Go Pro, ή τι κάνει ο κόσμος με μία φορητή κάμερα..

Ένα είναι το "εργαλείο".. Pleyel του 1892 και της το παραχώρησαν σε ρεσιτάλ στο Παρίσι. ( την ίδια σονάτα παίζει).

http://www.youtube.com/watch?v=PeHA6cnAoRs

'Άκουσε για τί πιάνο μιλάμε.. Καμία σχέση με τα σύγχρονα και πόσω μάλλον με τα Boesendorfer που η Lisitsa προτιμά γιατί πυροβολούν τα μπάσα τους. Άκου χρωματισμούς , τα πρίμα που δεν σου διαπερνούν το αυτί και τα μπάσα στην σωστή συχνότητα. Καλοστρωμμένο και καλοδιατηρημένο όργανο.

Άκου το τρίτο μέρος της σονάτας και τι διαφορά έχει στο Steinway και στο Pleyel.

Προσοχή σε αυτό το βίντεο γιατί έχει εκπλήξεις! Χαμηλώστε τα ηχεία σας εκεί στο δεκάλεπτο γιατί θα τρομάξετε.

Λοιπόν η LIsitsa χτυπάει στα ίσια τον Sviatoslav Richter. Δεν έχω ακούσει καμία γυναίκα σολίστα να μπορεί να παίζει με τέτοια άνεση Rachmaninovff, LIzst και σπουδές Chopin τόσο καλά. Και φαντάσου ότι πρώτα έγινε διάσημη από το youtube και μετά της έκανε συμβόλαιο η Decca. Πράγμα που αποδεικνύει ότι οι δισκογραφικές εταιρίες είναι αλλού νυχτωμένες, ούτε ξέρουν ποιοι και πόσοι είναι οι σολίστες.. Τους ίδιους και τους ίδιες ανακυκλώνουν στην δισκογραφία και στα ρεσιτάλ. και μας τα έχουν πρήξει και με τους Κινέζους που δεν ξέρουν τι τους γίνεται, όχι τεχνικά αλλά καλλιτεχνικά.

Μια ματιά να έριχναν το τι έχουν "παράγει" οι πρώην Σοβιετικοί, θα είχαν να ηχογραφούν για τα επόμενα εκατό χρόνια.

Άκου την και στην Hammerklavier