Σας αρέσει αυτό το άγαλμα;; Ωραίο δεν είναι;;
Λοιπόν παίζω και στοίχημα ότι αν δεν googlίσετε δεν θα ξέρετε να μου πείτε που βρίσκεται, γιατί το πιο πιθανό είναι να μην έχετε καταφέρει να το παρατηρήσετε ποτέ.
Και επειδή είμαι μαρτυριάρα θα σας πω που βρίσκεται.
Στην διασταύρωση της Αμαλίας με την Βασιλίσσης Όλγας. Ακριβώς πάνω στην διασταύρωση.
Το έχετε προσέξει ποτέ; Αμφιβάλλω και ξέρετε γιατί;
Γιατί για να προσέξετε εκ πρώτης και να παρατηρήσετε αυτό το ωραίο άγαλμα, που είναι και αξιόλογων διαστάσεων, θα πρέπει να πάτε να σταθείτε στην μέση της νησίδας της Βασ. Όλγας. Μόνον από εκεί φαίνεται καθαρά. Αλλά επειδή γίνεται συνήθως το έλα να δεις σε αυτήν την διασταύρωση, είναι μάλλον απίθανο να έχετε προλάβει να εντοπίσετε το άγαλμα απέναντι, λίγο χωμένο ανάμεσα στις πρασινάδες του κάτω μέρους του Ζαππείου.
Ενίοτε δεν πρόκειται να σταθείτε ούτε από κάτω από το άγαλμα, γιατί το σημείο που βρίσκεται είναι απλά απωθητικό, οπότε και οι περισσότεροι ( το παρατήρησα αυτό προχθές) περνάνε από εκεί με το κεφάλι σκυμμένο ή στραμμένο στα φανάρια ή προς τον δρόμο μην τους φάει κανείς για λάχανο.
Φανταστείτε τώρα ότι όλο αυτό αποτελεί μέρος των τουριστικών ατραξιόν της πόλης των Αθηνών. Απέναντι είναι η είσοδος για τον ναό του Ολυμπίου Διός, ( που οι περισσότεροι μάλλον δεν γνωρίζετε που βρίσκεται), πιο δίπλα η είσοδος για το Ζάππειο, λίγο πιο πάνω ο Εθνικός Κήπος, απέναντι επί της Αμαλίας η είσοδος προς την Διονυσίου Αεροπαγήτου και από πάνω, και παίζω άλλο ένα στοίχημα ότι ούτε αυτό το έχετε προσέξει, η Ακρόπολη, η οποία φαίνεται φάτσα κάρτα και από το πιο ωραίο σημείο της.
Αλλά σίγουρα δεν το έχετε προσέξει γιατί έχετε αλλού στραμμένη την προσοχή σας, αφού όλη αυτή η περιοχή είναι περικυκλωμένη από αυτοκινητόδρομους ταχείας κυκλοφορίας.. και τα πεζοδρόμια είναι στενά και τα καλά σημεία για να παρατηρήσετε το περιβάλλον είναι συνήθως ...στην μέση του δρόμου!!
Ηθικό δίδαγμα.. Η Αθήνα θα τρωγόταν από άποψη διακόσμησης, αλλά δεν μπορεί να γίνει αυτό γιατί προτεραιότητα έχουν οι αυτοκινητόδρομοι.. ή για να το πω αλλιώς κάνουμε διεθνή επίδειξη της ρυμοτομικής και πολεοδομικής βλακείας μας, σε όλο της το μεγαλείο.
Αυτά και περαστικά μας...
http://www.athenssculptures.com/2014/05/greece-crowns-byron.html
πράγματι, άν δε το ανέφερες, ούτε που θα το είχα δεί ποτέ, και είμαι σίγουρος οτι ελάχιστοι το γνωρίζουν.
Δέν είναι η "γρουσουζιά" του εν λόγω γλυπτού.Έχουμε θησαυρούς γύρω μας και δέ τους βλέπουμε. Ούτε μπορούμε να τους προβάλουμε(καθώς δέ τους βλέπουμε!).
Δέ φταίει το οτι ψάχνουμε να βρούμε φιλΈλληνες (για να τους στεφανώσουμε). Φταίμε εμείς οι ίδιοι για όλα όσα γίνονται. Σε ένα τόπο που τον κάναμε καταραμένο, ενώ είναι βλογημένος
Πού είναι τα αγάλματα;
http://www.zappeion.gr/gr/tour_gallery_statues.asp
http://www.zappeion.gr/gr/gr_agalmata.html
Για αυτό τα στήσαμε ;; Για να τα βλέπουμε στους χάρτες;;;
Εδώ είναι τα Ζάππεια (και οι ναοί)
Εδώ και τα αγάλματα...
Meanwhile.. σιγή εις το ακροατήριον. Έχει σοκαριστεί γιατί δεν γνώριζε ότι υπήρχε το άγαλμα...
κάποιοι περνάμε κάθε μέρα από κει, και ξέρουμε καλά που είναι και τι δείχνει.
Η αλήθεια είναι ότι συνηθίζω να σηκώνω το βλέμμα προς τον τοίχο της Ακρόπολης - όποτε περνάω από κάτω - δίπλα.
Επίσης, ως παιδί του κέντρου, που το δημοτικό μου ήταν κάτω από την Ακρόπολη (οδός Καλλισπέρη - παράλληλη της Δ. Αρεοπαγίτου), έχω μάθει να κοιτάω και προς Παρθενώνα - όποτε είναι εντός οπτικού πεδίου.
Αυτά είναι τα καλά του ποδηλάτου. Προλαβαίνεις να δεις, προλαβαίνεις να θαυμάσεις.
Αν είσαι κλεισμένος σε τσίγκινη καμπίνα ΙΧ δεν βλέπεις τίποτα πέρα από την εξάτμιση του μπροστινού σου.....
Γι αυτό πήραμε κάμπριο ρε φίλε
Έτσι! (άν και η μεριά που περνάω εγώ, δε βοηθάει να δείς την Ακρόπολη)
Κι εγώ πιστεύω ότι είναι λίγο υπερβολικό όπως το γράφεις.
Μια χαρά το ξέρω κι εγώ το άγαλμα από παλιά και μια χαρά το έβλεπα περνώντας τακτικά με αυτοκίνητο από εκεί. Όταν λέω παλιά εννοώ πολλά χρόνια πριν, πριν καν αποκτήσω την οποιαδήποτε επαφή με ποδήλατο σαν ενήλικας.
Μάλιστα είναι από τα αγαπημένα μου γιατί στο σημείο παλιά εκεί σε έπιανε ένα τρελό φανάρι και το χάζευα πολύ ώρα και σε κάθε λεπτομέρεια. Κάναμε παρεούλα δλδ για να μην φρικάρω με το φανάρι.
Μετά όμως άλλαξαν οι δρόμοι εκεί, πέρασαν οι γραμμές του τραμ και περιορίστηκε η κίνηση των αυτοκινήτων από το σημείο.
Δεν περνάω πια από το σημείο (έτσι κι αλλιώς, όχι λόγω των αλλαγών) και δεν το βλέπω συχνά. Όποτε όμως έχω περάσει με τα πόδια πάντα του ρίχνω μια ματιά.
Οπότε, αν ακολουθήσω αντίστοιχο συλλογισμό με τον δικό σου... στην κίνηση και τα πολλά αυτοκίνητα, έβλεπα το άγαλμα συχνά. Με τις αλλαγές για να προωθηθεί το τραμ και τη μείωση της κυκλοφορίας δεν το βλέπω πια. Άρα... τα μέτρα αυτά φταίνε που δε βλέπω πια το άγαλμα που λες!
Ας μιλήσουμε σοβαρά. Η Αθήνα είναι μια πόλη καθόλου φιλική στους πολίτες, με πάρα πολλές ομορφιές που απλά δεν αναδεικνύονται και χάνονται για πολλούς λόγους.
Για εμένα ο σημαντικότερος λόγος είναι το άγχος που σου προκαλεί αυτή η πόλη. Για παράδειγμα, μια χαρά φαρδύ και άνετο είναι το πεζοδρόμιο της Πανεπιστημίου. Πόσους πεζούς έχετε δει να σηκώνουν το κεφάλι να ρίξουν μια ματιά στα θαυμάσια κτήρια?
Κι εγω το ξερω το αγαλμα. Εκεί έγραψα το πρώτο μου σύνθημα που μαλιστα το βγαλα και φωτο γιατι μετα το σβησε ο τοτε αλητης δημαρχος:
Απο τοτε θυμωσα κι επαψα να το κοιτάω...
Θα μπορούσε να είναι όμως. Αυτό που της λείπει είναι χώρος για να περπατάς και πράσινο. Και τα δύο είναι εφικτά αλλά κρίνοντας και από την αξιολόγηση που πήρε το θέμα που άνοιξα, φαίνεται ότι κάποιοι εδώ πέρα θεωρούν την Αθήνα πανέμορφη πόλη έτσι όπως είναι και πιστεύουν ότι πρέπει να παραμείνει ως έχει.
Εμ.. μαλακία που έγραψες το σύνθημα σου με μαρκαδόρο.. έπρεπε να το γράψεις με ντουκόχρωμα που δεν σβήνει εύκολα. Στο μέλλον να είσαι πιο προσεκτικός ...
Υ.Γ, Τα μάρμαρα στην Ακρόπολη είναι λίγο πιο πορώδη οπότε θα έλεγα να δοκιμάσεις την τύχη σου και εκεί.. πάντα με ντουκόχρωμα είναι πιο αποτελεσματικό..
Καλές δουλειές!
σίγουρα η πόλη είναι απαράδεκτη. Ευτυχώς που οι καλλιτέχνες τη βλέπουν πάντοτε με άλλο μάτι. (Δεν είναι τυχαίο και το θέμα των πανελλαδικών)
Η Αθήνα προφανώς ΚΑΙ ΔΕΝ είναι πανέμορφη πόλη έτσι όπως είναι. Όποιος έχει ταξιδέψει λίγο πιο έξω, μπορεί να το βεβαιώσει.
Αλλά για το κατάντημα αυτό, φταίνε ΚΑΙ οι ίδιοι οι κάτοικοί της - δηλαδή ΕΜΕΙΣ.
Φυσικά μερίδιο έχουν και οι "από πάνω".
Αλλά και εμείς ως γνήσιοι σύγχρονοι Ελληνάρες κάνουμε το παν (ή μάλλον δεν κάνουμε τίποτα) ώστε να υποβαθμίσουμε την καθημερινότητά μας.
Είναι και θέμα παιδείας, είναι και θέμα συνείδησης, είναι και θέμα γυφτιάς....
Χώρος για περπάτημα υπάρχει. Για "βόλτα", για χαλάρωμα, για χάζεμα....
Χώρος για βιώσιμη μετακίνηση ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.
Χώρος με πράσινο.... οκ, εδώ και δεκαετίες δεν υπάρχει. Και ότι είχε φτιαχτεί έχει μείνει να σαπίζει. Και ότι "συντηρείται" ή "επισκευάζεται" είναι απλά ακόμα μια "μαύρη τρύπα" για να ταίσουμε κάποιους "γνωστούς" εργολάβους.
Από την άλλη, έχει θάλασσα. Σε 20 λεπτά, είσαι δίπλα στο απέραντο γαλάζιο.
Το Δημόσιο, προφανώς ΔΕΝ μπορεί να συντηρεί ή να φτιάχνει νέα τέτοια έργα,
.... και αν αποφασίσει κάποια στιγμή να δώσει δημόσιους χώρους για εκμετάλλευση σε ιδιώτες που θα φτιάξουν τέτοιες "δημόσιες" δομές, θα μας πνίξουν πάλι τα χημικά και οι κάδοι_απορριμμάτων_φλαμπέ....
Οπότε, τελικά:
- Χρήματα δεν υπάρχουν.
- Επιδοτήσεις από Ε.Ε. (φτου κακά, "μαύρο στους στυγνούς εκμεταλλευτές της Ελληνικής υπερηφάνειας") ήρθαν και παρήλθαν, αλλά τέτοια έργα δεν έγιναν. Και δεν πρόκειται να ξανάρθουν (άσε που: "δεν τα θέλουμε ρε, στα μούτρα σας ρεεεε")
- Οι ιδιώτες που θα ήθελαν να αναλάβουν τέτοια έργα, είναι όλοι λωποδύτες.
- Οι τράπεζες (... κάποτε..., να 'χαμε να λέγαμε...) που θα χρηματοδοτούσαν τέτοια έργα είναι εθνικοί μειοδότες και παλιοκλέφτες.
Οπότε, ξανά_μανά, τελικά:
Μένει επάνω μας. Πιάστε από μια τσουγκράνα.... και πάμε....
Ώπα, κάτσε, αν το οργανώσει ο ΣΚΑΙ, εννοείται ότι το σαμποτάρουμε.
το ίδιο αν το οργανώσουν οι "οικολόγοι", που εννοείται ότι είναι "πολιτικάντηδες" που τους ενδιαφέροι μόνο μια θέση στη Βουλή.
Οπότε, ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ... και ακόμα καλύτερα ο καθένας ΧΩΡΙΣΤΑ. Γιατί αλλιώς αν ομαδοποιηθούμε μπορεί να θεωρηθούμε αναρχοκομμουνιστές, ιδεολόγοι_με_μυαλό_παιδιού, χίπηδες κλπ κλπ.
Ζήτω η Ελλάς.
να ομολογησω οτι ειμαι μπερδεμενος και οχι για το αγαλμα (δεν τα παρατηρω, δεν τρελενομαι).
Καποια κομματια της Αθηνας μου αρεσουν (πολλα οχι ενα,δυο). Στις πρωινες μου βολτες που βγαινω σχετικα νωρις (πριν αρχισει να κυκλοφορει ο πολυς ο κοσμος), εχω και σχετικα καλη διαθεση ολα καλα μου φαινονται. Και η Πλακα μου αρεσει (αδεια απο κοσμο πριν ανοιξουν τα μαγαζια) και το Θησειο και το Μοναστηρακι και η Αεροπαγιτου, μου αρεσει που εβλεπα την Ακροπολη τον χειμωνα μεσα απο την βροχη και τελος παντων καταλαβατε την λογικη. Μου αρεσουν μεχρι και τα ξεκωλα που βγαινουν απο το κωλαδικο που ειναι στον δρομο μου (αυτες τελειωνουν την ημερα τους, εγω ξεκιναω). Μου αρεσει που παμε πριν απο τον κοσμο στον Εθνικο κηπο (πολυ δροσερα τις ζεστες ημερες) και προλαβαινουμε να φυγουμε πριν ξεκινησει η κινηση. Που ειμαι απο τους πρωτους που παιρνουν μολις εχει βγει κουλουρι και σταφιδοψωμο.
Τα ιδια μερη ομως οταν γεμιζουν απο κοσμο με χαλανε. Με χαλαει ο κοσμος και ο τροπος που περιφερονται σαν μαστουρωμενοι, μουρτζουφληδες και μιζεροι. Με χαλαει που ειναι παραδομενοι ενω μπορουν να πιασουν την πετρα και να την στιψουν. Που εχει χαθει η ευγενεια και ο σεβασμος στον διπλα σου. Σκεφτομαι οτι μπορω να γραφω συνεχεια τετοια.
Και ενω νομιζω οτι ειναι θεμα νοοτροπιας απο τους αλλους μαλλον εγω πρεπει να ειμαι παραξενος και μονοχνωτος.
Κατά την γνώμη μου, λάθος παράδειγμα για να πούμε "πόσο άσχημη είναι αυτή η πόλη".
Το γλυπτό έχει τοποθετηθεί εκεί από τους ολυμπιακούς του 1896.
Περίπου τότε χαράχτηκε και διανοίχτηκε η λεωφόρος Βασιλίσσης Όλγας για να συνδέσει την Αμαλίας με το Παναθηναϊκό Στάδιο μέσω του Ζαππείου.
Τότε όποιος είχε χρήματα τοποθετούσε και ένα γλυπτό χωρίς καμία μελέτη
αν και αυτό μπορεί να είναι στην πολεοδομική - κηπευτική μελέτη του Ζαππείου.
Και είναι αλήθεια ότι τότε γέμισε η Αθήνα από γλυπτά καθώς κάθε προύχοντας ήθελε να βάλει τον οβολό του στον αστικό σχεδιασμό της πρωτεύουσας.
Τα γλυπτά έδιναν κύρος, επιδείκνυαν πλούτο και έφερναν άλλου είδους ευκολίες στους έχοντες - χορηγούς.
Το συγκεκριμένο όμως γλυπτό είναι εμφανές - περίοπτο και
μπορείς να το δεις άνετα από το πεζοδρόμιο που είναι αρκετά φαρδύ
και μπορεί να εξυπηρετήσει πολλαπλάσιους πεζούς από αυτούς που περπατάνε την Βασιλίσσης Όλγας σήμερα.
Το βλέπεις ανεβαίνοντας την Αμαλίας, περιμένοντας στο φανάρι, επιβαίνοντας σε τραμ, ποδήλατο, αυτοκίνητο................
Τώρα γιατί πολύ λίγοι θα κάνουν 30μ. προς τα πίσω από την διάβαση για να δουν το γλυπτό από κοντά είναι άλλο θέμα.
Επίσης θέμα είναι γιατί δεν περπατάμε μέσα από το Ζάππειο και τον Εθνικό Κήπο αλλά προτιμάμε το πεζοδρόμιο της Αμαλίας.
Πολλά γλυπτά, αλλά και αξιόλογα κτίρια στην Αθήνα χάνονται από το μάτι μας -στέρηση θέασης- και από την φύτευση, το "πράσινο" στην Αθήνα βλέπεις ήταν και είναι προτεραιότητα.
Το ίδιο συμβαίνει και με αρχαιολογικά μνημεία που πλέον κρύβονται πίσω από τα δέντρα. Ο Πικιώνης σοφά σχεδίαζε τις διαμορφώσεις στην Ακρόπολη και του Φιλοπάππου αλλά σίγουρα δεν προέβλεψε τις άτοπες αποφάσεις για φύτευση με πεύκα, κυπαρίσσια......δέντρα που δεν μπορείς ούτε να τα κλαδέψεις.
Και εδώ είναι ένας τόπος που συμφωνώ "για διεθνή επίδειξη της ρυμοτομικής
και πολεοδομικής βλακείας μας".
Για να μην έχουμε παρεξηγήσεις, δεν είναι το "πράσινο" που έκανε κακό στην Αθήνα. Κακό έκαναν σίγουρα άλλες επιλογές.
Δεν μου φταίει το "πράσινο" αλλά η αλόγιστη φύτευση. Φυτεύουμε χωρίς να υπολογίζουμε ότι τα δέντρα μεγαλώνουν και δεν μένουν όσο τα φυτέψαμε.
Στο παράδειγμα μας, αυτόν τον φοίνικα και τους τεράστιους θάμνους στην νησίδα της στροφής του τραμ ποιο μυαλό τους έβαλε εκεί;
@christaκo. Να φυτεύουμε μόνον μαϊντανούς και χαμομήλια τότε για να μην μας χαλάνε την θέα προς τις πολυκατοικίες.
Παίζεις τένις;
Όχι αλλά παίζω γκόλφ.. Σου κάνει;
Τσουπ!
Μετά από πολύ, πολύ, πολύ καιρό, νάμαι κι εγώ!
Πρώτα δείτε αυτό: Η Μηχανή του Χρόνου - Αθήνα το χωριό που έγινε πρωτεύουσα.
Και μετά ακούστε μία «συγκινητική» ιστορία, πέρα έως πέρα αληθινή (διότι την έζησα).
Φθινόπωρο του 1974, ετοιμάζομαι να πάω στην πρώτη δημοτικού. Ο δρόμος προς το σχολείο είναι χωμάτινος, το σχολείο έχει μία τεράααααστια αυλή, χωρίς κάγκελα. Τριγύρω μου ακούω τους μεγάλους σε ηλικία να μιλάνε κάτι ακαταλαβίστικα περί ενός «σχεδίου», να βρίζουν κάποιους κυρίους που λεγόντουσαν «πολεοδόμοι» γιατί ήθελαν να τους «φάνε κάποια μέτρα».
Δεν φτούρησε εκείνο το σχολείο, έφυγα νωρίς από αυτό πριν τελειώσω την πρώτη δημοτικού και πήγα σε άλλο. Έφυγα και από την περιοχή.
Ξαναγύρισα μετά τα 18 και έτριβα τα μάτια μου επί ώρα από το θέαμα που είχα αντικρύσει: το χώμα είχε χαθεί, οι αυλές των σπιτιών είχαν εξαφανιστεί, το σχολείο είχε μία μικρή και καγκελόφραχτη αυλή και ΠΟΥΘΕΝΑ δεν υπήρχαν πεζοδρόμια. Τελικά «κάτι» έγινε τότε το 1974 και δεν «χάθηκαν» πολλά μέτρα από τα σπίτια όταν η περιοχή έμπαινε στο σχέδιο πόλης. Δεν «χάθηκαν» γιατί οι δρόμοι είναι στενοί υπερβολικά σε σημείο που σε πνίγουν και τα πεζοδρόμια δεν καταλάβαμε ποτέ σε τι χρησιμεύουν!
Η περιοχή αυτή είναι ο Κόκκινος Μύλος Αχαρνών.
Το άγαλμα που λέει η φιλενάδα μου παραπάνω δεν το έχω παρατηρήσει τόσο ώστε να το θυμάμαι.
Μην την παρεξηγείτε που τα λέει λίγο υπερβολικά, υπερβολική είναι η ζωή μας εν Αθήναις 2015, οπότε καλά τα λέει.
Υ.Γ.: Έπιασε ήλιος, πότε θα πάμε για κανένα μπάνιο;