αν καποιος θιχτηκε για κατι που ειπε καποιος ε τι να κανουμε..δεν γινεται να ξερουμε ολοι τον καθενα προσωπικα και το τι τον ενοχλει..ας κανει 5 χιλιομετρα παραπανω στην επομενη βολτα να ξεθυμανει
Τα εμβόλιμα σχολία σου στο θέμα των κλοπών είναι παντελώς άστοχα και εμπαθή.
Σε συνέχεια αυτών που σου είπε η Λυδία, αφορίζοντας κάτι θετικό δεν μπορείς να εξαλείψεις ένα πρόβλημα...
Και από μένα συγχαρητήρια φίλε IRONMA, όχι μόνο για το θάρρος σου και την υπομονή σου αλλά και για την περιγρφή που έγραψες. Θα την ποστάρω και στους Ποδηλάτες-ισσες Πάτρας. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε τι γίνεται.
Μια πρόταση τώρα. Γιατί δεν οργανώνετε μια ομάδα κρούσης ποδηλατών; Δηλαδή να οργανωθεί μια ομάδα ατόμων που θα αποτελείται απο «ψημένους» ποδηλάτες (με εμπειρίες όπως ο Ironman) για να κάνετε ΝΤΟΥ όταν δηλώνεται κλοπή εδώ στο φόρουμ;
Επίσης, θα πρέπει στο επόμενο freeday με κάποιο τρόπο να ενημερωθεί ο κόσμος για το θέμα! Ωστε να μην αγοράζει τα κλεμμένα / να κλειδώνει ΣΩΣΤΑ το ποδηλατό του.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΛΥΣΗ. ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ; ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ. Στην αρχη θα μας φανεί πολύ να επενδύσουμε πολλά σε κλειδαριές, αλλά όταν οι κλέφτες συνειδητοποιήσουν πόσο δύσκολα θα πρέπει να δουλέψουν, ίσως τα παρατήσουν μακροπρόθεσμα. Γίνεται μια μαζική αγορά Abus Abus Granit X-Plus ώστε να έρθει φθηνά. Σε αυτό θα πρέπει να συνεισφέρουν όλα τα μέλη. Τώρα, ΚΑΘΕ ποδηλάτης που αφήνει το ποδηλατό του εξω θα πρεπει να αγοράσει αυτή τη κλειδαριά. Προπαγάνδα παιδιά γιατί χανόμαστε.
ΕΠΙΣΗΣ, στο διεκδικούμε των ποδηλατών δε θα έπρεπε να προστεθει «συνδρομή της αστυνομίας στις κλοπές»;
Και κάτι τελευταίο που δεν καταλαβαίνω. Αγοράζεις ένα ποδήλατο με 1500 ευρώ και δε μπορείς να δώσεις άλλα 100 για μια καλή κλειδαριά (και φυσικά δεν αναφέρομαι στον Ironman);
Υ.Γ.: Αναφέρω τη συγκεκριμένη κλειδαριά γιατί απλά όσοι προσπάθησαν να την κόψουν φάγανε τα χέρια τους...
Φίλοι και Φίλες εκλάπη απο το ΙΛΙΟΝ Μαύρο 26αρι MOUNTAIN (LEADER) χωρίς αυτοκόλλητα,18 ταχύτητες, εμπρός και πίσω ανάρτηση ,ντεραγιέ εμπρός καινούργιο SHIMANO INOX ,δισκόφρενο εμπρός ,μεσαία τριβή κλειστού τύπου SHIMANO, σέλα με κενό στη μέση ,καθρεπτάκι ΑΡ,φώς μπροστά λευκό και κόκκινο πίσω κλπ . Εάν κάποιος μπορεί να βοηθήσει 6942227565.
Κέρασμα δεδομένο!
Τα εμβόλιμα σχολία σου στο θέμα των κλοπών είναι παντελώς άστοχα και εμπαθή.
Σε συνέχεια αυτών που σου είπε η Λυδία, αφορίζοντας κάτι θετικό δεν μπορείς να εξαλείψεις ένα πρόβλημα...
Με ξερεις προσωπικα φιλτατε που κρινεις κιολας τα λεγομενα μου βγαζοντας αστοχα συμπερασματα?
ΑΝ εχεις 2-3 λογους που μπορεις να μ πεις ωστε να εχω ενα λογο ή κερδος να εναντιωθω στο freeday πες τους να το συζητησουμε..
Οσο αφορα τα "εμβολιμα" και "εμπαθη" σχολια μου σχετικα με τις κλοπες, να σε ενημερωσω οτι ο τροπος που τους δινεις αυτα τα επιθετα ειναι μαλλον λογω της φασιστικης σου διαθεσης να κρινεις τις γνωμες των αλλων..
Τα σχολια αυτα τα εκανα λογω της αγανακτησης που εχω με ολα αυτα τα συμβαντα που διαβαζω κατα καιρους εδω.
ΕΠειδη πολλα ατομα εδω μεσα εχουν γραψει αντιστοιχες αποψεις,μαλλον κι αυτοι ειναι "εμπαθεις" φαινεται..
Καλη συνεχεια σε σενα και σε οσους εχουν το "χαρισμα" της λογοκρισιας..
Ο μόνος λόγος που βρίσκω είναι οτί αφήνουν τα πρεζάκια να τους μετανάστες να καταπιάνονται με αυτο για να μη στραφούν σε άλλες, πιο επικίνδυνες δραστηριότητες. Λέω εγώ τώρα.
Iσως ολο το ζουμι των ατελειωτων κατεβατων να ειναι η παραπανω φραση.
όταν σου κλέψουν το ποδήλατο, λίγοι έχουν το θάρρος να το αναζητήσουν στα γκέτο.. συνήθως αγοράζουν ένα καινούριο και καλύτερο ποδήλατο, μαζί με μια καλύτερη κλειδαριά..οι ντόπιοι έμποροι και οι κατασκευάστριες εταιρίες, είναι αυτοί που κερδίζουν περισσότερο από αυτή την κατάσταση και μετά όλοι οι άλλοι..
Μια από τις περασμένες Δευτέρες, ένας καλός μου φίλος έχασε και αυτός το ποδήλατό του. Του το πήραν από την είσοδο της πολυκατοικίας που το κλείδωνε με δυο λουκέτα της Abus (το Granit X-Plus 54 και το Granit Strato 61) και μια αλυσίδα με κρίκο πάχους 8 χιλιοστών (την GP της Oxford). Δυστυχώς το ποδήλατο δεν χώραγε στο ασανσέρ, και όποτε ο φίλος μου δεν είχε το κουράγιο να το κουβαλήσει πέντε ορόφους με τη σκάλα, το κλείδωνε σε κάκγελα μέσα στο χώρο "υποδοχής" της πολυκατοικίας. Το ποδήλατο (ένα dew deluxe της Kona αγορασμένο ούτε χρόνο από τον Τσιρίκο) εκλάπη Δευτέρα πρωί από κεντρικότατο σημείο. Όχι κατά τη διάρκεια της νύχτας γιατί η πόρτα είναι κλειδωμένη τότε. Αυτός/αυτοί που το έκλεψαν άνοιξαν την πόρτα χτυπώντας το κουδούνι σε κάποιο γραφείο (που ως συνήθως ανοίγουν δίχως να ελέγχουν ποιός χτυπάει) και έσπασαν τα λουκέτα ανενόχλητοι. Πολύ ωραία ως εδώ, χιλιοειπωμένες ιστορίες, χιλιοειδωμένα σενάρια.
Ο φίλος μου δεν είχε άλλες οικονομίες. Δεν θα μπορούσε σύντομα να "αποκαταστήσει" το "χαμένο του ποδήλατο. Και το ποδήλατο αυτό το καθότι ήταν το μόνο μεταφορικό του μέσον του ήταν πρακτικά απαραίτητο-εκτός από συναισθηματικά.
Είπα στον στεναχωρημένο φίλο μου πως με βάση την εμπειρία μου θα πηγαίναμε την Κυριακή στο παζάρι να το ψάξουμε και ότι με λίγη τύχη πιθανό είναι να βρεθεί το ποδήλατό του. ‘Hμουν σίγουρος πως το ποδήλατό του είχε ακολουθήσει τη «διαδρομή» και του δικού μου ποδηλάτου. Αυτό που φοβόμουν ήταν μήπως κάποιος «φίλος συμποδηλάτης» το αγόραζε πριν εμείς προλάβουμε να το βρούμε. Κάτι το οποίο θα ήταν φυσικά το δεδομένο. Το να το προλαβαίναμε, αυτό θα ήταν η κωλοφαρδία.
Πηγαίνοντας προς το παζάρι βλέπουμε έναν τύπο ντυμένο με βαρύ δερμάτινο τζάκετ, μάλλινο παντελόνι και δερμάτινο λουστρίνι καβάλα σε ένα GT Agressor με κάρμπον παγουροθήκη. Το ποδήλατο το καβαλούσε με τη σέλλα αρκετά πιο κάτω από ό,τι έπρεπε. Ήταν μια εικόνα που δεν έδινε τη σωστή αίσθηση. Επειδή πλέον δυστυχώς έχω γίνει καχύποπτος λέω στο φίλο μου ότι αυτός πάει για να το πουλήσει και ότι θα στρίψει τώρα σε αυτό το στενό και μετά στο άλλο. Προς μεγάλη μου έκπληξη και ενώ πάει για να στρίψει στο στενό που οδηγεί στο «μαγαζί», τελευταία στιγμή αλλάζει πορεία και φεύγει. Λέω «α, κοίτα να δεις, πώς έχω γίνει έτσι, βλέπω παντού κλέφτες και εμπόρους κλοπιμαίων ενώ ο «φίλος συμποδηλάτης» απλώς έκανε την κυριακάτικη βόλτα του ο άνθρωπος, και για αυτό φορούσε τα «καλά» του». Μόλις φτάνω στο στενό βλέπω αραγμένους 4-5 Ζητάδες. Τότε κατάλαβα.
Στο «μαγαζί» δεν είχε ποδήλατα. Οι «μαγαζάτορες» απλώς κάθονταν αραχτοί στο πεζούλι κάνοντας την «κυρία» και περιμένοντας να αδειάσει το τοπίο. Αν δεν τους ήξερα (δυστυχώς πια) δεν θα ξέραμε καν πού να ψάξουμε. Και οι πιθανότητες να το βρούμε θα λιγόστευαν δραματικά καθώς τα ποδήλατα όσο πιο καλά είναι τόσο πιο γρήγορα πωλούνται.
Το ξαναλέω:
Αν πάει κανείς στα «μαγαζιά» θα καταλάβει ότι αυτό που λέμε «μην αγοράζετε τα κλεμμένα» είναι τραγικωμική φαντασίωση μυρμηγκιού που τα βάζει με ρόδες τριαξονικού. Δεν είναι απλώς το πλήθος αυτών που αγοράζουν αθρόα και απρόσκοπτα κάθε βδομάδα. Είναι όλο αυτό το κύκλωμα που δεν φαίνεται με την πρώτη, αλλά υπάρχει και λειτουργεί κάθε μέρα φάτσα φόρα και κάτω από τη μύτη μας ενώ εμείς κοιτάζουμε τα σύννεφα. Τελικοί αποδέκτες αυτού του συστήματος και κύριοι τροφοδότες του, είναι σταθεροί πελάτες.
Πλησιάζω το «μαγαζάτορα», και τον ρωτάω αν έχει κανένα καλό ποδήλατο.
-Με δισκόφρενα; Με ρωτάει.
-Ναι, του λέω, αλλά όχι μάουνταιν.
-Έχω ένα ιντεάλ με υδραυλικά δισκόφρενα απαντάει, να στο φέρω;
-Κανένα άλλο δεν έχεις; του λέω.
-Έχω ένα κόνα μου λέει, και αρχίζει να περιγράφει το ποδήλατο του φίλου μου… «Αλλά δεν έχει σέλα», συμπληρώνει.
Φυσικά δεν είχε σέλα γιατί αυτήν ο φίλος μου την είχε πάρει στο σπίτι του πριν του κλέψουν το …υπόλοιπο ποδήλατο και μείνει με τη σέλα στο.. χέρι.
Πηγαίνω στο φίλο μου που έβραζε λίγο παρακάτω. Μην ξέροντας αν είμαι χαρούμενος καταθλιμμένος ή θυμωμένος, του λέω γελώντας: «Αν θες να αγοράσεις κλεμμένο ποδήλατο, "παίζει" να αγοράσεις και το δικό σου σε τιμή ευκαιρίας!».
Αυτή είναι η κατάσταση. Σημειωτέον, ο φίλος μου πολύ δύσκολα θα έβρισκε το δίκιο του. Δεν είχε βγάλει φωτογραφία, δεν είχε κρατήσει τον αριθμό πλαισίου, δεν είχε την απόδειξη αγοράς. Για να αποδείξει ότι το ποδήλατο είναι δικό του θα έπρεπε να πάει σε δίκη η οποία θα γινόταν του Αγίου Καραγκιόζη του Ποδηλάτη, με το ποδήλατο κατασχεμένο μέχρι τότε, να φέρει μάρτυρες κλπ. κλπ. Μόνο τα χαρτόσημα, το μπατσόσημα, τα δικαστηριόσημα, τα πήγαινε-έλα, τα χαμένα μεροκάματα αλλά κυρίως αυτή η αίσθηση του απονενοημένου-καθώς ούτε η σπείρες θα εξαρθρώνονταν ποτέ ούτε καν ο συλληφθής/συλληφθέντες θα τιμωρούνταν ουσιαστικά –όλα αυτά θα κόστιζαν πολύ παραπάνω από το να αγοράσει ένα άλλο ποδήλατο.
Και κυρίως δεν θα προλάβαινε να το δεί καν το ποδηλατάκι του, μένοντας ο ίδιος χωρίς, ενώ θα ήξερε ότι κάποιος άλλος το χαίρεται. Εκτός και αν γυρνοβόλαγε στα στέκια του γκέτο κάθε μέρα (όπως έκανα εγώ για το δικό μου ποδήλατο), μήπως προλάβει τους Γεωργιανούς που θα το έστελναν στη Γεωργία τους Αλβανούς που θα το έστελναν στην Αλβανία, τους μπάτσους που θα το έπαιρναν στο χωριό τους, τους Ελληνάρες που θα αγόραζαν ένα ποδήλατο 750 ευρώ για 80, τους εμπόρους εξαρτημάτων κοκ. Και αν το πετύχαινε σε καμιά γωνία, να κάνει τον σαμουράι για να το πάρει πίσω.
Παρεμπιμπτόντως, σας επιστώ την προσοχή -όσοι θερμοκέφαλοι- να μην επιχειρήσετε σε μιά τέτοια κατάσταση να πάρετε το ποδήλατό σας με τη βία πλέον καθότι έχουν υπάρξει αρκετές περιπτώσεις ανθρώπων που επιχείρησαν να πάρουν το νόμο στα χέρια τους και το ποδήλατο με τη βία, αλλά κινδύνευσαν σοβαρά. Οι "'εμποροι" είναι οργανωμένοι δεν είναι ένας και δύο, όσο και αν φαίνεται έτσι. Πολύ έυκολα σε μια κατάσταση μπορεί να νομίσει κανείς ότι έχει το πάνω χέρι και μετά να τρέχει και να μην φτάνει. Παραδέχομαι ότι το έχω κάνει και εγώ αυτό στο παρελθόν (το 2008), και είμαι πολύ τυχερός που τη γλίτωσα μόνο με μερικές γρατζουνιές και μια σκισμένη μπλούζα. Όμως από τότε έχουν αλλάξει πολλά και δεν είναι πια καιροί για λεβεντομ@λ@κες.
Ακολουθώντας πάλι την ίδια διαδικασία μετακίνησης από τα επικίνδυνα μέρη σε ασφαλή περιμέναμε μέχρι να φέρουν το ποδήλατο από την «αποθήκη». Εκεί βρήκα την ευκαιρία να πιάσω κουβέντα με τον αρχηγό «μαγαζάτορα» 28χρονο από την Τεχεράνη, καλοντυμένο με παλτουδάκι και παπουτσάκι δερμάτινο, και περήφανο για το Sony Xperia κινητό του, ο οποίος μου είπε τα εξής ωραία:
Η οικογένειά του μένει στο Βέλγιο, όπου ο πατέρας του έχει κατάστημα πώλησης ρούχων. Αντίστοιχο μαγαζί έχει εδώ στην Ομόνοια και ο ίδιος, εδώ και οκτώ χρόνια, ενώ βρίσκεται στην Ελλάδα δέκα χρόνια. Δηλαδή αρκεί να ξέρεις πώς γίνεται η δουλειά, και να έχεις όρεξη. Παράλληλα, αν και ο πατέρας του τού ...φωνάζει για αυτό, κάνει τη δουλειά με τα κλεμμένα, βοηθώντας έτσι συμπατριώτες και άλλους που δουλεύουν για αυτόν και βγάζει ένα καλό εισόδημα. Ιδίως στην περίοδο κρίσης τα ρούχα δεν πουλάνε και πολύ, ενώ τα κλεψιμαίικα...κάνουν θραύση! Με τους δικούς του μοιράζεται τα κέρδη από τις πωλήσεις παίρνοντας ο ίδιος το μεγαλύτερο μερίδιο γιατί προσφέρει την υλικοτεχνική υποδομή. Εκτός από τους πωλητές/διακινητές/αγοραστές υπαλλήλους του (μου είπε χαρακτηριστικά για τον Αφγανό που πήγε να φέρει το ποδήλατο «τώρα αυτός δουλεύει για μένα(!)»), ο ίδιος μισθώνει ναρκομανείς δίνοντας τους ένα εικοσάρικο για την ημερήσια δόση τους και αυτοί με τη σειρά τους του φέρνουν ό,τι μπορούν να κλέψουν: ποδήλατα, κινητά, τσάντες, φορητούς υπολογιστές. Μου φάνηκε αδιανόητο. Δεν είναι απλώς ότι οι ναρκομανείς ξέρουν ότι θα πουλήσουν άμεσα στο μετανάστη τα κλεμμένα, πλέον έχουν σταθερή σχέση υπαλλήλου-εργοδότη, με κανονικό μεροκάματο! Τον ρώτησα, «Μα καλά πόσοι ναρκομανείς μπορούν να κάνουν αυτή τη δουλειά;». Μου απάντησε εύγλωττα «όχι αυτοί που είναι στην Ομόνοια, αυτοί είναι καμμένοι, τα καινούρια πρεζάκια το κάνουν». «Και είναι πολλοί;» «Κάθε μέρα και άλλοι» μου απαντάει.
Έτσι λοιπόν στρατολογούνται όλοι οι δύσμοιροι και κοινωνικά αναξιοπαθείς από το οργανωμένο έγκλημα, το οποίο εξελίσσεται σε έναν από τους πιο σημαντικούς κοινωνικούς θεσμούς της καλής μας της πατρίδας. Σε ένα σώμα με ανοιχτές αγκάλες όσο της Εκκλησίας και με την οργανωμένη ιεραρχία των Ενόπλων Δυνάμεων.
Πού να φτάνει άραγε η κορυφή της πυραμίδας;
«Μα καλά, δεν φοβάσαι την αστυνομία;»
«Εγώ», μου λέει, «τη σχολή αστυνομίας τελείωσα στην Τεχεράνη. Και έχω φίλο στην αστυνομία εδώ, μου δίνει ποδήλατα, του δίνω και εγώ ό,τι μπορεί να θέλει».
Τον πίστεψα. Ούτως ή άλλως αυτό που κάνει η αστυνομία και ο δήμος ουσιαστικά και επισήμως (προσποιητή άγνοια, προκλητική ανοχή και ατιμωρησία) δεν είναι και πολύ μακριά από αυτού του τύπου τη συνεργασία.
Εγώ και ο φίλος μου φύγαμε από εκεί πάλι με αυτή τη πικρογλυκοκόπικρη γεύση στο στόμα και στην ψυχή. Πόσο ειρωνικό είναι να είσαι αναγκασμένος να αγοράσεις το ποδήλατό σου σε τιμή ευτελείας, σαν να πληρώνεις σε ένα πολυπλόκαμο παρασύστημα τέλη ποδηλασίας.
Ή, να είσαι αναγκασμένος εν είδει Τσάρλς Μπρόνσον να κάνεις τον σούπερ ήρωα των παιδικών σου χρόνων βάζοντάς τα μόνος σου με τα θηρία του απρόσωπου, φαύλου και υποκριτικού συστήματος του οποίου είμαστε όλοι μέλη, εκουσίως ή ακουσίως.
Οι καιροί είναι δύσκολοι. Λεφτά δεν υπάρχουν, οι ανάγκες αυξανόμενες. Με λίγη τύχη –και λιγότερη οικονομία- περνώντας από το παζάρι, μπορεί να αγοράσετε το ποδήλατό μου σε τιμή ευκαιρίας. Μπορεί ακόμη και το δικό σας.
Για άλλη μια φορά σκεφτόμουν πόσο λίγο και ανεπαρκές είναι να λέμε πάρτε πέταλο και κάντε το σταυρό σας να μην είστε εσείς οι επόμενοι, και αφορίστε από το ποδηλατικό σχήμα τους αγοραστές κλεμμένων ποδηλάτων. Αν πάτε στο παζάρι θα το καταλάβετε αμέσως και μόνοι σας. Η ρητορική αυτού του τύπου δεν αποτελεί απλώς «φωνή βοώντος εν τη ερήμω», αλλά αποδεικνύει ότι όλοι ψάχνουμε για ένα άλλοθι όταν καλούμαστε να βγάλουμε το φίδι (έστω και αν είναι βόας) από την τρύπα. Όταν αυτοί που αγοράζουν τα κλεμμένα είναι (μετριοπαθώς) εκατοντάδες κάθε εβδομάδα, ας μου εξηγήσει κάποιος τί νόημα έχει να λέμε απλά ο καθένας μόνος του και όλοι μαζί στα σπίτια μας «μην αγοράζετε τα κλεμμένα». Ας μου εξηγήσει κάποιος τί νόημα έχει να λέμε μην αγοράζετε τα κλεμμένα όταν επιβεβαιώνεται καθημερινά ότι αυτό που συμβαίνει αφορά στο οργανωμένο έγκλημα (σπάνε πια όλόκληρα καταστήματα) -και ενδεχομένως το διεθνές (τελικά φεύγουν τα φορτηγά με τα ποδήλατα και αν ναι πού πάνε;)- ενώ είναι ηλίου φαεινότερον ότι αυτά συμβαίνουν με την ανοχή (ή μήπως συνενοχή;) της πολιτείας.
Δηλαδή δεν έχουμε τί άλλο να κάνουμε παρά να χώσουμε το κεφάλι μας σε μια τρύπα για να μην βλέπουμε τον κακό χαμό που γίνεται γύρω μας και να ανάψουμε ένα κεράκι να μας σώσει ο Θεός του ποδηλάτου;
Ζητώ συγγνώμη για το ίσως υπέρμετρο πάθος μου. Δεν θέλω να την πω σε κανέναν. Προσπαθώ με αυτό το ποστ να θέσω στην κοινότητα ότι ο προβληματισμός πλέον δεν μπορεί να είναι του τύπου μην πετάτε σκουπίδια στον δρόμο, μην πατάτε στο γκαζόν. Όταν το σπίτι σου καίγεται δεν στρώνεις το κρεβάτι.
Είναι λογικό, όπου υπάρχουν πολλά ποδήλατα θα υπάρχει και το εμπόριο κλεμμένων. Και δεν φταίει μόνο η ψωροκώσταινα. Και στην Εσπερία που τα πράγματα είναι πολύ πιο οργανωμένα και υπάρχει ποδηλατική κουλτούρα και παράδοση αλλά και …μάλλον κάπως καλύτερη κρατική οργάνωση, το εμπόριο των κλεμμένων ποδηλάτων πάει μια χαρά. Το οργανωμένο έγκλημα που απλώνει τα πλοκάμια του στη θάλλουσα αγορά ποδηλάτου δεν θα σταματήσει παρά μόνο αν αυτό γίνει βούληση της πολιτείας. Το ευχολόγιο και οι ηθικοπλαστικοί αφορισμοί δεν πρόκειται να αλλάξουν τίποτε, είναι καιρός να το καταλάβουμε.
Σούπερ ΣΟΣ Υ.Γ.
Όσο για τα πέταλα:
Μπορεί το πέταλο να είναι ό,τι καλύτερο μπορούμε να κάνουμε για να διασφαλίσουμε το ποδήλατό μας , αλλά σε ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ δεν πρέπει να πιστεύουμε ότι αυτό αρκεί για να μην κλάψουμε το ποδήλατό μας. Δε λέω, πράγματι, οι άλλες κλειδαριές που μπορεί κάποιος να χρησιμοποιεί αφελώς, όπως πχ. οι συρμάτινες, να ανοίγουν εξευτελιστικά εύκολα. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι τα λουκέτα δεν ανοίγουν. Ό,τι κλειδώνει ξεκλειδώνει όπως είπε και ένας φίλος σε ένα άλλο ποστ, και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε.
Και έρχομαι στο προκείμενο: Έχοντας «ανακτήσει» το ποδήλατο του φίλου μου παρατήρησα μια λακκούβα στον οριζόντιο σωλήνα.
Ο φίλος μου με διαβεβαίωσε ότι αυτή η λακκούβα δεν υπήρχε πριν την κλοπή. Υπέθεσα ότι αυτός που άνοιξε το λουκέτο της abus το άνοιξε με λοστό. Κάτι που επιβεβαίωσα βλέποντας και το αντίστοιχο σημάδι στο κάγκελο στο οποίο το ποδήλατο ήταν κλειδωμένο. Αλλά με λοστό; Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι ένα καλό λουκέτο μπορεί να ανοίξει με λοστό! Έτσι απλά, ούτε φορητοί τροχοί ούτε τίποτα; Μου φάνηκε πραγματικά απίστευτο.
Γυρίζοντας στο σπίτι και έχοντας αυτές τις σκέψεις στο μυαλό μου πέτυχα στο δρόμο αυτό το ποδήλατο που όταν το είδα διαφωτίστηκα!
Κατάλαβα ότι αυτή η λακκούβα στο ποδήλατο του φίλου μου (όπως πιθανότατα συνέβη και στο ποδήλατο που είδα) θα μπορούσε να είναι τόσο σοβαρή που ενδεχομένως να κατέστρεφε το πλαίσιο. Στου Τσιπίδη που έριξαν μια ματιά στο kona, ίσως και με μια δόση υπερβολής είπαν πως το πλαίσιό του θέλει αλλαγή!
Για πείτε μου, ρε παιδιά, πώς θα αισθανόσασταν αν βλέπατε το ποδηλατάκι σας στη θέση του μεν, σε κατάσταση για τα μπάζα δε! Κατά το «Η εγχείρηση πέτυχε ο ασθενής απεβίωσε» θα έμενε το λουκέτο άθικτο και το πλαίσιο του ποδηλάτου θα πήγαινε στην …ανακύκλωση.
όχι τόσο ΣΟΣ Υ.Γ.2:
Το ποδήλατο δεν πρέπει να το κλειδώνουμε μόνο από τον οριζόντιο σωλήνα γιατί -εκτός του ότι μπορούν να "δανειστούν" τους τροχούς μας, αφήνουμε πολύ χώρο στον επίδοξο "δανειολήπτη" για να χρησιμοποιήσει τα εργαλεία του. Παρόλα αυτά, τίποτα δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι αν κλειδώσουμε σωστά το ποδήλατό μας δεν θα έρθει κάποιος να χώσει ένα λοστό και να "περιποιηθεί" κατάλληλκα τροχο, ψαλίδια και κάθετο σωλήνα κατά την φιλότιμη προσπάθειά του.
Quiz:
Πώς περνάει το χρόνο του ένας «έμπορος» ποδηλάτων περιμένοντας να έρθει «πελατεία» στο «κατάστημα»;
α. Σκοτώνει μύγες
β. Συζητάει με τους συναδέλφους του για την πορεία των spreads και την οικονομική κρίση
γ. Πίνει μπάφους και παίζει προ.
Και τέλος,
δ. Παίζει μίνι πρωταθληματάκια ταχύτητας ξεκλειδώματος λουκέτων και κλειδαριών με τους συναδέλφους του.
(Ναι είναι αλήθεια, τους έχω δει να κάθονται γύρω από ένα λουκέτο δεμένο πάνω σε ένα δέντρο και ένας-ένας με τη σειρά του να προσπαθεί να το ανοίξει χρησιμοποιώντας διάφορα αντικλείδια).
Δεν υπάρχει λόγος να μας πιάνει μιρμιρία ούτε πεισιθανάτια απελπισία. Για να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα όμως, πρέπει να ανοίξουμε τα μάτια και να δούμε με τί έχουμε να κάνουμε. Η κατάσταση είναι άσχημη. Ούτε τα λουκέτα μόνα, ούτε οι σωστές πλην στρουθοκαμηλικές παραινέσεις μπορούν να αντιμετωπίσουν την λαίλαπα που γιγαντώνεται ακόμη περισσότερο όσο το κράτος συρρικνώνεται. Το πρόβλημα, ιδίως όσοι ζουν στο κέντρο της Αθήνας το ξέρουν στο πετσί τους, είναι γενικευμένο (δεν αφορά μόνο ποδήλατα φυσικά) και όσο πάει χειροτερεύει. Αν δεν το κάνουμε εμείς θέμα, από μόνο του θα αργήσει πολύ να γίνει. Και μέχρι τότε, αναρωτιέμαι πόσες φορές ακόμα θα ψάξω «χαμένα» ποδήλατα στο γκέτο…
Για το Γιάννη, την Ειρήνη, τον Γιώργο, την Ελένη, το Δημήτρη, τον Αχιλλέα, την Αγγελική, την Ευρυδίκη, την Άλκηστη, τη Μυρτώ, τον Κώστα, τον Αντρέα, και όλους αυτούς που «έχασαν» το ποδήλατό τους αλλά δεν το βρήκαν στην αποθήκη του Κα(κλα)μίνη.
Αν δεν το κάνουμε εμείς θέμα, από μόνο του θα αργήσει πολύ να γίνει. Και μέχρι τότε, αναρωτιέμαι πόσες φορές ακόμα θα ψάξω «χαμένα» ποδήλατα στο γκέτο…
Τι προτεινεις εσυ δηλαδη;;
Γιατι το ολο θεμα εχει κανει τη ζωη μας πο(ρ)δηλατο
ότι το θέμα δεν είναι κατάλληλο για να πίνεις το φραπέ σου φίλε συμποδηλάτη ghandee.
Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι, εφόσον θεωρείς ότι με ένα καλό κάρμα μπορείς να τη βγάλεις καθαρή, γιατί εσύ δεν προτείνεις τρόπους να καθαρίσουμε το κάρμα μας να τελειώνει αυτή η κουραστική ιστορία παγκοσμίως, ρε παιδί μου!
Πέρα από την πλάκα αυτό που πιστεύω ότι πρέπει να γίνει και περνάει από το χέρι μου, το κάνω:
Το πρώτο είναι να φροντίσω να ενημερωθούν όσο περισσότεροι για το τί συμβαίνει, και να μην νομίζουν οτι για την κακή κατάσταση που επικρατεί φταίει το κακό κάρμα/μάτι/βουντού.
Αν ο κάθε ένας που έχει σχετική εμπειρία πάνω στο θέμα δεν γράψει και δεν συζητήσει για αυτό σε αυτό το forum, τότε πού;
Με την άμεση πληροφόρηση και συζήτηση πιστεύω ότι όλο και περισσότεροι θα ενδιαφερθουν για αυτό το θέμα.
Αυτό ήδη είναι μεγάλο βήμα. Ίσως το μεγαλύτερο. Το επόμενο, θα γίνει πιο εύκολα.
Η πολιτεία θα αναγκαστεί να κάνει κάτι, έστω και για τα μάτια του κόσμου, μόνο αν υπάρξουν πολλές (όλο και πιο πολλές) φωνές να υποδεικνύουν διαρκώς το πρόβλημα.
Σκέψου πώς λειτουργεί μια ...κρίσιμη μάζα.
Αν το πρόβλημα το κουκουλώνουμε και πηγαίνουμε για καφέ ή γιόγκα, τότε είναι βέβαιο ότι δεν θα γίνει τίποτα. Όπως και είναι βέβαιο ότι κανένα τόσο σοβαρό και σύνθετο πρόβλημα δεν λύνεται από τη μια στιγμή στην άλλη.
Αλλά ας κάνουμε ένα βήμα τη φορά, αγαπητέ ghandee.
Χρειάζεται υπομονή και επιμονή για να κερδίζεις τους αγώνες, φίλε ghandee, όπως δίδαξε και ένας " συνονόματός" σου.
τελικα η μονη λυση για να μη μας κλεψουν το ποδηλατο ειναι να το παιρνουμε μαζι μας ακομα και στον υπνο.
δυστυχως το προβλημα ειναι οτι "πουλαει" το ποδηλατο τελευταια.δειτε το λιγο πιο παλια.καποτε κλεβανε κασσετοφωνα...τωρα βεβαια με τις τιμες που εχουν κανενας δεν θα αγορασει ενα κλεμμενο αφου με κατω απο 100 ευρω παιρνει ενα καλο mp3-cd player για το αυτοκινητο του.
να παω στα μηχανακια;οσοι εχετε ασχοληθει σιγουρα ξερετε καποια μοντελα που ηταν στην λιστα των κλοπων...xt600 c90 dream πιο μετα κτλ.
η λυση ποια ειναι θα αναρωτηθειται βεβαια.δεν νομιζω πως ειμαι ο ειδικος αλλα δεν θα κυκλοφορουσα στην αθηνα με ενα ποδηλατο το οποιο κανει μπαμ,εκτος βεβαια και αν εκανα μονο την βολτα μου χωρις να σταματησω πουθενα και υστερα γυρναγα σπιτακι μου και το εβαζα σε προσωπικο χωρο.
θα μου πει τωρα καποιος και τι θα κανω ρε φιλε;θα αγορασω ενα χρεπι για να μην εχω το αγχος;αν μπορουσα να μετακινηθω μονο με ποδηλατο ναι αυτο θα εκανα.(δυστυχως λογω εργασιας μου ειναι αδυνατο),βεβαια για το κεντρο εχω ενα ταπεινο σκουτερ το οποιο οποιος το κλεψει θα με αναγκασει να τον βρω για να του δωσω συγχαρητηρια.
βασικα δεν θα επαιρνα χρεπι αλλα ενα σπαστο το οποιο θα το κουβαλουσα παντου(ακομα και σε ενα σινεμα) η αν δεν μπορουσα να το επαιρνα στο σινεμα θα πηγαινα με λεοφωρειο.
βεβαια θα πει και καποιος αλλος να παμε να βρουμε τους κλεφτες και να τους "συννετισουμε".εδω δεν ασχολειται το κρατος μαζι τους θα ασχοληθουμε εμεις;ποσοι απο εδω εχουν τα κοτσια (φιλε ironman σου βγαζω το καπελο)να ψαξουν κατι το οποιο τους ανηκει;
σπαστο και ξερο ψωμι οπως λεει και ενας φιλος(αν μας το κλεψουν ενω το εχουμε μαζι μας τοτε θα πρεπει να φοβομαστε τα χειροτερα)
Hats off φίλε μου, πραγματικά. Το θέμα είναι τι κάνουμε από εδώ και πέρα.
Πιστεύω πως τέτοιες ιστορίες πρέπει να δημοσιευτούν στα ΜΜΕ που μπορεί να κάνουν χίλια δύο πράγματα λάθος, αλλά θα μπορούσαμε να τα χρησιμοποιήσουμε μία φορά υπέρ μας ώστε να λειτουργήσουν σαν πίεση στους κρατούντες.
Υ.Γ. Πολύ καλές οι συμβουλές για το κλείδωμα στον οριζόντιο σωλήνα, ειλικρινά δεν ήξερα ότι ένα τόσο καλό πέταλο μπορεί να ανοίξει τόσο εύκολα με λοστό, και το χειρότερο οι δυσμενείς επιπτώσεις που μπορεί να έχει στον σκελετό, ακόμα και σε περίπτωση αποτυχίας.
Και σε προσωπικο επιπεδο, κανω οτι μπορω, ως προς τους αλλους και ως προς εμενα.
Αυτο που πραγματικα με αφηνει αφωνο ειναι οτι κανεις μια βολτα και βλεπεις ποδηλατα που μονο ως χρεπια δε μπορεις να τα χαρακτηρισεις και βλεπεις να ειναι δεμενα με κορδονι παπουτσιων. Και σκεφτεσαι οτι "δε μπορει ο κατοχος αυτου του ποδηλατου να μην εχει μπει μια φορα εδω μεσα να διαβασει 2-3 βασικα πραγματα".
Οπως εχεις διαπιστωσει και απο μονος σου καλητερα απο το καθενα μας, αν ειναι να στο φανε, θα στο φανε και δε μπορεις να κανεις τιποτα γι αυτο. Το θεμα ειναι να το προφυλαξεις οσο μπορεις.
Το βραδυ το ανεβαζω στον 4 οροφο και στο μπαλκονι.
Και επανερχομαι στην ερωτηση μου (απο την σελα του ποδηλατου και οχι απο τη καφετερια): τι μπορουμε να κανουμε;
Μηπως πρεπει να δημιουργηθει εδω μεσα μια στηλη στα αριστερα (κατω απο τη "Βοηθεια!" που να αναφερεται σε αυτο το θεμα της προστασιας του ποδηλατου απο κλοπη (και οχι μονο στη καταχωρηση του);;;
Ετσι, θα ειναι ευκολη η προσβαση, σε οποιον μπαινει στο φορουμ, χωρις να χρειαστει να ψαξει και πολυ (οχι οτι τωρα χρειαζεται και πολυ ψαξιμο: φορουμ -> ποδηλατο & πολη -> κλεμμενα ποδηλατα).
Κοινοποιση σε freeday/critical mass και λοιπες βολτες (εντυπα, αφισες, κτλ).
Ετσι θα αλλαξει ενας, που θα γινουν δυο, που θα το πουν σε αλλους πεντε κ.ο.κ.
Brainstorming....
Οπως εχεις αναφερει και 'συ: τα κλεμμενα ποδηλατα πουλανε επειδη υπαρχει κοσμος που τα αγοραζει
Στο θέμα του μικρού ασανσέρ υπάρχει πάντα λύση. Έχω μια τρύπα ασανσέρ που χωρά 2 άτομα και εαν ο ένας έχει τσάντα στην πλάτη πρέπει να στριμωχτούν. Αν έχουν και οι δύο τσάντες στην πλάτη πρέπει να στριμωχτούν διαγώνια. Όποτε τυχαίνει να μεταφέρω το ποδήλατο απλά του αφαιρώ τις ρόδες. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην χωράει σκελετός χωρίς ρόδες με το τιμόνι στο πλάι.
Το έχουμε πει και γράψει άπειρες φορές. Αν το αφήνεις έξω με τις ώρες θα πάθεις ζημιά. Είτε θα στο κλέψουν είτε θα στο γδύσουν είτε θα το βανδαλίσουν στην προσπάθεια κλοπής. Ειδικά στις πολυκατοικίες που σου ανοίγουν ακόμα και τα γράμματα δεν έχει λογική να παρατάς 500 ευρώ έτσι χύμα.
Ποιό το νόημα να αγοράσεις εξαρχής ποδήλατο όταν δεν έχεις χώρο να το αποθηκεύσεις; Ποιό το νόημα να συντηρίσεις το σύστημα των κλεμένων όταν εξακολουθείς να μην έχεις χώρο να το αποθηκεύσεις; 200 πέταλα να βάλει ο φίλος σου πάλι θα το κλαίει όσο το αφήνει χύμα στο κύμα. Από τη στιγμή που αγόρασε κλεμένο ας αγόραζε σπαστό να το παίρνει στο ασανσέρ. Τώρα θα πρέπει να κάνει αυτό που δεν έκανε εξαρχής, είτε να το κουβαλάει 5 ορόφους είτε να του λύνει κάθε φορά τις ρόδες.
Το πως άνοιξαν τα πέταλα δεν ξέρω αλλά με λοστό δεν νομίζω. Προσπάθησαν σίγουτα με λοστό, φαίνεται και στη φωτό, αλλά σταμάτησαν διότι θα τους ήταν άχρηστο αν το έκαναν όπως το χρέπι στη επόμενη φωτό. Το θέμα είναι ότι και εμένα αν μου δώσεις 10 ώρες θα καταφέρω να στα ανοίξω.
@arxarios
Το θέμα δεν είναι αν ανοίγει με λοστό, που αμφιβάλω για την Granit, αλλά στο ότι το ποδήλατο δεν έχει το πλεονέκτημα του βάρους όπως πχ ένα αμάξι ή μια μηχανή. Επομένως αν το παρατάς ο άλλος θα το προσπαθήσει και ας έχει 10 πέταλα επάνω διότι ξέρει ότι το καβαλά και φεύγει.
Δεν είπες αν άφησαν πίσω τους τα πέταλα και το συρματόσχοινο ώστε να ανεβάσεις φωτό ή να τα αφήσεις στους ΦτΠ.
Η 1η φωτογραφία δείχνει ότι ασκήθηκε πίεση στο σημείο με το αποτύπωμα του κάγκελου ανεπιτυχώς.
Η 2η φωτογραφία δικαιολογεί άλλο όργανο κι όχι λοστό, όπου και καθαρά φαίνονται οι 2 καμπύλες πίεσης εκατέρωθεν και στη μέση το αποτύπωμα του κάγκελου επί του σωλήνα του σκελετού.
σωστά τα λες, το ποδήλατο χωράει στο ασανσέρ αν βγάλεις τις ρόδες. Και αυτό έπρεπε ο φίλος μου να κάνει κάθε φορά. Αλλά ο φίλος αυτός είναι παντελώς άψητος όσον αφορά στα "τεχνικά" του ποδηλάτου, όσο και αν ακουγεται παράξενο, δεν είχε την εξοικείωση να το κάνει αυτό. Γυρνούσε στο σπίτι αργά το βράδυ από τη δουλειά του κομάτιας και προτιμούσε για λίγες ώρες μέχρι να "φέξει" να το κλειδώσει εκεί στην είσοδο της πολυκατοικίας. ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ. Του είχα πει ακριβώς όσα λες, ότι δεν πρέπει να το αφήνει εκεί κλπ. Τώρα βέβαια το έμαθε, και έχει γίνει ...ξεφτέρι στο βάλε-βγάλε των τροχών. Αργά βέβαια.
Όσο για τα πέταλα, είναι δεδομένο οτι μπορούν να ανοίξουν με πολλούς τρόπους, εξεζητημένους, αλλά και με απλά εργαλεία, που χωράνε σε μια τσαντα πλάτης. Το να τα ανοίγουν με λοστό και εμένα μου φαίνεται τουλάχιστον περίεργο. Ρώτησα τεχνικούς και κλειδαράδες και μου εξήγησαν ότι μεταξύ άλλων και αυτό γίνεται.
Αυτό που κατάλαβα όμως και θέλω σε αυτό να επιστήσω την προσοχή, όπως λέω και πιο πανω, είναι οτι όταν έχεις ένα στρατό από αφιονισμένους που προσπαθούν να κλέψουν ακόμα και τη μάνα τους, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος στην προσπάθειά τους αυτή, να αντέξει το πέταλο αλλά να μην αντέξει το ποδήλατο. Και προφανώς δεν κάθονται πάνω από το ποδήλατο με το τσιγαράκι τους να συζητάνε πώς θα σπάσουν το πέταλο πολυτελώς. Κάνουν ένα γρήγορο ντου και ...όποιον πάρει ο χάρος.
Φίλε ghandee,
ακριβώς έτσι είναι, ιδίως από τους "νέους" ποδηλάτες που καθε μέρα είναι και περισσότεροι, ελάχιστοι ενημερώνονται σωστά. Όχι μόνο στο πώς να κλειδώνουν σωστά το ποδήλατό τους, αλλά και ώς προς το ποιά είναι ακριβώς η κατάσταση που επικρατεί στην πόλη μας.
Όλες οι ιδέες που αναφέρεις είναι χρήσιμες.΄Οσο περισσότερο συζητιεται αυτό το θέμα τόσο περισσότεροι θα ενδιαφερθούν και θα ενημερωθούν. Πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα ήταν χρήσιμο να γίνει μια "βόλτα" με αυτό το θέμα. Αλλά πρώτα το θέμα πρέπει να "μεγαλώσει" κι άλλο.
φίλε arxarios,
Ναι τα ΜΜΕ πρέπει να και θα ενδιαφερθούν για αυτό κάποια στιγμή, είμαι
βέβαιος.
SpyrosV,
δεν αφήσανε τίποτα ούτε πέταλα ούτε, αλυσίδες.
Είναι ξεκάθαρο ότι και στις δυο περιπτώσεις έχει χρησιμοποιηθεί κάποιο είδος μοχλού, ο οποίος μπήκε ανάμεσα στο πλαίσιο και στο πέταλο. Δεν ξέρω αν είναι το ίδιο εργαλείο, αλλά επειδή το σημείο που είδα το δεύτερο ποδήλατο είναι δυο γωνίες δίπλα από το σημείο που έκλεψαν το ποδήλατο του φίλου μου, είναι πολύ πιθανό να πρόκειται για την ίδια σπείρα.
Σε θαυμάζω επειδή είχες το θάρρος να μπείς στη σπηλιά του θηρίου παίρνοντας κατά κάποιο τρόπο το νόμο στα χέρια σου και επειδή είχες την νοημοσύνη να βγείς από εκεί μέσα ασφαλής και κερδισμένος.
Ironman, σόρρυ για τη φλασιά που θα πετάξω, θα το τολμήσω όμως γιατί πραγματικά ζήλεψα, και μακάρι το θάρρος σου να το είχαν όλοι. Μια τρελή σκέψη έκανα. Η κατάσταση που έχουμε μπροστά μας είναι δεδομένη. ΟΚ? Υπάρχουν δύο στρατηγικές επιλογές.
Προσπαθούμε να πείσουμε όλους να έχουν γερό πέταλο, να κλειδώνουν σωστά, κλπ κλπ. Αυτό θεωρείται ηθικό, και πράγματι είναι ηθικό, και μια έκφραση ποδηλατικής αλληλεγγύης, και πράγματι είναι τέτοιο.
Από την άλλη όμως, ο καθένας μας έχει μια δεδομένη κατάσταση να αντιμετωπίσει: η ασφάλεια του ποδηλάτου του. Και αυτό που συμφέρει εμένα (και τον κάθε εμένα) είναι το να μην κλειδώνουν οι άλλοι σωστά το ποδήλατό τους, για να κλέβουν τα ποδήλατα των άλλων και όχι το δικό μου.
Το πρεζόνι γυρνάει προς άγραν ποδηλάτων. Αν βρει ένα ποδήλατο κλειδωμένο πρόχειρα, την πέφτει, το αρπάζει, και έτσι δεν θα αρπάξει το δικό μου.
Άρα, δεν με συμφέρει οι άλλοι να έχουν καλά κλειδωμένα ποδήλατα.
Πάμε παρακάτω. Εάν όλα τα ποδήλατα ήταν κλειδωμένα με πέταλα, οι κλέφτες να βρίσκανε άλλον τρόπο πιο κατάλληλο, οπότε ούτε το δικό μου πέταλο θα ήταν ασφαλές. Άρα, με συμφέρει οι άλλοι να μην κλειδώνουν σωστά.
Σε ρωτώ, γιατί βλέπω έχεις ψύχραιμη σκέψη, και αντικειμενική σκέψη. Φυσικά, είμαι έτοιμος να αντιμετωπίσω κάθε κατηγορία ότι είμαι κυνικός, ναι είμαι κάργα δεν το κρύβω, αλλά όποιος δεν καταλαβαίνει το λόγο που το κάνω, του ζητώ συγγνώμη που τάραξα τους κύκλους του. Καλά θα κάνει να μείνει στη δική του κοσμάρα, μακριά από τη δική μου.
Πληροφοριακά, η δική μου άποψη είναι ότι κάθε συζήτηση για το πρόβλημα είναι χρήσιμη, αλλά στο πρόβλημα καθευατό δεν υπάρχει λύση όσο υπάρχει η "κοινωνική δυναμική" που το δημιουργεί. Και αυτό δεν είναι ποδηλατικό θέμα, είναι πρόβλημα κοινωνικό.
Πληροφοριακά, η δική μου άποψη είναι ότι κάθε συζήτηση για το πρόβλημα είναι χρήσιμη, αλλά στο πρόβλημα καθευατό δεν υπάρχει λύση όσο υπάρχει η "κοινωνική δυναμική" που το δημιουργεί. Και αυτό δεν είναι ποδηλατικό θέμα, είναι πρόβλημα κοινωνικό.
Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο μιας κι η τελευταία φράση τα λέει όλα. Και τα κοινωνικά προβλήματα δεν λύνονται με μεθόδους καταστολής (το να προσλαμβάνεις περισσότερους αστυνόμους δεν λύνει ούτε το έγκλημα ούτε την παρανομία) αλλά ούτε εξαλείφονται με μεθόδους πρόληψης (διαρρήξεις γίνονται και σε σπίτια που έχουν θωρακισμένη πόρτα ή κλειδαριές ασφαλείας κι είναι λογικό εφόσον έχουν και μεγαλύτερη λεία).
Παρόλα αυτά είχα στη μέχρι τώρα ζωή μου ένα κενό, αντιλαμβανόμουνα πλήρως την εξαθλίωση του πρεζονιού και συμπονούσα τον φτωχό πεινασμένο μετανάστη ή ρομά που τον έσπρωχνε η δικιά του μιζέρια να «σπρώξει» ένα ποδήλατο. Μου έλειπε όμως ένας σημαντικός κρίκος: ΠΟΙΟΣ είναι αυτός που αγοράζει ποδήλατα κλεμμένα. Υπέθετα πως ήταν κι αυτός ένας ακόμα εξαθλιωμένος που τον βόλευε για «να κάνει τη δουλειά του», ένας «άλλος» πέρα από τον δικό μου κόσμο με τις λίγες αλλά στοιχειώδεις ανέσεις που μπορεί να απολαμβάνω σ’ αυτή τη ζωή.
Λίγες μέρες πριν συνάντησα μια φίλη και πιάσαμε να μιλάμε για τα ποδηλατικά. Και μου αποκάλυψε πως ο γνωστός του γνωστού της, ο Χ αγόρασε κλεμμένο. Και μάλιστα περηφανευόταν πως πήρε ένα ποδήλατο που η αξία του είναι περίπου 500 ευρώ μόλις 100! Ο Χ είναι υπαρκτό πρόσωπο και μάλιστα έχει ένα πολύ καλύτερο βιοτικό επίπεδο από πολλούς εδώ μέσα, πολύ καλύτερο από το δικό μου! Τι ήταν λοιπόν αυτό που τον έσπρωξε να πάρει κλεμμένο?
Σκέφτηκα εκείνη τη στιγμή πως αν ποτέ μου βουτήξουν το δικό μου, χέστηκα για το ποδήλατο. Δεκάρα δε δίνω και για το πρεζόνι που θα μου το βουτήξει ή τον άμοιρο μετανάστη που θα το σπρώξει. Καρφί δε μου καίγεται και για το αφεντικό της σπείρας. Ένα μόνο με νοιάζει: Μην δω κανά κάγκουρα να το καβαλά περήφανος και να το παίζει έξυπνος, αυτόν θέλω να πιάσω και να ξεσπάσω την οργή μου και το ποδήλατό μου πάνω του!
Γιατί κάθε κύκλωμα υπάρχει όσο υπάρχει «πελάτης». Γι’ αυτό υπάρχει πορνεία, κλοπή, έγκλημα. Και το πρόβλημα είναι πράγματι κοινωνικό αλλά έχει να κάνει περισσότερο με την κοινωνική μας ηθική, με την ψευτομαγκιά μας και την επιδειξιομανία μας. Και μπορούμε να γράφουμε άπειρα σεντόνια εδώ μέσα αλλά θα μπορέσουμε ποτέ να αντιληφθούμε πως αυτοί που συντηρούν το κύκλωμα είναι εδώ, δίπλα μας, τους μιλάμε και συναναστρεφόμαστε μαζί τους, κάποιοι μπορεί να είναι και μέλη ακόμα αυτού του φόρουμ.
Αυτοί που αγοράζουν κλεμμένα δεν είναι αρειανοί, είμαστε εμείς οι ίδιοι κι αν δεν μπορέσουμε να το αλλάξουμε αυτό, μόνο τις ιστορίες του ironman θα ‘χουμε να σχολιάζουμε…
Γιατί κάθε κύκλωμα υπάρχει όσο υπάρχει «πελάτης». Γι’ αυτό υπάρχει πορνεία, κλοπή, έγκλημα. Και το πρόβλημα είναι πράγματι κοινωνικό αλλά έχει να κάνει περισσότερο με την κοινωνική μας ηθική, με την ψευτομαγκιά μας και την επιδειξιομανία μας. Και μπορούμε να γράφουμε άπειρα σεντόνια εδώ μέσα αλλά θα μπορέσουμε ποτέ να αντιληφθούμε πως αυτοί που συντηρούν το κύκλωμα είναι εδώ, δίπλα μας, τους μιλάμε και συναναστρεφόμαστε μαζί τους, κάποιοι μπορεί να είναι και μέλη ακόμα αυτού του φόρουμ.
Αυτοί που αγοράζουν κλεμμένα δεν είναι αρειανοί, είμαστε εμείς οι ίδιοι κι αν δεν μπορέσουμε να το αλλάξουμε αυτό, μόνο τις ιστορίες του ironman θα ‘χουμε να σχολιάζουμε…
και για να μη βγάζω απ' έξω την αφεντιά μου, να πω πως και γω είχα αγοράσει κλεμένο ποδήλατο στην Ολλανδία...
...βέβαια, με τον καιρό είχα καταλάβει πως εκεί τα κλεμένα ποδήλατα ήταν συγκεκριμένα και...ανακυκλούμενα. Όσοι είχαν ένα "καλό", απλά το πρόσεχαν και τα κλεφτρόνια δεν ασχολούνταν. Αυτό φυσικά δε ξέρω κατά πόσο "νομιμοποιούσε" τελικά τον κάθε αγοραστή κλεμένου. Απλά το θέτω ως επισήμανση.
Έτσι ακριβώς είναι. Η καταστολή δε πρόκειται να επιφέρει καμιά βελτίωση. Το πρόβλημα είναι ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση ούτε η πρόληψη αποτελεί ισχυρό όπλο από μόνη της τουλάχιστον μακροπρόθεσμα για τους λόγους που αναφέρει ο i.alli.ellatha. Αν τελικά καταφέρουμε να τους πείσουμε όλους να τα κλειδώνουν με ποιοτικά πέταλα, τότε θα αναβαθμιστούν και οι μέθοδοι με αποτέλεσμα να αποτελούν άπαντες στόχο. Ακόμα χειρότερα, μπορεί να αρχίσουμε να ακούμε για ομάδες 2-3 ατόμων που την "πέφτουν" σε ποδηλάτες και τους το αρπάζουν επί τόπου. Το πέταλο όμως δημιουργεί άλλες αλυσιδωτές αντιδράσεις (περισσότερα παρακάτω).
Η πρόληψη κατ εμέ θα μπορούσε να λειτουργήσει μόνο αν η κλοπή γινόταν πλέον τόσο ριψοκίνδυνη και δύσκολη που δε θα άξιζε τον κόπο για να το πουλάνε 50 και 100 ευρώ. Οπότε οι τιμές των κλεμμένων αναπόφευκτα θα ανέβαιναν, μετά όμως θα ήταν άμεσα συγκρίσιμες με εκείνες των μεταχειρισμένων. Γιατί το θέμα με τα κλεμμένα δεν είναι "το πήρα 100, καινούργιο κάνει 500" αλλά "το πήρα 100, αλλά μεταχειρισμένο (νόμιμα) κάνει 200-300".
Το θέμα με τα πέταλα είναι ότι ναι μεν ανοίγουν, αλλά ο λοστός κάνει ζημιά στο πλαίσιο με αποτέλεσμα το ποδήλατο να μη μπορεί να πουληθεί εύκολα ολόκληρο ενώ τα πιο εξειδικευμένα εργαλεία είναι ακριβά και τα έχουν λίγοι. Οπότε εκεί που το πρεζάκι θα παρέδιδε 3-4 ποδήλατα την ημέρα λόγου χάριν, θα παραδίδει ένα και με περισσότερο κίνδυνο να γίνει αντιληπτός αφού θέλουν πολύ περισσότερο χρόνο. Λιγότερα ποδήλατα, μεγαλύτερη τιμή.
Ας περάσουμε στη πλευρά του πελάτη τώρα. Ο scrabler έχει δίκιο, αν δεν υπήρχαν πελάτες δε θα υπήρχαν κλεμμένα. Εδώ έχουμε ένα σοβαρό πρόβλημα όμως. Έστω ότι με κατάλληλες κινήσεις περιορίζουμε τους επίδοξους "ιδιώτες" που αγοράζουν κλεμμένο γιατί κάνει 100 και όχι 500. Όπως αναφέρει ο ironman όμως, μεγάλος αριθμός ποδηλάτων γίνονται ανταλλακτικά και πωλούνται είτε σε καταστήματα είτε μέσω νετ. Αυτούς πως τους σταματάς; Γιατί αυτοί βγάζουν λεφτά με αυτό τον τρόπο. Όταν αγοράζεις μεταχειρισμένο ποδήλατο, μπορείς είτε μέσω επαφής με τον πωλητή είτε ζητώντας απόδειξη αγοράς κλπ να βεβαιωθείς όσο γίνεται για το αν το ποδήλατο είναι δικό του. Στα ανταλλακτικά τι κάνεις;
Μερικοί τρόποι που θα μπορούσαν να περιορίσουν τους "ελληναράδες" απ' το να αγοράζουν κλεμμένα θα ήταν καταρχήν μια εκστρατεία ενημέρωσης από μεριάς μας. Χτυπώντας μερικούς στο φιλότιμο θα ήταν κάτι σε σχέση με το τίποτα, προφανώς. Δεν αρκεί όμως και το ξέρουμε. Γιατί αυτός θέλει να αγοράσει ποδήλατο και το θέλει φτηνά. Οπότε πρέπει να του δώσεις εναλλακτική.
Οι αγγελίες μεταχειρισμένων κατά τη γνώμη μου δεν αποτελούν μια τέτοια εναλλακτική γιατί πρέπει να μπεις στη διαδικασία να βρεθείς με τον πωλητή, να το δεις στην αρχή από φωτογραφίες κλπ. Ενώ με τα κλεμμένα τα βλέπουν επί τόπου, πληρώνουν, φεύγουν. Ίσως θα ήταν καλό να σκεφτούμε το ενδεχόμενο δημιουργίας ενός άτυπου bazaar, εβδομαδιαίου για παράδειγμα, στο οποίο θα μαζεύονται όσοι θέλουν να πουλήσουν το ποδήλατό τους για 3-4 ωρίτσες και όσοι δε το πούλησαν θα έκαναν και καμιά βολτίτσα μετά το πέρας του, σαν event ας πούμε. Δε ξέρω αν έχει ξανασυζητηθεί κάτι τέτοιο και κατά πόσο εφικτό είναι. Φαντάζομαι όμως πως σε συνδυασμό με μια εκστρατεία ενημέρωσης-ενοχοποίησης του κλεμμένου θα μπορούσε να αποφέρει κάτι, τουλάχιστον λίγη ακόμη εμπειρία σε μας για το πως να κινηθούμε περαιτέρω.
υπάρχουν πολλές όψεις του νομίσματος:
Ας πούμε ο φίλος του iron man δεν είχε λεφτά για καινούριο ποδήλατο.
Δηλαδή , θέλω να πω οτι αν σου κλεψουν το ποδήλατο και δεν έχει λεφτά , τι θα κάνεις??
Αντίστοιχα θα υπάρχουν κ άλλοι που δεν έχουν χρηματική άνεση να διαθέσουν για ένα αυθεντικό ποδήλατο. Και λέμε όλοι "τι κάφροι αυτοί που παίρνουν τα κλεμμένα" και συμφωνώ μαζί σας εν μέρει.
Κάπου όμως φταίνε και άλλα πράγματα: οι τιμές των ποδηλάτων ( Βλέπε μετά την πειρατεία για παράδειγμα πόσο έπεσαν οι τιμές των cd's...) , η απραξία των αρχών κ.α.
Σίγουρα επίσης, υπάρχει και η κατηγορία των βλακέντειων που καμαρώνει που έχει κλεμμένο (εγώ προσωπικά θα φοβόμουν να κυκλοφορήσω με κλεμμένο ποδήλατο). Οπότε φταίμε κι εμείς οι ίδιοι.
Να σημειώσω οτι δεν έχω αγοράσει ποτέ κλεμμένο, και δεν διαφωνώ μαζί σας γενικά , αλλά το θέμα είναι λίγο πολυπλοκότερο δυστυχώς
Φίλε Ironman, άψογο ρεπορτάζ και πολύ καλή περιγραφή, μας δίνεις ακριβώς την ιδέα για το τι συμβαίνει. Έδειξα το thread σε αρκετούς ποδηλατοφίλους μου. Κάτι άλλο: γιατί δε ρώταγες τον "έμπορα" που ακριβώς έχει το μαγαζί ρούχων του να πάμε να του το κάνουμε καλοκαιρινό;
... αλλά δεν είδα κάποια συγκεκριμένη ΕΦΙΚΤΗ πρόταση.
Στο "άλλο" φόρουμ (cyclist-friends) άνοιξε θέμα : "Μία ιδέα σχετικά με το ποδήλατο".
με λίγα λόγια, γράφονται συγκεκριμένες προτάσεις από εμάς τους ΠΟΔΗΛΑΤΕΣ.
Μιά από αυτές λέει το εξής απλό ΚΑΙ ΕΦΙΚΤΟ: Η πώληση των ποδηλάτων να συνοδεύεται από καταγραφή στοιχείων του αγοραστή + στοιχείων του ποδηλάτου, επί τόπου με την αγορά. Τα στοιχεία θα γνωστοποιούνται (με την Σύμφωνη γνώμη του πελάτη-αγοραστή) από τα καταστήματα πώλησης ποδηλάτων στην αστυνομία. Σε περίπτωση αγοράς μέσω ίντερνετ να ισχύει παρόμοια διαδικασία με πρωτοβουλία και ευθύνη του αγοραστή (ο ίδιος με τα στοιχεία του ποδηλάτου, δήλωση στην αστυνομία κλπ κλπ). Σε περίπτωση μεταπώλησης (μεταχειρισμένα) να ισχύει παρόμοια διαδικασία, πωλητής + αγοραστής, νέα δήλωση κλπ κλπ
Το κόστος της διαδικασίας το θεωρώ αστείο. Το όφελος σημαντικό.
Γίνεται ήδη σε ΙΧ και ΟΛΑ τα μέσα μεταφοράς. Παράλληλα ο κόσμος και οι αρχές θα συνειδητοποιήσουν ότι μιλάμε για ένα μέσο μετακίνησης, άθλησης, ψυχαγωγίας και όχι για ένα παιχνιδάκι για μικρά παιδιά.
Άντε μετά να πουλήσεις ΕΤΣΙ ΕΥΚΟΛΑ κλεμμένο ποδήλατο....
Επιπρόσθετα, αν δεις κάποιο ποδήλατο με "τροχισμένο"/σβησμένο σειριακό αριθμό, ΑΥΤΟΜΑΤΑ καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για κλεμμένο.
Παρόλα αυτά είχα στη μέχρι τώρα ζωή μου ένα κενό, αντιλαμβανόμουνα πλήρως την εξαθλίωση του πρεζονιού και συμπονούσα τον φτωχό πεινασμένο μετανάστη ή ρομά που τον έσπρωχνε η δικιά του μιζέρια να «σπρώξει» ένα ποδήλατο. Μου έλειπε όμως ένας σημαντικός κρίκος: ΠΟΙΟΣ είναι αυτός που αγοράζει ποδήλατα κλεμμένα. Υπέθετα πως ήταν κι αυτός ένας ακόμα εξαθλιωμένος που τον βόλευε για «να κάνει τη δουλειά του», ένας «άλλος» πέρα από τον δικό μου κόσμο με τις λίγες αλλά στοιχειώδεις ανέσεις που μπορεί να απολαμβάνω σ’ αυτή τη ζωή.
Από την στιγμή που ο άλλος έχει χέρια και όρεξη να απλώσει χέρι και να σπάσει αλυσίδα ποδηλάτου για να το πάρει, έχει χέρια και για να δουλέψει. Απλά οι γύφτοι και ο κάθε άνθρωπος που το κάνει δεν το κάνει από ανάγκη (εξαιρώ τα πρεζάκια που είναι ανίκανα πλέον να σκεφτούν λογικά και είναι ανίκανα και να δουλέψουν). Το κάνει σαν εύκολη λύση. Ξέρω ένα σωρό ανθρώπους, έλληνες και μη, που έχουν πεινάσει. Δεν έχουν απλώσει χέρι σε ξένο πράγμα. Ξέρω και ανθρώπους, έλληνες και μη, που το έχουν κάνει. Ε λοιπόν δεν τους διακαιολογώ.
Ομοίως δεν θα δικαιολογήσω και αυτόν που για να γλυτώσει 100 και 200 ευρώ, θα γίνει σημαντικός κρίκος του προβλήματος. Έλεος, τόση γυφτιά πιά για λίγα ευρώ; Μάζεψε λίγα παραπάνω χρήματα και πάρε καινούριο! Ή αν θέλεις να κάνεις οικονομία ψάξε ένα μεταχειρισμένο! Για μένα και οι 2 (κλέφτης-αγοραστής) φέρουν την ίδια ευθύνη.
Άντε μετά να πουλήσεις ΕΤΣΙ ΕΥΚΟΛΑ κλεμμένο ποδήλατο....
Επιπρόσθετα, αν δεις κάποιο ποδήλατο με "τροχισμένο"/σβησμένο σειριακό αριθμό, ΑΥΤΟΜΑΤΑ καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για κλεμμένο.
Δηλαδή έχω μάθει που πουλάνε κλεμμένα, έχω κατάβει εκεί, έχω συναναστραφεί με το κάθε κατακάθι και όταν βρω το ποδήλατο που θέλω θα πάει κάπως έτσι ο διάλογος.
- Χασάν, έχεις κανά καλό κομμάτι;
- Έχω ένα κουρσάκι μούρλια.
- OMG! WTF!!!! Ρε Χασάν αυτό είναι κλεμμένο και δεν έχει αριθμό πλαισίου!!
- Σώπα ρε αδερφέ, μάλλον θα έγινε λάθος στο τελωνείο.
Εντάξει πλάκα έχει αλλά δεν παίζει σαν σενάριο :)
Η καταγραφή έχει νόημα όταν πας να αγοράσεις από ιδώτη
μέσω αγγελίας ή από μαγαζί που εμπορεύεται μεταχειρισμένα.
Ο κυρίος όμως όγκος κλεμμένων πωλείται στα γνωστά μέρη του
κέντρου όπου κανείς δεν κατεβαίνει τυχαία για ψώνια.
Η λύση είναι η σωστή φύλαξη και φυσικά να μην τροφοδοτούμε το
κύκλωμα των κλεμμένων με αγορές.
Το θέμα είναι ΝΑ ΜΗΝ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ συναλλαγής με τον Χασάν.
Αν ξέρουν ότι τα ποδήλατα είναι πλέον ΕΠΙΣΗΜΑΣΜΕΝΑ.... και οι κλέφτες και οι διακινιτές και οι "αγοραστές" ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΘΑ ΑΠΟΘΑΡΡΥΝΘΟΥΝ.
Φαντάσου να κλέψει κάποιος το tandem μας και να προσπαθήσει μετά να το πουλήσει......Αν μείνει Ελλάδα, όποιους πιάσω καβάλα... ΤΟΥΣ ΕΦΑΓΑ.
[quote=Myrmyr7]Φίλε Ironman, άψογο ρεπορτάζ και πολύ καλή περιγραφή, μας δίνεις ακριβώς την ιδέα για το τι συμβαίνει. Έδειξα το thread σε αρκετούς ποδηλατοφίλους μου. Κάτι άλλο: γιατί δε ρώταγες τον "έμπορα" που ακριβώς έχει το μαγαζί ρούχων του να πάμε να του το κάνουμε καλοκαιρινό;[/quote
Δεν είσαι ο μόνος που αναρωτιέται φίλε/η. Όλοι χάρηκαν τόσο πολύ με τα γραφόμενα του Ironman. Εγώ πάλι καθόλου. Συγκλονιστική η "έρευνά" του και η διάθεση να φτάσει να τον εμπιστευθεί ο "αρχηγός" με τόσες σοβαρές πληροφορίες, ενώ αυτός έψαχνε τα κλεμμένα ποδήλατα των φίλων. Η "σκληρή πραγματικότητα" που διαβάσαμε σε δύο συνέχειες προσωπικά μ' αφήνει αποστομωμένη. Είναι γνωστό το πάθος μου σχετικά με την κλοπή ποδηλάτου. Γνωστές και οι απόψεις μου που όμως δεν είμαι μπετοναρισμένη σ' αυτές και θα πετάξω απ' τη χαρά μου αν κάποιος καταλάβει τη σημασία της ταυτοποίησης της χρήσης στο όλο παιχνίδι που συζητάμε, πέρα από πέταλα κλπ κλπ. Το να βάλουμε εμπόδια στα γρανάζια της διακίνησης του κλεμμένου ποδηλάτου είμαι απόλυτα πεισμένη πως θα διασφαλίσει ένα σημαντικό ποσοστό μείωσης των κλοπών. Ο τρόπος είναι το θέμα. Κάποτε είχα προτείνει τη δημιουργία κεντρικού ηλεκτρονικού αρχείου καταγραφής της ταυτότητας του ποδηλάτου από κρατικό φορέα. Έφαγα μάλλον πόρτα και στο φόρουμ κι εκτός. Χαίρομαι που διάβασα κάποιους προβληματισμούς απ' τους i.alli.ellatha, scrabler και κύρια του Rockarolla. Εγώ βρίσκομαι κάπου ανάμεσα στiς τοποθετήσεις των τριών.
Η δουλειά που έκανε ο Ironman δεν ικανοποίησε σε τίποτα ούτε το ήθος ούτε τις πραγματικές μου ανάγκες σαν ποδηλάτισσας με δύο χαμένα ποδήλατα ήδη. Το κείμενο που μας παρέθεσε με τόση ανάλυση, εμένα με οδηγεί αλλού. Τον άσχετο νέο ποδηλάτη τον ωθεί στο γκέτο ελαφρά τη καρδία. Κι ο τίτλος ακόμα της συζήτησης είναι τίτλος που βολεύει το κύκλωμα. Μια ακόμα διαφήμιση. Μια ακόμα απαισιόδοξη περιγραφή που δικαιώνει την επανάκτηση του κλεμμένου, την αγορά του κλεμμένου.
Δεν γνωρίζω τον ποδηλάτη Ironman. Τα γραφόμενά του όμως δεν φωτίζουν. Σκοτίζουν. Αν το φως σταματάει στην κλοπή και τη διακίνηση για τους διάφορους Ironman, για μένα σταματάει σ' αυτό που λέει ο Rockarolla. Στο δια ταύτα. Μακάρι το "άλλο σάιτ" να είναι πιο ουσιαστικό σ' αυτό το θέμα. Ίσως έχουν σαφέστερη ιδεολογική βάση σαν ομάδα. Ίσως σε τούτο το φόρουμ και στην πολυπληθή κοινωνία του υπάρχει μια τόσο ευρεία ιδεολογική γκάμα που να κάνει τη συμφωνία σε θέματα όπως αυτό που συζητάμε εξαιρετικά δύσκολη κι άρα αναποτελεσματική.
Ίσως...ίσως...ίσως...στο μεταξύ οι Χασάν (ταλαίπωροι Χασάν πόσοι σας οικειοποιούνται και μιλάνε για σας χωρίς εσάς) δεν μασάν.
Φυσικά δεν μασάν οι Χασάν, αφού τίποτα δε χάσαν, και δεν έχουν να χάσουν. Εμείς να δούμε τι θα κερδίσουμε. Κάτι λέγανε για κάποιο τρίτο και μακρύτερο, αλλά κι αυτό σπανίζει πια.
Ο διακινητής = λόκαλ τσιφλικάς αλλαδοπός με πλάτες της αστυνομίας που εμπορεύεται από γυναίκες μέχρι laptop και ποδήλατα.
Ο αγοραστής = ο ΧΨ ο οποίος πηγαίνει για να αγοράσει κλεμμένα.
----
Ίσως λέω, ίσως ένα μικρό ποσοστό αγοραστών να αποθαρυνθούν αλλά σίγουρα μην περιμένεις να μαζευτούν οι κλέφτες και οι διακινητές. Επίσης αυτός που κλέβει το ποδήλατο είναι έμμισθος υπάλληλος και δεν το πουλάει αλλά το παραδίδει στον "μαγαζάτορα". Στον οποίο μαγαζάτορα πηγαίνουν πρόθυμοι αγοραστές κλεμμένων. Οπότε δεν υπάρχει κάποια δυσκολία στην όλη διαδικασία.
Πάντως καλό είναι να γίνεται καταγραφή έστω και ανεπίσημη σε κάποια δημόσιο site.
δεν θα ζηταμε και συγγνωμη για να πουμε κατι
αν καποιος θιχτηκε για κατι που ειπε καποιος ε τι να κανουμε..δεν γινεται να ξερουμε ολοι τον καθενα προσωπικα και το τι τον ενοχλει..ας κανει 5 χιλιομετρα παραπανω στην επομενη βολτα να ξεθυμανει
ενας παθων
jimk1984..
Αν θες να βγάλεις χολή και κακία για το Freeday υπάρχει αυτό το πανέμορφο και πολύ προσεγμένο
thread:
http://www.podilates.gr/?q=node/10477
Τα εμβόλιμα σχολία σου στο θέμα των κλοπών είναι παντελώς άστοχα και εμπαθή.
Σε συνέχεια αυτών που σου είπε η Λυδία, αφορίζοντας κάτι θετικό δεν μπορείς να εξαλείψεις ένα πρόβλημα...
Και από μένα συγχαρητήρια φίλε IRONMA, όχι μόνο για το θάρρος σου και την υπομονή σου αλλά και για την περιγρφή που έγραψες. Θα την ποστάρω και στους Ποδηλάτες-ισσες Πάτρας. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε τι γίνεται.
Μια πρόταση τώρα. Γιατί δεν οργανώνετε μια ομάδα κρούσης ποδηλατών; Δηλαδή να οργανωθεί μια ομάδα ατόμων που θα αποτελείται απο «ψημένους» ποδηλάτες (με εμπειρίες όπως ο Ironman) για να κάνετε ΝΤΟΥ όταν δηλώνεται κλοπή εδώ στο φόρουμ;
Επίσης, θα πρέπει στο επόμενο freeday με κάποιο τρόπο να ενημερωθεί ο κόσμος για το θέμα! Ωστε να μην αγοράζει τα κλεμμένα / να κλειδώνει ΣΩΣΤΑ το ποδηλατό του.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΛΥΣΗ. ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ; ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ. Στην αρχη θα μας φανεί πολύ να επενδύσουμε πολλά σε κλειδαριές, αλλά όταν οι κλέφτες συνειδητοποιήσουν πόσο δύσκολα θα πρέπει να δουλέψουν, ίσως τα παρατήσουν μακροπρόθεσμα. Γίνεται μια μαζική αγορά Abus Abus Granit X-Plus ώστε να έρθει φθηνά. Σε αυτό θα πρέπει να συνεισφέρουν όλα τα μέλη. Τώρα, ΚΑΘΕ ποδηλάτης που αφήνει το ποδηλατό του εξω θα πρεπει να αγοράσει αυτή τη κλειδαριά. Προπαγάνδα παιδιά γιατί χανόμαστε.
ΕΠΙΣΗΣ, στο διεκδικούμε των ποδηλατών δε θα έπρεπε να προστεθει «συνδρομή της αστυνομίας στις κλοπές»;
Και κάτι τελευταίο που δεν καταλαβαίνω. Αγοράζεις ένα ποδήλατο με 1500 ευρώ και δε μπορείς να δώσεις άλλα 100 για μια καλή κλειδαριά (και φυσικά δεν αναφέρομαι στον Ironman);
Υ.Γ.: Αναφέρω τη συγκεκριμένη κλειδαριά γιατί απλά όσοι προσπάθησαν να την κόψουν φάγανε τα χέρια τους...
Φίλοι και Φίλες εκλάπη απο το ΙΛΙΟΝ Μαύρο 26αρι MOUNTAIN (LEADER) χωρίς αυτοκόλλητα,18 ταχύτητες, εμπρός και πίσω ανάρτηση ,ντεραγιέ εμπρός καινούργιο SHIMANO INOX ,δισκόφρενο εμπρός ,μεσαία τριβή κλειστού τύπου SHIMANO, σέλα με κενό στη μέση ,καθρεπτάκι ΑΡ,φώς μπροστά λευκό και κόκκινο πίσω κλπ . Εάν κάποιος μπορεί να βοηθήσει 6942227565.
Κέρασμα δεδομένο!
Με ξερεις προσωπικα φιλτατε που κρινεις κιολας τα λεγομενα μου βγαζοντας αστοχα συμπερασματα?
ΑΝ εχεις 2-3 λογους που μπορεις να μ πεις ωστε να εχω ενα λογο ή κερδος να εναντιωθω στο freeday πες τους να το συζητησουμε..
Οσο αφορα τα "εμβολιμα" και "εμπαθη" σχολια μου σχετικα με τις κλοπες, να σε ενημερωσω οτι ο τροπος που τους δινεις αυτα τα επιθετα ειναι μαλλον λογω της φασιστικης σου διαθεσης να κρινεις τις γνωμες των αλλων..
Τα σχολια αυτα τα εκανα λογω της αγανακτησης που εχω με ολα αυτα τα συμβαντα που διαβαζω κατα καιρους εδω.
ΕΠειδη πολλα ατομα εδω μεσα εχουν γραψει αντιστοιχες αποψεις,μαλλον κι αυτοι ειναι "εμπαθεις" φαινεται..
Καλη συνεχεια σε σενα και σε οσους εχουν το "χαρισμα" της λογοκρισιας..
Iσως ολο το ζουμι των ατελειωτων κατεβατων να ειναι η παραπανω φραση.
όταν σου κλέψουν το ποδήλατο, λίγοι έχουν το θάρρος να το αναζητήσουν στα γκέτο.. συνήθως αγοράζουν ένα καινούριο και καλύτερο ποδήλατο, μαζί με μια καλύτερη κλειδαριά..οι ντόπιοι έμποροι και οι κατασκευάστριες εταιρίες, είναι αυτοί που κερδίζουν περισσότερο από αυτή την κατάσταση και μετά όλοι οι άλλοι..
Μια από τις περασμένες Δευτέρες, ένας καλός μου φίλος έχασε και αυτός το ποδήλατό του. Του το πήραν από την είσοδο της πολυκατοικίας που το κλείδωνε με δυο λουκέτα της Abus (το Granit X-Plus 54 και το Granit Strato 61) και μια αλυσίδα με κρίκο πάχους 8 χιλιοστών (την GP της Oxford). Δυστυχώς το ποδήλατο δεν χώραγε στο ασανσέρ, και όποτε ο φίλος μου δεν είχε το κουράγιο να το κουβαλήσει πέντε ορόφους με τη σκάλα, το κλείδωνε σε κάκγελα μέσα στο χώρο "υποδοχής" της πολυκατοικίας. Το ποδήλατο (ένα dew deluxe της Kona αγορασμένο ούτε χρόνο από τον Τσιρίκο) εκλάπη Δευτέρα πρωί από κεντρικότατο σημείο. Όχι κατά τη διάρκεια της νύχτας γιατί η πόρτα είναι κλειδωμένη τότε. Αυτός/αυτοί που το έκλεψαν άνοιξαν την πόρτα χτυπώντας το κουδούνι σε κάποιο γραφείο (που ως συνήθως ανοίγουν δίχως να ελέγχουν ποιός χτυπάει) και έσπασαν τα λουκέτα ανενόχλητοι. Πολύ ωραία ως εδώ, χιλιοειπωμένες ιστορίες, χιλιοειδωμένα σενάρια.
Ο φίλος μου δεν είχε άλλες οικονομίες. Δεν θα μπορούσε σύντομα να "αποκαταστήσει" το "χαμένο του ποδήλατο. Και το ποδήλατο αυτό το καθότι ήταν το μόνο μεταφορικό του μέσον του ήταν πρακτικά απαραίτητο-εκτός από συναισθηματικά.
Είπα στον στεναχωρημένο φίλο μου πως με βάση την εμπειρία μου θα πηγαίναμε την Κυριακή στο παζάρι να το ψάξουμε και ότι με λίγη τύχη πιθανό είναι να βρεθεί το ποδήλατό του. ‘Hμουν σίγουρος πως το ποδήλατό του είχε ακολουθήσει τη «διαδρομή» και του δικού μου ποδηλάτου. Αυτό που φοβόμουν ήταν μήπως κάποιος «φίλος συμποδηλάτης» το αγόραζε πριν εμείς προλάβουμε να το βρούμε. Κάτι το οποίο θα ήταν φυσικά το δεδομένο. Το να το προλαβαίναμε, αυτό θα ήταν η κωλοφαρδία.
Πηγαίνοντας προς το παζάρι βλέπουμε έναν τύπο ντυμένο με βαρύ δερμάτινο τζάκετ, μάλλινο παντελόνι και δερμάτινο λουστρίνι καβάλα σε ένα GT Agressor με κάρμπον παγουροθήκη. Το ποδήλατο το καβαλούσε με τη σέλλα αρκετά πιο κάτω από ό,τι έπρεπε. Ήταν μια εικόνα που δεν έδινε τη σωστή αίσθηση. Επειδή πλέον δυστυχώς έχω γίνει καχύποπτος λέω στο φίλο μου ότι αυτός πάει για να το πουλήσει και ότι θα στρίψει τώρα σε αυτό το στενό και μετά στο άλλο. Προς μεγάλη μου έκπληξη και ενώ πάει για να στρίψει στο στενό που οδηγεί στο «μαγαζί», τελευταία στιγμή αλλάζει πορεία και φεύγει. Λέω «α, κοίτα να δεις, πώς έχω γίνει έτσι, βλέπω παντού κλέφτες και εμπόρους κλοπιμαίων ενώ ο «φίλος συμποδηλάτης» απλώς έκανε την κυριακάτικη βόλτα του ο άνθρωπος, και για αυτό φορούσε τα «καλά» του». Μόλις φτάνω στο στενό βλέπω αραγμένους 4-5 Ζητάδες. Τότε κατάλαβα.
Στο «μαγαζί» δεν είχε ποδήλατα. Οι «μαγαζάτορες» απλώς κάθονταν αραχτοί στο πεζούλι κάνοντας την «κυρία» και περιμένοντας να αδειάσει το τοπίο. Αν δεν τους ήξερα (δυστυχώς πια) δεν θα ξέραμε καν πού να ψάξουμε. Και οι πιθανότητες να το βρούμε θα λιγόστευαν δραματικά καθώς τα ποδήλατα όσο πιο καλά είναι τόσο πιο γρήγορα πωλούνται.
Το ξαναλέω:
Αν πάει κανείς στα «μαγαζιά» θα καταλάβει ότι αυτό που λέμε «μην αγοράζετε τα κλεμμένα» είναι τραγικωμική φαντασίωση μυρμηγκιού που τα βάζει με ρόδες τριαξονικού. Δεν είναι απλώς το πλήθος αυτών που αγοράζουν αθρόα και απρόσκοπτα κάθε βδομάδα. Είναι όλο αυτό το κύκλωμα που δεν φαίνεται με την πρώτη, αλλά υπάρχει και λειτουργεί κάθε μέρα φάτσα φόρα και κάτω από τη μύτη μας ενώ εμείς κοιτάζουμε τα σύννεφα. Τελικοί αποδέκτες αυτού του συστήματος και κύριοι τροφοδότες του, είναι σταθεροί πελάτες.
Πλησιάζω το «μαγαζάτορα», και τον ρωτάω αν έχει κανένα καλό ποδήλατο.
-Με δισκόφρενα; Με ρωτάει.
-Ναι, του λέω, αλλά όχι μάουνταιν.
-Έχω ένα ιντεάλ με υδραυλικά δισκόφρενα απαντάει, να στο φέρω;
-Κανένα άλλο δεν έχεις; του λέω.
-Έχω ένα κόνα μου λέει, και αρχίζει να περιγράφει το ποδήλατο του φίλου μου… «Αλλά δεν έχει σέλα», συμπληρώνει.
Φυσικά δεν είχε σέλα γιατί αυτήν ο φίλος μου την είχε πάρει στο σπίτι του πριν του κλέψουν το …υπόλοιπο ποδήλατο και μείνει με τη σέλα στο.. χέρι.
Πηγαίνω στο φίλο μου που έβραζε λίγο παρακάτω. Μην ξέροντας αν είμαι χαρούμενος καταθλιμμένος ή θυμωμένος, του λέω γελώντας: «Αν θες να αγοράσεις κλεμμένο ποδήλατο, "παίζει" να αγοράσεις και το δικό σου σε τιμή ευκαιρίας!».
Αυτή είναι η κατάσταση. Σημειωτέον, ο φίλος μου πολύ δύσκολα θα έβρισκε το δίκιο του. Δεν είχε βγάλει φωτογραφία, δεν είχε κρατήσει τον αριθμό πλαισίου, δεν είχε την απόδειξη αγοράς. Για να αποδείξει ότι το ποδήλατο είναι δικό του θα έπρεπε να πάει σε δίκη η οποία θα γινόταν του Αγίου Καραγκιόζη του Ποδηλάτη, με το ποδήλατο κατασχεμένο μέχρι τότε, να φέρει μάρτυρες κλπ. κλπ. Μόνο τα χαρτόσημα, το μπατσόσημα, τα δικαστηριόσημα, τα πήγαινε-έλα, τα χαμένα μεροκάματα αλλά κυρίως αυτή η αίσθηση του απονενοημένου-καθώς ούτε η σπείρες θα εξαρθρώνονταν ποτέ ούτε καν ο συλληφθής/συλληφθέντες θα τιμωρούνταν ουσιαστικά –όλα αυτά θα κόστιζαν πολύ παραπάνω από το να αγοράσει ένα άλλο ποδήλατο.
Και κυρίως δεν θα προλάβαινε να το δεί καν το ποδηλατάκι του, μένοντας ο ίδιος χωρίς, ενώ θα ήξερε ότι κάποιος άλλος το χαίρεται. Εκτός και αν γυρνοβόλαγε στα στέκια του γκέτο κάθε μέρα (όπως έκανα εγώ για το δικό μου ποδήλατο), μήπως προλάβει τους Γεωργιανούς που θα το έστελναν στη Γεωργία τους Αλβανούς που θα το έστελναν στην Αλβανία, τους μπάτσους που θα το έπαιρναν στο χωριό τους, τους Ελληνάρες που θα αγόραζαν ένα ποδήλατο 750 ευρώ για 80, τους εμπόρους εξαρτημάτων κοκ. Και αν το πετύχαινε σε καμιά γωνία, να κάνει τον σαμουράι για να το πάρει πίσω.
Παρεμπιμπτόντως, σας επιστώ την προσοχή -όσοι θερμοκέφαλοι- να μην επιχειρήσετε σε μιά τέτοια κατάσταση να πάρετε το ποδήλατό σας με τη βία πλέον καθότι έχουν υπάρξει αρκετές περιπτώσεις ανθρώπων που επιχείρησαν να πάρουν το νόμο στα χέρια τους και το ποδήλατο με τη βία, αλλά κινδύνευσαν σοβαρά. Οι "'εμποροι" είναι οργανωμένοι δεν είναι ένας και δύο, όσο και αν φαίνεται έτσι. Πολύ έυκολα σε μια κατάσταση μπορεί να νομίσει κανείς ότι έχει το πάνω χέρι και μετά να τρέχει και να μην φτάνει. Παραδέχομαι ότι το έχω κάνει και εγώ αυτό στο παρελθόν (το 2008), και είμαι πολύ τυχερός που τη γλίτωσα μόνο με μερικές γρατζουνιές και μια σκισμένη μπλούζα. Όμως από τότε έχουν αλλάξει πολλά και δεν είναι πια καιροί για λεβεντομ@λ@κες.
Ακολουθώντας πάλι την ίδια διαδικασία μετακίνησης από τα επικίνδυνα μέρη σε ασφαλή περιμέναμε μέχρι να φέρουν το ποδήλατο από την «αποθήκη». Εκεί βρήκα την ευκαιρία να πιάσω κουβέντα με τον αρχηγό «μαγαζάτορα» 28χρονο από την Τεχεράνη, καλοντυμένο με παλτουδάκι και παπουτσάκι δερμάτινο, και περήφανο για το Sony Xperia κινητό του, ο οποίος μου είπε τα εξής ωραία:
Η οικογένειά του μένει στο Βέλγιο, όπου ο πατέρας του έχει κατάστημα πώλησης ρούχων. Αντίστοιχο μαγαζί έχει εδώ στην Ομόνοια και ο ίδιος, εδώ και οκτώ χρόνια, ενώ βρίσκεται στην Ελλάδα δέκα χρόνια. Δηλαδή αρκεί να ξέρεις πώς γίνεται η δουλειά, και να έχεις όρεξη. Παράλληλα, αν και ο πατέρας του τού ...φωνάζει για αυτό, κάνει τη δουλειά με τα κλεμμένα, βοηθώντας έτσι συμπατριώτες και άλλους που δουλεύουν για αυτόν και βγάζει ένα καλό εισόδημα. Ιδίως στην περίοδο κρίσης τα ρούχα δεν πουλάνε και πολύ, ενώ τα κλεψιμαίικα...κάνουν θραύση! Με τους δικούς του μοιράζεται τα κέρδη από τις πωλήσεις παίρνοντας ο ίδιος το μεγαλύτερο μερίδιο γιατί προσφέρει την υλικοτεχνική υποδομή. Εκτός από τους πωλητές/διακινητές/αγοραστές υπαλλήλους του (μου είπε χαρακτηριστικά για τον Αφγανό που πήγε να φέρει το ποδήλατο «τώρα αυτός δουλεύει για μένα(!)»), ο ίδιος μισθώνει ναρκομανείς δίνοντας τους ένα εικοσάρικο για την ημερήσια δόση τους και αυτοί με τη σειρά τους του φέρνουν ό,τι μπορούν να κλέψουν: ποδήλατα, κινητά, τσάντες, φορητούς υπολογιστές. Μου φάνηκε αδιανόητο. Δεν είναι απλώς ότι οι ναρκομανείς ξέρουν ότι θα πουλήσουν άμεσα στο μετανάστη τα κλεμμένα, πλέον έχουν σταθερή σχέση υπαλλήλου-εργοδότη, με κανονικό μεροκάματο! Τον ρώτησα, «Μα καλά πόσοι ναρκομανείς μπορούν να κάνουν αυτή τη δουλειά;». Μου απάντησε εύγλωττα «όχι αυτοί που είναι στην Ομόνοια, αυτοί είναι καμμένοι, τα καινούρια πρεζάκια το κάνουν». «Και είναι πολλοί;» «Κάθε μέρα και άλλοι» μου απαντάει.
Έτσι λοιπόν στρατολογούνται όλοι οι δύσμοιροι και κοινωνικά αναξιοπαθείς από το οργανωμένο έγκλημα, το οποίο εξελίσσεται σε έναν από τους πιο σημαντικούς κοινωνικούς θεσμούς της καλής μας της πατρίδας. Σε ένα σώμα με ανοιχτές αγκάλες όσο της Εκκλησίας και με την οργανωμένη ιεραρχία των Ενόπλων Δυνάμεων.
Πού να φτάνει άραγε η κορυφή της πυραμίδας;
«Μα καλά, δεν φοβάσαι την αστυνομία;»
«Εγώ», μου λέει, «τη σχολή αστυνομίας τελείωσα στην Τεχεράνη. Και έχω φίλο στην αστυνομία εδώ, μου δίνει ποδήλατα, του δίνω και εγώ ό,τι μπορεί να θέλει».
Τον πίστεψα. Ούτως ή άλλως αυτό που κάνει η αστυνομία και ο δήμος ουσιαστικά και επισήμως (προσποιητή άγνοια, προκλητική ανοχή και ατιμωρησία) δεν είναι και πολύ μακριά από αυτού του τύπου τη συνεργασία.
Εγώ και ο φίλος μου φύγαμε από εκεί πάλι με αυτή τη πικρογλυκοκόπικρη γεύση στο στόμα και στην ψυχή. Πόσο ειρωνικό είναι να είσαι αναγκασμένος να αγοράσεις το ποδήλατό σου σε τιμή ευτελείας, σαν να πληρώνεις σε ένα πολυπλόκαμο παρασύστημα τέλη ποδηλασίας.
Ή, να είσαι αναγκασμένος εν είδει Τσάρλς Μπρόνσον να κάνεις τον σούπερ ήρωα των παιδικών σου χρόνων βάζοντάς τα μόνος σου με τα θηρία του απρόσωπου, φαύλου και υποκριτικού συστήματος του οποίου είμαστε όλοι μέλη, εκουσίως ή ακουσίως.
Οι καιροί είναι δύσκολοι. Λεφτά δεν υπάρχουν, οι ανάγκες αυξανόμενες. Με λίγη τύχη –και λιγότερη οικονομία- περνώντας από το παζάρι, μπορεί να αγοράσετε το ποδήλατό μου σε τιμή ευκαιρίας. Μπορεί ακόμη και το δικό σας.
Για άλλη μια φορά σκεφτόμουν πόσο λίγο και ανεπαρκές είναι να λέμε πάρτε πέταλο και κάντε το σταυρό σας να μην είστε εσείς οι επόμενοι, και αφορίστε από το ποδηλατικό σχήμα τους αγοραστές κλεμμένων ποδηλάτων. Αν πάτε στο παζάρι θα το καταλάβετε αμέσως και μόνοι σας. Η ρητορική αυτού του τύπου δεν αποτελεί απλώς «φωνή βοώντος εν τη ερήμω», αλλά αποδεικνύει ότι όλοι ψάχνουμε για ένα άλλοθι όταν καλούμαστε να βγάλουμε το φίδι (έστω και αν είναι βόας) από την τρύπα. Όταν αυτοί που αγοράζουν τα κλεμμένα είναι (μετριοπαθώς) εκατοντάδες κάθε εβδομάδα, ας μου εξηγήσει κάποιος τί νόημα έχει να λέμε απλά ο καθένας μόνος του και όλοι μαζί στα σπίτια μας «μην αγοράζετε τα κλεμμένα». Ας μου εξηγήσει κάποιος τί νόημα έχει να λέμε μην αγοράζετε τα κλεμμένα όταν επιβεβαιώνεται καθημερινά ότι αυτό που συμβαίνει αφορά στο οργανωμένο έγκλημα (σπάνε πια όλόκληρα καταστήματα) -και ενδεχομένως το διεθνές (τελικά φεύγουν τα φορτηγά με τα ποδήλατα και αν ναι πού πάνε;)- ενώ είναι ηλίου φαεινότερον ότι αυτά συμβαίνουν με την ανοχή (ή μήπως συνενοχή;) της πολιτείας.
Δηλαδή δεν έχουμε τί άλλο να κάνουμε παρά να χώσουμε το κεφάλι μας σε μια τρύπα για να μην βλέπουμε τον κακό χαμό που γίνεται γύρω μας και να ανάψουμε ένα κεράκι να μας σώσει ο Θεός του ποδηλάτου;
Ζητώ συγγνώμη για το ίσως υπέρμετρο πάθος μου. Δεν θέλω να την πω σε κανέναν. Προσπαθώ με αυτό το ποστ να θέσω στην κοινότητα ότι ο προβληματισμός πλέον δεν μπορεί να είναι του τύπου μην πετάτε σκουπίδια στον δρόμο, μην πατάτε στο γκαζόν. Όταν το σπίτι σου καίγεται δεν στρώνεις το κρεβάτι.
Είναι λογικό, όπου υπάρχουν πολλά ποδήλατα θα υπάρχει και το εμπόριο κλεμμένων. Και δεν φταίει μόνο η ψωροκώσταινα. Και στην Εσπερία που τα πράγματα είναι πολύ πιο οργανωμένα και υπάρχει ποδηλατική κουλτούρα και παράδοση αλλά και …μάλλον κάπως καλύτερη κρατική οργάνωση, το εμπόριο των κλεμμένων ποδηλάτων πάει μια χαρά. Το οργανωμένο έγκλημα που απλώνει τα πλοκάμια του στη θάλλουσα αγορά ποδηλάτου δεν θα σταματήσει παρά μόνο αν αυτό γίνει βούληση της πολιτείας. Το ευχολόγιο και οι ηθικοπλαστικοί αφορισμοί δεν πρόκειται να αλλάξουν τίποτε, είναι καιρός να το καταλάβουμε.
Σούπερ ΣΟΣ Υ.Γ.
Όσο για τα πέταλα:
Μπορεί το πέταλο να είναι ό,τι καλύτερο μπορούμε να κάνουμε για να διασφαλίσουμε το ποδήλατό μας , αλλά σε ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ δεν πρέπει να πιστεύουμε ότι αυτό αρκεί για να μην κλάψουμε το ποδήλατό μας. Δε λέω, πράγματι, οι άλλες κλειδαριές που μπορεί κάποιος να χρησιμοποιεί αφελώς, όπως πχ. οι συρμάτινες, να ανοίγουν εξευτελιστικά εύκολα. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι τα λουκέτα δεν ανοίγουν. Ό,τι κλειδώνει ξεκλειδώνει όπως είπε και ένας φίλος σε ένα άλλο ποστ, και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε.
Και έρχομαι στο προκείμενο: Έχοντας «ανακτήσει» το ποδήλατο του φίλου μου παρατήρησα μια λακκούβα στον οριζόντιο σωλήνα.
Ο φίλος μου με διαβεβαίωσε ότι αυτή η λακκούβα δεν υπήρχε πριν την κλοπή. Υπέθεσα ότι αυτός που άνοιξε το λουκέτο της abus το άνοιξε με λοστό. Κάτι που επιβεβαίωσα βλέποντας και το αντίστοιχο σημάδι στο κάγκελο στο οποίο το ποδήλατο ήταν κλειδωμένο. Αλλά με λοστό; Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι ένα καλό λουκέτο μπορεί να ανοίξει με λοστό! Έτσι απλά, ούτε φορητοί τροχοί ούτε τίποτα; Μου φάνηκε πραγματικά απίστευτο.
Γυρίζοντας στο σπίτι και έχοντας αυτές τις σκέψεις στο μυαλό μου πέτυχα στο δρόμο αυτό το ποδήλατο που όταν το είδα διαφωτίστηκα!
Κατάλαβα ότι αυτή η λακκούβα στο ποδήλατο του φίλου μου (όπως πιθανότατα συνέβη και στο ποδήλατο που είδα) θα μπορούσε να είναι τόσο σοβαρή που ενδεχομένως να κατέστρεφε το πλαίσιο. Στου Τσιπίδη που έριξαν μια ματιά στο kona, ίσως και με μια δόση υπερβολής είπαν πως το πλαίσιό του θέλει αλλαγή!
Για πείτε μου, ρε παιδιά, πώς θα αισθανόσασταν αν βλέπατε το ποδηλατάκι σας στη θέση του μεν, σε κατάσταση για τα μπάζα δε! Κατά το «Η εγχείρηση πέτυχε ο ασθενής απεβίωσε» θα έμενε το λουκέτο άθικτο και το πλαίσιο του ποδηλάτου θα πήγαινε στην …ανακύκλωση.
όχι τόσο ΣΟΣ Υ.Γ.2:
Το ποδήλατο δεν πρέπει να το κλειδώνουμε μόνο από τον οριζόντιο σωλήνα γιατί -εκτός του ότι μπορούν να "δανειστούν" τους τροχούς μας, αφήνουμε πολύ χώρο στον επίδοξο "δανειολήπτη" για να χρησιμοποιήσει τα εργαλεία του. Παρόλα αυτά, τίποτα δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι αν κλειδώσουμε σωστά το ποδήλατό μας δεν θα έρθει κάποιος να χώσει ένα λοστό και να "περιποιηθεί" κατάλληλκα τροχο, ψαλίδια και κάθετο σωλήνα κατά την φιλότιμη προσπάθειά του.
Quiz:
Πώς περνάει το χρόνο του ένας «έμπορος» ποδηλάτων περιμένοντας να έρθει «πελατεία» στο «κατάστημα»;
α. Σκοτώνει μύγες
β. Συζητάει με τους συναδέλφους του για την πορεία των spreads και την οικονομική κρίση
γ. Πίνει μπάφους και παίζει προ.
Και τέλος,
δ. Παίζει μίνι πρωταθληματάκια ταχύτητας ξεκλειδώματος λουκέτων και κλειδαριών με τους συναδέλφους του.
(Ναι είναι αλήθεια, τους έχω δει να κάθονται γύρω από ένα λουκέτο δεμένο πάνω σε ένα δέντρο και ένας-ένας με τη σειρά του να προσπαθεί να το ανοίξει χρησιμοποιώντας διάφορα αντικλείδια).
Δεν υπάρχει λόγος να μας πιάνει μιρμιρία ούτε πεισιθανάτια απελπισία. Για να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα όμως, πρέπει να ανοίξουμε τα μάτια και να δούμε με τί έχουμε να κάνουμε. Η κατάσταση είναι άσχημη. Ούτε τα λουκέτα μόνα, ούτε οι σωστές πλην στρουθοκαμηλικές παραινέσεις μπορούν να αντιμετωπίσουν την λαίλαπα που γιγαντώνεται ακόμη περισσότερο όσο το κράτος συρρικνώνεται. Το πρόβλημα, ιδίως όσοι ζουν στο κέντρο της Αθήνας το ξέρουν στο πετσί τους, είναι γενικευμένο (δεν αφορά μόνο ποδήλατα φυσικά) και όσο πάει χειροτερεύει. Αν δεν το κάνουμε εμείς θέμα, από μόνο του θα αργήσει πολύ να γίνει. Και μέχρι τότε, αναρωτιέμαι πόσες φορές ακόμα θα ψάξω «χαμένα» ποδήλατα στο γκέτο…
Για το Γιάννη, την Ειρήνη, τον Γιώργο, την Ελένη, το Δημήτρη, τον Αχιλλέα, την Αγγελική, την Ευρυδίκη, την Άλκηστη, τη Μυρτώ, τον Κώστα, τον Αντρέα, και όλους αυτούς που «έχασαν» το ποδήλατό τους αλλά δεν το βρήκαν στην αποθήκη του Κα(κλα)μίνη.
Τι προτεινεις εσυ δηλαδη;;
Γιατι το ολο θεμα εχει κανει τη ζωη μας πο(ρ)δηλατο
Υ.Γ.: Κλεμμενο ποδηλατο= BAD KARMA
Καταλαβαίνω
ότι το θέμα δεν είναι κατάλληλο για να πίνεις το φραπέ σου φίλε συμποδηλάτη ghandee.
Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι, εφόσον θεωρείς ότι με ένα καλό κάρμα μπορείς να τη βγάλεις καθαρή, γιατί εσύ δεν προτείνεις τρόπους να καθαρίσουμε το κάρμα μας να τελειώνει αυτή η κουραστική ιστορία παγκοσμίως, ρε παιδί μου!
Πέρα από την πλάκα αυτό που πιστεύω ότι πρέπει να γίνει και περνάει από το χέρι μου, το κάνω:
Το πρώτο είναι να φροντίσω να ενημερωθούν όσο περισσότεροι για το τί συμβαίνει, και να μην νομίζουν οτι για την κακή κατάσταση που επικρατεί φταίει το κακό κάρμα/μάτι/βουντού.
Αν ο κάθε ένας που έχει σχετική εμπειρία πάνω στο θέμα δεν γράψει και δεν συζητήσει για αυτό σε αυτό το forum, τότε πού;
Με την άμεση πληροφόρηση και συζήτηση πιστεύω ότι όλο και περισσότεροι θα ενδιαφερθουν για αυτό το θέμα.
Αυτό ήδη είναι μεγάλο βήμα. Ίσως το μεγαλύτερο. Το επόμενο, θα γίνει πιο εύκολα.
Η πολιτεία θα αναγκαστεί να κάνει κάτι, έστω και για τα μάτια του κόσμου, μόνο αν υπάρξουν πολλές (όλο και πιο πολλές) φωνές να υποδεικνύουν διαρκώς το πρόβλημα.
Σκέψου πώς λειτουργεί μια ...κρίσιμη μάζα.
Αν το πρόβλημα το κουκουλώνουμε και πηγαίνουμε για καφέ ή γιόγκα, τότε είναι βέβαιο ότι δεν θα γίνει τίποτα. Όπως και είναι βέβαιο ότι κανένα τόσο σοβαρό και σύνθετο πρόβλημα δεν λύνεται από τη μια στιγμή στην άλλη.
Αλλά ας κάνουμε ένα βήμα τη φορά, αγαπητέ ghandee.
Χρειάζεται υπομονή και επιμονή για να κερδίζεις τους αγώνες, φίλε ghandee, όπως δίδαξε και ένας " συνονόματός" σου.
τελικα η μονη λυση για να μη μας κλεψουν το ποδηλατο ειναι να το παιρνουμε μαζι μας ακομα και στον υπνο.
δυστυχως το προβλημα ειναι οτι "πουλαει" το ποδηλατο τελευταια.δειτε το λιγο πιο παλια.καποτε κλεβανε κασσετοφωνα...τωρα βεβαια με τις τιμες που εχουν κανενας δεν θα αγορασει ενα κλεμμενο αφου με κατω απο 100 ευρω παιρνει ενα καλο mp3-cd player για το αυτοκινητο του.
να παω στα μηχανακια;οσοι εχετε ασχοληθει σιγουρα ξερετε καποια μοντελα που ηταν στην λιστα των κλοπων...xt600 c90 dream πιο μετα κτλ.
η λυση ποια ειναι θα αναρωτηθειται βεβαια.δεν νομιζω πως ειμαι ο ειδικος αλλα δεν θα κυκλοφορουσα στην αθηνα με ενα ποδηλατο το οποιο κανει μπαμ,εκτος βεβαια και αν εκανα μονο την βολτα μου χωρις να σταματησω πουθενα και υστερα γυρναγα σπιτακι μου και το εβαζα σε προσωπικο χωρο.
θα μου πει τωρα καποιος και τι θα κανω ρε φιλε;θα αγορασω ενα χρεπι για να μην εχω το αγχος;αν μπορουσα να μετακινηθω μονο με ποδηλατο ναι αυτο θα εκανα.(δυστυχως λογω εργασιας μου ειναι αδυνατο),βεβαια για το κεντρο εχω ενα ταπεινο σκουτερ το οποιο οποιος το κλεψει θα με αναγκασει να τον βρω για να του δωσω συγχαρητηρια.
βασικα δεν θα επαιρνα χρεπι αλλα ενα σπαστο το οποιο θα το κουβαλουσα παντου(ακομα και σε ενα σινεμα) η αν δεν μπορουσα να το επαιρνα στο σινεμα θα πηγαινα με λεοφωρειο.
βεβαια θα πει και καποιος αλλος να παμε να βρουμε τους κλεφτες και να τους "συννετισουμε".εδω δεν ασχολειται το κρατος μαζι τους θα ασχοληθουμε εμεις;ποσοι απο εδω εχουν τα κοτσια (φιλε ironman σου βγαζω το καπελο)να ψαξουν κατι το οποιο τους ανηκει;
σπαστο και ξερο ψωμι οπως λεει και ενας φιλος(αν μας το κλεψουν ενω το εχουμε μαζι μας τοτε θα πρεπει να φοβομαστε τα χειροτερα)
Hats off φίλε μου, πραγματικά. Το θέμα είναι τι κάνουμε από εδώ και πέρα.
Πιστεύω πως τέτοιες ιστορίες πρέπει να δημοσιευτούν στα ΜΜΕ που μπορεί να κάνουν χίλια δύο πράγματα λάθος, αλλά θα μπορούσαμε να τα χρησιμοποιήσουμε μία φορά υπέρ μας ώστε να λειτουργήσουν σαν πίεση στους κρατούντες.
Υ.Γ. Πολύ καλές οι συμβουλές για το κλείδωμα στον οριζόντιο σωλήνα, ειλικρινά δεν ήξερα ότι ένα τόσο καλό πέταλο μπορεί να ανοίξει τόσο εύκολα με λοστό, και το χειρότερο οι δυσμενείς επιπτώσεις που μπορεί να έχει στον σκελετό, ακόμα και σε περίπτωση αποτυχίας.
Εχεις δικιο ρε IronMan
Τουλαχιστον εδω μεσα απο πληροφορηση αλλο τιποτα. Κλειδαριες, πεταλα, αλυσιδες, τροποι δεσιματος. Ολα εχουν αναφερθει.
Και σε προσωπικο επιπεδο, κανω οτι μπορω, ως προς τους αλλους και ως προς εμενα.
Αυτο που πραγματικα με αφηνει αφωνο ειναι οτι κανεις μια βολτα και βλεπεις ποδηλατα που μονο ως χρεπια δε μπορεις να τα χαρακτηρισεις και βλεπεις να ειναι δεμενα με κορδονι παπουτσιων. Και σκεφτεσαι οτι "δε μπορει ο κατοχος αυτου του ποδηλατου να μην εχει μπει μια φορα εδω μεσα να διαβασει 2-3 βασικα πραγματα".
Οπως εχεις διαπιστωσει και απο μονος σου καλητερα απο το καθενα μας, αν ειναι να στο φανε, θα στο φανε και δε μπορεις να κανεις τιποτα γι αυτο. Το θεμα ειναι να το προφυλαξεις οσο μπορεις.
Το βραδυ το ανεβαζω στον 4 οροφο και στο μπαλκονι.
Και επανερχομαι στην ερωτηση μου (απο την σελα του ποδηλατου και οχι απο τη καφετερια): τι μπορουμε να κανουμε;
Μηπως πρεπει να δημιουργηθει εδω μεσα μια στηλη στα αριστερα (κατω απο τη "Βοηθεια!" που να αναφερεται σε αυτο το θεμα της προστασιας του ποδηλατου απο κλοπη (και οχι μονο στη καταχωρηση του);;;
Ετσι, θα ειναι ευκολη η προσβαση, σε οποιον μπαινει στο φορουμ, χωρις να χρειαστει να ψαξει και πολυ (οχι οτι τωρα χρειαζεται και πολυ ψαξιμο: φορουμ -> ποδηλατο & πολη -> κλεμμενα ποδηλατα).
Κοινοποιση σε freeday/critical mass και λοιπες βολτες (εντυπα, αφισες, κτλ).
Ετσι θα αλλαξει ενας, που θα γινουν δυο, που θα το πουν σε αλλους πεντε κ.ο.κ.
Brainstorming....
Οπως εχεις αναφερει και 'συ: τα κλεμμενα ποδηλατα πουλανε επειδη υπαρχει κοσμος που τα αγοραζει
Φίλε καλημέρα.
Στο θέμα του μικρού ασανσέρ υπάρχει πάντα λύση. Έχω μια τρύπα ασανσέρ που χωρά 2 άτομα και εαν ο ένας έχει τσάντα στην πλάτη πρέπει να στριμωχτούν. Αν έχουν και οι δύο τσάντες στην πλάτη πρέπει να στριμωχτούν διαγώνια. Όποτε τυχαίνει να μεταφέρω το ποδήλατο απλά του αφαιρώ τις ρόδες. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην χωράει σκελετός χωρίς ρόδες με το τιμόνι στο πλάι.
Το έχουμε πει και γράψει άπειρες φορές. Αν το αφήνεις έξω με τις ώρες θα πάθεις ζημιά. Είτε θα στο κλέψουν είτε θα στο γδύσουν είτε θα το βανδαλίσουν στην προσπάθεια κλοπής. Ειδικά στις πολυκατοικίες που σου ανοίγουν ακόμα και τα γράμματα δεν έχει λογική να παρατάς 500 ευρώ έτσι χύμα.
Ποιό το νόημα να αγοράσεις εξαρχής ποδήλατο όταν δεν έχεις χώρο να το αποθηκεύσεις; Ποιό το νόημα να συντηρίσεις το σύστημα των κλεμένων όταν εξακολουθείς να μην έχεις χώρο να το αποθηκεύσεις; 200 πέταλα να βάλει ο φίλος σου πάλι θα το κλαίει όσο το αφήνει χύμα στο κύμα. Από τη στιγμή που αγόρασε κλεμένο ας αγόραζε σπαστό να το παίρνει στο ασανσέρ. Τώρα θα πρέπει να κάνει αυτό που δεν έκανε εξαρχής, είτε να το κουβαλάει 5 ορόφους είτε να του λύνει κάθε φορά τις ρόδες.
Το πως άνοιξαν τα πέταλα δεν ξέρω αλλά με λοστό δεν νομίζω. Προσπάθησαν σίγουτα με λοστό, φαίνεται και στη φωτό, αλλά σταμάτησαν διότι θα τους ήταν άχρηστο αν το έκαναν όπως το χρέπι στη επόμενη φωτό. Το θέμα είναι ότι και εμένα αν μου δώσεις 10 ώρες θα καταφέρω να στα ανοίξω.
@arxarios
Το θέμα δεν είναι αν ανοίγει με λοστό, που αμφιβάλω για την Granit, αλλά στο ότι το ποδήλατο δεν έχει το πλεονέκτημα του βάρους όπως πχ ένα αμάξι ή μια μηχανή. Επομένως αν το παρατάς ο άλλος θα το προσπαθήσει και ας έχει 10 πέταλα επάνω διότι ξέρει ότι το καβαλά και φεύγει.
Δεν είπες αν άφησαν πίσω τους τα πέταλα και το συρματόσχοινο ώστε να ανεβάσεις φωτό ή να τα αφήσεις στους ΦτΠ.
Η 1η φωτογραφία δείχνει ότι ασκήθηκε πίεση στο σημείο με το αποτύπωμα του κάγκελου ανεπιτυχώς.
Η 2η φωτογραφία δικαιολογεί άλλο όργανο κι όχι λοστό, όπου και καθαρά φαίνονται οι 2 καμπύλες πίεσης εκατέρωθεν και στη μέση το αποτύπωμα του κάγκελου επί του σωλήνα του σκελετού.
Φίλε Eaglos,
σωστά τα λες, το ποδήλατο χωράει στο ασανσέρ αν βγάλεις τις ρόδες. Και αυτό έπρεπε ο φίλος μου να κάνει κάθε φορά. Αλλά ο φίλος αυτός είναι παντελώς άψητος όσον αφορά στα "τεχνικά" του ποδηλάτου, όσο και αν ακουγεται παράξενο, δεν είχε την εξοικείωση να το κάνει αυτό. Γυρνούσε στο σπίτι αργά το βράδυ από τη δουλειά του κομάτιας και προτιμούσε για λίγες ώρες μέχρι να "φέξει" να το κλειδώσει εκεί στην είσοδο της πολυκατοικίας. ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ. Του είχα πει ακριβώς όσα λες, ότι δεν πρέπει να το αφήνει εκεί κλπ. Τώρα βέβαια το έμαθε, και έχει γίνει ...ξεφτέρι στο βάλε-βγάλε των τροχών. Αργά βέβαια.
Όσο για τα πέταλα, είναι δεδομένο οτι μπορούν να ανοίξουν με πολλούς τρόπους, εξεζητημένους, αλλά και με απλά εργαλεία, που χωράνε σε μια τσαντα πλάτης. Το να τα ανοίγουν με λοστό και εμένα μου φαίνεται τουλάχιστον περίεργο. Ρώτησα τεχνικούς και κλειδαράδες και μου εξήγησαν ότι μεταξύ άλλων και αυτό γίνεται.
Αυτό που κατάλαβα όμως και θέλω σε αυτό να επιστήσω την προσοχή, όπως λέω και πιο πανω, είναι οτι όταν έχεις ένα στρατό από αφιονισμένους που προσπαθούν να κλέψουν ακόμα και τη μάνα τους, υπάρχει σοβαρός κίνδυνος στην προσπάθειά τους αυτή, να αντέξει το πέταλο αλλά να μην αντέξει το ποδήλατο. Και προφανώς δεν κάθονται πάνω από το ποδήλατο με το τσιγαράκι τους να συζητάνε πώς θα σπάσουν το πέταλο πολυτελώς. Κάνουν ένα γρήγορο ντου και ...όποιον πάρει ο χάρος.
Φίλε ghandee,
ακριβώς έτσι είναι, ιδίως από τους "νέους" ποδηλάτες που καθε μέρα είναι και περισσότεροι, ελάχιστοι ενημερώνονται σωστά. Όχι μόνο στο πώς να κλειδώνουν σωστά το ποδήλατό τους, αλλά και ώς προς το ποιά είναι ακριβώς η κατάσταση που επικρατεί στην πόλη μας.
Όλες οι ιδέες που αναφέρεις είναι χρήσιμες.΄Οσο περισσότερο συζητιεται αυτό το θέμα τόσο περισσότεροι θα ενδιαφερθούν και θα ενημερωθούν. Πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα ήταν χρήσιμο να γίνει μια "βόλτα" με αυτό το θέμα. Αλλά πρώτα το θέμα πρέπει να "μεγαλώσει" κι άλλο.
φίλε arxarios,
Ναι τα ΜΜΕ πρέπει να και θα ενδιαφερθούν για αυτό κάποια στιγμή, είμαι
βέβαιος.
SpyrosV,
δεν αφήσανε τίποτα ούτε πέταλα ούτε, αλυσίδες.
Είναι ξεκάθαρο ότι και στις δυο περιπτώσεις έχει χρησιμοποιηθεί κάποιο είδος μοχλού, ο οποίος μπήκε ανάμεσα στο πλαίσιο και στο πέταλο. Δεν ξέρω αν είναι το ίδιο εργαλείο, αλλά επειδή το σημείο που είδα το δεύτερο ποδήλατο είναι δυο γωνίες δίπλα από το σημείο που έκλεψαν το ποδήλατο του φίλου μου, είναι πολύ πιθανό να πρόκειται για την ίδια σπείρα.
Σε θαυμάζω επειδή είχες το θάρρος να μπείς στη σπηλιά του θηρίου παίρνοντας κατά κάποιο τρόπο το νόμο στα χέρια σου και επειδή είχες την νοημοσύνη να βγείς από εκεί μέσα ασφαλής και κερδισμένος.
Ironman, σόρρυ για τη φλασιά που θα πετάξω, θα το τολμήσω όμως γιατί πραγματικά ζήλεψα, και μακάρι το θάρρος σου να το είχαν όλοι. Μια τρελή σκέψη έκανα. Η κατάσταση που έχουμε μπροστά μας είναι δεδομένη. ΟΚ? Υπάρχουν δύο στρατηγικές επιλογές.
Προσπαθούμε να πείσουμε όλους να έχουν γερό πέταλο, να κλειδώνουν σωστά, κλπ κλπ. Αυτό θεωρείται ηθικό, και πράγματι είναι ηθικό, και μια έκφραση ποδηλατικής αλληλεγγύης, και πράγματι είναι τέτοιο.
Από την άλλη όμως, ο καθένας μας έχει μια δεδομένη κατάσταση να αντιμετωπίσει: η ασφάλεια του ποδηλάτου του. Και αυτό που συμφέρει εμένα (και τον κάθε εμένα) είναι το να μην κλειδώνουν οι άλλοι σωστά το ποδήλατό τους, για να κλέβουν τα ποδήλατα των άλλων και όχι το δικό μου.
Το πρεζόνι γυρνάει προς άγραν ποδηλάτων. Αν βρει ένα ποδήλατο κλειδωμένο πρόχειρα, την πέφτει, το αρπάζει, και έτσι δεν θα αρπάξει το δικό μου.
Άρα, δεν με συμφέρει οι άλλοι να έχουν καλά κλειδωμένα ποδήλατα.
Πάμε παρακάτω. Εάν όλα τα ποδήλατα ήταν κλειδωμένα με πέταλα, οι κλέφτες να βρίσκανε άλλον τρόπο πιο κατάλληλο, οπότε ούτε το δικό μου πέταλο θα ήταν ασφαλές. Άρα, με συμφέρει οι άλλοι να μην κλειδώνουν σωστά.
Σε ρωτώ, γιατί βλέπω έχεις ψύχραιμη σκέψη, και αντικειμενική σκέψη. Φυσικά, είμαι έτοιμος να αντιμετωπίσω κάθε κατηγορία ότι είμαι κυνικός, ναι είμαι κάργα δεν το κρύβω, αλλά όποιος δεν καταλαβαίνει το λόγο που το κάνω, του ζητώ συγγνώμη που τάραξα τους κύκλους του. Καλά θα κάνει να μείνει στη δική του κοσμάρα, μακριά από τη δική μου.
Πληροφοριακά, η δική μου άποψη είναι ότι κάθε συζήτηση για το πρόβλημα είναι χρήσιμη, αλλά στο πρόβλημα καθευατό δεν υπάρχει λύση όσο υπάρχει η "κοινωνική δυναμική" που το δημιουργεί. Και αυτό δεν είναι ποδηλατικό θέμα, είναι πρόβλημα κοινωνικό.
Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο μιας κι η τελευταία φράση τα λέει όλα. Και τα κοινωνικά προβλήματα δεν λύνονται με μεθόδους καταστολής (το να προσλαμβάνεις περισσότερους αστυνόμους δεν λύνει ούτε το έγκλημα ούτε την παρανομία) αλλά ούτε εξαλείφονται με μεθόδους πρόληψης (διαρρήξεις γίνονται και σε σπίτια που έχουν θωρακισμένη πόρτα ή κλειδαριές ασφαλείας κι είναι λογικό εφόσον έχουν και μεγαλύτερη λεία).
Παρόλα αυτά είχα στη μέχρι τώρα ζωή μου ένα κενό, αντιλαμβανόμουνα πλήρως την εξαθλίωση του πρεζονιού και συμπονούσα τον φτωχό πεινασμένο μετανάστη ή ρομά που τον έσπρωχνε η δικιά του μιζέρια να «σπρώξει» ένα ποδήλατο. Μου έλειπε όμως ένας σημαντικός κρίκος: ΠΟΙΟΣ είναι αυτός που αγοράζει ποδήλατα κλεμμένα. Υπέθετα πως ήταν κι αυτός ένας ακόμα εξαθλιωμένος που τον βόλευε για «να κάνει τη δουλειά του», ένας «άλλος» πέρα από τον δικό μου κόσμο με τις λίγες αλλά στοιχειώδεις ανέσεις που μπορεί να απολαμβάνω σ’ αυτή τη ζωή.
Λίγες μέρες πριν συνάντησα μια φίλη και πιάσαμε να μιλάμε για τα ποδηλατικά. Και μου αποκάλυψε πως ο γνωστός του γνωστού της, ο Χ αγόρασε κλεμμένο. Και μάλιστα περηφανευόταν πως πήρε ένα ποδήλατο που η αξία του είναι περίπου 500 ευρώ μόλις 100! Ο Χ είναι υπαρκτό πρόσωπο και μάλιστα έχει ένα πολύ καλύτερο βιοτικό επίπεδο από πολλούς εδώ μέσα, πολύ καλύτερο από το δικό μου! Τι ήταν λοιπόν αυτό που τον έσπρωξε να πάρει κλεμμένο?
Σκέφτηκα εκείνη τη στιγμή πως αν ποτέ μου βουτήξουν το δικό μου, χέστηκα για το ποδήλατο. Δεκάρα δε δίνω και για το πρεζόνι που θα μου το βουτήξει ή τον άμοιρο μετανάστη που θα το σπρώξει. Καρφί δε μου καίγεται και για το αφεντικό της σπείρας. Ένα μόνο με νοιάζει: Μην δω κανά κάγκουρα να το καβαλά περήφανος και να το παίζει έξυπνος, αυτόν θέλω να πιάσω και να ξεσπάσω την οργή μου και το ποδήλατό μου πάνω του!
Γιατί κάθε κύκλωμα υπάρχει όσο υπάρχει «πελάτης». Γι’ αυτό υπάρχει πορνεία, κλοπή, έγκλημα. Και το πρόβλημα είναι πράγματι κοινωνικό αλλά έχει να κάνει περισσότερο με την κοινωνική μας ηθική, με την ψευτομαγκιά μας και την επιδειξιομανία μας. Και μπορούμε να γράφουμε άπειρα σεντόνια εδώ μέσα αλλά θα μπορέσουμε ποτέ να αντιληφθούμε πως αυτοί που συντηρούν το κύκλωμα είναι εδώ, δίπλα μας, τους μιλάμε και συναναστρεφόμαστε μαζί τους, κάποιοι μπορεί να είναι και μέλη ακόμα αυτού του φόρουμ.
Αυτοί που αγοράζουν κλεμμένα δεν είναι αρειανοί, είμαστε εμείς οι ίδιοι κι αν δεν μπορέσουμε να το αλλάξουμε αυτό, μόνο τις ιστορίες του ironman θα ‘χουμε να σχολιάζουμε…
και για να μη βγάζω απ' έξω την αφεντιά μου, να πω πως και γω είχα αγοράσει κλεμένο ποδήλατο στην Ολλανδία...
...βέβαια, με τον καιρό είχα καταλάβει πως εκεί τα κλεμένα ποδήλατα ήταν συγκεκριμένα και...ανακυκλούμενα. Όσοι είχαν ένα "καλό", απλά το πρόσεχαν και τα κλεφτρόνια δεν ασχολούνταν. Αυτό φυσικά δε ξέρω κατά πόσο "νομιμοποιούσε" τελικά τον κάθε αγοραστή κλεμένου. Απλά το θέτω ως επισήμανση.
Έτσι ακριβώς είναι. Η καταστολή δε πρόκειται να επιφέρει καμιά βελτίωση. Το πρόβλημα είναι ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση ούτε η πρόληψη αποτελεί ισχυρό όπλο από μόνη της τουλάχιστον μακροπρόθεσμα για τους λόγους που αναφέρει ο i.alli.ellatha. Αν τελικά καταφέρουμε να τους πείσουμε όλους να τα κλειδώνουν με ποιοτικά πέταλα, τότε θα αναβαθμιστούν και οι μέθοδοι με αποτέλεσμα να αποτελούν άπαντες στόχο. Ακόμα χειρότερα, μπορεί να αρχίσουμε να ακούμε για ομάδες 2-3 ατόμων που την "πέφτουν" σε ποδηλάτες και τους το αρπάζουν επί τόπου. Το πέταλο όμως δημιουργεί άλλες αλυσιδωτές αντιδράσεις (περισσότερα παρακάτω).
Η πρόληψη κατ εμέ θα μπορούσε να λειτουργήσει μόνο αν η κλοπή γινόταν πλέον τόσο ριψοκίνδυνη και δύσκολη που δε θα άξιζε τον κόπο για να το πουλάνε 50 και 100 ευρώ. Οπότε οι τιμές των κλεμμένων αναπόφευκτα θα ανέβαιναν, μετά όμως θα ήταν άμεσα συγκρίσιμες με εκείνες των μεταχειρισμένων. Γιατί το θέμα με τα κλεμμένα δεν είναι "το πήρα 100, καινούργιο κάνει 500" αλλά "το πήρα 100, αλλά μεταχειρισμένο (νόμιμα) κάνει 200-300".
Το θέμα με τα πέταλα είναι ότι ναι μεν ανοίγουν, αλλά ο λοστός κάνει ζημιά στο πλαίσιο με αποτέλεσμα το ποδήλατο να μη μπορεί να πουληθεί εύκολα ολόκληρο ενώ τα πιο εξειδικευμένα εργαλεία είναι ακριβά και τα έχουν λίγοι. Οπότε εκεί που το πρεζάκι θα παρέδιδε 3-4 ποδήλατα την ημέρα λόγου χάριν, θα παραδίδει ένα και με περισσότερο κίνδυνο να γίνει αντιληπτός αφού θέλουν πολύ περισσότερο χρόνο. Λιγότερα ποδήλατα, μεγαλύτερη τιμή.
Ας περάσουμε στη πλευρά του πελάτη τώρα. Ο scrabler έχει δίκιο, αν δεν υπήρχαν πελάτες δε θα υπήρχαν κλεμμένα. Εδώ έχουμε ένα σοβαρό πρόβλημα όμως. Έστω ότι με κατάλληλες κινήσεις περιορίζουμε τους επίδοξους "ιδιώτες" που αγοράζουν κλεμμένο γιατί κάνει 100 και όχι 500. Όπως αναφέρει ο ironman όμως, μεγάλος αριθμός ποδηλάτων γίνονται ανταλλακτικά και πωλούνται είτε σε καταστήματα είτε μέσω νετ. Αυτούς πως τους σταματάς; Γιατί αυτοί βγάζουν λεφτά με αυτό τον τρόπο. Όταν αγοράζεις μεταχειρισμένο ποδήλατο, μπορείς είτε μέσω επαφής με τον πωλητή είτε ζητώντας απόδειξη αγοράς κλπ να βεβαιωθείς όσο γίνεται για το αν το ποδήλατο είναι δικό του. Στα ανταλλακτικά τι κάνεις;
Μερικοί τρόποι που θα μπορούσαν να περιορίσουν τους "ελληναράδες" απ' το να αγοράζουν κλεμμένα θα ήταν καταρχήν μια εκστρατεία ενημέρωσης από μεριάς μας. Χτυπώντας μερικούς στο φιλότιμο θα ήταν κάτι σε σχέση με το τίποτα, προφανώς. Δεν αρκεί όμως και το ξέρουμε. Γιατί αυτός θέλει να αγοράσει ποδήλατο και το θέλει φτηνά. Οπότε πρέπει να του δώσεις εναλλακτική.
Οι αγγελίες μεταχειρισμένων κατά τη γνώμη μου δεν αποτελούν μια τέτοια εναλλακτική γιατί πρέπει να μπεις στη διαδικασία να βρεθείς με τον πωλητή, να το δεις στην αρχή από φωτογραφίες κλπ. Ενώ με τα κλεμμένα τα βλέπουν επί τόπου, πληρώνουν, φεύγουν. Ίσως θα ήταν καλό να σκεφτούμε το ενδεχόμενο δημιουργίας ενός άτυπου bazaar, εβδομαδιαίου για παράδειγμα, στο οποίο θα μαζεύονται όσοι θέλουν να πουλήσουν το ποδήλατό τους για 3-4 ωρίτσες και όσοι δε το πούλησαν θα έκαναν και καμιά βολτίτσα μετά το πέρας του, σαν event ας πούμε. Δε ξέρω αν έχει ξανασυζητηθεί κάτι τέτοιο και κατά πόσο εφικτό είναι. Φαντάζομαι όμως πως σε συνδυασμό με μια εκστρατεία ενημέρωσης-ενοχοποίησης του κλεμμένου θα μπορούσε να αποφέρει κάτι, τουλάχιστον λίγη ακόμη εμπειρία σε μας για το πως να κινηθούμε περαιτέρω.
υπάρχουν πολλές όψεις του νομίσματος:
Ας πούμε ο φίλος του iron man δεν είχε λεφτά για καινούριο ποδήλατο.
Δηλαδή , θέλω να πω οτι αν σου κλεψουν το ποδήλατο και δεν έχει λεφτά , τι θα κάνεις??
Αντίστοιχα θα υπάρχουν κ άλλοι που δεν έχουν χρηματική άνεση να διαθέσουν για ένα αυθεντικό ποδήλατο. Και λέμε όλοι "τι κάφροι αυτοί που παίρνουν τα κλεμμένα" και συμφωνώ μαζί σας εν μέρει.
Κάπου όμως φταίνε και άλλα πράγματα: οι τιμές των ποδηλάτων ( Βλέπε μετά την πειρατεία για παράδειγμα πόσο έπεσαν οι τιμές των cd's...) , η απραξία των αρχών κ.α.
Σίγουρα επίσης, υπάρχει και η κατηγορία των βλακέντειων που καμαρώνει που έχει κλεμμένο (εγώ προσωπικά θα φοβόμουν να κυκλοφορήσω με κλεμμένο ποδήλατο). Οπότε φταίμε κι εμείς οι ίδιοι.
Να σημειώσω οτι δεν έχω αγοράσει ποτέ κλεμμένο, και δεν διαφωνώ μαζί σας γενικά , αλλά το θέμα είναι λίγο πολυπλοκότερο δυστυχώς
Φίλε Ironman, άψογο ρεπορτάζ και πολύ καλή περιγραφή, μας δίνεις ακριβώς την ιδέα για το τι συμβαίνει. Έδειξα το thread σε αρκετούς ποδηλατοφίλους μου. Κάτι άλλο: γιατί δε ρώταγες τον "έμπορα" που ακριβώς έχει το μαγαζί ρούχων του να πάμε να του το κάνουμε καλοκαιρινό;
... αλλά δεν είδα κάποια συγκεκριμένη ΕΦΙΚΤΗ πρόταση.
Στο "άλλο" φόρουμ (cyclist-friends) άνοιξε θέμα : "Μία ιδέα σχετικά με το ποδήλατο".
με λίγα λόγια, γράφονται συγκεκριμένες προτάσεις από εμάς τους ΠΟΔΗΛΑΤΕΣ.
Μιά από αυτές λέει το εξής απλό ΚΑΙ ΕΦΙΚΤΟ:
Η πώληση των ποδηλάτων να συνοδεύεται από καταγραφή στοιχείων του αγοραστή + στοιχείων του ποδηλάτου, επί τόπου με την αγορά. Τα στοιχεία θα γνωστοποιούνται (με την Σύμφωνη γνώμη του πελάτη-αγοραστή) από τα καταστήματα πώλησης ποδηλάτων στην αστυνομία. Σε περίπτωση αγοράς μέσω ίντερνετ να ισχύει παρόμοια διαδικασία με πρωτοβουλία και ευθύνη του αγοραστή (ο ίδιος με τα στοιχεία του ποδηλάτου, δήλωση στην αστυνομία κλπ κλπ). Σε περίπτωση μεταπώλησης (μεταχειρισμένα) να ισχύει παρόμοια διαδικασία, πωλητής + αγοραστής, νέα δήλωση κλπ κλπ
Το κόστος της διαδικασίας το θεωρώ αστείο. Το όφελος σημαντικό.
Γίνεται ήδη σε ΙΧ και ΟΛΑ τα μέσα μεταφοράς. Παράλληλα ο κόσμος και οι αρχές θα συνειδητοποιήσουν ότι μιλάμε για ένα μέσο μετακίνησης, άθλησης, ψυχαγωγίας και όχι για ένα παιχνιδάκι για μικρά παιδιά.
Άντε μετά να πουλήσεις ΕΤΣΙ ΕΥΚΟΛΑ κλεμμένο ποδήλατο....
Επιπρόσθετα, αν δεις κάποιο ποδήλατο με "τροχισμένο"/σβησμένο σειριακό αριθμό, ΑΥΤΟΜΑΤΑ καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για κλεμμένο.
[quote=scrabler]
Παρόλα αυτά είχα στη μέχρι τώρα ζωή μου ένα κενό, αντιλαμβανόμουνα πλήρως την εξαθλίωση του πρεζονιού και συμπονούσα τον φτωχό πεινασμένο μετανάστη ή ρομά που τον έσπρωχνε η δικιά του μιζέρια να «σπρώξει» ένα ποδήλατο. Μου έλειπε όμως ένας σημαντικός κρίκος: ΠΟΙΟΣ είναι αυτός που αγοράζει ποδήλατα κλεμμένα. Υπέθετα πως ήταν κι αυτός ένας ακόμα εξαθλιωμένος που τον βόλευε για «να κάνει τη δουλειά του», ένας «άλλος» πέρα από τον δικό μου κόσμο με τις λίγες αλλά στοιχειώδεις ανέσεις που μπορεί να απολαμβάνω σ’ αυτή τη ζωή.
Από την στιγμή που ο άλλος έχει χέρια και όρεξη να απλώσει χέρι και να σπάσει αλυσίδα ποδηλάτου για να το πάρει, έχει χέρια και για να δουλέψει. Απλά οι γύφτοι και ο κάθε άνθρωπος που το κάνει δεν το κάνει από ανάγκη (εξαιρώ τα πρεζάκια που είναι ανίκανα πλέον να σκεφτούν λογικά και είναι ανίκανα και να δουλέψουν). Το κάνει σαν εύκολη λύση. Ξέρω ένα σωρό ανθρώπους, έλληνες και μη, που έχουν πεινάσει. Δεν έχουν απλώσει χέρι σε ξένο πράγμα. Ξέρω και ανθρώπους, έλληνες και μη, που το έχουν κάνει. Ε λοιπόν δεν τους διακαιολογώ.
Ομοίως δεν θα δικαιολογήσω και αυτόν που για να γλυτώσει 100 και 200 ευρώ, θα γίνει σημαντικός κρίκος του προβλήματος. Έλεος, τόση γυφτιά πιά για λίγα ευρώ; Μάζεψε λίγα παραπάνω χρήματα και πάρε καινούριο! Ή αν θέλεις να κάνεις οικονομία ψάξε ένα μεταχειρισμένο! Για μένα και οι 2 (κλέφτης-αγοραστής) φέρουν την ίδια ευθύνη.
Δηλαδή έχω μάθει που πουλάνε κλεμμένα, έχω κατάβει εκεί, έχω συναναστραφεί με το κάθε κατακάθι και όταν βρω το ποδήλατο που θέλω θα πάει κάπως έτσι ο διάλογος.
- Χασάν, έχεις κανά καλό κομμάτι;
- Έχω ένα κουρσάκι μούρλια.
- OMG! WTF!!!! Ρε Χασάν αυτό είναι κλεμμένο και δεν έχει αριθμό πλαισίου!!
- Σώπα ρε αδερφέ, μάλλον θα έγινε λάθος στο τελωνείο.
Εντάξει πλάκα έχει αλλά δεν παίζει σαν σενάριο :)
Η καταγραφή έχει νόημα όταν πας να αγοράσεις από ιδώτη
μέσω αγγελίας ή από μαγαζί που εμπορεύεται μεταχειρισμένα.
Ο κυρίος όμως όγκος κλεμμένων πωλείται στα γνωστά μέρη του
κέντρου όπου κανείς δεν κατεβαίνει τυχαία για ψώνια.
Η λύση είναι η σωστή φύλαξη και φυσικά να μην τροφοδοτούμε το
κύκλωμα των κλεμμένων με αγορές.
Δεν το πιασες με την πρώτη.... πάμε πάλι...
Το θέμα είναι ΝΑ ΜΗΝ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ συναλλαγής με τον Χασάν.
Αν ξέρουν ότι τα ποδήλατα είναι πλέον ΕΠΙΣΗΜΑΣΜΕΝΑ.... και οι κλέφτες και οι διακινιτές και οι "αγοραστές" ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΘΑ ΑΠΟΘΑΡΡΥΝΘΟΥΝ.
Φαντάσου να κλέψει κάποιος το tandem μας και να προσπαθήσει μετά να το πουλήσει......Αν μείνει Ελλάδα, όποιους πιάσω καβάλα... ΤΟΥΣ ΕΦΑΓΑ.
[quote=Myrmyr7]Φίλε Ironman, άψογο ρεπορτάζ και πολύ καλή περιγραφή, μας δίνεις ακριβώς την ιδέα για το τι συμβαίνει. Έδειξα το thread σε αρκετούς ποδηλατοφίλους μου. Κάτι άλλο: γιατί δε ρώταγες τον "έμπορα" που ακριβώς έχει το μαγαζί ρούχων του να πάμε να του το κάνουμε καλοκαιρινό;[/quote
Δεν είσαι ο μόνος που αναρωτιέται φίλε/η. Όλοι χάρηκαν τόσο πολύ με τα γραφόμενα του Ironman. Εγώ πάλι καθόλου. Συγκλονιστική η "έρευνά" του και η διάθεση να φτάσει να τον εμπιστευθεί ο "αρχηγός" με τόσες σοβαρές πληροφορίες, ενώ αυτός έψαχνε τα κλεμμένα ποδήλατα των φίλων. Η "σκληρή πραγματικότητα" που διαβάσαμε σε δύο συνέχειες προσωπικά μ' αφήνει αποστομωμένη. Είναι γνωστό το πάθος μου σχετικά με την κλοπή ποδηλάτου. Γνωστές και οι απόψεις μου που όμως δεν είμαι μπετοναρισμένη σ' αυτές και θα πετάξω απ' τη χαρά μου αν κάποιος καταλάβει τη σημασία της ταυτοποίησης της χρήσης στο όλο παιχνίδι που συζητάμε, πέρα από πέταλα κλπ κλπ. Το να βάλουμε εμπόδια στα γρανάζια της διακίνησης του κλεμμένου ποδηλάτου είμαι απόλυτα πεισμένη πως θα διασφαλίσει ένα σημαντικό ποσοστό μείωσης των κλοπών. Ο τρόπος είναι το θέμα. Κάποτε είχα προτείνει τη δημιουργία κεντρικού ηλεκτρονικού αρχείου καταγραφής της ταυτότητας του ποδηλάτου από κρατικό φορέα. Έφαγα μάλλον πόρτα και στο φόρουμ κι εκτός. Χαίρομαι που διάβασα κάποιους προβληματισμούς απ' τους i.alli.ellatha, scrabler και κύρια του Rockarolla. Εγώ βρίσκομαι κάπου ανάμεσα στiς τοποθετήσεις των τριών.
Η δουλειά που έκανε ο Ironman δεν ικανοποίησε σε τίποτα ούτε το ήθος ούτε τις πραγματικές μου ανάγκες σαν ποδηλάτισσας με δύο χαμένα ποδήλατα ήδη. Το κείμενο που μας παρέθεσε με τόση ανάλυση, εμένα με οδηγεί αλλού. Τον άσχετο νέο ποδηλάτη τον ωθεί στο γκέτο ελαφρά τη καρδία. Κι ο τίτλος ακόμα της συζήτησης είναι τίτλος που βολεύει το κύκλωμα. Μια ακόμα διαφήμιση. Μια ακόμα απαισιόδοξη περιγραφή που δικαιώνει την επανάκτηση του κλεμμένου, την αγορά του κλεμμένου.
Δεν γνωρίζω τον ποδηλάτη Ironman. Τα γραφόμενά του όμως δεν φωτίζουν. Σκοτίζουν. Αν το φως σταματάει στην κλοπή και τη διακίνηση για τους διάφορους Ironman, για μένα σταματάει σ' αυτό που λέει ο Rockarolla. Στο δια ταύτα. Μακάρι το "άλλο σάιτ" να είναι πιο ουσιαστικό σ' αυτό το θέμα. Ίσως έχουν σαφέστερη ιδεολογική βάση σαν ομάδα. Ίσως σε τούτο το φόρουμ και στην πολυπληθή κοινωνία του υπάρχει μια τόσο ευρεία ιδεολογική γκάμα που να κάνει τη συμφωνία σε θέματα όπως αυτό που συζητάμε εξαιρετικά δύσκολη κι άρα αναποτελεσματική.
Ίσως...ίσως...ίσως...στο μεταξύ οι Χασάν (ταλαίπωροι Χασάν πόσοι σας οικειοποιούνται και μιλάνε για σας χωρίς εσάς) δεν μασάν.
Φυσικά δεν μασάν οι Χασάν, αφού τίποτα δε χάσαν, και δεν έχουν να χάσουν. Εμείς να δούμε τι θα κερδίσουμε. Κάτι λέγανε για κάποιο τρίτο και μακρύτερο, αλλά κι αυτό σπανίζει πια.
Ο κλέφτης = πρεζάκιας
Ο διακινητής = λόκαλ τσιφλικάς αλλαδοπός με πλάτες της αστυνομίας που εμπορεύεται από γυναίκες μέχρι laptop και ποδήλατα.
Ο αγοραστής = ο ΧΨ ο οποίος πηγαίνει για να αγοράσει κλεμμένα.
----
Ίσως λέω, ίσως ένα μικρό ποσοστό αγοραστών να αποθαρυνθούν αλλά σίγουρα μην περιμένεις να μαζευτούν οι κλέφτες και οι διακινητές. Επίσης αυτός που κλέβει το ποδήλατο είναι έμμισθος υπάλληλος και δεν το πουλάει αλλά το παραδίδει στον "μαγαζάτορα". Στον οποίο μαγαζάτορα πηγαίνουν πρόθυμοι αγοραστές κλεμμένων. Οπότε δεν υπάρχει κάποια δυσκολία στην όλη διαδικασία.
Πάντως καλό είναι να γίνεται καταγραφή έστω και ανεπίσημη σε κάποια δημόσιο site.