Τώρα που ανοίγει ο καιρός μου ήρθαν στο μυαλό οι τελευταίας στιγμής αποδράσεις που κάναμε παλιά με σιδερένια mountain supermarket χωρίς καν να γνωρίζουμε σειρές ταχυτήτων και τα συναφή και χωρίς κανένα εξοπλισμό.
Οι αποστάσεις ήταν οι εξής, 100 km περίπου Θεσσαλονίκη - Καλλικράτεια πάνε έλα με μισή ώρα άντε μία το πολύ για μία βουτιά, η συγκεκριμένη αποδρασούλα γινόταν μέρα παρά μέρα. Θεσσαλονίκη - Καλλιθέα Χαλκιδικής γύρο στα 180 km πάνε έλα ή με μεγάλη στάση και επιστροφή πριν νυχτώσει ή με διανυκτέρευση σε σκηνή.
Μου γεννιούνται τα εξής ερωτήματα
Πως και τότε δεν είχαμε κανένα πρόβλημα με τα αναξιόπιστα ποδήλατα με τα πάμφθηνα περιφερειακά που φορούσαν???
Γιατί τότε τα 100 - 200 km μας φαινόταν παιχνιδάκι ενώ τώρα τα παιδιά που κάνουν τέτοιες διαδρομές χρειάζονται πανάκριβα ποδήλατα με ακριβές σειρές και πάλι ζορίζονται θεωρώντας το αθλητικό κατόρθωμα ενώ τότε απλά το κάναμε για να γλυτώσουμε το κόμιστρο του εισιτηρίου και μας φαινόταν πολύ απλό???
Μήπως κάνουμε λάθος να δίνουμε βάρος στους σκελετούς και τα περιφερειακά ενώ πρώτα θα έπρεπε να δίνουμε βάρος στην εκγύμναση του σώματος???
Αξιολόγηση:
0 ψήφοι
Γιατί μερικοί προσπαθούν να πηγαίνουν "κομμάτια" στο δρόμο...
Για να βγάλεις μια διαδρομή 100 χιλιομέτρων σε κάνα τετράωρο θέλει προσπάθεια..πόσο μάλλον με mtb.
Όποιος έχει λεφτά για αναβαθμίσεις και ακριβά ποδήλατα, τα δίνει..
Όποιος δεν έχει, αρκείται σε αυτό που έχει..
Πριν απο 30 χρονια πιτσιρικας ακομη, θυμαμαι να ειμαστε ολη η οικογενεια σε ενα Fiat 127 φορτωμένοι με μπαγκάζια και να μας πηγαινει ο πατερας το γυρο της Ελλαδας. Αν τυχαινε κατι στο δρομο ετρεχες να βρεις τηλεφωνο. Στο δρομο παροτι πακτωμενοι με τον αδερφο μου στο πισω καθισμα αναμεσα στα μπαγκαζια, πλακωνομαστε για να περναει η ωρα, αντε στην καλυτερη ειχαμε την ηλεκτρονικη διασκεδαση με το γοριλακι-ειχαμε πει τα καλαντα σε ολο το νομο για να μαζεψουμε λεφτα να το παρουμε (για οσους θυμουνται το συγκεκριμενο παιχνιδι).
Καρνταση μου, αλλαζουν οι εποχες και δημιουργουνται αναγκες, δικαιολογημενες η αδικαιολογητες. Το σημαντικο δεν ειναι αν δινεις πλεον σημασια στον εξοπλισμο, αλλα εκεινη η υπεροχη στιγμη της αποδρασης, με το δικο σου μεσο, με τις δικες σου δυναμεις που θαρρεις οτι μπορουν να σε φτασουν στην ακρη του κοσμου. Αυτο ισως εχει αλλαξει (αν εχει αλλαξει, ο καθενας νοιωθει ακομη και σημερα διαφορετικα). Δεν εβαζες στοχο χιλιομετρων δεν σε ενδιεφερε ο χρονος. Ησουν μονο εσυ, το δικο σου οχημα, η ελευθερια σου, μια παρεα φιλων και μαζευες εικονες, αρωματα και γευσεις που θα τις κουβαλουσες σε ολοκληρη την υπολοιπη ζωη σου
Απολυτος δεν ειμαι, απλα ετσι τουλαχιστον το βλεπω εγω
Βλέπω παιδιά που για να κάνουν το ποδήλατο τους 1 - 1,5 κιλό πιο ελαφρύ δίνουν του κόσμου τα λεφτά και ταλαιπωρούνται σε αγγελίες, ενώ τα πράγματα είναι πολύ απλα.
Όταν έχουμε 25 - 30 % ποσοστό λίπους και αφού μας ενδιαφέρει το βάρος την ώρα που ποδηλατούμε καλό είναι να μειώσουμε το βάρος μας σε λίπος παρά την τσέπη μας σε euro με μια απλή διατροφούλα.
Τώρα αν πέσουμε στο 9 - 10 % και δεν πάει άλλο, μιλάμε για αρκετά κιλά, τότε πρέπει να αρχίσουμε να μειώνουμε τα γραμμάρια του ποδηλάτου.
Το αν γίνεται fiat 127 ή bugatti veyron ένα ποδήλατο είναι θέμα ποδιών και όχι αν φοράει π.χ 2x10 dura ace με carbon πλαίσιο από 2x10 shimano sora με φθηνό αλουμινένιο πλαίσιο στα μέτρα μας.
Και εγώ είμαι σε σκέψη να πάρω κάτι ακριβό και πιο ελαφρύ από αυτό που έχω τώρα αλλά με την προϋπόθεση ότι θα έχω στεγνώσει τελείως και δεν θα γίνετε να ξεφορτωθώ άλλο άχρηστο βάρος από το σώμα μου.
Και αν θέλουμε να μιλήσουμε για αξιόπιστα ανταλλακτικά σε βάθος χρόνου, το παλιό μου ποδήλατο το έχω ακόμη, φοράει μια shimano sis μάλλον tourney και μετά από τόσο ξύλο και τόσα χιλιόμετρα ακόμη κεντάει μετά από 18 χρόνια.
Δεν είναι τελείως γελοίο ένας τύπος με περιττό λίπος να ψάχνει να βρει ένα αγωνιστικό ποδήλατο που δεν έχει να του δώσει τίποτα??? ή να αλλάζει εξαρτήματα του ποδηλάτου για να γλυτώσει μερικά γραμμάρια????
Δεν είχατε πρόβλημα γιατί οι νεαροί άνθρωποι που έχουν μία αξιοπρεπή φυσική κατάσταση δεν έχουν πρόβλημα έτσι και αλλιώς.
Θυμάμαι στα τέλη της δεκαετίας του 80 που έπαιρνα ένα mixed ποδήλατο που είχα τότε, σίγουρα όχι το πιο ελαφρύ ποδήλατο του κόσμου, με λεία λάστιχα και τρεις ταχύτητες ( έτσι για να λέμε ότι είχε και ταχύτητες) και το ανέβαζα από τον χωματόδρομο με τα νεροφαγώματα ορθοπέταλο, με την πίσω ρόδα να σπινάρει, πάνω στον Υμηττό.
Ε για βάλε με να το κάνω τώρα από τον ίδιο δρόμο με το ίδιο ποδήλατο και αν ανέβω ποτέ.. σφύρα μου κλέφτικα κατά προτίμηση!
Από την άλλη δεν έχεις και άδικο για τις υπερβολές που γίνονται σε σχέση με τον εξοπλισμό. Αλλά σε αυτό δεν φταίνε αποκλειστικά και μόνον οι αγοραστές τέτοιων ποδηλάτων που ως επί το πλείστον τα αγοράζουν σαν τρόπαια, αλλά και το επιτυχημένο μάρκετινγκ που αφήνει να εννοηθεί ότι ο εξοπλισμός κάνει τον ποδηλάτη και όχι η φυσική του κατάσταση.
Σίγουρα ένας καλύτερος εξοπλισμός βοηθάει, αλλά για την κατηγορία των ανθρώπων στους οποίους αναφερόμαστε, δεν μπορεί να κάνει και θαύματα, οπότε οι υπερβολές είναι μάλλον περιττές και πεταμένα χρήματα.
Διότι όταν ήσουν πιτσιρικάς είχες 200 ώρες τη μέρα
να τρέξεις και να χτίσεις φυσική κατάσταση. Εγώ μέ-
χρι τα 17 έπαιζα 2 ώρες μπάσκετ τα πρωΐνά και άλλες
4-5 τα απογεύματα. Τελείωνα 8-9 το διάβασμα και πή-
γαινα μέχρι τις 11 για μπάσκετ. Τα καλοκαίρια έβγαι-
να από τις 10 το πρωΐ και μέχρι τις 2-3 το βράδυ ή-
μουν έξω είτε κολύμπι, είτε βόλεϊ είτε ψάρεμα είτε
περπάτημα.
Τώρα σε ιδανικές συνθήκες θα αθληθώ μέσα στην εβδο-
μάδα όσο αθλούμουν κάποτε σε δυο μέρες... Μια ώρα
συνολικά σπίτι-δουλειά-σπίτι με το ποδήλατο, 2 ώρες
τρέξιμο στο στίβο, άντε μια μεγάλη ποδηλατάδα το ΣΚ
και τίποτα ιμάντες στο σπίτι.
Πάντως το σωματικό λίπος είναι το Α και το Ω. Πήρα
2 κιλά στις γιορτές και είναι σαν αλυσίδες στα πό-
δια μου...
Εγω ειμαι ο πρωτος που θα πει πως δεν εχει σημασια ο προορισμος αλλα το ταξιδι, οτι δεν παιζει ρολο το ποδηλατο αλλα ο αναβατης και λοιπα και λοιπα! Εγω αγορασα ενα δεκαταχυτο peugeot οταν ημουν ακομα στο σχολειο και το εχω ακομα γιατι απλα καταλαβαινω οτι το καινουργιο carbon Colnago δεν προκειται να με παει πολυ ποιο μακρια απο οτι θα με φτασει η φυσικη μου κατασταση!
Ομως τα ποδηλατα εχουν φτηνηνει (ακομα και τα ακριβα) ως αντιστοιχια εισοδηματος τοτε ακομα και τα φτηνα ποδηλατα super-market οπως τα λες ηταν πολυ ακριβοτερα κατα αντιστοιχεια με τα σημερινα και αρα καλυτερα! Τα σημερινα ποδηλτα supermarket απο τα βαθυ της Κινας μπορει να ειναι πραγκατικα πολυ κακες κατασκευες γιατι ειναι φτιαγμενα με βαση την αντιγραφη απο ανθρωπους που δεν ξερουν καν τι αντιγραφουν!
καπως ετσι ειναι.τοτε το φτηνο εισαγωγικο ποδηλατο δεν ειχε πλαστικα vbrake για οικονομια,κ ψευτικες πεταλιερες.ειχαν μια τσιπα οι κατασκευαστες να το πω.τωρα μιλαμε για απλους νεροσωληνες που τους πουλανε για ποδηλατα κ το κακο ειναι οτι αποθαρυνεται ο περιστασιακος χομπιστας να ξαναξεκινησει κ να εξελιχθει σε εν δυναμει τακτικο χρηστη ποδηλατου,οταν του λενε να σκασει 400αριες για να παρει "ενα ποδηλατακι"
αλλος παραγοντας ειναι οτι περασανε 15-20 χρονια αδερφε.κ δεν ειναι μονο τα χρονια αλλα παραλληλα μας εφαγε το τσιγαρο η μοστρα το ξυδι το ξενυχτι κ η βενζινη.οσο ναναι σκουριασαμε.
βρειτε σαραβαλακια να φτιαξετε να γουσταρετε!
Σίγουρα πάντως φταίει ότι τα παιδιά πια δεν έχουν τις ευκαιρίες να αθλούνται όσο παλιά, και το λέω αυτό θεωρώντας ως άθληση και το παιχνίδι στον δρόμο που αν μη τι άλλο προσέφερε πολλές δραστηριότητες. Θυμάμαι πιτσιρίκια συνομήλικα που έπαιζαν όλη μέρα ποδόσφαιρο, μπάσκετ ή έτρεχαν όλη μέρα στον δρόμο όμως ή σε κανένα ακάλυπτο, οικόπεδο.. οτιδήποτε ( δεν χαλιόμασταν αν δεν είχαμε και γήπεδο ένα πράγμα).
Πόσα από τα σημερινά πιτσιρίκια έχουν τέτοιες δραστηριότητες; Και πόσοι γονείς τα συνοδεύουν πια σε αυτές τις δραστηριότητες τους; Αν δεν βρεθεί και κάποιος να τα πάει να "παίξουν", ( γιατί οι γονείς είναι υπερπροστατευτικοί και οι γονείς βαριούνται ή δεν προλαβαίνουν), τότε τα πιτσιρίκια απλά δεν βγαίνουν εκτός σπιτιού. ( και ενίοτε απλά γκρεμίζουν το σπίτι).
Μετά σου λένε ότι τα σημερινά παιδιά είναι υπέρβαρα ή αγύμναστα. Ε ναι .. πως να γίνει διαφορετικά.
Στην δική μου γειτονιά, που είναι κοντά και σε συγκρότημα σχολείων, και είναι και δρόμος ήπιας κυκλοφορίας, δεν έχω δει ποτέ παιδάκια να παίζουν στον δρόμο, ούτε καν έξω από τα σπίτια τους. Και ελάχιστα από αυτά είναι στο προαύλιο του σχολείου τα απογεύματα και παίζουν μπάλα, ενώ θα μπορούσαν να είναι εκεί, αφού υποτίθεται ότι όλα πάνε σε κάποιο σχολείο κοντά στο σπίτι τους.. ( απόσταση που περπατιέται δηλαδή).
εχμ... βρήκες και εσύ μια μάρκα να αναφέρεις.... από τόσες που κυκλοφορούν...
ΙΕΡΟΣΥΛΙΑ.
Ένα colnago σε ταξιδεύει θες_δε_θες, ....καβαλάς, φτάνεις Πάτρα με 2-3 πεταλιές, παίρνεις το πλοίο, περνάς απέναντι Ιταλία, και ξεκινάς το γύρο με τις λίμνες και τις ψηλές κορφές... Και κάπως έτσι πρέπει να είναι ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ.
Πέρα της πλάκας άκου και άλλες 2-3 απόψεις, που έχω βαρεθεί να γράφω και να ξαναγράφω και να ξανα-ματα-επαναγράφω:
- ένα καλό ακριβό ποδήλατο, που θαυμάζεις και γουστάρεις και γουστάρεις να βλέπεις να το θαυμάζουν και οι άλλοι, ΠΙΘΑΝΟΝ να σε κάνει να καβαλάς περισσότερο, να βγαίνεις πιο συχνά, να το χαίρεσαι περισσότερο. Τελικά, θα δεις ότι όντως θα σε πάει πιο μακρυά. Ένα ποδήλατο χρέπι, που δεν βολεύεσαι, που τρίζει, που το νιώθεις βαρύ-άκομψο-στριφνό, θα καταλήξεις να το μισήσεις και θα μείνει στο μπαλκόνι ή στην αποθήκη....
- Το 95% από όσους ξέρω, που αγόρασαν ακριβό ποδήλατο, δεν το έκαναν με την πρώτη. ΟΛΟΙ μα όλοι, ξεκίνησαν με κάτι απλό, με κάτι οικονομικό, με μοντέλο "εισαγωγικό" ή μεταχειρισμένο. Μετά από πολλά χλμ, μετά από πολλά κιλά ιδρώτα πάνω στη σέλα, μετά από αρκετό καιρό, αγόρασαν και ένα ή και δύο ακριβά ποδήλατα. Και συνεχίζουν με μεγαλύτερη λύσσα, με περισσότερο πάθος να γράφουν χλμ.
- Στο κάτω-κάτω της γραφής, είμαστε μεγάλα_παιδιά_με_ακριβά_παιχνίδια. Όπως και να το κάνεις, μας αρέσουν τα όμορφα - ακριβά πράγματα. Και γουστάρουμε να καβαλάμε ακριβά ποδήλατα. Προσωπικά τα χρήματα που βγάζω τα δουλεύω, όσο έχω την υγεία μου και την εργασία μου, δεν δίνω λογαριασμό σε κανέναν (χχμμμ... η κα RockaRolla δεν διαβάζει το φόρουμ....χμμ.....
) που θα τα ξοδέψω
- Εμένα μου αρέσουν τα ακριβά ποδήλατα. Εσένα σου αρέσουν τα ακριβά αυτοκίνητα, του άλλου του αρέσουν τα ακριβά κινητά, του παράλλου οι "ακριβές" γκόμενες κλπ κλπ. Δεν θα μπορούσα ποτέ να χαλάσω λεφτά σε κινητό, σε σκισμένο τζιν, σε γυαλιά ηλίου, σε μπουκαλάκι_στην_τάδε_τραγουδιάρα... Το θεωρώ ΑΝΟΗΤΟ.
Γελάω όταν διαβάζω για αξεσουάρ ΙΧ (βλ. Περιστέρι - Μπουρνάζι κλπ).
Πεθαίνω στα γέλια, όταν διαβάζω για κονσόλες παιχνιδιών των 500 ευρω και παιχνίδια των 60-70 ευρώ.
Μπορώ όμως κάλλιστα να ξοδέψω τα μισά λεφτά από όσο κοστίζει το κινητό σου, για να πάρω ένα ωραιότατο carbon τιμόνι που γουστάρω....
Γούστο μου καπέλο μου.
Στην τελική, το βασικό είναι να κάνεις ποδήλατο. Και να γουστάρεις. Αν εσένα σου αρκεί το ατσαλάκι της 20ετίας και εμένα οι καρβουνοκλωστές ... για εμένα και οι δύο είμαστε στον ίδιο παρονομαστή.
Καλές πεταλιές λοιπόν.
the difference between men and boys is... the price of their toys!
..μεγαλώσει!
http://www.youtube.com/watch?v=2Tc8kJbNd0w
κάποτε ένας δημοσιογράφος σε μια συνέντευξη του Ζαμπέτα αν θυμάμαι καλά, περιεργαζόταν και όλο ρώταγε ..για το μπουζούκι του...Τσαντίζεται λοιπόν ο δεύτερος και του λέει...."εγώ παίζω, όχι το μπουζούκι"!
"το πάν είναι η ψυχούλα, όχι τα κατομμύρια" (βλέπε κάρμπον ποδήλατα!)
Αγαπητε / η rockarola δεν ειμαι υπερ του φτηνου ποδηλατου αλλα δεν ειμαι υπερ και του πολυ ακριβου! Ειμαι κατα του κυνηγιου για το τελειο ποδηλατο κατα της αλλαγης καθε 6 μηνες κτλ κτλ... Και εγω οταν πηρα το ατσαλακι μου πηρα ενα (για την εποχη του) ακριβο ποδηλατο το οποιο ομως εχω ακομα και σημερα αναβαθμισμενο οπου χρειαζεται!
Αυτό που βλέπω φίλοι συμποδηλάτες είναι ότι βλέπω παλικάρια με χρέπια να κόβουν τρελά χιλιόμετρα και κάτι κοιλαράδες με carbon που δεν μπορούν να πάρουν τα πόδια τους.
Πάνω από όλα να κοιτάμε λίγο τα χάλια μας και μετά πώς θα πάρουμε ένα ποδήλατο κάποια γραμμάρια ελαφρύτερο από αυτό που είδη έχουμε.
Και για να μην κοροϊδευόμαστε ένα καλοσυντηρημένο απλό πλαίσιο ακριβώς στα μέτρα μας με tiagra δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από ένα colnago με dur ace που μπορεί να κάνει του κόσμου τα λεφτά, μόνο δευτερόλεπτα σε υψηλές επιδόσεις που τον μη αγωνιστικό δεν τον ενδιαφέρουν.
Αντιθέτως όμως π.χ με την απώλεια 3 κιλών σωματικού λίπους με καλή διατροφή και στοχευμένη εκγύμναση με προπόνηση με βαθιά καθίσματα με μερικά Squats, εκτάσεις ποδιών με αντίσταση, Deadlifts οι επιδώσεις αυξάνονται.
Εν κατακλείδι μάγκες καλό είναι να ρίχνουμε πρώτα τα λεφτά για ποιοτικό φαγητό και να δώσουμε βάση στην προπόνηση με και χωρίς το ποδήλατο για να βελτιώσουμε της επιδόσεις μας.
Η διαφορά του ακριβού ποδηλάτου από ένα γρήγορο ακριβό αυτοκίνητο ή ακριβά μπουζούκια που είπε ο προλαλήσαντας είναι ότι με το ποδήλατο ο πρώτος γνώμονας είναι το σώμα μας και γιαυτό το γουστάρουμε κιόλας!!!!
ρε σεις μην τρελένεστε.... (ειδικά με τα Colnago, ...πείτε καμιά άλλη μάρκα, πείτε Specialized, Cervelo, Trek, τέτοια.... άντε και θα σας αγαπώ πιο πολύ...
)
Δεν ξέρω, νιώθω ότι είμαι σε εντελώς διαφορετικό μήκος κύματος.... "προπόνηση, διατροφή, επιδόσεις, βαθειά καθίσματα, γραμμάρια, χρονόμετρα και δευτερόλεπτα"....χμμμ.... δεν ξέρω... μου ακούγονται κάπως όλα αυτά.
Για εμένα τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά. Ένα όμορφο ελαφρύ ποδήλατο στα μέτρα μου και ένας ανοικτός δρόμος (και μπόλικος ελεύθερος χρόνος, για εμένα εκεί είναι το πρόβλημα). Δεν το κάνω για να κυνηγώ χρονόμετρα. Δεν το κάνω για να χάσω γραμμάρια. Δεν το κάνω για να πέσει η κοιλιά μου, ούτε για να σφίξει ο κ^λος μου, πόσο μάλλον για να με βλέπουν οι άλλοι.....
Για εμενα η ιεροσυλια ειναι εδω. Θα επρεπε να λεει ενα colnago με Super record.
Η περίπτωση που προσπαθούμε να αναλύσουμε περικλείεται στο επίθετό ΜΑΤΑΙΟΔΟΞΟΣ.
Η ματαιοδοξία του ανθρώπου όμως τελικά δεν έχει φραγμούς παρά μόνο σε περιπτώσεις αρρώστιας ή τραυματισμών μόνο τότε αντιλαμβανόμαστε την ασήμαντοτήτα των πραγμάτων που κάνουμε(αγοράζουμε).
Δύσκολο να κάνεις κάποιον να καταλάβει,αν πω στον φίλο μου πως με τα χίλια πεντακόσια ευρώ που θα δώσει για το καινούριο του ποδήλατο θα μπορούσαμε να αγοράσουμε 4με5 ποδήλατα για να δωρίσουμε και σε άλλους και να μεγαλώσουμε την πόδηλατική παρέα θα δυσκολεύτεί πολύ να το πράξει.
Διακρίνω μια εμπάθεια για όσους δεν είναι φιτ και γουστάρουν να 'χουν ένα ακριβό ποδήλατο. Δεν ξέρω πως αντιλαμβάνεσαι εσύ την ποδηλασία αλλά -ευτυχώς- ακόμη δεν χρειάζεται η πιστοποίηση του μποντυλάην για να πάρει κάποιος τιτάνιο, ούτε να περάσει κανείς από εργόμετρο για να πάρει κάρμπον.
Ο πρώτος γνώμονας για να καβαλήσεις ποδήλατο δεν είναι το σώμα σου (όπως οι περισσότεροι -κι εσύ- διατείνονται) αλλά το μυαλό σου. Οι επιδόσεις δεν καταλαβαίνω που κολλάνε αν δεν είσαι προ, εκτός κι αν έχεις την αίσθηση πως το να κάνεις μια μεγάλη ή γρήγορη βόλτα είναι προνόμιο των πρωταθλητών.
Αν τελικά είναι θέμα μυαλού, όπως λες, τότε τι χρειάζονται όλα τα άλλα; Αν γουστάρεις να κάνεις ποδήλατο στην τελική, μπορείς να το γουστάρεις και χωρίς να είναι το πιο ακριβό ποδήλατο.. Ότι και να είναι το ποδήλατο ως αντικείμενο, θα γουστάρεις το concept.
Για μένα όλη αυτή η φάση με τον ακριβό εξοπλισμό μου μοιάζει πιο πολύ σαν επιβεβαίωση του "εγώ", εκδήλωση ανασφάλειας κτλ, ή σαν μία όχι και τόσο καλή δικαιολογία για να κάνει κάποιος ποδήλατο.
Δεν μπορεί να είναι τυχαίο ότι οι περισσότεροι που έχουν πολύ ακριβά ποδήλατα και την ψάχνουν μέχρις τελικής πτώσεως με τον εξοπλισμό, είναι κυρίως μεσήλικες άντρες που εμφανισιακά έχουν πάρει ελαφρώς την κάτω βόλτα.
Για το πρώτο, νομίζω το εξήγησα πιο πάνω. Δεν θεωρώ ότι είναι ματαιοδοξία. Είναι απλές ΕΠΙΛΟΓΕΣ. Επιλέγω ακριβό ποδήλατο, και όχι ακριβό κινητό, ακριβή τηλεόραση, ακριβό ΙΧ, ακριβό ηχοσύστημα, ακριβά ρούχα, ακριβή διασκέδαση.... Απλό είναι νομίζω.
Για το 2ο... είσαι πολύ μπροστά και νιώθω πολύ πίσω. Ελπίζω να καταφέρεις να αλλάξεις την κοινωνία σύμφωνα με την ιδεολογία σου.... αλλά προσωπικά (και μεταξύ μας
) δεν με βλέπω να κάνω κάτι προς εκείνη την κατεύθυνση....
Οι μπίλες στα ποτήρια του λαιμού μου καθώς και στα ποτήρια της μεσαίας τριβής μου είναι enduro fork seals. Τι παραπάνω μου δίνουνε? Μάλλον ποτέ δεν θα το καταλάβω. Τις βλέπει κανείς? Όχι, ούτε καν εγώ. Τις ξέρει κανείς από εδώ? Από ελάχιστοι έως κανένας. Γιατί τις άλλαξα? Γιατί είμαι φετιχιστής και θέλω να ξέρω πως οι μπίλιες στα ποτήρια του λαιμού και της μεσαίας είναι enduro fork seals. Είναι σπατάλη? Φυσικά! Μου προσφέρουν επιδόσεις? Όχι βέβαια! Κι εσύ έβαλες κάτι σούπερ τρεντυ εκκεντρικά πεταλάκια. Αυξήθηκαν οι επιδόσεις σου ή μήπως δεν μπορούσες να ζήσεις χωρίς αυτά? Είναι ένα χόμπυ, μια καύλα που λένε. Δεν χρειάζεται αυτό που θα κάνεις να είναι χρήσιμο, φτάνει να σου προσφέρει απόλαυση. Αν ήταν διαφορετικά τότε θα κάναμε σεξ κανα δυό φορές στη ζωή μας, μόνο για την τεκνοποίηση.
Για δοκίμασε να μπεις εδώ με αγύμναστος και με μπάκα...
Πόσω μάλλον να ξαναβγεις μετά...
Κάνοντας ποδηλατο πριν 20 χρόνια, στα 15 μου, με ένα απλό MTB μπαίναμε με ένα φιλαράκι στον ηλεκτρικό. Κατεβαίναμε Κηφισιά και από Βαρυμπόμπη φτάναμε άγιο Μερκούριο και δε γυρνούσαμε με τον ηλεκτρικό αφού ήταν κατηφόρα. Αυτή η βόλτα ήτανε για εμάς ολόκληρο ταξίδι, διαρκούσε όλη μέρα και γυρνούσαμε κουρασμένοι. Τώρα με πολύ ποιοτικότερο εξοπλισμό, που δεν μπορεί να πει κανείς ότι είμαι fit, ούτε έχω γράψει τα απίστευτα Km από τότε, αφού δεν έκανα ποδήλατο για 15 χρόνια, μπορώ να βγάλω αυτή τη διαδρομή χωρίς ηλεκτρικό και χωρίς στάση σε 3,5 ώρες. Τι άλλαξε; Η ψυχολογία μου...Αν μου δώσεις το ίδιο MTB με πριν 20 χρόνια για μία φορά να το ξανακάνω θα τα καταφέρω πιστεύω λιιιίγο καλύτερα. Αν όμως μου πεις ότι από εδώ και πέρα θα έχω αυτό το παλιό μου ποδήλατο τότε πιστεύω με γεωμετρική πρόοδο θα ξαναγίνω όπως τότε. Το κουρσί μου είναι 8 ετίας, αξιόλογο όμως για την εποχή του και αυτό μου αρκεί. Έχω αλλάξει 3 ποδήλατα από την εφηβεία και αποδεδειγμένα οι διαδρομές μου ήτανε πάντα ανάλογες του εξοπλισμού μου, όχι της ονομαστικής αξίας αλλά της ποιότητας έχει διαφορά...Από τη στιγμή που, έστω με την αυθυποβολή, μπορώ να βγαίνω περισσότερο άρα να γυμνάζομαι παραπάνω με ότι αυτό συνεπάγεται αυτό αρκεί...
σε όλα τα χόμπυ έτσι και στην ποδηλασία έχει διάφορες φυλές. Από τον ποδηλάτη του ΣΚ μέχρι τον συλλέκτη και τον αθλητή. Καθ'ένας παίρνει από το χόμπυ του διαφορετικά πράγματα.
Το χρηματικό είναι κουτό να μπαίνει στην μέση, καθότι με τα λεφτά του κάνει κανείς ότι θέλει και λόγος δεν πέφτει σε κανένα (πέρα από το να σχολιάζει). Γενικά υπάρχει ο νόμος των diminishing returns (όπως σε κάθε είδος εξοπλισμού). Τεχνικά το ποδήλατο των 100 ευρώ με αυτό των 500 έχουν αβυσσαλέα διαφορα, αυτό των 500 με αυτό των 1000 έχουν αρκετή, αυτό των 1000 με των 5.000 ελάχιστη έως καμία.
Κάθε δουλειά θέλει τα σωστά εργαλεία. Αν θες μπορείς να καρφώνεις πρόκες και με το γαλλικό κλειδί αντι με σφυρί. Γίνεται απλά βασανίζεσαι και η δουλειά δεν γίνεται σωστα. Αν θέλω να κάνω 100-200 χιλιόμετρα την εβδομάδα πρέπει να πάρω και το σωστό ποδήλατο. Αν είναι να γυρνάω ράκος να μου λείπει το βύσινο.
Μετά υπάρχει ο συλλέκτης που θα δώσει πολλά για ποδήλατο που ενδχομένως δεν θα βγει καν από το σαλόνι και ο μεσήλικας που έχει λεφτά και αντί να πάρει ένα ποδήλατο της πλάκας αγοράζει full carbon. Γιατί όχι? Δεν είναι η ζωή μόνο χρηστική και αν βαστάει η τσέπη σου γιατί όχι η πολυτέλεια. Δεν λέω να πάρεις δάνειο για να καμαρώνεις σα γύφτικο σπεπάρνι με ζάντες ΖΙΡΡ αλλά από την άλλη σχόλια του τύπου "τι να το κάνει ο γέρος" ακούγονται σαν ζήλια παρά σαν απορία.
Επίσης συμφωνώ με τον αποπάνω που σωστά συμπλήρωσε πως πολλοί κάνουν καιοικονομία από αλλού για να πάρουν καλό ποδήλατο. Δεν έχουμε (και δε θέλουμε) όλοι 50αρες τηλεοράσεις και ps4 και nova. Το iphone κάνει 700 ευρώ χώρια το συμβόλαιο. Περισσότερο από ένα καλό ποδήλατο μέσα σε ένα χρόνο και το ποδήλατο το κρατάς για πάντα, όχι για 2 χρόνια το πολύ.
Από την άλλη δεν χρειάζεται και το σνομπάρισμα. Αν έχεις δύο παιδιά και το μόνο ποδήλατο που θα κάνεις είναι στο πάρκο της γειτονιας γύρω γύρω μια χαρά είναι του σουπερμαρκετ.
Το να πάρεις 5 ποδήλατα και να τα χαρίσεις αντί να πάρεις ένα καλό για σένα ακούγεται λίγο σαν την μάνα μου που έλεγε να τρώω όλο το φαί μου γιατί τα παιδάκια πεινάνε στην Αφρική, δηλαδή εντελώς άσχετο. Τότε να μην πάρουμε τίποτα πέρα από τα απολύτως απαραίτητα και τα υπόλοιπα να τα δώσουμε στην εκκλησία να τα δώσει στους φτωχούς.
Δεν ξέρω πως συμπεράνατε ότι το να έχει κάποιος ένα καλό ποδήλατο θα πρέπει αυτό το καλό ποδήλατο, να είναι στα όρια της υπερβολής.
Θεωρώ ότι με 1000-1500 ευρώ μπορεί να έχει κάποιος ένα αξιοπρεπέστατο ποδήλατο, άνω του μετρίου.
Αυτό όμως που βλέπω και διαβάζω σαν αναζητήσεις συστηματικά στα διάφορα φόρα, είναι άνθρωποι που ψάχνονται για τα ποδήλατα των 3-4 μέχρι και 8.000+ ευρώ! Και δεν είναι λίγοι αυτοί. Και η πλειοψηφία αυτών, δεν έχει καν την φυσική κατάσταση για να βγάλει αξιοπρεπείς επιδόσεις στο ποδήλατο των 1000 ευρώ, πόσω μάλλον των 8000+ ευρώ.
@scrabler Αυτό που λες για τις μπίλιες και για τα πετάλια είναι άσχετο με το θέμα που συζητάμε και αυτό γιατί και το δικό μου και το δικό σου ποδήλατο είναι μακράν κάτω και από το όριο του "πιο καλού" ποδήλατου, ( εκεί στα 1000-1500 ευρώ). Για την ακρίβεια το δικό μου ακόμα δεν έχει ξεπεράσει ούτε καν το όριο των 400 ευρώ. Και τις 150 άρες του σε εβδομαδιαία βάση( και παραπάνω όταν ανοίξει ο καιρός ) τις κάνει απροβλημάτιστα.
Άρα αν όλα είναι μέσα στο κεφάλι μας τελικά, ( όπως λες και εσύ), δεν είναι η εμπορική αξία του ποδηλάτου και τα υποτιθέμενα ακριβά περιφερειακά που κάνουν δουλειά, αλλά το πως αξιολογούμε εμείς ψυχολογικά τις "δυνατότητες" σε σχέση με την εμπορική αξία του ποδηλάτου αντικειμένου. ( έχει σημασία αυτό το "αντικειμένου" γιατί το ποδήλατο ΕΙΝΑΙ αντικείμενο).
Όταν ήμασταν πιτσιρίκια και δεν είχαμε παραστάσεις σε αυτά τα πράγματα, παίρναμε ότι είχαμε και πηγαίναμε όσο πήγαινε, και δεν σκεφτόμασταν ότι θα έπρεπε να έχουμε κάτι καλύτερο για να έχουμε και μεγαλύτερη απόδοση.
Δεν είναι στραβός ο γιαλός με άλλα λόγια, ( δηλαδή δεν μας φταίει πάντα ο εξοπλισμός) εμείς στραβά αρμενίζουμε, ( όσοι τέλος πάντων πιστεύουν ότι με τον σούπερ εξοπλισμό θα αποκτήσουν στα σαρανταφεύγα τους τις σούπερ επιδόσεις).
Για εμένα πάντως, όλα τα αντικείμενα πρέπει να επιτελούν σωστά την χρήση για την οποία φτιάχτηκαν και αυτό μου είναι αρκετό. Ο εχθρός του καλού θα είναι πάντα το καλύτερο, αλλά στην περίπτωση του ποδηλάτου μας έχουν κάνει πλύση εγκεφάλου ότι το πιο ακριβό, είναι ντε και καλά και πιο καλό και ότι αυτό θα έχει ντε και καλά αντίκρυσμα στις επιδόσεις του αναβάτη, κάτι που για το ποδήλατο ειδικά, ΔΕΝ ισχύει.
Αν ο αναβάτης δεν τραβάει, δεν έχει φυσική κατάσταση, δεν γουστάρει και δεν έχει καταλάβει το concept, τότε ούτε επιδόσεις, ούτε κέφι θα κάνει με το ποδήλατο του, και αργά ή γρηγορότερα θα το εγκαταλείψει.
@Rockarolla Δηλαδή ρε Πέτρο για κάτσε... αν δεν είχες λεφτά να πάρεις κάτι καλύτερο θα παρατούσες το ποδήλατο εντελώς; Απλά έχεις και το κάτι παραπάνω για να κάνεις την καύλα σου. Αλλά και χωρίς αυτό πάλι θα την έκανες Άρα έχεις την ποδηλασία ως concept μέσα στο κεφάλι σου και αυτό λειτουργεί ανεξάρτητα συνθηκών.
Πολλοί όμως από εκείνους στους οποίους αναφερόμαστε δεν το σκέφτονται έτσι. Για αυτούς πρώτα έρχονται τα αντικείμενα, ( ποδήλατα) και μετά η ποδηλασία σαν εμπειρία και τρόπος ζωής.
Και για να το γενικεύσω το πράγμα, στην Ελλάδα την ποδηλασία την πήραμε από την εντελώς λάθος πλευρά της. Αντί να είναι ΕΚ ΠΡΩΤΗΣ κάτι που μπορεί να κάνει ο καθένας ανεξαρτήτως επιδόσεων και εξοπλισμού, μπήκε στην ζωή μας σαν κάτι που με το οποίο ασχολείται κάποιος σε αθλητικό επίπεδο, ( που είναι και αυτό αλλά όχι μόνον αυτό), και που απαιτεί ειδικό εξοπλισμό και ειδικό τρόπο ζωής, ( ενώ δεν είναι προαπαιτούμενο αυτό).
Έχω δώσει ξανά το λινκ εδώ και θα το δώσω για άλλη μία φορά. Για μένα αυτή είναι η πιο απλή προσέγγιση πάνω στο θέμα ποδηλασία.
http://www.copenhagencyclechic.com/2008/03/terminology-folly.html
Επί της ουσίας, στα οικονομικότερα των ποδηλάτων εντοπίζω τα εξής σοβαρά, κατά τη γνώμη μου, προβλήματα:
1) Θέμα με τον πίσω άξονα του τροχού.
Δεν ξέρω αν φταίει το γεγονός ότι έχουν ελεύθερο αντί κασέτας, πάντως προσωπικά έχω στραβώσει και κόψει 2-3 φθηνούς άξονες σε ποδήλατα που έκανα πολύ ήπια χρήση.
2) Δεν υπάρχει πάνω τίποτα το ανοξείδωτο.
Βίδες, σύρματα, καψούλια με τον καιρό σκουριάζουν και κάνουν πιο δύσκολες τις ρυθμίσεις. Το μόνο που δεν είχε σκουριάσει στο παλιό μου ποδήλατο ήταν οι μανέτες των φρένων. Ήταν πλαστικές...
3) Αντοχή των περιφερειακών στο χρόνο.
Ρουλεμάν, γρανάζια, πετάλια, λάστιχα, αλυσίδα φθείρονται γρηγορότερα και απαιτούν συχνότερη συντήρηση. Είναι κομματάκι εκνευριστικό μία να τρίζει το ένα, μία να (ξανά)θέλει βίδωμα-ρύθμιση το άλλο.
4) Ασφάλεια.
Με το παλιό ποδήλατο έχω αρκετά σκασίματα, τόσο εσωτερικά όσο εξωτερικά ενώ παράλληλα δεν εμπιστεύομαι καθόλου τα φρένα του. Δεν μου αρέσει καθόλου η αίσθηση της μανέτας και τα χοντροκομμένα τακάκια είναι δύσκολα στη ρύθμιση.
Οι παραπάνω -θεωρώ πρακτικοί- λόγοι για μένα είναι υπέρ αρκετοί ούτως ώστε να μην εμπιστεύομαι το φθηνό ποδήλατο για κάποια μακρινή εξόρμηση.
αυθυποβολή νομίζω λέγεται
http://www.livepedia.gr/index.php/%CE%91%CF%85%CE%B8%CF%85%CF%80%CE%BF%C...
Νομίζω πως όσο πιό ψηλά πάμε, όπως έχει πεί και στο παρελθόν ένας φίλος εδώ μέσα, τόσο κοιτάμε τις λεπτομέρειες.Άλλες απαιτήσεις έχει ο Κανέλλος!
Το ψηλά έχει την αθλητική αλλα καί τη ψυχολογική έννοια.Ο Κάτμαν άμα σκάσει μύτη με κάρμπον κούρσα...άσχημα θα είναι?! έχει και αυτός δικαιώματα, το σώμα του και το χρήμα του να το κάμει....ότι κάνει λάικ αυτός!
Ευχαριστώ, Πανιάρης.
[quote=Petaliaris]αυθυποβολή νομίζω λέγεται
http://www.livepedia.gr/index.php/%CE%91%CF%85%CE%B8%CF%85%CF%80%CE%BF%C...
ναι sorry λάθος βιασύνης
Μου θυμίζει το κλασσικό με τις πανάκριβες τζιπάρες στα κέντρα των μεγάλων πόλεων που το μόνο χώμα που πατάνε είναι γύρω γύρω από την εκκλησία του χωριού την Ανάσταση...