Ποδηλατώντας σόλο τη Λέσβο

Για να ξέρουμε για τι μιλάμε:
http://www.ichthyologists.gr/images/map-lesvos-2g.gif

(Άμα μπορεί κάποιος να μου πει πώς ποστάρουμε φωτογραφίες κατευθείαν γιατί βλέπω ότι η htlm δε δουλεύει από προηγούμενη προσπάθεια.)

Γύρισα μεγάλο μέρος της Λέσβου μέσα σε τρεις μέρες, δημοσιεύω τα παρακάτω σε περίπτωση που ενδιαφέρεται και κάποιος άλλος να πάει. Γενικά είναι ένα άκρως ποδηλατήσιμο νησί, αρκετά μεγάλο ώστε να σου μονοπωλήσει το ενδιαφέρον για τουλάχιστον μια εβδομάδα με καθημερινές αλλαγές σκηνικού, άνθρωποι πολύ φιλόξενοι και παραλίες που μπορείς άνετα να κοιμηθείς το βράδυ.

- Πώς φτάνεις εκεί

To καράβι από Πειραιά (αποβάθρα Ε2 αν θυμάμαι καλά) κάνει 9-13 ώρες εξαρτάται αν είναι το αργό ή το γρήγορο. Γενικά είναι καλό να φύγετε απόγευμα, οπότε φτάνετε γύρω στις εφτά το πρωί, με έναν υπνόσακο και ένα υπόστρωμα μπορείτε άνετα να κοιμηθείτε σε έναν εσωτερικό χώρο ή στο κατάστρωμα. Το εισητήριο (ολόκληρο) για κατάστρωμα είναι αντίστοιχα 37 ή 50 ευρώ. Τα ποδήλατα φυσικά δεν πληρώνουν. Μόνο φροντίστε να έχετε μια αλυσίδα μαζί για να το δέσετε στο γκαράζ (κάνει μια στάση στη Χίο γύρω στις 4 το πρωί) και να μπείτε πρώτοι μαζί με τις μηχανές γιατί μετά είναι αρκετά πιο δύσκολο να βρεθεί χώρος.

Το λιμάνι της Λέσβου είναι στη Μυτιλήνη.

- Διαδρομές.
Το πιο τουριστικό (και από τις πιο όμορφες παραλίες) της Λέσβου βρίσκεται στην άλλη άκρη του νησιού σε σχέση με τη Μυτιλήνη. Από παραλία σε παραλία είναι ακριβώς 95 χλμ. (Δείτε χάρτη). Μετά από διαβουλεύσεις κατέληξα ότι ο καλύτερος δρόμος για Ερεσσό είναι αυτός που περνάει από την πόλη Καλλονή (στην σκάλα Καλλονής μπορείτε άνετα να διανυκτερεύσετε αν και προσωπικά δεν έμεινα εκεί) και στη συνέχεια παίρνει τη νότια πλευρά του νησιού, δηλαδή από τα χωριά Παράκοιλα και Άγρα. Καθώς φεύγετε από Μυτιλήνη, μεταξύ της διασταύρωσης για Αγιάσο και αυτής για Αχλαδερή είναι ένα χωριό Λάμπου Μύλοι (δεν το γράφει ο χάρτης) και έχει μια καλή ανηφόρα μετά από άποψη κλίσης, αλλά στη συνέχεια ο δρόμος είναι σχετικά βατός μέχρι να φτάσετε Άγρα (λίγο πριν βγαίνετε από τον παραλιακό) και απλά ανεβαίνετε ένα βουνό γεμάτο πρόβατα και βοσκοτόπια. Λίγο μετά την Άγρα ξεκινάει η κατηφόρα που φτάνει μέχρι την Ερεσσό (κάνετε αριστερά στην ταμπέλα προς σκάλα Ερεσσού για να κοιμηθείτε.

Εν πάσει περιπτώσει το Μυτιλήνη-Ερεσσός βγήκε την πρώτη νύχτα, έφτασα γύρω στις 3 τα ξημερώματα. Οι δρόμοι δεν έχουν φωτισμό γενικά αλλά με έναν συνδυασμό φακού κεφαλής, φεγγαριού και παραθαλάσσιου δρόμου βγαίνουν πολύ πιο άνετα τα χιλιόμετρα από ότι τη μέρα με τον ήλιο και την κίνηση. Λίγη μουσική στο σόλο γενικά βοηθάει.

Στην παραλία μπορείτε να βρείτε ντους ακριβώς κάτω από τις ταβέρνες και επίσης εκεί που γίνεται η ελεύθερη κατασκήνωση, έξω από το κτηριάκι των τουαλετών έχει λάστιχο με το οποίο μπορείτε να πλυθείτε.

Μετά από μία ακόμα διανυκτέρευση στην Ερεσσό, διένυσα τα 30 χλμ μέχρι το Σίγρι, εκ των οποίων τα μισά είναι σκοτωτικά γιατί ανεβαίνεις ούτε λίγο ούτε πολύ ένα ηφαίστειο. Τα υπόλοιπα είναι μια κατηφόρα που πας με φρένα και με 40 χλμ/ώρα. Αλλά αξίζει τον κόπο!

Στο Σίγρι, πέρα από το ότι η θάλασσα είναι πεντακάθαρη και τα πράγματα γενικά πιο ήρεμα υπάρχει και το μουσείο του απολιθωμένου δάσους, που αποτελεί ένα παγκόσμιο φυσικό μνημείο. Το ίδιο το μουσείο είναι πολύ κατατοπιστικό με παρουσίαση στο αμφιθέατρο και στη συνέχεια ξενάγηση, θα μάθετε για τα ηφαίστεια, τις τεκτονικές πλάκες, την προγονική πανίδα (πρόκειται για ένα τροπικό δάσος που απολιθώθηκε πριν εκατομμύρια χρόνια υπό την επήρεια της έκρηξης ενός ηφαιστείου). Τα δέντρα βρίσκονται διάσπαρτα σε όλη τη δυτική πλευρά του νησιού, χωρισμένα σε τρία "πάρκα" τα οποία μπορείτε να επισκεφτείτε. Μεταξύ των αξιοθέατων και ένας κορμός με διάμετρο 15 μ.!

Επίσης στο Σίγρι έχει όμορφη παραλία και ντους (αν και όχι πολύ γενναιόδωρο με το νερό).
Στην επιστροφή λόγω κούρασης πήρα το Κτελ, το οποίο φεύγει 5 η ώρα από Σίγρι και με άφησε στο χωριό Φίλια (η απόσταση Σίγρι-Φίλια είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου ανηφορική). Στην συνέχεια πήρα το δρόμο που περνάει από το χωριό Αγία Παρασκευή και συνεχίζει προς Μανταράδος (ο οποίος είναι πλέον εξ ολοκλήρου ασφαλτοστρωμένος). Στην Αγία Παρασκευή προσπαθώντας να βγω από το χωριό χάθηκα ακολουθώντας πινακίδες, με αποτέλεσμα να κάνω γύρω στα 6 χλμ χωματόδρομου μόνη μέσα τα βουνά (είχε νυχτώσει προς πολλού) για να καταλήξω πάλι στην Αγία Παρασκευή από εκεί που ξεκίνησα. Μην ακολουθείτε πινακίδες, ρωτήστε... Και μη λάβετε υπόψη σας και το "έχει λίγο χωματόδρομο αλλά βγαίνει"...

Εν πάσει περιπτώσι πέρασα από Μανταράδος και στη συνέχεια συνέχισα προς Θερμή όπου και έμεινα το βράδυ. Η απόσταση Φίλια-Θερμή είναι 65 χλμ. αλλά σχετικά κατηφορικά. Η Θέρμη γενικά κακή επιλογή γιατί η μόνη παραλία της είναι σχετικά μικρή και διάσπαρτη από ξαπλώστρες και ομπρέλες με ξενοδοχεία ακριβώς από πίσω. Παρόλα αυτά δε με ενόχλησε κανείς, το πρωί είχε μόνο μια κοπέλα που έτρεχε και παλικάρια από το μπαρ που μάζευαν τα φύκια από την παραλία.

Η απόσταση όμως Θερμή - Μυτιλήνη αξίζει. Θα βρείτε και Lidl γύρω στα 10 χλμ από τη Θερμή για ανεφοδιασμό και έξω από τη Μυτιλήνη έχει κάστρο με παραλιακό τείχος, επάλξεις και προσφιλή στο κάστρο τουρκικά χαμάμ που πραγματικά αξίζουν τον κόπο.

Όσων αφορά το υπόλοιπο νησί... Στην απέναντι πλευρά του κόλπου που είναι η Μυτιλήνη δεν έχει παραλίες μην δοκιμάσετε, πολύ στενές μόνο με καλάμια. Στην Αγιάσσο ξέρω ότι είναι ωραία έχει όμως αρκετά ανηφόρα για εκεί. Στα Βατερά υπάρχει μια πολύ όμορφη παραλία που εκτείνεται επί χιλιόμετρα, πιο εύκολος δρόμος για Βατερά από Μυτιλήνη είναι να πάτε μέσω Αχλαδερής. Επίσης στα βόρεια του νησιού, στο Μόλυβο, υπάρχει μεγάλο καλοδιατηρημένο και φωταγωγημένο κάστρο στο υψηλότερο σημείο της πόλης. Τέλος τα χωριουδάκια μεταξύ Αντίσσας και Φιλίων είναι πολύ όμορφα, αν θέλετε κιόλας να μείνετε κάποιο βράδυ σε δωμάτιο. Γενικά η δυτική πλευρά του νησιού έχει φρυγανική βλάστηση αν θυμάμαι σωστά την ορολογία (δηλαδή θάμνους και άγρια σπαρτά) ενώ η ανατολική είναι πράσινη.

Αυτά. Εάν έχει επισκεφτεί και κάποιος άλλος τη Λέσβο θα χαρώ να ανταλλάξουμε εμπειρίες.