Βρήκα πολύ χρήσιμο το εξής βίντεο :
http://il.youtube.com/watch?v=xcXlJg6lns4&feature=related
Απλώς να αναφέρω πως μια στροφή αριστερά με βρεγμένο οδόστρωμα και με λάθος τοποθέτηση του βάρους του σώματος (ΛΑΘΟΣ : αριστερή στροφή - αριστερό πόδι κάτω) μπορεί να οδηγήσει σε γλίστρημα και πτώση.
Η σωστή τοποθέτηση είναι για
ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΤΡΟΦΗ - δεξιό πόδι κάτω και το βάρος του σωματος ελαφρια προς τα δεξια
τα αντίστροφα για τη ΔΕΞΙΑ στροφή
Για τις ανηφόρες και τις ανηφόρες είναι κάπως αυτονόητο αυτό που δείχνει το βίντεο αλλά εγώ για τις στροφές είχα μόνιμα λανθασμένα ένα πόδι κάτω.
Αξιολόγηση:
0 ψήφοι
Αν θες να πας ακόμα παραπέρα, υπάρχουν τεχνικές για ακόμα πιο γρήγορες στροφές:
http://www.virginiawind.com/tips/steering.asp
Δηλαδή πχ για δεξιά στροφή. Μεταφέρεις το βάρος προς τα δεξιά πριν από αυτήν και διαλέγεις σημείο για να στρίψεις. Αμέσως πριν από αυτό κάνεις μικρή τιμονιά αριστερά ώστε να προκαλέσεις εσύ να γείρει το ποδήλατο δεξιά και στο βαθμό που θέλεις και αφού γείρεις ισιώνεις το τιμόνι/το κάνεις λίγο δεξιά και στρίβεις.
Μπορεί να το κάνεις και ασυναίσθητα χωρίς να το γνωρίζεις.
Άλλη τεχνική είναι πχ για να κλείσεις περισσότερο την τροχιά σου να πατήσεις λιγο το πίσω φρένο. Χωρίς να πλησιάσεις το σημείο μπλοκαρίσματος δηλαδή. Φρενάροντας τον πίσω τροχό ενώ ο μπροστινός κυλάει ελεύθερα δημιουργείς άξονα περιστροφής γύρω από τον πρώτο. Αυτό αν δεν κάνεις πεντάλ ταυτόχρονα.
Πεντάλ ταυτόχρονα κάνουν συνήθως οι αθλητές. Αυτοί προσπαθούν να κλείσουν την τροχιά τους με oversteering, δηλαδή βάζοντας ακόμα παραπάνω δύναμη ώστε να μπει η πίσω ρόδα σε ελεγχόμενη ολίσθιση (skid).
Φυσικά αυτά είναι τεχνικές που οι περισσότεροι από εμάς ούτε καν θα φανταστούμε να τις εφαρμόσουμε, αλλά μιας και το θέμα είναι αυτό καλό είναι να αναφέρονται.
Εγω οταν τραβιεμαι πιο πισω στην σελα, σαν να τραβας το τιμονι, στριβω πολυ πιο καλα. Ειδικα σε κατηφορικες κλισεις αλλα και σε μηδενικες εχει αποτελεσμα.
Προτείνω να γίνει sticky (κολλώδης, που κολλάει | γλοιώδης, δυσκολομεταχείριστος, δύσκολος, δύστροπος. Ωραία μετάφραση Χα!)
Επίσης να προσθέσω (ένα φαινόμενο που παρατηρείται σε όλα τα δίκυκλα) ότι όταν πάμε με μικρή ταχύτητα (πχ σε πλακόστρωτο, όταν ξεκινάμε κλπ) στρίβοντας το τιμόνι δεξιά, το ποδήλατο στρίβει δεξιά και το ίδιο συμβαίνει και για το αριστερή πλευρά.
Αντίθετα σε μεγάλες ταχύτητες (*πχ 15,18+) θα παρατηρήσουμε ότι το ποδήλατο στρίβει προς την αντίθετη πλευρά από αυτή που στρίβουμε το τιμόνι. Για να το καταλάβετε αυτό μπορείτε να βρείτε μία ευθεία που να είναι ασφαλής (χωρίς διασταυρώσεις και αυτ/τα, (που να τη βρω θα μου πεις....)) και να κάνετε το εξής πείραμα: Όταν αναπτύξετε μία ταχύτητα σταθερή 15+ χιλιόμετρα - και ενώ πηγαίνετε σταθερά ευθεία και κρατάτε το τιμόνι με τα δύο χέρια - προσπαθήστε να στρίψετε το τιμόνι ελαφρώς αριστερά. Θα παρατηρήσετε ότι το σώμα σας γέρνει προς τα δεξιά και το ποδήλατο στρίβει κι αυτό προς αυτή την κατεύθυνση (δεξιά). Ακριβώς το αντίθετο θα συμβεί εάν προσπαθήσετε να στρίψετε το τιμόνι ελαφρώς προς τα δεξιά, θα δείτε ότι το ποδήλατο στρίβει προς τα αριστερά. Μεγάλη προσοχή: τα μάτια μας και το μυαλό μας θα είναι πάντα στο δρόμο, όχι στο τιμόνι.
Αυτό σημαίνει ότι για να τρέξουμε με μεγάλη ταχύτητα πρέπει πρώτα να εξοικειωθούμε με τον τρόπο που συμπεριφέρεται το ποδήλατο σε αυτές τις ταχύτητες.
Τελικά πράγματα που έχουμε πολλές φορές σαν αυτονόητα, δεν είναι για αρκετούς άλλους.
Έτσι λέγεται αυτό που περιγράφει ο φίλος πιο πάνω. Το διδάσκουν και στις μηχανές απλά στο ποδήλατο είναι πολύ πιο ορατό και άμεσο. Κάνεις ένα κλικ το τιμόνι από τη μια και το ποδήλατο πέφτει από την άλλη.
Αυτό με το πόδι είναι για οδήγηση στο χώμα όπου μπαίνεις σε αυλάκια και σε πετάει όπου να 'ναι και πρέπει να στηρίζεσαι ή να έχεις ένα πάτημα. Σε δρόμο δεν έχει νόημα.
Γενικότερα δεν έχει νόημα η μετακίνηση. Θυμάμαι παλιό άρθρο για ένα CSS (σχολείο για Superbikes) όπου ο καθηγητής είχε πάρει μια μηχανή και είχε κολλήσει και ένα δεύτερο τιμόνι το οποίο ήταν σταθερό και δεν έστριβε το πηρούνι. Στη συνέχεια έλεγε στους μαθητές να αναπτύσουν μια μικρή ταχύτητα και να προσπαθήσουν να στρίψουν τη μηχανή χρησιμοποιώντας αυτό το σταθερό τιμόνι.
Οι μαθητές δοκίμασαν τα κλασσικά, βγάζω γόνατο, κατεβάζω πόδια, βγάζω σώμα, κουνιέμαι, τραβάω, μεταφέρω βάρος... Η μηχανή συνέχιζε ευθεία και ποτέ δεν έστριβε. Στο τέλος τους λέει ότι όσο και να χτυπιέσαι αν δεν κάνεις counter steering δεν θα στρίψει. Απλά τις περισσότερες φορές το κανουμε χωρίς να το συνειδητοποιούμε και νομίζουμε ότι στρίβουμε επειδή φέραμε τον κώλο μας προς τη μια ή την άλλη μεριά.
να προσθέσω στη στροφή κοιτάμε πάντα μπροστά, όπου κοιτάμε εκεί πατάνε οι ρόδες, χρησιμοποιούμε τους γοφούς (περισσότερο βάρος), πατάμε γερά το πόδι στο πετάλι που βρίσκεται κάτω, στο εξωτερικό της στροφής, αποφεύγουμε να φρενάρουμε τον μπροστινό τροχό μέσα στη στροφή, το φρενάρισμα του μπροστινού να έχει τελειώσει πριν αρχίσουμε να γέρνουμε, γιατί εάν γλιστρήσει έχουμε πέσει.
... στα ελληνικά, ανάποδο τιμόνι. Έχει σχέση με την στροφορμή, το διάνυσμα που αναπτύσσεται κατα μήκος του άξονα της ρόδας (κάθετα στην επιφάνειά της)ισούται με την γωνιακή ταχύτητα του τροχού επί το τετράγωνο της ακτίνας και με φορά αντίθετη των δεικτών του ρολογιού κατα τον κανόνα των 3 δακτύλων, γιαυτό η σταθερότητα μεγαλώνει όσο μεγαλώνει η ταχύτητα και κυρίως η διάμετρος της ρόδας, άρα τα ποδήλατα με μικρότερη ρόδα είναι λιγώτερο σταθερά από τα άλλα. Σε μεγάλες ταχύτητες η στροφορμή είναι πολύ μεγάλη και ο μόνος τρόπος να στρίψουμε είναι να τσιμπήσουμε λίγο το ταμόνι προς την αντίθετη κατεύθυνση, οπότε δημιουργούμε αντίθετη στροφορμή πού ρίχνει το ποδήλατο, αλλά κυρίως τη μοτοσυκλέτα στη ναντίθετη κατεύθυνση.Ισιώνουμε και συνεχίζουμε. Παρατηρήστε τους πρωταθλητές στους γύρους να το δείτε στην πράξη, χωρίς αυτήν την τεχνική, ότι κερδίζεις στην ανηφόρα από κάποιον, μπορείς πολύ εύκολα να το χάσεις στην κατηφόρα-και να είναι και πιο ξεκούραστος.
Νομίζω ότι και στην άσφαλτο έχει νόημα. Προσδίδει καλύτερη ισορροπία και έχεις και το πόδι που βρίσκεται στην εσωτερική πλευρά της στροφής ελεύθερο να κάνει κάποια διορθωτική κίνηση σε περίπτωση πού κάτι πάει στραβά και σου γλιστρήσει λίγο κάποιος τροχός (δυστυχώς το έχω δοκιμάσει, ευτυχώς χωρίς απρόβλεπτα).
Σχετικό άσχετο:
Στα δίτροχα δεν ξέρω πως ονομάζεται αλλά στους αγώνες αυτοκινήτου (κυρίως στα ράλλυ) αυτή η τεχνική λέγεται "Φινλανδικό Φλικ", δηλαδή αποσταθεροποίηση του πίσω μέρους με κοφτή γρήγορη ανάποδη τιμονιά με σκοπό να βάλεις πιο γρήγορα τα μούτρα μέσα στη στροφή.
Χαίρομαι που υπάρχει αντίστοιχη τεχνική και στα δίτροχα.
Power slide σε βρεμένο δρόμο έχω κάνει, αλλά δεν έχω προσέξει να κάνω ασυνείδητη ανάποδη τιμονιά στην έναρξη μιας στροφής.
).
Κρίμα που με κώλωσε σήμερα η βροχή και δεν έχω φέρει το ποδήλατο στη δουλειά. Αλλιώς θα κατέβαινα να έκανα δοκιμές (και οι συνάδελφοι από πάνω θα με έβλεπαν και θα σταυροκοπιόντουσαν
Στην επόμενη βόλτα/έξοδο σίγουρα θα έχω το νου μου σε μικροκινήσεις του τιμονιού. Ελπίζω να μην φάω τα μούτρα μου!
ΑΝ κατάλαβα καλά αυτό που περιγράφεις είναι η τεχνική γνωστή και ως "μπαίνω με τις πόρτες" και νομίζω είναι άσχετο με το ποδήλατο (προσοχή διαβάζουν και νεοσύλλεκτοι).
Επίσης αν θέλεις τρελό σταυροκόπημα από συναδέλφους πάρε ένα τέτοιο ποδήλατο γα τη βροχή http://www.youtube.com/watch?v=R5P70XtI4zQ&feature=related
(Στη θεωρία όχι. Στα αυτοκίνητα η τεχνική αυτή κύριο σκοπό έχει να φέρεις/ζυγίσεις το όχημα με τέτοιο τρόπο ώστε να στρίψεις με ίσιους τους τροχούς, κάνοντας ελεγχόμενο power slide. Το στρίβω με τις πόρτες είναι καγκουρίλες που σε αγώνες σημαίνει απώλεια χρόνου.)
On topic πάλι:
Στα δίτροχα (μοτό και ποδήλατα) power slide έχω δει. Αλλά δεν είχα καταλάβει ότι αυτό ξεκίναγε με αντίθετη τιμονιά. Νόμιζα ότι γινόταν με απότομη αύξηση της δύναμης στον πίσω τροχό, σε συνδυασμό με την ήδη υπάρχουσα κλίση του οχήματος και της χρήσης του μπροστινού φρένου.
Με βλέπω το απόγευμα στο σπίτι να "μελετάω" βίντεο από αγώνες ποδηλασίας.
Το να βγάζεις πόδι είναι κυριώς ψυχολογικό ζήτημα. Δηλαδή ξέρεις ότι ανά πάσα στιγμή μπορείς να πατήσεις κάτω και να φρενάρεις κάπως. Πρακτικά δεν κερδίζεις κάτι. Κι εγώ στην αρχή πίστευα ότι βγάζοντας πόδια, γόνατα, πατώντας πετάλια και γενικά να γέρνεις προς τα μέσα βοηθάει στο στρίψιμο. Μόλις διάβασα το άρθρο για τη μηχανή με το σταθερό τιμόνι κατάλαβα ότι δεν παίζουν ρόλο.
Πλέον το βλέπω και στην πράξη όπου δεν κουνιέμαι καθόλου και απλά τσιμπάω αντίθετα το τιμόνι.
Με τι ποδήλατο?
Σε ευθεία, ανηφόρα, ή κατηφόρα?
Με τι ταχύτητα?
Ρωτάω για να μειώσω τις πιθανότητες επώδυνης επαφής με το έδαφος, όταν θα το δοκιμάσω!
Δεν μίλησα για βγάλσιμο ποδιού. Είπα ότι έχεις το πόδι που βρίσκεται εσωτερικά της στροφής ελεύθερο για να στηριχθείς σε περίπτωση που φύγει κάποιος τροχός (και προλαβαίνεις βέβαια να το βάλεις μπροστά για να στηριχθείς).
Μου έτυχε σε στροφή με ανάποδη κλίση να βάλω κάτω το πόδι και να φέρω το ποδήλατο πάλι σε θέση πρόσφυσης όταν έφυγε η μπροστινή ρόδα στο βρεγμένο δρόμο. Βέβαια πήγαινα με λίγα χιλιόμετρα. Αν πας με αρκετά προλαβαίνεις δεν προλαβαίνεις να καταλάβεις πως έπεσες. Αν στην περίπτωση αυτή είχα το ελεύθερο πόδι "τεντωμένο" στο πετάλι θα είχα μία θεαματική πτώση. Επίσης όταν έχει το "τεντωμένο" το πόδι που βρίσκεται εσωτερικά της στροφής κινδυνεύεις να χτυπήσει το πετάλι στο οδόστρωμα σε κάποια ανωμαλία του εδάφους (βλ. λακουβίτσες, πέτρες κλπ) και να χάσεις την ισορροπία σου σε χρόνο dt.
Ναύαρχε έκανες πλαστική;
Για να κατανοησω καλυτερα το counter steering σκεφτηκα:
ξεχναω την αρχη του πλαγιασματος και βρισκομαι κατα την στιγμη που ειμαι πλαγιασμενος σε μια παρατεταμενη αριστερη στροφη με 25 χλμ.
Τελειωνει η στροφη και θελω να επανελθω στα ισια. Τι κανω? Αρκει απλα να μετατοπισω το βαρος του σωματος μου προς τα δεξια? Οχι, στριβω λιγο το τιμονι προς τα αριστερα και αυτο ηταν. Οντως ολοι το κανουμε ασυναισθητα, γιατι απλα αν δεν το καναμε δεν θα μπορουσαμε να οδηγησουμε ποδηλατο.
H να το κανεις σαντουιτς μεταξυ οδοστρωματος και ποδηλατου,ειδικα αν ειναι βρεγμενος ο δρομος και δεν σε βγαλει η φαση...
(Εγώ βέβαια πλαγιάζω τόσο πολύ που πετάει σπίθες το σκουλαρίκι μου... μέχρι που έκανα πλαστική στο αυτί μου
Συγνώμη για το εκτός θέματος thread αλλά το avatar του Nayarxos είναι ΑΨΟΓΟ!
Το φαντάζομαι σε φωσφορίζων ταμπελάκι πίσω από το ποδήλατο.
.......δεν μπορεί