ΑΛΗΤΟΓΑΤΟΙ- NO RAIN RIDE-Η ΤΑΙΝΙΑ........

Η μέρα άρχισε κάπως έτσι....

Ήχος γραμμής τηλεφώνου....ντττττττττ....ντττττττ

Αιγέας: Παρακαλώ

Teaser: έλα ρε (με αγουροξυπνημένη φωνή)

Αιγέας: Έλα, τι κάνεις?

Teaser: Καλά...πριν λίγο ξύπνησα

Αιγέας: Ναι σε ακούω παλικάρι μου

Teaser: Τι θα κάνουμε με την βόλτα...ο καιρός εκεί πως είναι?

Αιγέας: Μια χαρά είναι εδώ

Teaser: Εδώ βρέχει και μάλιστα καλά

Αιγέας: Και στην Βούλα μου είπαν ότι έχει ήλιο

Teaser: Ότι να ναι....

Στον δρόμο με πιάνει μία τρομερή βροχή και αποφασίζω να πάρω το τραίνο. Στο σταθμό των Πετραλώνων προηγούνται μπροστά δύο ποδήλατα, δύο νέα παιδιά. Προχωράω με την ελπίδα ότι θα χωρέσω και εγώ, και όντως χωράμε όλοι, βρεγμένοι αλλά ικανοποιημένοι...Το τραίνο φτάνει στην Βικτώρια, βλέπω και τα παιδιά να κατεβαίνουν... Τους ρωτάω «παιδιά μήπως πάτε Σταθμό Λαρίσης για την βόλτα?». Ναι! Μου απαντάνε... «Α πολύ ωραία...εγώ είμαι ο teaser». Έτσι γνώρισα τον Βαγγέλη και την Ρούλα

Αναλογίστηκα και πάλι την αξία και της κοινωνικής πλευράς του ποδηλάτου. Με την βοήθεια του internet μία ομάδα που άρχισε από 3 άτομα επεκτάθηκε πολύ γρήγορα για να καταλήξει να έχει παρέα της πολλούς ποδηλάτες και να αλωνίζει την Αθήνα.

Είναι πραγματικά αξιόλογο νομίζω αυτό που συμβαίνει...άνθρωποι διαφορετικών ηλικιών, φύλων, ιδιοτήτων, χαρακτήρων κτλ να σμίγουν αρμονικά και να μιλάνε άνετα με κοινό χαρακτηριστικό τους το πετάλι....

Ο καιρός πήγε να μας τα χαλάσει αλλά τελικά ήταν ευγενικός μαζί μας....Μόνο με συννεφιά αυτή τη φορά, καβαλήσαμε τα ποδήλατα μας και με ωραίο ρυθμό αλωνίσαμε τα δυτικά προάστια για να καταλήξουμε νότια κατά το Φάληρο. Χαμόγελα, τραγούδια, συζητήσεις και όπως πάντα ερωτήσεις και βλέμματα απορίας από τους περαστικούς....Φράσεις που ακούγονταν ήταν «πάρε και εσύ ποδήλατο», «πας αντίθετα» (για άλλους ποδηλάτες) και άλλες που δεν θυμάμαι.

Highlights

* Ακροβατικό DPS με κάμερα στο χέρι. Επίσης διαδικασία λήψης του επόμενου μας βίντεο by DPS.
* Πέρασμα μέσα από νερά, από τρελή ποδηλάτισσα με 26ρι σπαστό νταχόν (ονόματα δεν λέμε οικογένειες δεν θίγουμε)
* Κουρσάκι bianchi
* Ματιασμένος οδηγός κουρσακίου bianchi που απαρίθμησε 3 πτώσεις, μία βγαλμένη αλυσίδα και ένα σκασμένο λάστιχο. Την επόμενη φορά με μπλε ματάκι (εννοώ κατά του ματιάσματος, όχι το δικό του από πτώση!). Α να σημειώσω ότι πέρα από το μάτιασμα που έφαγε, έσπασε κατά λάθος και ένα καθρεφτάκι, συμπαθητικής αλητόγατας, για το οποίο χρεώθηκε 7 χρονια γρουσουζιάς, αρχίζοντας από χθες.
* Κυρίες ποδηλάτισσες. Ύστερα από αρκετό καιρό είδαμε στην παρέα μας έναν σημαντικό αριθμό ποδηλατισσών γεγονός που δίνει ένα άλλο χρώμα στις βόλτες μας (μερικές μάλιστα χαρακτηρίζονται ως bike models, ονόματα και πάλι δεν λέμε).
* O Χριστός Ξανασταυρώνεται. Στον ρόλο του ο Αιγαίας, ανεβαίνοντας την κυλιόμενη του Καραϊσκάκη.
* Bike wars 4 – H επίθεση των σκαλιών. Στον ρόλο του κεντρικού ήρωα ο Αιγαίας να κατεβαίνει τα σκαλιά του Καραϊσκάκη. Άπαιχτη ατάκα «Σου το φέρνω για ακτινολόγηση αύριο»
* Καφές και donuts στο Καραϊσκάκη
* Πέρασμα Αλητόγατων πάνω από την αλητογέφυρα που διασχίζει τον Κηφισό
* Οδηγός smart στο περιστέρι νομίζω... Σταματάει, ανοίγει την πόρτα και λέει «πωωω ρε παιδιά...κοίταξα πίσω και νόμιζα ότι είμαι πιωμένος»

Μετά την ευχάριστη αυτή βόλτα, καταλήξαμε για άλλη μία φορά στο loop και λικνιστήκαμε υπό τους ήχους του Mr Aeneas. Μου άρεσε πολύ που έβλεπα χαμογελαστά πρόσωπα και όλες τις γάτες να μιλάνε μεταξύ τους και να λένε ιστορίες για την γούνα τους!

Τι να πούμε για την μάνα του λόχου Royal Oak... Είδα μία τεράστια σακούλα με σαντουιτσάκια και τυροπιτοειδή που θα μπορούσε να ταίσει μία ομάδα 70 ατόμων άνετα...ένα ένα τυλιγμένο με ζελατίνα και ψημένα σπανακοτυροπιτοζαμπονοπιτακια τα οποία σίγουρα απαίτησαν αρκετά ταψιά στο φούρνο. Τι να πούμε, ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥ! :-*

Ευχαριστούμε και εσάς που μας προτιμήσατε για άλλη μία βόλτα σας.

H TAINIA...........

http://alitogatoi.blogspot.com/2009/03/blog-post.html