Οι δήμοι είναι μια μικρογραφία του Ελληνικού
Κράτους δηλαδή λίαν επιεικώς μπάχαλο.
Όσον αφορά το θέμα περί χούντας και δημοκρατίας
κατόπιν ωρίμου σκέψεως κατέληξα ότι τελικά έχουμε
ένα βασιλόπουλο (πρωθυπουργός) και αρκετούς
αντιβασιλείς (υπουργοί).
Βασιλόπουλο γιατί δε μένει ποτέ ο ίδιος για
μεγάλο χρονικό διάστημα και επειδή φυσικά
συγκεντρώνει και τρεις εξουσίες επάνω του
(όποιος αμφιβάλλει καλή τύχη στη συναρμολόγηση).
Κατά τα άλλα πέρα από τις διεκδικήσεις και τις
συμμετοχές στα κοινά κάντε και καμιά προσευχή
γιατί δε φαίνονται καλά τα πράγματα.
]Έχουμε δήμους και περιφέρειες οι οποίες πρόσφατα απέκτησαν αυξημένες υπευθυνότητες αλλά κανείς δεν το πρόσεξε.
Ακριβώς όπως το λες, αυξημένες υπευθυνότητες, όχι αρμοδιότητες ή εξουσίες, μαζί με μια ρήτρα ότι αν ο δήμος δεν βγαίνει οικονομικά μπορεί να επιβάλει επιπλέον φόρους. Το πρόσεξα. Αλλά το μετάφρασα διαφορετικά από εσένα.
Το κράτος αποσύρεται από τον χώρο των παροχών και της πρόνοιας, υγεία, παιδεία (εδώ και χρόνια η συντήρηση των σχολείων ήταν θέμα των δήμων)(εδώ πχ η υπεθυνότητα είναι να πληρώσει για θέρμανση, συντήρηση, νερό, ρεύμα κλπ, η αρμοδιότητα θα ήταν να μπορεί να καθορίζει το πρόγραμμα κλπ) κλπ και πετάει το μπαλάκι στους δήμους να τα πληρώσουν ενώ ταυτόχρονα τους μειώνει τις χρηματοδοτήσεις. Η ποιότητα των υπηρεσιών πόυ θα έχεις σε λίγο θα εξαρτάται δλδ από την ικανότητα του Δήμου σου να αντλήσει χρήματα από τους δημότες (στην κοινή νεοελληνική πλούσιος δήμος καλές υπηρεσίες φτωχός δήμος χάλια υπηρεσίες, χοντρικά μια και η διαφθορά, η κλοπή και η κατασπατάληση δημόσιου χρήματος δεν είναι προνόμιο μόνο της κεντρικής κυβέρνησης)
Αυτό δεν σημαίνει ότι τα υπόλοιπα που γράφεις δεν έχουν μια αξία ή δεν έχουν λόγο να γίνουν, απλά τα κάνει μια πολύ μακριά, επίπονη και αμφίβολου αποτελέσματος (όπως πολλές άλλες εναλλακτικές) προοπτική, καλή δύναμη σε όλους μας.
Εδώ επίσης έχουμε ξεχάσει να αναφέρουμε μια πολύ σημαντική παράμετρο του ζητήματος.
Σήμερα οι πολιτικοί μας δεν παίρνουν πολιτικές αλλά οικονομικές αποφάσεις. Το ζήτημα δεν είναι απλά ορισμού, το ζήτημα είναι σοβαρό γιατί το τι είναι οικονομία σήμερα έχει καθοριστεί σε πολύ μεγάλο βαθμό από ΜΗ εκλεγμένους. Οι περισσότεροι άνθρωποι δυστυχώς νομίζουν ότι η οικονομία είναι ένα αυθύπαρκτο πράγμα και η σημερινή οικονομία είναι η μόνη δυνατή (ακόμα και στα πλαίσια του καπιταλισμού) το οποίο είναι ένα ψέμα.
Μικρή παρένθεση:
Θα αφήσω προς το παρόν στην άκρη το ηθικο θέμα της οικονομίας. Αλλά για την ιστορία και για να δουλεύει το συλλογικό φαντασιακό, ας πούμε ότι κάθε οικονομία, που είναι μια σύμβαση μεταξύ των ανθρώπων και όχι κάτι αυθύπαρκτο, προωθεί και επιβάλει μια συγκεκριμένη ανάγνωση του κόσμου. Πχ στις ιστορικά υπαρκτές κοινωνίες δώρου, το μέσω ανταλλαγής είναι το δώρο, και ποιος είναι ο καλύτερος του χωριού, μα φυσικά όποιος χαρίζει περισσότερα, και γιατί να κρατήσεις κάτι που δεν το χρειάζεσαι όταν μπορείς τόσο εύκολα να το χαρίσεις και να ανέβεις κοινωνικά με αυτό τον τρόπο. Αντίθετα σε μια καπιταλιστική κοινωνία ο πιο μάγκας τελικά θα αποδειχτεί αυτός που θα έχει τα περισσότερα (ακόμα κι αν δεν υπάρχει τρόπος να τα χρησιμοποιήσει ή να τα καταναλώσει όλα αυτά) ανεξάρτητα από τον τρόπο απόκτησης τους.
Δεν προσπαθώ εδώ να πω ότι μόνο αυτά τα δύο συστήματα μπορούν να υπάρξουν, απλά προσπαθώ να αναδείξω τις δυνατότητες και τις ηθικές επιπτώσεις που μπορεί να υπάχρουν.
Τέλος παρένθεσης
Να καταριψω έναν πολύ διαδεδομένο μύθο της ισοτιμίας του χρυσού. Είναι αστείο γιατί οι περισσότεροι φορείς αυτού του μύθου έχουμε γεννηθεί μετά την κατάρευση του. Η ισοτιμία του χρυσού ίσχυε όντως κάποτε, στις 15 Αυτούστου του 71 την κατάργησε μονομερώς η Αμερική, Και εδώ δεν πρόκειται καν για καθαρά συστήματα όπου το εν κυκλοφορία νόμισμα μιας χώρας ισουται 100% με τον αντοίστοιχο χρυσό που κατέχει...
Πώ,πω πρέπει να γράψω πολλά για να φτάσω εκεί που θέλω, ίσως επανέλθω αργότερα...
ουσιαστικά μιλάμε για σχέδιο εξόντωσης των δήμων και κάλυψης των κυβερνητικών πολιτικών .. όλοι θα κυνηγαμε τους δημάρχους από το νέο έτος με τις νέες αρμοδιότητες που μεταφέρουν ..μην παίζουμε με τις λέξεις..
μέχρι τώρα το συμβόλαιο μεταξύ πολιτών και κράτους.. κυβερνόμενων και κυβερνητών, είχε βασιστεί και είχε ισχύ .. έστω και προσχηματικά.. πανω στην εξασφάλιση της ευημερίας και της ασφάλειας των πολιτών του..αυτό έχει πια μονομερώς και χουντικά ακυρωθεί.. εμείς θέλουμε να τους ακυρώσουμε;
από δω και πέρα παιδιά δεν έχει.. δεν είδα και δεν ξερω .. με ποιους συνεργάζομαι και ποιους γλείφω..δεν υπάρχουν ουδετερότητες .. διαλέγεις με ποιους είσαι..
από δω και πέρα παιδιά δεν έχει.. δεν είδα και δεν ξερω .. με ποιους συνεργάζομαι και ποιους γλείφω..δεν υπάρχουν ουδετερότητες .. διαλέγεις με ποιους είσαι..
"Οι εργαζόμενοι έχουν καρφώσει στις εισόδους ξύλινες τάβλες, προκειμένου να μην πρωτοκολληθεί κανένα εισερχόμενο έγγραφο σχετικά με τις απολύσεις και να μην αποσταλούν στα αρμόδια υπουργεία καταστάσεις με τα ονόματα των εργαζομένων."
Η διαδικασία είναι κάπως αυθαίρετη όμως. Θα 'ταν πιο νομιμοποιημένο αν τα δημοτικά συμβούλια έπαιρναν αυτή την απόφαση.
Οι δήμοι είναι μια μικρογραφία του Ελληνικού
Κράτους δηλαδή λίαν επιεικώς μπάχαλο.
Βεβαίως. Αλλά έχουν δύο πλεονεκτήματα:
1. Είναι μικρότεροι, επομένως μερικοί πολίτες που ενδιαφέρονται να αλλάξουν κάτι μπορούν να έχουν μεγαλύτερη επηρροή. Ο καθένας, π.χ. μπορεί να παρευρεθεί σε συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου.
2. Οι δήμοι μπορούν να να αντισταθούν στις καταχρήσεις της κεντρικής εξουσίας καλύτερα απ' ότι μεμονομώνοι πολίτες.
Κανείς πολιτικός, δήμαρχος ή πρωθυπουργός, δεν είναι ο σωτήρας μας. Εμείς, ως πολίτες, πρέπει να φέρουμε την αλλαγή.
στις ιστορικά υπαρκτές κοινωνίες δώρου, το μέσω ανταλλαγής είναι το δώρο, και ποιος είναι ο καλύτερος του χωριού, μα φυσικά όποιος χαρίζει περισσότερα, και γιατί να κρατήσεις κάτι που δεν το χρειάζεσαι όταν μπορείς τόσο εύκολα να το χαρίσεις και να ανέβεις κοινωνικά με αυτό τον τρόπο.
Η δημοκρατία απαιτεί το "δώρο" του χρόνου που μπορεί ο καθένας να διαθέσει για να ασχοληθεί με τα κοινά. Η δημοκρατία μπορεί να συμβιώσει με το χρήμα και με διάφορα πολιτικά συστήματα και να χειριστεί καταστάσεις όπου μερικά άτομα αρνούνται να συμμορφωθούν με τις κοινές αποφάσεις ή κλέβουν τον κοινό πλούτο. Οι αρχές της δωρεάς, του αλτρουϊσμού, της φιλανθρωπίας, κ.λ.π. είναι μέχρι ένα βαθμό ανεξάρτητες με αυτές της δημοκρατίας, αλλά μια δημοκρατία λειτουργεί πιο εύκολα όταν αυτές οι αρχές είναι περισσότερο εδραιωμένες στους πολίτες. Ταυτόχρονα οι αρχές αυτές δεν απαιτούν την δημοκρατία. Ο καθένας μπορεί να δωρίσει στον συνάνθρωπό του ανεξάρτητα του πολιτεύματος.
οι μεγάλες διαφορές στα εισοδήματα των πολιτών .. υπονομεύουν την ισονομία και την ισοπολιτεία..δηλαδή τα θεμέλια της δημοκρατίας..γιαυτό και στην αρχαιότητα οι πιο εύρωστοι πολίτες ήταν χορηγοί και μάλιστα οικειοθελώς, δεν το καναν για την ψυχή της μάνας τους.. έτσι μόνο αποκτούσαν φήμη..στις περιπτώσεις που δεν δέχονταν, αναλάμβανε ο δήμος..οι μεγαλύτεροι εχθροί της ήταν και είναι.. η φτώχεια και ο αχαλίνωτος πλουτισμός.. το οικονομικό της σύστημα είναι ανθρωποκεντρικό..πρόοδος νοείται η αναπτυξη-αναβάθμιση της ζωής και της κοινωνίας μαζί με την οικονομία..
οι μεγάλες διαφορές στα εισοδήματα των πολιτών .. υπονομεύουν την ισονομία και την ισοπολιτεία..δηλαδή τα θεμέλια της δημοκρατίας
H δημοκρατία της αρχαίας Ελλάδας και η δημοκρατία την Η.Π.Α. αναπτύχθηκαν με τη δουλειά σκλάβων και χωρίς τις γυναίκες να έχουν δικαίωμα ψήφου. Στην αρχαία Ελλάδα τις αποφάσεις τις έπαιρνε η μειοψηφία των κατοίκων. Πώς συμβιβάζεται αυτό με την δημοκρατία; Πώς άλλαξε; Στην αρχαία Ελλάδα δεν άλλαξε, αλλά ακόμα έχουν τη φήμη της γέννησης της δημοκρατίας. Οι σκλαβιά στις Η.Π.Α. ήταν η αιτία για τον αμερικάνικο εμφύλιο πόλεμο και καταργήθηκε με το τέλος του πολέμου, ο οποίος είχε διάρκεια 4 χρόνια. Δεν ξεσηκώθηκαν οι σκλάβοι εναντίον κάποιας χούντας, αλλά πολέμησαν δημοκρατικές πολιτείες μεταξύ τους. Οι γυναίκες απέκτησαν ψήφο αλλάζοντας την νοοτροπία της κοινωνίας στην οποία ζούσαν.
Ainastros wrote:
η δημοκρατία είναι πολίτευμα .. δεν συνυπάρχει με άλλα..ή την έχεις ή δεν την έχεις ..
Σωστά. Εννοούσα πως συμβιώνει με οικονομικά συστήματα, συμπεριλαμβανομένου και του καπιταλισμού.
Το βασικό είναι να τη διορθώσουμε, είτε εφαρμόζοντας τη δημοκρατία όπως πρέπει είτε αναιρώντας τη χούντα. Την δεύτερη περίπτωση, εξ' ορισμού δεν μπορούμε να συζητήσουμε δημόσια για τον προφανή λόγο πως η χούντα δεν επιτρέπει τέτοιες συζητήσεις.
Το να τη λες χούντα τονίζει τη σοβαρότητα της κατάστασης, αλλά ο δρόμος για την αντιμετώπιση της χούντας, όπως τη λες, είναι εξαιρετικά πιο δύσκολος. Η χούντα πέφτει με δημοκρατία, αλλιώς η μια χούντα διαδέχεται την άλλη. Πού είναι η δημοκρατία που θα ρίξει τη χούντα; Αν δεν την έχουμε εδώ πρέπει να τη βρούμε κάπου αλλού, όπως π.χ. στο εξωτερικό. Θέλεις να ζητήσεις βοήθεια απ' το εξωτερικό;
Για να γυρίσουμε στο αρχικό θέμα, όπως διαβάζουμε το θέμα των υπαλλήλων της Βουλής σοβαρεύει διότι πολλοί τρέχουν τώρα να κατοχυρώσουν τα προνομιακά τους εφάπαξ, χρησιμοποιώντας την χρονική παράταση που τους έδωσαν οι βουλευτές. Αναρρωτιέται κανείς λοιπόν γιατί τους την έδωσαν τόσο εύκολα. Και τώρα η βουλή τι κάνει; Γιατί δεν ξαναφέρνει την τροπολογία άμεσα; Εμείς τι κάνουμε; Θα προσέξουμε ποιος ψηφίζει τι και όταν έχουμε πάλι εκλογές, θα ψηφίσουμε ανάλογα;
δεν ήταν όλα ρόδινα αγαπητέ ούτε στην αρχαία ελλάδα .. όχι πως δεν υπήρχαν δούλοι αλλά δεν στηρίχτηκε σαυτούς η δημοκρατία..τότε η δουλεία ήταν κάτι το διαδεδομένο σε ολόκληρο τον τότε γνωστό κόσμο και σε όλες της χώρες (μήπως και τώρα δεν έχουμε δουλεία όταν παίρνεις από κάποιον τον κόπο και τον χρόνο του και του πετας ένα ξεροκόμματο;)..γιατί δεν εμφανίστηκε η δημοκρατία και στις άλλες χώρες ..; το σημαντικό και μοναδικό στοιχείο που εμφανίστηκε μόνο στην ελλάδα ήταν η ανεξάρτητη μικρη παραγωγή της πόλης, ..ούτε όλοι οι πολίτες είχαν δικαιώματα..αυτοί που είχαν ήταν μόνο ενήλικοι άνδρες, όμως ήταν αυτοί που έφεραν στην κοινωνία τους αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο.. έννοιες και θεσμούς όπως η ισονομία - δικαιοσύνη - αυτοθεσμιση - αυτονομία - ισοπολιτεία - συλλογικότητα.. αρκετα πράγματα που δανείστηκαν στη συνέχεια και άλλοι λαοί, καθως και κινήματα όπως το αμερικάνικο της επαναστασης του 1776.. και παρόλο που έχουν περάσει τόσα χρόνια.. μερικά καταλοιπα έχουν απομείνει όπως η μεγαλη τοπική αυτονομία .. αυτά όμως δεν έχουν καμιά σχέση με τη δημοκρατία της αρχαίας ελλάδας και τις αρχές της..είναι πράγματα που τα ξανανακαλύπτουν καθε φορά τα κινήματα που αναζητούν την ελευθερία τους ..
όσο για το δικαιωμα της ψήφου στις γυναίκες δεν έχει καμιά σχέση με την δημοκρατία..και εμφανίζεται μαζί με την "χειραφέτηση τους".. με μια θέση δηλαδή δίπλα στους εργάτες ανδρες.. στις φάμπρικες..
δεν μπορείς να διορθώσεις κάτι που δεν υπάρχει..το ότι έχουμε; "ελευθερία" του λόγου δεν σημαίνει ότι έχουμε δημοκρατία..είναι ο καλύτερος τρόπος για να σε ξεγελάν ότι έχεις και συ δημοκρατικά δικαιώματα ενώ οι βασικές αρχές είναι άλλες..
Πίσω από τη βιτρίνα είναι στημένος ένας ολόκληρος μηχανισμός για να σε παροτρύνουν να λες και να μοιράζεσαι δημόσια τις σκέψεις σου..είτε είναι πολιτικές είτε προσωπικές..βλέπεις δεν μπορούν να ελέγξουν αυτό που δεν γνωρίζουν..ενώ στα θέματα που πραγματικά τους ενοχλούν, η λογοκρισία πέφτει σύννεφο..άσχετα αν δεν το μαθαίνουμε ποτέ ή από σπόντα έρχονται στη δημοσιότητα μερικές περιπτώσεις όπως αυτή του βαξεβάνη που φανερώνουν ότι η λογοκρισία ζει και βασιλεύει .. σκέψου τώρα εσύ ο άσημος και ο άγνωστος τι πιθανότητες θα είχες να γλιτώσεις..
το να λες ότι έχουμε χούντα είναι μια αντικειμενική περιγραφή της κατάστασης και δεν γίνεται για συναισθηματικούς λόγους..οι χουντες πέφτουν με εξεγέρσεις .. το αν μετά θ'ακολούθησει δημοκρατία ή μια άλλη χούντα .. εξαρταται από τους σκοπούς αυτών που την κάνουν.. δεν σου φτάνουν τα κινήματα που εμφανίστηκαν τα τελευταία χρόνια; θες ενισχύσεις και απέξω;..
άλλη μια στρέβλωση της δημοκρατίας από το υπάρχον σύστημα είναι αυτή των εκλογών για να σε ξεγελάν ότι εσύ αποφασίζεις ενώ ουσιαστικά τους νομιμοποιείς ναποφασίζουν για σένα..στη δημοκρατία δεν υπάρχουν εκλογές .. οι ψηφοφορίες γίνονται για πολύ εξειδικευμένα θέματα..και οι εναλλαγές στις διάφορες θέσεις γίνονται με κληρώσεις ανάμεσα στους ενδιαφερόμενους..και ως γνωστόν αν κινδύνευε η χουντάρα από τις εκλογές θα'ταν το πρώτο που θα καταργούσαν..γιαυτό και όσοι αναζητάν την ελευθερία τους και τη δημοκρατία, ψάχνουν αλλού.. εκτός βουλής.. σε χώρους δουλειάς στις πλατείες στους δρόμους..
Filopodaros wrote:
Ainastros wrote:
οι μεγάλες διαφορές στα εισοδήματα των πολιτών .. υπονομεύουν την ισονομία και την ισοπολιτεία..δηλαδή τα θεμέλια της δημοκρατίας
H δημοκρατία της αρχαίας Ελλάδας και η δημοκρατία την Η.Π.Α. αναπτύχθηκαν με τη δουλειά σκλάβων και χωρίς τις γυναίκες να έχουν δικαίωμα ψήφου. Στην αρχαία Ελλάδα τις αποφάσεις τις έπαιρνε η μειοψηφία των κατοίκων. Πώς συμβιβάζεται αυτό με την δημοκρατία; Πώς άλλαξε; Στην αρχαία Ελλάδα δεν άλλαξε, αλλά ακόμα έχουν τη φήμη της γέννησης της δημοκρατίας. Οι σκλαβιά στις Η.Π.Α. ήταν η αιτία για τον αμερικάνικο εμφύλιο πόλεμο και καταργήθηκε με το τέλος του πολέμου, ο οποίος είχε διάρκεια 4 χρόνια. Δεν ξεσηκώθηκαν οι σκλάβοι εναντίον κάποιας χούντας, αλλά πολέμησαν δημοκρατικές πολιτείες μεταξύ τους. Οι γυναίκες απέκτησαν ψήφο αλλάζοντας την νοοτροπία της κοινωνίας στην οποία ζούσαν.
Ainastros wrote:
η δημοκρατία είναι πολίτευμα .. δεν συνυπάρχει με άλλα..ή την έχεις ή δεν την έχεις ..
Σωστά. Εννοούσα πως συμβιώνει με οικονομικά συστήματα, συμπεριλαμβανομένου και του καπιταλισμού.
Το βασικό είναι να τη διορθώσουμε, είτε εφαρμόζοντας τη δημοκρατία όπως πρέπει είτε αναιρώντας τη χούντα. Την δεύτερη περίπτωση, εξ' ορισμού δεν μπορούμε να συζητήσουμε δημόσια για τον προφανή λόγο πως η χούντα δεν επιτρέπει τέτοιες συζητήσεις.
Το να τη λες χούντα τονίζει τη σοβαρότητα της κατάστασης, αλλά ο δρόμος για την αντιμετώπιση της χούντας, όπως τη λες, είναι εξαιρετικά πιο δύσκολος. Η χούντα πέφτει με δημοκρατία, αλλιώς η μια χούντα διαδέχεται την άλλη. Πού είναι η δημοκρατία που θα ρίξει τη χούντα; Αν δεν την έχουμε εδώ πρέπει να τη βρούμε κάπου αλλού, όπως π.χ. στο εξωτερικό. Θέλεις να ζητήσεις βοήθεια απ' το εξωτερικό;
Για να γυρίσουμε στο αρχικό θέμα, όπως διαβάζουμε το θέμα των υπαλλήλων της Βουλής σοβαρεύει διότι πολλοί τρέχουν τώρα να κατοχυρώσουν τα προνομιακά τους εφάπαξ, χρησιμοποιώντας την χρονική παράταση που τους έδωσαν οι βουλευτές. Αναρρωτιέται κανείς λοιπόν γιατί τους την έδωσαν τόσο εύκολα. Και τώρα η βουλή τι κάνει; Γιατί δεν ξαναφέρνει την τροπολογία άμεσα; Εμείς τι κάνουμε; Θα προσέξουμε ποιος ψηφίζει τι και όταν έχουμε πάλι εκλογές, θα ψηφίσουμε ανάλογα;
Για τους νόμους του Μεταξά και του Παπαδόπουλου τι να κάνουμε; Επίσης ισχύουν τα χρυσόβουλα του Βυζαντίου και της Οθωμανική Αυτοκρατορίας. Ετσι λειτουργεί ο νόμος παγκοσμίως.
και τι είπαμε ότι γεννάει απάθεια;
Μάλλον παρεξήγησες τα λόγια μου. Αυτο που έλεγα είναι ότι οι νόμοι και οι τίτλοι ιδιοκτησίας από τα περασμένα καθεστώτα ισχύουν εκτός αν τους ακυρώσει ρητώς το επόμενο. Και από όσο ξέρω αυτό ισχύει παγκοσμίως. Νομικός δεν είμαι να το κρίνω αλλά λογικο μου φαίνεται. Δεν κατάλαβα πως μπήκε η απάθεια σε αυτή την κουβέντα.
exomail2003 wrote:
Συγνώμη δεν θέλω να το πάρεις προσωπικά Κώστα απλά αν δεν ξέρεις κάτι να το ψάχνεις λίγο παραπάνω (αναφέρομαι στην συνταγματικότητα της κυβέρνησης Παπαδήμου, εκτός κι αν νομίζεις ότι ξέρεις κάτι παραπάνω από 3 συνταγματολόγους) και δεν είναι ανάγκη να απαντάς σαν να έχεις για όλα δίκιο, κανένας μας δεν έχει πάντα (ούτε καν εγώ)
Αγαπητέ Νίκο (αφού λέμε και ονόματα τώρα), καταρχάς χαίρομαι ειλικρινά που σε έκανα να χαρείς. Φαίνεται πως είχες την αναγκη μέσα σου να μου τη βγεις κάπως :)
Αλλά σοβαρά τώρα, γιατί να μου πεις εμένα ειδικά "απαντάς σαν να έχεις για όλα δίκιο"; Οχι, δεν παρεξηγήθηκα, τα έχουμε χώσει ο ένας στον άλλο και πολύ χειρότερα, ηλεκτρονικά και συμβατικά. Αλλά, αντικειμενικά, είναι πιο έντονο το ύφος μου από των άλλων; Είναι πιο ειρωνικό; Νομίζω ότι είμαι από τους σχετικά πολιτισμένους στις απαντήσεις μου. Και σίγουρα είμαι από τους πιο προσεγμένους, με την έννοια ότι σέβομαι τον αναγνώστη και κάνω 2ο διάβασμα του κειμένου για επιμέλεια πριν ποστάρω. Δε λέω, κάποιες φορές είμαι πιο βέβαιος για αυτά που λέω και τότε είμαι πιο έντονος, αλλά με ξάφνιασες που μου το είπες εμένα και ειδικά αυτή τη φορά. Ισως απλά να μη σου αρέσουν αυτά που λέω.
Στο θέμα τώρα (αντισυνταγματικότητα κυβέρνησης Παπαδήμου). Η απάντησή σου είναι ίσως η σωστή απάντηση ενός νομικού. Όχι ομως και ενός πολιτικού, ο οποίος επίσης έχει λόγο στο θεμα και ίσως περισσότερο από τον νομικό. Η πολιτική ως γνωστόν είναι η τέχνη του εφικτού. Έτσι ένας πολιτικός θα σου πει ότι εκείνη την στιγμή που έγιναν όλα αυτά υπήρχαν πιεστικές καταστάσες και προθεσμίες και έπρεπε να γίνει κάτι επειγόντως. Αυτό που έγινε τελικά μάλλον παραβιάζει το Σύνταγμα πολύ λίγο, ίσως και να ήταν η βέλτιστη λυση, τηρουμένων των αναλογιών. Και κατά βάθος το ήθελε η νύφη κι ο γαμπρός με την έννοια ότι, όπως διαβάζω και στο έρθρο της Wikipedia ο πολιτικος κόσμος (πλην των κομμάτων της νέας κυβέρνησης) ασχολήθηκε περισσότερο με τις πολιτικές του διαφωνίες παρά με την αντισυνταγματικότητα της διαδικασίας (άλλο αν σιγά-σιγά, τώρα που ότι ήταν να γίνει έγινε, το "θυμούνται" όλο και περισσότεροι).
Να το ξεκαθαρίσω: Δεν λέω οτι νιώθω βολικά με αυτό που έγινε. Αποτελεί κακο προηγούμενο και γενικώς θα προτιμούσα να γινονταν όλα με την κρυσταλινη καθαρή διαδικασία, σε 100% συμφωνία με το Σύνταγμα. Λέω όμως ότι η όλη ιστορία δεν συγκρίνεται για παράδειγμα με την ιστορία του 1-1-4 (βασιλικό πραξικοπημα του 1965). Εκείνες ήταν καταστάσεις όπου ξεκάθαρα μια μειοψηφία πολιτικών προσώπων βίασε το Σύνταγμα και τη Δημοκρατία. Και φυσικά ο κόσμος τις αποκαλούσε αντισυνταγματικές και θα τις λέει για πάντα. Το να κάνουμε θέμα σήμερα την αντισυνταγματικότητα της διαδικασίας που έγινε πρωθυπουργος ο Παπαδήμος μάλλον μειώνει τη σημασία των παλιότερων και πραγματικά σοβαρών συνταγματικών εκτροπών και, πολύ φοβάμαι έτσι όπως πάει το πράμα, τις αυριανές.
Για να εφαρμόσουμε και να καταλάβουμε αυτά τα θέματα καλύτερα, σε προσκαλώ (@ainastros προσωπικά αλλά και κάθε έναν που ενδιαφέρεται) να έρθεις στη συνέλευση των Ποδηλατ-ισσ-ών, όπου με διάφορους τρόπους προωθούμε ποδηλατικά θέματα. Μερικά επίκαιρα θέματα είναι αυτά του ΚΟΚ και ιδιαίτερα της θέσης μας στο δρόμο (λεωφορειολωρίδες, κ.λ.π.). Το αν λειτουργούμε με δημοκρατία ας το καθορίσετε εσείς και ευχαρίστως να το συζητήσουμε στη συνέλευση και πιθανόν να αποφασίσουμε καλύτερο τρόπο. Ο τρόπος λειτουργίας, όπως δηλώνεται στις θέσεις (το κουδουνάκι στην πρώτη σελίδα της ιστοσελίδας) είναι:
"Λειτουργούμε με άμεση δημοκρατία και χωρίς ιεραρχία με μοναδικό αποφασιστικό όργανο την ανοιχτή μας συνέλευση. Οι αποφάσεις λαμβάνονται με γόνιμη σύνθεση απόψεων, με σεβασμό της ισότητας αλλά και της διαφορετικότητας του καθενός από εμάς."
Αυτός ο τρόπος λειτουργίας δεν ακολουθεί πλήρως τους κανόνες του "Α4" που ανέφερες (π.χ. δεν έχουμε ονομαστικό κατάλογο μελών), αλλά όπως λέει η περιγραφή του Α4 "Με τον ίδιο τρόπο μια δημοκρατία δημιουργεί και αλλάζει συνεχώς και όλους τους άλλους θεσμούς και όργανα που πιστεύει ότι χρειάζεται." Αν πιστεύεις οτι πρέπει να έχουμε ονομαστικό κατάλογο μελών, έλα να το συζητήσουμε (προσωπικά συμφωνώ).
Όλα όσα έγραψα σ' αυτό το θέμα τα έγραψα γιατί πιστεύω οτι η δημοκρατία μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά. Χρειαζόμαστε θετικά παραδείγματα ομαδικών δράσεων με δημοκρατικές διαδικασίες. Η συνέλευση/συλλογικότητα των Ποδηλατ-ισσ-ών είναι μια ευκαιρία εξάσκησης σ' αυτές τις διαδικασίες με πιθανά απτά αποτελέσματα σε μια μικρή και επομένως εύκολα διαχειρίσημη ομάδα.
@ainastros, σου υπενθυμίζω πως "μας" έχεις χαρακτηρίσει κατευθυνόμενους και "μας" έχεις ρωτήσει αν "γιαυτούς τους άγνωστους μάχιμους αστικούς ποδηλάτες είστε διατεθειμένοι να προσφέρετε κάτι". Λαμβάνοντας υπόψη τις δικές σου συμβουλές και προτροπές περί δημοκρατίας, επαναλαμβάνω την πρόσκλησή μου να έρθεις στη συνέλευση και να συμμετέχεις και να μας διορθώσεις.
Έχουμε έκτακτη συνέλευση σήμερα, για να συζητηθεί η "Μαύρη Ποδηλατοπορεία" της ερχόμενης Κυριακής. (προσωπικά δεν θα μπορέσω να πάω απ' την αρχή, αλλά θα περάσω αργότερα). Η επόμενη συνέλευση είναι την πρώτη Τετάρτη του Δεκεμβρίου. Θα χαρώ να σε γνωρίσω προσωπικά.
για τα ποδηλατικά το φορουμ έχει περισσότερη ουσία.. και είναι πιο κοντα στο πνεύμα της δημοκρατίας από οποιαδήποτε συνέλευση.. με 5-10 άτομα.. εκμεταλευτείτε το..αν θυμάμαι καλά το είχε προτείνει και ο eaglos παλιότερα..και γω το προτιμώ..
με σύγχυση ή χωρίς..κάποια στιγμή θα συναντηθούμε.. αλλά μην το δένεις σχοινί κορδόνι πως θα χαρείς..
Λάθος, χούντα δεν έχουμε. Αλλά όσο υπάρχει κόσμος που κυρήσσει ότι έχουμε τόσο κινδυνεύουμε να αποκτήσουμε. Και τότε θα καταλάβεις το θα πει "Χούντα έχουμε"
Filopodaros wrote:
Όταν λέμε οτι έχουμε Χούντα τότε κινδυνεύουμε περισσότερο από την απάθεια.
Συγνώμη που επαναφέρω το θέμα από το πουθενά.
Απλά θέλω να πω οτι σήμερα 17/11/2012 (39η επέτειος του Πολυτεχνείου) Ματ περιπολικά και κάθε λογής αστυνομικοί εισέβαλαν στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης παραβιάζοντας το άσυλο και συνέλαβαν/εγκλώβησαν/χτύπησαν πολύ κόσμο.
Αυτό...θα μπορούσα να πω κιάλλα...αλλά δε χρειάζεται.
Στο θέμα τώρα (αντισυνταγματικότητα κυβέρνησης Παπαδήμου). Η απάντησή σου είναι ίσως η σωστή απάντηση ενός νομικού. Όχι ομως και ενός πολιτικού, ο οποίος επίσης έχει λόγο στο θεμα και ίσως περισσότερο από τον νομικό. Η πολιτική ως γνωστόν είναι η τέχνη του εφικτού. Έτσι ένας πολιτικός θα σου πει ότι εκείνη την στιγμή που έγιναν όλα αυτά υπήρχαν πιεστικές καταστάσες και προθεσμίες και έπρεπε να γίνει κάτι επειγόντως. Αυτό που έγινε τελικά μάλλον παραβιάζει το Σύνταγμα πολύ λίγο, ίσως και να ήταν η βέλτιστη λυση, τηρουμένων των αναλογιών. Και κατά βάθος το ήθελε η νύφη κι ο γαμπρός με την έννοια ότι, όπως διαβάζω και στο έρθρο της Wikipedia ο πολιτικος κόσμος (πλην των κομμάτων της νέας κυβέρνησης) ασχολήθηκε περισσότερο με τις πολιτικές του διαφωνίες παρά με την αντισυνταγματικότητα της διαδικασίας (άλλο αν σιγά-σιγά, τώρα που ότι ήταν να γίνει έγινε, το "θυμούνται" όλο και περισσότεροι).
Να το ξεκαθαρίσω: Δεν λέω οτι νιώθω βολικά με αυτό που έγινε. Αποτελεί κακο προηγούμενο και γενικώς θα προτιμούσα να γινονταν όλα με την κρυσταλινη καθαρή διαδικασία, σε 100% συμφωνία με το Σύνταγμα. Λέω όμως ότι η όλη ιστορία δεν συγκρίνεται για παράδειγμα με την ιστορία του 1-1-4 (βασιλικό πραξικοπημα του 1965). Εκείνες ήταν καταστάσεις όπου ξεκάθαρα μια μειοψηφία πολιτικών προσώπων βίασε το Σύνταγμα και τη Δημοκρατία. Και φυσικά ο κόσμος τις αποκαλούσε αντισυνταγματικές και θα τις λέει για πάντα. Το να κάνουμε θέμα σήμερα την αντισυνταγματικότητα της διαδικασίας που έγινε πρωθυπουργος ο Παπαδήμος μάλλον μειώνει τη σημασία των παλιότερων και πραγματικά σοβαρών συνταγματικών εκτροπών και, πολύ φοβάμαι έτσι όπως πάει το πράμα, τις αυριανές.
Είναι η θεωρία του ολίγον έγκυος, δυστυχώς άσχετα από το πόσους πόντους έχει μπει, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Για να μείνει έγκυος η δημοκρατία έχει προηγουμένως βιαστεί.
Επίσης πρώτα γράφεις:
cdouvis wrote:
Για την διακυβέρνηση Παπαδήμου διαφωνώ. Δεν νομιζω ότι υπήρξε στ'αλήθεια αντισυνταγματική διαδικασία.
μετά γράφεις:
cdouvis wrote:
Αυτό που έγινε τελικά μάλλον παραβιάζει το Σύνταγμα πολύ λίγο,
Οπότε το συμπέρασμα είναι ότι μπορείς να έχεις δημοκρατία αν παραβιάζεις το σύνταγμα πολύ λίγο. Οπότε η επόμενη ερώτηση είναι πόσο;
Τέλος πάντων εκεί που διαφωνούμε είναι ότι στη Χούντα είχαμε αντίδραση, παρόλο ήταν ανοιχτά χούντα.
Και ότι αν ονομάζεις ένα πράγμα δημοκρατία που δεν είναι κινδυνεύεις να την απαξιώσεις τόσο, ώστε να ρήξεις όλο τον κόσμο στην αγκαλιά των εχθρών της, διάβασε λίγο και την ιστορία της "Δημοκρατίας της Βαϊμάρης" μπορεί να σε βοηθήσει.
Στις αντιδράσεις, που έχει φέρει το τελευταίο διάστημα από το μέτρο της διαθεσιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων, έρχεται να προστεθεί ένα ακόμα επεισόδιο. Με πράξη νομοθετικού περιεχομένου, το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης επιβάλει και νομοθετεί τη συγκεκριμένη διαδικασία.
"Αντισυνταγματικές σε δύο σημεία οι αποφάσεις για τη διαθεσιμότητα"
Ο καθηγητής συνταγματικού δικαίου του Αριστοτελείου, Κώστας Χρυσόγονος, μιλάει στο news.gr για διαδικασία, η οποία έχει στόχο να αποφεύχθουν οι διαφοροποιήσεις των βουλευτών, καθώς και πιθανές κοινωνικές αντιδράσεις. Όπως αναφέρει η πράξη νομοθετικού περιεχομένου καταστρατηγεί το άρθρο 44 του Συντάγματος, καθώς οι συγκεκριμένες πράξεις μπορούν να εφαρμοστούν μόνο σε περιπτώσεις απρόβλεπτης και κατεπείγουσας ανάγκης. “Το επείγον δημιουργείται από την ίδια την Κυβέρνηση. Έχει αναλάβει υποχρεώσεις από τον Οκτώβριο με βάση το μνημόνιο 2 και έρχεται να τις περάσει τώρα με αυτή την πρακτική”, τονίζει χαρακτηριστικά. Όπως αναφέρει, τις προηγούμενες δεκαετίες οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου περνούσαν δύο άνά έτος, ενώ το τελευταίο διάστημα έχουν περάσει 7 - μόνο τον Νοέμβριο - και αρκετές δεκάδες στη διάρκεια του 2012.
Συνεχίζει λέγοντας ότι “παρόμοια πρακτική είχε εφαρμοστεί από τον Χίντερμπουργκ στη Γερμανία από το 1930 έως το 1933 και αποτέλεσε πρόδρομο του φασιστικού καθεστώτος". Ένα ακόμα στοιχείο αντισυνταγματικότητας σύμφωνα με τον κύριο Χρυσόγονο είναι, ότι παρακάμπτεται το άρθρο 102 άρθρο του Συντάγματος για την τοπική αυτοδιοίκηση. "Αρμόδιες για τις πράξεις που αφορούν το προσωπικό τους είναι οι δήμαρχοι και τα δικά τους εκτελεστικά όργανα", επισημαίνει.
"Καταχρηστική η εφαρμογή των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου"
"Το χειρότερο είναι ότι ο πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν ελέγχει το "κατεπείγον" των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου, με δεδομένο ότι είναι υποχρεωμένος να το κάνει", προσθέτει ο κύριος Χρυσόγονος. Υποστηρίζει ότι η διαδικασία των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου χρησιμοποιείται καταχρηστικά και καταλήγει σε μία παράλληλη νομοθετική διαδικασία.
γενικότερα σε ότι λέτε έχετε εν μέρη δίκιο
και εν μέρη γιατί το βλέπετε επιφανιακά το θέμα
το κάθε τι που συμβαίνει σε μια κοινωνία έχει 2 βασικά σκέλη
ένας ποιος παίρνει μια απόφαση
και ποιος έχει την εξουσία να πάρει μια απόφαση που συνήθως εποφελείτε από την απόφαση
αν σε κάθε τι που λέμε (σε ότι αφορά πολιτικη/οικωνομία) δούμε ποιος έχει την εξουσία και ποιος απλά εκτελεί αυτά που θέλει η εξουσία
θα δούμε γιατί πάμε κατα διαόλου
όταν βλέπεις μόνο ποιος παίρνει μία απόφαση τότε ξέρεις εν μέρη την αλήθεια και έχεις εν μέρη δίκιο
αυτό συμβαίνει είτε μιλάμε για βουλευτές είτε για δημοτική διακυβέρνηση
Μην πανικοβάλεσαι, δεν είπα ότι το μέγεθος μετράει
Ούτε ότι μετράει το πόσοι πόντοι μπηκαν και πόσοι δεν μπήκαν. Είπα ότι αυτό που έγινε ήταν το ελάχιστο κακό. Θα ήταν θέμα αν δεν το ήθελε και η νύφη και ο γαμπρός (και η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση) αλλά το ήθελαν και άρα για μένα δεν υπάρχει θέμα. Αν το ήθελε μόνο η κυβέρνηση τότε ναι, θα υπήρχε θέμα. Αλλά η αντιπολίτευση έκανε την πάπια διακριτικά για να μην ενοχλήσει και εκ των υστέρων αρχισε να κάνει κριτική παρόμοια με τη δικιά σου. Η οποία είναι ορθή από καθαρά νομική πλευρά αλλά το Σύνταγμα είναι κάτι για το οποίο δεν έχουν λόγο μόνο οι συνταγματολόγοι.
exomail2003 wrote:
cdouvis wrote:
Αυτό που έγινε τελικά μάλλον παραβιάζει το Σύνταγμα πολύ λίγο,
Οπότε το συμπέρασμα είναι ότι μπορείς να έχεις δημοκρατία αν παραβιάζεις το σύνταγμα πολύ λίγο. Οπότε η επόμενη ερώτηση είναι πόσο;
Τι είναι αυτά; Έτσι κάνουν; Κόβουν τις προτάσεις και παραθέτουν το μισό που τους βολεύει; Low. Είπα κι άλλα μετά, είπα "ίσως και να ήταν η βέλτιστη λυση, τηρουμένων των αναλογιών". Δεν βλέπω αντεπιχειρήματα στην πλήρη πρόταση.
exomail2003 wrote:
Τέλος πάντων εκεί που διαφωνούμε είναι ότι στη Χούντα είχαμε αντίδραση, παρόλο ήταν ανοιχτά χούντα.
Αυτό δεν το έπιασα.
exomail2003 wrote:
Και ότι αν ονομάζεις ένα πράγμα δημοκρατία που δεν είναι κινδυνεύεις να την απαξιώσεις τόσο, ώστε να ρήξεις όλο τον κόσμο στην αγκαλιά των εχθρών της, διάβασε λίγο και την ιστορία της "Δημοκρατίας της Βαϊμάρης" μπορεί να σε βοηθήσει.
Και σε ένα προηγούενο ποστ (Παρασκευή, 09/11/2012 - 12:40) επικαλέστηκες τη Βαϊμάρη και την άνοδο του Χιτλερ. Σου ξαναλέω ότι τα διδάγματα της Βαϊμάρης δεν συμφωνούν μαζί σου. Ο Χίτλερ πήρε την εξουσία όταν κατέρρευσε η δημοκρατία με την έννοια ότι ο κόσμος έχασε την πίστη του στη δημοκρατία. Μια τέτοια τάση υπάρχει και τώρα σε εμάς και με την στάση σου τη σιγοντάρεις. Πρέπει να δεις τα πράγματα πιο διαχρονικά. Η δημοκρατία δεν είναι το τέλειο πολίτευμα, είναι απλά το καλύτερο. Και δεν είναι στατική, είναι δυναμική και εξελίσεται. Κάποτε κάνει βήματα πίσω αλλά άλλες φορές κάνει βήματα μπροστά. Ο καθένας πρέπει να δει ποιος είναι ο ρόλος του σε αυτό το συνοθύλευμα. Κάποιοι πήραν το ρόλο να δημιουργούν έκρυθμες καταστάσεις και έξαλλους πολίτες που δεν έχουν πίστη στη δημοκρατία. Κάποιοι πήραν το ρόλο να διαδίδουν εντελώς ή μερικώς ψευδείς ειδήσεις και να θολώνουν τα νερά. Κάποιοι πήραν το ρόλο να προάγουν την ψυχραιμία και τις σωστές πληροφορίες. Ο καθένας διαλέγει και παίρνει και θα κριθεί δια του αποτελέσματος.
exomail2003 wrote:
Συνεχίζει λέγοντας ότι “παρόμοια πρακτική είχε εφαρμοστεί από τον Χίντερμπουργκ στη Γερμανία από το 1930 έως το 1933 και αποτέλεσε πρόδρομο του φασιστικού καθεστώτος".
Και πάλι δηλώνω αναρμόδιος να κρίνω τις απόψεις των συνταγματολόγων αλλά οκ, το πιστεύω. Υπάρχει όμως μια πονηριά σε αυτό το άρθρο και θέλω να την τονίσω. Τι θα πει "αποτέλεσε πρόδρομο"; Θα πει ότι προηγήθηκε και αποτέλεσε πρελούδιο του δράματος που ακολούθησε. Ηταν όμως και η αιτία του δράματος; Οχι. Γι'αυτό το άρθρο με ξενέρωσε λίγο, γιατί με μια ασυνήθιστη επιλογή λέξεων δημιουργεί λάθος εντύπωση. Θέλω να πιστεύω ότι το κάνει κατά λάθος.
Και οι απαραίτητες ιστορικές εξηγήσεις: Η αιτία που ο Χιτλερ ανέβηκε στην εξουσία ήταν ότι οι δημοκρατικές δυνάμεις δεν μπόρεσαν να τον εμποδίσουν το '33 όταν κατάφερε να αποσπάσει πολλές ψήφους και ισχύ. Το οποίο είχε σαν αιτία το γεγονός ότι πολλοί έχασαν την πίστη τους στη δημοκρατία και στράφηκαν προς τα κόμματα με άλλες απόψεις ή προτεραιότητες (αντιδημοκρατικά). Το οποίο είχε σαν αιτία την πείνα που ακολούθησε το κράχ του 1929, η οποία μάλιστα ήταν το δεύτερο κύμα στο καπάκι μετά απο την πείνα που ακολούθησε την ήττα στον 1ο παγκόσμιο πολεμο το '18. Οι "πράξεις νομοθετικού περιεχομένου" στη Γερμανία του 30-33 έγιναν γιατί η άνοδος των αντιδημοκρατικών κομμάτων εμπόδιζε την κυβέρνση να ψηφίσει τα μέτρα με τον κανονικο τρόπο. Τελικά δηλαδή και τα 2 (οι ΠΝΠ του 30-33 και η άνδος του χίτλερ) είχαν την ίδια αιτία, την ενίσχυση των αντιδημοκρατικών κομμάτων.
Το δικο μας το θέμα όμως είναι τι κάνουμε στην Ελλάδα του σήμερα. Γιατί ο καθένας μας έχει μια "ψήφο", τη στάση που θα κρατήσει. Τι στάση θα κρατήσεις εσύ; Θα στηρίξεις τα δημοκρατικά ή τα αντιδημοκρατικά κόμματα; Hint: Εκ των υστέρων ευχόμαστε στη Βαϊμάρη να είχαν επικρατήσει τα δημοκρατικά κομματα. Παρόλα αυτά δε θα σου πω εγώ τι να κάνεις, ο καθένας ψηφίζει (και "ψηφίζει") κατά συνείδηση. Λάβε υπόψη όμως ότι οι ιστορικοί του μέλλοντος θα σε κρίνουν, το ξαναλέω, εκ του αποτελέσματος.
Τι στάση θα κρατήσεις εσύ; Θα στηρίξεις τα δημοκρατικά ή τα αντιδημοκρατικά κόμματα; Hint: Εκ των υστέρων ευχόμαστε στη Βαϊμάρη να είχαν επικρατήσει τα δημοκρατικά κομματα. .
Οκ, και μια και φτάσαμε ως εδώ να φανταστώ ότι το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ είναι τα δημοκρατικά κόμματα (η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση που συμφώνησαν)(ίσως και η ΔΗΜΑΡ; ή και το ΛΑΟΣ;) ή δεν το έπιασα σωστά; Και πια είναι τα αντιδημοκρατικά;
Δεν θέλω να κατατάξω τα σημερινά κόμματα με αυτό τον τρόπο γιατί οι κωλοτούμπες είναι της μόδας και αλλάζουν πορεία συνέχεια. Ας πούμε οτι όλα δημοκρατικά είναι (εκτός από το γνωστό ένα που είναι από κατασκευή χιτλερικό, μπλιάχ). Αλλά όταν κάνουν κάτι αντιδημοκρατικό, περιστασιακό ή σαν μέρος της γενικότερης στρατηγικής τους, οφείλουμε να το κατακρίνουμε. Και όπως μου αρέσει πάντα να λέω ο καθένας θα κριθεί εκ του αποτελέσματος των πράξεών του
Αλλά είναι σημαντικό και το άλλο που είπα: Μην το περιορίζεις στα κομματα. Η καθημερινή πρακτική και ρητορική του καθενός μας είναι "ψήφος" και κρινόμαστε και για αυτήν
Σχολιάζω ότι προλαβαίνω, ότι μου χτυπάει πιο άσχημα και ότι μπάζει από χίλιες μπάντες.
Περιστασιακό; Μου θυμίζεις μια ταμπέλα που έγραφε "Η ταλαιπωρία είναι προσωρινή, το Μετρό είναι μόνιμο" και κάποιος έγραψε με σπρέι από κάτω: "Το Μετρό είναι προσωρινό, η ταλαιπωρία είναι μόνιμη"
cdouvis wrote:
Αλλά όταν κάνουν κάτι αντιδημοκρατικό, περιστασιακό ή σαν μέρος της γενικότερης στρατηγικής τους, οφείλουμε να το κατακρίνουμε.
Αυτό κάνω, αλλά δεν σε είδα εσένα να κατακρίνεις και κάτι, όλα άγια σου φαίνονται εφόσον τους ψηφίσαμε.
Πέρασε το να ανοίξουν τα μαγαζιά δεύτερη Κυριακή με ΠΝΠ δηλαδή ως έκτακτο και επείγων κατά το σύνταγμα, δεν ήξεραν από δεκαετίες πριν ότι θα έχουμε Χριστούγεννα. Αυτό δεν είναι παραβίαση του συντάγματος, τι είναι και όταν έχουμε πολλές μικρές παραβιάσεις δεν είναι σαν να μην ισχύει.
Κι αν δεν ισχύει το Σύνταγμα τι έχουμε;
cdouvis wrote:
Οι "πράξεις νομοθετικού περιεχομένου" στη Γερμανία του 30-33 έγιναν γιατί η άνοδος των αντιδημοκρατικών κομμάτων εμπόδιζε την κυβέρνση να ψηφίσει τα μέτρα με τον κανονικο τρόπο. Τελικά δηλαδή και τα 2 (οι ΠΝΠ του 30-33 και η άνδος του χίτλερ) είχαν την ίδια αιτία, την ενίσχυση των αντιδημοκρατικών κομμάτων.
Οπότε σήμερα η σωρεία των ΠΝΠ οφείλεται που όταν τα 3 κόμματα ξεκίνησαν με 179 ψήφους, νομίζω δεν υπάρχει πιο τρανή απόδειξη για την αντιδημοκρατικότητα των μέτρων, δεν εμπιστεύονται ούτε τους βουλευτές τους ότι θα τα ψηφίσουν.
Και μια γνώμη για τα ΠΝΠ και την σχέση τους με την άνοδο του φασισμού από μια πιο ιστορική σκοπιά:
Πηγή:Από την Εφημερίδα των συντακτών 26-11-2012
Tο παρελθόν μας δίνει μαθήματα για το μέλλον
της Άννας Καρακατσούλη* από την “Εφημερίδα των Συντακτών”, 26/11/2012
Καθώς οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και τα Προεδρικά Διατάγματα υποκαθιστούν στις μέρες μας τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες και υπονομεύουν την εμπιστοσύνη της κοινωνίας στον κοινοβουλευτισμό, θα ήταν σκόπιμο να επαναφέρουμε στη μνήμη μας την κατάληξη ανάλογων πρακτικών από το όχι και πολύ μακρινό ευρωπαϊκό παρελθόν. Στη Γερμανία της περιόδου 1930-1933, όταν η κατακερματισμένη σύνθεση του Κοινοβουλίου της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, που τόσο προσφιλές σύστημα αναφοράς έχει γίνει τελευταία στη χώρα μας, καθιστούσε απαγορευτική την υπερψήφιση των νόμων που εισηγούνταν οι ασταθείς κυβερνήσεις συνασπισμού, η καγκελαρία εγκαινίασε την πρακτική της καταφυγής σε προεδρικά διατάγματα με άμεση ισχύ νόμου, αναθέτοντας ουσιαστικά το έργο της διακυβέρνησης στον πρόεδρο Χίντεμπουργκ και παρακάμπτοντας την κοινοβουλευτική διαδικασία.
Το σχετικό άρθρο 48 του γερμανικού Συντάγματος, που είχε προβλεφθεί για την άμεση αντίδραση σε ενδεχόμενες κρίσιμες και έκτακτες περιστάσεις απειλητικές για το έθνος, έγινε το μέσο για την αυταρχική άσκηση εξουσίας, απαλλαγμένης από τον κοινοβουλευτικό έλεγχο. Η επίκλησή του αναδείχθηκε στην κύρια νομοθετική πρακτική από την άνοιξη του 1930 μέχρι την, υπενθυμίζουμε νόμιμη, άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία τον Ιανουάριο 1933, οπότε και καταργήθηκε κάθε πρόσχημα δημοκρατικού πολιτεύματος. Προηγουμένως, η νοθευμένη και προσχηματική λειτουργία του Ράιχσταγκ υπό καθεστώς προεδρικών διαταγμάτων είχε αποστερήσει από την κοινοβουλευτική δημοκρατία τα τελευταία ψήγματα κύρους και νομιμοποίησης που διέθετε ακόμη σε μια κοινωνία εξαντλημένη και απελπισμένη από την αδυναμία αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης του 1929/30. Η κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική Δεξιά είχε επιδιώξει και επιτύχει την ουσιαστική ακύρωση του Κοινοβουλίου και τη μετάβαση στο προεδρικό σύστημα προκειμένου να συντρίψει το κοινωνικό κράτος ρης Βαϊμάρης. Το αποτέλεσμα όμως ήταν η απομάκρυνση των πολιτών από μια αδρανοποιημένη και απαξιωμένη δημοκρατία και η αντίστοιχη προσχώρησή τους στο δυναμικό, ανερχόμενο και διεκδικητικό ναζιστικό κίνημα. Η πρακτική της παράκαμψης των εθνικών κοινοβουλίων δεν αποτελεί γερμανική επινόηση. Ανάλογες δικλίδες προβλέπονταν, και αξιοποιήθηκαν επίσης στο έπακρο την ίδια περίοδο και υπό την πίεση πάλι της οξείας οικονομικής ύφεσης, από το γαλλικό Σύνταγμα της Γ΄Δημοκρατίας.
Και στη γαλλική περίπτωση τα προεδρικά διατάγματα σήμαιναν την απεγνωσμένη προσπάθεια των επισφαλών κυβερνήσεων συνεργασίας να αποφύγουν ακόμη μια καταψήφιση της κυβέρνησης και προσφυγή στις κάλπες, που πάντα όμως ερχόταν αλλά σε μια ατμόσφαιρα σήψης και περιφρόνησης για ένα σύστημα που αδυνατούσε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Η πολιτική κρίση μετατράπηκε σε ευθεία αμφισβήτηση του κοινοβουλευτισμού με μόνα ωφελημένα τα ακροδεξιά κινήματα που δημαγωγούσαν ανοιχτά υπέρ μιας αυταρχικής λύσης. Τελικά, η επίπλαστη αυτή πολιτική σταθερότητα, τόσο στη Γερμανία όσο και στη Γαλλία, δεν ξεγέλασε κανέναν. Αντίθετα, υπέσκαψε ολέθρια τα θεμέλια της δημοκρατίας και η κατάρρευση αποδείχθηκε αναπόφευκτη συμπαρασύροντας στη βαρβαρότητα τοτ Β΄Παγκοσμίου Πολέμου ολόκληρο το ευρωπαϊκό αξιακό σύστημα. Το μάλλον ξεχασμένο δίδαγμα της ιστορίας είναι ότι η δημοκρατία δεν μπορεί παρά να ασκείται καθ’ ολοκληρίαν, αλλιώς οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν είναι ανυπολόγιστοι.
*Επίκουρη καθηγήτρια Ευρωπαϊκής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Όσοι ξέρουν ιστορία ξέρουν ότι η ιστορία μας έχει διδάξει...ότι η ιστορία δε μας διδάσκει τίποτα
άσε που την ιστορία την γράφουν πάντα οι νικητές
πέραν τούτων
την ιστορία πρέπει να την αντιληφθείς
μόνο τότε σε διδάσκει και πίστεψε με έχει να σου πει καταπληκτικά πράγματα
αρκεί να μην έχεις παρωπίδες
:D
Όσοι ξέρουν ιστορία ξέρουν ότι η ιστορία μας έχει διδάξει...ότι η ιστορία δε μας διδάσκει τίποτα
Progress, far from consisting in change, depends on retentiveness. When change is absolute there remains no being to improve and no direction is set for possible improvement: and when experience is not retained, as among savages, savages is perpetual. Those who cannot remember the past are condemned to repeat it.
George Santayana
Πρόχειρη μετάφραση: Η πρόοδος, δεν συνίσταται μόνο στην αλλαγή, εξαρτάται από την διατήρηση της μνήμης. Όταν η αλλαγή είναι απόλυτη δεν μένει κάτι για να βελτιωθεί και δεν υπάρχει κατεύθυνση για πιθανή βελτίωση: και όταν η εμπειρία δεν διατηρήται όπως μεταξύ των βαρβάρων, η νηπιακή ηλικία είναι αέναη. Αυτοί που δεν μπορούν να θυμηθούν το παρελθόν, είναι καταδικασμένοι να το επαναλάβουν.
Θυμίζει λίγο την μαρξιστική ρήση: "Η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα." Η οποία ειρωνικά, ενώ έχει πιάσει πραγματικά το νόημα της ανθρώπινης τραγωδίας (γιατί τραγωδία είναι να επεναλαμβάνεις κάτι που η προηγούμενη γνώση θα μπορούσε να σε βοηθήσει να αποφύγεις), χάνει την σχέση αιτίας αιτιατού, χάνει την διαδικασία (το προτσές που θα έλεγε ένας μαρξιστής), τον διαλεκτικό υλισμό του.
Το πρώτο ρητό, διατηρεί αυτό, αν δεν θυμάσαι το παρελθόν θα κάνεις τα ίδια λάθη. Και δυστυχώς η Ελλάδα τα τελευταία τουλάχιστον 30 χρόνια δείχνει να είναι η χώρα της γενικής αμνησίας (και αμνηστίας παρεμπιπτόντως).
Οι "πράξεις νομοθετικού περιεχομένου" στη Γερμανία του 30-33 έγιναν γιατί η άνοδος των αντιδημοκρατικών κομμάτων εμπόδιζε την κυβέρνση να ψηφίσει τα μέτρα με τον κανονικο τρόπο. Τελικά δηλαδή και τα 2 (οι ΠΝΠ του 30-33 και η άνδος του χίτλερ) είχαν την ίδια αιτία, την ενίσχυση των αντιδημοκρατικών κομμάτων.
cdouvis wrote:
Δεν θέλω να κατατάξω τα σημερινά κόμματα με αυτό τον τρόπο γιατί οι κωλοτούμπες είναι της μόδας και αλλάζουν πορεία συνέχεια. Ας πούμε οτι όλα δημοκρατικά είναι (εκτός από το γνωστό ένα που είναι από κατασκευή χιτλερικό, μπλιάχ). Αλλά όταν κάνουν κάτι αντιδημοκρατικό, περιστασιακό ή σαν μέρος της γενικότερης στρατηγικής τους, οφείλουμε να το κατακρίνουμε. Και όπως μου αρέσει πάντα να λέω ο καθένας θα κριθεί εκ του αποτελέσματος των πράξεών του
Οπότε το 7% που πήρε ένα Νεοναζιστικό κόμμα αρκεί για να μπλοκάρει τη δημοκρατία και να την εξωθήσει σε πράξεις νομοθετικού περιεχομένου; Και πιο πρόβλημα δλδ της δημοκρατίας θα λύσει πχ το άνοιγμα και μιας δεύτερης Κυριακής τα Χριστούγεννα (με ΠΝΠ) ή 52 Κυριακές που θέλει η κυβέρνηση αλλά κανένας Εμπορικός Σύλλογος (εκτός από τους μεγαλοκαρχαρίες που επισήμως δεν έχουν πάρει θέση, μόνο ο Εμπορικός Σύλλογος της Αθήνας είναι υπέρ 7 Κυριακών, η Εθνική Συνομοσπονδία Εμπορίου είναι "ποτέ την Κυριακή και το ίδιο είναι όσοι άλλοι εμπορικοί σύλλογοι έχουν πάρει θέση) δεν συζητάω καν για το πόσο δεν το θέλουν οι εργαζόμενοι.
179 βουλευτές με τους οποίους ξεκίνησε το κυβερνητικό σχήμα δεν είναι αρκετοί για να κυβερνήσουν στην Ελλάδα σήμερα. Μήπως τα έχεις λίγο μπερδεμένα.
Δεύτερον εκτός από τους θεσμούς και άρα το γράμμα του νόμου, υπάρχει και το πνεύμα. Δημοκρατία θα πει ότι εκφράζεται η θέληση του λαού, που εκφράζεται αυτή σήμερα; Μήπως μας αρέσει η πατερναλιστική ιδέα ότι ο λαός δεν ξέρει και οπότε πρέπει η Κυβέρνηση σαν καλός μπαμπάκας να μας μάθει πιο είναι το καλό μας. Και αν χρειαζόμαστε κάποιον να μας τραβήξει το αυτί γιατί να είναι κυβέρνηση και να μην είναι και ένας δικτάτορας (αν το τραβάει καλύτερα βρε αδελφέ), μήπως οι δικές σου θέσεις είναι ανιστόρητες και οδηγούν κατευθείαν σε ένα ολοκληρωτικό καθεστώς (αν δεν έχουν οδηγήσει ήδη).
Οι δήμοι είναι μια μικρογραφία του Ελληνικού
Κράτους δηλαδή λίαν επιεικώς μπάχαλο.
Όσον αφορά το θέμα περί χούντας και δημοκρατίας
κατόπιν ωρίμου σκέψεως κατέληξα ότι τελικά έχουμε
ένα βασιλόπουλο (πρωθυπουργός) και αρκετούς
αντιβασιλείς (υπουργοί).
Βασιλόπουλο γιατί δε μένει ποτέ ο ίδιος για
μεγάλο χρονικό διάστημα και επειδή φυσικά
συγκεντρώνει και τρεις εξουσίες επάνω του
(όποιος αμφιβάλλει καλή τύχη στη συναρμολόγηση).
Κατά τα άλλα πέρα από τις διεκδικήσεις και τις
συμμετοχές στα κοινά κάντε και καμιά προσευχή
γιατί δε φαίνονται καλά τα πράγματα.
Ακριβώς όπως το λες, αυξημένες υπευθυνότητες, όχι αρμοδιότητες ή εξουσίες, μαζί με μια ρήτρα ότι αν ο δήμος δεν βγαίνει οικονομικά μπορεί να επιβάλει επιπλέον φόρους. Το πρόσεξα. Αλλά το μετάφρασα διαφορετικά από εσένα.
Το κράτος αποσύρεται από τον χώρο των παροχών και της πρόνοιας, υγεία, παιδεία (εδώ και χρόνια η συντήρηση των σχολείων ήταν θέμα των δήμων)(εδώ πχ η υπεθυνότητα είναι να πληρώσει για θέρμανση, συντήρηση, νερό, ρεύμα κλπ, η αρμοδιότητα θα ήταν να μπορεί να καθορίζει το πρόγραμμα κλπ) κλπ και πετάει το μπαλάκι στους δήμους να τα πληρώσουν ενώ ταυτόχρονα τους μειώνει τις χρηματοδοτήσεις. Η ποιότητα των υπηρεσιών πόυ θα έχεις σε λίγο θα εξαρτάται δλδ από την ικανότητα του Δήμου σου να αντλήσει χρήματα από τους δημότες (στην κοινή νεοελληνική πλούσιος δήμος καλές υπηρεσίες φτωχός δήμος χάλια υπηρεσίες, χοντρικά μια και η διαφθορά, η κλοπή και η κατασπατάληση δημόσιου χρήματος δεν είναι προνόμιο μόνο της κεντρικής κυβέρνησης)
Αυτό δεν σημαίνει ότι τα υπόλοιπα που γράφεις δεν έχουν μια αξία ή δεν έχουν λόγο να γίνουν, απλά τα κάνει μια πολύ μακριά, επίπονη και αμφίβολου αποτελέσματος (όπως πολλές άλλες εναλλακτικές) προοπτική, καλή δύναμη σε όλους μας.
Εδώ επίσης έχουμε ξεχάσει να αναφέρουμε μια πολύ σημαντική παράμετρο του ζητήματος.
Σήμερα οι πολιτικοί μας δεν παίρνουν πολιτικές αλλά οικονομικές αποφάσεις. Το ζήτημα δεν είναι απλά ορισμού, το ζήτημα είναι σοβαρό γιατί το τι είναι οικονομία σήμερα έχει καθοριστεί σε πολύ μεγάλο βαθμό από ΜΗ εκλεγμένους. Οι περισσότεροι άνθρωποι δυστυχώς νομίζουν ότι η οικονομία είναι ένα αυθύπαρκτο πράγμα και η σημερινή οικονομία είναι η μόνη δυνατή (ακόμα και στα πλαίσια του καπιταλισμού) το οποίο είναι ένα ψέμα.
Μικρή παρένθεση:
Θα αφήσω προς το παρόν στην άκρη το ηθικο θέμα της οικονομίας. Αλλά για την ιστορία και για να δουλεύει το συλλογικό φαντασιακό, ας πούμε ότι κάθε οικονομία, που είναι μια σύμβαση μεταξύ των ανθρώπων και όχι κάτι αυθύπαρκτο, προωθεί και επιβάλει μια συγκεκριμένη ανάγνωση του κόσμου. Πχ στις ιστορικά υπαρκτές κοινωνίες δώρου, το μέσω ανταλλαγής είναι το δώρο, και ποιος είναι ο καλύτερος του χωριού, μα φυσικά όποιος χαρίζει περισσότερα, και γιατί να κρατήσεις κάτι που δεν το χρειάζεσαι όταν μπορείς τόσο εύκολα να το χαρίσεις και να ανέβεις κοινωνικά με αυτό τον τρόπο. Αντίθετα σε μια καπιταλιστική κοινωνία ο πιο μάγκας τελικά θα αποδειχτεί αυτός που θα έχει τα περισσότερα (ακόμα κι αν δεν υπάρχει τρόπος να τα χρησιμοποιήσει ή να τα καταναλώσει όλα αυτά) ανεξάρτητα από τον τρόπο απόκτησης τους.
Δεν προσπαθώ εδώ να πω ότι μόνο αυτά τα δύο συστήματα μπορούν να υπάρξουν, απλά προσπαθώ να αναδείξω τις δυνατότητες και τις ηθικές επιπτώσεις που μπορεί να υπάχρουν.
Τέλος παρένθεσης
Να καταριψω έναν πολύ διαδεδομένο μύθο της ισοτιμίας του χρυσού. Είναι αστείο γιατί οι περισσότεροι φορείς αυτού του μύθου έχουμε γεννηθεί μετά την κατάρευση του. Η ισοτιμία του χρυσού ίσχυε όντως κάποτε, στις 15 Αυτούστου του 71 την κατάργησε μονομερώς η Αμερική, Και εδώ δεν πρόκειται καν για καθαρά συστήματα όπου το εν κυκλοφορία νόμισμα μιας χώρας ισουται 100% με τον αντοίστοιχο χρυσό που κατέχει...
Πώ,πω πρέπει να γράψω πολλά για να φτάσω εκεί που θέλω, ίσως επανέλθω αργότερα...
ουσιαστικά μιλάμε για σχέδιο εξόντωσης των δήμων και κάλυψης των κυβερνητικών πολιτικών .. όλοι θα κυνηγαμε τους δημάρχους από το νέο έτος με τις νέες αρμοδιότητες που μεταφέρουν ..μην παίζουμε με τις λέξεις..
διαβάστε και αυτό
μέχρι τώρα το συμβόλαιο μεταξύ πολιτών και κράτους.. κυβερνόμενων και κυβερνητών, είχε βασιστεί και είχε ισχύ .. έστω και προσχηματικά.. πανω στην εξασφάλιση της ευημερίας και της ασφάλειας των πολιτών του..αυτό έχει πια μονομερώς και χουντικά ακυρωθεί.. εμείς θέλουμε να τους ακυρώσουμε;
από δω και πέρα παιδιά δεν έχει.. δεν είδα και δεν ξερω .. με ποιους συνεργάζομαι και ποιους γλείφω..δεν υπάρχουν ουδετερότητες .. διαλέγεις με ποιους είσαι..
αλληλουια
Σου δάνεισα το σκάκι μου
και έχασες το πιόνι
ΜΠΑΤΣΟΙ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ
το πρώτο καραβάκι μου
ηταν από χαρτόνι.
ΜΠΑΤΣΟΙ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ
Ορίστε ένα παράδειγμα ειρηνικής άρνησης συνεργασίας:
Σφράγισαν με τάβλες τα γραφεία προσωπικού σε δήμους της χώρας
"Οι εργαζόμενοι έχουν καρφώσει στις εισόδους ξύλινες τάβλες, προκειμένου να μην πρωτοκολληθεί κανένα εισερχόμενο έγγραφο σχετικά με τις απολύσεις και να μην αποσταλούν στα αρμόδια υπουργεία καταστάσεις με τα ονόματα των εργαζομένων."
Η διαδικασία είναι κάπως αυθαίρετη όμως. Θα 'ταν πιο νομιμοποιημένο αν τα δημοτικά συμβούλια έπαιρναν αυτή την απόφαση.
1. Είναι μικρότεροι, επομένως μερικοί πολίτες που ενδιαφέρονται να αλλάξουν κάτι μπορούν να έχουν μεγαλύτερη επηρροή. Ο καθένας, π.χ. μπορεί να παρευρεθεί σε συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου.
2. Οι δήμοι μπορούν να να αντισταθούν στις καταχρήσεις της κεντρικής εξουσίας καλύτερα απ' ότι μεμονομώνοι πολίτες.
Κανείς πολιτικός, δήμαρχος ή πρωθυπουργός, δεν είναι ο σωτήρας μας. Εμείς, ως πολίτες, πρέπει να φέρουμε την αλλαγή.
οι μεγάλες διαφορές στα εισοδήματα των πολιτών .. υπονομεύουν την ισονομία και την ισοπολιτεία..δηλαδή τα θεμέλια της δημοκρατίας..γιαυτό και στην αρχαιότητα οι πιο εύρωστοι πολίτες ήταν χορηγοί και μάλιστα οικειοθελώς, δεν το καναν για την ψυχή της μάνας τους.. έτσι μόνο αποκτούσαν φήμη..στις περιπτώσεις που δεν δέχονταν, αναλάμβανε ο δήμος..οι μεγαλύτεροι εχθροί της ήταν και είναι.. η φτώχεια και ο αχαλίνωτος πλουτισμός.. το οικονομικό της σύστημα είναι ανθρωποκεντρικό..πρόοδος νοείται η αναπτυξη-αναβάθμιση της ζωής και της κοινωνίας μαζί με την οικονομία..
η δημοκρατία είναι πολίτευμα .. δεν συνυπάρχει με άλλα..ή την έχεις ή δεν την έχεις ..
αλλο πράγμα η δημοκρατία και άλλο η χουντάρα που ζούμε ..
Το βασικό είναι να τη διορθώσουμε, είτε εφαρμόζοντας τη δημοκρατία όπως πρέπει είτε αναιρώντας τη χούντα. Την δεύτερη περίπτωση, εξ' ορισμού δεν μπορούμε να συζητήσουμε δημόσια για τον προφανή λόγο πως η χούντα δεν επιτρέπει τέτοιες συζητήσεις.
Το να τη λες χούντα τονίζει τη σοβαρότητα της κατάστασης, αλλά ο δρόμος για την αντιμετώπιση της χούντας, όπως τη λες, είναι εξαιρετικά πιο δύσκολος. Η χούντα πέφτει με δημοκρατία, αλλιώς η μια χούντα διαδέχεται την άλλη. Πού είναι η δημοκρατία που θα ρίξει τη χούντα; Αν δεν την έχουμε εδώ πρέπει να τη βρούμε κάπου αλλού, όπως π.χ. στο εξωτερικό. Θέλεις να ζητήσεις βοήθεια απ' το εξωτερικό;
Για να γυρίσουμε στο αρχικό θέμα, όπως διαβάζουμε το θέμα των υπαλλήλων της Βουλής σοβαρεύει διότι πολλοί τρέχουν τώρα να κατοχυρώσουν τα προνομιακά τους εφάπαξ, χρησιμοποιώντας την χρονική παράταση που τους έδωσαν οι βουλευτές. Αναρρωτιέται κανείς λοιπόν γιατί τους την έδωσαν τόσο εύκολα. Και τώρα η βουλή τι κάνει; Γιατί δεν ξαναφέρνει την τροπολογία άμεσα; Εμείς τι κάνουμε; Θα προσέξουμε ποιος ψηφίζει τι και όταν έχουμε πάλι εκλογές, θα ψηφίσουμε ανάλογα;
δεν ήταν όλα ρόδινα αγαπητέ ούτε στην αρχαία ελλάδα .. όχι πως δεν υπήρχαν δούλοι αλλά δεν στηρίχτηκε σαυτούς η δημοκρατία..τότε η δουλεία ήταν κάτι το διαδεδομένο σε ολόκληρο τον τότε γνωστό κόσμο και σε όλες της χώρες (μήπως και τώρα δεν έχουμε δουλεία όταν παίρνεις από κάποιον τον κόπο και τον χρόνο του και του πετας ένα ξεροκόμματο;)..γιατί δεν εμφανίστηκε η δημοκρατία και στις άλλες χώρες ..; το σημαντικό και μοναδικό στοιχείο που εμφανίστηκε μόνο στην ελλάδα ήταν η ανεξάρτητη μικρη παραγωγή της πόλης, ..ούτε όλοι οι πολίτες είχαν δικαιώματα..αυτοί που είχαν ήταν μόνο ενήλικοι άνδρες, όμως ήταν αυτοί που έφεραν στην κοινωνία τους αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο.. έννοιες και θεσμούς όπως η ισονομία - δικαιοσύνη - αυτοθεσμιση - αυτονομία - ισοπολιτεία - συλλογικότητα.. αρκετα πράγματα που δανείστηκαν στη συνέχεια και άλλοι λαοί, καθως και κινήματα όπως το αμερικάνικο της επαναστασης του 1776.. και παρόλο που έχουν περάσει τόσα χρόνια.. μερικά καταλοιπα έχουν απομείνει όπως η μεγαλη τοπική αυτονομία .. αυτά όμως δεν έχουν καμιά σχέση με τη δημοκρατία της αρχαίας ελλάδας και τις αρχές της..είναι πράγματα που τα ξανανακαλύπτουν καθε φορά τα κινήματα που αναζητούν την ελευθερία τους ..
όσο για το δικαιωμα της ψήφου στις γυναίκες δεν έχει καμιά σχέση με την δημοκρατία..και εμφανίζεται μαζί με την "χειραφέτηση τους".. με μια θέση δηλαδή δίπλα στους εργάτες ανδρες.. στις φάμπρικες..
το να λες ότι συμβιώνει με τον καπιταλισμό είναι το ίδιο χειρότερο με το να λες ότι συμβιώνει με τη χούντα..αν έκανες παράθεση σε όλο το κείμενο ίσως ντρεπόσουν να το γράψεις..
για να στο μεταφράσω...
οι μεγαλύτεροι εχθροί της ήταν και είναι.. η φτώχεια και ο αχαλίνωτος πλουτισμός..
δεν μπορείς να διορθώσεις κάτι που δεν υπάρχει..το ότι έχουμε; "ελευθερία" του λόγου δεν σημαίνει ότι έχουμε δημοκρατία..είναι ο καλύτερος τρόπος για να σε ξεγελάν ότι έχεις και συ δημοκρατικά δικαιώματα ενώ οι βασικές αρχές είναι άλλες..
Πίσω από τη βιτρίνα είναι στημένος ένας ολόκληρος μηχανισμός για να σε παροτρύνουν να λες και να μοιράζεσαι δημόσια τις σκέψεις σου..είτε είναι πολιτικές είτε προσωπικές..βλέπεις δεν μπορούν να ελέγξουν αυτό που δεν γνωρίζουν..ενώ στα θέματα που πραγματικά τους ενοχλούν, η λογοκρισία πέφτει σύννεφο..άσχετα αν δεν το μαθαίνουμε ποτέ ή από σπόντα έρχονται στη δημοσιότητα μερικές περιπτώσεις όπως αυτή του βαξεβάνη που φανερώνουν ότι η λογοκρισία ζει και βασιλεύει .. σκέψου τώρα εσύ ο άσημος και ο άγνωστος τι πιθανότητες θα είχες να γλιτώσεις..
το να λες ότι έχουμε χούντα είναι μια αντικειμενική περιγραφή της κατάστασης και δεν γίνεται για συναισθηματικούς λόγους..οι χουντες πέφτουν με εξεγέρσεις .. το αν μετά θ'ακολούθησει δημοκρατία ή μια άλλη χούντα .. εξαρταται από τους σκοπούς αυτών που την κάνουν.. δεν σου φτάνουν τα κινήματα που εμφανίστηκαν τα τελευταία χρόνια; θες ενισχύσεις και απέξω;..
άλλη μια στρέβλωση της δημοκρατίας από το υπάρχον σύστημα είναι αυτή των εκλογών για να σε ξεγελάν ότι εσύ αποφασίζεις ενώ ουσιαστικά τους νομιμοποιείς ναποφασίζουν για σένα..στη δημοκρατία δεν υπάρχουν εκλογές .. οι ψηφοφορίες γίνονται για πολύ εξειδικευμένα θέματα..και οι εναλλαγές στις διάφορες θέσεις γίνονται με κληρώσεις ανάμεσα στους ενδιαφερόμενους..και ως γνωστόν αν κινδύνευε η χουντάρα από τις εκλογές θα'ταν το πρώτο που θα καταργούσαν..γιαυτό και όσοι αναζητάν την ελευθερία τους και τη δημοκρατία, ψάχνουν αλλού.. εκτός βουλής.. σε χώρους δουλειάς στις πλατείες στους δρόμους..
Μάλλον παρεξήγησες τα λόγια μου. Αυτο που έλεγα είναι ότι οι νόμοι και οι τίτλοι ιδιοκτησίας από τα περασμένα καθεστώτα ισχύουν εκτός αν τους ακυρώσει ρητώς το επόμενο. Και από όσο ξέρω αυτό ισχύει παγκοσμίως. Νομικός δεν είμαι να το κρίνω αλλά λογικο μου φαίνεται. Δεν κατάλαβα πως μπήκε η απάθεια σε αυτή την κουβέντα.
Αγαπητέ Νίκο (αφού λέμε και ονόματα τώρα), καταρχάς χαίρομαι ειλικρινά που σε έκανα να χαρείς. Φαίνεται πως είχες την αναγκη μέσα σου να μου τη βγεις κάπως :)
Αλλά σοβαρά τώρα, γιατί να μου πεις εμένα ειδικά "απαντάς σαν να έχεις για όλα δίκιο"; Οχι, δεν παρεξηγήθηκα, τα έχουμε χώσει ο ένας στον άλλο και πολύ χειρότερα, ηλεκτρονικά και συμβατικά. Αλλά, αντικειμενικά, είναι πιο έντονο το ύφος μου από των άλλων; Είναι πιο ειρωνικό; Νομίζω ότι είμαι από τους σχετικά πολιτισμένους στις απαντήσεις μου. Και σίγουρα είμαι από τους πιο προσεγμένους, με την έννοια ότι σέβομαι τον αναγνώστη και κάνω 2ο διάβασμα του κειμένου για επιμέλεια πριν ποστάρω. Δε λέω, κάποιες φορές είμαι πιο βέβαιος για αυτά που λέω και τότε είμαι πιο έντονος, αλλά με ξάφνιασες που μου το είπες εμένα και ειδικά αυτή τη φορά. Ισως απλά να μη σου αρέσουν αυτά που λέω.
Στο θέμα τώρα (αντισυνταγματικότητα κυβέρνησης Παπαδήμου). Η απάντησή σου είναι ίσως η σωστή απάντηση ενός νομικού. Όχι ομως και ενός πολιτικού, ο οποίος επίσης έχει λόγο στο θεμα και ίσως περισσότερο από τον νομικό. Η πολιτική ως γνωστόν είναι η τέχνη του εφικτού. Έτσι ένας πολιτικός θα σου πει ότι εκείνη την στιγμή που έγιναν όλα αυτά υπήρχαν πιεστικές καταστάσες και προθεσμίες και έπρεπε να γίνει κάτι επειγόντως. Αυτό που έγινε τελικά μάλλον παραβιάζει το Σύνταγμα πολύ λίγο, ίσως και να ήταν η βέλτιστη λυση, τηρουμένων των αναλογιών. Και κατά βάθος το ήθελε η νύφη κι ο γαμπρός με την έννοια ότι, όπως διαβάζω και στο έρθρο της Wikipedia ο πολιτικος κόσμος (πλην των κομμάτων της νέας κυβέρνησης) ασχολήθηκε περισσότερο με τις πολιτικές του διαφωνίες παρά με την αντισυνταγματικότητα της διαδικασίας (άλλο αν σιγά-σιγά, τώρα που ότι ήταν να γίνει έγινε, το "θυμούνται" όλο και περισσότεροι).
Να το ξεκαθαρίσω: Δεν λέω οτι νιώθω βολικά με αυτό που έγινε. Αποτελεί κακο προηγούμενο και γενικώς θα προτιμούσα να γινονταν όλα με την κρυσταλινη καθαρή διαδικασία, σε 100% συμφωνία με το Σύνταγμα. Λέω όμως ότι η όλη ιστορία δεν συγκρίνεται για παράδειγμα με την ιστορία του 1-1-4 (βασιλικό πραξικοπημα του 1965). Εκείνες ήταν καταστάσεις όπου ξεκάθαρα μια μειοψηφία πολιτικών προσώπων βίασε το Σύνταγμα και τη Δημοκρατία. Και φυσικά ο κόσμος τις αποκαλούσε αντισυνταγματικές και θα τις λέει για πάντα. Το να κάνουμε θέμα σήμερα την αντισυνταγματικότητα της διαδικασίας που έγινε πρωθυπουργος ο Παπαδήμος μάλλον μειώνει τη σημασία των παλιότερων και πραγματικά σοβαρών συνταγματικών εκτροπών και, πολύ φοβάμαι έτσι όπως πάει το πράμα, τις αυριανές.
Για να εφαρμόσουμε και να καταλάβουμε αυτά τα θέματα καλύτερα, σε προσκαλώ (@ainastros προσωπικά αλλά και κάθε έναν που ενδιαφέρεται) να έρθεις στη συνέλευση των Ποδηλατ-ισσ-ών, όπου με διάφορους τρόπους προωθούμε ποδηλατικά θέματα. Μερικά επίκαιρα θέματα είναι αυτά του ΚΟΚ και ιδιαίτερα της θέσης μας στο δρόμο (λεωφορειολωρίδες, κ.λ.π.). Το αν λειτουργούμε με δημοκρατία ας το καθορίσετε εσείς και ευχαρίστως να το συζητήσουμε στη συνέλευση και πιθανόν να αποφασίσουμε καλύτερο τρόπο. Ο τρόπος λειτουργίας, όπως δηλώνεται στις θέσεις (το κουδουνάκι στην πρώτη σελίδα της ιστοσελίδας) είναι:
"Λειτουργούμε με άμεση δημοκρατία και χωρίς ιεραρχία με μοναδικό αποφασιστικό όργανο την ανοιχτή μας συνέλευση. Οι αποφάσεις λαμβάνονται με γόνιμη σύνθεση απόψεων, με σεβασμό της ισότητας αλλά και της διαφορετικότητας του καθενός από εμάς."
Αυτός ο τρόπος λειτουργίας δεν ακολουθεί πλήρως τους κανόνες του "Α4" που ανέφερες (π.χ. δεν έχουμε ονομαστικό κατάλογο μελών), αλλά όπως λέει η περιγραφή του Α4 "Με τον ίδιο τρόπο μια δημοκρατία δημιουργεί και αλλάζει συνεχώς και όλους τους άλλους θεσμούς και όργανα που πιστεύει ότι χρειάζεται." Αν πιστεύεις οτι πρέπει να έχουμε ονομαστικό κατάλογο μελών, έλα να το συζητήσουμε (προσωπικά συμφωνώ).
Όλα όσα έγραψα σ' αυτό το θέμα τα έγραψα γιατί πιστεύω οτι η δημοκρατία μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά. Χρειαζόμαστε θετικά παραδείγματα ομαδικών δράσεων με δημοκρατικές διαδικασίες. Η συνέλευση/συλλογικότητα των Ποδηλατ-ισσ-ών είναι μια ευκαιρία εξάσκησης σ' αυτές τις διαδικασίες με πιθανά απτά αποτελέσματα σε μια μικρή και επομένως εύκολα διαχειρίσημη ομάδα.
@ainastros, σου υπενθυμίζω πως "μας" έχεις χαρακτηρίσει κατευθυνόμενους και "μας" έχεις ρωτήσει αν "γιαυτούς τους άγνωστους μάχιμους αστικούς ποδηλάτες είστε διατεθειμένοι να προσφέρετε κάτι". Λαμβάνοντας υπόψη τις δικές σου συμβουλές και προτροπές περί δημοκρατίας, επαναλαμβάνω την πρόσκλησή μου να έρθεις στη συνέλευση και να συμμετέχεις και να μας διορθώσεις.
Έχουμε έκτακτη συνέλευση σήμερα, για να συζητηθεί η "Μαύρη Ποδηλατοπορεία" της ερχόμενης Κυριακής. (προσωπικά δεν θα μπορέσω να πάω απ' την αρχή, αλλά θα περάσω αργότερα). Η επόμενη συνέλευση είναι την πρώτη Τετάρτη του Δεκεμβρίου. Θα χαρώ να σε γνωρίσω προσωπικά.
για τα ποδηλατικά το φορουμ έχει περισσότερη ουσία.. και είναι πιο κοντα στο πνεύμα της δημοκρατίας από οποιαδήποτε συνέλευση.. με 5-10 άτομα.. εκμεταλευτείτε το..αν θυμάμαι καλά το είχε προτείνει και ο eaglos παλιότερα..και γω το προτιμώ..
με σύγχυση ή χωρίς..κάποια στιγμή θα συναντηθούμε.. αλλά μην το δένεις σχοινί κορδόνι πως θα χαρείς..
Συγνώμη που επαναφέρω το θέμα από το πουθενά.
Απλά θέλω να πω οτι σήμερα 17/11/2012 (39η επέτειος του Πολυτεχνείου) Ματ περιπολικά και κάθε λογής αστυνομικοί εισέβαλαν στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης παραβιάζοντας το άσυλο και συνέλαβαν/εγκλώβησαν/χτύπησαν πολύ κόσμο.
Αυτό...θα μπορούσα να πω κιάλλα...αλλά δε χρειάζεται.
Ψέματα!
Σε ζαρντινιέρες χτύπησαν.
Είναι η θεωρία του ολίγον έγκυος, δυστυχώς άσχετα από το πόσους πόντους έχει μπει, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Για να μείνει έγκυος η δημοκρατία έχει προηγουμένως βιαστεί.
Επίσης πρώτα γράφεις:
μετά γράφεις:
Οπότε το συμπέρασμα είναι ότι μπορείς να έχεις δημοκρατία αν παραβιάζεις το σύνταγμα πολύ λίγο. Οπότε η επόμενη ερώτηση είναι πόσο;
Τέλος πάντων εκεί που διαφωνούμε είναι ότι στη Χούντα είχαμε αντίδραση, παρόλο ήταν ανοιχτά χούντα.
Και ότι αν ονομάζεις ένα πράγμα δημοκρατία που δεν είναι κινδυνεύεις να την απαξιώσεις τόσο, ώστε να ρήξεις όλο τον κόσμο στην αγκαλιά των εχθρών της, διάβασε λίγο και την ιστορία της "Δημοκρατίας της Βαϊμάρης" μπορεί να σε βοηθήσει.
Άλλη μια υπόθεση που κρίνεται αντισυνταγματική:
Στις αντιδράσεις, που έχει φέρει το τελευταίο διάστημα από το μέτρο της διαθεσιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων, έρχεται να προστεθεί ένα ακόμα επεισόδιο. Με πράξη νομοθετικού περιεχομένου, το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης επιβάλει και νομοθετεί τη συγκεκριμένη διαδικασία.
"Αντισυνταγματικές σε δύο σημεία οι αποφάσεις για τη διαθεσιμότητα"
Ο καθηγητής συνταγματικού δικαίου του Αριστοτελείου, Κώστας Χρυσόγονος, μιλάει στο news.gr για διαδικασία, η οποία έχει στόχο να αποφεύχθουν οι διαφοροποιήσεις των βουλευτών, καθώς και πιθανές κοινωνικές αντιδράσεις. Όπως αναφέρει η πράξη νομοθετικού περιεχομένου καταστρατηγεί το άρθρο 44 του Συντάγματος, καθώς οι συγκεκριμένες πράξεις μπορούν να εφαρμοστούν μόνο σε περιπτώσεις απρόβλεπτης και κατεπείγουσας ανάγκης. “Το επείγον δημιουργείται από την ίδια την Κυβέρνηση. Έχει αναλάβει υποχρεώσεις από τον Οκτώβριο με βάση το μνημόνιο 2 και έρχεται να τις περάσει τώρα με αυτή την πρακτική”, τονίζει χαρακτηριστικά. Όπως αναφέρει, τις προηγούμενες δεκαετίες οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου περνούσαν δύο άνά έτος, ενώ το τελευταίο διάστημα έχουν περάσει 7 - μόνο τον Νοέμβριο - και αρκετές δεκάδες στη διάρκεια του 2012.
Συνεχίζει λέγοντας ότι “παρόμοια πρακτική είχε εφαρμοστεί από τον Χίντερμπουργκ στη Γερμανία από το 1930 έως το 1933 και αποτέλεσε πρόδρομο του φασιστικού καθεστώτος". Ένα ακόμα στοιχείο αντισυνταγματικότητας σύμφωνα με τον κύριο Χρυσόγονο είναι, ότι παρακάμπτεται το άρθρο 102 άρθρο του Συντάγματος για την τοπική αυτοδιοίκηση. "Αρμόδιες για τις πράξεις που αφορούν το προσωπικό τους είναι οι δήμαρχοι και τα δικά τους εκτελεστικά όργανα", επισημαίνει.
"Καταχρηστική η εφαρμογή των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου"
"Το χειρότερο είναι ότι ο πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν ελέγχει το "κατεπείγον" των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου, με δεδομένο ότι είναι υποχρεωμένος να το κάνει", προσθέτει ο κύριος Χρυσόγονος. Υποστηρίζει ότι η διαδικασία των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου χρησιμοποιείται καταχρηστικά και καταλήγει σε μία παράλληλη νομοθετική διαδικασία.
Πηγή:http://www.24h.gr/node/67595
Υ.Γ: Δεν είναι το πλήρες άρθρο. Τα bold δικά μου.
γενικότερα σε ότι λέτε έχετε εν μέρη δίκιο
και εν μέρη γιατί το βλέπετε επιφανιακά το θέμα
το κάθε τι που συμβαίνει σε μια κοινωνία έχει 2 βασικά σκέλη
ένας ποιος παίρνει μια απόφαση
και ποιος έχει την εξουσία να πάρει μια απόφαση που συνήθως εποφελείτε από την απόφαση
αν σε κάθε τι που λέμε (σε ότι αφορά πολιτικη/οικωνομία) δούμε ποιος έχει την εξουσία και ποιος απλά εκτελεί αυτά που θέλει η εξουσία
θα δούμε γιατί πάμε κατα διαόλου
όταν βλέπεις μόνο ποιος παίρνει μία απόφαση τότε ξέρεις εν μέρη την αλήθεια και έχεις εν μέρη δίκιο
αυτό συμβαίνει είτε μιλάμε για βουλευτές είτε για δημοτική διακυβέρνηση
.
Μην πανικοβάλεσαι, δεν είπα ότι το μέγεθος μετράει
Ούτε ότι μετράει το πόσοι πόντοι μπηκαν και πόσοι δεν μπήκαν. Είπα ότι αυτό που έγινε ήταν το ελάχιστο κακό. Θα ήταν θέμα αν δεν το ήθελε και η νύφη και ο γαμπρός (και η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση) αλλά το ήθελαν και άρα για μένα δεν υπάρχει θέμα. Αν το ήθελε μόνο η κυβέρνηση τότε ναι, θα υπήρχε θέμα. Αλλά η αντιπολίτευση έκανε την πάπια διακριτικά για να μην ενοχλήσει και εκ των υστέρων αρχισε να κάνει κριτική παρόμοια με τη δικιά σου. Η οποία είναι ορθή από καθαρά νομική πλευρά αλλά το Σύνταγμα είναι κάτι για το οποίο δεν έχουν λόγο μόνο οι συνταγματολόγοι.
Τι είναι αυτά; Έτσι κάνουν; Κόβουν τις προτάσεις και παραθέτουν το μισό που τους βολεύει; Low.
Είπα κι άλλα μετά, είπα "ίσως και να ήταν η βέλτιστη λυση, τηρουμένων των αναλογιών". Δεν βλέπω αντεπιχειρήματα στην πλήρη πρόταση.
Αυτό δεν το έπιασα.
Και σε ένα προηγούενο ποστ (Παρασκευή, 09/11/2012 - 12:40) επικαλέστηκες τη Βαϊμάρη και την άνοδο του Χιτλερ. Σου ξαναλέω ότι τα διδάγματα της Βαϊμάρης δεν συμφωνούν μαζί σου. Ο Χίτλερ πήρε την εξουσία όταν κατέρρευσε η δημοκρατία με την έννοια ότι ο κόσμος έχασε την πίστη του στη δημοκρατία. Μια τέτοια τάση υπάρχει και τώρα σε εμάς και με την στάση σου τη σιγοντάρεις. Πρέπει να δεις τα πράγματα πιο διαχρονικά. Η δημοκρατία δεν είναι το τέλειο πολίτευμα, είναι απλά το καλύτερο. Και δεν είναι στατική, είναι δυναμική και εξελίσεται. Κάποτε κάνει βήματα πίσω αλλά άλλες φορές κάνει βήματα μπροστά. Ο καθένας πρέπει να δει ποιος είναι ο ρόλος του σε αυτό το συνοθύλευμα. Κάποιοι πήραν το ρόλο να δημιουργούν έκρυθμες καταστάσεις και έξαλλους πολίτες που δεν έχουν πίστη στη δημοκρατία. Κάποιοι πήραν το ρόλο να διαδίδουν εντελώς ή μερικώς ψευδείς ειδήσεις και να θολώνουν τα νερά. Κάποιοι πήραν το ρόλο να προάγουν την ψυχραιμία και τις σωστές πληροφορίες. Ο καθένας διαλέγει και παίρνει και θα κριθεί δια του αποτελέσματος.
Και πάλι δηλώνω αναρμόδιος να κρίνω τις απόψεις των συνταγματολόγων αλλά οκ, το πιστεύω. Υπάρχει όμως μια πονηριά σε αυτό το άρθρο και θέλω να την τονίσω. Τι θα πει "αποτέλεσε πρόδρομο"; Θα πει ότι προηγήθηκε και αποτέλεσε πρελούδιο του δράματος που ακολούθησε. Ηταν όμως και η αιτία του δράματος; Οχι. Γι'αυτό το άρθρο με ξενέρωσε λίγο, γιατί με μια ασυνήθιστη επιλογή λέξεων δημιουργεί λάθος εντύπωση. Θέλω να πιστεύω ότι το κάνει κατά λάθος.
Και οι απαραίτητες ιστορικές εξηγήσεις: Η αιτία που ο Χιτλερ ανέβηκε στην εξουσία ήταν ότι οι δημοκρατικές δυνάμεις δεν μπόρεσαν να τον εμποδίσουν το '33 όταν κατάφερε να αποσπάσει πολλές ψήφους και ισχύ. Το οποίο είχε σαν αιτία το γεγονός ότι πολλοί έχασαν την πίστη τους στη δημοκρατία και στράφηκαν προς τα κόμματα με άλλες απόψεις ή προτεραιότητες (αντιδημοκρατικά). Το οποίο είχε σαν αιτία την πείνα που ακολούθησε το κράχ του 1929, η οποία μάλιστα ήταν το δεύτερο κύμα στο καπάκι μετά απο την πείνα που ακολούθησε την ήττα στον 1ο παγκόσμιο πολεμο το '18. Οι "πράξεις νομοθετικού περιεχομένου" στη Γερμανία του 30-33 έγιναν γιατί η άνοδος των αντιδημοκρατικών κομμάτων εμπόδιζε την κυβέρνση να ψηφίσει τα μέτρα με τον κανονικο τρόπο. Τελικά δηλαδή και τα 2 (οι ΠΝΠ του 30-33 και η άνδος του χίτλερ) είχαν την ίδια αιτία, την ενίσχυση των αντιδημοκρατικών κομμάτων.
Το δικο μας το θέμα όμως είναι τι κάνουμε στην Ελλάδα του σήμερα. Γιατί ο καθένας μας έχει μια "ψήφο", τη στάση που θα κρατήσει. Τι στάση θα κρατήσεις εσύ; Θα στηρίξεις τα δημοκρατικά ή τα αντιδημοκρατικά κόμματα; Hint: Εκ των υστέρων ευχόμαστε στη Βαϊμάρη να είχαν επικρατήσει τα δημοκρατικά κομματα. Παρόλα αυτά δε θα σου πω εγώ τι να κάνεις, ο καθένας ψηφίζει (και "ψηφίζει") κατά συνείδηση. Λάβε υπόψη όμως ότι οι ιστορικοί του μέλλοντος θα σε κρίνουν, το ξαναλέω, εκ του αποτελέσματος.
Οκ, και μια και φτάσαμε ως εδώ να φανταστώ ότι το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ είναι τα δημοκρατικά κόμματα (η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση που συμφώνησαν)(ίσως και η ΔΗΜΑΡ; ή και το ΛΑΟΣ;) ή δεν το έπιασα σωστά; Και πια είναι τα αντιδημοκρατικά;
Δεν θέλω να κατατάξω τα σημερινά κόμματα με αυτό τον τρόπο γιατί οι κωλοτούμπες είναι της μόδας και αλλάζουν πορεία συνέχεια. Ας πούμε οτι όλα δημοκρατικά είναι (εκτός από το γνωστό ένα που είναι από κατασκευή χιτλερικό, μπλιάχ). Αλλά όταν κάνουν κάτι αντιδημοκρατικό, περιστασιακό ή σαν μέρος της γενικότερης στρατηγικής τους, οφείλουμε να το κατακρίνουμε. Και όπως μου αρέσει πάντα να λέω ο καθένας θα κριθεί εκ του αποτελέσματος των πράξεών του
Αλλά είναι σημαντικό και το άλλο που είπα: Μην το περιορίζεις στα κομματα. Η καθημερινή πρακτική και ρητορική του καθενός μας είναι "ψήφος" και κρινόμαστε και για αυτήν
Σχολιάζω ότι προλαβαίνω, ότι μου χτυπάει πιο άσχημα και ότι μπάζει από χίλιες μπάντες.
Περιστασιακό; Μου θυμίζεις μια ταμπέλα που έγραφε "Η ταλαιπωρία είναι προσωρινή, το Μετρό είναι μόνιμο" και κάποιος έγραψε με σπρέι από κάτω: "Το Μετρό είναι προσωρινό, η ταλαιπωρία είναι μόνιμη"
Αυτό κάνω, αλλά δεν σε είδα εσένα να κατακρίνεις και κάτι, όλα άγια σου φαίνονται εφόσον τους ψηφίσαμε.
Πέρασε το να ανοίξουν τα μαγαζιά δεύτερη Κυριακή με ΠΝΠ δηλαδή ως έκτακτο και επείγων κατά το σύνταγμα, δεν ήξεραν από δεκαετίες πριν ότι θα έχουμε Χριστούγεννα. Αυτό δεν είναι παραβίαση του συντάγματος, τι είναι και όταν έχουμε πολλές μικρές παραβιάσεις δεν είναι σαν να μην ισχύει.
Κι αν δεν ισχύει το Σύνταγμα τι έχουμε;
Οπότε σήμερα η σωρεία των ΠΝΠ οφείλεται που όταν τα 3 κόμματα ξεκίνησαν με 179 ψήφους, νομίζω δεν υπάρχει πιο τρανή απόδειξη για την αντιδημοκρατικότητα των μέτρων, δεν εμπιστεύονται ούτε τους βουλευτές τους ότι θα τα ψηφίσουν.
Και μια γνώμη για τα ΠΝΠ και την σχέση τους με την άνοδο του φασισμού από μια πιο ιστορική σκοπιά:
Πηγή:Από την Εφημερίδα των συντακτών 26-11-2012
Tο παρελθόν μας δίνει μαθήματα για το μέλλον
της Άννας Καρακατσούλη* από την “Εφημερίδα των Συντακτών”, 26/11/2012
Καθώς οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και τα Προεδρικά Διατάγματα υποκαθιστούν στις μέρες μας τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες και υπονομεύουν την εμπιστοσύνη της κοινωνίας στον κοινοβουλευτισμό, θα ήταν σκόπιμο να επαναφέρουμε στη μνήμη μας την κατάληξη ανάλογων πρακτικών από το όχι και πολύ μακρινό ευρωπαϊκό παρελθόν. Στη Γερμανία της περιόδου 1930-1933, όταν η κατακερματισμένη σύνθεση του Κοινοβουλίου της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, που τόσο προσφιλές σύστημα αναφοράς έχει γίνει τελευταία στη χώρα μας, καθιστούσε απαγορευτική την υπερψήφιση των νόμων που εισηγούνταν οι ασταθείς κυβερνήσεις συνασπισμού, η καγκελαρία εγκαινίασε την πρακτική της καταφυγής σε προεδρικά διατάγματα με άμεση ισχύ νόμου, αναθέτοντας ουσιαστικά το έργο της διακυβέρνησης στον πρόεδρο Χίντεμπουργκ και παρακάμπτοντας την κοινοβουλευτική διαδικασία.
Το σχετικό άρθρο 48 του γερμανικού Συντάγματος, που είχε προβλεφθεί για την άμεση αντίδραση σε ενδεχόμενες κρίσιμες και έκτακτες περιστάσεις απειλητικές για το έθνος, έγινε το μέσο για την αυταρχική άσκηση εξουσίας, απαλλαγμένης από τον κοινοβουλευτικό έλεγχο. Η επίκλησή του αναδείχθηκε στην κύρια νομοθετική πρακτική από την άνοιξη του 1930 μέχρι την, υπενθυμίζουμε νόμιμη, άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία τον Ιανουάριο 1933, οπότε και καταργήθηκε κάθε πρόσχημα δημοκρατικού πολιτεύματος. Προηγουμένως, η νοθευμένη και προσχηματική λειτουργία του Ράιχσταγκ υπό καθεστώς προεδρικών διαταγμάτων είχε αποστερήσει από την κοινοβουλευτική δημοκρατία τα τελευταία ψήγματα κύρους και νομιμοποίησης που διέθετε ακόμη σε μια κοινωνία εξαντλημένη και απελπισμένη από την αδυναμία αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης του 1929/30. Η κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική Δεξιά είχε επιδιώξει και επιτύχει την ουσιαστική ακύρωση του Κοινοβουλίου και τη μετάβαση στο προεδρικό σύστημα προκειμένου να συντρίψει το κοινωνικό κράτος ρης Βαϊμάρης. Το αποτέλεσμα όμως ήταν η απομάκρυνση των πολιτών από μια αδρανοποιημένη και απαξιωμένη δημοκρατία και η αντίστοιχη προσχώρησή τους στο δυναμικό, ανερχόμενο και διεκδικητικό ναζιστικό κίνημα. Η πρακτική της παράκαμψης των εθνικών κοινοβουλίων δεν αποτελεί γερμανική επινόηση. Ανάλογες δικλίδες προβλέπονταν, και αξιοποιήθηκαν επίσης στο έπακρο την ίδια περίοδο και υπό την πίεση πάλι της οξείας οικονομικής ύφεσης, από το γαλλικό Σύνταγμα της Γ΄Δημοκρατίας.
Και στη γαλλική περίπτωση τα προεδρικά διατάγματα σήμαιναν την απεγνωσμένη προσπάθεια των επισφαλών κυβερνήσεων συνεργασίας να αποφύγουν ακόμη μια καταψήφιση της κυβέρνησης και προσφυγή στις κάλπες, που πάντα όμως ερχόταν αλλά σε μια ατμόσφαιρα σήψης και περιφρόνησης για ένα σύστημα που αδυνατούσε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Η πολιτική κρίση μετατράπηκε σε ευθεία αμφισβήτηση του κοινοβουλευτισμού με μόνα ωφελημένα τα ακροδεξιά κινήματα που δημαγωγούσαν ανοιχτά υπέρ μιας αυταρχικής λύσης. Τελικά, η επίπλαστη αυτή πολιτική σταθερότητα, τόσο στη Γερμανία όσο και στη Γαλλία, δεν ξεγέλασε κανέναν. Αντίθετα, υπέσκαψε ολέθρια τα θεμέλια της δημοκρατίας και η κατάρρευση αποδείχθηκε αναπόφευκτη συμπαρασύροντας στη βαρβαρότητα τοτ Β΄Παγκοσμίου Πολέμου ολόκληρο το ευρωπαϊκό αξιακό σύστημα. Το μάλλον ξεχασμένο δίδαγμα της ιστορίας είναι ότι η δημοκρατία δεν μπορεί παρά να ασκείται καθ’ ολοκληρίαν, αλλιώς οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν είναι ανυπολόγιστοι.
*Επίκουρη καθηγήτρια Ευρωπαϊκής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Όσοι ξέρουν ιστορία ξέρουν ότι η ιστορία μας έχει διδάξει...ότι η ιστορία δε μας διδάσκει τίποτα
άσε που την ιστορία την γράφουν πάντα οι νικητές
πέραν τούτων
την ιστορία πρέπει να την αντιληφθείς
μόνο τότε σε διδάσκει και πίστεψε με έχει να σου πει καταπληκτικά πράγματα
αρκεί να μην έχεις παρωπίδες
:D
Progress, far from consisting in change, depends on retentiveness. When change is absolute there remains no being to improve and no direction is set for possible improvement: and when experience is not retained, as among savages, savages is perpetual. Those who cannot remember the past are condemned to repeat it.
George Santayana
Πρόχειρη μετάφραση: Η πρόοδος, δεν συνίσταται μόνο στην αλλαγή, εξαρτάται από την διατήρηση της μνήμης. Όταν η αλλαγή είναι απόλυτη δεν μένει κάτι για να βελτιωθεί και δεν υπάρχει κατεύθυνση για πιθανή βελτίωση: και όταν η εμπειρία δεν διατηρήται όπως μεταξύ των βαρβάρων, η νηπιακή ηλικία είναι αέναη. Αυτοί που δεν μπορούν να θυμηθούν το παρελθόν, είναι καταδικασμένοι να το επαναλάβουν.
Θυμίζει λίγο την μαρξιστική ρήση: "Η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα." Η οποία ειρωνικά, ενώ έχει πιάσει πραγματικά το νόημα της ανθρώπινης τραγωδίας (γιατί τραγωδία είναι να επεναλαμβάνεις κάτι που η προηγούμενη γνώση θα μπορούσε να σε βοηθήσει να αποφύγεις), χάνει την σχέση αιτίας αιτιατού, χάνει την διαδικασία (το προτσές που θα έλεγε ένας μαρξιστής), τον διαλεκτικό υλισμό του.
Το πρώτο ρητό, διατηρεί αυτό, αν δεν θυμάσαι το παρελθόν θα κάνεις τα ίδια λάθη. Και δυστυχώς η Ελλάδα τα τελευταία τουλάχιστον 30 χρόνια δείχνει να είναι η χώρα της γενικής αμνησίας (και αμνηστίας παρεμπιπτόντως).
Οπότε το 7% που πήρε ένα Νεοναζιστικό κόμμα αρκεί για να μπλοκάρει τη δημοκρατία και να την εξωθήσει σε πράξεις νομοθετικού περιεχομένου; Και πιο πρόβλημα δλδ της δημοκρατίας θα λύσει πχ το άνοιγμα και μιας δεύτερης Κυριακής τα Χριστούγεννα (με ΠΝΠ) ή 52 Κυριακές που θέλει η κυβέρνηση αλλά κανένας Εμπορικός Σύλλογος (εκτός από τους μεγαλοκαρχαρίες που επισήμως δεν έχουν πάρει θέση, μόνο ο Εμπορικός Σύλλογος της Αθήνας είναι υπέρ 7 Κυριακών, η Εθνική Συνομοσπονδία Εμπορίου είναι "ποτέ την Κυριακή και το ίδιο είναι όσοι άλλοι εμπορικοί σύλλογοι έχουν πάρει θέση) δεν συζητάω καν για το πόσο δεν το θέλουν οι εργαζόμενοι.
179 βουλευτές με τους οποίους ξεκίνησε το κυβερνητικό σχήμα δεν είναι αρκετοί για να κυβερνήσουν στην Ελλάδα σήμερα. Μήπως τα έχεις λίγο μπερδεμένα.
Δεύτερον εκτός από τους θεσμούς και άρα το γράμμα του νόμου, υπάρχει και το πνεύμα. Δημοκρατία θα πει ότι εκφράζεται η θέληση του λαού, που εκφράζεται αυτή σήμερα; Μήπως μας αρέσει η πατερναλιστική ιδέα ότι ο λαός δεν ξέρει και οπότε πρέπει η Κυβέρνηση σαν καλός μπαμπάκας να μας μάθει πιο είναι το καλό μας. Και αν χρειαζόμαστε κάποιον να μας τραβήξει το αυτί γιατί να είναι κυβέρνηση και να μην είναι και ένας δικτάτορας (αν το τραβάει καλύτερα βρε αδελφέ), μήπως οι δικές σου θέσεις είναι ανιστόρητες και οδηγούν κατευθείαν σε ένα ολοκληρωτικό καθεστώς (αν δεν έχουν οδηγήσει ήδη).