Καταρχήν σχολιάζεις αθλητές ποδηλασίας χωρίς να δίνεις ποδηλατικό παράδειγμα, λογικό αφού με αυτά που λες φαίνεται πως παρακολουθείς αγώνες ποδηλασίας, αλλά παρόλα αυτά έχεις άποψη.
Περιττό να δώσω. Η συζήτηση εδώ με ποια αφορμή ξεκίνησε; Για τον Pantani δεν μιλάγαμε πιο μετά; Ειδικά στην ποδηλασία και στο tour de France τους έχουν πιάσει χίλιες φορές ντοπέ, κάθε χρόνο και κάποιος άλλος αθλητής.. Δεν μιλάμε εδώ με πιθανότητες φίλε για να συζητήσουμε αν υπάρχει ντόπα στον αθλητισμό και ειδικότερα στην ποδηλασία. Μιλάμε για γεγονότα..
Quote:
Ας πάμε στο παράδειγμα σου λοιπόν. Στις μικρές αποστάσεις, ειδικά των 100 μέτρων οι ψηλοί αθλητές δεν έχουν όφελος επειδή μπορεί η τελική τους ταχύτητα λόγω δρασκελισμού να είναι μεγαλύτερη αλλά ισοσκελίζεται από την καλύτερη επιτάχυνση των κοντύτερων αθλητών. Ο διαχωρισμός ψηλών κοντών είναι γενική αφού κυρίως έχει σημασία το μήκος των ποδιών τους, δες την Θάνου λοιπόν και θα καταλάβεις πως ακυρώνεται το υποτιθέμενο μειονέκτημα του ύψους.
Και γιατί άραγε βλέπεις τόσο λίγους μικρόσωμους αθλητές νικητές στα sprints και τόσο λίγους μεγαλόσωμους αθλητές στους αγώνες αντοχής;
Γιατί απλά αυτό που λες απλά δεν ισχύει. Όσο θα κερδίσει σε επιτάχυνση ο κοντός αθλητής, θα το χάσει με το που θα φτάσει στην ταχύτητα του κάποιος πιο ψηλός αφού ο διασκελισμός είναι το κύριο πλεονέκτημα.. Η Θάνου μπορεί να είχε μακρυά πόδια για το ύψος της, αλλά την ταχύτητα της Τζόουνς δεν θα την έφτανε ποτέ ούτε φυσικά και τον διασκελισμό της.
Το γεγονός και μόνο ότι την ακολουθούσε κατά πόδας , έδειχνε από μόνο του απίθανο, και αποδεικνύει ότι είχε περάσει στα σίγουρα από βελτιωτικό οίκο..( brabus π.χ)
Και πάλι όμως ποτέ της δεν την πέρασε την Τζόουνς, γιατί πως να το κάνουμε.. και στον αθλητισμό, όπως και σε άλλες ενασχολήσεις κατά περίσταση.. το μέγεθος μετράει..
Quote:
Νομίζω πως οφείλεις μια συγνώμη στον tomac, χάνεις την ψυχραιμία σου όταν καταλαβαίνεις πως ο άλλος έχει ουσιαστικότερα επιχειρήματα.
Δεν νομίζω ότι του οφείλω καμία συγγνώμη. Ουσιαστικά αποκάλεσε άσχετο όποιον δεν ντοπάρεται ενώ έπλεξε εδώ το εγκώμιο των ντοπέ αθλητών. Αν δίνουμε τέτοια πρότυπα τότε δεν είναι καθόλου παράξενο το γεγονός ότι χάνουμε λάδια και σε κοινωνικό αλλά και σε πολιτιστικό επίπεδο.
Προφανώς και αν ΔΕΝ παίρνει κανείς φάρμακα θα είμαστε πάλι μια χαρά,
Για να έχεις όμως το παραπάνω πρέπει να έχεις έναν ανεξάρτητο και σοβαρό έλεγχο. Αυτό δεν το έχουμε σήμερα και δεν νομίζω να το έχουμε ποτέ επομένως το σενάριο "κανείς φάρμακα" μένει στο ράφι.
marlene wrote:
Από την άλλη ποιος είπε ότι για να αθληθείς θα πρέπει να έχεις περάσει από βελτιωτικό οίκο; Γιατί θα πρέπει να είναι αυτό προαπαιτούμενο στο κάτω κάτω;
Διότι στον επαγγελματικό αθλητισμό δεν υπάρχει σταθερό μηνιάτικο, όποιος δεν διακρίνεται δεν κερδίζει τίποτα. Για να διακριθείς πρέπει να πιεστείς και για να πιεστείς πρέπει να υποστηρίξεις το σώμα σου. Η τροφές σε πάνε μέχρι ένα σημείο αλλά δεν φτάνει για το επίπεδο του επαγγελματικού αθλητισμού.
Ξαναλέω, μην μπλέκουμε την προπόνηση με τα φάρμακα. Αν δεν προπονηθείς δεν θα δεις προκοπή όσα φάρμακα και να πάρεις. Όποιος έχει ασχοληθεί ελάχιστα με αθλητισμό καταλαβαίνει τι σημαίνει προπόνηση, πρόγραμμα, στέρηση.
Αυτός που παρακολουθεί από την εξέδρα καπνίζοντας, πίνοντας κοκα κόλα και τρώγοντας σάντουιτς ας κοιταχτεί πρώτα στον καθρέπτη να δει τα χάλια του και μετά το ξανασυζητάμε αν μπορεί να ταυτιστεί με κάποιον αθλητή και αν το πρόβλημα της μη ταύτισης είναι στο ντοπάρισμα του αθλητή... Γενικά θα παίζουν ντοκιμαντέρ και ταινίες με θέμα την προπόνηση αθλητών και τι κάνουν κάθε μέρα. Κατεβάστε τίποτε και δείτε λιγο πως είναι το πρόγραμμά τους και μετά να μιλήσουμε για ταύτιση και μαγικά φίλτρα.
Επίσης υπάρχει και ο ερασιτεχνικός αθλητισμός για όποιον θέλει να βλέπει "αγνά" παιδιά να συναγωνίζονται.
Γενικά θα παίζουν ντοκιμαντέρ και ταινίες με θέμα την προπόνηση αθλητών και τι κάνουν κάθε μέρα.
Έχω βρεί κάποια, θυμάμαι χαρακτηριστικά ένα για τον Άρμστρονγκ, από το discovery channel, όταν αγωνιζόταν για την ομάδα του discovery. Πέρα από τις προπονήσεις και τα ατελείωτα χιλιόμετρα, τον έβαζαν σε τούνελ αέρα για να μετρήσουν την αντίσταση του αέρα σε συγκεκριμένες στάσεις και του διόρθωναν τους αγκώνες π.χ. κατά κάτι μοίρες... Η φανέλα του δε, είχε μικροσκοπικούς πόρους σε συγκεκριμένα σημεία που, αν και δημιουργούσαν μεγαλύτερη αντίσταση, βοηθούσαν την ροή του αέρα να είναι πιο ομαλή προς τα πίσω, κερδίζοντας δέκατα του δευτερολέπτου...
Ουσιαστικά όλοι αυτοί οι αθλητές τέτοιου επιπέδου απέχουν πολύ από αυτό που θα αποκαλούσαμε αθλητές... Είναι ρομπότ, είτε παίρνουν αναβολικά, είτε όχι. Πάνω τους έχουν επενδυθεί εκατομμύρια. Αν θέλουμε πραγματικά να σταματήσουμε την ντόπα, αυτά τα εκατομμύρια πρέπει να πολεμήσουμε και όχι τους αθλητές!
Αυτό το σχόλιο για τον tomac, θα το αφήσω δίχως απάντηση, μπας και αποκτήσει κανένα λόγω ύπαρξης αυτή η ρημαδοκουβέντα...
sorry που πετάγομαι αλλά αυτό μου τσίνισε :
"αν δεν εχεις τρεξει σε 3ημερο αγωνα
αν δεν εχεις τρεξει σε δυσκολο μονοημερο αγωνα
αν δεν εχεις τρεξει εστω μονο μια αναβαση
δεν μπορεις να καταλαβεις την δυσκολια την υπερπροσπαθεια το ταλεντο την ψυχικη και σωματικη δυναμη την δυναμη του μυαλου δεν μπορεις να καταλαβεις τιποτα... "
Εγώ την έχω καταλάβει χωρίς όλα αυτά.ω ναι.γίνεται.πιστέψτε το.
Ξεχνάμε μάλλον τι σημαίνει μέτρο σύγκρισης.
Όταν ένας ρούχλας ξεπερνάει τον εαυτό του, ο μη ρούχλας που παίρνει και ένα κάρο αναβολικά δεν πρόκειται να το πάρει χαμπάρι και συνήθως καταντάει ελιτιστής.
Η δύναμη του μυαλού φίλε τομακ είναι στο μυαλό (ευτυχώς).
Δεν είναι στους μύς.
Για να έχεις όμως το παραπάνω πρέπει να έχεις έναν ανεξάρτητο και σοβαρό έλεγχο. Αυτό δεν το έχουμε σήμερα και δεν νομίζω να το έχουμε ποτέ επομένως το σενάριο "κανείς φάρμακα" μένει στο ράφι.
Quote:
Διότι στον επαγγελματικό αθλητισμό δεν υπάρχει σταθερό μηνιάτικο, όποιος δεν διακρίνεται δεν κερδίζει τίποτα. Για να διακριθείς πρέπει να πιεστείς και για να πιεστείς πρέπει να υποστηρίξεις το σώμα σου. Η τροφές σε πάνε μέχρι ένα σημείο αλλά δεν φτάνει για το επίπεδο του επαγγελματικού αθλητισμού.
Ξαναλέω, μην μπλέκουμε την προπόνηση με τα φάρμακα. Αν δεν προπονηθείς δεν θα δεις προκοπή όσα φάρμακα και να πάρεις. Όποιος έχει ασχοληθεί ελάχιστα με αθλητισμό καταλαβαίνει τι σημαίνει προπόνηση, πρόγραμμα, στέρηση.
Αυτός που παρακολουθεί από την εξέδρα καπνίζοντας, πίνοντας κοκα κόλα και τρώγοντας σάντουιτς ας κοιταχτεί πρώτα στον καθρέπτη να δει τα χάλια του και μετά το ξανασυζητάμε αν μπορεί να ταυτιστεί με κάποιον αθλητή και αν το πρόβλημα της μη ταύτισης είναι στο ντοπάρισμα του αθλητή... Γενικά θα παίζουν ντοκιμαντέρ και ταινίες με θέμα την προπόνηση αθλητών και τι κάνουν κάθε μέρα. Κατεβάστε τίποτε και δείτε λιγο πως είναι το πρόγραμμά τους και μετά να μιλήσουμε για ταύτιση και μαγικά φίλτρα.
Επίσης υπάρχει και ο ερασιτεχνικός αθλητισμός για όποιον θέλει να βλέπει "αγνά" παιδιά να συναγωνίζονται.
Δεν διαφωνώ ότι έτσι είναι τα πράγματα αλλά και πάλι δεν μπορώ να δικαιολογήσω μία τέτοια εμπορευματοποίηση του αθλητισμού εν γένη.
Ουσιαστικά, και αν προσπαθήσουμε να αναζητήσουμε τις ρίζες για αυτήν την κατάσταση, οι αγώνες δεν γίνονται για να συναγωνιστούν οι αθλητές, ούτε για να δούμε τις επιδόσεις, ούτε για να μαζέψουμε κόσμο στο στάδιο, ούτε για να εμπνεύσουμε το κοινό, αλλά για να πιει ο "χοντρός" της εξέδρας την Κόκα κόλα..( και κατ' επέκταση να καταναλώσει ότι διαφημίζεται).
Ο Άρμστρονγκ που έμπαινε στον θάλαμο με τον αέρα, που λέει εδώ πιο πάνω ο Γιώργος, τραβάει των παθών του τον τάραχο, για να πιούνε οι χοντροί τις κοκα κόλες και να γίνουν χοντρότεροι.
Και δεν ξέρω αν εσάς σας ενοχλεί αυτό, αλλά εμένα με ενοχλεί τα μάλα. Γιατί και εκείνος, ( ο Άρμστρονγκ στην προκειμένη περίπτωση), και εγώ ( η χοντρή με την κοκα κόλα), δεν είμαστε εκεί για κάτι που έχει κάποια σημασία, ή γιατί μας κάνει καλύτερους. Εγώ βλέπω αυτόν να παριστάνει τον σούπερμαν, που το ξέρω ότι δεν είναι, και εκείνος βλέπει εμένα να χλαπακιάζω στις εξέδρες. Οι μόνοι κερδισμένοι είναι οι "έμποροι" εκείνοι που θα δώσουν στον αθλητή το μαντζούνι του, και εκείνοι που θα δώσουν σε εμένα την σόδα μου.
Αλλά εγώ σε ρωτάω;
Δέχεσαι να παίζεις με τους όρους τους το παιχνίδι τους; Αν το δέχεσαι, ( όχι προσωπικά εσύ..λέμε τώρα ) τότε δεν έχει νόημα τίποτα από αυτό που κάνουμε εδώ μέσα... πάρε το αυτοκίνητο σου στην τελική και τράβα στους καινούργιους αγώνες που θα σου προσφέρουν και πάρκινγκ, βάλε και βενζίνη 800 οκτανίων στο τουτού σου, ( γιατί είναι και σπόνσορας των αγώνων στο κάτω κάτω και πληρώνει τα μαντζούνια των αθλητών) και ότι άλλο πουλάει το μαγαζί και άντε να καθίσεις να χαζέψεις το θέαμα.. ( θα φέρουν και τον Νέρωνα να κάθεται δίπλα σου.. :D) .
Τι να την κάνεις την εναλλακτικότητα και γιατί να διεκδικείς ποιότητα ζωής σε έναν τομέα αν στον άλλον παίζεις το παιχνίδι κάποιων συμφερόντων.
Που θέλω να καταλήξω.. Ότι στο χέρι μας είναι να γυρίσουμε την πλάτη σε όλη αυτήν την φάρσα, και τους αθλητές να "σώσουμε" ( από τα μαντζούνια- αφού σαν το σκυλί στο αμπέλι πάνε και αυτοί), και το μυαλό μας να σώσουμε από αυταπάτες, μούφα ήρωες δόξες και τιμές που τις σφηνώνουν κάπου ανάμεσα στον διαφημιστικό χώρο που περισσεύει στα air plays..
Όσο θα κερδίσει σε επιτάχυνση ο κοντός αθλητής, θα το χάσει με το που θα φτάσει στην ταχύτητα του κάποιος πιο ψηλός αφού ο διασκελισμός είναι το κύριο πλεονέκτημα
Συγχαρητήρια, χρησιμοποιείς αυτό ακριβώς που είπα και παρόλα αυτά υποστηρίζεις το αντίθετο...
Στα 100 μέτρα όσο κερδίζει ο ένας από τους 2 στην εκκίνηση, τόσο χάνει στην συνέχεια και το αντίθετο. Το ότι οι δρομείς μικρών αποστάσεων είναι συνήθως λίγο ψηλότεροι του μέσου όρου (εκτός αν έχεις δει να τρέχει ο Βρανκοβιτς), είναι γιατί δεν εξειδικεύονται όλοι στα 100μ και στα μεγαλύτερα σπριντ όντως οι λίγο ψηλότεροι έχουν πλεονέκτημα. Το παράδειγμα σου όμως αφορα τα 100 μέτρα. Επίσης το παράδειγμα σου είναι άκυρο, επειδή όπως και η ίδια είπες έχει τέτοια σωματοδομή (μακρυά πόδια) που αναιρεί οποιοδήποτε μειονέκτημα.
Αυτό που λες είναι γενικότερα άκυρο γιατί κάποιος με ακατάλληλο σώμα για ένα άθλημα δεν θα ασχοληθεί καν με αυτό, γιατί από μικρή ηλικία θα απορριφθεί πριν φτάσει στο επίπεδο πρωταθλητισμού. Εσύ τι λες, πας σε έναν σοβαρό προπονητή και του λες εγώ θα κάνω 100 μέτρα, προπονήστε με και ας μην έχω καμμία δυνατότητα?
marlene wrote:
Δεν νομίζω ότι του οφείλω καμία συγγνώμη. Ουσιαστικά αποκάλεσε άσχετο όποιον δεν ντοπάρεται ενώ έπλεξε εδώ το εγκώμιο των ντοπέ αθλητών. Αν δίνουμε τέτοια πρότυπα τότε δεν είναι καθόλου παράξενο το γεγονός ότι χάνουμε λάδια και σε κοινωνικό αλλά και σε πολιτιστικό επίπεδο.
για αυτα περι αν δεν εχεις δει πως ειναι , αστο καλυτερα .. marlene εχεις αποδειξει επανελλημενα ποσο κολλημενη και στενομυαλη εισαι .ελπιζω να σου εχει αφαιρεσει το ελληνικο κρατος το δικαιωμα ψηφου γιατι κατι ατομα σαν και εσενα ψηφιζουν και παει ετσι ο τοπος ..
για αυτα περι αν δεν εχεις δει πως ειναι , αστο καλυτερα .. marlene εχεις αποδειξει επανελλημενα ποσο κολλημενη και στενομυαλη εισαι .ελπιζω να σου εχει αφαιρεσει το ελληνικο κρατος το δικαιωμα ψηφου γιατι κατι ατομα σαν και εσενα ψηφιζουν και παει ετσι ο τοπος ..
Τίποτα άλλο έχεις να ελπίζεις; Μήπως να με χτυπήσει κανένα αυτοκίνητο;;
Πάντως για να μην αναρωτιέσαι, δεν ψηφίζω ποτέ. Δεν ασχολούμαι με την πολιτική σκατούλα αυτού του τόπου. Αφήνω το "δικαίωμα" αυτό σε σένα και στην εμπάθεια σου.
η αδυναμια να 'συλλαβουν' επ' αυτοφορω τον κο. λανς αρμστρονγκ λεγεται οτι εγκειτε στο γεγονος οτι η αντικατασταση μερους η και ολου του πλασματος/ορου (ανα περιπτωση) του αιματος ειχε να κανει οχι με την αποκρυψη αλλα με την χορηγηση 'νεου αιματος' το οποιο και δεν μετεφερε τα καταλοιπα/υποπροιοντα του μεταβολισμου τυχον απαγορευμενης ουσιας στα ουρα ουσια την οποια ειχε λαβει πριν την μεταγγιση.........
σας κανει να αναρρωτιεστε?
κακως γιατι αν διαβασετε ΤΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ παρακατω δυστυχως στα βαρβαρικα θα διαπιστωσετε οτι ο οργανισμος tour de france (www.tourdefrance.net) δηλωνει οτι:Tour de France Part Two
There are many reasons that the race has become popular. Perhaps the easiest recognized contributing factor is the length. As previously mentioned, the race is 2,200 miles. This length is equivalent to more than 80 marathons. Participants are thus spending several weeks exerting high amounts of energy to compete in the race, and the endurance is impressive to many fans. Seeing the cyclists perform can sometimes feel surreal (ΣΟΥΡΕΑΛΙΣΤΙΚΟ) because their stamina comes off as so superhuman! (ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟ)
Θα έχετε ασφαλώς ακουστά την Florence Griffith-Joyner
Όπως θα γνωρίζετε ήδη ( και θα διαβάσετε ) η μακαρίτισσα κατέχει ακόμα τα παγκόσμια ρεκόρ στα 100 και στα 200 μέτρα από το 1984 και μάλιστα έσπασε το ρεκόρ στα 100 μέτρα όντας μία αθλήτρια που έτρεχε κυρίως σε 200άρια. ( άλλη τεχνική εντελώς).
Ήταν διάσημη για τα μακρυά της νύχια τα οποία τα έβαφε και σε διάφορα χρώματα.
Τι χρησίμευαν όμως αυτά τα νύχια. ( και εδώ θα σας πω την ιστορία που κυκλοφορεί στους κύκλους των προπονητών).
Πολλοί υποψιάζονταν ότι η συγκεκριμένη αθλήτρια έπαιρνε αναβολικά, αφενός για τις επιδόσεις της και αφετέρου από τον μυικό όγκο που είχε αποκτήσει στο σώμα της, σε μικρό διάστημα και αντίθετα με την γυναικεία φύση της ( που σημαίνει ότι υπό φυσιολογικές συνθήκες καμία γυναίκα δεν μπορεί να αποκτήσει τέτοιο μυικό όγκο χωρίς υποβοήθηση).
Όμως δεν είχε μπορέσει να την "πιάσει" κανείς σε κανένα έλεγχο ντόπινγκ.
Γιατί; Εκείνη την εποχή οι έλεγχοι βασίζονταν σε εξετάσεις ούρων, ( οι εξετάσεις αίματος ήρθαν πολύ αργότερα).
Η κυρία Γκρίφιθ λοιπόν, σύμφωνα με έγκυρες πηγές, είχε κρατήσει τα ούρα της στο ψυγείο, μέσα σε σακουλάκια, πριν να μπει στο πρόγραμμα με τα αναβολικά.
Όταν κατέβαινε στους αγώνες, το σακουλάκι με τα "καθαρά" ούρα το έβαζε ....ξέρετε που, ( αποκτούσε έτσι το δείγμα και την θερμοκρασία του σώματος της) και μετά τον αγώνα άνοιγε το σακουλάκι με τα μακρυά της νύχια, και έδινε το καθαρό δείγμα για την εξέταση ντόπινγκ.
Έτσι δεν είχε καταφέρει να εντοπιστεί ποτέ θετική σε ντόπινγκ ακόμα και όταν οι χρόνοι της ήταν σε καθαρά αντρικό επίπεδο.
Η ιστορία λέει ότι το πλήρωσε πολύ ακριβά αυτό, αφού γυναίκα, αθλήτρια και ετών 38, έφυγε κυριολεκτικά νύχτα... σε ανύποπτο χρόνο, ( και θα συνέβαινε αυτό κάποια στιγμή με αυτά που έπαιρνε).
Αυτά για την ιστορία και για το που μπορούν να φτάσουν οι αθλητές για την δόξα και οι εταιρίες για το χρήμα και ενίοτε τα κράτη για την φήμη που τους δίνουν τέτοιου είδους αθλητές, αφού οι Αμερικανοί ποτέ δεν "έδωσαν" την αθλήτρια τους, και ενίοτε τα ρεκόρ της ισχύουν ακόμα.
Περιττό να δώσω. Η συζήτηση εδώ με ποια αφορμή ξεκίνησε; Για τον Pantani δεν μιλάγαμε πιο μετά; Ειδικά στην ποδηλασία και στο tour de France τους έχουν πιάσει χίλιες φορές ντοπέ, κάθε χρόνο και κάποιος άλλος αθλητής.. Δεν μιλάμε εδώ με πιθανότητες φίλε για να συζητήσουμε αν υπάρχει ντόπα στον αθλητισμό και ειδικότερα στην ποδηλασία. Μιλάμε για γεγονότα..
Και γιατί άραγε βλέπεις τόσο λίγους μικρόσωμους αθλητές νικητές στα sprints και τόσο λίγους μεγαλόσωμους αθλητές στους αγώνες αντοχής;
Γιατί απλά αυτό που λες απλά δεν ισχύει. Όσο θα κερδίσει σε επιτάχυνση ο κοντός αθλητής, θα το χάσει με το που θα φτάσει στην ταχύτητα του κάποιος πιο ψηλός αφού ο διασκελισμός είναι το κύριο πλεονέκτημα.. Η Θάνου μπορεί να είχε μακρυά πόδια για το ύψος της, αλλά την ταχύτητα της Τζόουνς δεν θα την έφτανε ποτέ ούτε φυσικά και τον διασκελισμό της.
Το γεγονός και μόνο ότι την ακολουθούσε κατά πόδας , έδειχνε από μόνο του απίθανο, και αποδεικνύει ότι είχε περάσει στα σίγουρα από βελτιωτικό οίκο..( brabus π.χ)
Και πάλι όμως ποτέ της δεν την πέρασε την Τζόουνς, γιατί πως να το κάνουμε.. και στον αθλητισμό, όπως και σε άλλες ενασχολήσεις κατά περίσταση.. το μέγεθος μετράει..
Δεν νομίζω ότι του οφείλω καμία συγγνώμη. Ουσιαστικά αποκάλεσε άσχετο όποιον δεν ντοπάρεται ενώ έπλεξε εδώ το εγκώμιο των ντοπέ αθλητών. Αν δίνουμε τέτοια πρότυπα τότε δεν είναι καθόλου παράξενο το γεγονός ότι χάνουμε λάδια και σε κοινωνικό αλλά και σε πολιτιστικό επίπεδο.
Για να έχεις όμως το παραπάνω πρέπει να έχεις έναν ανεξάρτητο και σοβαρό έλεγχο. Αυτό δεν το έχουμε σήμερα και δεν νομίζω να το έχουμε ποτέ επομένως το σενάριο "κανείς φάρμακα" μένει στο ράφι.
Διότι στον επαγγελματικό αθλητισμό δεν υπάρχει σταθερό μηνιάτικο, όποιος δεν διακρίνεται δεν κερδίζει τίποτα. Για να διακριθείς πρέπει να πιεστείς και για να πιεστείς πρέπει να υποστηρίξεις το σώμα σου. Η τροφές σε πάνε μέχρι ένα σημείο αλλά δεν φτάνει για το επίπεδο του επαγγελματικού αθλητισμού.
Ξαναλέω, μην μπλέκουμε την προπόνηση με τα φάρμακα. Αν δεν προπονηθείς δεν θα δεις προκοπή όσα φάρμακα και να πάρεις. Όποιος έχει ασχοληθεί ελάχιστα με αθλητισμό καταλαβαίνει τι σημαίνει προπόνηση, πρόγραμμα, στέρηση.
Αυτός που παρακολουθεί από την εξέδρα καπνίζοντας, πίνοντας κοκα κόλα και τρώγοντας σάντουιτς ας κοιταχτεί πρώτα στον καθρέπτη να δει τα χάλια του και μετά το ξανασυζητάμε αν μπορεί να ταυτιστεί με κάποιον αθλητή και αν το πρόβλημα της μη ταύτισης είναι στο ντοπάρισμα του αθλητή... Γενικά θα παίζουν ντοκιμαντέρ και ταινίες με θέμα την προπόνηση αθλητών και τι κάνουν κάθε μέρα. Κατεβάστε τίποτε και δείτε λιγο πως είναι το πρόγραμμά τους και μετά να μιλήσουμε για ταύτιση και μαγικά φίλτρα.
Επίσης υπάρχει και ο ερασιτεχνικός αθλητισμός για όποιον θέλει να βλέπει "αγνά" παιδιά να συναγωνίζονται.
Έχω βρεί κάποια, θυμάμαι χαρακτηριστικά ένα για τον Άρμστρονγκ, από το discovery channel, όταν αγωνιζόταν για την ομάδα του discovery. Πέρα από τις προπονήσεις και τα ατελείωτα χιλιόμετρα, τον έβαζαν σε τούνελ αέρα για να μετρήσουν την αντίσταση του αέρα σε συγκεκριμένες στάσεις και του διόρθωναν τους αγκώνες π.χ. κατά κάτι μοίρες... Η φανέλα του δε, είχε μικροσκοπικούς πόρους σε συγκεκριμένα σημεία που, αν και δημιουργούσαν μεγαλύτερη αντίσταση, βοηθούσαν την ροή του αέρα να είναι πιο ομαλή προς τα πίσω, κερδίζοντας δέκατα του δευτερολέπτου...
Ουσιαστικά όλοι αυτοί οι αθλητές τέτοιου επιπέδου απέχουν πολύ από αυτό που θα αποκαλούσαμε αθλητές... Είναι ρομπότ, είτε παίρνουν αναβολικά, είτε όχι. Πάνω τους έχουν επενδυθεί εκατομμύρια. Αν θέλουμε πραγματικά να σταματήσουμε την ντόπα, αυτά τα εκατομμύρια πρέπει να πολεμήσουμε και όχι τους αθλητές!
Αυτό το σχόλιο για τον tomac, θα το αφήσω δίχως απάντηση, μπας και αποκτήσει κανένα λόγω ύπαρξης αυτή η ρημαδοκουβέντα...
sorry που πετάγομαι αλλά αυτό μου τσίνισε :
"αν δεν εχεις τρεξει σε 3ημερο αγωνα
αν δεν εχεις τρεξει σε δυσκολο μονοημερο αγωνα
αν δεν εχεις τρεξει εστω μονο μια αναβαση
δεν μπορεις να καταλαβεις την δυσκολια την υπερπροσπαθεια το ταλεντο την ψυχικη και σωματικη δυναμη την δυναμη του μυαλου δεν μπορεις να καταλαβεις τιποτα... "
Εγώ την έχω καταλάβει χωρίς όλα αυτά.ω ναι.γίνεται.πιστέψτε το.
Ξεχνάμε μάλλον τι σημαίνει μέτρο σύγκρισης.
Όταν ένας ρούχλας ξεπερνάει τον εαυτό του, ο μη ρούχλας που παίρνει και ένα κάρο αναβολικά δεν πρόκειται να το πάρει χαμπάρι και συνήθως καταντάει ελιτιστής.
Η δύναμη του μυαλού φίλε τομακ είναι στο μυαλό (ευτυχώς).
Δεν είναι στους μύς.
Δεν διαφωνώ ότι έτσι είναι τα πράγματα αλλά και πάλι δεν μπορώ να δικαιολογήσω μία τέτοια εμπορευματοποίηση του αθλητισμού εν γένη.
Ουσιαστικά, και αν προσπαθήσουμε να αναζητήσουμε τις ρίζες για αυτήν την κατάσταση, οι αγώνες δεν γίνονται για να συναγωνιστούν οι αθλητές, ούτε για να δούμε τις επιδόσεις, ούτε για να μαζέψουμε κόσμο στο στάδιο, ούτε για να εμπνεύσουμε το κοινό, αλλά για να πιει ο "χοντρός" της εξέδρας την Κόκα κόλα..( και κατ' επέκταση να καταναλώσει ότι διαφημίζεται).
Ο Άρμστρονγκ που έμπαινε στον θάλαμο με τον αέρα, που λέει εδώ πιο πάνω ο Γιώργος, τραβάει των παθών του τον τάραχο, για να πιούνε οι χοντροί τις κοκα κόλες και να γίνουν χοντρότεροι.
Και δεν ξέρω αν εσάς σας ενοχλεί αυτό, αλλά εμένα με ενοχλεί τα μάλα. Γιατί και εκείνος, ( ο Άρμστρονγκ στην προκειμένη περίπτωση), και εγώ ( η χοντρή με την κοκα κόλα), δεν είμαστε εκεί για κάτι που έχει κάποια σημασία, ή γιατί μας κάνει καλύτερους. Εγώ βλέπω αυτόν να παριστάνει τον σούπερμαν, που το ξέρω ότι δεν είναι, και εκείνος βλέπει εμένα να χλαπακιάζω στις εξέδρες. Οι μόνοι κερδισμένοι είναι οι "έμποροι" εκείνοι που θα δώσουν στον αθλητή το μαντζούνι του, και εκείνοι που θα δώσουν σε εμένα την σόδα μου.
Αλλά εγώ σε ρωτάω;
Δέχεσαι να παίζεις με τους όρους τους το παιχνίδι τους; Αν το δέχεσαι, ( όχι προσωπικά εσύ..λέμε τώρα ) τότε δεν έχει νόημα τίποτα από αυτό που κάνουμε εδώ μέσα... πάρε το αυτοκίνητο σου στην τελική και τράβα στους καινούργιους αγώνες που θα σου προσφέρουν και πάρκινγκ, βάλε και βενζίνη 800 οκτανίων στο τουτού σου, ( γιατί είναι και σπόνσορας των αγώνων στο κάτω κάτω και πληρώνει τα μαντζούνια των αθλητών) και ότι άλλο πουλάει το μαγαζί και άντε να καθίσεις να χαζέψεις το θέαμα.. ( θα φέρουν και τον Νέρωνα να κάθεται δίπλα σου.. :D) .
Τι να την κάνεις την εναλλακτικότητα και γιατί να διεκδικείς ποιότητα ζωής σε έναν τομέα αν στον άλλον παίζεις το παιχνίδι κάποιων συμφερόντων.
Που θέλω να καταλήξω.. Ότι στο χέρι μας είναι να γυρίσουμε την πλάτη σε όλη αυτήν την φάρσα, και τους αθλητές να "σώσουμε" ( από τα μαντζούνια- αφού σαν το σκυλί στο αμπέλι πάνε και αυτοί), και το μυαλό μας να σώσουμε από αυταπάτες, μούφα ήρωες δόξες και τιμές που τις σφηνώνουν κάπου ανάμεσα στον διαφημιστικό χώρο που περισσεύει στα air plays..
H ντόπα υπάρχει για να προσφέρει το θέαμα ώστε να πουληθεί ο άρτος..
Τα άλλα είναι για ντεκορασιόν..
Συγχαρητήρια, χρησιμοποιείς αυτό ακριβώς που είπα και παρόλα αυτά υποστηρίζεις το αντίθετο...
Στα 100 μέτρα όσο κερδίζει ο ένας από τους 2 στην εκκίνηση, τόσο χάνει στην συνέχεια και το αντίθετο. Το ότι οι δρομείς μικρών αποστάσεων είναι συνήθως λίγο ψηλότεροι του μέσου όρου (εκτός αν έχεις δει να τρέχει ο Βρανκοβιτς), είναι γιατί δεν εξειδικεύονται όλοι στα 100μ και στα μεγαλύτερα σπριντ όντως οι λίγο ψηλότεροι έχουν πλεονέκτημα. Το παράδειγμα σου όμως αφορα τα 100 μέτρα. Επίσης το παράδειγμα σου είναι άκυρο, επειδή όπως και η ίδια είπες έχει τέτοια σωματοδομή (μακρυά πόδια) που αναιρεί οποιοδήποτε μειονέκτημα.
Αυτό που λες είναι γενικότερα άκυρο γιατί κάποιος με ακατάλληλο σώμα για ένα άθλημα δεν θα ασχοληθεί καν με αυτό, γιατί από μικρή ηλικία θα απορριφθεί πριν φτάσει στο επίπεδο πρωταθλητισμού. Εσύ τι λες, πας σε έναν σοβαρό προπονητή και του λες εγώ θα κάνω 100 μέτρα, προπονήστε με και ας μην έχω καμμία δυνατότητα?
Έχεις χάσει το μέτρο...
για αυτα περι αν δεν εχεις δει πως ειναι , αστο καλυτερα .. marlene εχεις αποδειξει επανελλημενα ποσο κολλημενη και στενομυαλη εισαι .ελπιζω να σου εχει αφαιρεσει το ελληνικο κρατος το δικαιωμα ψηφου γιατι κατι ατομα σαν και εσενα ψηφιζουν και παει ετσι ο τοπος ..
Τίποτα άλλο έχεις να ελπίζεις; Μήπως να με χτυπήσει κανένα αυτοκίνητο;;
Πάντως για να μην αναρωτιέσαι, δεν ψηφίζω ποτέ. Δεν ασχολούμαι με την πολιτική σκατούλα αυτού του τόπου. Αφήνω το "δικαίωμα" αυτό σε σένα και στην εμπάθεια σου.
Γιάννης Κούρος - Αενάως κινούμενος
Υπάρχουν και περιπτώσεις ανθρώπων που δεν χρειάστηκαν αναβολικά για να διακριθούν.
http://www.youtube.com/watch?v=xtw7g96ImlU
η αδυναμια να 'συλλαβουν' επ' αυτοφορω τον κο. λανς αρμστρονγκ λεγεται οτι εγκειτε στο γεγονος οτι η αντικατασταση μερους η και ολου του πλασματος/ορου (ανα περιπτωση) του αιματος ειχε να κανει οχι με την αποκρυψη αλλα με την χορηγηση 'νεου αιματος' το οποιο και δεν μετεφερε τα καταλοιπα/υποπροιοντα του μεταβολισμου τυχον απαγορευμενης ουσιας στα ουρα ουσια την οποια ειχε λαβει πριν την μεταγγιση.........
σας κανει να αναρρωτιεστε?
κακως γιατι αν διαβασετε ΤΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ παρακατω δυστυχως στα βαρβαρικα θα διαπιστωσετε οτι ο οργανισμος tour de france (www.tourdefrance.net) δηλωνει οτι:Tour de France Part Two
There are many reasons that the race has become popular. Perhaps the easiest recognized contributing factor is the length. As previously mentioned, the race is 2,200 miles. This length is equivalent to more than 80 marathons. Participants are thus spending several weeks exerting high amounts of energy to compete in the race, and the endurance is impressive to many fans. Seeing the cyclists perform can sometimes feel surreal (ΣΟΥΡΕΑΛΙΣΤΙΚΟ) because their stamina comes off as so superhuman! (ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟ)
Θα έχετε ασφαλώς ακουστά την Florence Griffith-Joyner
Όπως θα γνωρίζετε ήδη ( και θα διαβάσετε ) η μακαρίτισσα κατέχει ακόμα τα παγκόσμια ρεκόρ στα 100 και στα 200 μέτρα από το 1984 και μάλιστα έσπασε το ρεκόρ στα 100 μέτρα όντας μία αθλήτρια που έτρεχε κυρίως σε 200άρια. ( άλλη τεχνική εντελώς).
Ήταν διάσημη για τα μακρυά της νύχια τα οποία τα έβαφε και σε διάφορα χρώματα.
Τι χρησίμευαν όμως αυτά τα νύχια. ( και εδώ θα σας πω την ιστορία που κυκλοφορεί στους κύκλους των προπονητών).
Πολλοί υποψιάζονταν ότι η συγκεκριμένη αθλήτρια έπαιρνε αναβολικά, αφενός για τις επιδόσεις της και αφετέρου από τον μυικό όγκο που είχε αποκτήσει στο σώμα της, σε μικρό διάστημα και αντίθετα με την γυναικεία φύση της ( που σημαίνει ότι υπό φυσιολογικές συνθήκες καμία γυναίκα δεν μπορεί να αποκτήσει τέτοιο μυικό όγκο χωρίς υποβοήθηση).
Όμως δεν είχε μπορέσει να την "πιάσει" κανείς σε κανένα έλεγχο ντόπινγκ.
Γιατί; Εκείνη την εποχή οι έλεγχοι βασίζονταν σε εξετάσεις ούρων, ( οι εξετάσεις αίματος ήρθαν πολύ αργότερα).
Η κυρία Γκρίφιθ λοιπόν, σύμφωνα με έγκυρες πηγές, είχε κρατήσει τα ούρα της στο ψυγείο, μέσα σε σακουλάκια, πριν να μπει στο πρόγραμμα με τα αναβολικά.
Όταν κατέβαινε στους αγώνες, το σακουλάκι με τα "καθαρά" ούρα το έβαζε ....ξέρετε που, ( αποκτούσε έτσι το δείγμα και την θερμοκρασία του σώματος της) και μετά τον αγώνα άνοιγε το σακουλάκι με τα μακρυά της νύχια, και έδινε το καθαρό δείγμα για την εξέταση ντόπινγκ.
Έτσι δεν είχε καταφέρει να εντοπιστεί ποτέ θετική σε ντόπινγκ ακόμα και όταν οι χρόνοι της ήταν σε καθαρά αντρικό επίπεδο.
Η ιστορία λέει ότι το πλήρωσε πολύ ακριβά αυτό, αφού γυναίκα, αθλήτρια και ετών 38, έφυγε κυριολεκτικά νύχτα... σε ανύποπτο χρόνο, ( και θα συνέβαινε αυτό κάποια στιγμή με αυτά που έπαιρνε).
Αυτά για την ιστορία και για το που μπορούν να φτάσουν οι αθλητές για την δόξα και οι εταιρίες για το χρήμα και ενίοτε τα κράτη για την φήμη που τους δίνουν τέτοιου είδους αθλητές, αφού οι Αμερικανοί ποτέ δεν "έδωσαν" την αθλήτρια τους, και ενίοτε τα ρεκόρ της ισχύουν ακόμα.