των συνθηκών - και μπορείτε να φανταστείτε γιατί - αλλά ακόμη και ο τρόπος που το παρατήρησα ίσως σας φανεί συγκινητικός...
Και βλέπω ότι το έχετε κάνει εδώ και ενάμιση μήνα, σχεδόν...
Δεν θέλω να αρχίσω τα κοινότυπα και αυτονόητα από μέρους μου γιατί θα μου φανούν πολύ "λίγα" σε σχέση μ' αυτό που κάνατε εσείς, αλλά πείτε μου, σας παρακαλώ, ποιοι σκαρφίστηκαν και ποιοι έφεραν σε πέρας αυτή την απίθανη κίνηση - που μόνο ποδηλάτες θα μπορούσαν να κάνουν, και που δεν θα μπορούσε να γίνει σε πιο κατάλληλη στιγμή;
Ας μου πει, κάποιος...!!!
Σας παρακαλώ!!!
Υ.Γ. ...κι είπα κι εγώ... γιατί με "μαλώνει" η Λυδία...(Το thanks πήγαινε στον Γιάννη για την παρότρυνση "keep riding")
Δυστυχώς μα πάαααρα πολύ δυστυχώς και εγώ χθες το έμαθα που μιλούσαμε για εσένα...(Στο ποστ σε είχα "μαλώσει" απλώς γιατί είχες εξαφανιστεί και χάρηκα που επανεμφανίστηκες...).
Οπότε το αίνιγμα ας σου μείνει άλυτο...
(Εις το επανιδείν, όποτε θελήσεις)
Πέτρο, για εμφανίσου και καβάλα το άτι σου....
τώρα, πριν πιάσουν οι βροχές...
.. μήπως να περνούσαμε κανα απόγευμα από το σπίτι σου να βαρέσουμε κανα κουδούνι ή τα κουδουνάκια μας?
"Παλιόπαιδα"..., τώρα που το σκέφτομαι, δεν περίμενα και τίποτα καλύτερο ή χειρότερο από σας...
Ούτε περίμενα φυσικά ότι θα βγείτε να το πείτε δημόσια... Η σεμνότητά σας δεν έχει όρια!
Το θέμα είναι ότι... εκεί που νόμιζα ότι έχω ξεχαστεί και εγκαταληφθεί από φίλους και συγγενείς, ήρθε αυτό για να μου αποδείξει ότι για μια ακόμη φορά γίνομαι παρανοϊκός...
Ένας καταθλιπτικός, όπως εγώ... που νοιώθει πάντα ότι είναι μόνος, ένοιωσε το γυαλί της "απομόνωσης" να σπάει, για μια στιγμή, και μάλιστα απ'έξω, όχι από μέσα...
Η ευγνωμοσύνη που νοιώθω είναι βαθιά και με κάνατε να νοιώθω περήφανος για τη ράτσα μας (ελπίζω να μη θεωρηθώ ρατσιστής)...!
Πέτρο, κάνω ότι μπορώ για να ξαναβρεθώ στα παλιά λημέρια... όχι βεβαίως με τις γνωστές μου επιδόσεις αλλά τουλάχιστον για να σας βλέπω και να αισθάνομαι κομμάτι της κοινότητας...
Οι ελπίδες μου αναπτερώθηκαν και σύντομα θα βρεθώ σε κάποια βόλτα σας...
Υ.Γ. Πολύ πιθανόν, να πάω σήμερα στο Halbike, που έχει εύκολη διαδρομή. Πάει Χολαργό...
Μα το θέμα δεν είναι να πας Πάτρα και να γυρίσεις.
Το θέμα είναι να νιώσεις πρώτα_ψυχικά_και_μετά_σωματικά έτοιμος να ξανακαβαλήσεις... και ας είναι για να κάνεις το γύρο του τετραγώνου (αρκεί να μας έχεις ενημερώσει, να έρθουμε να κάνουμε παρέα αυτόν τον γύρο)
Πέτρο, έλά(τε) στο Halbike, σήμερα!
Ο καιρός είναι μια χαρά!
(Halbike:Σταθμός Προαστιακού Λ. Πεντέλης 20:15– Αναχώρηση 20:30)
Τώρα να σου πω ότι μετά το σχόλιό σου (το αρχικό, πιο πάνω) το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να δω που - τι - πως - ποτε σχετικά με το Σημερινό HALBIKE.....
Προσωπικά είμαι ελεύθερος, βολτόνηση δεν βλέπω σήμερα (τα παλικάρια γύρισαν από 200αρι brevet ση Λάρισα, άρα εβδομάδα ανάπαυσης...)....
ΨΗΝΟΜΑΙ.... και προβληματίζομαι πως θα έρθω.
Θα δείξει...
Elderly σε αγαπάμε πολύ
πετρο (elderly) τα λεμε στο επομενο halbike
πετρο (rockarolla) αν θελεις ανεβαινουμε μαζι πανω
Γιάννη, θα είμαι εκεί...!
Γιώργο... κι εγώ σας αγαπώ!
Κι αυτό, για σας...
Without decorations - Πέτρος
Αυτό το κομμάτι γράφτηκε για "αφανείς ήρωες", "χωρίς παράσημα"...
Σας ταιριάζει!
Τυχαία έπεσα πάνω σε αυτό το νήμα, και χωρίς να ξέρω τον Elderly Biker στενοχωρήθηκα. Τι έγινε τελικά; Πώς είσαι τώρα ρε φίλε;
Pandoheas, απ’ όσο ξέρω μέχρι πρότινος όρθιος και μάχιμος...κι όχι μόνο δεν τον ξεχνάμε αλλά και τον αγαπούμε πολύ! Και πανέμορφος (νομίζω)!
Αν κάποιος έχει κάποια διαφορετική είδηση ας το πει...εγώ αυτό ξέρω...κι ελπίζω έτσι να μείνει κι εύχομαι έτσι να μείνει...(δεν θέλω ν’ ακούσω κάτι διαφορετικό δηλαδή)
Πέτρο!!!!
Πάνω από 10 χρόνια μετά... τα πράγματα εξελίχθηκαν όπως τα προέβλεψαν πολλοί φωστήρες με τις συμβουλές τους, οι οποίες βγήκαν αληθινές!
Σκέφτηκα να πω ένα "γεια" στους φίλους και να τους τονίσω ότι δεν τους ξέχασα...
Είμαι καλά και σας αγαπώ!
Γειά χαρά.
Όλα καλά λοιπόν? [ή τουλάχιστον "όλα τα_ΒΑΣΙΚΑ_για_τα_οποία_αξίζει_να_αγχωνόμαστε καλά?]
Πετράν the younger...
...τα εντός της παρένθεσης, είναι η απάντηση.
Θα ήθελα να μάθω νέα σου... Ελπίζω να είσαι όσο ακμαίος σε θυμάμαι.
Πω πω...10 χρόνια... άλλος κόσμος, άλλη ζωή.... Πολλα χαιρετίσματα.... να' σαι καλά... (και συμπτωματικα χθες σε καραντινοβολτα περασα απο την οδο Ασπασιας και σε σκεφτηκα.. , κατεληξα μετα στην Αγ Παρ. και ελεγα μηπως τριγυρνας εξω.. )
Ευχαριστώ, Λυδία... Να 'σαι καλά και σύ!
Άλλος κόσμος, άλλη ζωή, πράγματι...
Σε είδα μια μέρα, αρχές Δεκέμβρη, αλλά ήμουν μέσα σε ταξί και βιαζόμουν, αλλιώς θα σταματούσα, φυσικά.
Που είσαστε βρε παιδιά; έχω διαβάσει σχεδόν όλες τις αναρτήσεις σας σε ένα μήνα. Έχω ξαναγεννηθεί μέσα από το ποδήλατο και τις εμπειρίες που διαβάζω εδώ μέσα. Μόλις διάβασα τα ίχνη του elderly biker και συγκινήθηκα. Νιώθω ότι σας ξέρω εύχομαι να είστε καλά και κάποτε να σας συναντήσω σε καμία ποδήλατοπορεία.. Elderly biker ελπίζω να είσαι καλά
@ Kikaksotiko: Έγινες μέλος σε πολύ δύσκολη χρονική στιγμή, αλλά και σε φάση που το φόρουμ δεν είναι και στα καλύτερά του. Παλαιότερα λοιπόν, διοργανώναμε βόλτες / ποδηλατοεξορμήσεις / ταξίδια / Critical Mass Rides / ποδηλατοπορείες κλπ κλπ κλπ. Γνωριζόμασταν κάνοντας πετάλι... ΩΡΑΙΕΣ ΕΠΟΧΕΣ. Με πολύ πετάλι.
[...η παλαιότερη ανάμνηση που έχω είναι πριν καν φτιαχτεί το φόρουμ, κάπου το 2003-2004???, κυκλοφορούσε μια απλή mailing list, εγγραφόσουν και δεχόσουν μειλ ότι την τάδε ώρα/μέρα θα γίνει βόλτα από Χ προς Ψ.... αγνές εποχές, χωρίς facebook και πολλά-πολλά. Καβαλούσες και πήγαινες. Γνωριζόσουν και βόλταρες. Εμένα με είχαν πετύχει στην Πατησίων, από τους ΦτΠ, και μου είχαν δώσει το μειλ να εγγραφώ. Έτσι στο ξεκάρφωτο. Όποιος ποδηλατούσε θεωρούνταν εν_δυνάμει_φίλος...... Είπαμε, αγνές εποχές...]......... ΜΕΓΑΛΩΣΑΜΕ..........
Πρέπει να περάσατε υπέροχες στιγμές είμαι σίγουρη είστε πολύ τυχεροί. Αλλά μη ξεχνάτε το παιδί μέσα σας ακόμα μπορείτε να τα κάνετε αυτά τι σας εμποδίζει; τι μεγαλώσατε; το ποδήλατο σε κρατάει για πάντα νέο το ανακάλυψα πάλι και με πήγε πίσω στα 13 μου. Νιώθω ότι είμαι πάλι έφηβη και ανέμελη με συνέφερε από ήπια μορφής κατάθλιψη δόξα τον Θεό. Περάσαμε σοβαρό θέμα υγείας οικογενειακό με τη μητέρα μου (ευτυχώς τώρα είναι καλά) και συνήλθα μέσα σε ενάμιση μήνα που ξανακάνω ποδήλατο. Να είναι καλά το αγόρι μου που μου έκανε το καλύτερο δώρο γενεθλίων και ξαναγεννήθηκα. Κάνω ποδήλατο και κάθε φορά που συναντάω στον δρόμο ένα ποδηλάτη μια ποδηλάτισσα χαιρετιόμαστε με χαμόγελο και αναρωτιέμαι λες να είναι κανείς καμιά από το φόρουμ; που ξέρεις; αν η ψυχή είναι ζωντανή ο άνθρωπος δεν μεγαλώνει.
Δεν έχω να προσθέσω τίποτε άλλο...