Pearls before Swine

Aσυνήθιστη ησυχία σήμερα στο γραφείο. Οι υπάλληλοι σκυμμένοι στα χαρτιά τους, καθένας στο αντικείμενό του. Σηκώθηκε με μια μικρή στοίβα έγγραφα για το αρχείο. Η Λήδα.
Επτά χρόνια στο ίδιο γραφείο, αυτό το φθινόπωρο έκλεισε σαρανταπέντε. ''Μην το λες, δε σου φαίνεται'', της έλεγαν οι άλλες, κι εκείνη ήξερε το μυστικό. Διατηρούσε την αθωότητα μιας κοριτσίστικης καρδιάς. Μιας καρδιάς σε αναμονή.
Τρίτη σήμερα, σκέφτηκε, και βγήκε στον άδειο διάδρομο να ξεμουδιάσει. Είχε ήδη έτοιμο το χαρτάκι. Κάθε Τρίτη ερχόταν ο Πέτρος, ο υπάλληλος από τα κεντρικά που εκτελούσε χρέη ταχυδρόμου, φέρνοντας στα γραφεία την επείγουσα αλληλογραφία.
Ψηλός, πολύ μελαχρινός, με μεγάλα σκοτεινά μάτια, την αιχμαλώτισε από την πρώτη μέρα που ήρθε στο γραφείο, με την πρώτη χειραψία.
Με λαχτάρα περίμενε η Λήδα την Τρίτη, για να τον βλέπει λίγο. Έβγαιναν μαζί ένα χρόνο τώρα, αραιά, δύσκολα, χρόνος κλεμμένος με κόπο από τη ζωή τους. Στο γραφείο δεν μπορούσαν να μιλήσουν, με τα βλέμματα μόνο, καθώς σηκωνόταν πρώτη, πρόθυμη να πάρει από τα χέρια του την αλληλογραφία. Τα χέρια τους αγγίζονταν, την έπιανε από τον ώμο δήθεν φιλικά, μερικές φορές ψιθυριστά κανόνιζαν το επόμενο ραντεβού.
Μερικές φορές η Λήδα του έβαζε κρυφά στην τσέπη ένα διπλωμένο χαρτάκι, για να το διαβάσει μετά, όταν θα έμενε μόνος. Όσα ήθελε να του πει, συμπυκνωμένα σ ένα τετράγωνο χαρτάκι για σημειώσεις γραφείου.
Συνήθως στιχάκια από ποίηση, που τα έπαιρνε από ένα ημερολόγιο- αφιέρωμα σε μεγάλους έρωτες ποιητών και συγγραφέων.
Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι- Τατιάνα Γιακόβλεβα.
Ντύλαν Τόμας- Κέιτλιν Μακναμάρα.
Θυμόταν ένα του Μπάυρον, που είχε αντιγράψει τις προάλλες.
''Θα βρει τον δρόμο ο έρως
μέσα από μονοπάτια
που και οι λύκοι ακόμα τρέμουν να διαβούν''.

Τον φανταζόταν να βγάζει το χαρτάκι από την τσέπη και να το διαβάζει, πριν ανέβει στη μηχανή, μια παλιά μαύρη Transalp. Τον φανταζόταν να χαμογελάει τρυφερά και να κρύβει το μικρό θησαυρό στο πορτοφόλι του.
Σήμερα είχε γράψει κάτι δικό της. Δεν ήξερε ότι, χαμογελώντας κοροϊδευτικά, θα το πετούσε κάπου εκεί κοντά στη μηχανή.
Εκεί το βρήκα την ίδια μέρα όταν ήρθα στο γραφείο και κλείδωσα σ εκείνο το σημείο το ποδήλατο. Καθώς έσκυψα για να περάσω την αλυσίδα, είδα ένα χαρτάκι ξεδιπλωμένο, με καλλιγραφικά κεφαλαία γράμματα.
ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ ΒΓΑΙΝΕΙ Ο ΗΛΙΟΣ.
Μόλις βεβαιώθηκα ότι έκλεισα το λουκέτο, το σήκωσα και το έβαλα ευλαβικά στην τσέπη μου.-

Αξιολόγηση: 
0
Η αξιολόγηση σας: Κανένα
0
0 ψήφοι
Yellow1850
Εικόνα Yellow1850
Απών/απούσα

Another Time - Αφιερωμένο στους Φίλους του Κλασικού Ποδηλάτου

pearls

Petaliaris
Εικόνα Petaliaris
Απών/απούσα

... που ενσαρκώνει την πραγματικότητα μέσα σε ελάχιστο χώρο ...
Πολύ καλό , μπράβο BookLuv .
Είμαστε πολύ τυχεροί που έχουμε εδώ και τέτοια κείμενα !
Καθώς πολλοί είμαστε τεχνοκράτες και "τεχνικοί" ,( 26άρι ή 28άρι , πρόσφυση και λοιπά επιστημονικά ) , έχουμε ανάγκη απο την ουμανιστική σας έκφραση !
Συγχαρητήρια !

scrabler
Εικόνα scrabler
Απών/απούσα

Αν υποθετικά έπρεπε να διαλέξω μόνο ένα από αυτά που έχεις γράψει για να το μοιραστώ με άλλους, αυτό θα διάλεγα χωρίς δισταγμό.

BookLuv
Εικόνα BookLuv
Απών/απούσα

@ Yellow 1850
Ως φίλη του Κλασικού Ποδηλάτου, ευχαριστώ για την αφιέρωση.
Ένα πανέμορφο κομμάτι από ένα πολύ ιδιαίτερο μουσικό σύνολο.
Αξίζει ν ανοίξετε το λινκ.
@ Scrabler,
Χαίρομαι που άρεσε το κείμενο.
Μια μικρή εκμυστήρευση μεταξύ φίλων-ποδηλατοσυγγραφέων.
Στο τέλος, κάπως απότομα, μπαίνω στην ιστορία ως παντογνώστης αφηγητής και είμαι εγώ που σας αποκαλύπτω τι έγραφε το χαρτάκι.
Το έκανα για να αποφύγω μια inside view στην ψυχολογία του άντρα-easy rider.
Πιστεύω ότι ο συγγραφέας πρέπει να είναι πολύ έμπειρος για να ''μπει'' με επιτυχία στη σκέψη του άλλου φύλου.

ofios
Απών/απούσα

Μόνον μην σταματήσεις τώρα που πήρες φόρα...

Λιτό, απέριττο και ουσιώδες.

diopan
Εικόνα diopan
Απών/απούσα

BookLuv wrote:
Μια μικρή εκμυστήρευση μεταξύ φίλων-ποδηλατοσυγγραφέων.
Στο τέλος, κάπως απότομα, μπαίνω στην ιστορία ως παντογνώστης αφηγητής και είμαι εγώ που σας αποκαλύπτω τι έγραφε το χαρτάκι.
Το έκανα για να αποφύγω μια inside view στην ψυχολογία του άντρα-easy rider.
Πιστεύω ότι ο συγγραφέας πρέπει να είναι πολύ έμπειρος για να ''μπει'' με επιτυχία στη σκέψη του άλλου φύλου.

Γιατί μπαίνεις στη διαδικασία να αναλύσεις πως και γιατί. Διάβασα το κείμενο μου άρεσε πολύ και στο τέλος έμεινα με το στόμα ανοιχτό από έκπληξη. Έβλεπα τη κοπέλα να σηκώνει το χαρτάκι μπροστά μου, νόμισα ότι ήταν η Λύδα. Γιατί μου κλέβεις την εικόνα με την ανάλυση συγγραφικών τεχνικών;

Σα να θαυμάζεις έναν πίνακα ζωγραφικής και να έρχεται ξαφνικά ο ζωγράφος να σου εξηγεί τις πινελιές του. Δε χρειάζεται, μιλάει μόνο του.

BookLuv
Εικόνα BookLuv
Απών/απούσα

Συγγνώμη που σας το χάλασα.
Ο κάθε αναγνώστης, βλέπεις χτίζει τη δική του εκδοχή.
Η Λήδα μιλούσε σε τρίτο πρόσωπο, πώς ξαφνικά γυρίζει σε πρώτο;
Τέλος πάντων, για τα μεταξύ συγγραφέων έπρεπε να στείλω στον Scrabler ένα π.μ.

Automation
Εικόνα Automation
Απών/απούσα

...έβαλα (στα 5) και μου ήρθε να κλάψω λίγο, αλλά ας μείνει μεταξύ μας. Μη το πείτε πουθενά please...

diopan
Εικόνα diopan
Απών/απούσα

BookLuv wrote:
Η Λήδα μιλούσε σε τρίτο πρόσωπο, πώς ξαφνικά γυρίζει σε πρώτο;

πινελιά !!!

mariosp
Εικόνα mariosp
Απών/απούσα

super!!!! εχω να γράψω πανω απο χρόνο στο forum, μου έδωσες αφορμή...
thnx

BookLuv
Εικόνα BookLuv
Απών/απούσα

Ευχαριστώ για το σχόλιο.
Ένας καλός λόγος δίνει φτερά ,
στους καιρούς της ερημιάς και της σιωπής.

Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια