εχεις παχυμετρο,
μετρας απ ακρη σ ακρη την ακτινα
κι αφαιρεις τα παχη των προβολων
για παραδειγμα της στεφανης,
ή απλουστερα θυσιαζεις μια ακτινα για το καλο των υπολοιπων
Τι δουλεια θελεις να κανεις ακριβως μηπως υπαρχουν και πιο συγκεκριμενες αποψεις;
Θέλω να πάρω 2-3 ακτίνες καβάτζα για να τις έχω μαζί μου όταν κάνω εκδρομικές διαδρομές φορτωμένος. Μέχρι τώρα δεν είχα κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημα, αλλά στην τελευταία εκδρομή έσπασε ακτίνα φίλου και θορυβήθηκα λίγο. (και με 31 πάντως καλά τσουλάει!)
Το θέμα είναι ότι πρέπει να μετρήσω 3 διαφορετικές ακτίνες: μπροστά, πίσω αριστερά και πίσω δεξιά.
Η λύση με την κλωστή δεν ξέρω τι ακρίβεια θα δώσει στις μετρήσεις, φαντάζομαι όμως ότι είναι ότι καλύτερο μπορεί να γίνει.
Πρακτικά, μέχρι πόσα περίπου χιλιοστά μπορώ να λαθέψω στις μετρήσεις χωρίς να υπάρξει ουσιαστικό πρόβλημα; Ποιό είναι το περιθώριο λάθους; 4-5 χιλιοστά ή λιγότερο;
Το θέμα είναι ότι πρέπει να μετρήσω 3 διαφορετικές ακτίνες: μπροστά, πίσω αριστερά και πίσω δεξιά.
αρα 4 διαφορετικες?
zoslen wrote:
Η λύση με την κλωστή δεν ξέρω τι ακρίβεια θα δώσει στις μετρήσεις, φαντάζομαι όμως ότι είναι ότι καλύτερο μπορεί να γίνει.
μπορει να υπαρχουν και καλυτερες λυσεις, οπως της 1θυσιας- εξασκησης
zoslen wrote:
Πρακτικά, μέχρι πόσα περίπου χιλιοστά μπορώ να λαθέψω στις μετρήσεις χωρίς να υπάρξει ουσιαστικό πρόβλημα; Ποιό είναι το περιθώριο λάθους; 4-5 χιλιοστά ή λιγότερο;
εξαρταται κι απο την ελαστικοτητα της κλιμακας σου κι
αν το διασταυρωσεις ποσταρε το,οκ?
Για την δουλεια που θελεις τις ακτινες καβατζα μαλλον αδικα θα παιδευτεις.
Πρωτα απ'ολα η ακτινα αν σπασει θα ειναι απο τον πισω τροχο. Για μπροστα δεν υπαρχει λογος να κουβαλας. Δεν μου εχει τυχει ποτε (χτυπα ξυλο) ευτυχως αλλα και σε οσες περιπτωσεις ξερω ειναι απο τον πισω τροχο.
Οσες φορες εχει τυχει ειναι απο την μερια της κασσετας (υποθετω λογω του ομπρελιασματος) αλλα αφηνω μια μικρη πιθανοτητα να ετυχε αυτο. Αν ειναι απο την μερια της κασσετας για να αλλαξεις την ακτινα πρεπει να βγαλεις τροχο, να βγαλεις κασσετα (αρα θα κουβαλας και εργαλεια για να βγαλεις κασσετα) και μετα να αλλαξεις ακτινα. Που το πιο πιθανο ειναι αν σπασει μια μετα να σπασουν και οι διπλανες αρα πρεπει να αλλαξεις αρκετες ακτινες.
Δεν ειναι δουλειες που γινονται στην βολτα.
Εαν τύχη απο την μεριά της κασέτας ,που είναι και το πιο σύνηθες,τότε παρτω με τα χέρια η πάρε τηλέφωνο να ερθουνε να σε μαζεψουνε..
Η άλλη λύση είναι να κουβαλάς μαζί σου μια ηλεκτρολογικη κλεμα,οταν σπάσει ακτίνα,βάζεις την κλεμα,σφίγγεις καλά της βίδες της,κάνεις ένα μικρο σφίξιμο στα μπόσικα της ακτίνας με ακτινολόγο και επιστρέφεις στο σπίτι σου μέχρι να αλλάξεις κανονικά ακτίνα.
Εαν τύχη απο την μεριά της κασέτας ,που είναι και το πιο σύνηθες,τότε παρτω με τα χέρια η πάρε τηλέφωνο να ερθουνε να σε μαζεψουνε..
Η άλλη λύση είναι να κουβαλάς μαζί σου μια ηλεκτρολογικη κλεμα,οταν σπάσει ακτίνα,βάζεις την κλεμα,σφίγγεις καλά της βίδες της,κάνεις ένα μικρο σφίξιμο στα μπόσικα της ακτίνας με ακτινολόγο και επιστρέφεις στο σπίτι σου μέχρι να αλλάξεις κανονικά ακτίνα.
Καλημέρα.
Θα συμφωνήσω και εγώ με την "πατέντα" που περιγράφει εδώ ο As32 αν και δεν μου έχει τύχει ποτέ ( φτού φτου) και δεν την έχω δοκιμάσει στην πράξη. Παίζει πάντως σαν προσωρινή λύση.
Με φόρτο γύρω στα 15 κιλά έκαστος. Νομίζω δεν θα έχουμε πρόβλημα με 2 εργαλεία παραπάνω.
Μέχρι πρόσφατα σκεφτόμουν ακριβώς τα ίδια που λες. Ότι δεν είναι πρακτικό - ίσως ούτε καν χρήσιμο και ουσιαστικό- να έχω μαζί μου όλα αυτά τα εργαλεία.
Αλλά στην τελευταία μας 3μερη εξόρμηση, καθώς διασχίζαμε δασικό δρόμο στο Ξεροβούνι (Εύβοια, δίπλα στο όρος Δίρφυς), στη μέση του πουθενά σπάει η ακτίνα του φίλου μου (πίσω δεξιά).
Ταρακουνήθηκα γιατί κατάλαβα ότι αν έσπαγαν κι άλλες το ποδήλατο δεν θα ήταν δυνατό να χρησιμοποιηθεί καθόλου, ούτε σε κατηφόρα.
Ο πλησιέστερος...άνθρωπος βρίσκονταν σε ακτίνα 15 χλμ, αλλά κι αυτός πώς να μας βοηθήσει; (Για ποδηλατάδικο ούτε λόγος)
Οπότε πήρα εγώ μέρος του εξοπλισμού κι ο φίλος προτίμησε να το περπατήσει για 7-8 χλμ μέχρι να πιάσουμε άσφαλτο. Ευτυχώς δεν υπήρξε άλλο πρόβλημα.
Άλλωστε αν είμαστε 2 -και ενίοτε 3- το επιπλέον βάρος μοιράζεται και θεωρώ πως αξίζει τον κόπο, δεδομένου του ήδη υπάρχοντος φόρτου αλλά και των διαδρομών.
στο σημειο που σπαει η ακτινα συνηθως η πατεντα που αναφερεται δεν γινεται.
Αφου το θεμα σου δεν ειναι το βαρος γιατι δεν αλλαζεις ολες τις ακτινες απο πριν με καλυτερης ποιοτητας και πιο βαρειες μεν αλλα μεγαλυτερης αντοχης???
Δλδ να προλαβεις το κακο πριν γινει και οχι πως θα το διορθωσεις μετα.
Για τη μέτρηση ακτίνας θα σου πουν άλλοι.
Για την πρόληψη από σπάσιμο, έχω μόνο μια συμβουλή: να έχεις έναν ΚΑΛΟ-ακτινολογημένο τροχό από κάποιον πολύ έμπειρο και προσεκτικό μάστορα. Ακτίνες από πολύ φορτωμένα ποδήλατο να σπάνε δεν έχω δει τόσα χρόνια, παρά μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις μετά από ατύχημα ή ιδιαίτερο πρόβλημα.
Με φόρτο γύρω στα 15 κιλά έκαστος. Νομίζω δεν θα έχουμε πρόβλημα με 2 εργαλεία παραπάνω.
Μέχρι πρόσφατα σκεφτόμουν ακριβώς τα ίδια που λες. Ότι δεν είναι πρακτικό - ίσως ούτε καν χρήσιμο και ουσιαστικό- να έχω μαζί μου όλα αυτά τα εργαλεία.
Αλλά στην τελευταία μας 3μερη εξόρμηση, καθώς διασχίζαμε δασικό δρόμο στο Ξεροβούνι (Εύβοια, δίπλα στο όρος Δίρφυς), στη μέση του πουθενά σπάει η ακτίνα του φίλου μου (πίσω δεξιά).
Ταρακουνήθηκα γιατί κατάλαβα ότι αν έσπαγαν κι άλλες το ποδήλατο δεν θα ήταν δυνατό να χρησιμοποιηθεί καθόλου, ούτε σε κατηφόρα.
Ο πλησιέστερος...άνθρωπος βρίσκονταν σε ακτίνα 15 χλμ, αλλά κι αυτός πώς να μας βοηθήσει; (Για ποδηλατάδικο ούτε λόγος)
Οπότε πήρα εγώ μέρος του εξοπλισμού κι ο φίλος προτίμησε να το περπατήσει για 7-8 χλμ μέχρι να πιάσουμε άσφαλτο. Ευτυχώς δεν υπήρξε άλλο πρόβλημα.
Άλλωστε αν είμαστε 2 -και ενίοτε 3- το επιπλέον βάρος μοιράζεται και θεωρώ πως αξίζει τον κόπο, δεδομένου του ήδη υπάρχοντος φόρτου αλλά και των διαδρομών.
Υπο τέτοιες συνθήκες δεν δουλεύει η πατέντα,αλλά μόνο η πρόληψη και κανένας σταυρός κατά την εκκίνηση της βόλτας.
Οι ακτινες, οταν σπανε στα καλα καθουμενα, 99 στις 100 φορες, σπανε απο κοπωση του υλικου τους.
Η κοπωση του υλικου τους, προερχεται παλι 99%, απο ανεπαρκη ταση στην/στις ακτινα/ες που σπαει/νε.
Επισης, 99% η ακτινα σπαει ακριβως στη γωνια του κεφαλιου της, λογω του οτι εκει ειναι το σημειο που καταπονειται περισσοτερο.
Σπανιωτερα (πολυ σπανιωτερα), σπαει στο σημειο που βιδωνει στο καψουλι.
Στη μεση δεν σπαει ΠΟΤΕ η ακτινα, υπο κανονικες συνθηκες.
Η μοναδικη περιπτωση να σπασει καπου στο μεσον και οχι στην ακρη, ειναι να εχει υποστει σημαντικη οξειδωση στο μεσον (απο αλατι, κλπ,= βλεπε βορεια/κεντρικη Ευρωπη), με αποτελεσμα να παρουσιαζει αφ'ενος μεν μειωμενη διατομη στο σημειο της οξειδωσης, αφ'ετερου ακανονιστη επιφανεια με πορους κλπ, πραγμα που αυξανει τοπικα τη συγκεντρωση τασεων, με αποτελεσμα την θραυση της ακτινας στο σημειο εκεινο.
Στα δικα μας τα μερη δηλαδη, ειναι σχεδον αδυνατον να συμβει κατι τετοιο, ειδικα οταν χρησιμοποιουνται ανοξειδωτες ακτινες.
Επομενως, πατεντες με κλεμμες κλπ, τις ξεχναμε.
Συνηθως, οι ακτινες που σπανε, ειναι οι ακτινες του πισω τροχου, οι οποιες καταπονουνται περισσοτερο λογω του μεγαλυτερου βαρους που μεταφερουν, το οποιο πολλαπλασιαζει/ενισχυει το αποτελεσμα μιας κακης ακτινολογησης/πλεξιματος.
Εξ'αλλου, οι ακτινες του πισω τροχου, οι μεν της δεξιας πλευρας μεταφερουν το 85-90% της ροπης στρεψης που μεταδιδεται απο τα πεταλια/αλυσιδα, και οι οποιες λογω πιαταρισματος ειναι τεντωμενες με σχεδον διπλασια δυναμη απο τις ακτινες της αριστερης πλευρας, πραγμα που σημαινει οτι δυσκολοτερα μπορουν να χαλαρωσουν απο τις ακτινες της αριστερης πλευρας.
Αυτες που χαλαρωνουν πιο ευκολα, ειναι οι ακτινες της αριστερης πλευρας (του πισω τροχου παντα), λογω χαμηλοτερης αρχικης τασης πλεξιματος/ακτινολογησης.
Και οι χαλαρες ακτινες, καταπονουνται περισσοτερο σε κοπωση.
Επομενως, το ιδιο ευκολα μπορουν να σπασουν ειτε οι ακτινες της δεξιας πλευρας, ειτε της αριστερης του πισω τροχου.
Τωρα, οσο λιγοτερες ακτινες εχει ενας τροχος, τοσο περισσοτερο επηρρεαζεται απο το σπασιμο μιας ακτινας.
Κι αυτος ειναι και ο λογος που τα ποδηλατα τουρισμου, εχουν στην πλειοψηφια τους 36 ακτινες ανα τροχο (καθως επισης και κουρσες που οδηγουνται απο βαρεις αναβατες).
Για να μη μιλησουμε για τα Tandem, οπου δεν ειναι σπανιες οι περιπτωσεις τροχων με 48 ακτινες.
Εν πασει περιπτωσει, για τον Α η Β λογο, μπορει καποια στιγμη να σπασει μια η περισσοτερες ακτινες, στο μπροστα η πισω τροχο. Οχι απαραιτητα απο κοπωση και κακη ακτινολογηση, αλλα κι απο ενα ατυχημα η ενα κλαδι που μπλεχτηκε σε τροχο, η απο κακη μεταφορα, κλπ, κλπ.
Αυτο που μπορει να γινει τοτε, ειναι ειτε να αντικατασταθουν οι σπασμενες ακτινες, ειτε να ακτινολογηθει ο τροχος οπως-οπως, μεχρι να καταφερει κανεις να γυρισει σπιτι του, η να βρει καποιο service.
Κι αν μεν ο τροχος εχει 36 ακτινες, ειναι πολυ ευκολο να ακτινολογηθει, και να γινει σχετικα ισιος, ωστε να συνεχισει κανεις το ταξιδι/βολτα με ανεση, ωσπου να μπορεσει να αντικαταστησει τη σπασμενη ακτινα.
Οσο λιγοτερες ακτινες εχει ο τροχος, τοσο δυσκολευει το πραγμα στην στοιχειωδη επισκευη/ακτινολογηση των υπολοιπων κτινων, οταν σπασει καποια.
Οταν ομως σπασουν περισσοτερες απο μια ακτινα, η οταν το φορτιο που μεταφερεται ειναι πολυ μεγαλο η πολυ βαρυς ο αναβατης, τοτε καλο θα ειναι να αλλαχτουν επι τοπου οι ακτινες που εσπασαν.
Κι αν μεν προκειται για ακτινες του μπροστα τροχου, ειναι ευκολο να αλλαχτουν οι σπασμενες, αρκει βεβαια να εχει κανεις μαζι του τις ακτινες καταλληλου μηκους.
Οσον αφορα ομως τον πισω τροχο, τα πραγματα δυσκολευουν, γιατι παρεμβαλεται και η κασσετα, και δεν ειναι ευκολη η αλλαγη των ακτινων, χωρις να αφαιρεθει πρωτα η κασσετα.
Και για μεν κουρσακια που τυχαινει να φορανε "βαρυ" γραναζωμα πισω, δηλαδη κασσετα με μικρη διαμετρο του μεγαλου γραναζιου, ΙΣΩΣ ειναι δυνατον με λιγη ταλαιπωρια να μπορεσουν να αλλαχτουν οι ακτινες της αριστερης πλευρας του τροχου.
Οταν ομως προκειται για ακτινες της δεξιας πλευρας, τοτε για να αλλαχθουν, απαιτειται πρωτα η εξαγωγη της κασσετας.
(Και σ'αυτη την περιπτωση, εξυπακουεται οτι πρεπει να υπαρχουν οι ακτινες καταλληλου μηκους.)
Κι αν μεν ειμαστε στο σπιτι μας, μπορουμε με την ανεση μας να αφαιρεσουμε και την κασσετα, και οτι αλλο χρειαστει.
Στη μεση του πουθενα ομως, για να βγει η κασσετα, θα πρεπει ειτε να κουβαλαει κανεις μαζι του βαρεια και ογκωδη εργαλεια, η να εχει καποιο απο αυτα τα λιλιπουτεια εξαρτηματακια, που μπορουν να λυσουν την κασσετα οποτεδηποτε κι οπουδηποτε.
Το πιο ευκολο να βρεθει στην Ελληνικη αγορα, ειναι αυτο το εργαλειακι της Unior:
"Pocket spoke and freewhell remover wrench 1669/4": http://www.uniortools.com/cgi-bin/cms.cgi?doc=10780&prod=44729
Το κοστος του δεν ειναι απαγορευτικο (6-7 ευρω), καθως κι ο ογκος του και το βαρος του, ενω εκτος απο εξωλκεας κασσετας, ειναι και ακτινολογος.
Τελικα, μαζι του πρεπει να εχει κανεις 3 η 4 μηκη ακτινων.
Δυο μηκη για τον πισω τροχο, κι ενα για τον μπροστα. Αν ομως στον μπροστα τροχο υπαρχει δισκοφρενο, ισως ειναι κι αυτος αρκετα πιαταρισμενος, ωστε να απαιτουνται και σ'αυτον δυο μηκη ακτινων.
Πολυ συχνα ομως, η διαφορα μηκους μεταξυ των δεξιων κι αριστερων ακτινων του πισω τροχου ειναι 1 η 2 χιλιοστα, οποτε μπορει κανεις να εχει μαζι του μονο ακτινες με το μικροτερο μηκος (της δεξιας πλευρας), και εν αναγκη να τις χρησιμοποιησει αφοβα και για τις δυο πλευρες του τροχου. Το ιδιο μπορει να ισχυει και για τις ακτινες του μπροστα τροχου, αν ο τροχος εχει δισκοφρενο, και ειναι πιαταρισμενος/ομπρελιασμενος.
Δηλαδη συχνα, ειναι απαραιτητο να εχει κανεις μαζι του, μοναχα δυο μηκη ακτινων (ενα για μπροστα κι ενα για πισω), και να ειναι καλυμμενος για παν ενδεχομενο.
Οσο για την ασφαλη και μονιμη αποθηκευση τους και μεταφορα στο ποδηλατο, δεν υπαρχει καλυτερο μερος απο το εσωτερικο του τιμονιου, αν αυτο ειναι "ισιο".
Κι οταν λεμε ισιο, δεν εννοουμε απολυτως ισιο. Απλα να μην ειναι τυπου πεταλουδας η τυπου Riser.
Οι ακτινες δεν πειραζει να λυγισουν λιγο, κι ομαλα, χωρις να κανουν μονιμο τσακισμα δηλαδη. Ειναι αρκετα ελαστικες, και μπορουν ευκολα να μπουν μεσα σε ενα τιμονι με μικρη καμπυλοτητα.
Βγαζουμε τη μια ταπα του τιμονιου, καρφωνουμε τις ακτινες σε ενα-δυο κομματακια αφρολεξ για να μην κουδουνανε/χτυπανε, και τις χωνουμε μεσα στο σωληνα του τιμονιου.
Ετσι, ανα πασα στιγμη μπορουμε να τις "ψαρεψουμε" απο κει, και να τις χρησιμοποιησουμε κατα πως θελουμε. Και βεβαια, ειναι καλη ιδεα, πανω σε καθε ακτινα να εχουμε βιδωσει κι απο ενα καινουριο καψουλι. Μπορει καποιο να χαθει μεσα στην ενταση του λυσε-δεσε, μπορει να ειναι βραδυ, μπορει να...οτιδηποτε. Οποτε καλο ειναι οι εξτρα ακτινες να συνοδευονται κι απο τα καψουλια τους.
Το μηκος των ακτινων:
Ειτε το υπολογιζουμε χρησιμοποιωντας το ERD (Effective Rim Diameter) και τις διαστασεις του κεντρου του τροχου μεσω καποιου on-line calculator, ειτε αφαιρουμε προσωρινα μια ακτινα απο αυτες που μας ενδιφερει, και μετραμε απ'ευθειας το μηκος της.
Το μηκος της ακτινας μετριεται απο το τελος του σπειρωματος της (οπου βιδωνει το καψουλι) μεχρι την εσωτερικη μερια της γωνιας του "ωμου" της ακτινας, διπλα ακριβως απο το "κεφαλακι" της ακτινας.
Αυτα τα ολιγα, ευχομαι να βοηθαει καπως το σεντονακι, οταν κι αν (ο μη γενοιτο) μεινει κανεις με μια ακτινα λιγοτερη στη μεση του πουθενα.
Πληροφοριακα, το κειμενακι ειναι γραμμενο πολυ προχειρα και γρηγορα, και σιγουρα δεν ειναι ολοκληρωμενος οδηγος για την περισταση, αλλα για την ωρα, αυτο ειναι δυνατον να γινει.
Ισως καποια στιγμη, αν το επιτρεψει ο χρονος, να γινει κατι πιο ολοκληρωμενο σε σχεση με ακτινες, πλεξιμο, κλπ.
Η κοπωση του υλικου τους, προερχεται παλι 99%, απο ανεπαρκη ταση στην/στις ακτινα/ες που σπαει/νε.
Εδώ σε έχασα! Οι λιγότερο τεντωμένες ακτίνες κόβονται?
...και τιποτα δεν εχασες.
Η ακτινα βρισκεται παντα υπο ταση, η οποια ταση, καθοριζεται απο το ποσο θα σφιξει το καψουλι της, αυτος που ακτινολογει.
Οταν ο τροχος αρχισει να κυλαει, η ακτινα φθανει- γυρνωντας μαζι με τον τροχο- στο κατωτατο σημειο της περιστροφης, κοντα στο εδαφος δηλαδη.
Τοτε η ταση της μειωνεται λογω του οτι την πιεζει προς τα κατω το κεντρο του τροχου (λογω του βαρους του ποδηλατου και του αναβατη του).
Οσο λιγοτερο ειναι τεντωμενη μια ακτινα, τοσο περισσοτερο αποφορτιζεται οταν βρεθει στο κατωτατο σημειο της περιστροφης του τροχου.
Οι συνεχεις αυτοι κυκλοι φορτισης και αποφορτισης της ακτινας, καταπονουν το υλικο της σε κοπωση.
Και η κοπωση, ειναι τοσο μεγαλυτερη, οσο η ταση της ακτινας κατα τη φαση της αποφορτισης πλησιαζει την μηδενικη φορτιση.
Εκτος των αλλων, οταν η ταση της ακτινας γινει μηδενικη (η σχεδον μηδενικη), τοτε αν εχουν παραμεινει στρεπτικες τασεις στην ακτινα (αν δηλαδη εχει μεινει στριμμενη/"κουρδισμενη" απο την ακτινολογηση), καθως μηδενιζεται ο εφελκυσμος της ακτινας, η ακτινα "ξεκουρδιζει"/ξεστριβει και στην ουσια ξεβιδωνει στο καψουλι της, καταστρεφοντας την ακτινολογηση, και κατα συνεπεια αλλαζει η ταση στην ακτινα αυτη. Το αποτελεσμα ειναι το στεφανι να χασει κι αυτο την ακτινολογηση του, και να μη γυριζει πια ισια.
Αυτα, πολυ μπακαλιστικα και γρηγορα.
Οσο για την ασφαλη και μονιμη αποθηκευση τους και μεταφορα στο ποδηλατο, δεν υπαρχει καλυτερο μερος απο το εσωτερικο του τιμονιου, αν αυτο ειναι "ισιο".
Εγώ δάσκαλε τις έβαζα μέσα στο σκελετό, τυλιγμένες σε ένα πανάκι καθαρισμού. Αόριστος, γιατί εάν έχεις καλά ακτινολογημένο τροχό, ακτίνες δεν σπάνε, μόνο ΜΙΑ φορά μού έσπασε ακτίνα και αυτό χωρίς εξήγηση και απλά συνέχισα φέρνοντας λίγο τις γειτονικές.
Όσο για τον εξολκέα κασέτας, είναι πραγματικά μικρό εργαλείο, και μπορείς εύκολα να το δουλέψεις στο δρόμο εάν δεν έχεις σφίξει πολύ την κασέτα, πράγμα που ΔΕΝ είναι απαραίτητο, δεν χρειάζεται στο σφίξιμο μεγάλη τάση η κασέτα.
---
Γενικά το σπάσιμο ακτίνας δεν είναι κάτι τρομερό, μην άγχεσαι, και δεν είναι τα μεγάλα φορτία που ζορίζουν τον τροχό είναι η λανθασμένη ακτινολόγηση. Όσο για το μήκος ακτίνας, απλά πήγαινε σε ένα ποδηλατάδικο και πάρε μερικές και βάλε τις δίπλα να δεις το μήκος, υπολογίζοντας + 1εκ τις βόλτες.
οι ΠΙΟ ΕΙΔΙΚΟΙ και οι πιο κατάλληλοι ποδηλάτες του φόρουμ, ήδη έγραψαν.
... απλά να ξανα-τονίζω 2-3 πραγματάκια, έτσι για να μείνουν ως κεντρική ιδέα.... (...ίσως... και με όλο το θάρρος... )
Αναφέρομαι σε περίπτωση ταξιδιωτικής χρήσης και όχι βόλτας στην παραλιακή (... όπου κάπως θα βολευτεί το όλο πρόβλημα....)
1. ξεκινάμε με ένα ΚΑΛΟ ζευγάρι τροχών. Πολλές επώνυμες ακτίνες κατάλληλες για την χρήση, αξιόλογα στεφάνια και κέντρα, ΣΩΣΤΟ πλέξιμο - ακτινολόγηση από ΜΑΣΤΟΡΑ.
2. περιοδικός έλεγχος τάσης, ακτινολόγηση τροχών, πριν από μεγάλα ταξίδια.
3. αν σπάσει ακτίνα, με έναν ακτινολόγο απλά προσπαθούμε να φέρουμε τον τροχό - πειράζοντας τις δίπλα ακτίνες, ώστε να συνεχίσουμε. Γιαυτό έχουμε πολλές ακτίνες στους ταξιδιωτικούς τροχούς. Αν χρειαστεί πειράζουμε / ρυθμίζουμε την δαγκάνα του φρένου.
Όποτε μα όποτε μας έτυχε σπάσιμο ακτίνας... ποτέ δεν έσπασαν άλλες, ακόμα και όταν συνέχισα να χρησιμοποιώ εν γνώση μου τον τροχό για μια βδομάδα (με σπασμένη πίσω ακτίνα, και λίγο ανοιγμένο φρένο).
Ακόμα και σε κουρσάδικο ελαφρύ πίσω τροχό (Ultegra) με 18 ακτίνες, έσπασε μία, ανοίξαμε εντελώς την δαγκάνα φρένων, συνεχίσαμε κανονικά την προπόνηση.
Σε τροχό με 36 ακτινες, ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΚΑΝ πείραγμα στην δαγκάνα του φρένου. Ο τροχός είχε πάρει πολύ λίγο.
4. πατέντες με κλέμες και ειδικά κιτ για σπασμένες ακτίνες έχω διαβάσει.... πραγματικά δεν ξέρω αν δουλεύουν, πιστεύω ότι τσάμπα κόπος και χρόνος θα χαθεί αν ασχοληθείς με δαύτα.
Οσο για την ασφαλη και μονιμη αποθηκευση τους και μεταφορα στο ποδηλατο, δεν υπαρχει καλυτερο μερος απο το εσωτερικο του τιμονιου, αν αυτο ειναι "ισιο".
Εγώ δάσκαλε τις έβαζα μέσα στο σκελετό, τυλιγμένες σε ένα πανάκι καθαρισμού. Αόριστος, γιατί εάν έχεις καλά ακτινολογημένο τροχό, ακτίνες δεν σπάνε, μόνο ΜΙΑ φορά μού έσπασε ακτίνα και αυτό χωρίς εξήγηση και απλά συνέχισα φέρνοντας λίγο τις γειτονικές.
Όσο για τον εξολκέα κασέτας, είναι πραγματικά μικρό εργαλείο, και μπορείς εύκολα να το δουλέψεις στο δρόμο εάν δεν έχεις σφίξει πολύ την κασέτα, πράγμα που ΔΕΝ είναι απαραίτητο, δεν χρειάζεται στο σφίξιμο μεγάλη τάση η κασέτα.
---
Γενικά το σπάσιμο ακτίνας δεν είναι κάτι τρομερό, μην άγχεσαι, και δεν είναι τα μεγάλα φορτία που ζορίζουν τον τροχό είναι η λανθασμένη ακτινολόγηση. Όσο για το μήκος ακτίνας, απλά πήγαινε σε ένα ποδηλατάδικο και πάρε μερικές και βάλε τις δίπλα να δεις το μήκος, υπολογίζοντας + 1εκ τις βόλτες.
Οχι και δασκαλος! Ημιασχετος ειμαι.
Οσο πιο πολλα μαθαινω, τοσο πιο καλα καταλαβαινω το ποσο λιγα ξερω.
Αλλος ειναι ο δασκαλος.
με μια κλωστη,
παχυμετρο υπαρχει;
οκ, μετά...;
εχεις παχυμετρο,
μετρας απ ακρη σ ακρη την ακτινα
κι αφαιρεις τα παχη των προβολων
για παραδειγμα της στεφανης,
ή απλουστερα θυσιαζεις μια ακτινα για το καλο των υπολοιπων
Τι δουλεια θελεις να κανεις ακριβως μηπως υπαρχουν και πιο συγκεκριμενες αποψεις;
Θέλω να πάρω 2-3 ακτίνες καβάτζα για να τις έχω μαζί μου όταν κάνω εκδρομικές διαδρομές φορτωμένος. Μέχρι τώρα δεν είχα κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημα, αλλά στην τελευταία εκδρομή έσπασε ακτίνα φίλου και θορυβήθηκα λίγο. (και με 31 πάντως καλά τσουλάει!)
Το θέμα είναι ότι πρέπει να μετρήσω 3 διαφορετικές ακτίνες: μπροστά, πίσω αριστερά και πίσω δεξιά.
Η λύση με την κλωστή δεν ξέρω τι ακρίβεια θα δώσει στις μετρήσεις, φαντάζομαι όμως ότι είναι ότι καλύτερο μπορεί να γίνει.
Πρακτικά, μέχρι πόσα περίπου χιλιοστά μπορώ να λαθέψω στις μετρήσεις χωρίς να υπάρξει ουσιαστικό πρόβλημα; Ποιό είναι το περιθώριο λάθους; 4-5 χιλιοστά ή λιγότερο;
αυτο ειναι το θεμα, αρκει να μην ειναι γειτονικες
αρα 4 διαφορετικες?
μπορει να υπαρχουν και καλυτερες λυσεις, οπως της 1θυσιας- εξασκησης
εξαρταται κι απο την ελαστικοτητα της κλιμακας σου κι
αν το διασταυρωσεις ποσταρε το,οκ?
Για την δουλεια που θελεις τις ακτινες καβατζα μαλλον αδικα θα παιδευτεις.
Πρωτα απ'ολα η ακτινα αν σπασει θα ειναι απο τον πισω τροχο. Για μπροστα δεν υπαρχει λογος να κουβαλας. Δεν μου εχει τυχει ποτε (χτυπα ξυλο) ευτυχως αλλα και σε οσες περιπτωσεις ξερω ειναι απο τον πισω τροχο.
Οσες φορες εχει τυχει ειναι απο την μερια της κασσετας (υποθετω λογω του ομπρελιασματος) αλλα αφηνω μια μικρη πιθανοτητα να ετυχε αυτο. Αν ειναι απο την μερια της κασσετας για να αλλαξεις την ακτινα πρεπει να βγαλεις τροχο, να βγαλεις κασσετα (αρα θα κουβαλας και εργαλεια για να βγαλεις κασσετα) και μετα να αλλαξεις ακτινα. Που το πιο πιθανο ειναι αν σπασει μια μετα να σπασουν και οι διπλανες αρα πρεπει να αλλαξεις αρκετες ακτινες.
Δεν ειναι δουλειες που γινονται στην βολτα.
Γνωμη μου αυτο.
Εαν τύχη απο την μεριά της κασέτας ,που είναι και το πιο σύνηθες,τότε παρτω με τα χέρια η πάρε τηλέφωνο να ερθουνε να σε μαζεψουνε..
Η άλλη λύση είναι να κουβαλάς μαζί σου μια ηλεκτρολογικη κλεμα,οταν σπάσει ακτίνα,βάζεις την κλεμα,σφίγγεις καλά της βίδες της,κάνεις ένα μικρο σφίξιμο στα μπόσικα της ακτίνας με ακτινολόγο και επιστρέφεις στο σπίτι σου μέχρι να αλλάξεις κανονικά ακτίνα.
Καλημέρα.
Θα συμφωνήσω και εγώ με την "πατέντα" που περιγράφει εδώ ο As32 αν και δεν μου έχει τύχει ποτέ ( φτού φτου) και δεν την έχω δοκιμάσει στην πράξη. Παίζει πάντως σαν προσωρινή λύση.
Δεν μιλώ για βόλτες, αλλά για εκδρομές.
Με φόρτο γύρω στα 15 κιλά έκαστος. Νομίζω δεν θα έχουμε πρόβλημα με 2 εργαλεία παραπάνω.
Μέχρι πρόσφατα σκεφτόμουν ακριβώς τα ίδια που λες. Ότι δεν είναι πρακτικό - ίσως ούτε καν χρήσιμο και ουσιαστικό- να έχω μαζί μου όλα αυτά τα εργαλεία.
Αλλά στην τελευταία μας 3μερη εξόρμηση, καθώς διασχίζαμε δασικό δρόμο στο Ξεροβούνι (Εύβοια, δίπλα στο όρος Δίρφυς), στη μέση του πουθενά σπάει η ακτίνα του φίλου μου (πίσω δεξιά).
Ταρακουνήθηκα γιατί κατάλαβα ότι αν έσπαγαν κι άλλες το ποδήλατο δεν θα ήταν δυνατό να χρησιμοποιηθεί καθόλου, ούτε σε κατηφόρα.
Ο πλησιέστερος...άνθρωπος βρίσκονταν σε ακτίνα 15 χλμ, αλλά κι αυτός πώς να μας βοηθήσει; (Για ποδηλατάδικο ούτε λόγος)
Οπότε πήρα εγώ μέρος του εξοπλισμού κι ο φίλος προτίμησε να το περπατήσει για 7-8 χλμ μέχρι να πιάσουμε άσφαλτο. Ευτυχώς δεν υπήρξε άλλο πρόβλημα.
Άλλωστε αν είμαστε 2 -και ενίοτε 3- το επιπλέον βάρος μοιράζεται και θεωρώ πως αξίζει τον κόπο, δεδομένου του ήδη υπάρχοντος φόρτου αλλά και των διαδρομών.
στο σημειο που σπαει η ακτινα συνηθως η πατεντα που αναφερεται δεν γινεται.
Αφου το θεμα σου δεν ειναι το βαρος γιατι δεν αλλαζεις ολες τις ακτινες απο πριν με καλυτερης ποιοτητας και πιο βαρειες μεν αλλα μεγαλυτερης αντοχης???
Δλδ να προλαβεις το κακο πριν γινει και οχι πως θα το διορθωσεις μετα.
Για τη μέτρηση ακτίνας θα σου πουν άλλοι.
Για την πρόληψη από σπάσιμο, έχω μόνο μια συμβουλή: να έχεις έναν ΚΑΛΟ-ακτινολογημένο τροχό από κάποιον πολύ έμπειρο και προσεκτικό μάστορα. Ακτίνες από πολύ φορτωμένα ποδήλατο να σπάνε δεν έχω δει τόσα χρόνια, παρά μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις μετά από ατύχημα ή ιδιαίτερο πρόβλημα.
Έχω 36 ακτίνες DT Swiss 2.0 σε κέντρα Deore, πόσο πια βαρύτερες να βάλω;
Έχω τσεκάρει με τενσιόμετρο τις ακτίνες να είναι καλά τανυσμένες.
Σε θέμα πρόληψης δεν μπορώ να κάνω κάτι περισσότερο.
κι εγώ νομίζω ότι η πατέντα της κλέμας δε δουλεύει.
δε θάχεις χώρο κι αν τυχει να έχεις πάλι θα γλυστράει.
zoslen αφού έχεις DT 2.0 μην ασχολείσαι καθόλου
Αν είναι όπως τα λες και όπως πρέπει τανισμένες όπως λες, τότε δεν θα πρέπει να έχεις πρόβλημα.
Υπο τέτοιες συνθήκες δεν δουλεύει η πατέντα,αλλά μόνο η πρόληψη και κανένας σταυρός κατά την εκκίνηση της βόλτας.
Οι ακτινες, οταν σπανε στα καλα καθουμενα, 99 στις 100 φορες, σπανε απο κοπωση του υλικου τους.
Η κοπωση του υλικου τους, προερχεται παλι 99%, απο ανεπαρκη ταση στην/στις ακτινα/ες που σπαει/νε.
Επισης, 99% η ακτινα σπαει ακριβως στη γωνια του κεφαλιου της, λογω του οτι εκει ειναι το σημειο που καταπονειται περισσοτερο.
Σπανιωτερα (πολυ σπανιωτερα), σπαει στο σημειο που βιδωνει στο καψουλι.
Στη μεση δεν σπαει ΠΟΤΕ η ακτινα, υπο κανονικες συνθηκες.
Η μοναδικη περιπτωση να σπασει καπου στο μεσον και οχι στην ακρη, ειναι να εχει υποστει σημαντικη οξειδωση στο μεσον (απο αλατι, κλπ,= βλεπε βορεια/κεντρικη Ευρωπη), με αποτελεσμα να παρουσιαζει αφ'ενος μεν μειωμενη διατομη στο σημειο της οξειδωσης, αφ'ετερου ακανονιστη επιφανεια με πορους κλπ, πραγμα που αυξανει τοπικα τη συγκεντρωση τασεων, με αποτελεσμα την θραυση της ακτινας στο σημειο εκεινο.
Στα δικα μας τα μερη δηλαδη, ειναι σχεδον αδυνατον να συμβει κατι τετοιο, ειδικα οταν χρησιμοποιουνται ανοξειδωτες ακτινες.
Επομενως, πατεντες με κλεμμες κλπ, τις ξεχναμε.
Συνηθως, οι ακτινες που σπανε, ειναι οι ακτινες του πισω τροχου, οι οποιες καταπονουνται περισσοτερο λογω του μεγαλυτερου βαρους που μεταφερουν, το οποιο πολλαπλασιαζει/ενισχυει το αποτελεσμα μιας κακης ακτινολογησης/πλεξιματος.
Εξ'αλλου, οι ακτινες του πισω τροχου, οι μεν της δεξιας πλευρας μεταφερουν το 85-90% της ροπης στρεψης που μεταδιδεται απο τα πεταλια/αλυσιδα, και οι οποιες λογω πιαταρισματος ειναι τεντωμενες με σχεδον διπλασια δυναμη απο τις ακτινες της αριστερης πλευρας, πραγμα που σημαινει οτι δυσκολοτερα μπορουν να χαλαρωσουν απο τις ακτινες της αριστερης πλευρας.
Αυτες που χαλαρωνουν πιο ευκολα, ειναι οι ακτινες της αριστερης πλευρας (του πισω τροχου παντα), λογω χαμηλοτερης αρχικης τασης πλεξιματος/ακτινολογησης.
Και οι χαλαρες ακτινες, καταπονουνται περισσοτερο σε κοπωση.
Επομενως, το ιδιο ευκολα μπορουν να σπασουν ειτε οι ακτινες της δεξιας πλευρας, ειτε της αριστερης του πισω τροχου.
Τωρα, οσο λιγοτερες ακτινες εχει ενας τροχος, τοσο περισσοτερο επηρρεαζεται απο το σπασιμο μιας ακτινας.
Κι αυτος ειναι και ο λογος που τα ποδηλατα τουρισμου, εχουν στην πλειοψηφια τους 36 ακτινες ανα τροχο (καθως επισης και κουρσες που οδηγουνται απο βαρεις αναβατες).
Για να μη μιλησουμε για τα Tandem, οπου δεν ειναι σπανιες οι περιπτωσεις τροχων με 48 ακτινες.
Εν πασει περιπτωσει, για τον Α η Β λογο, μπορει καποια στιγμη να σπασει μια η περισσοτερες ακτινες, στο μπροστα η πισω τροχο. Οχι απαραιτητα απο κοπωση και κακη ακτινολογηση, αλλα κι απο ενα ατυχημα η ενα κλαδι που μπλεχτηκε σε τροχο, η απο κακη μεταφορα, κλπ, κλπ.
Αυτο που μπορει να γινει τοτε, ειναι ειτε να αντικατασταθουν οι σπασμενες ακτινες, ειτε να ακτινολογηθει ο τροχος οπως-οπως, μεχρι να καταφερει κανεις να γυρισει σπιτι του, η να βρει καποιο service.
Κι αν μεν ο τροχος εχει 36 ακτινες, ειναι πολυ ευκολο να ακτινολογηθει, και να γινει σχετικα ισιος, ωστε να συνεχισει κανεις το ταξιδι/βολτα με ανεση, ωσπου να μπορεσει να αντικαταστησει τη σπασμενη ακτινα.
Οσο λιγοτερες ακτινες εχει ο τροχος, τοσο δυσκολευει το πραγμα στην στοιχειωδη επισκευη/ακτινολογηση των υπολοιπων κτινων, οταν σπασει καποια.
Οταν ομως σπασουν περισσοτερες απο μια ακτινα, η οταν το φορτιο που μεταφερεται ειναι πολυ μεγαλο η πολυ βαρυς ο αναβατης, τοτε καλο θα ειναι να αλλαχτουν επι τοπου οι ακτινες που εσπασαν.
Κι αν μεν προκειται για ακτινες του μπροστα τροχου, ειναι ευκολο να αλλαχτουν οι σπασμενες, αρκει βεβαια να εχει κανεις μαζι του τις ακτινες καταλληλου μηκους.
Οσον αφορα ομως τον πισω τροχο, τα πραγματα δυσκολευουν, γιατι παρεμβαλεται και η κασσετα, και δεν ειναι ευκολη η αλλαγη των ακτινων, χωρις να αφαιρεθει πρωτα η κασσετα.
Και για μεν κουρσακια που τυχαινει να φορανε "βαρυ" γραναζωμα πισω, δηλαδη κασσετα με μικρη διαμετρο του μεγαλου γραναζιου, ΙΣΩΣ ειναι δυνατον με λιγη ταλαιπωρια να μπορεσουν να αλλαχτουν οι ακτινες της αριστερης πλευρας του τροχου.
Οταν ομως προκειται για ακτινες της δεξιας πλευρας, τοτε για να αλλαχθουν, απαιτειται πρωτα η εξαγωγη της κασσετας.
(Και σ'αυτη την περιπτωση, εξυπακουεται οτι πρεπει να υπαρχουν οι ακτινες καταλληλου μηκους.)
Κι αν μεν ειμαστε στο σπιτι μας, μπορουμε με την ανεση μας να αφαιρεσουμε και την κασσετα, και οτι αλλο χρειαστει.
Στη μεση του πουθενα ομως, για να βγει η κασσετα, θα πρεπει ειτε να κουβαλαει κανεις μαζι του βαρεια και ογκωδη εργαλεια, η να εχει καποιο απο αυτα τα λιλιπουτεια εξαρτηματακια, που μπορουν να λυσουν την κασσετα οποτεδηποτε κι οπουδηποτε.
Το πιο ευκολο να βρεθει στην Ελληνικη αγορα, ειναι αυτο το εργαλειακι της Unior:
"Pocket spoke and freewhell remover wrench 1669/4":
http://www.uniortools.com/cgi-bin/cms.cgi?doc=10780&prod=44729
Το κοστος του δεν ειναι απαγορευτικο (6-7 ευρω), καθως κι ο ογκος του και το βαρος του, ενω εκτος απο εξωλκεας κασσετας, ειναι και ακτινολογος.
Τελικα, μαζι του πρεπει να εχει κανεις 3 η 4 μηκη ακτινων.
Δυο μηκη για τον πισω τροχο, κι ενα για τον μπροστα. Αν ομως στον μπροστα τροχο υπαρχει δισκοφρενο, ισως ειναι κι αυτος αρκετα πιαταρισμενος, ωστε να απαιτουνται και σ'αυτον δυο μηκη ακτινων.
Πολυ συχνα ομως, η διαφορα μηκους μεταξυ των δεξιων κι αριστερων ακτινων του πισω τροχου ειναι 1 η 2 χιλιοστα, οποτε μπορει κανεις να εχει μαζι του μονο ακτινες με το μικροτερο μηκος (της δεξιας πλευρας), και εν αναγκη να τις χρησιμοποιησει αφοβα και για τις δυο πλευρες του τροχου. Το ιδιο μπορει να ισχυει και για τις ακτινες του μπροστα τροχου, αν ο τροχος εχει δισκοφρενο, και ειναι πιαταρισμενος/ομπρελιασμενος.
Δηλαδη συχνα, ειναι απαραιτητο να εχει κανεις μαζι του, μοναχα δυο μηκη ακτινων (ενα για μπροστα κι ενα για πισω), και να ειναι καλυμμενος για παν ενδεχομενο.
Οσο για την ασφαλη και μονιμη αποθηκευση τους και μεταφορα στο ποδηλατο, δεν υπαρχει καλυτερο μερος απο το εσωτερικο του τιμονιου, αν αυτο ειναι "ισιο".
Κι οταν λεμε ισιο, δεν εννοουμε απολυτως ισιο. Απλα να μην ειναι τυπου πεταλουδας η τυπου Riser.
Οι ακτινες δεν πειραζει να λυγισουν λιγο, κι ομαλα, χωρις να κανουν μονιμο τσακισμα δηλαδη. Ειναι αρκετα ελαστικες, και μπορουν ευκολα να μπουν μεσα σε ενα τιμονι με μικρη καμπυλοτητα.
Βγαζουμε τη μια ταπα του τιμονιου, καρφωνουμε τις ακτινες σε ενα-δυο κομματακια αφρολεξ για να μην κουδουνανε/χτυπανε, και τις χωνουμε μεσα στο σωληνα του τιμονιου.
Ετσι, ανα πασα στιγμη μπορουμε να τις "ψαρεψουμε" απο κει, και να τις χρησιμοποιησουμε κατα πως θελουμε. Και βεβαια, ειναι καλη ιδεα, πανω σε καθε ακτινα να εχουμε βιδωσει κι απο ενα καινουριο καψουλι. Μπορει καποιο να χαθει μεσα στην ενταση του λυσε-δεσε, μπορει να ειναι βραδυ, μπορει να...οτιδηποτε. Οποτε καλο ειναι οι εξτρα ακτινες να συνοδευονται κι απο τα καψουλια τους.
Το μηκος των ακτινων:
Ειτε το υπολογιζουμε χρησιμοποιωντας το ERD (Effective Rim Diameter) και τις διαστασεις του κεντρου του τροχου μεσω καποιου on-line calculator, ειτε αφαιρουμε προσωρινα μια ακτινα απο αυτες που μας ενδιφερει, και μετραμε απ'ευθειας το μηκος της.
Το μηκος της ακτινας μετριεται απο το τελος του σπειρωματος της (οπου βιδωνει το καψουλι) μεχρι την εσωτερικη μερια της γωνιας του "ωμου" της ακτινας, διπλα ακριβως απο το "κεφαλακι" της ακτινας.
Αυτα τα ολιγα, ευχομαι να βοηθαει καπως το σεντονακι, οταν κι αν (ο μη γενοιτο) μεινει κανεις με μια ακτινα λιγοτερη στη μεση του πουθενα.
Πληροφοριακα, το κειμενακι ειναι γραμμενο πολυ προχειρα και γρηγορα, και σιγουρα δεν ειναι ολοκληρωμενος οδηγος για την περισταση, αλλα για την ωρα, αυτο ειναι δυνατον να γινει.
Ισως καποια στιγμη, αν το επιτρεψει ο χρονος, να γινει κατι πιο ολοκληρωμενο σε σχεση με ακτινες, πλεξιμο, κλπ.
Εδώ σε έχασα! Οι λιγότερο τεντωμένες ακτίνες κόβονται?
εφαρμοζονται μη γραμμικα δυναμεις κρουσης κι αποτομα εφελκυσμου,
σωστα;
...και τιποτα δεν εχασες.
Η ακτινα βρισκεται παντα υπο ταση, η οποια ταση, καθοριζεται απο το ποσο θα σφιξει το καψουλι της, αυτος που ακτινολογει.
Οταν ο τροχος αρχισει να κυλαει, η ακτινα φθανει- γυρνωντας μαζι με τον τροχο- στο κατωτατο σημειο της περιστροφης, κοντα στο εδαφος δηλαδη.
Τοτε η ταση της μειωνεται λογω του οτι την πιεζει προς τα κατω το κεντρο του τροχου (λογω του βαρους του ποδηλατου και του αναβατη του).
Οσο λιγοτερο ειναι τεντωμενη μια ακτινα, τοσο περισσοτερο αποφορτιζεται οταν βρεθει στο κατωτατο σημειο της περιστροφης του τροχου.
Οι συνεχεις αυτοι κυκλοι φορτισης και αποφορτισης της ακτινας, καταπονουν το υλικο της σε κοπωση.
Και η κοπωση, ειναι τοσο μεγαλυτερη, οσο η ταση της ακτινας κατα τη φαση της αποφορτισης πλησιαζει την μηδενικη φορτιση.
Εκτος των αλλων, οταν η ταση της ακτινας γινει μηδενικη (η σχεδον μηδενικη), τοτε αν εχουν παραμεινει στρεπτικες τασεις στην ακτινα (αν δηλαδη εχει μεινει στριμμενη/"κουρδισμενη" απο την ακτινολογηση), καθως μηδενιζεται ο εφελκυσμος της ακτινας, η ακτινα "ξεκουρδιζει"/ξεστριβει και στην ουσια ξεβιδωνει στο καψουλι της, καταστρεφοντας την ακτινολογηση, και κατα συνεπεια αλλαζει η ταση στην ακτινα αυτη. Το αποτελεσμα ειναι το στεφανι να χασει κι αυτο την ακτινολογηση του, και να μη γυριζει πια ισια.
Αυτα, πολυ μπακαλιστικα και γρηγορα.
Όσο για τον εξολκέα κασέτας, είναι πραγματικά μικρό εργαλείο, και μπορείς εύκολα να το δουλέψεις στο δρόμο εάν δεν έχεις σφίξει πολύ την κασέτα, πράγμα που ΔΕΝ είναι απαραίτητο, δεν χρειάζεται στο σφίξιμο μεγάλη τάση η κασέτα.
---
Γενικά το σπάσιμο ακτίνας δεν είναι κάτι τρομερό, μην άγχεσαι, και δεν είναι τα μεγάλα φορτία που ζορίζουν τον τροχό είναι η λανθασμένη ακτινολόγηση. Όσο για το μήκος ακτίνας, απλά πήγαινε σε ένα ποδηλατάδικο και πάρε μερικές και βάλε τις δίπλα να δεις το μήκος, υπολογίζοντας + 1εκ τις βόλτες.
οι ΠΙΟ ΕΙΔΙΚΟΙ και οι πιο κατάλληλοι ποδηλάτες του φόρουμ, ήδη έγραψαν.
... απλά να ξανα-τονίζω 2-3 πραγματάκια, έτσι για να μείνουν ως κεντρική ιδέα.... (...ίσως... και με όλο το θάρρος... )
Αναφέρομαι σε περίπτωση ταξιδιωτικής χρήσης και όχι βόλτας στην παραλιακή (... όπου κάπως θα βολευτεί το όλο πρόβλημα....)
1. ξεκινάμε με ένα ΚΑΛΟ ζευγάρι τροχών. Πολλές επώνυμες ακτίνες κατάλληλες για την χρήση, αξιόλογα στεφάνια και κέντρα, ΣΩΣΤΟ πλέξιμο - ακτινολόγηση από ΜΑΣΤΟΡΑ.
2. περιοδικός έλεγχος τάσης, ακτινολόγηση τροχών, πριν από μεγάλα ταξίδια.
3. αν σπάσει ακτίνα, με έναν ακτινολόγο απλά προσπαθούμε να φέρουμε τον τροχό - πειράζοντας τις δίπλα ακτίνες, ώστε να συνεχίσουμε. Γιαυτό έχουμε πολλές ακτίνες στους ταξιδιωτικούς τροχούς. Αν χρειαστεί πειράζουμε / ρυθμίζουμε την δαγκάνα του φρένου.
Όποτε μα όποτε μας έτυχε σπάσιμο ακτίνας... ποτέ δεν έσπασαν άλλες, ακόμα και όταν συνέχισα να χρησιμοποιώ εν γνώση μου τον τροχό για μια βδομάδα (με σπασμένη πίσω ακτίνα, και λίγο ανοιγμένο φρένο).
Ακόμα και σε κουρσάδικο ελαφρύ πίσω τροχό (Ultegra) με 18 ακτίνες, έσπασε μία, ανοίξαμε εντελώς την δαγκάνα φρένων, συνεχίσαμε κανονικά την προπόνηση.
Σε τροχό με 36 ακτινες, ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΚΑΝ πείραγμα στην δαγκάνα του φρένου. Ο τροχός είχε πάρει πολύ λίγο.
4. πατέντες με κλέμες και ειδικά κιτ για σπασμένες ακτίνες έχω διαβάσει.... πραγματικά δεν ξέρω αν δουλεύουν, πιστεύω ότι τσάμπα κόπος και χρόνος θα χαθεί αν ασχοληθείς με δαύτα.
Οχι και δασκαλος! Ημιασχετος ειμαι.
Οσο πιο πολλα μαθαινω, τοσο πιο καλα καταλαβαινω το ποσο λιγα ξερω.
Αλλος ειναι ο δασκαλος.