Το Συμπόσιο του αιμοδότη (τι να μας πει ο Πλάτωνας;)

Φυσικά και είναι σωστή η απορία σου όταν ρωτάς γιατί βάζω μία φωτογραφία με φαγητά στο θέμα της αιμοδοσία αλλά αν συνεχίσεις την ανάγνωση θα καταλάβεις.

Το ραντεβού για την καθιερωμένη ποδηλατική αιμοδοσία ήταν από τις 10:00 μέχρι τις 10:30 στο Πεδίο του Άρεως και όταν λέμε Πεδίο του Άρεως εννοούμε το Βασιλιά μας Κωνσταντίνο. Γιόρταζε και πριν λίγες μέρες, Χρόνια πολλά μεγάλε, να σαι πάντα καλά να μας κάνεις σκιά. Ορίστε, που λέτε ότι οι βασιλιάδες είναι ένα μάτσο χαραμοφάηδες που δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να διατάζουν. Ο άνθρωπος ακόμη και πεθαμένος επιτελεί έργο. Χαρίζει βασιλική σκιά σε αυτούς που δίνουν ραντεβού στο Πεδίο του Άρεως. Επίσης προσφέρεται για δημόσια τουαλέτα περιστεριών (σημαντικότατο έργο αυτό). Κάθονται με την ησυχία τους τα περιστέρια πάνω στο καπέλο του Κωνσταντίνου διαβάζουν καμιά εφημερίδα, κανένα CIAO, κανένα ΟΚ και γίνεται εκεί της μουρλής. Τον κάνουν τον "Κωνσταντίνο Βασιλεύς των Ελλήνων" που λέει και η επιγραφή με κοτσίδες περμανάντ.

Παρεμπιπτόντως φημολογείται ότι αν σε κάνουν άγαλμα πάνω σε άλογο έχει ιδιαίτερη σημασία η στάση του αλόγου: Αν το άλογο έχει όλα τα πόδια στο έδαφος, τότε ο αναβάτης του πέθανε από φυσικά αίτια. Αν το άλογο έχει μόνο το ένα από τα μπροστινά του πόδια στον αέρα, ο αναβάτης του έχασε τη ζωή του από τραύματα που του προκλήθηκαν στη διάρκεια κάποιας μάχης. Τέλος, αν το άλογο έχει τα δύο μπροστινά του πόδια στον αέρα, ο αναβάτης του έχει πεθάνει σε μάχη. Η αλήθεια φυσικά είναι ότι και με τα τέσσερα πόδια να στέκεται το άλογο στον αέρα, το χέσιμο δεν το γλυτώνεις.

Το περιπολικό σταθερό στα ραντεβού του περίμενε στη γωνία. Άσχετο αλλά, αυτοί οι αστυνομικοί πρέπει να διαβάζουν φανατικά podilates.gr έτσι; Είχαν στηθεί από τις δέκα παρά στη Μαυροματαίων με καφεδάκι, ξάπλα στις θέσεις και κουβεντούλα χαλαρή και περίμεναν πως και πως να τους πάμε βόλτα μέχρι το Νοσ. Γεννηματά. Τους προσπέρασα και πήγα κατευθείαν στην σκιά του φίλου των περιστεριών. Μετά από λίγη ώρα μαζευτήκαμε καμιά εικοσαριά ποδηλάτες. Καταφτάνει και η Βαγγελιώ με το τριαξονικό και κάνει ανατροπή τα τρόφιμα που έφταναν να λύσουν το διατροφικό πρόβλημα της μισής Κίνας. Υπερβολική όπως πάντα αυτή η Βαγγελιώ. Το πρόβλημα της άλλης μισής Κίνας προθυμοποιήθηκε να το λύσει ο Σαμαράς όταν ξεπουλήσει την Ελλάδα στους Κινέζους. Τα τρόφιμα τα μοιραστήκαμε ο καθένας στην τσάντα του και ετοιμαστήκαμε για αναχώρηση με τη Βαγγελιώ να πάει σφαίρα αφού το ποδήλατό της αλάφρωσε κατά πολλά κιλά.

Ανεβήκαμε την Αλεξάνδρας πηγαίνοντας εμείς μπροστά για να ανοίγουμε δρόμο για το περιπολικό που μας ακολουθούσε. Στο γήπεδο του Παναθηναϊκού (χα χα ωραίο αστείο ε;) σταματήσαμε κάτω από ένα δέντρο για να περιμένουμε λίγο τον exomail2003 και τη Royal Oak που είχαν μείνει πίσω για να μπερδέψουν τους αστυνομικούς και να χάσουν τα ίχνη μας χωρίς ομολογουμένως μεγάλη επιτυχία. Όταν είσαι έμπειρος αστυνομικός δεν σε ξεγελούν εύκολα μια χούφτα ποδηλάτες. Με το που κατάλαβαν ότι χάνουν τα ίχνη μας αμόλησαν τα άρτια εκπαιδευμένα σκυλιά δείχνοντάς τους να μυρίσουν ένα ποδηλατικό κολάν κάποιου από εμάς. Τα σκυλιά κόντεψαν να λιποθυμήσουν από τη βρώμα και ξεχύθηκαν μπροστά να πάρουν λίγο αέρα με αποτέλεσμα να πέσουν πάνω μας και να μας βρουν εύκολα τα όργανα του αστυνομικού οχήματος.

Μετά από λίγη ώρα χαλαρό πετάλι φτάσαμε και στο Νοσοκομείο Γεννηματάς που θα γινόταν το οργανωμένο τσιμπούσι. Συγνώμη, η οργανωμένη αιμοδοσία ήθελα να πω. Πιάσαμε ένα μεγαλύτερο τραπέζι γιατί αυτή τη φορά ήμασταν περισσότεροι......

.......και βάλαμε επάνω δύο τρεις στρώσεις φαγητά. Τι να πρωτοθυμηθώ για σένα όμορφο χωριό. Ατομικά σαντουιτσακια τυλιγμένα με πλαστικό περιτύλιγμα, τυροπιτάκια, κουλουράκια, ξηρούς καρπούς, γουρουνόπουλα με μήλα στο στόμα, χειροποίητα κριτσίνια με ελια και τυρί καθώς και γλυκίσματα καρύδας από τη Ρόη, ακαταμάχητα κεφτεδάκια, ντολμαδάκια εξ ανατολικής Αττικής, μισό αρνί και λίγο μοσχάρι ήταν ελάχιστα μόνο από αυτά που πραγματικά υπήρχαν επάνω στο τραπέζι.

Α ! ξέχασα να σας πω δώσαμε και αίμα. Βέεεεβαια ! Πήγαμε μέχρι το κτίριο της αιμοδοσίας και πήραμε σειρά. Στο τραπέζι όπως έμπαινες μέσα, υπήρχε μία καρτέλα για το γραπτό τεστ που έπρεπε να περάσεις. Εκεί αν απάνταγες λάθος σε κόβανε από την αιμοδοσία και πήγαινες μόνο για φαΐ. Στη συνέχεια υπήρχε και προφορική εξέταση (ο ορισμός της διαπλοκής δηλαδή όπως γίνεται συνήθως και μπαίνουν μόνο τα δικά τους παιδιά). Εκεί έπρεπε να είσαι καλά διαβασμένος, να προσποιείσαι ότι δεν είσαι υπό πίεση αλλά ούτε και ένα με το πάτωμα. Να έχεις πάει με γυναίκες αν είσαι γυναίκα και με άντρες αν είσαι άντρας. Όχι ανάποδα ήταν. Αν ήσουν άνδρας και είχες πάει με άντρα κοβόσουν αν είχες πάει με γυναίκα όμως ακολουθούσε ερώτηση παγίδα "Προφυλάξεις παίρνεις;" Εκεί έπρεπε να απαντήσεις "ναι" δυνατά και καθαρά χωρίς να κομπιάσεις. Αν απαντούσες διαφορετικά ακουγόταν ένα Γκκκκκοοοονκ, άναβε το κόκκινο λαμπάκι και έπρεπε να ντυθείς και να φύγεις. Όσοι περνούσαν και τα δύο τεστ άλαζαν πίστα και πήγαιναν στο δωμάτιο με τις ξαπλώστρες. Αυτό ήταν ένα δωμάτιο γεμάτο με μπλε ξαπλώστρες αλλά δεν σε άφηναν να κάνεις ηλιοθεραπεία όσες ώρες ήθελες. Μόνο τον ghandee αφήσαν πολλή ώρα. Εκεί μπαίναμε για λίγο και πάνω που συνηθίζαμε, αρχίζαμε να μας αρέσει και να απολαμβάνουμε το "Tom & Jerry" που έπαιζε η TV, μας έδιωχναν και μας έδιναν ένα σακουλάκι με μπισκότα Παπαδοπούλου, από αυτά τα παλιά με τά ζώδια, για να χαζεύουμε τα σχεδιάκια ενώ τρώμε και να μην κλαίμε.

Όταν ήρθε η σειρά του ghandee να κάνει ηλιοθεραπεία είχαν τελειώσει τα παιδικά και η τηλεόραση έδειχνε τη Zina να κόβει φέτες κάτι τύπου που δεν κάθονταν φρόνιμα. Η μία νοσοκόμα τρύπαγε τα δάχτυλα αυτών που περίμεναν, ενώ η άλλη έμπηγε βελόνες στα χέρια ανυποψίαστων λουόμενων. Όταν το αίμα που έρεε τριγύρω ήταν περισσότερο από αυτό που αρχικά είχε φανταστεί, ο ghandee άρχισε να αντιλαμβάνεται ότι κάτι πάει στραβά. Το δωμάτιο αποφάσισε ξαφνικά να κάνει "γύρω γύρω όλοι" χωρίς να τον προειδοποιήσει ενώ στιγμιαία προσπαθούσε να ξεφύγει από το οπτικό πεδίο του. Όταν η νοσοκόμα κατάλαβε ότι το ταβάνι σταμάτησε το γύρω γύρω όλοι και έπαιζε πια κρυφτό, με το ghandee να τα φυλάει και να μην μπορεί να το βρει με τίποτε παρά τις οδηγίες "πορτοκάλι" και "λεμόνι" που φώναζαν οι συνποδηλάτες του, η νοσοκόμα έτρεξε να ειδοποιήσει τον προιστάμενο (κύριο Τσιπουράκη) φωνάζοντας "κύριε Τσιπουράκη, κύριε Τσιπουράκη" ενώ ο ghandee αρνούνταν ευγενικά να πιει οτιδήποτε, πόσο μάλλον τσίπουρο, λέγοντας στη νοσοκόμα που φώναζε τον προιστάμενο "Οχι ευχαριστώ κυρίες μου (την έβλεπε διπλή), απ' ότι καταλαβαίνω δεν πρέπει να πιω άλλο".

Όσοι τελείωναν με τη διαδικασία της αιμοδοσίας έτρεχαν αμέσως στα pits για βενζίνη, αλλαγή ελαστικών και μικρορυθμίσεις της τελευταίας στιγμής. Εδώ διακρίνονται κάποιοι από την ομάδα αιμοδοσίας των ποδηλατών στα Pits. Με κόκκινες καρδούλες στα μούτρα δείγμα ότι είναι όλοι ερωτευμένοι με το ποδήλατο (ή με τη μάσα).

Τα Pits βρίσκονταν απέναντι από το κτίριο της αιμοδοσίας και οι παρευρισκόμενοι φρόντιζαν όταν βλέπουν κάποιον να φορά το παράσημο της αιμοδοσίας να τον ταίζουν μέχρι σκασμού για να αναπληρώσει γρήγορα τις δυνάμεις του. Έτσι ακριβώς την πάτησε και ο Roul που μετά από λίγο έψαχνε άδειο πάγκο να ξαπλώσει να κοιμηθεί κανένα μισάωρο για να μπορέσει να χωνέψει. Φυσικά οι υπόλοιποι δεν τον αφήσαμε αφού ξέραμε ότι ροχαλίζει δυνατά και υπήρχε μεγάλη πιθανότητα να ενοχλεί τους ασθενείς που εκείνη τη στιγμή βρίσκονταν στους ορόφους.

Στο σημείο αυτό δεν μπορώ να μην επιπλήξω όλους αυτούς που πήραν το φυλλάδιο της αιμοδοσίας (εκτός της Έφης φυσικά) και αποφάσισαν ότι είναι προτιμότερο να κάτσουν σπίτι τους. Κι αυτό για τρεις λόγους. Πρώτον επειδή δεν θέλησαν να περάσουν καλά μαζί μας, δεν θέλησαν να δώσουν λίγο αίμα, αλλά το κυριότερο, μας άφησαν εμάς να σκάσουμε από το φαγητό ενώ μπορούσαν κάλλιστα να έρθουν να βοηθήσουν λιγάκι. Ναι για σένα λέω ρε φίλε που διαβάζεις. Τι σημαίνει δεν έχω ποδήλατο; Δεν θέλω να ακούω δικαιολογίες. Σάμπως χρειάζεται ποδήλατο για να φας ή χρειάζεται ποδήλατο για να δώσεις αίμα; Την επόμενη φορά θα είσαι κι εσύ εκεί για να μην έχουμε άλλα. Κατάλαβες; Όχι επειδή δεν θέλεις εσύ να δώσεις αίμα, να βαρυστομαχιάζουμε εμείς.

Εδώ βλέπετε και μία φωτογραφία Που δείχνει το Roul σε δύο διαφορετικές χρονικές στιγμές. Στην αριστερή φωτογραφία είναι ο Roul (ο απέναντι) κατά τη διάρκεια της πρώτης αιμοδοσίας, ενώ δεξιά είναι πάλι ο Roul κατά τη διάρκεια της δεύτερης με τον scrabler να κατέχει τη θέση του διευθυντή φωτορεπορτάζ. Εκεί κάπου διακρίνομαι κι εγώ λιγάκι.

'Όπως καταλαβαίνετε η μόνη διαφορά είναι ότι άλλαξε παπούτσια. Κατά τα άλλα είναι κι αυτός από τις περιπτώσεις των ανδρών που νομίζουν ότι θα γίνουν άνδρες με τα πόδια ψηλά (και ανοιχτά), αλλά όπως όλοι γνωρίζουμε πλανώνται πλάνην οικτρά.

Ο γυρισμός προς τα πίσω ήταν ακόμη πιο απολαυστικός αφού όπως λένε όλοι οι έμπειροι ποδηλάτες "καλή και η ανηφόρα αλλά σαν τη κατηφόρα δεν έχει"