"Ομφάλιος γύρος" [ Μπράλος - Ιτέα - Αθήνα ]

Επόμενος σταθμός Μπράλος,
παρακαλούνται οι κκ. επιβάτες να ετοιμάζονται προς αποβίβαση…
Σηκώθηκα αμέσως φόρεσα το σακίδιο στον ώμο και κατευθύνθηκα προς το 1ο βαγόνι του συρμού να βρω τον ελεγκτή, όπως είχαμε προ συνεννοηθεί στον σταθμό Λαρίσης.
Τον βρήκα σε ένα μικρό γραφείο δίπλα στην σκευοφόρο, του έδωσα το χαρτί της φορτωτικής και του υπενθύμισα ότι είμαι ο τύπος με το ποδήλατο.
Εκείνος με αναγνώρισε αμέσως πήρε το χαρτί το ακούμπησε στο γραφείο του και ευδιάθετος σηκώθηκε πήγε δίπλα και άνοιξε την μεγάλη πόρτα της αποθήκης των αποσκευών.
Μπήκαμε μέσα μαζί, έλυσα το φορτωμένο μέχρι τα "μπούνια" ποδήλατο και μετά μου υπέδειξε να αποβιβαστώ από την κανονική πόρτα λίγο πιο πέρα.
Το τραίνο σταμάτησε ο ελεγκτής άνοιξε την μπουκαπόρτα, με βοήθησε στο κατέβασμα του ποδηλάτου και με ρώτησε με αληθινό ενδιαφέρον:
-Είναι κανένα πεντάρι χιλιόμετρα το χωριό που πας; θα τα καταφέρεις;
Εγώ χαμογέλασα ελαφρά και του απάντησα ότι κάνω ποδηλατική περιοδεία και πρόκειται να διανύσω κάμποσα χιλιόμετρα.
Εκείνος τα έχασε!
Ε, και δεν είχε και άδικο εδώ που τα λέμε…
-Τα ξέρεις τα μονοπάτια ρε φίλε, έχεις ξαναπάει σε αυτά τα μέρη;
Με ξαναρώτησε με ζωγραφισμένη την απορία στο πρόσωπό του.
-Ναι ναι, τα ξέρω μην ανησυχείς, τον καθησύχασα και του ευχήθηκα καλή συνέχεια!
-Καλή δύναμη και σε εσένα, μου αντευχήθηκε, καλό δρόμο να έχεις.

Η αλήθεια είναι ότι και εγώ θα ήθελα να είχα κάποιο ποδήλατο αρκετά καλύτερο, αλλά χρήματα δεν υπάρχουν σε αυτή τη φάση και από την άλλη δεν κρατιόμουν…
Με ένα τέτοιο "ψιλοχρέπι" δεν θα επιχειρούσαν πολλοί μια τέτοια διαδρομή.
Μπροστά στη θέλησή μου όμως να δοκιμάσω ένα τέτοιο εγχείρημα, η ποιότητα του ποδηλάτου μου δεν έμοιαζε εμπόδιο ικανό να με αποθαρρύνει.
Τελικά όμως, αποδείχθηκε "σκύλος"

Αρχικά η διαδρομή είχε σχεδιαστεί για πέντε ημέρες με τελευταίο σταθμό την Τιθορέα μέσω Λειβαδιάς, [και επιστροφή από εκεί με το τρένο] γι αυτό και η ονομασία της, (ομφάλιος γύρος), αλλά τροποποιήθηκε καθ’ οδόν λόγω του ότι τα χιλιόμετρα βγήκαν πιο εύκολα από ότι περίμενα και έτσι η επιστροφή στην Αθήνα έγινε εξ’ ολοκλήρου πάνω στη σέλα!
Βέβαια πολλά ανηφορικά χιλιόμετρα, και από τις τέσσερις ημέρες, έγιναν με πεζοπορία και γι αυτό το λόγο η εκδρομή "δίκαια" θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως "ποδηλατοπεζοπορία"

"Συνολική Διαδρομή"

Επειδή όμως για να περιγράψω τις εντυπώσεις και τα συναισθήματα που έζησα θα χρειαζόταν να γράψω ολόκληρο βιβλίο, αποφάσισα να κάνω ένα μίνι φωτογραφικό ρεπορτάζ και να αφήσω τις εικόνες να μιλήσουν από μόνες τους…

Το μόνο που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι ήταν ένα από τα πιο όμορφα ταξίδια της ζωής μου!

1η Ημέρα [ Μπράλος-Οίτη-Συκιά ]
2η Ημέρα [ Συκιά-Γαλαξίδι-Ιτέα ]
3η Ημέρα [ Ιτέα-Λειβαδιά-Αλίαρτος ]
4η Ημέρα [ Αλίαρτος-Δερβενοχώρια-Ίλιον ]

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

σταθμός Μπράλου
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

αφήνοντας πίσω το χωριό Οίτη
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

το φιλόξενο υπόστεγο της πρώτης καταιγίδας λίγο έξω από την Παύλιανη

και ο φύλακας άγγελος που βρισκόταν εκεί…
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

οι μηχανές στο φουλ

για τις ανηφοριές που ακολουθούν...

υψόμετρο 1200μ.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ομορφιές της ελληνικής υπαίθρου



και ολίγον "νόστος"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

1η διανυκτέρευση στο γήπεδο της Συκιάς


η Γκιώνα από την πηγή της Συκιάς

ετοιμασία πρωινού

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

η λίμνη του Μόρνου

και από το Λιδωρίκι

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Γαλαξίδι

Ιτέα, 2η διανυκτέρευση


μαγείρεμα

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

η ανάπαυση

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

η ζωή και ο θάνατος στην ίδια διαδρομή

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

καθ' οδόν
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

πηγή Δερβενοχώρια

Φυλή και στο βάθος το κλεινόν Άστυ

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Τέλος