Νέα δεδομένα δημιουργεί ο Άντι Σλεκ, ο Λουξεμβουργιανός ποδηλάτης που πρόκειται να ανακηρυχτεί νικητής στο Γύρο της Γαλλίας μόλις οριστικοποιηθεί η τιμωρία του Αλμπέρτο Κονταδόρ. Πολύ απλά, δεν δέχεται τον τίτλο! Ο Σλεκ εξήγησε: «Αν αφαιρεθεί από τον Κονταδόρ η πρωτιά, εγώ δεν θα αισθανθώ ποτέ νικητής. Νικάς στο Γύρο της Γαλλίας μόνον όταν περάσεις τη γραμμή στο Σανζ Ελιζέ φορώντας την κίτρινη φανέλα. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος»! Τι σημαίνει αυτή η τοποθέτηση;
Από τη στιγμή που ο Ισπανός ποδηλάτης πιάστηκε να έχει κάνει χρήση απαγορευμένων ουσιών και η πειθαρχική διαδικασία έχει ασκηθεί εναντίον του, με τις νομικές υποθέσεις απλά να καθυστερούν το φαινομενικά μοιραίο, ποιός θα είναι ο νικητής;
Μία ερμηνεία αναφέρει πως απλά μεταξύ κατεργαρέων πρέπει να υπάρχει ειλικρίνεια. Η άλλη πως η δόξα υπάρχει μόνον στη γραμμή του τερματισμού, τι να γίνει τώρα, να πάνε στο σπίτι του Σλεκ και να του δώσουν το βραβείο; Το video, άλλωστε, φανερώνει μοναδικά αισθήματα στη γραμμή του τερματισμού.
Η τρίτη δε, συνηγορεί στο ότι πρέπει όλα να αλλάξουν στο χώρο της ποδηλασίας, που όσο όμορφος και συναρπαστικός κι αν δείχνει, άλλο τόσο βουτηγμένος στις ουσίες είναι...
Μία άλλη ερμηνεία είναι πως, όπως και πολλοί άλλοι ποδηλάτες στο παρελθόν, δεν δέχεται να φορέσει την φανέλα κάποιος αν δεν έχει νικήσει δίκαια. Μέχρι και ο Άρμστρονγκ είχε αρνηθεί να την φορέσει (σε ετάπ) όταν η νίκη του προκλήθηκε από ατύχημα του αντιπάλου. Αυτή είναι η όμορφη πλευρά της ποδηλασίας, αν ισχύει σε αυτή την περίπτωση φυσικά.
Πάντως ο Σλεκ έχει ψυχή και ήθος κι αυτό φάνηκε στους αγώνες. Ή μπορεί να είναι και αυτός κλέφτης. Αλλά εφόσον δεν υπάρχουν στοιχεία, δεν μπορεί να τον κατηγορήσει κανείς...
Υ.Γ. Μπλουζάκι που σχεδίασα (ένα μέρος είναι clipart) για τον Άντυ. Δεν αναφέρομαι στο θέμα των αναβολικών, αλλά στο ότι ο Κονταδόρ κέρδισε το Τουρ, μόνο και μόνο γιατί επιτέθηκε όταν στον Άντυ βγήκε η αλυσίδα. Και τελικά όσο περνάει ο καιρός, τον Άντυ τον συμπαθώ όλο και περισσότερο...
Νομίζω ότι είναι μια έμμεση παραδοχή του Αντι Σλεκ για το τι συμβαίνει στην επαγγελματική ποδηλασία.
Επί της ουσίας δε νιώθει αδικημένος. Αν ένιωθε θα έλεγε: μου έκλεψαν τη νίκη. Δεν το λέει αυτό όμως διότι πιστεύει ότι έχασε από κάποιον καλύτερο αθλητή από αυτόν.
Από ότι καταλαβαίνω τα φάρμακα τους βοηθάνε να αντέξουν τις ιδιαίτερα εξοντωτικές και εκτός λογικής προπονήσης. Είναι δε αναγκαία, αλλά όχι ικανή συνθήκη για τη νίκη.
Από κάποιο ανεπαίσθητο λάθος των γιατρών η των φαρμακοτρίφτηδων κάποιους τους τσακώνουν. Οι τελευταίοι εξευτελίζονται στα μάτια του κόσμου, η πιάτσα όμως ξέρει.
Αυτή είναι η δική μου ερμηνεία.
Εξετάζουν ξανά δείγματα του lance armstrong παρεπιπτόντως... Παρότι αποσύρθηκε από τους αγώνες, αφού λόγω ηλικίας δεν μπορεί πια και το απέδειξε πέρσι...
Καλά, δεν πρόκειται και να του κόψουν τη σύνταξη, αλλά λέμε τώρα...
Ο Άντυ πάντως αγκάλιασε τον Κονταδόρ δείχνωντάς του πως είναι όλα καλά μεταξύ τους και τερμάτισαν αγκαλιά σε κάποιον αγώνα του Τουρ. Και ήταν να αγωνιστούν στην ίδια ομάδα φέτος... Δεν ξέρω αν είναι τα συμφέροντα που έκαναν τον Άντυ να δείξει τόση μεγαλοψυχία, αλλά πρέπει και να το έχεις μέσα σου σαν άνθρωπος λιγάκι...
Πρόπερσι που ήταν στην ίδια ομάδα ο Κονταδόρ και ο Λανς, δεν κάνανε ακριβώς κι αγγαλίτσες...
Αυτό με τον Lance πλέον αρχίζει να γίνεται εμπάθεια...εντάξει, αφού δεν έπιασες όταν έπρεπε (αν όντως ντοπαριζόταν), τότε τι το παιδεύεις ακόμα;
παππούς θα γίνει ο άνθρωπος σε λίγο και ακόμα θα ψάχνουν για ίχνη παραμεθανοπαπαρόνης στα ούρα του! Έλεος!
"...Αυτό με τον Lance πλέον αρχίζει να γίνεται εμπάθεια...εντάξει, αφού δεν έπιασες όταν έπρεπε (αν όντως ντοπαριζόταν), τότε τι το παιδεύεις ακόμα;..."
...δηλαδη,..εεε,.. αλλα υπαρχει εστω και ενας, ο οποιος πιστευει σοβαρα, οτι γινεται καποιος οχι να πρωταγωνιστησει, αλλα ακομη και απλα να συμμετεχει σε Pro Tour, χωρις τη βοηθεια ντοπας? Ας ειμαστε σοβαροι...
Ακομη και οι water carriers, παιρνουν. Διαφορετικα, ειναι ανθρωπινως αδυνατον να ανταπεξελθει το ανθρωπινο σωμα στους ρυθμους προπονησης και αγωνων που επιβαλονται σε εναν αθλητη ο οποιος εχει βλεψεις/απαιτησεις Pro Tour...
Ολοι παιρνουν. Απλα, αυτοι που παιρνουν την "τελευταια λεξη" της ντοπας, δεν πιανονται. Η τουλαχιστον, οχι τοσο ευκολα.
Ειναι πολυ χαρακτηριστικη η "ρηση" του Ερρερα, γνωστου "απαιχτου" ανηφοριστα απο το Εκουαντορ, λιγο πριν σταματησει τους αγωνες:
"Καταλαβα οτι ηταν καιρος να σταματησω τους αγωνες, οταν αρχισαν να εμφανιζονται συναθλητες μου, οι οποιοι αρχισαν να με προσπερνανε στην ανηφορα, με ΚΛΕΙΣΤΟ το στομα".!!!!!!!!
Νομιζω δεν χρειαζονται περαιτερω διευκρινισεις...
Οπως και να εχει ομως το ζητημα με τη ντοπα, δε νομιζω πως μπορει κανεις να υποτιμησει την υπερπροσπαθεια και την ικανοτητα αυτων που πρωταγωνιστουν η/και κερδιζουν στα Pro Tour...
Ο καλος μου φιλος Columbus τα ειπε μια χαρα και τα εγραψε οσο πιο ρεαλιστικα γινεται... Δεν υπαρχει επαγγελματιας αθλητης ποδηλατης να
τρεχει σε γυρους και να μην περνει αναβολικα.Δ Ε Ν Υ Π Α Ρ Χ Ε Ι...
Απλα η διαφορα ειναι στο ποσο καλυτερη προετοιμασια εχει κανει, στο ποσο καλυτερη θεραπεια με αναβολικα εχει κανει και στο ποσο καλυτερα ανθρωπινα χαρισματα εχει... ολα τ'αλλα ειναι να'χαμε να λεγαμε... Απλα ο Κονταδορ ειναι πιο αχονευτος απο τον Σλεκ(εχουμε και αδυναμιες τι να κανουμε) εξαλλου ολοι οσοι ασχολουνται μετα τους αγωνες ξερουν οτι ο μεσιε Κονταδορ ειναι ο πιο κακομαθημενος και ο πιο παραχαιδεμενος αθλητης... Γιαυτο και δεν τον θελει και στην ομαδα του ο μεγαλος ο Φαμπιανος ο Κανσελαρας...
Φιλε Φαντασμαμορη Σλεκ δαγκωτο και ασε τον κονταδορ να σπινιαρει...
una vita in salita viva pirata!!! ετσι για να μην ξεχνιωμαστε... ευλογισον
Δεν ξεχνώ. Και δεν ξεχνώ τι διάβασα για τις τελευταίες στιγμές του ανθρώπου αυτού, όταν η ντόπα είχε καταστρέψει το πάθος του και η κοκαίνη το μυαλό του...
Όσο περισσότερο διαβάζεις, βλέπεις, ακούς για κάποιους αθλητές, τόσο περισσότερο τους αγαπάς και ταυτίζεσαι με αυτούς, και στο τέλος μισείς με πάθος αυτά που τους κατέστρεψαν... Γιατί κατά κάποιο τρόπο, όταν τον βλέπεις να επιτίθεται στην ανηφόρα, πατάς και εσύ λίγο στα πετάλια.
Περί προσωπικοτήτων...
Ο Ivan Basso, ένας πολύ συμπαθής ποδηλάτης κατά την γνώμη μου, "πιάστηκε" ντοπέ, λίγο πριν τον Γύρο to 2006. Παραδέχτηκε πως είχε στείλει το αίμα του να... εμπλουτιστεί και αποβλήθηκε. Αλλά το παραδέχτηκε. (Περισσότερα εδώ http://en.wikipedia.org/wiki/Ivan_Basso)
Ο Κονταδόρ... Εχμ, κατηγορεί τα βόδια και οι φίλοι του, ε, αυτοί φέρνουν σεφ για να πιστοποιήσουν πως το μοσχάρι φταίει για όλα... http://www.albertocontadornotebook.info/
ποσο πολυ με καταλαβαινεις και ποσο σωστα τα λες... Αλλα τι να κανεις που
δεν μπορουμε να τον φερουμε πισω τωρα πια... Ξερεις ποσες φορες φιλε Γιωργο ανεβαινοντας κανενα βουνο σκεφτομαι πως ειμαι ο Marco και αυτοματως γινεται
αυτο που ειπες παταω πιο δυνατα και σηκωνομαι ορθοπεταλο... αχ αχ εχουμε αγιατρευτει πληγη... ''Εχω ενα μυστικο κρυμμενο στης καρδιας τα βαθη''
ψηνεσαι για grande fondo marco pantani??
Για ανέλυσε αυτό το grande fondo, αν και η απάντηση είναι- εκ των προτέρων- ΝΑΙ! :)
Έχω κι ένα ντοκυνμαντέρ-ταινία στα ιταλικά από την RAI που θέλω να υποτιτλίσω κάποια στιγμή και να το μοιράσω...
grande fondo marco pantani ειναι ενας ποδηλατικος αγωνας που γινεται στην μνημη του πειρατη μας... εμεις βεβαια μπορουμε να ανεβουμε και με το πασο μας... απο Gavia ανεβαινεις Mortirolo ευκολακι μωρε τιποτα
... ριξε μια ματια.. http://www.youtube.com/watch?v=Z9gWQlbiMLg
Την εκκίνηση την έχω! :P
Μετά θα σε αφήσω να συνεχίσεις και θα πάω να σου παραγγείλω καφέ για όταν γυρίσεις κουρασμένος...
Χαχαχαχα
Ο Cancellara στην ομάδα με τα αδερφάκια :)Ναι, νομίζω πως θα κατακτήσουμε τον κόσμο...
Για τα υπόλοιπα που λες περί τρένων, το φουμάρισμα το 'χω, για τα άλλα θα δούμε :)
Αλλά εγώ δεν έχω καταλάβει, και δεν πρόκειται να καταλάβω ποτέ, τι νόημα έχει ένας αγώνας αντοχής και χρόνου αν πρόκειται να είναι όλοι ντοπέ, και το χειρότερο... Όχι με του ίδιου είδους ντόπα. Γιατί άντε.. αν παίρνανε όλοι τα ίδια ντρόγκια θα λέγαμε ότι κέρδισε ο καλύτερος.
Τελικά τι είδους αγώνες είναι αυτοί;; Αγώνες μεταξύ φαρμακευτικών εταιριών;;; Γιατί αγώνες μεταξύ αθλητών, δεν τους κόβω να είναι.
Πως μπορείς να ταυτίζεσαι εσύ που δεν παίρνεις κάτι με εκείνον που αποδεδειγμένα έπαιρνε.. ( και έπινε ενίοτε).
Προσωπικά δεν θα με έπειθε να πατήσω τα πετάλια κάποιος που γνωρίζω εκ των προτέρων ότι τα έσπαγε ( τα πετάλια ) ακριβώς γιατί έπαιρνε αυτά που δεν γουστάρω να πάρω εγώ ποτέ.
Να σε κάνει να ονειρεύεσαι κάποιος που αποτελεί πρότυπο στις προσπάθειες του.. εντάξει να το καταλάβω. Αλλά να σε κάνει να ονειρεύεσαι κάποιος που "τα ήπιε όλα - και τον ήπιαν και αυτά" .. δεν πάει. Απλά δεν ταιριάζει πουθενά.
Διότι δεν υπάρχει αθλητής σε αυτό το επίπεδο που να μην ακολουθεί φαρμακευτική αγωγή. Τώρα αν θέλει ο κόσμος να παραμυθιάζεται και κάθε φορά να "πέφτει από τα σύννεφα" όταν του λένε ότι ο Χ αθλητής πιάστηκε για κάτι που κάνουν όλοι.... Η ταύτηση δεν γίνεται με τα φάρμακα αλλά την προσπάθεια και το αποτέλεσμα.
Όταν πήγαινα στην δευτέρα δημοτικού, οι γονείς μου με γράψαν στο ωδείο. Ατελείωτες ώρες μαθημάτων να κάνω ασκήσεις με τα δάχτυλα ή να παίζω κλασσικά κομμάτια με νότες, ατέλειωτες ώρες καθαρής βαρεμάρας. Γύριζα σπίτι και την κιθάρα δεν την έπιανα στα χέρια μου ποτέ. Περνάν τα χρόνια, φτάνω στην τρίτη γυμνασίου και είμαι ο χειρότερος κιθαρίστας στο σύμπαν.
Μια μέρα αλλάζει η δασκάλα μου και η καινούργια με ρωτάει "Τι σου αρέσει;"
Της πάω μια κασέτα των Panx Romana και της λέω πως θέλω να μάθω το "γράμμα".
Μαθαίνω τα πρώτα ακόρντα.
Μετά μαθαίνω να παίζω Σιδηρόπουλο, Παπακωνσταντίνου, Άσιμο κτλ.
Βλέπω πως το να γράψεις ένα τραγούδι είναι εύκολο πράγμα, 5 ακόρντα στην σειρά και στίχοι που να σε εκφράζουν, τέρμα, αυτό ήτανε, ένα παιχνίδι...
Γράφω τους πρώτους μου στίχους και τους μελοποιώ. Γράφω την ώρα των μαθημάτων, στον δρόμο ενώ περπατάω, μέσα στο λεωφορείο, γράφω πάνω στα βιβλία μου, στο θρανίο, στα πακέτα των τσιγάρων...
Παίρνω την κιθάρα όπου κι αν πάω, στο σχολείο, στην τουαλέτα (τέλεια ακουστική), παντού...
Σιγά σιγά γράφω ποιήματα, μετά διηγήματα, μετά ολόκληρο βιβλίο... Αλλάζω σαν άνθρωπος, είναι και η ηλικία βλέπεις... Δεν με νοιάζει αν ο Σιδηρόπουλος πέθανε από ναρκωτικά ή αν ο Παπακωνσταντίνου ήταν μπεκρής... Αυτοί οι άνθρωποι για εμένα αποτέλεσαν την έμπνευση, αυτοί και πολλοί άλλοι με έκαναν καλύτερο άνθρωπο...
Στο τέλος ακούς το "Η" του Παύλου και νιώθεις την αγωνία του, με τον ίδιο τρόπο που ο Παντάνι έγραφε με το αίμα του στους τοίχους, και σου μένει η απορία, αν δεν υπήρχαν αυτά τα γαμημένα τα ναρκωτικά, τι θα έγραφε ο Παύλος σήμερα;
Έμπνευση, πρότυπο, όπως θες πες το, είναι ο άνθρωπος, όχι οι ουσίες...
θα πω αυτο και δεν θα ασχοληθω αλλο γιατι βαριεμαι απιστευτα να λεω τα ιδια και τα ιδια...
υπαρχουν ποδηλατες που το παιζουν και ιστορια και αν ανεβουν σε 2ωρες
καμμια παρνηθα, καμμια πεντελη, κανεναν υμηττο η κανεναν διονυσο (σιγα τα βουνα) εχουν ψοφησει απο την κουραση, κανουν σταση στην κορυφη, τρωνε καλα, πινουν ισοτονικα, αραζουν να ξεκουραστουν κανα μισαωρο, μετα πανε σπιτι και πεφτουν για υπνο και το θεωρουν μεγαλο κατορθωμα και πω πω κοιτα να δεις τι εκανα και το λενε και υπερηφανευονται 
... αυταααααα... οποιος καταλαβε καταλαβε .-
Το αποτέλεσμα όμως είναι ουσιαστικά σικέ. Και σε ορισμένες περιπτώσεις βγάζει και μάτι.
Βλέπεις δηλαδή κάποιους αθλητές που ούτε η εμφάνιση τους ούτε ο σωματότυπος τους θα τους επέτρεπε ποτέ να έχουν επιδόσεις, και το ΞΕΡΕΙΣ ότι κάτι έχουν πάρει.. Και μετά, έτσι και δεν τους πιάσουν στα αντιντόπιγνκ, τους βλέπεις πάνω στο βάθρο να τους βραβεύουν και να τους τιμούν, και άλλες τέτοια, και αμέσως αμέσως και η βράβευση και οι τιμές και οτιδήποτε υποτίθεται θα σε ενέπνεε κατά κάποιον τρόπο, ακυρώνονται.. γιατί ξέρεις ότι ο αθλητής "τα έχει πάρει όλα" γιατί ξέρεις ότι αυτά που πήρε μάλλον δεν είναι ακόμα εντοπίσιμα και γιατί ξέρεις ότι ουσιαστικά αν δεν τα είχε πάρει, σιγά μην έπαιρνε και μετάλλιο.
Ουσιαστικά μας χέζουν και τον αθλητισμό και το όνειρο με αυτό τον τρόπο..
Αφού υπερβαίνουν τις δικές τους προσωπικές δυνατότητες, υπερβαίνουν τον δικό τους εαυτό και καλά κάνουν και θεωρούν ότι κάνουν και κατόρθωμα.
Δεν καταλαβαίνω γιατί νομιμοποιείται να το παίζει ήρωας ο καθένας που έχει ρουφήξει κάθε "βαλβολίνη" που θα τον κάνει να βγάλει επιδόσεις και δεν δικαιούται να είναι ακόμα πιο περήφανος κάποιος που έκανε μία επίδοση, μοναχά με τις δικές του δυνάμεις;;
Προσωπικά τον Παντάνι και τον κάθε τύπο σαν αυτόν, τους φτύνω σαν αθλητές. ( και δεν τους γνωρίζω προσωπικά για να πω ότι εντάξει.. είναι καλά παιδιά κατά βάθος).
Δεν μπορώ να ταυτιστώ, ούτε να ηρωποιήσω το κάθε ντοπέ ντρόγκι, επειδή ανέβηκε κάποιες φορές στο βάθρο.
Και μη νομίσεις ότι φτύνω μόνον αυτόν, που στην τελική τον έπιασαν ντοπέ και το μάθαμε. Φτύνω και τον καθένα του οποίου οι επιδόσεις βγάζουν μάτι ότι έχουν γίνει από χρήση ντόπας.
Γιατί αφενός δεν με εντυπωσιάζουν οι επιδόσεις αυτές αφού ξέρω ότι δεν έγιναν με την υπερπροσπάθεια του αθλητή, και αφετέρου γιατί ακυρώνουν και τις τίμιες προσπάθειες ενός άλλου αθλητή που θα τερματίσει κατακουρασμένος, ( όπως θα έπρεπε να είναι), πεινασμένος ( όπως θα έπρεπε να είναι) και περήφανος στην τελική γιατί κατάφερε κάτι μόνος του και όχι με την βοήθεια της χ ή ψ φαρμακευτικής/ γιατρού κτλ.
αντε να στο κανω πιο λιανα...
αν δεν εχεις τρεξει σε 3ημερο αγωνα
αν δεν εχεις τρεξει σε δυσκολο μονοημερο αγωνα
αν δεν εχεις τρεξει εστω μονο μια αναβαση
δεν μπορεις να καταλαβεις την δυσκολια την υπερπροσπαθεια το ταλεντο την ψυχικη και σωματικη δυναμη την δυναμη του μυαλου δεν μπορεις να καταλαβεις τιποτα... φαντασου λοιπον το μεγεθος της υπερπροσπαθειας της κουρασης της προπονησης του ταλεντου της επιμονης της υπομονης και του πονου να τρεχεις επι 23 μερες για 150 χλμ μεσω ορο...
δεν μπορεις να το νιωσεις γιατι πολυ απλα δεν εχεις κανει ουτε το πιο ευκολο
που για εναν καλο αθλητη ειναι πολυ δυσκολο...
γραψε για τιποτε αλλο γιατι βαρεθηκα βαρεθηκα βαρεθηκα βαρεθηκα βαρεθηκα βαρεθηκα βαρεθηκα βαρεθηκα βαρεθηκα βαρεθηκα βαρεθηκα βαρεθηκα βαρεθηκα
να ακουω ασυναρτισιες και ασχετοσυνες απο παντογνωστες ασχετους ξερολες
και να πρεπει να απαντησω γιατι πονανε τα ματια μου... βαρεθηκα ρε βαρεθηκα
Από την υπερπροσπάθεια πονάνε τα ματάκια σου;
Να κεράσουμε ρε συ τότε καμία ντόπα και καμιά δυο γραμμές από αυτό που έπινε ο Παντάνι να γιάνουν τα ματάκια σου να γίνουν σαν της γαρίδας..
Και εσείς οι υπόλοιποι, που διαβάζετε αυτό το νήμα, πιέτε και σεις κανά μαντζούνι, να καταλάβετε την υπερπροσπάθεια που χρειάζεται για να γίνετε καλοί "αθλητές" γιατί διαφορετικά θα είσαστε άσχετοι, όπως ισχυρίζεται ο σχετικός με "αυτά τα κόλπα" κύριος tomac..
Πάω να τα πιω και εγώ τώρα, για να αναβαθμιστώ, να γίνω τούρμπο και να αρχίσω να τρέχω 150 χιλιόμετρα για τις επόμενες 23 μέρες. Τα Χριστούγεννα θα κάνω στάση για να φάω γαλοπούλα..
( έτσι για το ξεκάρφωμα).
μαζεψε τα λογια σου για μενα γιατι θα εχεις προβλημα...
πανε πεστα εκει που σε περνει αυτα...
Δείξε μας ένα παράδειγμα...
Το αποτέλεσμα θα ήταν σικέ αν έπαιρνε φάρμακα μόνο ο ένας. Όμως όλοι ακολουθούν φαρμακευτική αγωγή επομένως όλοι τρέχουν με τους ίδιους κανόνες.
Από την άλλη όμως, κανένα φάρμακα δεν γυρνά τα πετάλια για σένα. Ο νικητής και ο κάθε αγωνιζόμενος έχει λιώσει το κορμί του για να φτάσει εκεί που θα φτάσει. Μόνο ο Πανοραμίξ φτιάχνει μαγικά φίλτρα που τα πίνεις και με μηδέν ιδρώτα σπας νταμάρια. Δεν είναι τηλεμάρκετιν να γυμνάζεις κοιλιακούς με ρεύμα όσο ξύνεσαι βλέποντας χαζοκούτι. Θέλει τρομερή δουλειά και τρομερή αντοχή την οποία χτίζεις μέσα από την προπόνηση.
Επίσης η εξωτερική εμφάνιση δεν έχει σχέση με το πόσο καλός είσαι. Έχω δει γυμνασμένους να σερνονται και έχω δει χοντρούς να πετάνε οπότε μην το δένετε κόμπο.
Κατερίνα Θάνου. Με ύψος σκάρτα ένα εξήντα και με κάτι ποδαράκια μια σταλιά κυνηγούσε κατά πόδας το άλογο την Τζόουνς σε ένα πανευρωπαικό πρωτάθλημα, ( αν δεν απατώμαι). Τελικά την στοχοποίησαν και την καταδίκασαν ερήμην ντοπέ, ( αλλά εδώ που τα λέμε χωριό που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει), και στα καπάκια λίγα χρόνια μετά βγήκε και η Τζοοουνς ένα από τα ίδια.
Ενδεικτικο το βιντεο απο εναν αγωνα που συμμετειχαν και οι δυο γιατι δεν θυμαμαι σε ποιους αγωνες ηταν η φαση που ειχε βγει η Τζοουνς πρωτη και η Θανου δευτερη.
http://www.youtube.com/watch?v=ZqBjat-Iq60&feature=related
Δες εδω και ενα βιντεο με την Τζοουνς όπου και ο ίδιος ο εκφωνητής αναρωτιέται αν θα έπρεπε να έχει κάνει τέτοιο χρόνο στον τερματισμό. Το "αλογο" χτυπάει αντρικό χρόνο.
http://www.youtube.com/watch?v=Qx_-DpRDwIs&feature=related
Άρα αυτό που μου λες εδώ είναι ότι εφόσον παίρνουν όλοι φάρμακα ( αν και πάλι είναι άδικο γιατί δεν παίρνουν όλοι τα ίδια), είμαστε όλοι οκ.
Ε άμα είναι έτσι όμως, προφανώς και αν ΔΕΝ παίρνει κανείς φάρμακα θα είμαστε πάλι μια χαρά, και δεν θα πληρώνανε και τις φαρμακευτικές ένα πράγμα.
Από την άλλη ποιος είπε ότι για να αθληθείς θα πρέπει να έχεις περάσει από βελτιωτικό οίκο; Γιατί θα πρέπει να είναι αυτό προαπαιτούμενο στο κάτω κάτω;
Μη μου πεις για να δει θέαμα το κοινό, γιατί ήδη το κοινό έχει μπουχτίσει τόσο πολύ από αυτά που βλέπει, που απλά δεν τα πιστεύει πια.
Όταν βλέπει ποδηλάτες να ανεβαίνουν κάτι ανηφόρες "τοίχους" με κλειστό το στόμα και χωρίς να σηκώνονται από την σέλα, όταν βλέπει γυναίκες να τρέχουν με αντρικούς χρόνους, όταν βλέπει να πιάνουν τον έναν μετά τον άλλον ντοπέ, γιατί πήρε τα περσινά φάρμακα και όχι τα φετινά, τότε με ποιον να ταυτιστούν και ποιον να θαυμάσουν για την "υπέροχη προσπάθεια του;
Ο Άντι Σλεκ φυσικά και δεν δέχεται να πάρει τον τίτλο του Κανταδόρ. Ξέρει ότι έχει τόσο χεσμένη την φωλιά του όσο και ο άλλος, και ξέρει ότι του χρόνου μπορεί να είναι και ο ίδιος στην θέση του.
Ουσιαστικά με αυτή του την στάση δηλώνει ότι "παίρνουν όλοι" και "άντε χέστε μας με τους ελέγχους" όμως προσωπικά πιστεύω ότι δεν είναι ακριβώς αυτό το νόημα των αθλητικών αγώνων.
Κλασική marlene...
Καταρχήν σχολιάζεις αθλητές ποδηλασίας χωρίς να δίνεις ποδηλατικό παράδειγμα, λογικό αφού με αυτά που λες φαίνεται πως παρακολουθείς αγώνες ποδηλασίας, αλλά παρόλα αυτά έχεις άποψη.
Ας πάμε στο παράδειγμα σου λοιπόν. Στις μικρές αποστάσεις, ειδικά των 100 μέτρων οι ψηλοί αθλητές δεν έχουν όφελος επειδή μπορεί η τελική τους ταχύτητα λόγω δρασκελισμού να είναι μεγαλύτερη αλλά ισοσκελίζεται από την καλύτερη επιτάχυνση των κοντύτερων αθλητών. Ο διαχωρισμός ψηλών κοντών είναι γενική αφού κυρίως έχει σημασία το μήκος των ποδιών τους, δες την Θάνου λοιπόν και θα καταλάβεις πως ακυρώνεται το υποτιθέμενο μειονέκτημα του ύψους.
Νομίζω πως οφείλεις μια συγνώμη στον tomac, χάνεις την ψυχραιμία σου όταν καταλαβαίνεις πως ο άλλος έχει ουσιαστικότερα επιχειρήματα.