... κάτι αντίστοιχο θυμάμαι και για την πεζοδρόμηση της Ερμού.
Τα ίδια για τις γραμμές του ΤΡΑΜ στην παραλιακή.
Τα ίδια με τους ποδηλατοδρόμους...
Τα ίδια και με τους λεωφοριολωρίδες.
...
...
...
+1
Μήπως θυμάστε και τι είχε γίνει με την πεζοδρόμηση της Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Σχεδόν πόλεμος.
Γιατί ήταν η μόνη διαδρομή για να βγεις πίσω από την ακρόπολη.
Το κέντρο των Αθηνών έχει 5.5 χιλιόμετρα διάμετρο και κάθε μέρα μπαινοβγαίνουν σε αυτό ένα μύριο αυτοκίνητα/ταξί/λεωφορεία/μηχανές.
Ότι μελέτες και να γίνουν για το αν θα κλείσουμε τον τάδε δρόμο και που θα μεταφερθεί η κυκλοφορία, θα έχουν προβλήματα, γιατί όλη αυτή η "κυκλοφορία" δεν χωράει στο κέντρο της Αθήνας έτσι και αλλιώς.
Δεν θέλει ειδική επιχειρηματολογία για να το αντιληφθούμε.
Μήπως θυμάστε και τι είχε γίνει με
την πεζοδρόμηση της Διονυσίου Αρεοπαγίτου.
Πόσο χειρότερα είναι τώρα δηλαδή από ότι πριν;
Για εμένα που μένω Βύρωνα μια η άλλη :P
Για αυτόν που μένει ένα στενό κάτω από
την Αρεοπαγίτου δεν ξέρω.
Ξαναγράφω, το θέμα δεν είναι ο ελληνάρας που θέλει
να κατέβει με τη τζιπάρα. Το θέμα είναι ο κάτοικος
που θα δει τον δρόμο του να μετατρέπεται σε πέρασμα
της μισής Αθήνας από τη μια μέρα στην άλλη.
Αύριο από τις 9:30 περίπου οι δρόμοι από το Πεδίο του Άρεως μέχρι και το Σύνταγμα θα είναι κλειστοί για αυτοκίνητα, μηχανάκια, λεωφορεία και λοιπά ρυπογόνα οχήματα. Ελάτε στην πορεία να απολαύσετε ένα κέντρο μόνο για πεζούς και για όποιο αίτημα έχετε φωνάξτε δυνατά. Ας κρατήσουμε το κέντρο κλειστό μέχρι το βράδυ. Αν κάποιοι ενοχληθούν από το κλειστό κέντρο (μαγαζάτορες, αυτοκινητιστές δημοσιογράφοι κ.α ) να ξέρουν πως είναι για το καλό τους. Μην θεωρηθεί άσχετο με το θέμα.
Η πεζοδρόμηση της Λεωφόρου Πανεπιστημίου αποτελεί τα τελευταία 30 περίπου χρόνια μια από τις αγαπημένες έμμονες ιδέες του εγχώριου αρχιτεκτονικού και πολεοδομικού δυναμικού καθώς και των αγνών, πλην όχι καλά ενημερωμένων, οπαδών της περιβαλλοντικής αναβάθμισης της Αθήνας.
Όμως, δεν υπάρχει σχετική κυκλοφοριακή μελέτη που να έχει γίνει κατά την τελευταία δεκαετία και να μην αναδεικνύει περίτρανα τα μεγάλα προβλήματα κυκλοφορίας σε περίπτωση πεζοδρόμησης της Πανεπιστημίου, όχι μόνον στο κέντρο της πόλης αλλά συνολικά σε μια περιοχή ακτίνας 4-5 χιλιομέτρων από την Λεωφόρο αυτή. Η διαμόρφωση του υπάρχοντος οδικού δικτύου καθιστούν την Λεωφ. Πανεπιστημίου οδικό άξονα με καταλυτικό ρόλο για την εύρυθμη λειτουργία μεγάλου τμήματος της Αθήνας. Εκ των, πραγμάτων, επομένως η σημασία της πεζοδρόμησης της Πανεπιστημίου ουδεμία σχέση έχει με εκείνη της πεζοδρόμησης άλλων οδών, όπως π.χ. της Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Να σημειωθεί ότι πριν την υλοποίηση της τελευταίας, τεκμηριώθηκε η λειτουργική εφικτότητά της με αναλυτικές κυκλοφοριακές μελέτες, οι οποίες όμως απέρριψαν εγκαίρως και κατηγορηματικά μια άλλη έμμονη ιδέα: τη παράλληλη πεζοδρόμηση της Λεωφ. Βασ. Όλγας.
Είναι αλήθεια ότι η περιβαλλοντική αναβάθμιση των κεντρικών περιοχών με εμπνευσμένες επεμβάσεις είναι μια αναγκαιότητα για τις σημερινές μεγάλες πόλεις με εχθρικό ανθρωπογενές περιβάλλον, όπως η Αθήνα. Στο πλαίσιο αυτό η ανάκτηση χώρου από την αποκλειστική χρήση για τα οχήματα και η επαναπόδοσή του σε ήπιες μορφές μετακίνησης για την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής είναι ευπρόσδεκτες δράσεις. Δεν είναι, όμως, δυνατόν να αγνοείται η αναγκαιότητα εξασφάλισης της εύρυθμης λειτουργίας της πόλης. Η πεζοδρόμηση της Πανεπιστημίου θα δημιουργήσει σημαντικά προβλήματα που ξεπερνούν τις κόκκινες γραμμές όχι μόνο στην πρόσβαση από και προς το κέντρο αλλά και, γενικότερα, στις μετακινήσεις των πολιτών σε μια πολύ μεγαλύτερη περιοχή του ευρύτερου κέντρου της πόλης.
Το γεγονός ότι οι θιασώτες της πεζοδρόμησης επικαλούνται τη θεωρία της αυτορρύθμισης(!!) της κυκλοφορίας – που δεν είναι δυνατόν να ισχύσει στις οριακές συνθήκες που θα προκύψουν παρά μόνον ως στραγγαλισμός της κυκλοφορίας – επιβεβαιώνει την προχειρότητα αντιμετώπισης του συγκεκριμένου προβλήματος. Αλλά ανάλογα συναισθήματα δημιουργούνται και από την παρότρυνση προς τους Αθηναίους να αλλάξουν τον τρόπο μετακίνησής τους σε μια περίοδο που η επιβληθείσα από τις μνημονιακές επιταγές χειροτέρευση των υπηρεσιών και μείωση των οχηματοχιλιομέτρων των ΜΜΜ είναι κατακόρυφη και συνεχής, χωρίς να διαφαίνεται σημείο αναστροφής της τάσης αυτής στο ορατό μέλλον.
Ας ελπίσουμε ότι και αυτό το “κύμα” της αναπαλαιωμένης νέας ιδέας για την πεζοδρόμηση της Πανεπιστημίου θα αντιμετωπιστεί από τον κυματοθραύστη ενός τεκμηριωμένου συνολικού σχεδιασμού για την πόλη. Η έλλειψη ενός τέτοιου σχεδιασμού από το επίσημο κράτος, που οφείλεται στην λαίλαπα των Μνημονίων, έχει αφήσει δυστυχώς χώρο για ακροβατικές μονοδιάστατες προσεγγίσεις. Για να αποφύγουμε μη αναστρέψιμες αρνητικές καταστάσεις πρέπει άμεσα να αναδειχθούν και οι άλλες διαστάσεις.
*Ο Γιάννης Γκόλιας είναι καθηγητής του ΕΜΠ, πρόεδρος της Σχολής Πολ. Μηχανικών και Δ/ντης Εργαστηρίου Κυκλοφοριακής Τεχνικής του Τομέα Μεταφορών και Συγκοινωνιακής Υποδομής.
Με την ολοκλήρωση της πεζοδρόμησης θα αποκτήσουμε ένα απίστευτα μεγάλο πεδίο ήπιας μετακίνησης,περίπάτου και αναψυχής στο κέντρο της πόλης.
Παναθηναϊκό στάδιο-Ζάππειο-πανεπιστημίου-βαρβάκειος-Μοναστηράκι-πλάκα-Διονυσίου-γκάζι.
Όσοι πιστεύουν πως το αυτοκίνητο θα έχει την ίδια ελεύθερη διάβαση όπως σήμερα,τότε το σκέφτεται λάθος.
Λίγο καιρό μετά την παράδοση του έργου το κέντρο κλείνει,κλείνει με την χρήση διοδίων και ύψηλών ανταποδοτικών τιμήματών για όσους δεν θέλουν να αποχώριστούν το αυτοκίνητο.
Οπότε κάθε κουβέντα για κυκλοφορία στο κέντρο δεν έχει μεγάλη σημασία τοποθέτηστε και την έναρξη λειτουργίας των νέων σταθμών του μετρό και σιγά σιγά μια νέα πραγματικότητα έρχεται για όσους θα ζουνε στο κέντρο.
Σκληρά μέτρα αλλά ανθρώπινα.
Μου θυμίζει την αυτορύθμιση της "ελεύθερης" αγοράς
που αναμασάνε οι φιλελεύθεροι κάθε ώρα και στιγμή.
Εκτός αν εννοούν ότι λόγο σκλαβιάς υπό το ΔΝΤ και
την ΕΕ, σε λίγα χρόνια δεν θα έχει μείνει αμάξι
ούτε για δείγμα επομένως δεν θα υπάρχει πρόβλημα
με την πεζοδρόμηση :P
Με την ολοκλήρωση της πεζοδρόμησης θα αποκτήσουμε ένα απίστευτα μεγάλο πεδίο ήπιας μετακίνησης,περίπάτου και αναψυχής στο κέντρο της πόλης.
Παναθηναϊκό στάδιο-Ζάππειο-πανεπιστημίου-βαρβάκειος-Μοναστηράκι-πλάκα-Διονυσίου-γκάζι.
Όσοι πιστεύουν πως το αυτοκίνητο θα έχει την ίδια ελεύθερη διάβαση όπως σήμερα,τότε το σκέφτεται λάθος.
Λίγο καιρό μετά την παράδοση του έργου το κέντρο κλείνει,κλείνει με την χρήση διοδίων και ύψηλών ανταποδοτικών τιμήματών για όσους δεν θέλουν να αποχώριστούν το αυτοκίνητο.
Οπότε κάθε κουβέντα για κυκλοφορία στο κέντρο δεν έχει μεγάλη σημασία τοποθέτηστε και την έναρξη λειτουργίας των νέων σταθμών του μετρό και σιγά σιγά μια νέα πραγματικότητα έρχεται για όσους θα ζουνε στο κέντρο.
Σκληρά μέτρα αλλά ανθρώπινα.
Αν με τη λέξη "κέντρο" εννοούμε κάποιες κεντρικές αρτηρίες και τις γνωστές εμπορικές κ τουριστικές περιοχές, έχεις δίκιο. Αν κοιτάξουμε όμως σε ένα χάρτη θα δούμε δίπλα-δίπλα σε αυτές τις περιοχές, συνοικίες παρηκμασμένες που δεν κερδίζουν τίποτα από τις δραστηριότητες που αναπτύσσονται δίπλα αλλά έξω από αυτές. Εύκολο να το διαπιστώσει κανείς κινούμενος κάθετα από την Πατησίων, προς το Σταθμό Λαρίσης. Στην 3ης Σεπτεμβρίου τελειώνει αυτό που γνωρίζουμε ως ευπρεπή Αθήνα. Αριστοτέλους είναι κάτι σαν buffer zone. Και φτάνοντας στην Αχαρνών, βρισκόμαστε πλέον στη no man's land.
Καλύτερη νέα πραγματικότητα για όσους ζουν στο κέντρο πιθανώς να υπάρξει, αλλά μόνο για εκείνους που ζουν εντός των ορίων της "ευπρεπούς" Αθήνας. Για τους άλλους, τα ίδια ή χειρότερα. Θα μου πεις, τί σημασία έχει; Οι περισσότεροι είναι αλλοδαποί που δεν ψηφίζουν.
τί σημασία έχει; Οι περισσότεροι είναι
αλλοδαποί που δεν ψηφίζουν.
ή κάτοικοι άσχετων περιοχών που απλά βολτάρουν
μια στο τόσο στο κέντρο....
Εντάξει, ειναι το γνωστό σύστημα live and let die.
Αντί να φτιάξουμε δημόσια φθηνά ΜΜΜ ώστε να μειω-
θεί η εξάρτηση από ΙΧ οχήματα, αντί να δώσουμε
κίνητρα αποκέντρωσης ώστε να αδειάσει το κέντρο
και να απλωθεί ο κόσμος μήπως και μπορέσουμε να
πεζοδρομίσουμε χωρίς τρομερά προβλήματα, εμείς
το πάμε ανάποδα.
Πρώτα πεζοδρόμηση και μετά όλοι για χαρταετό στου
Φιλοπάπου και έχει ο θεός. Θα αυτορυθμιστείν η
κυκλοφορίαν μόνη της και στην τελικήν στα @@ μας
αφού δεν μένουμε στις βαλλόμενες περιοχές.....
Δε λέω, είναι και αυτός ένας τρόπος ανάπλασης και
σαφώς τα δύσκολα προβλήματα απαιτούν δραστικές λύσεις
αλλά να λείπουν τα φούμαρα περί μελέτης και αυτορύθμισης ;)
+1
Μήπως θυμάστε και τι είχε γίνει με την πεζοδρόμηση της Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Σχεδόν πόλεμος.
Γιατί ήταν η μόνη διαδρομή για να βγεις πίσω από την ακρόπολη.
Πόσο χειρότερα είναι τώρα δηλαδή από ότι πριν;
Για εμένα που μένω Βύρωνα μια η άλλη :P
Για αυτόν που μένει ένα στενό κάτω από
την Αρεοπαγίτου δεν ξέρω.
Ξαναγράφω, το θέμα δεν είναι ο ελληνάρας που θέλει
να κατέβει με τη τζιπάρα. Το θέμα είναι ο κάτοικος
που θα δει τον δρόμο του να μετατρέπεται σε πέρασμα
της μισής Αθήνας από τη μια μέρα στην άλλη.
Αύριο από τις 9:30 περίπου οι δρόμοι από το Πεδίο του Άρεως μέχρι και το Σύνταγμα θα είναι κλειστοί για αυτοκίνητα, μηχανάκια, λεωφορεία και λοιπά ρυπογόνα οχήματα. Ελάτε στην πορεία να απολαύσετε ένα κέντρο μόνο για πεζούς και για όποιο αίτημα έχετε φωνάξτε δυνατά. Ας κρατήσουμε το κέντρο κλειστό μέχρι το βράδυ. Αν κάποιοι ενοχληθούν από το κλειστό κέντρο (μαγαζάτορες, αυτοκινητιστές δημοσιογράφοι κ.α ) να ξέρουν πως είναι για το καλό τους.
Μην θεωρηθεί άσχετο με το θέμα.
Η πεζοδρόμηση της Λεωφόρου Πανεπιστημίου αποτελεί τα τελευταία 30 περίπου χρόνια μια από τις αγαπημένες έμμονες ιδέες του εγχώριου αρχιτεκτονικού και πολεοδομικού δυναμικού καθώς και των αγνών, πλην όχι καλά ενημερωμένων, οπαδών της περιβαλλοντικής αναβάθμισης της Αθήνας.
Όμως, δεν υπάρχει σχετική κυκλοφοριακή μελέτη που να έχει γίνει κατά την τελευταία δεκαετία και να μην αναδεικνύει περίτρανα τα μεγάλα προβλήματα κυκλοφορίας σε περίπτωση πεζοδρόμησης της Πανεπιστημίου, όχι μόνον στο κέντρο της πόλης αλλά συνολικά σε μια περιοχή ακτίνας 4-5 χιλιομέτρων από την Λεωφόρο αυτή. Η διαμόρφωση του υπάρχοντος οδικού δικτύου καθιστούν την Λεωφ. Πανεπιστημίου οδικό άξονα με καταλυτικό ρόλο για την εύρυθμη λειτουργία μεγάλου τμήματος της Αθήνας. Εκ των, πραγμάτων, επομένως η σημασία της πεζοδρόμησης της Πανεπιστημίου ουδεμία σχέση έχει με εκείνη της πεζοδρόμησης άλλων οδών, όπως π.χ. της Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Να σημειωθεί ότι πριν την υλοποίηση της τελευταίας, τεκμηριώθηκε η λειτουργική εφικτότητά της με αναλυτικές κυκλοφοριακές μελέτες, οι οποίες όμως απέρριψαν εγκαίρως και κατηγορηματικά μια άλλη έμμονη ιδέα: τη παράλληλη πεζοδρόμηση της Λεωφ. Βασ. Όλγας.
Είναι αλήθεια ότι η περιβαλλοντική αναβάθμιση των κεντρικών περιοχών με εμπνευσμένες επεμβάσεις είναι μια αναγκαιότητα για τις σημερινές μεγάλες πόλεις με εχθρικό ανθρωπογενές περιβάλλον, όπως η Αθήνα. Στο πλαίσιο αυτό η ανάκτηση χώρου από την αποκλειστική χρήση για τα οχήματα και η επαναπόδοσή του σε ήπιες μορφές μετακίνησης για την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής είναι ευπρόσδεκτες δράσεις. Δεν είναι, όμως, δυνατόν να αγνοείται η αναγκαιότητα εξασφάλισης της εύρυθμης λειτουργίας της πόλης. Η πεζοδρόμηση της Πανεπιστημίου θα δημιουργήσει σημαντικά προβλήματα που ξεπερνούν τις κόκκινες γραμμές όχι μόνο στην πρόσβαση από και προς το κέντρο αλλά και, γενικότερα, στις μετακινήσεις των πολιτών σε μια πολύ μεγαλύτερη περιοχή του ευρύτερου κέντρου της πόλης.
Το γεγονός ότι οι θιασώτες της πεζοδρόμησης επικαλούνται τη θεωρία της αυτορρύθμισης(!!) της κυκλοφορίας – που δεν είναι δυνατόν να ισχύσει στις οριακές συνθήκες που θα προκύψουν παρά μόνον ως στραγγαλισμός της κυκλοφορίας – επιβεβαιώνει την προχειρότητα αντιμετώπισης του συγκεκριμένου προβλήματος. Αλλά ανάλογα συναισθήματα δημιουργούνται και από την παρότρυνση προς τους Αθηναίους να αλλάξουν τον τρόπο μετακίνησής τους σε μια περίοδο που η επιβληθείσα από τις μνημονιακές επιταγές χειροτέρευση των υπηρεσιών και μείωση των οχηματοχιλιομέτρων των ΜΜΜ είναι κατακόρυφη και συνεχής, χωρίς να διαφαίνεται σημείο αναστροφής της τάσης αυτής στο ορατό μέλλον.
Ας ελπίσουμε ότι και αυτό το “κύμα” της αναπαλαιωμένης νέας ιδέας για την πεζοδρόμηση της Πανεπιστημίου θα αντιμετωπιστεί από τον κυματοθραύστη ενός τεκμηριωμένου συνολικού σχεδιασμού για την πόλη. Η έλλειψη ενός τέτοιου σχεδιασμού από το επίσημο κράτος, που οφείλεται στην λαίλαπα των Μνημονίων, έχει αφήσει δυστυχώς χώρο για ακροβατικές μονοδιάστατες προσεγγίσεις. Για να αποφύγουμε μη αναστρέψιμες αρνητικές καταστάσεις πρέπει άμεσα να αναδειχθούν και οι άλλες διαστάσεις.
*Ο Γιάννης Γκόλιας είναι καθηγητής του ΕΜΠ, πρόεδρος της Σχολής Πολ. Μηχανικών και Δ/ντης Εργαστηρίου Κυκλοφοριακής Τεχνικής του Τομέα Μεταφορών και Συγκοινωνιακής Υποδομής.
πηγή
Με την ολοκλήρωση της πεζοδρόμησης θα αποκτήσουμε ένα απίστευτα μεγάλο πεδίο ήπιας μετακίνησης,περίπάτου και αναψυχής στο κέντρο της πόλης.
Παναθηναϊκό στάδιο-Ζάππειο-πανεπιστημίου-βαρβάκειος-Μοναστηράκι-πλάκα-Διονυσίου-γκάζι.
Όσοι πιστεύουν πως το αυτοκίνητο θα έχει την ίδια ελεύθερη διάβαση όπως σήμερα,τότε το σκέφτεται λάθος.
Λίγο καιρό μετά την παράδοση του έργου το κέντρο κλείνει,κλείνει με την χρήση διοδίων και ύψηλών ανταποδοτικών τιμήματών για όσους δεν θέλουν να αποχώριστούν το αυτοκίνητο.
Οπότε κάθε κουβέντα για κυκλοφορία στο κέντρο δεν έχει μεγάλη σημασία τοποθέτηστε και την έναρξη λειτουργίας των νέων σταθμών του μετρό και σιγά σιγά μια νέα πραγματικότητα έρχεται για όσους θα ζουνε στο κέντρο.
Σκληρά μέτρα αλλά ανθρώπινα.
Μου θυμίζει την αυτορύθμιση της "ελεύθερης" αγοράς
που αναμασάνε οι φιλελεύθεροι κάθε ώρα και στιγμή.
Εκτός αν εννοούν ότι λόγο σκλαβιάς υπό το ΔΝΤ και
την ΕΕ, σε λίγα χρόνια δεν θα έχει μείνει αμάξι
ούτε για δείγμα επομένως δεν θα υπάρχει πρόβλημα
με την πεζοδρόμηση :P
Αν με τη λέξη "κέντρο" εννοούμε κάποιες κεντρικές αρτηρίες και τις γνωστές εμπορικές κ τουριστικές περιοχές, έχεις δίκιο. Αν κοιτάξουμε όμως σε ένα χάρτη θα δούμε δίπλα-δίπλα σε αυτές τις περιοχές, συνοικίες παρηκμασμένες που δεν κερδίζουν τίποτα από τις δραστηριότητες που αναπτύσσονται δίπλα αλλά έξω από αυτές. Εύκολο να το διαπιστώσει κανείς κινούμενος κάθετα από την Πατησίων, προς το Σταθμό Λαρίσης. Στην 3ης Σεπτεμβρίου τελειώνει αυτό που γνωρίζουμε ως ευπρεπή Αθήνα. Αριστοτέλους είναι κάτι σαν buffer zone. Και φτάνοντας στην Αχαρνών, βρισκόμαστε πλέον στη no man's land.
Καλύτερη νέα πραγματικότητα για όσους ζουν στο κέντρο πιθανώς να υπάρξει, αλλά μόνο για εκείνους που ζουν εντός των ορίων της "ευπρεπούς" Αθήνας. Για τους άλλους, τα ίδια ή χειρότερα. Θα μου πεις, τί σημασία έχει; Οι περισσότεροι είναι αλλοδαποί που δεν ψηφίζουν.
ή κάτοικοι άσχετων περιοχών που απλά βολτάρουν
μια στο τόσο στο κέντρο....
Εντάξει, ειναι το γνωστό σύστημα live and let die.
Αντί να φτιάξουμε δημόσια φθηνά ΜΜΜ ώστε να μειω-
θεί η εξάρτηση από ΙΧ οχήματα, αντί να δώσουμε
κίνητρα αποκέντρωσης ώστε να αδειάσει το κέντρο
και να απλωθεί ο κόσμος μήπως και μπορέσουμε να
πεζοδρομίσουμε χωρίς τρομερά προβλήματα, εμείς
το πάμε ανάποδα.
Πρώτα πεζοδρόμηση και μετά όλοι για χαρταετό στου
Φιλοπάπου και έχει ο θεός. Θα αυτορυθμιστείν η
κυκλοφορίαν μόνη της και στην τελικήν στα @@ μας
αφού δεν μένουμε στις βαλλόμενες περιοχές.....
Δε λέω, είναι και αυτός ένας τρόπος ανάπλασης και
σαφώς τα δύσκολα προβλήματα απαιτούν δραστικές λύσεις
αλλά να λείπουν τα φούμαρα περί μελέτης και αυτορύθμισης ;)
Μία ενδιαφέρουσα άποψη πάνω στο θέμα, από την ''αριστερή κίνηση αρχιτεκτονικής | ακα-εαακ''
http://akaeaak.wordpress.com/2012/05/09/re-think-athens/