Ένιωθε τη βροχή να πέφτει απαλά στο μάγουλό του. Τα φώτα των αυτοκινήτων τον προσπερνούσαν βιαστικά. Στο βάθος άκουγε κάτι συγκεχυμένες φωνές.
«Βοήθεια! Ένα ασθενοφόρο! Βοήθεια...!»
...
«Ματάκια, πάω την ταινία πίσω. Θες τίποτα απ’ έξω?»
«Τσιγάρα αγάπη μου. Ευχαριστώ. Μην αργήσεις.»
Από το βάθος του διαδρόμου ακούστηκε το νερό να προσγειώνεται με δύναμη στη μπανιέρα. Έβαλε το μπουφάν του, άρπαξε τα λεφτά του και το DVD από το τραπεζάκι, τα κλειδιά του, και χτύπησε την πόρτα πίσω του. Άναψε το φως του διαδρόμου και κατρακύλησε τις σκάλες. Σφήνωσε τις ψείρες στα αυτιά του και πάτησε το play. «Η ζωή είναι μικρή για να ‘ναι θλιβερή μωρό μου...»
Βγαίνοντας από την πολυκατοικία τον τύλιξε ένας κρύος άνεμος. Σήκωσε τον γιακά απ’ το μπουφάν του και έχωσε τα χέρια του στις τσέπες του τζιν του. Έστριψε στη γωνία. Χάζευε τη λεπτή βροχή που έλαμπε σαν διάφανη κουρτίνα μπροστά στους αναμμένους προβολείς των αυτοκίνητων. Έγνεψε στον Πακιστανό που κατέβαζε τα ρολά στο περίπτερο στην πλατεία. Από τη μέρα που είχε δει εκείνη τη σημαία με τον μαίανδρο να κυματίζει σε ένα μπαλκόνι στην άλλη μεριά του δρόμου και μαυροντυμένες σκιές να μπαινοβγαίνουν στο κτίριο, έκλεινε κάθε μέρα λίγο πριν τα μεσάνυχτα. Τα μάτια του κοντούλη, μαυριδερού ανθρώπου φωτίστηκαν και μια γλυκιά γραμμή σχηματίστηκε στο στόμα του.
Στην επόμενη γωνία έστριψε ξανά και βρέθηκε μπροστά στο βίντεο κλαμπ. Ήταν σχεδόν άδειο. Δυο ζευγάρια διάλεγαν ταινία, η μια κοπέλα στοίβαζε DVD στα ράφια, η δεύτερη του χαμογέλασε κουρασμένα καθώς πήγαινε προς το ταμείο. Φεύγοντας τον καληνύχτησε χαμογελώντας του ξανά. Της αντιγύρισε την καληνύχτα. Τότε πρόσεξε το ταμπελάκι στο στήθος της με το όνομά της. «Λουντμίλα».
Βγαίνοντας από το βίντεο κλαμπ έκανε ένα μικρό κύκλο στο τετράγωνο για να βρει ανοιχτό περίπτερο. Έβαλε το Marlboro στην τσέπη του και άνοιξε το Lucky Strike, τράβηξε ένα τσιγάρο με τα δόντια του και το άναψε καθώς περνούσε μπροστά από το ντελικατέσεν των Βούλγαρων. Τα δυο αδέρφια ήταν μέσα με δυο συμπατριώτες τους. Έβλεπαν μπάλα, έπιναν μπύρες, βλαστημούσαν στα βουλγάρικα και γελούσαν δυνατά.
Στην πλατεία πέταξε το τσιγάρο του στο φρεάτιο του δήμου. Τα μόνα φώτα στην πλατεία ήταν από τις πινακίδες νέον του κλειστού περίπτερου του Πακιστανού. Στην απέναντι μεριά του δρόμου ένα κεραμιδί Volvo στέισιον βάγκον με ανοιχτό πορτ μπαγκάζ και αλάρμ ήταν σταματημένο μπροστά στο κινέζικο μαγαζί. Η πόρτα του μαγαζιού ήταν ανοιχτή. Δυο μεγάλα χάρτινα κουτιά ήταν ριγμένα στο πεζοδρόμιο. Το ένα είχε ανοίξει και πολύχρωμα χριστουγεννιάτικα στολίδια είχαν πεταχτεί σε όλο το πεζοδρόμιο μέχρι τον δρόμο. Έκανε δυο βήματα ακόμα. Στο σκοτεινό πάρκιν δίπλα στο μαγαζί είδε τρεις σκιές να ανεβοκατεβάζουν γρήγορα και με λύσσα κάτι τεράστια μαδέρια. Ήταν σκυμμένες πάνω από δυο κουλουριάσμενες φιγούρες.
Η ένταση ξεχείλιζε στις κινήσεις τους. Το μίσος τις τύλιγε σαν φωσφορίζουσα αύρα. Φορούσαν μαύρα ρούχα και μαύρα κασκέτα.
Ξαφνικά άκουσε τη φωνή του πάνω από τη φωνή του Αγγελάκα που ούρλιαζε στα αυτιά του να φωνάζει προς τις σκιές. Τα πόδια του τον πέρασαν απέναντι μπροστά από την παρατεταμένη κόρνα ενός μαύρου Golf. Συνέχισε να ακούει τη φωνή του πιο δυνατά. «Σταματήστε ρε! Θα τους σκοτώσετε! Σταματήστε ρε!!». Οι σκιές σταμάτησαν ξαφνιασμένες και γύρισαν προς το μέρος του. Στο χέρι της μιας γυάλισε μια λάμα.
Ένιωθε τη βροχή να πέφτει απαλά στο μάγουλό του. Τα φώτα των αυτοκινήτων τον προσπερνούσαν βιαστικά. Στο βάθος άκουγε κάτι συγκεχυμένες φωνές. Στη γωνιά του δρόμου τρεις σκιές χάνονταν τρέχοντας. Με την άκρη του ματιού του είδε μια μικροκαμωμένη φιγούρα με μαύρα λιπαρά μαλλιά και σχιστά μάτια γεμάτα απόγνωση και φόβο να πέφτει μπροστά σε ένα κόκκινο Toyota που σταμάτησε βίαια κορνάροντας αγριεμένα. Από το κεφάλι του Κινέζου μαγαζάτορα έτρεχε πηχτό κόκκινο αίμα. Κρατούσε το χέρι του σε μια άβολη θέση. Φαινότανε σπασμένο. Από το προποτζίδικο στη γωνία τρεις πενηντάρηδες κοιτούσαν φοβισμένα μέσα από το τζάμι προς το κεραμιδί Volvo με τα αναμμένα αλάρμ και το ανοιχτό πορτ μπαγκάζ. Ένιωθε τα βλέφαρά του να κλείνουν. Χάιδεψε το βρεγμένο πεζοδρόμιο τεντώνοντας το χέρι του.
Δεκατρία λεπτά αργότερα έφτασε το ασθενοφόρο. Δεν άκουγε τις σειρήνες. Δεν άκουγε τις φωνές γύρω του. Ούτε τα αναφιλητά της μικροκαμωμένης Κινέζας στην αγκαλιά του άντρα της. Είχε πια κλειστά τα μάτια του. Κι ένα πλαστικό χρυσαφί αστέρι κλεισμένο στη φούχτα του.
παραθέτω γι΄ αυτό το λόγο , χτεσινής εφημερίδας , συνέντευξη του Κωστή Παπαϊωάννου , πρώην Προέδρου της Εθνικής Επιτροπής για τα δικαιώματα του Ανθρώπου :
http://www.unhcr.gr/1againstracism/%CE%B7-%CF%81%CE%B1%CF%84%CF%83%CE%B9...
( όχι σα το Σουάρ 12 , που βάζει Ηράκλειτο ! να δανειστούμε κάτι σπαρταριστό , ειδικά όταν δέν μπορούμε ή δέ θέλουμε-αδιαφορούμε για την Ελληνική μας ορθογραφία ! αφήστε την ..αρθρογραφία , και πιάστε την ορθογραφία , είναι μιά μικρή αντίσταση στο σχέδιο αφανισμού μας,το υπενθυμίζουμε ! ).
Αγαπητέ Morfeas καλησπέρα.
Πρέπει ν'ακούσεις τον scrab,έστω και τώρα / γράφεις πολύ όμορφα, τα υπόλοιπα είναι απλώς υπόλοιπα.
@ntim : Γεια σου ρε Μετσόβιο Πολυτεχνείο!Είσαι κούκλαρος.
Σημ. Αίκσω ει κσαίνει.
τσάκω παράρτημα :
"Πέντε οσπίτια έχτισα κι ασ’όλα ξεσπίτουμαι
Πρόσφυγας είμ’ασο κουνί μ’, Θε μ’ θα παλαλούμαι.
Πατρίδα μ αραεύω σε αμόν καταραμένος
Σα ξένα είμαι Έλληνας και σην Ελλάδαν ξένος
Όσπιτα `θεκα ανάμεσα σ’ορμήν και ποταμάκρη
Πεγάδια μαρμαρόχτιστα, νερόν αμόν το δάκρυ.
Πατρίδα μ αραεύω σε αμόν καταραμένος
Σα ξένα είμαι Έλληνας και σην Ελλάδαν ξένος
Και τώρα αδακές διψώ νερό να πίνω ’κι έχω
Εντρέπομαι να ψάλαβω τα χείλοπα μ να βρέχω
Πατρίδα μ αραεύω σε αμόν καταραμένος
Σα ξένα είμαι Έλληνας και σην Ελλάδαν ξένος "
το έχει πεί ο μέγας Στέλιος Καζαντζίδης , το παραθέτω χωρίς να το καταλαβαίνω απόλυτα , τελικά παραμένει πολύ αληθινός ο στίχος !
Και ας μιλάει για τον εσωτερικό ...ρατσισμό της ίδιας μας ...ράτσας !
Αναμένω λεπτομερή μετάφραση ...
ΣΤΑ ΞΕΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΞΕΝΟΣ !!!
Λοιπόν.
Ας βγει ο πατριώτης από μέσα μου.
-Υπηρέτησες την πατρίδα; Θες να τις μετρήσουμε; / (τις θητείες)
- Ο εθνικός ύμνος τι λέει;Γνωρίζεις;
- Ένα ακόμη.Που λέει πως ο Έλληνας είναι κότα ή λαγός;
Σημ. Μία καλή αρχή είναι το Σύνταγμα της χώρας (να δούμε τι σκατά λέει / μετά πάμε όπου θες / και στα μπουζούκια,όπου θες).
Αυτη η σιγουρια σου, απο που προκυπτει?? Θα ελεγα οτι τους εχεις γνωρισει ολους προσωπικα και ξερεις Κατι γνωριζεις εσυ τελικα. Μηπως εισαι ο εκλεκτος που καταφερε να βρει το γιατρικο στην μαστιγα που τυχαινει να ειναι DNAεικη αρρωστια των ελληνων??ποιες ακριβως ασκησεις πρεπει να κανω για να τιθασευσω αυτον τον αγριο βουκεφαλα? μηπως να διαλογιστω?
ΥΓ ρατσισμος, δεν ειναι να σε γνωρισω και να πω οτι εισαι μαλακας, ρατσισμος ειναι πριν σε γνωρισω να σε πω μαλακα επειδη φερεις καποια συγκεκριμενα γνωρισματα.
πχ αυτο που εγραψες ταιριαζει ακριβως στον ορισμο του ρατσισμου που εχει και η wiki και τον ειπα με brutal τροπο εγω πιο πανω και http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CE%B1%CF%84%CF%83%CE%B9%CF%83%CE%BC%...( παράλληλα ,άν προσέξεις , γράτσα γρούτσα ,το στρογγυλεύει ! όλο και κάτι αλλάζει κάθε φορά στις παραγράφους του ! του δίνει μορφή ρέ παιδάκι μου ! )
μή μας λένε και ζουλιάρηδες !
Ρε συ ntim,ρε συ ntim.
Απ'την αρχή είχα την υποψία πως είσαι άνω του μετρίου,πολύ άνω αυτού / εγώ πάντως είμαι πιο όμορφος.Τώρα.Ή μας δουλεύεις ή μας δουλεύεις / ένα απ΄τα δύο.
Συμφωνείς με μία άποψη όπου λέει: Έχουμε πήξει στους ψευτοδιανοούμενους(?). Δεν είμαστε ρατσιστές,υπάρχουν βέβαια κι αυτοί αλλά είναι απόλυτα λογικό!Ότι είναι γέννημα των ΜΜΕ και πως ολόκληρες γενιές μεγάλωσαν με κλικ,κλοκ,κλακ -πως το μόνο που έχουν στο μυαλό είναι μια Μύκονος με άγχος την κατάλληλη ένδυση και αξεσουάρ (?) . Στο τέλος ,σαν ηθικό δίδαγμα λέει ένα: anyway (?).
Και άλλα,όπως:
[...] Επιτέλους να σταματήσει αυτή η καραμέλα (?) / δεν υπάρχει κάτι τέτοιο και να ξεκολλήσουμε.
[...]Η αλήθεια για το χάλι στο οποίο έχει περιέλθει η χώρα(?)/(οι αλλοδαποί είναι η αλήθεια;) κλπ κλπ.
Σημ. Anyway & trelo karate
Σημ.2 Τέλος από εμένα / μια ιστορία έγραψε ο άνθρωπος.
[quote=Vale]vale δεν θα απολογηθω για ολο το κειμενο του νικνισ, εγω με τον νικνισ συμφωνω στο οτι ο ρατσισμος ειναι ενα φαινομενο που ακουγεται παρα πολυ απο τα μεσα, απο τις παρεες απο τα φορουμ.
ΤΟ νουμερο ενα θεμα μας ειναι η χρυση αυγη.
..
Μια ιστορια,
στο δημοτικο ειχαμε 10 ολυμπιακους 10 παναθηναικους και ειμασταν 2 αεκτζηδες.
ΚΑθε μερα εγω και ο φιλος μου ο γιαννης φορουσαμε διακριτικα της αεκ. ΤΙ μπλουζες, τι κασκολ, τι σκουφακια.
Ο δασκαλος που μας ειχε, μετα απο ενα μηνα, αφου μας βλεπει και τους 2 στα μαυροκιτρινα, σαν να ειμαστε μασκοτ της αεκ, ρωταει την ταξη:
-Μα καλα ποσοι αεκτζηδες ειστε εδω μεσα τελικα??
..
Για το κειμενο, ναι διαφωνω απο τον τροπο που ο πεταλιαρης εξεφρασε τις αποριες- διαφωνιες, μπορουσε να γινει με 2-3 ποστ και οχι με 100.
Εμενα αυτο που με ξενισε στο κειμενο, το ειπα πιο ειναι,
Αυτα που ειπε παρακατω ο μορφεας ομως ειναι αντικρουομενα και δεν μπορουσα να τα αφησω ετσι, τελος και απο μενα
ΥΓ μαζι μπηκαμε, μαζι βγηκαμε, θα μας βγει το ονομα βαλε
Εμένα μου αρέσει..(θα πείτε ποιος σε ρώτησε..)
"Βγαίνοντας από το βίντεο κλαμπ έκανε ένα μικρό κύκλο στο τετράγωνο για να βρει ανοιχτό περίπτερο. Έβαλε το Marlboro στην τσέπη του και άνοιξε το Lucky Strike, τράβηξε ένα τσιγάρο με τα δόντια του και το άναψε"
...το είπε και ο Μητσάρας ρε αδερφέ..
http://www.youtube.com/watch?v=Rm6HJmHMZZM
άντε και καλά ξεμπερδέματα
για απλούς φοίνικες μιλάει. αμάν με τους συνειρμούς σου με πλάττερσ κ μπητσ μπόησ