απ' όσα φιλιά σου 'χω δοσμένα
μισό Καιρό θα στείλω να τα πάρει πίσω
αυτόν με το δασύ μουστάκι που κρύβει το δακρυσμένο πανωχείλι
μη και φανεί η χρεία
πως μια ανάστροφή του το σκουπίζει
μισό Καιρό θα στείλω να τα πάρει πίσω
αυτόν με το δασύ μουστάκι που κρύβει το δακρυσμένο πανωχείλι
μη και φανεί η χρεία
πως μια ανάστροφή του το σκουπίζει
θα στείλω και τη Δάκρυσσα
εκείνη τη γυναίκα με τις πικρές παντούφλες
τις βγάζει στην καλοκαιριά
τις σέρνει στην κακοκαιριά
εκείνη τη γυναίκα με τις πικρές παντούφλες
τις βγάζει στην καλοκαιριά
τις σέρνει στην κακοκαιριά
κι απ΄το ρομπί της το μεσοφόρι
λερωμένο χάσκει προδοτικά
δείχνει τα πατήματα απ' τα δάχτυλα του άντρα της
του Ήφαιστου της γειτονιάς...
λερωμένο χάσκει προδοτικά
δείχνει τα πατήματα απ' τα δάχτυλα του άντρα της
του Ήφαιστου της γειτονιάς...
αμόνι σφυρί βυζί
αμόνι σφυρί βυζί
αμόνι σφυρί βυζί
κλείνω
πριν στην απελπισιά της ζήλειας οδηγηθώ
εγώ
Ήφαιστέ μου
θωρώντας τα πεντακάθαρα στήθια μου
πριν στην απελπισιά της ζήλειας οδηγηθώ
εγώ
Ήφαιστέ μου
θωρώντας τα πεντακάθαρα στήθια μου
RO, σήμερα Παρασκευή 26/5/2017 στις 3 παρά 10
Categories:
Αξιολόγηση:
0 ψήφοι
Βασιλική Βαλανδιά, δημιούργησες ωραίο ποίημα, στ´όποιο μου λείπει η λέξη «βυζί».
Το ελληνικό λεξικό της βικιπαδείας το εξηγεί με το να φουσκάει κάτι.
Να ζήσεις <3
θα σου γράψω μια άλλη φράση που ίσως βοηθήσει Κωστάνζα μου... "το βυζί της μάνας" ...
το βυζί ενικός, πληθυντικός τα βυζιά...πρόκειται για τους μαστούς μας, το γυναικείο στήθος, η λέξη βυζί όμως ενέχει μια έντονη νύξη στον θηλασμό του βρέφους και η επιλογή της από μένα τουλάχιστον δεν είναι τυχαία
να μην ξεχάσω όμως να σ' ευχαριστήσω για τον καλό σου λόγο πάντα.
Δε θα σταθώ στα λεξιλογικά, τα εξηγεί η ποιήτρια μια χαρά,
δεν ξέρω ακριβώς ΄΄τι θέλεις να πεις'', αυτά ανάγονται, προφανώς, στου καθενός την ''προσωπική μυθολογία'', αναφορές που μόνο ο ιδιος καταλαβαίνει, και όσοι τον ξέρουν καλά.
Δεν έχει σημασία όμως...τι εικόνες, τι δυνατή χρήση της γλώσσας! Βλέπω μπροστά μου τη Δάκρυσσα να σέρνει τις παντόφλες της. Ευτυχισμένοι όσοι μπορούν να πλάθουν τέτοιες κούκλες με τον πηλό της γλώσσας, Ετσι ξορκίζουμε και ταυτόχρονα αγκαλιάζουμε αυτά που πολύ μας πονάνε.
Ευχαριστώ! είμαι κάπως abstract στο ύφος μου γενικά, το ξέρω, το επιδιώκω...και οι σκόρπιες λέξεις και εικόνες έχουν ερεθίσματα πάνω από ένα...διαχρονικά και διαθεματικά...