Χαιρετώ τους ευτυχείς εποχούμενους!
Είμαι ο Χρήστος, παλιμπαιδίζων πενηντάρης. Πρόσφατα πήρα την απόφαση (μάλλον το εσωτερικό μου παιδί την πήρε, αλλά τέσπα) να επιστρέψω στο σαγηνευτικό παιχνίδι της ποδηλασίας. Όντας έξω από το χώρο επί τρεις δεκαετίες και κάτι ψιλά, ομολογώ πως έμεινα ενεός (ελληνιστί "μαλάκας") με τις εξελίξεις στο χώρο.
Μου κίνησε το ενδιαφέρον ιδιαίτερα μια ελάχιστα -στην Ελλάδα- δημοφιλής κατηγορία, αυτή των ανακλινόμενων (ημι-ξαπλωτών) τρίκυκλων. Ψάχνοντας στο φόρουμ βρήκα κάποιες αναφορές, που εντοπίζονται κυρίως στα δίκυκλα της ξαπλωτής κατηγορίας. Θεώρησα επομένως προτιμότερο να ανοίξω νέο θέμα, εστιασμένο στα τρίκυκλα (ξέρω, τεμπέλικη επιλογή, αλλά δεν είμαι πλέον για ταρζανιές...:) ). Άλλωστε, από την τελευταία φορά που το θέμα απασχόλησε το φόρουμ πέρασαν 5 χρόνια και πολλά άλλαξαν. Σωστά;
Θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη και κυρίως τις εμπειρίες όσων έχουν ή είχαν στην κατοχή τους κάτι τέτοιο.
Ευχαριστώ.
Λόγω ηλικιακής κλάσης, αντιχαιρετώ συναδελφικά. Δεν είχα ποτέ. Σκεφτόμουν όμως πολύ σοβαρά να πάρω ένα. Πάρα πολύ σοβαρά. Εγκατέλειψα την ιδέα, για ένα και μόνο λόγο: την ασφάλεια στο δρόμο. Δεν φαίνεσαι!
Ωραίο θα ήταν, για βολτούλες σε υπαίθριες διαδρομές, να βλέπεις τα δεντράκια, να ακούς τα πουλάκια, να μυρίζεις τα λουλουδάκια. Αλλά ρε αδερφέ, αν αγαπάς τον εαυτό σου, ξανασκέψου το. Που θα πας σαν Καραμήτσος ξυπόλητος στα αγγούρια;
Αν το θες ΜΟΝΟ για ταξίδια στη φύση, ΟΚ. Αν το θες και για πρακτικούς λόγους, καθημερινές μετακινήσεις, άστο. Επιπλέον θέματα: μεγάλος όγκος, κόστος.
Κάτι τελευταίο. Αφού τώρα επιστρέφεις στις αυτοκινούμενες ρόδες, άσε τους πειραματισμούς και πάρε ένα κανονικό, θα έχεις πολύ μεγαλύτερο όφελος από κάθε άποψη, κι αν στο μέλλον γουστάρεις ΤΟΣΟ πολύ, βλέπεις...
Καλως ηρθες...ποτε δεν ειναι αργα..μοντελο 63 κιεγω ,θα συμφωνησω με τον ηαλληελλαδα και θα σου πω τι ξερω...εκτος απο το οτι δεν φαινεσαι οπως σωστα σου ειπε ,μην φανταστεις πως ειναι τεμπελικο..δουλευουν τεελειως αλλες μυικες ομαδες απο οτι στο κανονικο ,και ειναι αρκετα δυσκολο να τις γυμνασεις και να το συνηθισεις..στις ανηφορες επισης ειναι δυσκολο και αργο..η καλυτερη λυση ειναι κανονικο..μην το φοβασαι...σε μικρο διαστημα θα το εχεις συνηθισει και θα το χαιρεσαι..και ειναι και μικροτερος ο ογκος του και το κανεις οτι θες..
Αν θελεις παντως περισσοτερες πληροφοριες στην Αθηνα υπαρχουν δυο φιλοι που εχουν τετοια ,ειναι μελη του ble cycling club ,καπως να σε φερουμε σε επαφη..ξερω παντως πως δυσκολευτηκαν να το συνηθισουν μετα το κανονικο..
Σε ευχαριστώ συν-ομήλικε συν-ταξιδιώτη ηαλληελλαδα
Ομολογώ ότι η τελευταία σου πρόταση-παραίνεση με προβλημάτισε περισσότερο. Ίσως γιατί απευθύνεται πιο πολύ στο συναίσθημα, ενώ οι προηγούμενες στη λογική.
Σχετικά με την ασφάλεια: Προσανατολίζομαι σε μοντέλα που έχουν δυνατότητα ρύθμισης της θέσης σχεδόν κάθετα. Έτσι θα είμαι περίπου στο ύψος των ματιών των περισσότερων οδηγών. Ένα πλαίσιο βαμμένο σε ζωηρό κόκκινο ή λαμπερό κίτρινο, θα βοηθούσε επίσης
Κόστος και όγκος: Μετά από αρκετό ψάξιμο βρήκα κάποια τρίκυκλα με τιμή γύρω στα 1500€, βάρος γύρω στα 17 κιλά και δυνατότητα αναδίπλωσης. Αμερικάνικα, βέβαια, με ότι συνεπάγεται αυτό από after sales service....
Σε ευχαριστώ, φίλε αιθεροβάμωνα. Θα το εκτιμούσα πολύ...
Ρίξε μια ματιά σε αυτό:
http://www.icebike.org/folding-recumbent-bike/
Αν σε ενδιαφέρουν τα ανακλινόμενα ρίξε μια ματιά σε αυτό το αρθράκι κι επιπλέον, αν εισαι Αθηνα, πέρνα και απο εκείνο τα "μαγαζί" να τα δεις απο κοντά και να σχηματίσεις άποψη.
το budget που έχεις κατά νου, ίσως να μην αρκεί.... εννοώ, ότι μάλλον έχεις δει πολύυυυυυυυ εισαγωγικά μοντέλα. Συνήθως εκεί κρύβονται κάποιες παγίδες που είτε μπορεί να σε οδηγήσουν σε πρόσθετα έξοδα, είτε σε αποθάρρυνση, απογοήτευση, απομάκρυνση, παραίτηση......
Μέτρα καλά και ζύγισε σωστά..... Τι εννοώ, όπως αναφέρθηκε, μιλάμε για ογκώδες, βαρύ και δυσκολα χειριζόμενο φορτίο (πχ δεν έχει "ζυγισμένα" χερούλια, να το χειριστείς εύκολα....). Έχεις χώρο να το αποθηκεύεις ΕΥΚΟΛΑ και να το βγάζεις ΕΥΚΟΛΑ? Υπολογίζεις να πάρεις σπαστό και κάθε φορά που θα το βάζεις - βγάζεις, να πρέπει να το "απλώνεις / ξεδιπλώνεις"???? ΧΧχχχμμμμμμ..... χμμμμ...... Εμένα μου μπαίνουν "περίεργες" ιδέες....
Το "δεν σε βλέπουν" είναι σχετικό. Ότι χρώμα και αν το βάψεις, όσο όρθιος και αν κάτσεις, μιλάμε για ΞΑΠΛΩΤΟ. Είσαι πολύ έξω από την ματιά των οδηγών και κυρίως ΕΙΣΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΞΕΝΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ως προς το τι έχουν ΣΥΝΗΘΙΣΕΙ να βλέπουν μπροστά τους στο δρόμο. Εδώ ΦΩΝΑΖΟΥΜΕ ότι οι (κανονικοί) ποδηλάτες είμαστε aliens για τους οδηγούς. Φαντάσου οι reccumbent / ξαπλωτοί...!!!!! Αυτό αλλάζει (λίγο) αν προστέσεις σημαία (σημαντικού μεγέθους, όχι κανα σημαιάκι - γραμματόσημο) ΚΑΙ φώτα δυνατά που θα είναι αναμμένα / θα αναβοσβήνουν μέρα-νύχτα... και κυρίως αν βγαίνεις ΜΕ ΠΑΡΕΑ. Αν υπολογίζεις να βγαίνεις σόλο.... χμμμμ..... δύσκολο. Αν θα ακολουθείς παρέα ποδηλατιστών, έχει καλώς.
Δεν τα γράφω για να σε αποθαρρύνω. Τα γράφω απλά για να τα σκεφτείς, και μετά να προχωρήσεις.
Σε ευχαριστώ, scraber. Περιεκτικός και χρήσιμος σε δυό κινήσεις.
Ανέτρεξα ήδη στο άρθρο που αναφέρεις και μίλησα με το Βαγγέλη.
Να είσαι καλά, αγαπητέ ρόκαρόλα. Θα έλεγα πως με προσγείωσες, αλλά αυτό είναι θετικό. Για ποδήλατα μιλάμε, όχι για ιπτάμενα χαλιά :)
Άρθρο χαζό και κάργα biased 100%. Απευθύνεται σε αγοραστές του shopping therapy!
Έλληνες αναβάτες recumbent tricycle
https://www.facebook.com/groups/124101634434168/
νομίζω πως δε βλέπεις κι όλας
...είναι το πλάτος. Σε δύο λωρίδες για ΙΧ, μπορεί σε μία κατάσταση ανάγκης να χωρέσεις εσύ ο ποδηλάτης, ο βλάκας που νομίζει ότι μπορεί να σε προσπεράσει ή απλά δεν σε έχει δει και ο απέναντι. Με το τρίκυκλο δεν νομίζω να γίνεται αυτό. Επίσης δεν μπορείς να προσπεράσεις σταθμευμένα ΙΧ για να φτάσεις μπροστά στα φανάρια και άλλα πολλά. Εάν βάλεις το κόστος και το βάρος νομίζω ότι κάνει μόνο για ειδικές ιατρικές περιπτώσεις και για εμένα είναι εκτός ελληνικής πραγματικότητας.
χαχαχα... καλά, δεν κάνουμε δίκη προθέσεων. Αντικειμενικό πάντως δεν θα το έλεγες...
Με τα μέχρι στιγμής δεδομένα αρχίζει να καθαρίζει το τοπίο. Φαίνεται πως οι ανάγκες του ανθρώπου της πόλης για ευκολία χρήσης, μεταφοράς, αποθήκευσης και ευελιξία επικράτησαν της ανάγκης του φυσιολάτρη για χαλαρές βόλτες στο περιαστικό τοπίο (χωρίς το ένα να αποκλείει εντελώς το άλλο). Δυστυχώς η Αθήνα δεν είναι φιλική προς τα τρίκυκλα (θα μου πείτε, εδώ δεν είναι φιλική προς τους ανθρώπους).
Ξεκινάμε λοιπόν από τα γνωστά και καθιερωμένα και αργότερα -αν επιζήσουμε- ξανασκεφτόμαστε το "αδοκίμαστο και απ' αλλού φερμένο".
Ευχαριστώ για τη συμμετοχή σας...