Παιδιά χαίρετε,
το πρωί ξανάρχισα να τρέξω: μια φίλη μου είπε πρώτα να τρέξω ήρεμα 200 μέτρα. Πριν ξεκίνησα, ρώτησα το συνάτομό μου πόση διάσταση θα ήταν. Μου απάντησε: «Ως το φούρνο και πίσω.»
Γύρισα και του έγραψα μήνυμα με τον τίτλο «Γέλια», από κάτω μήπως έκανε λάθος κι ήτανε μόνον 120 μέτρα. Μου απάντησε ότι στο σύνολο ήταν 650 μέτρα.
Ωραία, όταν το ξανακάνω το βράδυ, δε θα πάθω τίποτε.
Τέσπα, μια ερώτηση: το σκ@τολεξικό μου δεν έχει άλλη λέξη από το τζόγκιγκ. Υπάρχει;
Σας εύχομαι κάθε καλό 
Categories:
Αξιολόγηση:
0 ψήφοι
Όπως όλα τα αθλήματα, αρχίζουμε σιγά σιγά και αυξάνουμε σταδιακά το χρόνο προπόνησης για να δώσουμε το χρόνο στους μύες να δυναμώσουν αλλά και να μην τους καταπονήσουμε.
Η λέξη τρέξιμο είναι μια χαρά. Χρησιμοποιούμε επίσης κι εμείς τον όρο τζόκινγκ.
Θοδωρή, σ´ευχαριστώ πάρα πολύ για τις καλές σου ευχές. Στα νιάτα μου έτρεχα τακτικά γύρω όμορφες λιμνάκια στην περιοχή του ποταμού Σλάϊ, μια αγκάλη Βαλτικής στον βορρά. Εκεί οι αρχαιολόγοι είχαν κτίσει πατώματα για να δείξουν πως έζησαν τότε οι Vikings (πως λέγονται στα ελληνικά;).
Βέβαια ο καιρός ήταν άγριος με καταιγίδες και θύελλες, το απόλαυσα όμως.
Τώρα που μεγάλωσα και δεν έκανα προπόνηση για αιώνες, ξαφνιαζόμουν ότι τα 650 μετράκια δεν με κουράζουν.
Να ζήσετε
...Βίκινγκς λέγονται
Δεν σε κουράζουν γιατί η καρδιά και τα πνευμόνια σου είναι σε καλή κατάσταση επειδή κάνεις ποδήλατο. Αν κάτι θα ήταν πιθανόν να σε πονάει, αυτό θα ήταν τα πόδια σου, αλλά και αυτά αν έκανες μεγαλύτερη απόσταση από αυτήν που έκανες με την φίλη σου. Η φίλη σου πολύ καλά έκανε και σε συμβούλεψε να ξεκινήσεις τρέξιμο σιγά σιγά και με μικρές αποστάσεις κάθε φορά.
Συνέχισε έτσι και θα δεις ότι σύντομα θα κάνεις γύρω γύρω τις λίμνες χωρίς κανένα πρόβλημα.