ΟΚ, πέσαμε να τον φάμε τον άνθρωπο.
Προφανώς έχει καταλάβει που είναι φάουλ.
Ας το λήξουμε κάπου εδώ το συγκεκριμένο και ας κρατήσουμε αυτό που πολύ σωστά έγραψε ο Θόδωρας / ΤΚΑΝΤ : οι πεζοί έχουν απόλυτη προτεραιότητα έναντι όλων των οχημάτων που κυκλοφορούν στους δρόμους για τον απλούστατο λόγο ότι είναι οι πιο ευπαθείς όλων όσων κινούνται στο δρόμο.
Άλλωστε, κάπου εκεί θέλουμε να μπλεχτούμε και εμείς (ως η 2η πιο ευπαθής ομάδα) και να διεκδικήσουμε τον ΕΞΙΣΟΥ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ σεβασμό από τους υπόλοιπους ΙΧήδες - λεοφορατζήδες - φορτηγατζήδες - ταξιτζήδες κλπ κλπ
απλά καμμία ομάδα δεν είναι ομοιογενής RR. πως επί της αρχής ισχύουν οι προαναφερθέντες κανόνες αυτονόητο. αλλά κ οι γουρουνιές ευπαθών ομάδων καθόλου υπεράνω κριτικής. περιπτωσιολογία άλλως τε το θέμα νήματος
πέραν του ότι ο Visualizer ακόμα κ αν βρώσιμος σίγουρα όχι εύπεπτος
Πάμε πάλι από την αρχή
Έχω την εντύπωση ότι έχεις μπερδέψει ορισμένα πράγματα και θα προσπαθήσω να τα ξεκαθαρίσω.
Πρώτο και κύριο. Δεν αναφέρθηκα ποτέ στην ταχύτητα που ανάπτυξες η οποία πράγματι σε μεγάλο κατηφορικό δρόμο χωρίς κάθετα στενά είναι εφικτή (το χαλαρά πάντως με 40 χιλ./ώρα δεν είναι μία έκφραση που απαντάται συχνά στις τάξεις των ποδηλατών, οπότε από αυτή την άποψη δεν μπορώ να μεμφθώ τους συνποδηλάτες που χρησιμοποίησαν την ειρωνεία για να απαντήσουν).
Σε περίπτωση όμως που υπάρχουν κάθετα στενά η ταχύτητα αυτή είναι απλώς εγκληματική· τόσο για σένα που δεν θα μπορέσεις να σταματήσεις αν κάποιο άλλο όχημα μπει στην πορεία σου, όσο και για τους άλλους αν κάποιος πεζός θελήσει να περάσει απέναντι όπως και έγινε και στο κείμενο που περιγράφεις.
Αυτό που ενόχλησε εμένα προσωπικά και για το οποίο σχολίασα ανταποδίδοντας το τελευταίο επιχείρημά σου ότι κάποιοι πεζοί είναι για κλάματα λέγοντας σου ότι και κάποιοι ποδηλάτες είναι εξίσου για κλάματα, είναι ο αλαζονικός υπεροπτικός και ολοφάνερα απαξιωτικός τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισες τους πεζούς και αυτό όχι επειδή τυχαίνει ο ΚΟΚ να τους έχει σε περισσότερη εκτίμηση από εσένα όταν λέει στο άρθρο 6 ότι οι πεζοί έχουν προτεραιότητα έναντι των οχημάτων ακόμη κι αν ο οδηγός έχει πράσινο, ούτε όταν έξι άρθρα παρακάτω αναφέρει ρητά και κατηγορηματικά ότι οι οδηγοί οχημάτων οφείλουν να συμπεριφέρονται με ευγένεια στους
πεζούς, αλλά ούτε και όταν επιβάλλει στον οδηγό (στο άρθρο 19) να μειώνει την ταχύτητα του οχήματός του αν πεζοί, που βρίσκονται στην τροχιά του, καθυστερούν να απομακρυνθούν.
Αλλά φίλε Visualizer όλα τα άρθρα του κόσμου ωχριούν μπροστά στην κοινή λογική που λέει ότι οι πεζοί έχουν απόλυτη προτεραιότητα έναντι όλων των οχημάτων που κυκλοφορούν στους δρόμους για τον απλούστατο λόγο ότι είναι οι πιο ευπαθείς όλων όσων κινούνται στο δρόμο.
Και όπως λένε αυτοί που ξέρουν, ο πολιτισμός μας φαίνεται από τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τους ασθενέστερους σε αυτή την κοινωνία ή αν θέλεις να το πάμε λίγο παρά πέρα, από τον τρόπο που συμπεριφερόμαστε σε αυτούς από τους οποίους δεν έχουμε να κερδίσουμε κάτι.
Υ.Γ. Αν είσαι κάτω από 20 χρονών θα πρέπει να σου ζητήσω συγνώμη που δεν μπήκα στον κόπο να σου εξηγήσω εξ αρχής το σκεπτικό μου αλλά περιορίστηκα σε ένα "...και μερικοί ποδηλάτες το ίδιο" νομίζοντας ότι θα έπιανες το υπονοούμενο.
1. Καλο θα ηταν να διαβαζεις τι εχω γραψει πριν σχολιασεις.Οι πεζοι προχωρουσαν στην μεση του δρομου και δεν επειχηρησαν να περασουν απεναντι.Δεν με ενοχλησε αυτο διοτι τα πεζοδρομια ειναι πολυ στενα στο συγκεκριμενο κομματι.
2. Σε καμια περιπτωση δεν ημουν απαξιωτικος εφοσον ειπα συγνωμη και ευχαριστω αντιθετως ενας απο τους πεζους ηταν απαξιωτικος απεναντι μου σχολιαζωντας "φρενα δεν εχεις";
3. Το σχολιο σου πως η ταχυτητα μου ηταν εγκληματικη το αναιρει το παρακατω αρθρο.
ΑΡΘΡΟ 20 : Ορια ταχύτητας. 1. To ανώτατo επιτρεπόμενo όριo ταχύτητας των αυτοκινήτων οχημάτων,μέσα στις κατoικημένες περιoχές, oρίζεται σε 50 χιλιόμετρα την ώρα, εκτός εάν ορίζεται με ειδική σήμανση.
Πιστευω πως ημουν και ειμαι παντα ευγενικος απεναντι στους πεζους διοτι σαν πεζος θελω και γω να εχω την ιδια αντιμετωπιση.Στην συγκεκριμενη περιπτωση εισεπραξα αγενια και ειρωνια απο τους περισσοτερους εδω μεσα.
Ενταξει μην απενεχοποιουμε τελειως τους πεζους, τα παιδια ναι. Εχουν και αυτοι υποχρεωσεις. Οταν σε βλεπουν και καθονται μες στη μεση σα μοσχαρια, ε ειναι για κλαματα πως να το κανουμε.
Παντως μπορω να πω απο την πειρα μου πως οι ηλικιωμενοι πεζοι εχουν την καλυτερη συμπεριφορα απεναντι στο ποδηλατο, εφοσον σε βλεπουν παντα, ειδικα οι παππουδες! Οι νεοι αστα βραστα, τελειως ζομπι
Ενταξει μην απενεχοποιουμε τελειως τους πεζους, τα παιδια ναι. Εχουν και αυτοι υποχρεωσεις. Οταν σε βλεπουν και καθονται μες στη μεση σα μοσχαρια, ε ειναι για κλαματα πως να το κανουμε.
Παντως μπορω να πω απο την πειρα μου πως οι ηλικιωμενοι πεζοι εχουν την καλυτερη συμπεριφορα απεναντι στο ποδηλατο, εφοσον σε βλεπουν παντα, ειδικα οι παππουδες! Οι νεοι αστα βραστα, τελειως ζομπι
Αυτό!
Ακόμα και με κόκκινο/εκτός διάβασης να περάσει ο πεζός, αν κάνει προσπάθεια να περάσει όσο πιο γρήγορα γίνεται φυσικά και θα τον σεβαστούμε και θα παραχωρήσουμε προτεραιότητα.
Αλλά όταν σε βλέπει και πάει με το πάσο του σα γίδι, το κράξιμο θα το φάει...
ΑΡΘΡΟ 20 : Ορια ταχύτητας. 1. To ανώτατo επιτρεπόμενo όριo ταχύτητας των αυτοκινήτων οχημάτων,μέσα στις κατoικημένες περιoχές, oρίζεται σε 50 χιλιόμετρα την ώρα, εκτός εάν ορίζεται με ειδική σήμανση.
Τα ποδήλατα δεν ανήκουν στα αυτοκινούμενα οχήματα.
ΑΡΘΡΟ 20 : Ορια ταχύτητας. 1. To ανώτατo επιτρεπόμενo όριo ταχύτητας των αυτοκινήτων οχημάτων,μέσα στις κατoικημένες περιoχές, oρίζεται σε 50 χιλιόμετρα την ώρα, εκτός εάν ορίζεται με ειδική σήμανση.
Τα ποδήλατα δεν ανήκουν στα αυτοκινούμενα οχήματα.
Σοβαρα ;
Δεν βρηκα καποιο σχετικο αρθρο το μονο που βρηκα ειναι για τα μοτοποδηλατα που ειναι στα 40 χιλιομετρα την ωρα..οποτε ισχυει και παλι το ιδιο πανω κατω.
αυτοκινούμενο όχημα = τροχοφόρο όχημα με ενσωματωμένο κινητήρα
Αν ο ΚΟΚ δεν αναφέρει πουθενά μέγιστη ταχύτητα για ποδήλατο τότε μπορούμε να πηγαίνουμε με όσο θέλουμε χωρίς να φοβόμαστε να μας κόψουν κλήση για υπερβολική ταχύτητα.
δύο βασικά :
ο πεζός και ο τρελός έχουν πάντα δίκιο.
Ο κουφός και ο κλανιάρης πάνε δίπλα στα νταούλια !
(γίγα Retarted !)
Τρέχουμε σά τρελοί μόνο για να προλάβουμε το πράσινο!
ποδηλατώντας.
(άν και ούτε και αυτό εγγυάται ασφάλεια, κάποιος μπορεί να περάσει με κόκκινο! )
Αναμεσα στους πεζους επισης υπαρχουν αυτοι που πανε αργα
αυτοι που πανε πιο γρηγορα
αυτοι που τρεχουν
...
οι δρομεις ειναι αναμεσα στους πεζους και στα ποδηλατα
πανε με καμμια 10-12αριά χλμ/ω (5 με 5:30' το χιλιαρι) οι πιο ερασιτεχνες
και περιπου 15 με 16,17 χλμ/ω (3:30' με 4λεπτα το χιλιαρι) οι πιο ...ετσι
...
εκει να δεις
και εχει πλακα γιατι σε πολλες ανηφορες οι δρομεις πανε πιο γρηγορα απο τα ποδηλατα.
...
πεζοι που δεν σε βλεπουν, σλαλομ με μωρα, ποδηλατα που πανε αργαααα, διασχισεις λεωφόρων διαγωνιως αναμεσα σε "παραθυρα" αυτοκινητων (!) κλπ
...
συγκρουομενα συμφεροντα (στην κυριολεξια)
...
ποια ειναι η λυση;
Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ.(Ποσο μαλλον οταν αυτος παει πιο αργα)
η συνεση
το δαμασμα της επαρσης
ο αυτοελεγχος
η συνειδητη επιλογη του να μην ερεθιζεις τους αλλους
...
δεν βλεπω κατι αλλο.
...
αυτο βεβαια δεν σημαινει οτι οι εκαστοτε πιο αργοι ειναι αγγελοι.
αλλα ο σεβασμος ειναι πρωτιστα ευθυνη του εκαστοτε πιο δυνατου.
Ασε εγώ έχω ακούσει πολύ χειρότερα στην Αλεξ/πολη. Με σχολίαζαν κάτι γιαγιάδες γτ παιρνούσα απο το πεζοδρόμια και με έβριζαν. Συνήθως μου λένε ότι είμαι μικρός για να βγω στον δρομο αλλά ποιος τις χέζει ;)
Οι πεζοι προχωρουσαν στην μεση του δρομου και δεν επειχηρησαν να περασουν απεναντι.Δεν με ενοχλησε αυτο διοτι τα πεζοδρομια ειναι πολυ στενα στο συγκεκριμενο κομματι.
Μόνος σου είπες οτι οι πεζοί δεν είχαν που αλλού να περπατήσουν, επομένως περπατούσαν στο δρόμο. Έπρεπε λοιπόν να κόψεις ταχύτητα και να μοιραστείς το δρόμο μαζί τους. Πολλοί θεωρούν αυτονόητο οτι οι πεζοί πρέπει να κάνουν στην άκρη για να περάσουν τροχοφόρα όταν δεν υπάρχει επαρκής χώρος για όλους. Οι συγκεκριμένοι πεζοί ήταν προφανώς συνειδητοποιημένοι και δεν σου έκαναν τη χάρη να ξεκουμπιστούν στην άκρη. Μπράβο τους. Όταν αρχίσουν να διεκδικούν τα δικαιώματα τους περισσότερο οι πεζοί, θα γίνει πιο ανθρώπινη η μετακίνηση για όλους.
kynhgos77 wrote:
Οταν σε βλεπουν και καθονται μες στη μεση σα μοσχαρια, ε ειναι για κλαματα πως να το κανουμε.
Οι πεζοί ποτέ δεν είναι "μοσχάρια". Είναι άνθρωποι που έχουν δικαίωμα να κινούνται με αξιοπρέπεια.
Αναμεσα στους πεζους επισης υπαρχουν αυτοι που πανε αργα
αυτοι που πανε πιο γρηγορα
αυτοι που τρεχουν
...
οι δρομεις ειναι αναμεσα στους πεζους και στα ποδηλατα
πανε με καμμια 10-12αριά χλμ/ω (5 με 5:30' το χιλιαρι) οι πιο ερασιτεχνες
και περιπου 15 με 16,17 χλμ/ω (3:30' με 4λεπτα το χιλιαρι) οι πιο ...ετσι
...
εκει να δεις
και εχει πλακα γιατι σε πολλες ανηφορες οι δρομεις πανε πιο γρηγορα απο τα ποδηλατα.
...
πεζοι που δεν σε βλεπουν, σλαλομ με μωρα, ποδηλατα που πανε αργαααα, διασχισεις λεωφόρων διαγωνιως αναμεσα σε "παραθυρα" αυτοκινητων (!) κλπ
...
συγκρουομενα συμφεροντα (στην κυριολεξια)
...
ποια ειναι η λυση;
Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ.(Ποσο μαλλον οταν αυτος παει πιο αργα)
η συνεση
το δαμασμα της επαρσης
ο αυτοελεγχος
η συνειδητη επιλογη του να μην ερεθιζεις τους αλλους
...
δεν βλεπω κατι αλλο.
...
αυτο βεβαια δεν σημαινει οτι οι εκαστοτε πιο αργοι ειναι αγγελοι.
αλλα ο σεβασμος ειναι πρωτιστα ευθυνη του εκαστοτε πιο δυνατου.
Mε εκτίμηση και απο μένα, και μάλιστα ό,τι και να μας πούν, ΣΕΒΑΣΜΟΣ
πάντα κερδισμένοι βγαίνουμε με αυτόν
Οι πεζοι προχωρουσαν στην μεση του δρομου και δεν επειχηρησαν να περασουν απεναντι.Δεν με ενοχλησε αυτο διοτι τα πεζοδρομια ειναι πολυ στενα στο συγκεκριμενο κομματι.
Μόνος σου είπες οτι οι πεζοί δεν είχαν που αλλού να περπατήσουν, επομένως περπατούσαν στο δρόμο. Έπρεπε λοιπόν να κόψεις ταχύτητα και να μοιραστείς το δρόμο μαζί τους. Πολλοί θεωρούν αυτονόητο οτι οι πεζοί πρέπει να κάνουν στην άκρη για να περάσουν τροχοφόρα όταν δεν υπάρχει επαρκής χώρος για όλους. Οι συγκεκριμένοι πεζοί ήταν προφανώς συνειδητοποιημένοι και δεν σου έκαναν τη χάρη να ξεκουμπιστούν στην άκρη. Μπράβο τους. Όταν αρχίσουν να διεκδικούν τα δικαιώματα τους περισσότερο οι πεζοί, θα γίνει πιο ανθρώπινη η μετακίνηση για όλους.
kynhgos77 wrote:
Οταν σε βλεπουν και καθονται μες στη μεση σα μοσχαρια, ε ειναι για κλαματα πως να το κανουμε.
Οι πεζοί ποτέ δεν είναι "μοσχάρια". Είναι άνθρωποι που έχουν δικαίωμα να κινούνται με αξιοπρέπεια.
Ειμαι και εγω πεζος και ξερω καλα τι δικαιωματα εχουν. Αν βλεπω ενα ποδηλατο να ερχετε και χαζολογαω με την παρεα μου μες στο δρομο χωρις να κανω λιγο ακρη να περασει, ειμαι ΜΕΓΑΛΟ μοσχαρι! Γεροι και γριες τους βγαζω το καπελο, συνηθως ειναι αψογοι με το χαμογελο στο στομα. Αλλα κατι νεαροι και νεαρες.μιλαμε ειναι μεγαλα μοσχαρια σε φαση που σου δινουν την εντυπωση οτι βρισκονται σε μονιμη μαστουρα.
Καλά δεν θα σας πω τώρα τι ακούω όταν κάνω ποδήλατο αλλά τι ακούω όταν μπαίνω με το ποδήλατο σε κάποιο τρένο ( και στις πλατφόρμες).. θέλετε να μάθετε;;
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ.. ( άπειρες ερωτήσεις... )
Ενδεικτικά:
Τι ποδήλατο είναι αυτό;
Πόσο το πήρες;
Πάει γρήγορα;
Σε ποια τρένα μπορείς να βάλεις ποδήλατο;
Μπορούν να μπουν όλα τα ποδήλατα στα τρένα;
Τι να φοράω τον χειμώνα;
Με το κρύο πως τα πας;
Τι να φοράω το καλοκαίρι;
Με την ζέστη πως πάει;
Πως το ανεβάζεις στις σκάλες;
Πως το κατεβάζεις στις σκάλες;
Είναι βαρύ;
Χωράει στο ασανσέρ του μετρό;
Χωράει στο ασανσέρ του ηλεκτρικού;
Μέχρι που πάει ο Προαστιακός;
Και μετά πιο ειδικές
Τι ταχύτητες είναι αυτές;
Τι πετάλια είναι αυτά;
Γιατί έχει τέτοια σέλα;
Γιατί το ακουμπάς με αυτό τον τρόπο;
Τι έχεις μέσα στο τσαντάκι;
Γιατί φοράς αυτά τα παπούτσια; κτλ κτλ κτλ κτλ κτλ
Ταμπελάκι "πληροφορίες εδώ" να φόραγα πάνω μου δεν θα μου έπιαναν τόσο εύκολα την πάρλα.
Ειδικά σήμερα από την Κηφισιά μέχρι τον Άγιο Δημήτριο μάλλιασε η γλώσσα μου να μιλάω..
Δεν μου μιλάνε μόνον άντρες.. Εδώ τις προάλλες ήρθε να μου μιλήσει μία τύπισσα που με είδε από την άλλη πλευρά της πλατφόρμας στο μετρό Αττική. Εκατό μέτρα περπάτησε μες στο πλήθος, για να έρθει να με ρωτήσει αν επιτρέπεται να μπαίνουν όλες τις ώρες τα ποδήλατα στο μετρό..
Πάντως ο κόσμος δείχνει να ενδιαφέρεται.. μήπως να κάναμε καμία κίνηση να ενημερώνουμε τον κόσμο στις πλατφόρμες των σταθμών;
Σήμερα μάλιστα που μπήκα την τελευταία στιγμή σε σαρδελοποιημένο τελευταίο βαγόνι του Ηλεκτρικού, πετάχτηκε μία γιαγιά και με ρώτησε όλο απορία γιατί δεν κάνουν το τελευταίο βαγόνι σκευοφόρο όπως παλιά.
Και μετά έπιασαν κουβέντα όλοι μαζί όσοι ήταν πίσω στην γαλαρία.. αλλά δεν ήταν αρνητικοί, ούτε γκρίνιαζαν.. Συζήτηση καφενείου λέμε μέχρι να ανέβει το τρένο στην Κηφισιά.
Πρέπει να πάρω μία κάμερα από αυτές τις ποδηλατικές να τραβάω βίντεο. Μιλάμε για απίστευτες φάσεις μέσα στα τρένα. Υλικό για να φτιάξει κάποιος ταινία.
Κάγκουρας που έχασε τη δουλειά που είχε στο μαγαζί που πουλάει αυτοκίνητα και τώρα κάνει δουλειές του ποδαριού όπου βρει. Εκείνη την ημέρα είχε πάρει το τρένο (βρίζοντας από μέσα του) γιατί δεν είχε το απαραίτητο «μαρούλι» για να γιομίσει το «εργαλείο». Βλέπει τη Wicca με την κουρσάρα της, τα κολλητά της τα παντελονάκια, κρανάκι, γαντάκι, φωτάκι, μαλλάκι και χαλαρό υφάκι να περιμένει το τρενάκι.
Αμέσως σκέφτεται «ώπα τι κομμάτι είναι τούτο» γιατί στα μέρη που σύχναζε (τώρα μέχρι το καφενείο της γειτονιάς είναι οι έξοδοι, λόγω της ρημάδας της κρίσης) παρόμοια «κομμάτια» δεν είχε ματαξανασυναντήσει. Η πρόκληση τεραστίων διαστάσεων, διότι δεν διαθέτει το «εργαλείο» στον συγκεκριμένο χώρο αλλά ακόμα κι αν το διέθετε δεν θα είχε βενζίνη. Και έως τη σήμερον η κινητήριος δύναμίς του είναι το «εργαλείο». Αυτό που τον «πεθαίνει» όμως είναι η αίσθηση πως το συγκεκριμένο «κομμάτιον» ΔΕΝ θα συγκινείτω ακόμα και αν τον έβλεπε μέσα σε γεμάτο βενζίνη (οκ, έχει χώσει και τουρμπίνα αερίου στο πίσω κάθισμα) «μωρό» του.
Οπότε πρέπει να λύσει το βάσανο που τον ταλανίζει. Προχωράει δήθεν αδιάφορα, προσπαθεί ματαίως να καλύψει το τεράστιο «συναισθηματικό» κενό που του γεννάει η παρκαρισμένη του «μπέμπα» και σπεύδει να ρωτήσει περί φώτων, αναρτήσεων, μεταφοράς στο μετρό, στο ασανσέρ, ενώ μέσα του λειώνει που δεν μπορεί να απλώσει το μεγαλείο της συζήτησης περί καρμπυρατέρ, αμορτισέρ, τούρμπο, ιντζέξιον, κυβικών εκατοστών, τον κολλητό του Μητσάρα με το μαγαζί tunning που του ρύθμιζε (ρημάδα κρίση) κάθε τόσο τον εγκέφαλο (της «μπέμπας», όχι τον δικό του).
Το Wiccάκι αδιάφορο, χαλαρό, έλα μωρέ τι γίνεσαι, όλα καλά, απαντάει στις ερωτήσεις χωρίς έπαρση ενώ την ίδια στιγμή στρίβει ένα τσιγαράκι να το έχει έτοιμο όταν θα βγει και θα αράξει. Ο φίλος μας παθαίνει την καραπλακάρα του, αναρωτιέται διάφορα και τελικά φεύγει έχοντας μέσα του το ερώτημα «βρε λες να πάρω κι εγώ;» να τον βασανίζει.
Οπότε, μη της κολλάτε της κοπέλας, κοινωνικό έργο πράττει.
Εγώ θα της κολλήσω. Βρε παλιοπροδότρα, ανεβαίνεις Κηφισιά και ούτε ένα τελέφωνο μπας και μπορώ να πάμε καμία βολτούλα; Ου να μου χαθείς
Η Αλεξάνδρα είναι μία γυναίκα καλλίγραμμη, δυναμική με κοντό κουρεμένο μαλλί στο πίσω μέρος ενώ μπροστά πέφτει επιμελώς ατημέλητα μία μακριά φράντζα βαμμένη σε κόκκινο που πορτοκαλίζει ελαφρώς.
Σήμερα είχει σηκωθεί από το πρωί με τις μαύρες της. Πριν από μερικές ημέρες τα χάλασε με την Ελένη. Τσακώθηκαν ένα απόγευμα για το φουστάνι που έπρεπε να βάλει. Δια ασήμαντον αφορμή που λένε. Τέλος πάντων, η ουσία που τα χάλασαν ήταν ότι δεν υπήρχε χημεία μεταξύ τους.
Όπως κάθε πρωί έτσι και σήμερα σηκώθηκε, έφτιαξε ένα καφέ, άναψε τσιγάρο και προσπάθησε να ανοίξει τα μάτια της. Ντύθηκε βιαστικά αλλά βάφτηκε προσεκτικά για να μπορέσει να νιώσει λίγο όμορφα. Έπιασε την τσάντα της, έβαλε μέσα το κραγιόν, τη χτένα και το καθρεφτάκι της και έφυγε κλείνοντας πίσω της την πόρτα με θόρυβο.
Έφτασε στη στάση του τραίνου έπειτα από δέκα λεπτά περπάτημα. Περίμενε υπομονετικά στην αποβάθρα ενώ χάζευε γύρω της τον κόσμο παρατηρώντας το ντύσιμο και τις κινήσεις του καθενός. Τότε ήταν που είδε στο τέλος της αποβάθρας, εκατό μέτρα περίπου μακριά της, ένα άκρως ελκυστικό θηλυκό. Κρατούσε στα χέρια το ποδήλατο της, κολλητό παντελονάκι, κρανάκι, γαντάκι, φωτάκι, μαλλάκι και χαλαρό υφάκι να περιμένει το τραίνο. Αμέσως κάτι άστραψε μέσα της. Η Ελένη, μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου, πέρασε στις πιο αραχνιασμένες σελίδες της προσωπικής της ιστορίας. Περίμενε να φύγει ο κάγκουρας που βρισκόταν δίπλα της και χωρίς να χάσει χρόνο περπάτησε μέχρι το μέρος της προσπερνώντας το πλήθος που τις χώριζε ξεστομίζοντας το πρώτο πράγμα που της ήρθε στο μυαλό για να ανοίξει η κουβέντα:
Συγνώμη να ρωτήσω κάτι; Επιτρέπεται να μπαίνουν όλες τις ώρες τα ποδήλατα στο μετρό;
Tkant ένα έχω να πω: μου αρέσεις γιατί με «πιάνεις» με τη μία.
Όταν θα επιτραπεί η φιλία μεταξύ ποδηλατών (ή έστω ένα κοινωνικό συμβόλαιο βρε παιδί μου), τότε θα σου προτείνω να γίνουμε οι απόλυτοι κολλητοί! Μέχρι τότε θα είμαστε και οι δύο υποχρεωμένοι να κάνουμε παρέα με ανθρώπους που δεν κάνουν ποδήλατο
ΟΚ, πέσαμε να τον φάμε τον άνθρωπο.
Προφανώς έχει καταλάβει που είναι φάουλ.
Ας το λήξουμε κάπου εδώ το συγκεκριμένο και ας κρατήσουμε αυτό που πολύ σωστά έγραψε ο Θόδωρας / ΤΚΑΝΤ :
οι πεζοί έχουν απόλυτη προτεραιότητα έναντι όλων των οχημάτων που κυκλοφορούν στους δρόμους για τον απλούστατο λόγο ότι είναι οι πιο ευπαθείς όλων όσων κινούνται στο δρόμο.
Άλλωστε, κάπου εκεί θέλουμε να μπλεχτούμε και εμείς (ως η 2η πιο ευπαθής ομάδα) και να διεκδικήσουμε τον ΕΞΙΣΟΥ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ σεβασμό από τους υπόλοιπους ΙΧήδες - λεοφορατζήδες - φορτηγατζήδες - ταξιτζήδες κλπ κλπ
απλά καμμία ομάδα δεν είναι ομοιογενής RR. πως επί της αρχής ισχύουν οι προαναφερθέντες κανόνες αυτονόητο. αλλά κ οι γουρουνιές ευπαθών ομάδων καθόλου υπεράνω κριτικής. περιπτωσιολογία άλλως τε το θέμα νήματος
πέραν του ότι ο Visualizer ακόμα κ αν βρώσιμος σίγουρα όχι εύπεπτος
RockaRolla
ΟΚ, πέσαμε να τον φάμε τον άνθρωπο.
1. Καλο θα ηταν να διαβαζεις τι εχω γραψει πριν σχολιασεις.Οι πεζοι προχωρουσαν στην μεση του δρομου και δεν επειχηρησαν να περασουν απεναντι.Δεν με ενοχλησε αυτο διοτι τα πεζοδρομια ειναι πολυ στενα στο συγκεκριμενο κομματι.
2. Σε καμια περιπτωση δεν ημουν απαξιωτικος εφοσον ειπα συγνωμη και ευχαριστω αντιθετως ενας απο τους πεζους ηταν απαξιωτικος απεναντι μου σχολιαζωντας "φρενα δεν εχεις";
3. Το σχολιο σου πως η ταχυτητα μου ηταν εγκληματικη το αναιρει το παρακατω αρθρο.
ΑΡΘΡΟ 20 : Ορια ταχύτητας. 1. To ανώτατo επιτρεπόμενo όριo ταχύτητας των αυτοκινήτων οχημάτων,μέσα στις κατoικημένες περιoχές, oρίζεται σε 50 χιλιόμετρα την ώρα, εκτός εάν ορίζεται με ειδική σήμανση.
Πιστευω πως ημουν και ειμαι παντα ευγενικος απεναντι στους πεζους διοτι σαν πεζος θελω και γω να εχω την ιδια αντιμετωπιση.Στην συγκεκριμενη περιπτωση εισεπραξα αγενια και ειρωνια απο τους περισσοτερους εδω μεσα.
Ενταξει μην απενεχοποιουμε τελειως τους πεζους, τα παιδια ναι. Εχουν και αυτοι υποχρεωσεις. Οταν σε βλεπουν και καθονται μες στη μεση σα μοσχαρια, ε ειναι για κλαματα πως να το κανουμε.
Παντως μπορω να πω απο την πειρα μου πως οι ηλικιωμενοι πεζοι εχουν την καλυτερη συμπεριφορα απεναντι στο ποδηλατο, εφοσον σε βλεπουν παντα, ειδικα οι παππουδες! Οι νεοι αστα βραστα, τελειως ζομπι
Αυτό!
Ακόμα και με κόκκινο/εκτός διάβασης να περάσει ο πεζός, αν κάνει προσπάθεια να περάσει όσο πιο γρήγορα γίνεται φυσικά και θα τον σεβαστούμε και θα παραχωρήσουμε προτεραιότητα.
Αλλά όταν σε βλέπει και πάει με το πάσο του σα γίδι, το κράξιμο θα το φάει...
Δημοτική αγορά Καλλιθέας, ψαράδικο γωνιακό στην είσοδο. Εγώ σταματημένη με Καρβουνιάρη γεμάτο ψώνια. Κύριος μετά κυρίας (στην Καλλιθέα πάνε πακέτο-ποτέ κατά μόνας):
ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΑ κάνε στην άκρη να περάσουμε...
Εγώ: Αν εγώ μπουμπούκα, τότε κι εσείς μπουμπούκος κύριε,
Χαχαχαχαχά: ο ψαράς και το κορίτσι του...
Τα ποδήλατα δεν ανήκουν στα αυτοκινούμενα οχήματα.
Σοβαρα ;
Δεν βρηκα καποιο σχετικο αρθρο το μονο που βρηκα ειναι για τα μοτοποδηλατα που ειναι στα 40 χιλιομετρα την ωρα..οποτε ισχυει και παλι το ιδιο πανω κατω
.
αυτοκινούμενο όχημα = τροχοφόρο όχημα με ενσωματωμένο κινητήρα
Αν ο ΚΟΚ δεν αναφέρει πουθενά μέγιστη ταχύτητα για ποδήλατο τότε μπορούμε να πηγαίνουμε με όσο θέλουμε χωρίς να φοβόμαστε να μας κόψουν κλήση για υπερβολική ταχύτητα.
δύο βασικά :
ο πεζός και ο τρελός έχουν πάντα δίκιο.
Ο κουφός και ο κλανιάρης πάνε δίπλα στα νταούλια !
(γίγα Retarted !)
Τρέχουμε σά τρελοί μόνο για να προλάβουμε το πράσινο!
ποδηλατώντας.
(άν και ούτε και αυτό εγγυάται ασφάλεια, κάποιος μπορεί να περάσει με κόκκινο! )
Αναμεσα στους πεζους επισης υπαρχουν αυτοι που πανε αργα
αυτοι που πανε πιο γρηγορα
αυτοι που τρεχουν
...
οι δρομεις ειναι αναμεσα στους πεζους και στα ποδηλατα
πανε με καμμια 10-12αριά χλμ/ω (5 με 5:30' το χιλιαρι) οι πιο ερασιτεχνες
και περιπου 15 με 16,17 χλμ/ω (3:30' με 4λεπτα το χιλιαρι) οι πιο ...ετσι
...
εκει να δεις
και εχει πλακα γιατι σε πολλες ανηφορες οι δρομεις πανε πιο γρηγορα απο τα ποδηλατα.
...
πεζοι που δεν σε βλεπουν, σλαλομ με μωρα, ποδηλατα που πανε αργαααα, διασχισεις λεωφόρων διαγωνιως αναμεσα σε "παραθυρα" αυτοκινητων (!) κλπ
...
συγκρουομενα συμφεροντα (στην κυριολεξια)
...
ποια ειναι η λυση;
Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ.(Ποσο μαλλον οταν αυτος παει πιο αργα)
η συνεση
το δαμασμα της επαρσης
ο αυτοελεγχος
η συνειδητη επιλογη του να μην ερεθιζεις τους αλλους
...
δεν βλεπω κατι αλλο.
...
αυτο βεβαια δεν σημαινει οτι οι εκαστοτε πιο αργοι ειναι αγγελοι.
αλλα ο σεβασμος ειναι πρωτιστα ευθυνη του εκαστοτε πιο δυνατου.
"...αλλα ο σεβασμος ειναι πρωτιστα ευθυνη του εκαστοτε πιο δυνατου..."
Ασε εγώ έχω ακούσει πολύ χειρότερα στην Αλεξ/πολη. Με σχολίαζαν κάτι γιαγιάδες γτ παιρνούσα απο το πεζοδρόμια και με έβριζαν. Συνήθως μου λένε ότι είμαι μικρός για να βγω στον δρομο αλλά ποιος τις χέζει ;)
...καλό είναι να κατέβεις στο δρόμο.
Αν τώρα φτάσεις την ηλικία που έχουν οι γιαγιάδες, ξανά ανεβαίνεις στο πεζοδρόμιο.
++
πέραν του ακαλαίσθητου αφόδευσης σε γιαγιάδες πάνω
Mε εκτίμηση και απο μένα, και μάλιστα ό,τι και να μας πούν, ΣΕΒΑΣΜΟΣ
πάντα κερδισμένοι βγαίνουμε με αυτόν
Ειμαι και εγω πεζος και ξερω καλα τι δικαιωματα εχουν. Αν βλεπω ενα ποδηλατο να ερχετε και χαζολογαω με την παρεα μου μες στο δρομο χωρις να κανω λιγο ακρη να περασει, ειμαι ΜΕΓΑΛΟ μοσχαρι! Γεροι και γριες τους βγαζω το καπελο, συνηθως ειναι αψογοι με το χαμογελο στο στομα. Αλλα κατι νεαροι και νεαρες.μιλαμε ειναι μεγαλα μοσχαρια σε φαση που σου δινουν την εντυπωση οτι βρισκονται σε μονιμη μαστουρα.
Καλά δεν θα σας πω τώρα τι ακούω όταν κάνω ποδήλατο αλλά τι ακούω όταν μπαίνω με το ποδήλατο σε κάποιο τρένο ( και στις πλατφόρμες).. θέλετε να μάθετε;;
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ.. ( άπειρες ερωτήσεις...
)
Ενδεικτικά:
Τι ποδήλατο είναι αυτό;
Πόσο το πήρες;
Πάει γρήγορα;
Σε ποια τρένα μπορείς να βάλεις ποδήλατο;
Μπορούν να μπουν όλα τα ποδήλατα στα τρένα;
Τι να φοράω τον χειμώνα;
Με το κρύο πως τα πας;
Τι να φοράω το καλοκαίρι;
Με την ζέστη πως πάει;
Πως το ανεβάζεις στις σκάλες;
Πως το κατεβάζεις στις σκάλες;
Είναι βαρύ;
Χωράει στο ασανσέρ του μετρό;
Χωράει στο ασανσέρ του ηλεκτρικού;
Μέχρι που πάει ο Προαστιακός;
Και μετά πιο ειδικές
Τι ταχύτητες είναι αυτές;
Τι πετάλια είναι αυτά;
Γιατί έχει τέτοια σέλα;
Γιατί το ακουμπάς με αυτό τον τρόπο;
Τι έχεις μέσα στο τσαντάκι;
Γιατί φοράς αυτά τα παπούτσια; κτλ κτλ κτλ κτλ κτλ
Ταμπελάκι "πληροφορίες εδώ" να φόραγα πάνω μου δεν θα μου έπιαναν τόσο εύκολα την πάρλα.
Ειδικά σήμερα από την Κηφισιά μέχρι τον Άγιο Δημήτριο μάλλιασε η γλώσσα μου να μιλάω..
Μήπως να βάλω καμία χρονοχρέωση;;
Είσαι σίγουρη ότι ενδιαφέρονται για το ποδήλατο;
Δεν μου μιλάνε μόνον άντρες.. Εδώ τις προάλλες ήρθε να μου μιλήσει μία τύπισσα που με είδε από την άλλη πλευρά της πλατφόρμας στο μετρό Αττική. Εκατό μέτρα περπάτησε μες στο πλήθος, για να έρθει να με ρωτήσει αν επιτρέπεται να μπαίνουν όλες τις ώρες τα ποδήλατα στο μετρό..
Πάντως ο κόσμος δείχνει να ενδιαφέρεται.. μήπως να κάναμε καμία κίνηση να ενημερώνουμε τον κόσμο στις πλατφόρμες των σταθμών;
Σήμερα μάλιστα που μπήκα την τελευταία στιγμή σε σαρδελοποιημένο τελευταίο βαγόνι του Ηλεκτρικού, πετάχτηκε μία γιαγιά και με ρώτησε όλο απορία γιατί δεν κάνουν το τελευταίο βαγόνι σκευοφόρο όπως παλιά.
Και μετά έπιασαν κουβέντα όλοι μαζί όσοι ήταν πίσω στην γαλαρία.. αλλά δεν ήταν αρνητικοί, ούτε γκρίνιαζαν.. Συζήτηση καφενείου λέμε μέχρι να ανέβει το τρένο στην Κηφισιά.
Πρέπει να πάρω μία κάμερα από αυτές τις ποδηλατικές να τραβάω βίντεο. Μιλάμε για απίστευτες φάσεις μέσα στα τρένα. Υλικό για να φτιάξει κάποιος ταινία.
...εξακολουθεί να ισχύει ακόμη και μετά την τελευταία σου απάντηση.
όντως, εμένα ποτέ κανείς δεν με έχει ρωτήσει οτιδήποτε για το ποδήλατό μου.
Αφήστε τη γυναίκα ήσυχη, τι να σας εξηγεί τώρα...με το κουρσάκι της...
Κάγκουρας που έχασε τη δουλειά που είχε στο μαγαζί που πουλάει αυτοκίνητα και τώρα κάνει δουλειές του ποδαριού όπου βρει. Εκείνη την ημέρα είχε πάρει το τρένο (βρίζοντας από μέσα του) γιατί δεν είχε το απαραίτητο «μαρούλι» για να γιομίσει το «εργαλείο». Βλέπει τη Wicca με την κουρσάρα της, τα κολλητά της τα παντελονάκια, κρανάκι, γαντάκι, φωτάκι, μαλλάκι και χαλαρό υφάκι να περιμένει το τρενάκι.
Αμέσως σκέφτεται «ώπα τι κομμάτι είναι τούτο» γιατί στα μέρη που σύχναζε (τώρα μέχρι το καφενείο της γειτονιάς είναι οι έξοδοι, λόγω της ρημάδας της κρίσης) παρόμοια «κομμάτια» δεν είχε ματαξανασυναντήσει. Η πρόκληση τεραστίων διαστάσεων, διότι δεν διαθέτει το «εργαλείο» στον συγκεκριμένο χώρο αλλά ακόμα κι αν το διέθετε δεν θα είχε βενζίνη. Και έως τη σήμερον η κινητήριος δύναμίς του είναι το «εργαλείο». Αυτό που τον «πεθαίνει» όμως είναι η αίσθηση πως το συγκεκριμένο «κομμάτιον» ΔΕΝ θα συγκινείτω ακόμα και αν τον έβλεπε μέσα σε γεμάτο βενζίνη (οκ, έχει χώσει και τουρμπίνα αερίου στο πίσω κάθισμα) «μωρό» του.
Οπότε πρέπει να λύσει το βάσανο που τον ταλανίζει. Προχωράει δήθεν αδιάφορα, προσπαθεί ματαίως να καλύψει το τεράστιο «συναισθηματικό» κενό που του γεννάει η παρκαρισμένη του «μπέμπα» και σπεύδει να ρωτήσει περί φώτων, αναρτήσεων, μεταφοράς στο μετρό, στο ασανσέρ, ενώ μέσα του λειώνει που δεν μπορεί να απλώσει το μεγαλείο της συζήτησης περί καρμπυρατέρ, αμορτισέρ, τούρμπο, ιντζέξιον, κυβικών εκατοστών, τον κολλητό του Μητσάρα με το μαγαζί tunning που του ρύθμιζε (ρημάδα κρίση) κάθε τόσο τον εγκέφαλο (της «μπέμπας», όχι τον δικό του).
Το Wiccάκι αδιάφορο, χαλαρό, έλα μωρέ τι γίνεσαι, όλα καλά, απαντάει στις ερωτήσεις χωρίς έπαρση ενώ την ίδια στιγμή στρίβει ένα τσιγαράκι να το έχει έτοιμο όταν θα βγει και θα αράξει. Ο φίλος μας παθαίνει την καραπλακάρα του, αναρωτιέται διάφορα και τελικά φεύγει έχοντας μέσα του το ερώτημα «βρε λες να πάρω κι εγώ;» να τον βασανίζει.
Οπότε, μη της κολλάτε της κοπέλας, κοινωνικό έργο πράττει.
Εγώ θα της κολλήσω. Βρε παλιοπροδότρα, ανεβαίνεις Κηφισιά και ούτε ένα τελέφωνο μπας και μπορώ να πάμε καμία βολτούλα; Ου να μου χαθείς
Η Αλεξάνδρα είναι μία γυναίκα καλλίγραμμη, δυναμική με κοντό κουρεμένο μαλλί στο πίσω μέρος ενώ μπροστά πέφτει επιμελώς ατημέλητα μία μακριά φράντζα βαμμένη σε κόκκινο που πορτοκαλίζει ελαφρώς.
Σήμερα είχει σηκωθεί από το πρωί με τις μαύρες της. Πριν από μερικές ημέρες τα χάλασε με την Ελένη. Τσακώθηκαν ένα απόγευμα για το φουστάνι που έπρεπε να βάλει. Δια ασήμαντον αφορμή που λένε. Τέλος πάντων, η ουσία που τα χάλασαν ήταν ότι δεν υπήρχε χημεία μεταξύ τους.
Όπως κάθε πρωί έτσι και σήμερα σηκώθηκε, έφτιαξε ένα καφέ, άναψε τσιγάρο και προσπάθησε να ανοίξει τα μάτια της. Ντύθηκε βιαστικά αλλά βάφτηκε προσεκτικά για να μπορέσει να νιώσει λίγο όμορφα. Έπιασε την τσάντα της, έβαλε μέσα το κραγιόν, τη χτένα και το καθρεφτάκι της και έφυγε κλείνοντας πίσω της την πόρτα με θόρυβο.
Έφτασε στη στάση του τραίνου έπειτα από δέκα λεπτά περπάτημα. Περίμενε υπομονετικά στην αποβάθρα ενώ χάζευε γύρω της τον κόσμο παρατηρώντας το ντύσιμο και τις κινήσεις του καθενός. Τότε ήταν που είδε στο τέλος της αποβάθρας, εκατό μέτρα περίπου μακριά της, ένα άκρως ελκυστικό θηλυκό. Κρατούσε στα χέρια το ποδήλατο της, κολλητό παντελονάκι, κρανάκι, γαντάκι, φωτάκι, μαλλάκι και χαλαρό υφάκι να περιμένει το τραίνο. Αμέσως κάτι άστραψε μέσα της. Η Ελένη, μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου, πέρασε στις πιο αραχνιασμένες σελίδες της προσωπικής της ιστορίας. Περίμενε να φύγει ο κάγκουρας που βρισκόταν δίπλα της και χωρίς να χάσει χρόνο περπάτησε μέχρι το μέρος της προσπερνώντας το πλήθος που τις χώριζε ξεστομίζοντας το πρώτο πράγμα που της ήρθε στο μυαλό για να ανοίξει η κουβέντα:
Συγνώμη να ρωτήσω κάτι; Επιτρέπεται να μπαίνουν όλες τις ώρες τα ποδήλατα στο μετρό;
Tkant ένα έχω να πω: μου αρέσεις γιατί με «πιάνεις» με τη μία.
Όταν θα επιτραπεί η φιλία μεταξύ ποδηλατών (ή έστω ένα κοινωνικό συμβόλαιο βρε παιδί μου), τότε θα σου προτείνω να γίνουμε οι απόλυτοι κολλητοί! Μέχρι τότε θα είμαστε και οι δύο υποχρεωμένοι να κάνουμε παρέα με ανθρώπους που δεν κάνουν ποδήλατο
Ναι, αλλά ποια ήταν στο μετρό η Αλεξάνδρα ή η Ελένη;
ΕΔΙΤ Μου θυμίζει εκείνο το βιβλίο... πως το λέγαν πως το λέγαν....α, ναι το κομμωτήριο της Πάργας.