Καλησπέρα, εδώ γράφουμε ότι έχει σχέση με ιστορίες που έχουν βάση το ποδήλατο.
Μπορείτε να γράψετε και προσωπικές ιστορίες, ιστορίες πατεράδων, παππούδων κ.τ.λ Ακόμα μπορείτε να γράψετε τεχνικές παλαιών ποδηλατάδων.....ακόμα που βρίσκονταν αυτά τα μαγαζιά, φωτογραφικό υλικό, και φυσικά ιστορίες που έχετε ακούσει από αυτούς. Επίσης θα ήταν νομίζω όμορφο να καταγραφούν και οι διάφορες πατέντες που σκαρφίζονταν οι ιδιοκτήτες τους ώστε να τα κάνουν λειτουργικά, και φυσικά τις διακρίσεις που είχαν Έλληνες αθλητές της ποδηλασίας παλαιοτέρων εποχών...
Θεωρώ δεδομένη την συμμετοχή σε αυτή την προσπάθεια όλων των μελών της ομάδας, καθώς χωρίς την καταγραφή της ιστορία τους... τα ποδήλατα που τόσο αγαπάμε, μοιάζουν βουβά και άψυχα.... κομμάτια σίδερο παρατημένα.
Αντίθετα... οφείλουμε να γνωστοποιήσουμε και να μάθει ο κόσμος την ιστορία τους, το πόσο σημαντικό ρόλο έπαιξαν στην Ελληνική κοινωνία για να μεταμορφωθούν και να πάρουν την θέση τους σαν κειμήλια γεμάτα ιστορία που αξίζουν να έχουν... μιας ιστορίας που γράφτηκε μέσα από τα βιώματα και τον αγώνα για επιβίωση ενός ολόκληρου λαού... όπου πραγματικά σήμερα είναι εντελώς άγνωστη και αργοπεθαίνει στα παλιατζίδικα και στα παλιοσίδερα.
Προσωπικά είμαι σίγουρος πως μετά από χρόνια και αν όλα πάνε καλά..... όσα ποδήλατα και να έχουμε μαζέψει ο καθένας μας .... αυτό που πραγματικά θα μας κάνει υπερήφανους θα είναι η καταγραφή της λαογραφίας του ποδηλάτου μέσα από την ομάδα μας ... καλή συνέχεια.
ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Στην Ελλάδα το πρώτο ποδήλατο ήρθε το 1885, ενώ το 1890, την χρονιά της ίδρυσης της Διεθνούς Ποδηλατικής Ομοσπονδίας, έγιναν οι πρώτοι ποδηλατικοί αγώνες. Η Αθήνα αποκτά και ποδηλατοδρόμιο (το μετέπειτα ποδοσφαιρικό Στάδιο Καραϊσκάκη) για τους πρώτους Ολυμπιακούς, στους οποίους οι Κωνσταντινίδης και Παρασκευόπουλος αναδεικνύονται Ολυμπιονίκες στα δύο αγωνίσματα, δηλαδή των 85 και 320 χιλιόμετρων αντίστοιχα – απίθανο να διανοηθεί κανείς τι σημαίνουν αυτοί οι δύο αριθμοί για τα ποδήλατα και τους δρόμους της εποχής εκείνης…
Τι σημαίνει «ποδήλατο»; Ας ετυμολογήσουμε αυτή την ελληνικότατη λέξη. Πους (πόδι) -ελαύνω (ωθώ σε κίνηση, κινώ). Απ΄ τα πανάρχαια χρόνια η κίνηση θεωρούνταν απαραίτητη εκδήλωση και προϋπόθεση της ζωής: ακινησία και θάνατος, κίνηση και ζωή. Πολύ αργότερα ωστόσο, κάποιοι άλλοι γλωσσοπλάστες θα επινοήσουν την λέξη «αυτο-κίνητο» για τη νέα εφεύρεση που, χάρη στην ευκολία του χημικού καυσίμου και της μεγάλης ισχύος, έμελε να κατακτήσει τους δρόμους του κόσμου. Ποιο από τα δύο είναι αλήθεια το πραγματικό «αυτοκίνητο», το αυτοκίνητο ή το ποδήλατο;
Το ποδήλατο ως μηχανή έχει συνδέσει το όνομά του με μερικές σημαντικές τεχνικές εφευρέσεις των τελευταίων δύο αιώνων – η μετάδοση της κίνησης με αλυσίδα, ο αεροθάλαμος (σαμπρέλα), ο συμπλέκτης ταχυτήτων (σανζμάν) κλπ. Σήμερα στον κόσμο υπάρχει ένας μεγάλος κύκλος ερευνητών που δημιουργούν τα αποκαλούμενα human powered vehicles (HPV) – οχήματα με ανθρώπινη δύναμη.
Σ΄ αυτά συμπεριλαμβάνονται ακόμα και ιπτάμενες μηχανές! Στις 23 Απρίλη του 1988, ο Έλληνας ποδηλάτης Κανέλλος Κανελλόπουλος κατορθώνει σε παγκόσμια πρώτη και πραγματοποιεί τον αρχαίο μύθο: πετά από το Ηράκλειο ως την Σαντορίνη καλύπτοντας μια απόσταση 76 μιλίων σε 3ώρες 54 λεπτά και 59 δεύτερα, με τον «Δαίδαλο», ένα ποδοκίνητο αεροπλάνο που κατασκευάστηκε στο ΜΙΤ της Μασσαχουσέτης των ΗΠΑ. Ένα σκάφος με άνοιγμα φτερών 37 μέτρα και βάρος μόλις 32,5 κιλά και το οποίο περιέχει την πεμπτουσία της ανθρώπινης τεχνογνωσίας. Η δύναμη του ανθρώπινου σώματος αναδεικνύεται η πιο αρχαία αλλά και η πιο συναρπαστική μορφή ενέργειας! Πρόκειται για έναν αδιάκοπα εξελισσόμενο τομέα έρευνας, που αποτελεί ανείκαστο κάλεσμα και αστείρευτη πηγή για την ανθρώπινη εργονομία, επιστήμη, φαντασία και δημιουργικότητα.
Πηγή: http://www.risos.gr
στο ραλειγη του αδερφου μου,η λαογραφια του ποδηλατου κ το ελληνικο μυαλο στο μεγαλειο του.Εδω βλεπουμε ενα ποδηλατο που αντι για χερουλια εχει λαστιχο ποτισματος
kai mia patenta στη σελα γιατι επεζε πανω κατω,δειτε την σαμπρελα στον οριζοντιο για να μην τον πληγωνει
...μ' αρεσει που στη δευτερη φωτο ,εκει που γραφει τυπος λεει "χουβερ" ,βεβαια υπαρχει μια ψιλοσυγχιση μ αυτη τη μαρκα ,αλλοι τα λενε "χαμπερ" κι αλλοι "χουμπερ", νομιζω οτι "χαμπερ" ειναι το σωστο...
Εχεις δικιο στο χαμπερ αλλα οι παππουδες εδω στα σερρας τα λενε χουμπερ και ετσι με κολησε κ μενα για να μπορω να συνενοουμαστε,αν τους πω χαμπερ θα κανουν το σταυρο τους γιατι το χαμπερι ειναι κακη ειδηση.
...παρεπιπτοντως ,26αρια χαμπερ παιζουνε βορειο ελλαδα η μονο διπλοσκελετα ? γιατι εχω αδυναμια στα 26αρια ,βεβαια εγω προτιμο τα μπι-εσ-ει ,αλλ' αντε βρεστα ,νασαι καλα...
christopanagia @..... μην το λες όλο και κάπου θα τριγυρνά κανένα...και μάλιστα σε πρωτότυπη κατάσταση
...καλα γιωργο αυτο παιζει ναναι το καλλυτερο -κατα την προσωπικη μου αποψη- ποδηλατο που εχεις ,καπου ειχες γραψει θυμαμαι για ενα θειο σου που ελεγε για ενα διπλοσκελετο ,οτι ηταν το βαρυτερο απο ολα τα αλλα ,ενταξει για την ωρα και με τα ραλει μια χαρα τη βγαζουμε ,σημασια εχει να το κυκλοφορεις το ποδηλατο...
Ναι είναι από τα καλύτερα, έχει όμως κάποιες ελλείψεις... πιστεύω προς το καλοκαίρι όμως θα το κάνω βόλτα.
...καλα εσυ εχεις και τεχνικες γνωσεις ,σε αντιθεση με μενα που ξερω μονο απο μαρκες και μοντελα ,μεσαια τριβη θα κολωνα να λυσω φερ υπειν ,δεν εχω και τα καταληλα εργαλεια ,μακαρι να το προλαβεις ,να το ζαχαρωσουμε εδω στο φορουμ...
Μπράβο Στέλιο για την άδεια... και μάλιστα σε πολύ καλή κατάσταση.
Ναι ειναι σε τελεια κατασταση και την πηρα μαζι με τη λαδοκολα ετσι, αξιζει κ να διαβασει κανεις τι λεει παντως
Μια μερα ειχα συζητηση μ ενα παππου γυρω στα 70,τον ειδα με το humber του καβαλα καμαρωμενο,μου κανει εντυπωση πως τα καβαλανε ακομη γιατι ειναι ψηλα βαρια ποδηλατα,τον σταματαω και του λεω κατσε παππου να σε κερασω ενα καφεδακι να τα πουμε λιγο,καθομαστε κ αρχιζει να μου λεει ιστοριες με α ποδηλατα,τα φορτωματα που τα κανανε,τις βολτες με τα κοριτσια στα πανυγηρια και τις εκδρομες συην θαλασσα με τα ποδηλατα και ακουω αυτο κ μενω αγαλμα,ρε παππου δε το πιστευω ο δρομος για τη θαλασσα ειναι γυρω στα 60 κλμ και ανηφορια,αα μου λεει ειχα πισω στη ροδα διπλο γραναζι και οταν εβρισκα ανηφορα γυρνουσαμε την ροδα απο την αλλη μερια και διναμε κινηση στο αλλο γραναζι που ηταν πιο ελαφρυ,εγω μενω καγκελο λεω αυτο πρεπει να το δω καποια στιγμη και συνεχισαμε το καφεδακι μας και πηραμε το δρομο για τα σπιτια μας και τον παππου να μου δινει ευχες κ οτι αν σταματησει να το καβαλα θα ρθει να μου δωσει το ποδηλατο γιατι με συμπαθησε.
και να σου την προηγουμενη βδομαδα παω στο χωριο και τι να δω; ενα humber μονοπηρουνο που μπρος πισω ειχε κεντρα με γραναζι,βρισκω τον ιδιοκτητη του και τον ρωταω γιατι εχει μπροστα γραναζι κ μου λεει α το ειχα για τις ανηφορες οταν πηγαιναμε καμμια θαλασσα κ μενω καγκελο,φυσικα πηρα την αδεια του να το φωτογραφησω κ να το μοιραστω μαζι σας.
φιλε στελιο ειχαν μυαλο τοτε τον πρωιγουμενο αιωνα δεν ειναι τυχαιο οτι ακομα βασιζομαστε πανω στην δικια τους τεχνογνωσια..εμεις στα δικα μας χρονια το μονο που ξερουμε ειναι νεα ηλεκτρονικη τεχνολογια και αν χρειαστουμε το μυαλο μας δεν ξερει να δουλευει ειμαστε σκετο αχυρο...!
...αλλα πιαναν και τα χερια τους!!
Τα μικρα, αλλα συχνα και μεγαλυτερα μαστορεματα, ηταν μερος της καθημερινοτητας τους.
Και βεβαια, ολα γινοταν με μια πενσα, ενα σφυρι, κι ενα κατσαβιδι. Αντε κι ενα γαλλικο...
εχεις απολυτο δικιο..πριγκιπα..τωρα με την παρα μικρη δυσκολια σηκωνουμε τα χερια ψηλα και φωναζουμε ζητω..τοτες δεν ειχαν πολλες επιλογες και επρεπε να το φτιαξουν...τωρα αυτα τα χρονια μας κανανε απλα στο ιδιο εργο θεατες και χτυπαμε απλως παλαμακια...
Πριν ένα χρόνο,σε κάποιο post ο gpiter είχε ανεβάσει φωτό απ το μαγαζί του biker67 και είχε αναφέρει πόσο σημαντικό είναι για την λαογραφία του ποδηλάτου να συγκεντρώσουμε παλιό φωτογραφικό υλικό.
Αμέσως θυμήθηκα που την είχα δει.Έτρεξα στο κατάστημα αλλά,για κακή μου τύχη ήταν κλειστό λόγω μετακόμησης.
Πήγα στη νέα διεύθυνση βρήκα τον ιδιοκτήτη ( γιος του πρώτου ονόματος στο χώρο) και του εξήγησα τι έψαχνα.Λόγω της πρόσφατης μετακόμησης δεν μπορούσε να την βρει γιατί τα πάντα ήταν ακόμα σε κούτες.
Πέρασα μετά από καιρό και μου είπε ότι δεν την βρήκε. Την θυμόταν όμως όπως κι΄γω κρεμασμένη στον τοίχο του παλιού καταστήματος.
Έφυγα απογοητευμένος.Μέχρι που,δυό βδομάδες πριν,την ξανάδα σε διαφημιστική αφίσα. Αυτό είναι! την βρήκε!Τον ξαναεπισκεπτηκα με την ελπίδα ότι την είχε βρει και αυτός την είχε δώσει για να εκτυπωθεί σε αφίσες.Αλοίμονο!Δεν είχε ιδέα!Ξανά απαγοήτευση...
Σήμερα όμως με ποιό προσεκτικό ψάξιμο την βρήκα,έστω μικρή και ηλεκτρονική!
Δένει νομίζω άρρικτα με το post Πανελευσινιακού-Παναιτωλικού και το τείχος είναι ανέπαφο(η φωτό είναι τραβηγμένη χρόνια πριν το '70).
/a>Uploaded with ImageShack.us
Την βρήκα εδώ που φυσικά θα παραστώ!
Απόφθεγμα ( Πάουλου Κουέλιου):Όταν επιδιώξεις κάτι, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να γίνει όπως επιθυμείς.
Την Δευτέρα 23/09, παραβρέθηκα στην εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου ( μια Ελλάδα, Ελευσίνα ) του δημοσιογράφου-συγγραφέα, Βαγγέλη Κουκούλογλου.
Συντονιστής της εκδήλωσης ήταν ο αθλητικός δημοσιογράφος, Παύλος Γερακάρης.
Το περιεχόμενο του βιβλίου το αγνοούσα μιας και σκοπός μου ήταν η φωτό του εξώφυλλου.
Η συγγραφή αφορούσε την καταγραφή όλων των αθλητικών σωματείων (83 τον αριθμό,παρακαλώ!) στην πόλη μας από το 1920 μέχρι και τα τέλη του '70 συνοδευόμενη από σπάνιο φωτογραφικό υλικό.
Παρέλασαν μεγάλες δόξες του Πανελευσινιακού για να πουν δυό λόγια: απ τον Γιάννη Καλιτζάκη μέχρι τον μεγάλο μπαλαδόρο, Γιώργο Δήμα, 89 χρονών!
Το βιβλίο διανεμήθηκε δωρεάν απ την Δημοτική Αρχή της πόλης.
Δύο φωτό αφορούν τα εν οίκω μας:
και η φωτό στην πίσω πλευρά του εξώφυλλου:
Για την Ιστορία:οι ποδηλάτες παίρνουν 'μάτι' τον αγώνα Πανελευσινιακός-Εθνικός ( 2-0).Χρονολογία,15 Νοεμβρίου 1953!
Μπραβο σωτο..φανταστικες φωτογραφιες..με 2 φωτο η εικονες χιλιες λεξεις και μια ιστορια ολοκληρη!!!
Εξαιρετικά Σωτήρη..... ειδικά η πρώτη με τα διπλοσκελετα στην σειρά ειναι πραγματικά απίθανη..... μπράβο φίλε.
σωτο απιθανες οι φωτο
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.550235938380086.1073741827.100...
Συγχαρητήρια και από μένα Σπύρο!