Πρόταση για ποδηλατική αποστολή - και μερικές σκέψεις

Πριν πω την συγκεκριμένη πρόταση παρακάτω, θα ήθελα να πω μερικές σκέψεις με την ευκαιρία.

Οι ΦτΠ αλλά κι άλλες ομάδες από Αθήνα κυρίως από ό,τι έχει πιάσει το μάτι μου, κάνουν κάποιες εκδρομές εκτός πόλης γενικά 2-3ήμερες και στη λογική της παρασκευοσαββατοκυριακάτικης απόδρασης. Αυτές οι αποδράσεις απευθύνονται βασικά στον άνθρωπο της πόλης, και είναι καλό και υπέροχο να γίνονται γιατί δίνουν ευκαιρίες αυτός να βγει εκτός των τειχών. Όμως το ποδήλατο δίνει δυνατότητες πολύ περισσότερες σε οποιονδήποτε άνθρωπο θελήσει να το χρησιμοποιήσει ως μεταφορικό μέσο, αφιερώνοντας λίγο περισσότερο χρόνο σε αυτή τη διαδικασία. Υπάρχουν πολλοί που μπορούν αυτό να το βεβαιώσουν, πολλοί περισσότεροι από όσο γενικά νομίζεται! Πολλοί υπάρχουν που ξέρουν ότι είναι κι αυτό ένα απ΄ τα μεγάλα νεοελληνικά παράδοξα: να έχουμε έναν τόπο με απίστευτη ομορφιά και περιβάλλον και ενδιαφέρον και απίστευτα κατάλληλο κλίμα, κι όμως η ποδηλατοκίνηση σε αυτή χώρα να πιάνει πάτο. (Δεν θα επεκταθώ στο πόσο ενδιαφέρον είναι να ταξιδεύεις με ποδήλατο γιατί αυτά λέγονται αλλού...)

Όπου λοιπόν πας σ' αυτή τη ρημάδα χώρα διαπιστώνεις αμέσως ότι η μαγεία να ποδηλατείς είναι μία εκθετική καμπύλη, μια συνάρτηση που έχει ως βάση το ποδήλατο και εκθέτη το χρόνο που θα αφιερώσεις. Υπάρχουν πολλά να ζήσεις και ένα 2-3ήμερο ποτέ δεν είναι αρκετό. Όλοι μας είμαστε σε κρίση χρόνου, ακόμα κι ένα διήμερο να λείψεις, δεν είναι εύκολο και πρέπει να το προγραμματίσεις, το ίδιο όμως ισχύει και για μια έξοδο περισσότερων ημερών. Εάν προγραμματίσεις μια έξοδο καιρό πριν, μήνες πριν, είναι πολύ πιθανότερο ότι θα βρεις τρόπους να ρυθμίσεις τα της απουσίας σου και να το πραγματοποιήσεις.

Ενα πλεονέκτημα του συλλογικού προγραμματισμού είναι ότι ανοίγει ορίζοντες στην επικοινωνία τη συνεργασία την αλληλοβοήθεια και την έμπνευση που χρειάζονται οι πιο άπειροι ποδηλάτες, και όχι μόνο, που δεν θα έβγαιναν μόνοι τους. Αν υπάρχει κοινός στόχος, σκοπός, μια κεντρική ιδέα της αποστολής, βοηθιέται ο καθένας, ακόμα και ο πιο άπειρος, να ξεπεράσει εύκολα τα πρακτικά προβλήματα που φυσικά υπάρχουν σε κάθε κατάσταση, και να εστιάζει και να βιώνει την κατάσταση με τον δικό του προσωπικό τρόπο. Π.χ. εμένα με ενδιαφέρει η φωτογραφία, τον άλλον το βίντεο, τον άλλον τα πολιτιστικά, άλλον η φύση, η διατροφή, η υγεία, το ντοκουμέντο, η παρέα, στο τέλος ο καθένας συμβάλλει στο αποτέλεσμα της εμπειρίας με τον τρόπο του και βγαίνει κάτι ομαδικό που είναι πολύ πιο ισχυρό και μεταδοτικό από το να κάνει κάτι κάποιος μόνος του ή σε μικρή παρέα. Το ζητούμενο δεν είναι λίγοι να κάνουν κάτι και γύρω οι πολλοί να θαυμάζουν, αλλά όλοι να δοκιμάσουν και να δουν πόσο απλό είναι. Όταν ξεπερνάει το ατομικό επίπεδο και γίνεται υπόθεση συλλογική δυναμώνει πολύ, και η δύναμη επιστρέφει μεγαλύτερη και στα άτομα που συμμετέχουν, π.χ. κι εάν εγώ που προτείνω κάτι δεν μπορέσω να πάω δεν με πειράζει γιατί από αυτούς που τελικά θα πάνε θα πάρω πράγματα.

Δε θέλω να παπαγαλίσω τα γνωστά κλισέ για το "πόσο σημαντική είναι η ξεκούραση σε περίοδο κρίσης" και τέτοια. Η βαλίτσα θα μπορούσε να πάει μακριά, μέχρι και την πολιτική σημασία, που γνωρίζεις έτσι τον πραγματικό τόπο σου έξω από τη μαύρη προπαγάνδα που θέλει τον πολίτη να μη ξέρει τον πλούτο του τόπου του για να ανέχεται το ξεπούλημα της χώρας του. Σ΄ αυτό το πνεύμα λοιπόν πετάω μια ιδέα, την οποία κάθε θετικόσκεφτος διπέταλος αυτοκινούμενος μπορεί να αξιοποιήσει καταλλήλως.

Καλή Χρονιά! και ε;yxomai να τα πούμε στο Δρόμο

Πρόταση για ποδηλατική αποστολή τον Μάιο του 2013

Τίτλος: Αλιάκμωνας 2013.
Τόπος και σκοπός: γνωριμία με τον μεγαλύτερο ποταμό της Ελλάδας, που είναι ελληνικός από τις πηγές μέχρι τις εκβολές, τον γιο του Ωκεανού και της Τιθύος, τον ευρύτερο χώρο του με το περιβάλλον, ιστορία, πολιτισμό.
Χρόνος: κάπου ανάμεσα μέσα Μαίου με τέλη Ιουνίου 2013. Τέλος άνοιξης προς αρχή καλοκαιριού.
Διάρκεια: 10 μέρες το λιγότερο, 15 ημέρες πρέπει να είναι ικανοποιητικές για την παρακάτω διαδρομή.
Ρυθμός και στυλ: Χαλαρά και περιηγητικά (καθημερινή απόσταση το πολύ 80χλμ.). Θα έχουμε υπολογιστή με λεπτομερή χάρτη, και τα απαραίτητα για φαγητό και ύπνο. Γνωριμία με τους ανθρώπους, φωτογράφιση, καταγραφή, κέφι και ξεγνοιασιά απαραιτήτως.
Διαδρομή γενικά: Η διαδρομή θα ξεκινήσει από την προστατευόμενη (στα χαρτιά) περιοχή Natura του Γράμμου, όπου πηγάζει ο Αλιάκμωνας, και θα καταλήξει στο εθνικό πάρκο (στα χαρτιά είπαμε...) των εκβολών Αξιού-Λουδία-Αλιάκμωνα. Ξεκινάμε από Κόνιτσα, σε 2 μέρες φτάνουμε στο χωριό Γράμμος (Γράμμουστα) σε υψόμ. 1440 μέσω Αετομηλίτσας από δασική διαδρομή. Αφιερώνουμε 1 ημέρα σε ανάβαση στο Γράμμο (περπάτημα) για εγκλιματισμό/φόρτωση οξυγόνου. Ξεκινάμε από εκεί να ακολουθούμε τον ποταμό προς τα κάτω μέχρι τη θάλασσα. Γράμμος, Νεστόριο, Πεντάβρυσο. Μία μέρα επίσκεψη στην Καστοριά, όπου κάνουμε τον γύρο της λίμνης και τα παραλίμνια χωριά. Μανιάκοι, Άργος Ορεστικό, Νεάπολη, χωριό Αλιάκμωνας, Τσοτίλι (μέσα από τα χωριά πάντα). Αφιερώνουμε 2-3 μέρες στην επαρχία Βοΐου ν. Κοζάνης, κοντά στον ρου του Μπίστριτσα, παραπόταμου του Αλιάκμονα, με τα παραδοσιακά γεφύρια. Αξιόκαστρο, Μηλιά και μουσείο φυσικής ιστορίας, Άγ. Γεώργιος, Γρεβενά, ποτ. Βενέτικος, Αγ. Θεόδωροι, Καρπερό, Παλιουριά, μονή Νικάνορος, Χρώμιο και μουσείο μακεδονικού αγώνα στο Βούρινο, Αιανή, Ρύμνιο, Σέρβια, Νεράιδα, Βελβεντός, Πολύφυτο, Ριζώματα, Σφηκιά, στενά Αλιάκμωνα και φράγματα, Αγ. Βαρβάρα. Από τη Βέροια, όπου τα παλιά χρόνια ήταν μέχρι εκεί πλωτός ο Αλιάκμωνας από θαλάσσης, ακολουθεί το τελευταίο πεδινό κομμάτι μέσα από τα χωριά του κάμπου μέχρι το Αιγίνιο. Για τις εκβολές δεν υπάρχουν πληροφορίες για δρόμους, συνεπώς ρωτάμε επιτόπου.

Αυτό είναι ένα γενικό πλαίσιο. Όσοι ενδιαφερόμαστε καλό είναι να επικοινωνήσουμε και να γνωριστούμε αρκετά πριν την εξόρμηση για να είμαστε προετοιμασμένοι και να περάσουμε καλά. (Πολύ καλά, το απλώς καλά δεν είναι επιτρεπτό.)

Πληροφορίες: σελ 1, σελ 2, σελ 3, σελ 4.