Postcard from Egypt - Ποδηλατικό ταξίδι στην Αίγυπτο

Σίουα, Αίγυπτος, 6 Νοεμβρίου 2014

Ευχαριστώ Vasscott, Ζωαρίστρια, lyhadj, κωστάνζα, kastellopower, pablo για την ενθάρρυνση και τα καλά λόγια.
Την Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2014 βρέθηκα ποδηλατώντας στην Marsa Matrouh στην Μεσογειακή ακτή της Αιγύπτου, που είναι η τελευταία μεγάλη πόλη της ακτής πριν τα σύνορα με την Λιβύη, γνωστή από τις μάχες στον Β' Παγκόσμιο πόλεμο αλλά και με φυσικές καλλονές όπως η πανέμορφη παραλία με την λευκή αμμουδιά.
Ξεκινώντας από Κάιρο την Τρίτη 28 Οκτωβρίου, φτάσαμε μαζί με τον συν ποδηλάτη Τάσο στην Αλεξάνδρεια, αλλά εκεί αυτός αποφάσισε να αλλάξει την διαδρομή του και επέστρεψε στο Κάιρο.
Έτσι λοιπόν εγώ συνέχισα μόνος την προ-αποφασισμένη διαδρομή, που όπως φαινόταν από την αρχή, έχει κάποιες δυσκολίες, αλλά τα δύσκολα είναι και η πρόκληση.
Οπότε και συνέχισα (όπως ήταν προγραμματισμένο) δυτικά από Αλεξάνδρεια ποδηλατώντας την Μεσογειακή ακτογραμμή μέχρι το άκρο της Αιγύπτου προς την Λιβύη.
Σε συνέχεια της προκαθορισμένης διαδρομής μου στις 2 Νοεμβρίου ξεκίνησα από Μάρσα Ματρούχ για την όαση της Σίουα από τον μοναδικό δρόμο της ερήμου που οδηγεί εκεί.
Πρόκειται για 300 χιλιόμετρα διαδρομή σε απόλυτα ερημικό τοπίο, χωρίς ανθρώπους ή χωριά, και μόνο δυο σημεία ανεφοδιασμού με νερό και ξηρά τροφή.
Ξεκίνησα με βροχερό καιρό και λόγω της πολυπλοκότητας ενός σημείου ελέγχου από τον στρατό, αλλά και της συννεφιάς που δεν έβλεπα τον ήλιο, ποδηλάτησα και κάποια χιλιόμετρα στο δρόμο προς τη Λιβύη χωρίς να είναι αυτή η διαδρομή μου, αλλά από αυτό το τυχαίο μου δόθηκε η ευκαιρία να δω και εκεί το τοπίο. Γύρισα πίσω όταν το αντιλήφθηκα, μπήκα στο δρόμο της ερήμου για την Σίουα και στάθηκα τυχερός γιατί λίγο μετά αφού έπεσε η νύχτα, βρέθηκε μπροστά μου το πρώτο από τα δυο μοναδικά σημεία της ερημικής διαδρομής όπου υπάρχουν άνθρωποι και κατάστημα να αγοράσεις νερό. Εκεί λοιπόν διανυκτέρευσα.
Την 3η Νοεμβρίου έφτασα στα μισά της διαδρομής Μάρσα Ματρούχ - Σίουα και εκεί σταμάτησα από το μεσημέρι γιατί δεν υπάρχει άλλο σημείο ανεφοδιασμού μέχρι την Σίουα. Το σημείο αυτό της διαδρομής λέγεται Bir el Nuss που σημαίνει στα Σίουι (τοπική γλώσσα) "στα μισά του δρόμου για την πηγή" . Αυτές τις πολύτιμες πληροφορίες τις μάζεψα κατά την διαδρομή, δεν γνώριζα σημεία ανεφοδιασμού από πριν.
Την, 4η Νοεμβρίου ξεκίνησα νωρίς για τα 150 χιλιόμετρα στην έρημο και με περίπου ευνοϊκό άνεμο έφτασα καλά στον προορισμό μου: Την ξακουστή όαση της Σίουα με τους υδάτινους ορίζοντες όπου ο πηλός της γης και τα φοινικόδεντρα εξακολουθούν να δίνουν στους κατοίκους τις πρώτες ύλες για τις βασικές τους ανάγκες από την εποχή που ο στρατηλάτης Μέγας Αλέξανδρος πραγματοποίησε οκταήμερο ταξίδι μέσα στην έρημο για να συμβουλευτεί το φημισμένο Μαντείο του Άμμωνος Διός.

Το Μαντείο του Άμμωνος Διός στο Αγκούρμι της Σίουα (που μαζί με το Μαντείο των Δελφών και το Μαντείο της Δωδώνης αποτέλεσαν τα πιο σημαντικά μαντεία της αρχαιότητας) είναι το μόνο που διασώζεται μέχρι σήμερα ως κτίριο.
Όμως οι τοπικοί ξεναγοί δεν θα σας πουν την εξαιρετική λεπτομέρεια που σας έχω στην φωτογραφία παρακάτω: Διασώζεται και μπορούμε να δούμε στην φωτογραφία στον κεντρικό πυλώνα του Μαντείου του Άμμωνος Διός η μία από τις δυο δωρικές κολόνες πού πρόσφερε ο Μέγας Αλέξανδρος για να το στηρίξει ουσιαστικά και μεταφορικά, σε αντάλλαγμα για τον χρησμό που πήρε. Το ιστορικό αυτό στοιχείο αναφέρουν από κοινού οι ιστορικοί της εποχής, Διόδωρος Σικελιώτης, Στράβωνας Γεωμέτρης και Αρριανός.

Το πρόγραμμα έχει ξεκούραση στην Σίουα .

Φωτογραφίες και πληροφορίες στην λεζάντα:

1 Νοεμβρίου 2014: El Alamein - Marsa Matrouh
------------

1 Νοεμβρίου 2014: El Alamein - Marsa Matrouh με δυνατό άνεμο και σκόνη από την έρημο.
------------

30 Οκτωβρίου 2014: Βροχερό πρωινό στο δρόμο για την Αλεξάνδρεια
------------

3 Νοεμβρίου 2014: Στον δρόμο της ερήμου, 198 χιλιόμετρα πριν την όαση της Σίουα.
------------

2 Νοεμβρίου 2014: Πέφτει η νύχτα στον δρόμο της ερήμου για την όαση της Σίουα
------------

5 Νοεμβρίου 2014: Στον κεντρικό πυλώνα του μαντείου του Άμμωνα Δία διακρίνεται η μία από τις δυο δωρικές κολόνες πού πρόσφερε ο Μέγας Αλέξανδρος
------------

5 Νοεμβρίου 2014: Σίουα το Σάλι (η παλιά πόλη). Τα δομημένα από χαρσίφ οικήματα σύμφωνα με την τοπική Αρχιτεκτονική της Λάσπης (Αρχιτεκτονική της Ερήμου) έλιωσαν μετά από 3ήμερη βροχή το 1926. Στην Σίουα δεν βρέχει σχεδόν ποτέ.

Έχω λίγο χρόνο και την ευκαιρία να αναφερθώ σε ένα βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίσαμε σε αυτό το ταξίδι και το προκάλεσε η αεροπορική εταιρία που δυστυχώς διαλέξαμε: Η Aegean Airlines που μας έβγαλε εκτός οικονομικού προϋπολογισμού με αισχρό και ανέντιμο τρόπο.
Και εξηγώ: σε προηγούμενο ποδηλατικό ταξίδι μου στην Αίγυπτο είχα χρησιμοποιήσει την Egypt air και χωρίς κανένα πρόβλημα μετέφερα το ποδήλατο σε κουτί που έφτιαξα αφού πρώτα μελέτησα τις προδιαγραφές για τις αποσκευές που δίνει η εταιρία: διέλυσα πολύ προσεκτικά το ποδήλατο και το έβαλα σε χάρτινο κουτί που έφτιαξα προσέχοντας να είμαι μέσα στα κιλά και τις διαστάσεις. Κάθε εταιρία δίνει κάποιες προδιαγραφές για τις αποσκευές και πρέπει να ψάξεις στο website της να τις μελετήσεις και να τις ακολουθήσεις προσεκτικά.
Αυτό έκανα και με την Aegean Airlines πριν βγάλω τα εισιτήρια και αφότου εκδόθηκαν, έφτιαξα το κουτί για να μεταφερθεί με ασφάλεια το ποδήλατό μου, σύμφωνα με τις προδιαγραφές που διάβασα για τις διαστάσεις και τα κιλά όπως είχα κάνει και παλιότερα με την Egypt air.

Τι έγινε λοιπόν την μέρα (26 Οκτωβρίου 2014) που πήγαμε στο αεροδρόμιο και όλα ήταν έτοιμα για να ταξιδέψουμε; Οι υπάλληλοι της Aegean Airlines μας έδειξαν ένα άλλο χαρτί που έλεγε για χρεώσεις εξοπλισμού και μου είπαν ότι το κουτί μου είναι εξοπλισμός, και υπάρχει ειδικό υπέρογκο τιμολόγιο γι΄αυτό και μάλιστα μου ζήτησαν να τους πω τι έχει μέσα το κουτί για να κάνουν την ανάλογη εξτρά χρέωση. Μου είπαν ότι πρέπει να πληρώσω εξτρά 110 ευρώ, 55 για την πτήση προς Κάιρο και 55 για την επιστροφή από Κάιρο. Ο τρόπος των υπαλλήλων ήταν ιδιαίτερα αγενής και μάλιστα όταν διαμαρτυρήθηκα υπονόησαν ότι επίτηδες εγώ είχα κλείσει το ποδήλατο σε κουτί για να μην πληρώσω την εξτρά χρέωση. Δηλαδή λίγη ώρα πριν την πτήση, που σε έχουν "στο χέρι" γίνονται και προσβλητικοί για να τσεπώσουν το εξτρά παραδάκι.
Επειδή λοιπόν δεν γινόταν να κάνω διαφορετικά όπως μου είπαν οι υπάλληλοι της Aegean Airlines αναγκάστηκα να πληρώσω την εξτρά χρέωση που ζήτησαν (επειδή βγήκα εκτός οικονομικού προϋπολογισμού τους είπα ότι θα πληρώσω τώρα τα 55 ευρώ για την πτήση προς Κάιρο και για την επιστροφή που είναι σε 40 μέρες όταν έρθει η ώρα).
Ο συν-ποδηλάτης μου είχε προ-πληρώσει από την έκδοση του εισιτηρίου του μια εξτρά αποσκευή δηλαδή επιπλέον 40 ευρώ και όταν τους είπε ΟΚ θα πληρώσω τα υπόλοιπα από αυτά που αυθαίρετα μου επιβάλετε, του είπαν ότι τα χάνει προς το παρόν αυτά που είχε προπληρώσει και πρέπει να ξαναπληρώσει όλο το ποσό που ζητά η Aegean Airlines ΤΩΡΑ. (κάτι για παράνομο πλουτισμό μου ήρθε κατά νου).

Τα αναφέρω αυτά για να ξέρουν οι ποδηλάτες ότι σε περίπτωση που πετάνε προς Αίγυπτο να μην χρησιμοποιήσουν ποτέ μα ποτέ την αισχρή Aegean Airlines αλλά την Egypt Air. Τώρα μάλιστα που είμαι στην Αίγυπτο και μίλησα με Έλληνες που μένουν χρόνια εδώ και πηγαινοέρχονται στην Ελλάδα μου ανέφεραν επώνυμα και υπεύθυνα και με παραδείγματα ότι η Aegean Airlines προσπαθεί με κάθε τρόπο να κάνει χρεώσεις της τελευταίας στιγμής στο αεροδρόμιο, και να προτιμώ πάντα την Egypt Air.

Ευχαριστώ Vasscott, christako και zoslen !
Βρίσκομαι στο Λούξορ ο καιρός καλοκαιρινός αλλά μικρή η μέρα, και το πρωί αναχωρώ για Νότια συνεχίζοντας την διαδρομή του Νείλου.
Μέχρι τώρα στην Αίγυπτο έχω ποδηλατήσει 1.600 χιλιόμετρα. Βρίσκομαι στην 23η μέρα του ταξιδιού μου αλλά έχω ποδηλατήσει από προορισμό σε προορισμό τις 13.
Ένα μούδιασμα στο αριστερό μου χέρι (στα δάχτυλα) είναι μια ένδειξη που κάπως με ανησυχεί αλλά γενικά δεν νιώθω κουρασμένος. Νομίζω ότι θα είναι κάτι περαστικό.
Όπως έχω πει και πριν οι διαδρομές καταγράφονται και ανεβαίνουν κανονικά από το gps.
Εξάλλου το αρχείο του gps είναι επίσης χρήσιμο για να προσθέτω με ακρίβεια GPS data σε οποιαδήποτε φωτογραφία έχω τραβήξει, με οποιαδήποτε διαφορετική συσκευή, χρησιμοποιώντας εκ των υστέρων το κατάλληλο software. Οπότε ξέρεις που τράβηξες την κάθε φωτογραφία και δεν χρειάζονται παρά ελάχιστες σημειώσεις.
Και δυο φωτογραφίες λοιπόν:

17 Νοεμβρίου 2014: Στη δυτική όχθη του Νείλου στους Κολοσσούς του Μέμνονα που πλέον είναι τρεις, αφού πρόσφατα βρέθηκε και αποκαταστάθηκε το τρίτο άγαλμα που φαίνεται 100 μέτρα πίσω από τους δύο Κολοσσούς που αρχικά κοσμούσαν το ναό.

===
11 Νοεμβρίου 2014: Beni Suef - El Minya

Και για να προχωρήσω στην εξιστόρηση του ταξιδιού , νομίζω είχα μείνει κάπου στο Λούξορ.
Στις 22 Νοεμβρίου 2014, έφτασα ποδηλατώντας μέχρι την ακριτική πόλη του Ασουάν, την πιο ζεστή και ηλιόλουστη πόλη της Αιγύπτου με την καθαρά αφρικανική ατμόσφαιρα και το προνόμιο να βρίσκεται σε μια από τις ωραιότερες θέσεις στον Νείλο.
Για να φτάσω εδώ στην νοτιότερη πόλη της Αιγύπτου, ποδηλάτησα όλη την διαδρομή του Νείλου προς τον Νότο. Πιστεύω ότι αυτή η διαδρομή, είναι στην ουσία όλη η Αίγυπτος. Δεν υπήρξε πουθενά ερημικό σημείο. Τα χωριά και οι πόλεις διαδέχονταν το ένα μετά το άλλο. Μπαίνοντας στην επαρχία του Ασουάν μου έκαναν εντύπωση τα χωριά των Νουβίων με τις πολύχρωμες καλύβες φτιαγμένες από λάσπη (λασπότουβλα), και ξαφνικά σε ένα σημείο του χωριού να δεσπόζει ένα μεγάλο μοντέρνο κτίριο: ήταν το σχολείο. Τρακόσιες περίπου οι παράγκες του χωριού, πάνω από χίλιοι οι μαθητές και οι μαθήτριες, ομοιόμορφα ντυμένοι, να πηγαίνουν σχολείο κρεμασμένοι στις καρότσες των Ντάτσουν αλλά και σε τραίνα που λειτουργούσαν σαν Σχολικά, ένα πολύβουο μελίσσι.

Το ευτυχές ήταν ότι μετά το Λούξορ δεν είχα την συνοδεία του περιπολικού της Αστυνομίας που είχα στις διαδρομές από Ελ Μίνυα μέχρι Λούξορ. Όπως και να το δει κανένας ήταν πιεστικό το περιπολικό. Με πολύ καλές διαθέσεις βέβαια οι αστυνομικοί, τραβούσαν ακόμα και φωτογραφίες με τα κινητά τους μαζί μου.
Όμως το καταχάρηκα που επιτέλους ήμουν μόνος και μπορούσα να νιώθω εντελώς ελεύθερος.

20 Νοεμβρίου 2014: μόλις έχω φτάσει στο Ασουάν και βρίσκομαι στην παραλία μπροστά στο Νείλο.

21 Νοεμβρίου 2014: Περίπατος στο χωριό των Νουβίων στο νησί Ελεφαντίνη.

19 Νοεμβρίου 2014: Στην διαδρομή Luxor - Edfu.

Μετά το Ασουάν επέστρεψα με τραίνο στο Κάιρο και αφού περίμενα να σταματήσει η βροχή για τρεις μέρες, ξεκίνησα
το τελευταίο στάδιο του ποδηλατικού ταξιδιού μου στην Αίγυπτο: το οποίο λαμβάνει μέρος στην διαδρομή από το Κάιρο προς την όαση Μπαχαρία, μια διαδρομή 370 χιλιομέτρων στην έρημο. Όταν πολύ νωρίτερα ήμουν στην Σίουα ήθελα να πάω κατευθείαν στην Μπαχαρία μέσω ενός δρόμου που συνδέει Μπαχαρία-Σίουα, αλλά αυτό στάθηκε αδύνατο γιατί με πληροφόρησαν ότι ο δρόμος αυτός είναι κλειστός για λόγους ασφαλείας. Έτσι λοιπόν έβαλα την διαδρομή αυτή στο τέλος του ταξιδιού μέσω Καΐρου.
Η Μπαχαρία αποτελείται από αρκετά χωριά του οποίου το κυριότερο είναι το Bawiti όπου έμεινα και παράγει guava, μάνγκος, ελιές και χουρμάδες. Το κύριο έσοδο των ντόπιων είναι η αγροτική παραγωγή αλλά και ο τουρισμός, γιατί στην περιοχή διοργανώνονται σαφάρι στην κοντινή Μαύρη και Λευκή έρημο.

Ο καιρός έχει πια ψυχράνει και μετά την Μπαχαρία το πρόγραμμα έχει επιστροφή στο Κάιρο και έτσι ολοκληρώνεται το ποδηλατικό μου ταξίδι στην Αίγυπτο.
Συνολικά ποδηλάτησα 2.228 χιλιόμετρα, έχοντας ξεκινήσει από τις 28 Οκτωβρίου 2014.
Όλες οι διαδρομές καταγράφηκαν με Gps και υπάρχουν συγκεντρωμένες στο χάρτη στο λινκ:
http://www.wikiloc.com/wikiloc/view.do?id=8369426

29 Νοεμβρίου 2014: Στην λίμνη της όασης Μπαχαρία

30 Νοεμβρίου 2014. Τελική επιστροφή στο Κάιρο. Αντίο Αίγυπτος!

29 Νοεμβρίου 2014. Βόλτα στην λίμνη της όασης Μπαχαρία μέσα από το δάσος με τα φοινικόδεντρα.

Συνοπτικός χάρτης με όλες τις διαδρομές που έκανα στην Αίγυπτο σε αυτό το ποδηλατικό ταξίδι. Σε σύνολο 2.228 χιλιόμετρα, έχοντας ξεκινήσει από τις 28 Οκτωβρίου 2014. Τα Gps logs στο λινκ: http://www.wikiloc.com/wikiloc/view.do?id=8369426