@scrambler
εν κινήσει φωτογραφία; τέλεια ρυθμισμένα v brakes σχεδόν μπορείς μέσα απο τη φωτογραφία να μυρίσεις το ποδήλατο ξέρεις αυτή τη συγκεκριμένη μοναδική μυρωδιά που έχουν τα ποδήλατα.
To να κάνεις επισκευή στα ποτήρια ενός raleigh 50-60 χρονών είναι ιερή στιγμή.... οπότε πρέπει να φοράς και τα ανάλογα ''άμφια''
Σήμερα το απόγευμα η φωτογραφία μετά από ένα ''μαζεματάκι'' σε ένα από τα αγαπημένα μου....
To να κάνεις επισκευή στα ποτήρια ενός raleigh 50-60 χρονών είναι ιερή στιγμή.... οπότε πρέπει να φοράς και τα ανάλογα ''άμφια''
Σήμερα το απόγευμα η φωτογραφία μετά από ένα ''μαζεματάκι'' σε ένα από τα αγαπημένα μου....
...μας ανοιξες την ορεξη.
Και τωρα τι θα φαμε μετα τα ορεκτικα;
Κι αφου δεν εχουμε τιποτα φρεσκο, κατσε να ριξουμε μια ματια, να δουμε μηπως εχει τιποτα στο ψυγειο.
Νομιζω κατι βρηκα.
Λοιπον, εχει μεινει λιγακι ΒΜΧακι ψητο στην πετρα:
Ξεμοντάρισμα ποδηλάτου στη μέση του πουθενά; Κάτι βίτσια που υπάρχουν...
Με πρόλαβες...!
Θα ήθελα (σίγουρα όχι μόνο εγώ) 2-3 γραμμές με την ιστοριούλα που συνοδεύει τη φωτογραφία (εκτός κι αν δεν έχει κάτι παραπάνω από το σχόλιο του i.alli.ellatha!! Δώσε στο λαό λεπτομέρειες!!
Η ιστορια εχει ως εξης:
Λιγο πριν αρχισει ο μεγαλος καυσωνας του 2010, βρηκε γονιμο εδαφος η ιδεα για μια βολτα στην ορεινη Ναυπακτια.
Ξεκινωντας λοιπον απο Κορινθο (παλια εθνικη), περασαμε απο το Ριο μεσω γεφυρας στο Αντιρριο, κι απο κει Ναυπακτο.
Μετα τη Ναυπακτο, ο δρομος ανηφοριζει για Παλιοπυργο, Ελευθεριανη, Πλατανια, Ποδο, Ανω χωρα, Ελατου, Αλποχωρι, Ζοριανο, Κροκυλι. Η τελος παντων περιπου ετσι, γιατι μετα τον Παλιοπυργο, η διαδρομη που εγινε, εφευγε συχνα απο την ασφαλτο, και φιδογυριζε στους χωματοδρομους της περιοχης, πηγαινοντας απο το ενα χωριο στο αλλο, συχνα οχι απο την ασφαλτινη διαδρομη, αλλα απο την ωραιοτερη χωματινη.
Καποια μερα λοιπον, στο Κροκυλι, καποιοι ντοπιοι μας συστησαν να "πεταχτουμε" μεχρι τον Αι-Λια που ειναι απεναντι, για να απολαυσουμε τη θεα, και ισως να διανυκτερευσουμε.
Επειδη νυχτωνε ομως, προτιμησαμε "να πεταχτουμε" την επομενη μερα.
Ανεβαινοντας λοιπον το χωματοδρομο προς τον Αι-Λια, σε καποια στιγμη, σταματησα σε μια στροφη, γιατι η θεα ηταν πραγματικα αεροπλανικη:
Την ωρα που ξανακαβαλησα για να φυγω ομως, προσεξα με την ακρη του ματιου, κατι "περιεργο", πεταμενο και μισοκρυμμενο μεσα στους θαμνους, κατω απο το δρομο, στην ακρη του γκρεμου.
Συνεχισα, αλλα αυτο που ειχα δει, το "κρατησα" για την επιστροφη. Και καποια στιγμη, εφτασα στον Αι-Λια:
Γυρνωντας ομως, ξεθαψα το "ευρημα", και με αφορμη το παραλογο της ολης καταστασης, εν ειδη φορου τιμης, του εκανα ενα μικρο αφιερωμα:
@scrambler
εν κινήσει φωτογραφία; τέλεια ρυθμισμένα v brakes σχεδόν μπορείς μέσα απο τη φωτογραφία να μυρίσεις το ποδήλατο ξέρεις αυτή τη συγκεκριμένη μοναδική μυρωδιά που έχουν τα ποδήλατα.
Για μπανιο.
προσπαθώντας να πιάσω την κίνηση...
κλικ φορ φουλ ζουμ.
@vact: SUPER!
To να κάνεις επισκευή στα ποτήρια ενός raleigh 50-60 χρονών είναι ιερή στιγμή.... οπότε πρέπει να φοράς και τα ανάλογα ''άμφια''
Σήμερα το απόγευμα η φωτογραφία μετά από ένα ''μαζεματάκι'' σε ένα από τα αγαπημένα μου....
DA VINCI στις αναπαλαιώσεις!!!!!!!!!
DA VINCI στις αναπαλαιώσεις!!!!!!!!!
Καταπληκτική.....
Ανεβαίνοντας τα γεράνια όρη.Στο βάθος πρίν μπώ στα Πίσια.(..μου βγάλανε την ψυχή..χαχαχα!!)
Όλοι δικαιούνται ένα φιλαράκι για συντροφιά .... ακόμα και αν είναι προχωρημένης ηλικίας.
.
.
edit
Σύμβολα (Κομοτηνή)
Υψόμετρο ~1000μ., περιοχή Νεροσπηλιάς, 21 Ιουνίου η μεγαλύτερη μέρα του χρόνου, πολύ πρωί ο ήλιος σηκώνεται πάνω από τον Παγασητικό.
...μας ανοιξες την ορεξη.
Και τωρα τι θα φαμε μετα τα ορεκτικα;
Κι αφου δεν εχουμε τιποτα φρεσκο, κατσε να ριξουμε μια ματια, να δουμε μηπως εχει τιποτα στο ψυγειο.
Νομιζω κατι βρηκα.
Λοιπον, εχει μεινει λιγακι ΒΜΧακι ψητο στην πετρα:
Ορεινη Ναυπακτια, 6/2010
Ξεμοντάρισμα ποδηλάτου στη μέση του πουθενά; Κάτι βίτσια που υπάρχουν...
Με πρόλαβες...!
Θα ήθελα (σίγουρα όχι μόνο εγώ) 2-3 γραμμές με την ιστοριούλα που συνοδεύει τη φωτογραφία (εκτός κι αν δεν έχει κάτι παραπάνω από το σχόλιο του i.alli.ellatha!! Δώσε στο λαό λεπτομέρειες!!
Η ιστορια εχει ως εξης:
Λιγο πριν αρχισει ο μεγαλος καυσωνας του 2010, βρηκε γονιμο εδαφος η ιδεα για μια βολτα στην ορεινη Ναυπακτια.
Ξεκινωντας λοιπον απο Κορινθο (παλια εθνικη), περασαμε απο το Ριο μεσω γεφυρας στο Αντιρριο, κι απο κει Ναυπακτο.
Μετα τη Ναυπακτο, ο δρομος ανηφοριζει για Παλιοπυργο, Ελευθεριανη, Πλατανια, Ποδο, Ανω χωρα, Ελατου, Αλποχωρι, Ζοριανο, Κροκυλι. Η τελος παντων περιπου ετσι, γιατι μετα τον Παλιοπυργο, η διαδρομη που εγινε, εφευγε συχνα απο την ασφαλτο, και φιδογυριζε στους χωματοδρομους της περιοχης, πηγαινοντας απο το ενα χωριο στο αλλο, συχνα οχι απο την ασφαλτινη διαδρομη, αλλα απο την ωραιοτερη χωματινη.
Καποια μερα λοιπον, στο Κροκυλι, καποιοι ντοπιοι μας συστησαν να "πεταχτουμε" μεχρι τον Αι-Λια που ειναι απεναντι, για να απολαυσουμε τη θεα, και ισως να διανυκτερευσουμε.
Επειδη νυχτωνε ομως, προτιμησαμε "να πεταχτουμε" την επομενη μερα.
Ανεβαινοντας λοιπον το χωματοδρομο προς τον Αι-Λια, σε καποια στιγμη, σταματησα σε μια στροφη, γιατι η θεα ηταν πραγματικα αεροπλανικη:
Την ωρα που ξανακαβαλησα για να φυγω ομως, προσεξα με την ακρη του ματιου, κατι "περιεργο", πεταμενο και μισοκρυμμενο μεσα στους θαμνους, κατω απο το δρομο, στην ακρη του γκρεμου.
Συνεχισα, αλλα αυτο που ειχα δει, το "κρατησα" για την επιστροφη. Και καποια στιγμη, εφτασα στον Αι-Λια:
Γυρνωντας ομως, ξεθαψα το "ευρημα", και με αφορμη το παραλογο της ολης καταστασης, εν ειδη φορου τιμης, του εκανα ενα μικρο αφιερωμα:
Σπητςλες!
Και για την ιστορία και για τις φωτό.
Παρά λίγο να με ρουφήξει το κένο τόσο από τη ζωντάνια και το "χρώμα" της φωτογραφίας όσο και από το ακροβατικό του BMX
μια βολτιτσα στην Περαια με το bromptonaki μου
Τι λες ρε αλανι;;;!!!
ΕΔΩ ΕΙΣΑΙ;;;
Ακριβως εδω
με συγκινησες με τον βεγγο,ειχε ερθει για φαγητο στο μαγαζι μας κ ηταν τοσο απλος ανθρωπος.
Εχεις φωτο;;;
Με τον βεγγο δυστυχως δεν εβγαλα.Εχω μονο με τον βουτσα
Φανταστική!
Επίτηδες έκρυψα το κάστρο πίσω από σέλα για να αναρωτηθείτε που είμαι...