25/6/2012. Πηγαινοντας απο Αρχαια Νεμεα προς Κιατο, ο δρομος περναει απο το ρεμα Ζαπαντη, αναμεσα απο πλαγιες καταφυτες με αμπελια, συσταδες κυπαρισσιων, και αγρια δασικη βλαστηση.
Και καποια στιγμη, ο δρομος διασχιζει το χωριο Σουληναρι.
Μια συντομη σταση για νερο, κατω απο τη σκια της εισοδου ενος απο τα παλιοτερα σπιτια του χωριου:
Πολύ ωραία, ''ατμοσφαιρική'' φωτογραφία.
Αφιερωμένη στον Columbus, μια ακόμα πόρτα, χωρίς ποδήλατο, ζητώ την ανοχή του φόρουμ, θα είμαι τυπική στο μέλλον.
Καρφωμένη με τον “ανθρακωρύχο” πίσω απ’ την εξής πομπή, στην Μαρίνα πίσω απ’ το βενζινάδικο του Μυγιάκη.
Γερανός έχει μόλις σηκώσει (τόσο απλά όσο δεν φαντάζεστε) ένα ευμέγεθες ιστιοφόρο μαύρου χρώματος. Δηλαδή ο “ανθρακωρύχος" μύγα από κάτω του. Άστε με εμένα!
Κινείται ο γερανός ο άτιμος γρήγορα. Εγώ η σκλαβωμένη στο θέαμά του το κυνηγάω απεγνωσμένα και κάνω να βγάλω το κινητό, να φωτογραφίσω τι θαρείτε; Την καρίνα του σκάφους και τα ίσαλά του που στάζουν θάλασσα από πάνω μας, γεμάτα απ’ τα ζούδια του βυθού, που κρέμονται. Κάτι σαν τα γένια του πειρατή στους "Πειρατές της Καραϊβικής" κινιόντουσαν. Σαλεύανε. Όσο να βγει το κινητό απ’ το σακίδιο, χάνεται ο γερανός με το θεόρατο σκάφος στο περιφραγμένο καρνάγιο.
Καμμιά ντροπή εγώ, τρέχω με το ποδήλατο στο καρνάγιο το περιφραγμένο. Ωπ, φύλακας στην είσοδο. Η τρελή τώρα: παρακαλώ πολύ μόλις μπήκε ένα σκάφος και θα ήθελα να το φωτογραφίσω, γιατί με ξετρέλανε! Ο στωϊκός φύλακας: αν μπήτε κυρία μου μέσα θα σκάσουν τα λάστιχά σας απ’ τις πρόκες και τις πινέζες που κυκλοφοράνε βυθισμένες στο χώμα και τις πέτρες. Τρόμος εγώ περί πρόκας και πινέζας στα λάστιχα, το ομολογώ. Θα έπρεπε να φορτώσω σε ταξί. Δεν είχα εργαλεία να παρέμβω. Εξ άλλου εγώ για το Χίλτον ήμουνα, να πάρω τις απαντήσεις στις εξετάσεις μου. Ο Άλιμος οφείλεται στο παρορμητικό του χαρακτήρα μου.
Γυρίζω πίσω σαν βρεγμένη γάτα. Δεν είναι ζωή αυτή, μερικά πράγματα θέλουν να’χεις τη μηχανή παραμάσχαλα σε ετοιμότητα. Το clue όμως που με θανάτωσε κυριολεκτικά ήταν η ονομασία του σκάφους στην πρύμνη, που ούτε αυτό δεν πρόλαβα να συνδυάσω με τον “ανθρακωρύχο" σε σύνθεση. Το όνομα αυτού ήταν: MODUS VIVENTI!!!
Ιδού να πάρει η ευχή, χίλια λόγια για μια δυνατή στιγμή και για μια φωτογραφία της ή και δύο, που δεν κατάφερα να βγάλω.
Και σήμερα καθώς περνούσα φωτο στο αρχείο μου, να τι ξετρύπωσα εκ του μη όντος. To Modus Vivendi κι όχι Viventi χάνεται στρίβοντας προς το καρνάγιο στο βάθος. Απ’ τον ανθρακωρύχο φαίνονται δυστυχώς μόνο το καθρεφτάκι και το δεξί ακροτίμονο στο κάτω μέρος της φωτογραφίας.
Δεν ξέρω τι είχες στο μυαλό, gahtha, ανεβάζοντας αυτές τις φωτογραφίες, αλλά επειδή μας έχεις συνηθίσει σ εκείνες με τα μαγικά γκράφιτι, υποθέτω ότι ήθελες να τονίσεις την kitsch αισθητική του ανθρώπου από το Δήλεσι.
Δεν σας έρχεται να σκαρφαλώσετε και να κάνετε ''αποκαθήλωση'' στην άτυχη κούρσα που καταδικάστηκε στην αγχόνη;
Κι εκείνο το προσκυνητάρι μπροστά στο σπίτι, άραγε ήταν ατύχημα με ποδήλατο;
Και τέλος, έχω σκεφτεί πολλές φορές να σου κλέψω το θέμα με τα γκράφιτι, αλλά δεν έχω καλή μηχανή.
Προς Νέα Ιωνία έχω δει τα πιο ωραία, σίγουρα τα ξέρεις.
Σε αρέσει να τα φωτογραφίζεις ακόμα και πριν τα πετάξεις;
ΟΧΙ! Δεν τα πέταξα! Θα τα κρατήσω μέχρι ν' αποκτήσω κάτι όμορφα αντεγραμμένα γιαπωνέζικα ρατ-τραπ που 'χω βάλει στο μάτι. Μέχρι τότε ελπίζω το κλικι-κλικ που ακούω να μην γίνει τόσο δυνατό σαν εξάτμιση... μοτοσυκλέτας!
Μέχρι τότε ελπίζω το κλικι-κλικ που ακούω να μην γίνει τόσο δυνατό σαν εξάτμιση... μοτοσυκλέτας!
Το κλικι-κλικι έχεις σκεφτεί γιατί μπορεί να ακούγεται;
26 μπίλιες μετράω. 13 στην κάθε πλευρά. ΟΚ?
Για να τις έχεις έτσι όλες μαζί, όπως φαίνονται στη φωτο, πάει να πει ότι δεν το ξέρεις ούτε εσύ: Ποτέ δεν μπερδεύουμε τις μπίλιες των 2 πλευρών.
Αυτό ισχύει για όλα τα ζευγάρια με τριβές με μπίλιες, και ιδίως για τα πετάλια γιατί δέχονται άνιση τριβή στις 2 πλευρές, λόγω ιδιαιτερότητας του ποδιού/πατήματος του καθενός αναβάτη.
Μπερδεύοντας τις μπίλιες στο μοντάρισμα, οι μπίλιες έχουν πλέον "δύο διαμέτρους" και η τριβή έχει μεγαλύτερο πρόβλημα φθοράς.
Δεν έχει σημασία ποιες θα πανε δεξιά/αριστερά, αρκεί να είναι της κάθε πλευράς μαζί.
Για να τις έχεις έτσι όλες μαζί, όπως φαίνονται στη φωτο, πάει να πει ότι δεν το ξέρεις ούτε εσύ: Ποτέ δεν μπερδεύουμε τις μπίλιες των 2 πλευρών.
Αυτό ισχύει για όλα τα ζευγάρια με τριβές με μπίλιες, και ιδίως για τα πετάλια γιατί δέχονται άνιση τριβή στις 2 πλευρές, λόγω ιδιαιτερότητας του ποδιού/πατήματος του καθενός αναβάτη.
Μπερδεύοντας τις μπίλιες στο μοντάρισμα, οι μπίλιες έχουν πλέον "δύο διαμέτρους" και η τριβή έχει μεγαλύτερο πρόβλημα φθοράς.
Δεν έχει σημασία ποιες θα πανε δεξιά/αριστερά, αρκεί να είναι της κάθε πλευράς μαζί.
Τεχνικό μάθημα τέλος.
Συγγνώμη που μπαίνω σαν πορδή στη κουβέντα αλλά ήταν θεϊκή παρατήρηση,δεν το ήξερα (και αυτό).
Θεός!
Makis_Z...@ η δουλειά μου θυμίζει Ναύπλιο μεριά... Σωστά;
Αν είσαι απο τ'Ανάπλι,ξέρεις
http://img651.imageshack.us/slideshow/webplayer.php?id=p1020481x.jpg
25/6/2012. Πηγαινοντας απο Αρχαια Νεμεα προς Κιατο, ο δρομος περναει απο το ρεμα Ζαπαντη, αναμεσα απο πλαγιες καταφυτες με αμπελια, συσταδες κυπαρισσιων, και αγρια δασικη βλαστηση.
Και καποια στιγμη, ο δρομος διασχιζει το χωριο Σουληναρι.
Μια συντομη σταση για νερο, κατω απο τη σκια της εισοδου ενος απο τα παλιοτερα σπιτια του χωριου:
Πολύ ωραία, ''ατμοσφαιρική'' φωτογραφία.
Αφιερωμένη στον Columbus, μια ακόμα πόρτα, χωρίς ποδήλατο, ζητώ την ανοχή του φόρουμ, θα είμαι τυπική στο μέλλον.
Και ο ρέκτης μια λεπτομέρεια στο γυαλισμένο φανάρι!...
Ορίστε δύο με τη λεγόμενη τεχνική ''panning'', την οποία λίγο πολύ, έστω και αυθόρμητα, όλοι έχουμε δοκιμάσει!
είσαι μέγας καλλιτέχνης.. Έχω κάτσει κανένα τέταρτο και κοιτάω τον πίν.. έεε τη φωτογραφία με το Raleigh..
Όντος θα συμφωνήσω και εγώ με τον tbabis,... columbus από τις πολύ καλές φωτογραφίες σου...
Εδώ ένα ξαδερφάκι του raleigh στο γρασίδι...
Πέρυσι τα Χριστούγεννα στη δουλειά, η δική μου πινελιά στο στόλισμα.
Προσπαθώ να βρώ τι μάρκα είναι αυτό το bike.. Ξέρει κανείς; Πολύ το γουστάρω..
Ogre
Surly δηλαδή, thanks man. (ότι είναι 29άρι δεν το είχα πιάσει, αυτό με χαλάει λίγο αλλά αφού δεν το καβαλάω εγώ..)
Παρεμπιμπτόντως συγχαρητήρια scrabler για το καλύτερο ίσως θέμα που δημιουργήθηκε ποτέ στο site.. Το έχω απολαύσει όσο κανένα..
Ενας φιλαράκος που περιμένει την επισκευή του για να βγει στους δρόμους.
Από Κιτριές Μεσσηνίας, ποδηλατώντας για την χώνεψη του οβελία.
Βρεγμένοι ο ανθρακωρύχος κι εγώ ως το κόκκαλο, μετά από μια αργόσυρτη βόλτα στην έρημη πόλη. Οι δυό μας. Γυρνάμε σπίτι...
κι έξαφνα βγήκε ένας λευκός ήλιος μέσα απ’ τα σύννεφα...
ζήλεψα!
Και σήμερα καθώς περνούσα φωτο στο αρχείο μου, να τι ξετρύπωσα εκ του μη όντος. To Modus Vivendi κι όχι Viventi χάνεται στρίβοντας προς το καρνάγιο στο βάθος. Απ’ τον ανθρακωρύχο φαίνονται δυστυχώς μόνο το καθρεφτάκι και το δεξί ακροτίμονο στο κάτω μέρος της φωτογραφίας.
Δεν ξέρω τι είχες στο μυαλό, gahtha, ανεβάζοντας αυτές τις φωτογραφίες, αλλά επειδή μας έχεις συνηθίσει σ εκείνες με τα μαγικά γκράφιτι, υποθέτω ότι ήθελες να τονίσεις την kitsch αισθητική του ανθρώπου από το Δήλεσι.
Δεν σας έρχεται να σκαρφαλώσετε και να κάνετε ''αποκαθήλωση'' στην άτυχη κούρσα που καταδικάστηκε στην αγχόνη;
Κι εκείνο το προσκυνητάρι μπροστά στο σπίτι, άραγε ήταν ατύχημα με ποδήλατο;
Και τέλος, έχω σκεφτεί πολλές φορές να σου κλέψω το θέμα με τα γκράφιτι, αλλά δεν έχω καλή μηχανή.
Προς Νέα Ιωνία έχω δει τα πιο ωραία, σίγουρα τα ξέρεις.
Γίναμε μπίλιες τη Κυριακή σε λέω!
Zoom
(Ή αλλιώς, πώς η οικονομική κρίση επηρεάζει και τους ποδηλάτες.)
Σε αρέσει να τα φωτογραφίζεις ακόμα και πριν τα πετάξεις;
(Για όσους δεν κατάλαβαν, προσοχή στην επιφάνειά τους.)
ΟΧΙ! Δεν τα πέταξα! Θα τα κρατήσω μέχρι ν' αποκτήσω κάτι όμορφα αντεγραμμένα γιαπωνέζικα ρατ-τραπ που 'χω βάλει στο μάτι. Μέχρι τότε ελπίζω το κλικι-κλικ που ακούω να μην γίνει τόσο δυνατό σαν εξάτμιση... μοτοσυκλέτας!
Απο το bike festival
Δυό πρόχειρες με τους νέους τροχούς μετά το ατυχηματάκι που είχα σήμερα. Εμείς να μαστε καλά και τα σίδερα φτιάχνονται! Ελπίζω να σας αρέσει..
di-mk1.... όπως ακριβώς το είπες ''Εμείς να μαστε καλά και τα σίδερα φτιάχνονται!'' ...Καλοτάξιδοι λοιπόν οι νέοι σου τροχοί.
.
.
Και οι ''κλασικοί'' ήταν παρόντες στο bike festival με ποδήλατα δικά μου και των zorzilia ορίστε και δύο φωτογραφίες
Το κλικι-κλικι έχεις σκεφτεί γιατί μπορεί να ακούγεται;
26 μπίλιες μετράω. 13 στην κάθε πλευρά. ΟΚ?
Για να τις έχεις έτσι όλες μαζί, όπως φαίνονται στη φωτο, πάει να πει ότι δεν το ξέρεις ούτε εσύ:
Ποτέ δεν μπερδεύουμε τις μπίλιες των 2 πλευρών.
Αυτό ισχύει για όλα τα ζευγάρια με τριβές με μπίλιες, και ιδίως για τα πετάλια γιατί δέχονται άνιση τριβή στις 2 πλευρές, λόγω ιδιαιτερότητας του ποδιού/πατήματος του καθενός αναβάτη.
Μπερδεύοντας τις μπίλιες στο μοντάρισμα, οι μπίλιες έχουν πλέον "δύο διαμέτρους" και η τριβή έχει μεγαλύτερο πρόβλημα φθοράς.
Δεν έχει σημασία ποιες θα πανε δεξιά/αριστερά, αρκεί να είναι της κάθε πλευράς μαζί.
Τεχνικό μάθημα τέλος.
Να πάρει!
Πολύ αργά πια!
Εδώ τις ανακάτεψα όλες μαζί!
Δε βαριέσαι, θα το ξέρω για την επόμενη φορά...
ΥΓ: Πάντως βλέπεις κουνούπι στο χιλιόμετρο!
Ήμουν σίγουρος ότι ειχες δώσει ονόματα σε κάθε μία απο αυτές και ήξερες τη θέση τους ...με απογοητεύεις
Συγγνώμη που μπαίνω σαν πορδή στη κουβέντα αλλά ήταν θεϊκή παρατήρηση,δεν το ήξερα (και αυτό).
Θεός!